LOGINShare
ตอน 27
Last Updated:
2024-12-10 17:00:44หลังวันหยุดผ่านไปบ้านของท่านลุงหนิงชิงก็ปรับปรุงเสร็จเรียบร้อยแล้ว ส่วนหนิงชิงเองก็ไปซื้อของสดมาไว้ทำอาหารเช้าขายในตอนเย็น นางจะขายโจ๊กหมูสับกับซาลาเปาไส้เนื้อเท่านั้น ทั้งครอบครัวช่วยกันเตรียมซาลาเปาเอาไว้นึ่งพรุ่งนี้เช้าก่อนสองร้อยลูก เผื่อว่าจะขายไม่ดี อย่างไรก็เป็นวันแรกที่ร้านเปิด หนิงชิงไม่ได้โลกสวยคิดว่าตนเองจะขายดิบขายดีเหมือนร้านที่เปิดมาก่อนหน้าแน่ ๆ นางคิดเผื่อเอาไว้แล้วว่าถ้าขายไม่ดีพวกนางก็จะได้กินเองแบบไม่เสียดายของที่ทำเอาไว้
เช้าวันต่อมาหลังจากเปิดร้านแล้ว เป็นอย่างที่หนิงชิงนึกเอาไว้ว่าร้านค้าใหม่คนยังไม่ค่อยรู้จัก หนิงชิงให้น้อง ๆ ช่วยกันเรียกลูกค้ามาทดลองชิมก่อนเพื่อที่คนอื่น ๆ จะได้บอกกันปากต่อปากว่าอาหารร้านนางนั้นรสชาติไม่เหมือนใครและใช้วัตถุดิบที่ดีมาทำอาหาร
ลูกค้าที่โชคดีได้ทดลองชิมต่างบอกต่อ ๆ กันว่าร้านนี้อร่อยราคาไม่แพงด้วยโจ๊กถ้วยละ 10 อีแปะแต่ได้หมูสับมากมายแ
Related chapters
หนิงชิง ตอน 28
หลังกลับมาจากหมู่บ้านคัง ต่างคนต่างยุ่งเรื่องของตนเอง หนิงชิงรู้ว่าท่านลุงจะติดตามลูก ๆ ไปสอบด้วยเพราะเป็นห่วง นางจึงบอกว่าไม่ต้องห่วงเรื่องที่นี่ นางกับน้อง ๆ จะช่วยกันดูแลป้าสะใภ้กับท่านตาท่านยายเอง เสี่ยวเหยาได้ยินหนิงชิงรับปากก็ได้แต่เบาใจ ในครอบครัวนี้หนิงชิงน่าเชื่อถือยิ่งกว่าใคร ไม่ว่าหนิงชิงจะทำสิ่งใดนางจะคิดทุกอย่างอย่างรอบคอบเสมอ เสี่ยวเหยาจึงหายกังวลเสียทีว่าเขาไปต่างเมืองกับลูก ๆ หลายวันที่บ้านจะวุ่นวาย เสี่ยวเหยายังให้เงินภรรยาเอาไว้ทำอาหารให้ท่านพ่อท่านแม่เขากินอีกด้วย ทั้งที่หนิงชิงบอกแล้วว่ามากินกันที่ร้านก็ได้ แต่เสี่ยวเหยาก็ยังเกรงใจนางอยู่ดี เขารู้ดีว่าหลานสาวทำงานหนักแค่ไหน ตอนนี้ลูก ๆ ของเขาสอบผ่านระดับอำเภอแล้ว จึงต้องเดินทางไปที่มณฑลเพื่อสอบต่ออีก ทั้งที่เขาไม่ได้หวังว่าลูก ๆ ทั้งสามจะเก่งกาจเสียขนาดนี้ ลูก ๆ ไม่ทำให้เขาผิดหวังจริง ๆ ตอนนี้เขายังมีเงินอยู่มากไม่น้อย เสี่ยวเหยายังไปบอกเถ้าแก่โรงเตี๊ยมด้วยว่าถ้าต้องการกระต่ายก็ไปที่บ้านเขาได้เลย เพราะเขาจะอ
Last Updated : 2024-12-11หนิงชิง ตอน 29
