เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 1
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-17 22:11:45ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว
สาวน้อยบำเรอกาม
ที่บ้านหลังใหญ่ราวกับคฤหาสน์
ตั้งอยู่ท่ามกลางเนินหญ้าสีเขียวขจี บนเนื้อที่กว่าร้อยไร่ในอำเภอแม่ริมของจังหวัดเชียงใหม่
ที่ห้องครัวด้านหลังบ้าน ใกล้กับเรือนพักของคนใช้ ‘คมภวัศน์’ หรือที่ผู้คนในบ้านมักจะเรียกชื่อของเขาสั้นๆ ว่าคุณ ‘คมน์’ จนติดปาก
คมน์ตัดสินใจย่องเข้ามาใกล้ห้องครัว เมื่อเห็นว่านาย ‘วศุวัฒน์’ บิดาของตน เดินเข้าไปในครัวด้วยท่าทางมีพิรุธน่าสงสัย
คมน์ครุ่นคิดด้วยความข้องใจ ว่าเพราะเหตุใดนายใหญ่ของบ้านที่ไม่เคยย่างกรายเข้ามาถึงห้องครัว วันนี้จึงลงมาได้
ดวงตาคมกริบราวกับตาของสัตว์นักล่า เพ่งมองผ่านช่องว่างของบานหน้าต่างที่เปิดแง้มเอาไว้เพียงน้อย เห็นบิดาของตนนั่งอยู่หัวโต๊ะ โดยมีผู้หญิงสองคนนั่งอยู่ข้างๆ
หญิงวัยกลางคนร่างอวบคือ ‘ป้านิ่ม’ เป็นคนรับใช้ที่คมน์รู้จักดี ป้านิ่มทำงานอยู่ในบ้านหลังนี้มานานนับสิบปี
ส่วนอีกคนเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยสะดุดตา เป็นใครที่คมน์ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน?
รู้แต่ว่าหล่อนใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า ‘หนู’
คมน์ยืนนิ่ง
ฟังสิ่งที่นายพศุวัฒน์ผู้เป็นบิดากำลังกล่าวกับผู้หญิงสองคน คนหนึ่งคือหญิงรับใช้เก่าแก่ และอีกคนนั้นคมน์เพิ่งได้รู้ก็เดี๋ยวนี้… ว่าสาวน้อยหน้าตาสะสวยสะดุดตาคนนี้เป็นใคร?... มาจากไหน?
‘เป็นแบบนี้นี่เอง… ’
เรื่องที่ได้แอบฟังเกือบสิบนาที ทำเอาคมน์ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ เหตุนี้เอง… ที่ทำให้บิดาของตนต้องเดินเข้ามาถึงห้องครัวของคนรับใช้
‘ร้ายนะคุณพ่อ… กล้าเอาลูกชู้เข้ามาอยู่ในบ้าน’
คมน์รำพึงในใจ
รีบเดินออกมาเสียก่อนที่จะมีใครรู้ว่าเขาเข้ามาแอบฟังความลับของคนอื่นอย่างเสียมารยาท
‘ได้รู้แบบนี้ก็ดี… เดี๋ยวกูจะเอาคืนให้สาสม’
คมน์กำมือแน่นด้วยความโกรธ
อีกสัปดาห์ต่อมา
ตอนเย็นของวันเสาร์
นานเกือบสัปดาห์ที่คมน์ไม่อยู่บ้าน เพราะว่าต้องเดินทางไปดูแลโรงแรมในกรุงเทพฯ และรีสอร์ตในจังหวัดเชียงใหม่ซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัวมาแต่ดั้งเดิม
พศุวัฒน์รู้ดี
ว่าคมน์ซึ่งเป็นลูกชายคนโตนั้นเป็นคนเก่งรอบด้าน ทั้งในเรื่องการบริหารจัดการและการตลาด จึงตัดสินใจยกตำแหน่ง GM (General Manager) ของโรงแรมทั้งหมดที่มีอยู่ในหลายจังหวัดของภาคเหนือและกรุงเทพฯ ให้คมน์เป็นผู้ดูแล
ส่วนเกสเฮาส์เล็กๆ และร้านอาหารในกรุงเทพฯ อีกหลายที่ พศุวัฒน์ยกให้ ‘ราเมศ’ ซึ่งเป็นลูกชายอีกคนเป็นผู้ดูแล โดยที่เขาคอยดูอยู่ห่างๆ
