เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 3
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-28 07:02:08ก๊อก! ก๊อก!
"เปิดประตูให้ฉันสิ!" เสียงเคาะประตูดังขึ้นเป็นจังหวะเดียวกับที่คนอยู่ด้านนอกกำลังจะเปิด
สิงขรชะงักมือเล็กน้อยก่อนที่จะหันกลับไปมองลูกน้อง คนที่ขำอยู่เมื่อสักครู่รีบหยุดขำอย่างเร็ว ที่ขำเพราะเห็นว่าผู้เป็นนายสะดุ้ง
ก๊อก! ก๊อก!
"ฉันบอกก่อนนะถ้าพวกแกไม่เปิดฉันจะไม่รักษาเจ้านายของพวกแกนะ!"
"รักษา?"
"ผมก็สงสัยข้อนี้แหละครับ"
"ใคร! เสียงใครพูดอยู่หน้าประตูเปิดให้ฉันเลยนะ!" เธอได้ยินเสียงผู้ชายคุยกันอยู่หน้าห้อง
แกร็ก..แอดด.. ทันใดนั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออก และมีร่างของผู้หญิงที่ตะโกนโหวกเหวกอยู่เมื่อสักครู่ก้าวออกมาพร้อมกับประตูที่เปิด
"ตกลงจะเอายังไง คนไหนที่บาดเจ็บ"
"บาดเจ็บ?"
"ใช่ ฉันจะได้ทำแผลให้"
"คนนี้เลย" ธามม์ลูกน้องคนสนิทของมาเฟียหนุ่มชี้ไปที่ผู้เป็นเจ้านาย
"ไอ้ธามม์!"
"ตามน้ำไปก่อนครับ"
"ก็ไปเอาที่ทำแผลมาสิ" แค่ทำแผลเธอทำเป็นอยู่แล้ว
"ไปเอาที่ทำแผลมาสิวะ" ธามม์หันไปสั่งสมุนอีกที
"บ้านเรามีที่ทำแผลด้วยเหรอพี่"
"แล้วทำไมไม่เตรียม รู้ไหมว่ามันเสียเวลาฉัน" ไม่รู้จะโมโหอันไหนก่อนดี ทั้งถูกยึดโทรศัพท์ทั้งถูกขังไว้ในห้อง แต่ครั้นจะไม่ดูแลก็ไม่ได้เห็นว่าบุคคลท่านนี้เป็นคนสำคัญมาก
"คนนี้แน่นะ" เสียงทุ้มของผู้เป็นนายกระซิบถามลูกน้อง
"คนนี้แหละครับที่ไอ้หมอคนนั้นไปรับที่สนามบิน" อีกคนก็กระซิบกระซาบตอบกลับ
"เธอทำแผลเป็นเหรอ" สิงขรหันกลับมาถามฝ่ายหญิงบ้าง
"ทำเป็น" ตอนที่บอกว่าทำแผลเป็นเธอไม่กล้าสบตาอีกฝ่ายเลย "ฉันขอดูแผลที่ถูกยิงหน่อย" หญิงสาวมองต่ำลงไปดูช่วงเอวข้างซ้ายตรงที่พี่ชายบอกว่าเขาถูกยิง
ตอนที่ไอรินขอดูแผลผู้ชายพวกนั้นถึงกับหันมองหน้ากัน
ผ่านไปสักพักสิงขรสั่งให้เธอกลับเข้าไปอยู่ในห้องก่อน บอกว่าเดี๋ยวให้ลูกน้องเตรียมที่ทำแผลไว้ให้ แต่จริงๆ แล้วเขาอยากจะหาโอกาสคุยกับลูกน้องมากกว่า
"มึงพามาถูกคนแน่นะ" สิงขรยังคงสงสัยเรื่องนี้ หรือว่าไอ้พวกนั้นมันจะตลบหลังเขา
"ผู้หญิงคนนี้แหละครับ"
"มันไม่เคยเจอหน้าคู่หมั้นของมันเลยเหรอ"
"ใช่ครับเห็นว่าผู้ใหญ่หาให้"
ถึงว่าฝ่ายหญิงก็คงไม่เคยเจอหน้าไอ้นั่นเหมือนกันล่ะสิ
"แล้วเราจะเอาไงดีครับ" ขณะที่พูดสายตาของธามม์มองลงไปดูจุดที่เธอคนนั้นขอดู
"มึงอย่าแม้แต่จะคิด"
"นิดเดียวเองครับ แค่มดกัด"
"มดกัดพ่อมึงน่ะสิ"
บทที่เกี่ยวข้อง
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 4