หนิงชิงเปิดร้านมาได้เดือนกว่าแล้วลูกค้าก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทุกวันจนนางต้องทำของออกมามากกว่าปกติเกือบเท่าตัว นางกลัวว่าจะทำมากเกินไปจนของขายไม่หมดและเหลือเยอะเกินไป แต่ท่านแม่ท่านพ่อของนางบอกว่าเหลือเราก็กินกันเองได้ หนิงชิงจึงได้แต่ทำเพิ่มไปตามที่ท่านแม่ท่านพ่อบอก วันต่อ ๆ มาลูกค้าของนางกลับเพิ่มมากขึ้นอีกทำให้ไม่มีอาหารเหลือเลยแม้แต่วันเดียว หนิงชิงดีใจมากที่ชาวบ้านเลือกมากินที่ร้านนางแทนที่จะทำอาหารกินกันเอง เพราะรสชาติที่อร่อยและให้เยอะของร้านนางในราคาย่อมเยา บรรดาคนในเมืองจึงไม่อยากทำอาหารเช้ากินเอง ยังมีบางคนเอาปิ่นโตมาใส่กลับไปด้วยเสียด้วยซ้ำไป พวกเขาบอกว่าไม่อยากทำอาหารให้เปลืองมากกว่ามาซื้อกินที่นี่ ยิ่งขายนานไปร้านของหนิงชิงยิ่งขายดีมากขึ้นทำให้นางมีเงินเก็บจากร้านอาหารไม่น้อยเลยทีเดียว ส่วนสวนสมุนไพรก็มีหนิงกุ้ยที่คอยดูแลไปตามประสา นางชอบของนางทุกคนในบ้านก็ไม่ได้ห้ามปรามอันใด หนิงชิงที่พาพ่อไปตรวจเมื่อต้นเดือนก็ย
Last Updated : 2024-12-11หนิงชิง ตอน 30
หนึ่งเดือนต่อมา ท่านลุงกับลูกพี่ลูกน้องของนางก็กลับมาถึงเมือง พวกเขาได้รับตำแหน่งกันคนละเมือง ที่ใกล้ที่นี่ที่สุดเป็นพี่ชายเสี่ยวหยวนคือเขาได้ตำแหน่งรองนายอำเภอที่อำเภอติดกันนี้เอง ส่วนคนอื่น ๆ ก็ได้รับหน้าที่ที่อำเภอที่ห่างออกไปอีกไม่น้อย เป็นอย่างที่หนิงชิงคิดเอาไว้ว่าท่านตาท่านยายไม่อยากย้ายที่อยู่ ท่านลุงจึงให้ลูกชายคนโตหมั่นกลับมาเยี่ยมที่บ้านเอา เขาเห็นว่าลูกชายเดินทางง่ายกว่าที่พวกเขาจะเดินทางไปที่เมืองหยางฮุยเอง ส่วนลูกอีกสองคนก็ไม่ต้องลำบากกลับมาบ่อย ๆ พวกเขาบอกว่ารอให้น้องชายหนิงหยางสอบได้เสียก่อนแล้วจะแวะไปเยี่ยมพวกเขาทีหลัง หนิงชิงยังสนใจเมืองกังที่พี่ชายเสี่ยวเจียงได้ย้ายไปอยู่อีกด้วย นางชอบอาหารทะเลจึงอยากไปเยือนเมืองกังดูสักครั้ง หลังพูดคุยกันด้วยความคิดถึงแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ตนเอง หนิงชิงกับที่บ้านยังต้องเตรียมของเอาไว้ขายในวันพรุ่งนี้อีก ส่วนท่าน
Last Updated : 2024-12-12หนิงชิง ตอน 1
[ ค่ะบอส กำลังจะขึ้นรถตู้แล้วค่ะ ][ อย่าลืมเช็คเอกสารให้ผมก่อนด้วยนะ เดี๋ยวผมรอสาย ][ ทราบแล้วค่ะ สักครู่นะคะบอส ] หนิงชิงรีบวิ่งขึ้นรถตู้ที่กำลังจะออกเดินทางไปเมืองไห่เฉิง ที่ซึ่งเธอต้องไปดูทำเลให้กับบอสของเธอ จากนั้นหนิงชิงก็รื้อกระเป๋าเอาเอกสารออกมาเพื่อบอกข้อมูลที่บอสต้องการ ไม่นานหลังจากคุยโทรศัพท์ เสียงเบรกดังกึกก้องไปทั่วทั้งรถตู้ที่เธอนั่งเอี๊ยด!!! โครม! รถตู้ที่ถูกรถบรรทุกหลับในชนเข้าอย่างจังจนร่างของหนิงชิงที่ยังไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัยลอยทะลุออกจากรถตู้จนเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ก่อนตายเธอได้แต่คิดว่าตนเองสะเพร่าที่ไม่คาดเข็มขัด คนอื่น ๆ ในรถบาดเจ็บกันมากน้อยต่างกันไป มีเพียงหนิงชิงคนเดียวที่วิญญาณหลุดออกจากร่างแล้ว