“ป้านิ่ม… นั่นใคร”
คมน์ทอดสายตามองไปยังหญิงสาวที่กำลังเก็บจานของว่างออกไปจากห้องรับแขก
อันที่จริงคมน์รู้…
รู้ตั้งแต่วันที่แอบฟัง… แต่ลองแกล้งถาม ทั้งที่ก็รู้ว่าจะไม่ได้ความจริงจากปากของป้านิ่ม
“อ๋อ… หลานสาวป้าชื่อ ‘ดาวเรือง’ จ้ะ มันเป็นลูกกำพร้า พ่อแม่มันตายหมดแล้ว ป้าสงสารที่เห็นมันเหลือตัวคนเดียว ก็เลยต้องเอาเข้ามาทำงานเป็นคนรับใช้ โชคดีที่คุณท่านเมตตารับเข้าทำงาน ไม่งั้นมันคงลำบาก แล้วดาวมันเพิ่งสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้ ป้าเลยช่วยเอามาส่งเสียให้มันได้ร่ำเรียนต่อ”
ป้านิ่มกล่าวถึงที่มาของหญิงสาวที่ลูกชายคนโตของบ้านกำลังมองอย่างให้ความสนใจ
คมน์นิ่งฟัง
เหลือบมองไปทางหญิงสาวพร้อมกับเหยียดยิ้มน้อยๆ เพราะรู้ว่าที่ป้านิ่มบอกนั้นไม่ใช่ความจริง
เรื่องสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้อาจจะใช่ แต่เรื่องที่บอกว่าเป็นหลานป้านิ่มนั้นไม่ใช่แน่ๆ
จากที่แอบฟังมา ทำให้คมน์รู้ว่าดาวเรืองเป็นลูกติดมาจากเมียน้อยของนายพศุวัฒน์ผู้เป็นบิดา
“เป็นคนใช้… ถ้างั้นผมจะใช้อะไรก็ได้ใช่ไหม”
คมน์กล่าวพลางเหลือบมองไปยังดาวเรืองอย่างเอาเรื่อง
“ค่ะ… คุณคมน์จะใช้อะไรมันหรือคะ?”
ป้านิ่มถามด้วยความสงสัย เห็นสายตาของคมน์แล้วนึกเป็นห่วงดาวเรืองขึ้นมาทันที
ป้านิ่มเรียกดาวเรืองเข้ามาแนะนำตัวกับลูกชายคนโตของบ้าน
“ดาวจ๊ะ… นี่คุณคมน์”
ป้านิ่มแนะนำชายหนุ่ม ในชุดสูทสีดำยิ่งทำให้คมน์ดูสมาร์ท มีออร่าผู้บริหารเด่นชัด โครงร่างสูงใหญ่แบบ
บทที่เกี่ยวข้อง
สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 2
ลูกครึ่งฝรั่งยิ่งทำให้เขาดูหล่อเหลาสะดุดตา แต่แววตาคมดุที่มองมา ก็ทำเอาดาวเรืองรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ “สวัสดีค่ะคุณคมน์… หนูชื่อดาวเรืองค่ะ”หญิงสาวแนะนำตัวเองคมน์จ้องมองดวงหน้าสวยหวาน ตาคมกลมโต จมูกโด่งเป็นสัน ผมสีดำยาวสลวยลงมาประบ่า ริมฝีปากจิ้มลิ้มเซ็กซี่สะดุดตา“ดาวเรือง… ชื่อเชยจัง”ทั้งที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก คมน์แซวอย่างไม่ไว้หน้า สำหรับผู้หญิงคนนี้คงไม่จำเป็นต้องใช้คำว่า ‘มารยาท’ กับหล่อน“ค่ะ… ดาวเรือง ก็แค่ดอกไม้บ้านๆ สีสันสุดเชยกลิ่นก็ไม่หอม”เจ้าของชื่อเชยๆ กล่าวอย่างยอมรับอันที่จริง… ที่เขาว่าก็ไม่ผิด คมน์ไม่ใช่คนแรกที่เอ่ยแซวเรื่องชื่อเชยๆ ของหล่อน ตอนเรียนก็โดนเพื่อนล้อว่าชื่อเหมือนสาวบ้านนอก “นวดเป็นไหม… วันนี้ฉันรู้สึกเมื่อย เดี๋ยวเธอขึ้นไปทำความสะอาดบนห้องนอนของฉัน… แล้วก็นวดให้ด้วย”คมน์กล่าวโดยไม่มองหน้าหญิงสาว สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือ ใช้นิ้วปาดจอสไลด์ดูฟีดข่าวสิ่งที่ได้ยิน ทำเอาป้านิ่มตกใจ!แต่ก่อนแต่ไรไม่เห็นว่าคมน์จะเรียกสาวใช้คนไหนให้ขึ้นไปนวดถึงห้องนอน วันนี้มาแปลกเหลือเกิน“นวด… เอ่อ… ”ดาวเรืองถามอึกอักจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของทายาทคนโ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 3