"คุณเข้ามาในห้องนี้ทำไม" ก่อนหน้าเธอได้รับคำตอบจากคนของเขาแล้ว ว่าเขาล้างแผลมาจากโรงพยาบาลเลยไม่ต้องลำบากเธอ แต่ตอนที่ไอรินกำลังจะนอน ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างผู้ชายคนที่เธอต้องมาดูแล"บ้านหลังนี้มีแค่ห้องเดียว ไม่ให้นอนห้องนี้จะให้นอนห้องไหน""ไหนคนของคุณบอกว่าให้ฉันนอนในห้องนี้ไง""ก็นอนไปสิเตียงกว้างขนาดนี้นอนสี่...คนยังได้เลย""ไม่มีทางหรอกนะที่ฉันจะนอนเตียงเดียวกับคุณ""ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ถ้างั้นคุณก็นอนข้างล่างผมจะเสียสละนอนข้างบนเอง""แบบนี้เขาเรียกเสียสละเหรอ สุภาพบุรุษจังเลยนะพ่อคุณ" ไอรินไม่พูดเปล่ายังเดินมาหวังจะเปิดประตูห้อง แต่ก็เปิดออกไม่ได้ "บอกคนของคุณเปิดประตู""เธอก็บอกเองสิ ดึกแล้วฉันจะนอน"ก๊อก! ก๊อก!! "เปิดประตูนะ" หญิงสาวใช้แรงเคาะประตูพร้อมกับตะโกนออกไปให้คนด้านนอกเปิดแต่ก็เงียบ "ฉันจะกลับบ้าน ปล่อยฉันไปนะ""หนวกหู" มาเฟียหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงเอาหมอนอีกใบมาปิดหูไว้ เหมือนว่ารำคาญเสียงที่เธอพูดมากจังหวะนั้นไอรินก็นึกได้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บ เธอไม่รอช้าตรงเข้าไปแล้วก็เอื้อมมือไปหวังจะบีบตรงนั้นหมับ!"กรี๊ดดดปล่อยนะ!" มือของเธอยังไม่ได้สัมผัสโดนตร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 5
หลังจากในห้องเงียบเสียงไปได้พักหนึ่งประตูห้องก็ถูกเปิดออกมา.."ลูกพี่ครับเจ้านายออกมาแล้ว""เร็วขนาดนั้นเชียว" ธามม์มือขวาคนสนิทของสิงขรได้ยินสมุนอีกคนพูดเลยรีบเดินเข้ามาดู "นาย?""ผู้หญิงบ้าอะไรวะฤทธิ์เยอะชิบหาย""ตาเจ้านายไปถูกอะไรมาครับ" มนตรีลูกน้องอีกคนสังเกตเห็นมุมตาของผู้เป็นนายมีรอยช้ำ"จะถามหาพ่อมึงทำไม""อย่าบอกนะครับว่าเป็นฝีมือของ?""ถ้ามึงยังพูดอีกคำรอยบนหน้ากูจะไปอยู่หน้ามึง" ว่าแล้วสิงขรก็เดินอารมณ์เสียออกไปที่รถ"จะไปไหนครับ" ธามม์รีบเดินตามมาแต่สิงขรไม่ได้ตอบลูกน้อง เขาเดินไปที่เฟอร์รารี่สุดหรูก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปนั่งประจำที่คนขับ"ไปเอารถออกสิวะ" ธามม์สั่งลูกน้องอีกคนเพราะจะปล่อยเจ้านายไปคนเดียวไม่ได้"แล้วทางนี้ล่ะครับพี่ธามม์""อย่าเพิ่งทำอะไรจนกว่าจะมีคำสั่ง" เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ธรรมดา ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอสองตระกูลมีหวังได้ห้ำหั่นกันหนักกว่านี้แน่"ฮืออึกอึก" หลังจากที่รถของพวกนั้นวิ่งออกไปคนตัวเล็กที่อยู่ในห้องเมื่อสักครู่ทิ้งตัวคว่ำลงกับหมอนก่อนจะปล่อยโฮออกมา มันกล้าดียังไงขโมยจูบแรกของเธอไป ไอ้เลว ที่จริงเธอก็ไม่ใช่คนหัวโบราณ แต่ไม่มีผู้ชายคนไหนที่อยาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 6