วิญญาณของหนิงชิงได้แต่ดูสภาพรถตู้และคนอื่น ๆ เธอยังคิดว่าซวยจริง ๆ ที่เธอไม่คาดเข็มขัดนิรภัยจนต้องตายตั้งแต่อายุยังน้อย หลังคิดสะระตะไม่นานก็มีเสียงเฒ่าชราเรียกเธอ เธอจึงหันไปมองเห็นเฒ่าชรากำลังลอยอยู่เหมือนเธอ“คุณตาก็ตายแล้วเหมือนกันเหรอคะ”“เพ้ย! ตายเตยอะไร ข้าเป็นเทพที่จะมาช่วยเจ้าต่างหากเล่า แต่ข้ามาช้าเกินไปจนเจ้าวิญญาณออกจากร่
Last Updated : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 2
ย้อนกลับมาเมื่อเกือบร้อยปีก่อน ในเมืองหลวงมีตระกูลหนิงที่เป็นช่างหลวงมาตั้งแต่บรรพบุรุษ พวกเขาใช้ความรู้ความสามารถที่มีเฉพาะคนในตระกูลหนิงเท่านั้นที่รู้ รับใช้ราชสำนักมาตลอดเวลากว่าร้อยปีจนทำให้ตระกูลหนิงเจิรญรุ่งเรืองมาจนปัจจุบัน แต่ยิ่งพวกเขาได้รับความไว้วางใจมากเท่าไหร่ ความปลอดภัยของคนในครอบครัวพวกเขายิ่งลดน้อยลงเท่านั้น ยิ่งการแข่งขันในราชสำนักที่มีมานานหลายปี พวกเขาก็ยิ่งต้องระมัดระวังตนเองและคนในครอบครัวไม่ให้เผลอทำสิ่งใดผิดพลาดไปจนต้องถูกลงโทษจากฮ่องเต้ ตระกูลหนิงที่มีหน้าที่ออกแบบอาวุธและสิ่งอำนวยความสะดวกให้กับราชสำนักต่างทำงานอย่างขยันขันแข็ง พวกเขามีระเบียบในการทำงานมาโดยตลอดจนไม่มีใครสามารถจับผิดพวกเขาได้เลย ความรู้ความสามารถเฉพาะของตระกูลหนิงยิ่งไปเข้าตาฮ่องเต้มากขึ้น ฝ่าบาทถึงขั้นมอบรางวัลให้ตระกูลหนิงไม่น้อยที่สร้างสิ่งประดิษฐ์ที่มีประโยชน์ให้กับแคว้นมากมาย เสนาบดีฝ่ายต่าง ๆ ถึงจะอิจฉาแต่ก็ไม่สามารถทำได้เหมือนขุนนางหนิง พวกเขาได้แต่ติชมไปตามเรื่องตามราวเพื่อลดความโปรดปรานของฝ่าบาทที่มีให้กับตระกูลหนิง ซึ่งหนิงซวนหยวนผู้
Last Updated : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 3
ฮ่องเต้หลังจากอ่านจดหมายฮองเฮาแล้วก็มานั่งคิดเรื่องที่พระสนมร้องขอ เขาเองก็ใช่ว่าจะไว้ใจนางมากนัก เขาจึงให้องครักษ์คนสนิทพาคนไปปล้นจวนตระกูลหนิงเสีย โดยพยายามอย่าฆ่าใครให้้มากเกินไปนัก ไม่เช่นนั้นเขาคงชดใช้ให้ตระกูลหนิงไม่ได้แน่ ตระกูลหนิงไม่รู้เลยว่าจะมีเหตุการณ์ร้ายเกิดขึ้น พวกเขาเป็นเพียงช่างหลวงจึงไม่มีคนคุ้มกันอันใดในจวน ทำให้องครักษ์ที่เข้าไปขโมยแบบแปลนจำต้องฆ่าคนที่เห็นเหตุการณ์ ไม่เช่นนั้นฝ่าบาทคงต้องถูกสงสัยเป็นแน่ ด้านหนิงซวนหยวนผู้นำตระกูลได้แต่บอกให้คนสนิทไปแจ้งข่าวเจ้าหน้าที่ว่าพวกเขาถูกโจรปล้นฆ่าที่จวนตอนนี้ ไม่ถึงสองเค่อทหารก็มาปราบปรามโจรเหล่านี้แต่ไม่สามารถจับตัวการได้สักคนเดียว ด้วยว่าฝีมือพวกเขาเป็นรองพวกโจรมากโข พวกเขายังสงสัยว่าร้อยวันพันปีไม่เคยมีการปล้นแบบนี้มาก่อน จู่ ๆ ก็มาเกิดเหตุกับตระกูลหนิงซึ่งฝ่าบาทไว้วางใจได้อย่างไรกัน หนิงซวนหยวนได้แต่ตรวจสอบความเสียหายแล้วก็พบว่าลูกชายและลูกสะใภ้ทั้งสองของเขาถูกฆ่าเสียแล้ว ตอนนี้เขาเหลือเพียงหลานชายสองคนเท่านั้นที่เป็นลูกของลูกชายทั้งสองคน น่าเสียดายที่ตอนนี้คนในจวนเขาเหลือเพียงแ
