Share
บทที่ 31
Kaugnay na kabanata
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 32
ตบนั้นทำให้เชอริลตกใจ แก้มของเธอแดงอย่างร้อนผ่าวสิ่งที่แย่ไปกว่านั้นคือคำพูดของคุณนายแคลร์ เชอริลรู้ว่าตัวเองบริสุทธิ์ เธอเป็นแค่หมอเท่านั้นเอง ทำไมเธอจะต้องทนกับการกระทำแบบนี้?เสียงตะโกนของคุณนายแคลร์ดังไปทั่วทั้งพื้นที่ทำให้สร้างความสนใจให้เหล่าพยาบาลและผู้คนแถวนั้นมากมาย “ระวังคำพูดด้วยค่ะ คุณนาย กรุณาอย่าพูดจาไร้สาระค่ะ” เชอริลหงุดหงิดคุณนายแคลร์เป็นคนอารมณ์ร้อนมาก เป็นคนที่เก็บอารมณ์ความเสียใจไว้และพร้อมที่จะแก้แค้นเสมอเธอเหวี่ยงมือของเธออีกครั้ง เชอริลซึ่งไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้โดนตบเข้าที่หน้าเต็ม ๆ คุณนายแคลร์ตะโกน “ไร้สาระ! ระวังคำพูดงั้นเหรอ? ใคร ๆ ก็รู้ว่าเธอควรจะเป็นคนที่จะต้องระวังคำพูดมากกว่านะ! ยั่วยวนสามีของคนอื่นเหมือนที่เธอกำลังทำอยู่ไงล่ะ แม้กระทั่งกอดกันในที่สาธารณะแบบนี้! ทำไมไม่ยอมรับว่าเธอมันน่าไม่อาย!? ฉันเห็นหมดแล้ว! บนเสื้อผ้าของเธอมีแม้กระทั่งน้ำลาย! เหลือแค่พวกเธอยังไม่แก้ผ้าเท่านั้นหล่ะ…”ทุกคนในที่นั้นกำลังจ้องมองพวกเขาและกระซิบนินทาเชอริลเหมือนจุดถูกชนวนความโกรธ เธอรู้สึกได้ถึงความโกรธที่พร้อมจะประทุออกมาอเล็กซ์ซึ่งตกอยู่ในสภาวะงงงวยก็ดึงสต
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 33
แม่เจ้าโว้ย!อเล็กซ์คิดอย่างถี่ถ้วน ความรู้สึกนี้มันเหมือนกับคัมภีร์ มันกำลังเสนอตัวเอง หน้ากระดาษแต่ละหน้ากำลังพลิกหน้าสลับไปมาเองและเหมือนกับว่ากำลังจะถูกจัดเรียงใหม่ ทุกอย่างเข้าหาเข้าเพียงแค่พริบตาเดียว การแพทย์ดั้งเดิม, ไสยศาสตร์, เวทมนตร์,ยาเสน่ห์ และแม้กระทั่งวิทธายุทธบำบัด เหมือนทุกอย่างเข้าปกคลุมไปในความคิดของเขาในขณะที่พลังอันอบอุ่นไหลเวียนเข้าสู่ร่างกายของเขาทำให้อเล็กซ์รู้สึกผ่อนคลาย“อเล็กซ์ อเล็กซ์?” เสียงของเชอริลดังเข้าไปในหูของเขา ดึงเขาให้กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงเขากระพริบตา “ฮะ? ผมอยู่ที่ไหน แล้วแม่อยู่ไหน? คุณหมอโคนีย์”“อยู่ ๆ คุณก็เป็นลมไปอเล็กซ์” เชอริลตอบในขณะนั้น มีพยาบาลเร่งรีบเข้ามา “คุณหมอโคนีย์ คุณบริตทานี ร็อคกี้เฟลเลอร์ คนไข้ได้หยุดหายใจแล้ว….”หมอและพยาบาลจำนวนมากพุ่งตรงเข้าไปในห้องของบริตทานีอเล็กซ์มองเห็นแม่ของเขานอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง ใบหน้าของเธอซีดขาวดุจผ้าสีขาวและสัญญาณชีพจรที่แสดงเป็นเส้นตรง หมอคนหนึ่งเดินเข้าหาพวกเขา พร้อมกับค่อย ๆ ส่ายหน้า“แม่! แม่…” อเล็กซ์พุ่งไปข้างเตียงของบริตทานีพร้อมกับร้องไห้ออกมาสุดเสียงในขณะนั้น ความรู้บ