"ทำไมคนขายถึงมองหน้าเราจังเลยล่ะครับพี่" มนตรีกระซิบถามธามม์ เพราะตอนที่พนักงานขายเห็นลิสต์ของที่ทั้งสองจะมาซื้อก็มองหน้าแบบยิ้มๆ"กูจะไปรู้เหรอ อยากรู้มึงก็ถามสิ" จังหวะที่พูดมือของธามม์ก็เอื้อมไปหยิบถุงยางอนามัยที่วางอยู่หน้าเคาน์เตอร์ส่งให้กับพนักงาน"ต้องใช้เยอะขนาดนั้นเลยเหรอพี่" เพราะธามม์ไม่ได้หยิบแค่กล่องเดียว แทบจะเหมาทั้งแผงเลยมั้ง"เผื่อติดลมบนไง" หุ่นเซ็กซี่ขนาดนั้นถ้าตกลงมาถึงท้องเขาบ้าง รับรองได้ว่าสามวันสามคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอนแน่"ของที่ต้องการได้ครบแล้วค่ะ" พนักงานเตรียมของตามที่ลูกค้าต้องการและก็คิดเงิน ตอนคิดเงินยังแอบมองดูหน้าลูกค้าอีก เพราะของที่พวกเขามาซื้อส่วนมากจะเป็นของใช้ของผู้หญิง หนึ่งในนั้นก็มีน้ำยาล้างจุดซ่อนเร้นด้วยหลังจากที่ได้ของทุกอย่างครบทั้งสองก็กลับมาที่รถ"คืนนี้นายจะไปค้างที่นั่นใช่ไหมครับ""อืม"ได้ยินคำตอบของผู้เป็นนายธามม์ก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออก เพราะต้องสั่งงานลูกน้องคืนนี้คงไม่ได้ไปที่คลับแล้ว"แล้วเรื่องเคลียร์ทางล่ะ""ผมว่าจะคุยกับนายอยู่พอดีเลย ทางนั้นขอเพิ่มครับ""จัดให้มันตามที่ต้องการ แค่อย่าให้เรื่องมันวุ่นวายก็พอ" แน่นอนว่าแค่เปิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 7
"ตกส้วมตายไปแล้วมั้ง นี่เธออาบน้ำหรือว่าเข้าฌาน" สิงขรนอนรออยู่บนเตียงนานแล้วคนที่เข้าห้องน้ำยังไม่ออกมาเลย"คุณยังอยู่ในห้องอีกเหรอออกไปสิ" ที่อาบน้ำนานคิดว่าเดี๋ยวเขาก็คงออกไป เพราะตอนเข้ามาไม่ได้เอาผ้าเช็ดตัวเข้ามาด้วย เลยต้องรอให้อีกฝ่ายออกจากห้องไปก่อนถึงจะออกจากห้องน้ำได้"ออกไปก็โง่สิ ยังไงวันนี้ฉันต้องได้ชิมเธอก่อน" คำพูดประโยคนี้สิงขรพูดแค่กับตัวเอง แล้วเอื้อมมือไปเปิดประตูห้องก่อนจะปิดให้มีเสียงดังกึก!"ไปแล้วใช่ไหม" หญิงสาวได้ยินเสียงปิดประตูก็แง้มประตูห้องน้ำออกมาดู พอมองไปที่เตียงไม่เห็นเขา เธอเลยชะโงกหน้าออกมาให้เยอะหน่อยเพื่อจะมองดูรอบๆ ห้องมองจนแน่ใจแล้วไอรินถึงได้ก้าวเท้าออกมาจากห้องน้ำ.."กรี๊ดดด" ตอนที่เธอก้าวเท้าออกมาผู้ชายร่างสูงที่ยืนแอบอยู่มุมตู้เสื้อผ้าก็โผล่หน้าออกมาพอดีหญิงสาวสตั้นไปครู่หนึ่งเพราะความตกใจพอตั้งสติได้เธอก็รีบหันไปทางห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาร่างของเธอก็ถูกอีกฝ่ายโอบรัดไว้จากทางด้านหลัง"กรี๊ดดด" ไอรินตกใจมากเพราะร่างกายของเธอไม่มีอะไรปิดบังไว้เลย ส่วนเขามีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันอยู่รอบท่อนล่าง"จะกรี๊ดทำไมนักหนาเดี๋ยวลูกน้องมันก็มา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 8
"สวัสดีค่ะเสี่ย เจนนี่จะขอดูแลเสี่ยเองนะคะ""สวัสดีค่ะเสี่ย" ผู้หญิงอีกคนที่เป็นเด็กใหม่เพิ่งเข้ามาทำงานเหมือนกัน ก็ได้เดินตามเข้ามาติดๆ"ชื่ออะไรล่ะเรา" และดูเหมือนว่าสิงขรจะสนใจคนที่เดินตามหลังมามากกว่า"ชื่อดาวค่ะ" ดาวตอบโดยที่ยังยืนอยู่ที่เดิม ซึ่งแตกต่างจากอีกคนพอแนะนำตัวก็รีบเข้าไปนั่งเบียดแล้ว"เข้าไปนั่งข้างคุณสิงขรสิ" ธามม์เห็นสายตาผู้เป็นเจ้านายแล้วดูจะสนใจคนนี้มากกว่า"ดาวขออนุญาตนั่งนะคะ"เจนนี่ที่นั่งก่อนตวัดสายตามองแบบหมั่นไส้ ทำเป็นผู้ดีอยู่ได้ ถ้าเป็นผู้ดีแล้วจะมาหากินแบบนี้ทำไมดาวยังไม่ทันได้นั่งก็ถูกมาเฟียหนุ่มดึงตัวเข้ามาโอบกอดโดยการให้ดาวนั่งลงตัก"อุ๊ย" คนที่ตกใจก็คือเจนนี่เพราะจังหวะนั้นแผ่นหลังของดาวชนเข้ากับร่างของเธอเลยต้องรีบขยับออกก่อน"เคยทำงานที่ไหนมาก่อนไหม" ริมฝีปากหนากระซิบพูดแทบจะสัมผัสกับซอกคออีกฝ่ายอยู่แล้ว แต่เขาก็ทำแค่ให้เสียวเล่น"ยังค่ะ" สิ้นคำพูดเท่านั้นแหละริมฝีปากของคนที่ตอบก็ถูกครอบครอง "อืมม""หึ!!" เจนนี่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่พอใจเอามากๆ ที่เสี่ยเลือกอีกคนธามม์เรียกตัวให้ผู้หญิงอีกคนที่เจ้านายไม่สนใจออกจากห้องไปก่อน รวมถึงลูกน้องที่อยู่ในห้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 9
ตุ๊บ!เพล้ง!! จานกระเบื้องที่ถูกฟาดเข้าท้ายทอยอีกฝ่ายตกลงแตก"??" ไอรินถึงกับยืนตัวแข็งเพราะเหมือนเขาจะไม่เป็นอะไรสายตาเขายังคงมองจ้องมาที่เธอ"เสียงอะไรพี่" คนด้านนอกได้ยินเสียงของตกแตกกำลังจะเปิดประตูเข้ามาดู หลังจากที่ได้ยินเสียงของตกแตกแล้วก็ได้ยินเสียงผู้หญิงกรีดร้อง"เอาไงดีครับ""รอดูสถานการณ์ก่อน" กลัวแต่ว่าผู้เป็นเจ้านายจะโมโหจนขาดสติ ถ้าผู้หญิงคนนั้นมีอันตรายถึงชีวิตไม่อยากจะคิดเลย"ปล่อยนะ! อืมม! ปล่อยย" หลังจากที่ทุบศีรษะเขาได้เธอก็ถูกอีกฝ่ายจับกดลงเตียง ด้วยแรงที่มีเยอะกว่าถ้าไม่เผลอ มีหรือที่เธอจะทำร้ายร่างกายเขาได้"ฉันคงใจดีกับเธอมากไปแล้วใช่ไหม" ขณะที่พูดใบหน้าคมก็ได้ฝังจูบลงซอกคอโดยไม่มีความปราณีเลย ..ก่อนที่จะขยับต่ำลงมาดูดเนินหน้าอกซึ่งตอนนี้มันไม่มีอะไรปิดแล้วเพราะเขาได้ฉีกมันขาดออกเป็นชิ้นๆ"ฉันเจ็บนะ!" ไอรินพยายามดิ้นต่อสู้ แต่แรงแค่น้อยนิดหรือจะไปสู้เขาได้และจังหวะนั้นเธอคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว มือเรียวก็ได้ขยับต่ำลงไปที่ช่วงเอวข้างซ้ายก่อนจะขย้ำ"........" เธอพยายามคลำหาว่าแผลของเขาอยู่ตรงไหน แต่พอคลำต่ำลงไปก็เจอเข้ากับ.."ใจเย็นก่อนสิ เดี๋ยวได้เสียวแน่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 10
"ออกมา!" เข้ามาในห้องก็ไม่เห็นเธอและเขาก็รู้ได้ในทันทีว่าเธอต้องอยู่ในห้องน้ำแน่"ไม่.." เสียงเธอดูหวาดกลัวมาก"ไม่เห็นเก่งเหมือนเมื่อกี้เลย""ฉันไปทำอะไรให้คุณ คุณถึงต้องจับฉันมาแบบนี้""ทำอะไรงั้นเหรอ เธอก็ไปถามไอ้คู่หมั้นของเธอดูสิ""ฉันไม่มีคู่หมั้น แฟนฉันก็ยังไม่มีเลยแล้วจะให้ฉันไปถามใครที่ไหนล่ะ""มุสา""ฉันไม่ได้โกหก คุณก็ดูเป็นคนมีอิทธิพลทำไมคุณถึงดูไม่ออกว่าจับมาผิดคน"ตุ๊บ!"กรี๊ดด""เปิด""ฉันกลัวแล้ว" นาทีนี้ให้ทำยังไงก็ได้เพื่อเอาตัวรอดให้ได้ก่อน เพราะเธอเล่นงานมันขนาดนั้นมันต้องโกรธมากแน่"ไม่เปิดใช่ไหม บอกไว้ก่อนนะว่าอย่ายืนใกล้ประตู""กรี๊ดด ฉันเปิดแล้ว" เธอรู้ว่าถ้ามันเอาจริงทำไมประตูแค่นี้มันจะพังเข้ามาไม่ได้"ก็เปิดสิวะ!""