Last Updated : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 4
สามวันต่อมาหลังจากขนของใช้จำเป็นต่าง ๆ เต็มเกวียนและรถม้าแล้ว หนิงซวนหยวนก็พาครอบครัวที่เหลืออยู่เดินทางไปที่ชายแดนตะวันออก เขาให้พ่อบ้านช่วยดูแลจวนเอาไว้ให้เผื่อวันใดวันหนึ่งหลานชายของเขาอยากกลับไปเยี่ยมหลุมฝังศพพ่อแม่ของพวกเขาในอนาคต ขบวนของหนิงซวนหยวนมีเกวียนสี่เล่มพร้อมรถม้าอีกสองคัน เขายังจ้างผู้คุ้มกันไปส่งยังเมืองชายแดนตะวันออกด้วยกลัวว่าจะมีคนมาปล้นทรัพย์สินของเขาระหว่างทางอีก เรื่องนี้ฮ่องเต้ที่ทำให้ครอบครัวหนิงต้องล่มสลายไปยังส่งองครักษ์เงาติดตามช่วยเหลือพวกเขาและดูความเป็นอยู่ของพวกเขาที่เมืองชายแดนก่อนจะกลับมารายงานให้ฝ่าบาททราบ อย่างไรเขาก็เป็นคนทำเรื่องนี้ขึ้นมา เขาจึงไม่สามารถนิ่งนอนใจได้ การเดินทางไกลครั้งนี้หนิงเจิ้งไม่งอแงเลยแม้แต่น้อย ทำให้หนิงซวนหยวนกับภรรยาเบาใจไปไม่น้อย ส่วนหนิงจิ้งเองก็เงียบขรึมลงไปมากตั้งแต่เกิดเรื่อง เขารู้ดีว่าหนิงจิ้งยังคงมีความคิดแค้นพวกโจรอยู่จึงไม่อยากว่าอันใดหลานชายนัก สาเหตุที่เขาพาทุกคนย้ายไปยังชายแดนเป็นเพราะเบื่อหน่ายการแข่งขันกันในราชสำนัก ตอนนี้ลูก ๆ เขาก็ไม่เหลือแล้ว เขาจึงอยากให้หลาน ๆ อยู่อย่างสงบ
Last Updated : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 5
หลังมาถึงหมู่บ้านหนิงไค่แล้ว หนิงซวนหยวนแวะที่บ้านผู้ใหญ่บ้านก่อน เขายังไม่รู้ว่าบ้านเดิมของเขายังว่างอยู่หรือไม่“สวัสดีท่านผู้ใหญ่บ้าน ข้าหนิงซวนหยวนที่ส่งจดหมายมาหาท่านก่อนหน้านี้ ไม่ทราบท่านได้ตรวจดูบ้านเก่าให้ข้าหรือยัง” ผู้ใหญ่บ้านมองคนตรงหน้าที่แต่งตัวดีเหมือนขุนนางในเมือง เขาได้แต่ตกใจจนไม่คิดว่าจะมีคนเช่นนี้เข้ามาอยู่ในหมู่บ้านตระกูลหนิง แต่เขาก็ต้องทำหน้าที่ของตนเองให้ดี“บ้านเดิมของท่านผุพังไปหมดแล้วขอรับ ไม่ทราบว่าท่านจะจัดการสร้างใหม่หรือทำอย่างไร ส่วนที่ดินของท่านที่ขอซื้อเพิ่มรอบ ๆ บ้านนั้นข้าจัดการให้ท่านเรียบร้อยแล้วขอรับ” ผู้ใหญ่บ้านมอบตั๋วเงินที่เหลือให้กับหนิงซวนหยวนอย่างซื่อสัตย์ เขาไม่กล้าที่จะยักยอกเงินขุนนางใหญ่เช่นนี้หรอก“เจ้ามีใครพอจะแนะนำให้ข้าได้บ้างเรื่องสร้างเรือน ข้าจะได้จ้างช่างมาทำเสียให้เสร็จสิ้น” ผู้ใหญ่บ้านแนะนำช่างที่เป็นเพื่อนบ้านในหมู่บ้านรวมทั้งคนในหมู่บ้านที่ว่างจากการทำนาแล้วมาช่วยสร้างบ้านให้หนิงซวนหยวน ส่วนครอบครัวพวกเขาจะเช่าบ้านในหมู่บ้านอยู่ไปก่อนเพื่อรอให้บ้านเสร็จเรียบร้อย ส่วนผู้คุ้มกันที่มาด้วยเขาก