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 34
เชอริลไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเธอเข้าไปใกล้ข้างเตียงของบริตทานีและสังเกตุเห็นเปลือกตาของเธอสั่นและค่อย ๆ ลืมตาขึ้นเชอริลคิดว่าเธอกำลังเห็นภาพหลอนจากนั้นเธอก็ดึงสติตัวเองกลับมา เธอร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น “อเล็กซ์ อเล็กซ์! แม่ของคุณฟื้นแล้ว! เธอฟื้นแล้ว!”อเล็กซ์ลืมตาขึ้นทันที อย่างตื้นตันใจ“แม่! แม่! แม่ฟื้นแล้ว!” อเล็กซ์อุทานออกมา เขาจับมือของบริตทานีไว้ ตาของเขาค่อย ๆ พลันเป็นสีแดงในขณะเดียวกันกับที่น้ำตาของเขาค่อย ๆ รินไหลออกมามันเป็นเรื่องจริง คัมภีร์เป็นเรื่องจริงแม้กระทั่งบรรพบุรุษของเขาก็มีจริงทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณบรรพบุรุษของเขาเชอริลรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากและเริ่มที่จะร้องไห้เหมือนกัน เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบริตทานีจะฟื้นขึ้นมาจริง ๆ พวกเขาเพิ่งจะแจ้งการตายของเธอเมื่อไม่นานมานี้ จากนั้นเธอก็ฟื้นขึ้นมาทันทีนี่มันเป็นปาฏิหาริย์แห่งวงการแพทย์!“หรือว่ามันจะเป็นเพราะจากการที่เขาพยายามช่วยชีวิตของเธอ?” เชอริลบ่นพึมพำกับตัวเอง จ้องมองไปที่อเล็กซ์ด้วยสายตาที่ชวนสงสัยบริตทานีฟื้นขึ้นมาและหันไปหาอเล็กซ์ “อเล็กซ์ ที่นี่ที่ไหนกัน?”คุณหมอเชอริลวิ่งออกจากห้องคนไข้เพ
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 35
สิบปีต่อมา ร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ป มีทุนทรัพย์ร่วม 300 พันล้านและกลายเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงในแคลิฟอร์เนียความสำเร็จของตระกูลร็อคกี้เฟลเลอร์เกิดขึ้นจากการทำงานหนักของวิลเลียมและบริตทานีอย่างไรก็ตาม สุดท้ายตระกูลร็อคกี้เฟลเลอร์ก็เตะพวกเขาทั้งคู่ออกจากตระกูล และจอห์นก็สานต่อธุรกิจแม้กระทั่งนายน้อยสปาร์คยังต้องการภรรยาของอเล็กซ์อีกด้วยถ้าทั้งหมดนี้เป็นกลอุบายของจอห์นจริง ๆ มันคงต้องเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุดอเล็กซ์กำมือแน่น “แม่ ไม่ต้องห่วงนะ ถ้าพ่อตายเพราะเป็นแผนของอารอง ผมจะทำให้เขาได้รับบทเรียนอย่างสาสมที่สุด”อเล็กซ์ตัดสินใจอยู่ค้างที่โรงพยาบาลเป็นเพื่อนแม่แทนที่จะกลับไปแอสเส็กซ์ วิลล่า เขารู้ว่าถ้าเขากลับไป ทุกอย่างคงแย่ลงแน่ ๆ บริตทานีเพิ่งจะฟื้นขึ้นจากโคม่าซึ่งร่างกายของเธอยังคงอ่อนแอ เธอจึงพล่อยหลับไปไม่กี่นาทีในทางกลับกัน อเล็กซ์ ไม่สามารถใจเย็นได้แหวนที่พ่อเขาได้ทิ้งไว้ให้เขา มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ ‘พ่อรู้เรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า?’ ในระหว่างที่อเล็กซ์นั่งข้างเตียงเขาก็คิด เขายังสามารถรู้สึกได้ถึงพลังที่ไหลผ่านสู่ทั่วทั้งร่างกายของเขา‘นี่เป็นพลังชี่ที่บรรพบุรุษให้มาเ