คุณสัญญามาก่อนสิว่าจะไม่ทำอะไรให้ฉัน""ทำไมกูต้องสัญญาด้วย จะไม่เปิดใช่ไหม 1..2..""ฮืออออึกอึก" เสียงเธอร้องไห้โฮออกมาพร้อมกับเสียงสะอื้น และก็เสียงปลดล็อกประตูจากทางด้านใน"มานี่เลย!" มือหนากระชากร่างคนตัวเล็กมาทิ้งลงบนเตียง"อย่าทำอะไรฉันเลยนะ" เสียงสั่นเครือดังออกมาเบาๆ จากริมฝีปากบาง พร้อมกับพนมมือไหว้ขอร้องอย่าให้เขาทำอะไร"หุบปาก!""ผมว่าต้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 11
"จะนอนทำไมอยู่อีก หรืออยากเจอของจริง" สิงขรกระชากผ้าห่มที่คลุมร่างของทั้งสองอยู่ออกแล้วก็ดันตัวลุกขึ้น ..แต่คนที่นอนอยู่ใต้ร่างเมื่อสักครู่ยังคงนอนนิ่งเหมือนเธอสับสนจะไม่ให้เธอสับสนได้ยังไง เมื่อสักครู่เสียงที่ได้ยินคือเขาสร้างสถานการณ์ทั้งนั้น เรื่องขย่มเตียงเขาก็เอื้อมมือไปดันเตียงให้กระแทกกับผนัง แถมยังครางเสียงดัง แต่เธอก็ยังคงนอนอยู่เฉยๆไอรินตั้งสติได้ก็รีบดันตัวลุกขึ้น แล้วดึงผ้าแถวนั้นมาปิดหน้าอก เพราะหน้าอกของเธอถูกเขาเปิดออกตอนที่เขาเริ่มใช้เสียงครางเธออยากจะถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เพราะถ้าเมื่อสักครู่เขาจะทำอะไรกับเธอก็คงเสร็จไปแล้ว แต่ไอรินก็เลือกที่จะเงียบ เขาก็เหมือนไม่ใช่คนโหดร้ายอะไรนี่"คืนนี้ฉันคงต้องนอนในห้องนี้ก่อน หวังว่าคงไม่ได้แผลอีกนะ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอนตัวนอนลงข้างๆ เธอที่นั่งมองอยู่ไอรินจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวนอนลงอีกฝั่งหนึ่งของเตียง แต่เธอก็ไม่ได้ไว้วางใจเขาขนาดนั้น เธอยังคงใช้ผ้าห่มพันร่างกายตัวเองไว้ นอกจากวิธีนี้แล้วเธอคงทำอะไรไม่ได้ จะหนีก็ไม่ได้แล้วนี่สิงขรนอนหงายไม่ได้เพราะเจ็บแผลตรงที่ถูกจานกระเบื้องฟาด เขาเลยเปลี่ยนท่านอนตะแคงหั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
บทล่าสุด
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 81 ตอนจบ
พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวและก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 80
เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 79
"คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 78
"ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 77
"มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 76
"ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 75
"แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 74
"อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ
สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 73
"จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้