Last Updated : 2024-12-09
Latest chapter
หนิงชิง ตอน 30
หนึ่งเดือนต่อมา ท่านลุงกับลูกพี่ลูกน้องของนางก็กลับมาถึงเมือง พวกเขาได้รับตำแหน่งกันคนละเมือง ที่ใกล้ที่นี่ที่สุดเป็นพี่ชายเสี่ยวหยวนคือเขาได้ตำแหน่งรองนายอำเภอที่อำเภอติดกันนี้เอง ส่วนคนอื่น ๆ ก็ได้รับหน้าที่ที่อำเภอที่ห่างออกไปอีกไม่น้อย เป็นอย่างที่หนิงชิงคิดเอาไว้ว่าท่านตาท่านยายไม่อยากย้ายที่อยู่ ท่านลุงจึงให้ลูกชายคนโตหมั่นกลับมาเยี่ยมที่บ้านเอา เขาเห็นว่าลูกชายเดินทางง่ายกว่าที่พวกเขาจะเดินทางไปที่เมืองหยางฮุยเอง ส่วนลูกอีกสองคนก็ไม่ต้องลำบากกลับมาบ่อย ๆ พวกเขาบอกว่ารอให้น้องชายหนิงหยางสอบได้เสียก่อนแล้วจะแวะไปเยี่ยมพวกเขาทีหลัง หนิงชิงยังสนใจเมืองกังที่พี่ชายเสี่ยวเจียงได้ย้ายไปอยู่อีกด้วย นางชอบอาหารทะเลจึงอยากไปเยือนเมืองกังดูสักครั้ง หลังพูดคุยกันด้วยความคิดถึงแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ตนเอง หนิงชิงกับที่บ้านยังต้องเตรียมของเอาไว้ขายในวันพรุ่งนี้อีก ส่วนท่าน
หนิงชิง ตอน 29
หนิงชิงเปิดร้านมาได้เดือนกว่าแล้วลูกค้าก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทุกวันจนนางต้องทำของออกมามากกว่าปกติเกือบเท่าตัว นางกลัวว่าจะทำมากเกินไปจนของขายไม่หมดและเหลือเยอะเกินไป แต่ท่านแม่ท่านพ่อของนางบอกว่าเหลือเราก็กินกันเองได้ หนิงชิงจึงได้แต่ทำเพิ่มไปตามที่ท่านแม่ท่านพ่อบอก วันต่อ ๆ มาลูกค้าของนางกลับเพิ่มมากขึ้นอีกทำให้ไม่มีอาหารเหลือเลยแม้แต่วันเดียว หนิงชิงดีใจมากที่ชาวบ้านเลือกมากินที่ร้านนางแทนที่จะทำอาหารกินกันเอง เพราะรสชาติที่อร่อยและให้เยอะของร้านนางในราคาย่อมเยา บรรดาคนในเมืองจึงไม่อยากทำอาหารเช้ากินเอง ยังมีบางคนเอาปิ่นโตมาใส่กลับไปด้วยเสียด้วยซ้ำไป พวกเขาบอกว่าไม่อยากทำอาหารให้เปลืองมากกว่ามาซื้อกินที่นี่ ยิ่งขายนานไปร้านของหนิงชิงยิ่งขายดีมากขึ้นทำให้นางมีเงินเก็บจากร้านอาหารไม่น้อยเลยทีเดียว ส่วนสวนสมุนไพรก็มีหนิงกุ้ยที่คอยดูแลไปตามประสา นางชอบของนางทุกคนในบ้านก็ไม่ได้ห้ามปรามอันใด หนิงชิงที่พาพ่อไปตรวจเมื่อต้นเดือนก็ย
หนิงชิง ตอน 28