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 36
เช้าวันถัดมา อเล็กซ์ตื่นขึ้นข้างเตียงของแม่เขานึกขึ้นได้ว่าเขาฝึนฝนมาตลอดทั้งคืน เลยทำให้เขารู้สึกเหนอะหนะและไม่สบายตัวเขาตกตลึงเมื่อก้มลงมองร่างกายของตัวเองร่างของเขาเต็มไปด้วยน้ำมันสีดำทั่วตัว มันทั้งเหม็นและสกปรกเขารู้ว่าเขาได้ใช้พลังฉีของบรรพบุรุษของเขาในการฝึกฝนพลัง ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่สบายตัวแต่พลังนั้นยังช่วยทำให้เขาได้ชำระล้างร่างกายของเขาได้ ร่างกายและสมองของเขารู้สึกสดชื่นและยังคงรู้สึกกระปี้กระเปร่าจากการฝึนฝนพลังฉีตลอดทั้งคืน เขาหันไปหาบริตทานีและพบว่าเธอยังคงหลับอยู่ แต่ดูเหมือนสุขภาพของเธอจะดีขึ้นจากเดิมมันทำให้เขาเชื่อว่ามันไม่ใช่ฝันเขารีบลุกไปอาบน้ำในห้องน้ำที่อยู่ในห้องของคนไข้ แต่ เสื้อผ้าของเขายังคงสปรกเละเทะ แถมยังส่งกลิ่นเหม็นอีกด้วย“ดูเหมือนว่าจะต้องกลับไปที่แอสเส็กซ์ วิลล่า ซะแล้วสิ!”หลังจากที่บริตทานีตื่น อเล็กซ์ก็นั่งคุยกับแม่ของเขาสักพักและมุ่งหน้าไปยังแอสเส็กซ์ วิลล่าเมื่อไปถึง เขาพบว่ากระเป๋าเดินทางของเขาถูกโยนออกมาจากบ้านของแอสเส็กซ์ แถมคุณนายแคลร์ยังกำลังตัดเสื้อผ้าของเขาเป็นชิ้น ๆ อีกด้วยอเล็กซ์รู้สึกโกรธเหมือนระเบิดกำลังจะประทุอย
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 37
“แม่!” อเล็กซ์กลับมาที่โรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมแม่ของเขาอีกครั้งซึ่งในขณะนั้นแม่ของเขาตื่นอยู่พอดี ความโกรธที่มากจากครอบครัวแอสเส็กซ์ได้ทุเลาลงเมื่อเขาได้พบหน้าแม่ของเขาหลังจากรักษาบริตทานีด้วยคัมภีร์สุดยอดคัมภีร์แห่งการแพทย์ เขาก็สังเกตุว่าอาการของแม่ของเขาดีขึ้นจากวันก่อนมาก ด้วยความโล่งใจ อเล็กซ์ก็ยิ้มกว้างและพูด “หมอบอกว่าช่วงนี้แม่ทานได้แต่ของอ่อน ๆ ผมเลยแวะซื้อข้าวต้มจากร้านแถวนี้มาให้ เดี๋ยวผมป้อนนะครับ โอเคไหม?”อเล็กซ์รู้สึกจุกอก แม่ของเขาเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุด แต่กลับกัน คุณนายแคลร์ แม่สะใภ้ของเขากลับปฎิบัติต่อเขาเยี่ยงทาสเขาค่อย ๆ ป้อนข้าวต้มบริตทานี หลังจากนั้นนวดแขนและขาให้เธอบริทตานีซึ่งมีอาการโคม่ามามากกว่าหกเดือน ร่างกายของเธอแทบจะไม่เหลือกล้ามเนื้อเลยแต่อย่างไรก็ตาม กรรมวิธีนวดของอเล็กซ์กลับพิเศษ เขาได้รับการช่วยผ่านการไหลเวียนของพลังฉีอีกด้วยเขารู้ว่าเขาสามารถช่วยแม่ของเขาฟื้นฟูร่างกายและกลับมาเดินได้ภายในสามวัน“สวัสดีค่ะ คุณหมอโคนีย์!” บริตทานีพูดขึ้นทันทีอเล็กซ์หันไปเห็นว่าเชอริลเข้ามาภายในห้องคนไข้แล้วเธอมองด้วยสายตาชวนสงสัยและถาม “วิธีการนวดของคุณ