หลังกลับมาจากหมู่บ้านคัง ต่างคนต่างยุ่งเรื่องของตนเอง หนิงชิงรู้ว่าท่านลุงจะติดตามลูก ๆ ไปสอบด้วยเพราะเป็นห่วง นางจึงบอกว่าไม่ต้องห่วงเรื่องที่นี่ นางกับน้อง ๆ จะช่วยกันดูแลป้าสะใภ้กับท่านตาท่านยายเอง เสี่ยวเหยาได้ยินหนิงชิงรับปากก็ได้แต่เบาใจ ในครอบครัวนี้หนิงชิงน่าเชื่อถือยิ่งกว่าใคร ไม่ว่าหนิงชิงจะทำสิ่งใดนางจะคิดทุกอย่างอย่างรอบคอบเสมอ เสี่ยวเหยาจึงหายกังวลเสียทีว่าเขาไปต่างเมืองกับลูก ๆ หลายวันที่บ้านจะวุ่นวาย เสี่ยวเหยายังให้เงินภรรยาเอาไว้ทำอาหารให้ท่านพ่อท่านแม่เขากินอีกด้วย ทั้งที่หนิงชิงบอกแล้วว่ามากินกันที่ร้านก็ได้ แต่เสี่ยวเหยาก็ยังเกรงใจนางอยู่ดี เขารู้ดีว่าหลานสาวทำงานหนักแค่ไหน ตอนนี้ลูก ๆ ของเขาสอบผ่านระดับอำเภอแล้ว จึงต้องเดินทางไปที่มณฑลเพื่อสอบต่ออีก ทั้งที่เขาไม่ได้หวังว่าลูก ๆ ทั้งสามจะเก่งกาจเสียขนาดนี้ ลูก ๆ ไม่ทำให้เขาผิดหวังจริง ๆ ตอนนี้เขายังมีเงินอยู่มากไม่น้อย เสี่ยวเหยายังไปบอกเถ้าแก่โรงเตี๊ยมด้วยว่าถ้าต้องการกระต่ายก็ไปที่บ้านเขาได้เลย เพราะเขาจะอ
หนิงชิง ตอน 27
หลังวันหยุดผ่านไปบ้านของท่านลุงหนิงชิงก็ปรับปรุงเสร็จเรียบร้อยแล้ว ส่วนหนิงชิงเองก็ไปซื้อของสดมาไว้ทำอาหารเช้าขายในตอนเย็น นางจะขายโจ๊กหมูสับกับซาลาเปาไส้เนื้อเท่านั้น ทั้งครอบครัวช่วยกันเตรียมซาลาเปาเอาไว้นึ่งพรุ่งนี้เช้าก่อนสองร้อยลูก เผื่อว่าจะขายไม่ดี อย่างไรก็เป็นวันแรกที่ร้านเปิด หนิงชิงไม่ได้โลกสวยคิดว่าตนเองจะขายดิบขายดีเหมือนร้านที่เปิดมาก่อนหน้าแน่ ๆ นางคิดเผื่อเอาไว้แล้วว่าถ้าขายไม่ดีพวกนางก็จะได้กินเองแบบไม่เสียดายของที่ทำเอาไว้ เช้าวันต่อมาหลังจากเปิดร้านแล้ว เป็นอย่างที่หนิงชิงนึกเอาไว้ว่าร้านค้าใหม่คนยังไม่ค่อยรู้จัก หนิงชิงให้น้อง ๆ ช่วยกันเรียกลูกค้ามาทดลองชิมก่อนเพื่อที่คนอื่น ๆ จะได้บอกกันปากต่อปากว่าอาหารร้านนางนั้นรสชาติไม่เหมือนใครและใช้วัตถุดิบที่ดีมาทำอาหาร ลูกค้าที่โชคดีได้ทดลองชิมต่างบอกต่อ ๆ กันว่าร้านนี้อร่อยราคาไม่แพงด้วยโจ๊กถ้วยละ 10 อีแปะแต่ได้หมูสับมากมายแ
หนิงชิง ตอน 26
หลังจากคุยเรื่องปรับปรุงบ้านเสร็จแล้ว นายช่างนัดเริ่มงานพรุ่งนี้เพราะเขาต้องเตรียมอุปกรณ์และคนงานไปช่วยกันทำงาน หนิงชิงกับเสี่ยวเหยาไม่มีปัญหาเรื่องนี้ ทั้งสองลุงหลานจึงกลับเรือนไปหลังวางมัดจำ หนิงชิงยังอาสาไปช่วยลุงของนางไปจับกระต่ายมาไว้ที่บ้านหลังใหม่ด้วย เสี่ยวเหยาเห็นว่าหลายคนน่าจะทำให้เร็วขึ้นเขาจึงไม่คัดค้านอันใดหลานสาวคนเก่ง อีกอย่างตอนนี้ร้านอาหารยังไม่เปิดให้บริการ ทำให้หนิงชิงมีเวลามากมาย สองลุงหลานกลับไปเอาเกวียนแล้วพากันออกเดินทางกลับไปหมู่บ้านคังเพื่อจับกระต่ายมาไว้ที่บ้านใหม่ กว่าที่พวกเขาจะจับกระต่ายจำนวนมากเสร็จก็เที่ยงพอดี โชคดีที่หนิงชิงนำซาลาเปามาด้วย เมื่อเช้าที่บ้านนางทำซาลาเปาเนื้อเอาไว้มากมาย สองคนลุงหลานจึงนั่งกินกันก่อนจะเดินทางกลับเรือนในเมือง เมื่อกลับถึงเรือนแล้วทั้งสองคนจัดกระต่ายเอาไว้ในพื้นที่ซึ่งหนิงชิงเตรียมเอาไว้ให้เป็นอย่างดี กระต่ายทั้งหลา
หนิงชิง ตอน 25
สองวันต่อมาทั้งสองครอบครัวก็ย้ายบ้านกันเรียบร้อยแล้ว ถึงแม้บ้านของท่านลุงจะยังไม่ได้ปรับปรุง แต่หนิงชิงก็ให้ทุกคนมาพักที่เรือนด้านหลังกันก่อนจะได้ไม่เสียเวลาขนของไปมาบ่อย ๆ อย่างไรท่านลุงก็ยังต้องเตรียมที่สำหรับกระต่ายจำนวนไม่น้อยที่เลี้ยงไว้ที่บ้านซึ่งยังไม่ได้ขนมา ส่วนประตูเชื่อมบ้านสองหลังนั้นท่านลุงของนางก็ทำเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย ทำให้การไปมาหาสู่กันสะดวกยิ่งขึ้น หนิงชิงยังพาน้อง ๆ ไปช่วยท่านลุงปรับปรุงบ้านด้วยอีกต่างหาก ส่วนหนิงชิงปรับพื้นที่เพื่อเตรียมรอกระต่ายที่จะเข้ามาอยู่ที่นี่ในอนาคต เสี่ยวเหยาเห็นหลานสาวปรับพื้นที่รอแล้วเขาจึงขอยืมเกวียนของนางไปเอากระต่ายในวันพรุ่งนี้ หนิงชิงได้แต่จนใจกับความเกรงใจของท่านลุง นางได้แต่บอกว่าท่านลุงใช้ได้ตามสบายเลย อย่างไรบ้านนางตอนนี้ก็ไม่ต้องใช้เกวียนแล้วหลังจากขนของเสร็จ คนอื่น ๆ ฟังที่หนิงชิงพูดก็ได้แต่หัวเราะเสี่ยวเหยาที่ถูกหลานสาวเอ็ดเอา ทุกคนต่างช่วยกันคนละไม้คนละมือและสอบถามหนิงชิงว่าจะทำสิ่งใดขายเป็นอาหารเช้าบ้าง หนิงชิงจึงบอกว่านางจะทำโจ๊กถ้วยละ 10 อีแปะ ส่วนซาลาเปาก็จะเป็นไส้เนื้อเท่านั้น ร้านนางไม่ต้องการขาย
หนิงชิง ตอน 24
หลังเสร็จธุระที่โรงหมอแล้ว หนิงชิงก็ให้ท่านลุงพาไปที่ร้านของนาง เพื่อที่จะได้รอท่านลุงไปติดต่อเจ้าหน้าที่เพื่อสอบถามเรื่องบ้านของท่านลุงด้วย ส่วนพวกนางจะทำความสะอาดรอก่อนที่จะย้ายมาอยู่ในวันพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ เสี่ยวเหยาจอดเกวียนเอาไว้แล้วเดินไปที่ทำการอำเภอที่อยู่ไม่ไกล เขาไม่อยากขับเกวียนไปขวางทางที่นั่นจึงได้จอดเอาไว้ในบ้านของหลานสาว เมื่อเจ้าหน้าที่เห็นเสี่ยวเหยาก็ได้แต่แปลกใจ เขากำลังจะเอาโฉนดที่ทำเสร็จแล้วไปให้กับหนิงชิงพอดี พอสอบถามกันไปมาปรากฏว่าเสี่ยวเหยาต้องการซื้อบ้านที่ใกล้กับบ้านหลานสาว โชคดีที่ด้านหลังบ้านของหนิงชิงนั้นมีบ้านว่างที่รอขายอยู่พอดี เขาจึงเสนอให้เสี่ยวเหยาในราคา 150 ตำลึง เพราะบ้านไม่ได้มีสภาพดีนัก เขาจึงบอกขายราคานี้ให้ เสี่ยวเหยายินดีที่จะไปดู อย่างไรเขาก็ซ่อมบ้านเองได้ไม่ลำบาก เจ้าหน้าที่เห็นว่าเขาสนใจจริง ๆ จึงบอกให้เสี่ยวเหยารอก่อน เขาขอไปเอาเอกสารกับกุญแจบ้านเหมือนเคย ไม่นานนักพวกเขาก็เดินมาถึงซอยด้านหลังร้านของหนิงชิง นับว่าที่อยู่ไม่ไกลกันเลยจริง ๆ พวกเขาสามารถเจาะประตูเดินไปหากันได้อย่างสบาย ๆ เสี่ยวเหยาดูสภาพบ้านแล้วก