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 38
คุณนายแคลร์กำลังต่อแถวอยู่ด้านหน้าคลินิกร่วมกับคนไข้คนอื่น ๆ เธออยู่ท้ายสุดของแถวและกำลังพูดคุยอยู่กับผู้หญิงใกล้ ๆ เธอ…“ความเก่งของคุณหมอโคนีย์นี้ที่สุดเลยว่าไหม ขนาดที่ฉันจะต้องขอให้เพื่อนของฉันนัดคิวของคุณหมอให้ นี่ฉันต้องรอตั้งสามเดือนเชียวนะ”“ใช่ ฉันรอคิวมากกว่าสามเดือนเหมือนกัน แต่ก็บ่นไม่ได้หรอก ไม่มีหมอคนไหนเก่งไปกว่าเขาแล้วหล่ะ!”ในขณะที่เธอกับเขาพูดคุยอยู่ คุณนายแคลร์รู้สึกเหมือนกำลังถูกจ้องมองเลยหันไปดู เธอขมวดคิ้วเมื่อรู้ว่านั้นคืออเล็กซ์ “มาทำอะไรที่นี้?”อเล็กซ์ทักทายด้วยความคุ้นชิน “คุณแม่”คุณนายแคลร์ระเบิดอารมณ์ออกมาด้วยความโกรธ “คุณแม่เหรอ หมายความว่ายังไง? ใครแม่แก? ให้ฉันบอกอะไรให้นะ แกมันไร้ค่า ลูกของฉันได้หย่ากับแกแน่ และเราพร้อมจะเฉดหัวแกทิ้ง! หยุดคลานกลับมาได้ละ! หรือว่า แกตามฉันมางั้นเหรอ? แกหาที่จะอยู่ไม่ได้สินะ? แกจะอ้อนวอนฉันให้เพื่อกลับมาใช่ไหมล่ะ?”อเล็กซ์ตะลึงในคำพูดและตอบกลับ “ไม่ต้องห่วงหรอกครับ คุณป้า ผมมีที่ให้อยู่ครับ พอดีว่าคุณขวางทางอยู่ ขอผ่านหน่อยนะครับ คุณป้า?”“เมื่อกี้แกเรียกฉันว่าอะไรนะ?” คุณนายแคลร์ถูกท้าทายคุณป้ากับคุณนายนั้น ควา
สุดชีวาชะตาลิขิต บทที่ 39
“ฮะ? เกิดอะไรขึ้น?”“เด็กผู้หญิง! หน้าของเธอซีดเซียว! เธอไม่หายใจแล้ว!”“น่ากลัวจังเลย… คุณหมอโคนีย์จะช่วยเธอได้ไหมนะ?”ผู้คนมากกมายที่มามุงดูต่างหารือกัน พร้อมทั้งเอาใจช่วยจากนั้นชายวัยกลางคนได้อุ้มเด็กหญิงวัยห้าขวบเข้ามาภายในห้อง เขาร้องไห้ฟูมฟาย หน้าของเขาฟ้องว่าเขาเสียขวัญขนาดไหน เขาทรุดตัวลง พร้อมเสียงที่ดังเชอริลรีบเข้าหาเด็กผู้หญิงและตรวจชีพจรทันทีในขณะที่เธอตรวจ เธอเริ่มเปลี่ยนสีหน้า เพราะเด็กผู้หญิงไม่หายใจบวกกับชีพจรที่ไม่เต้นเชอริลรีบทำการปฐมพยาบาลเบี่ยงต้นด้วยการซีพีอาร์ พร้อมกับถามชายวัยกลางคนว่าเกิดอะไรขึ้น“ผมไม่รู้ ผม… กำลังจ่ายเงินที่เคาท์เตอร์ และจากนั้นลูกของผมก็เป็นลมหมดสติลงไป” ชายหนุ่มร้องเจมส์ได้เข้าประชิดตัวเด็กผู้หญิงเช่นกัน พร้อมกับพูด “ส่องดูลำคอของเธอ”เชอริลทำตามทันที แต่เธอก็ไม่พบอะไรติดอยู่ด้านในหลอดลมเลยเจมส์ตบไปที่หลังของเด็กผู้หญิงครั้งสองครั้งเช่นกัน แต่เด็กผู้หญิงก็ไม่สำลักอะไรออกมา ท้ายที่สุด เจมส์ก็ได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับตกตะลึงด้วยความโศกเศร้าชายหนุ่มยังคงทรุดอยู่ที่พื้นและร้องไห้ฟูมฟายมากจากเดิมอเล็กซ์ยืนดูอยู่ข้าง ๆ ด้วยสายตา
Pinakabagong kabanata