หนิงชิง ตอน 23
สองลุงหลานต่างพากันดีใจที่ได้เหยื่อใหญ่อีกครั้งก่อนที่หนิงชิงจะย้ายบ้าน ทั้งคู่เอาเกวียนมาใส่สัตว์ป่าลงไปทั้งหมดในคราวเดียว อย่างไรตอนนี้กระต่ายที่เสี่ยวเหยาเลี้ยงไว้ก็มีลูกมากมายให้เขาจับขายได้ตลอดอยู่แล้ว หนิงชิงยังบอกท่านลุงของนางด้วยว่าถ้าอยากซื้อบ้านมาเลี้ยงกระต่ายก็ให้ท่านลุงซื้อบ้านหลังใหญ่หน่อยจะได้มีพื้นที่ให้กระต่ายผ่อนคลายบ้าง เสี่ยวเหยาคิดตามหลานสาวแล้วก็เห็นว่าจริงอย่างที่นางพูด หากเขาไม่ล่าสัตว์เขายังสามารถขายกระต่ายได้อยู่ดี ทำให้เสี่ยวเหยาตัดสินใจที่จะย้ายเข้ามาอยู่ในเมือง เอาไว้พรุ่งนี้เขาค่อยไปหาเจ้าหน้าที่เพื่อสอบถามเรื่องบ้านจะดีกว่า หากได้บ้านใกล้กับร้านของหนิงชิงก็ยิ่งดี วันนี้สองลุงหลานได้เงินค่าสัตว์ป่ามาอีกถึง 400 ตำลึง เนื่องจากน้ำหนักหมูป่าคราวนี้สองร้อยกว่าจิน ไหนจะสัตว์ป่าตัวอื่นในกับดักที่ยังเป็นๆ อยู่ ยิ่งทำให้ได้ราคาดี หนิงชิงต้องการจะแบ่งคนละครึ่งแต่เป็นท่านลุงที่ยอมรับแค่หนึ่งร้อยตำลึงเหมือนเดิมทั้งที่นางบอกแล้วว่ายังมีเงินเหลืออีกมากแต่เขาก็เป็นห่วงน้องสาวจึงยอมรับแค่ร้อยตำลึงเท่านั้น อย่างไรค่าบ้านที่เขาถามกันวันนี้ก็ไ
หนิงชิง ตอน 22
เมื่อถึงที่ว่าการแล้ว เสี่ยวเหยาก็พาหลานสาวเข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่ทางการที่รับผิดชอบเรื่องการค้าขายบ้าน“ท่านลุงเจ้าหน้าที่เจ้าคะ ไม่ทราบว่ามีบ้านราคาย่อมเยาที่จะขายบ้างหรือเปล่าเจ้าคะ หากเป็นร้านค้าได้ด้วยราคาขั้นต่ำเท่าไหร่หรือเจ้าคะ” เจ้าหน้าที่มองสองคนที่มาสอบถามเขาเห็นทั้งสองคนแต่งตัวไม่เลวจึงคิดว่าทั้งคู่คงเป็นพ่อลูกที่อยากหาที่อยู่ใหม่กระมัง“ถ้าบ้านเปล่าราคาก็ประมาณหนึ่งร้อยถึงสองร้อยตำลึง แต่หากเป็นร้านค้าด้วยก็จะราคาสามร้อยตำลึงพร้อมกับมีบ้านด้านหลังให้พักได้ด้วย เจ้าสนใจแบบใดเล่าแม่หนู ข้าจะได้พาเจ้าไปดู”“เช่นนั้นข้ารบกวนท่านลุงพาข้าไปดูที่ร้านก่อนดีกว่าเจ้าค่ะว่าทำเลพอที่ข้าจะค้าขายได้หรือไม่” เจ้าหน้าที่ขอเวลาไปนำกุญแจกับเอกสารมาก่อนไม่นานนัก ตอนนี้ในมือของหนิงชิงมีเงินถึงห้าร้อยตำลึงจากการขายสัตว์ป่าที่ผ่านมาทั้งอาทิตย์ นางไม่กลัวว่าจะไม่มีเงินจ่ายและปรับปรุงร้านแม้แต่น้อย อีกอย่างท่านลุงยังอาสามาช่วยนางปรับปรุงร้านอีกต่างหาก ในระหว่างที่พ่อของนางยังไม่หายดี เจ้าหน้าที่พาทั้งสองคนไปดูร้านค้าที่อยู่ใกล้ ๆ กับโรงเรียนพอดี ร้านนี้มีคนฝากข