ดาวเรืองพยักหน้ารับ หิ้วถังน้ำที่มีผ้าเช็ดพื้นอยู่ข้างในพร้อมด้วยไม้กวาดขนไก่เดินไปยังโซฟา เริ่มจากหน้าต่างห้องนอน โต๊ะทำงานที่ตั้งอยู่มุมห้อง แล้วกลับมาเช็ดโซฟาราวๆ ยี่สิบนาทีผ่านไปคมน์ออกมาจากห้องน้ำ สายตาจับจ้องอยู่กับเรือนร่างอรชรของดาวเรืองในท่าที่สาวน้อยกำลังก้มๆ เงยๆทำให้คมสะดุดตากับภาพของสะโพกกลมกลึง รัดรึงอยู่ภายใต้ผ้าถุงลายดอกพิกุลถึงซึ่งเป็นชุดฟอร์มของสาวใช้ผ้าบางแนบเน้นสะโพก เห็นกลีบก้นกลมกลึงเป็นรูปเป็นร่าง ทำเอาคมน์ขยับเข้ามาใกล้ เพ่งมองร่องนมขณะดาวเรืองก้มปัดฝุ่นที่โซฟา‘โอ้ว… ’ภาพที่เห็น เต้านมคัพอีอวบใหญ่เบียดอัดกันแน่นอยู่ในเสื้อคอจีนของยูนิฟอร์มสาวใช้ ทำเอาเลือดกำเดาของคมน์แทบสาดหื่น…คมน์ยอมรับอย่างไม่อาย หากจะใช้คำนี้นิยามถึงตัวตนอีกด้านของเขา ใช่… เขาหื่น และไม่ใช่หื่นธรรมดา ผู้หญิงทุกคนที่เคยรองรับอารมณ์ของเขามาแล้ว จะรู้ดีถึงความจริงในเรื่องนี้“ฉันอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเธอ… ช่วยเล่าให้ฉันฟังอีกที… ฉันต้องการความจริงจากปากของเธอ… ว่าเธอเป็นใครมาจากไหน”ร่างสูงใหญ่ทรุดลงนั่งบนโซฟา ตวัดขาไขว่ห้างน่าหวาดเสียวว่าของลับจะโผล่ออกมาทั้งพวง“นะ…หนู เอ่อ… ก็ห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 4
ขอบบราเซียแล้วกอบกุมสองเต้าอวบใหญ่ล้นมือ บีบขยำอย่างนึกมันเขี้ยว“โอ้ว… ”คมน์เผลออุทานออกมา คลี่นิ้วสัมผัสความนุ่มเนียนของปทุมคู่งาม บีบขยำจนเนื้อขาวปลิ้นออกมาตามซอกนิ้ว“อ๊า… ”ทรวงอกของคนโดนรังแกขยับยกขึ้นด้วยความเสียวซ่าน นี่คือสัมผัสแรกจากมือชายในชีวิตของหล่อน “อื๊อ… ”ดาวเรืองคราง คมน์แข็งแรงมาก เราสามารถรวบข้อมือสองข้างของหล่อนได้ด้วยมือเดียว “อ๊า… พอเถอะคุณคมน์”ดาวเรืองหลับตา ไม่อาจปฏิเสธความซ่านเสียวที่มาพร้อมกับสัมผัสอันดิบเถื่อนดุดัน สยิวจนรูขุมขนรอบๆ วงป้านลานหัวนมแข็งขึ้นมาเป็นเม็ด “พอแล้ว… อย่าค่ะ”ดาวเรืองสะบัดใบหน้าไปมา“เดี๋ยวสิ… ฉันกำลังหาแหวน เธออาจจะซ่อนเอาไว้ในร่องนม… นมใหญ่ขนาดนี้ต้องค้นนานๆ”คมน์ชอบ ตอนนี้หัวนมของหล่อนแข็งโด่เสียดสีอยู่ใต้ฝ่ามือหยาบใหญ่ เขาบีบเคล้นปทุมคู่งามสลับไปมาอย่างเมามัน กดนิ้วหัวแม่มือวนคลึงรอบวงป้านลานหัวนมจนปูดเป่ง ทำเอาดาวเรืองร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว“อ๊า… อูย… พะ… พอแล้ว… ”อาการดิ้นรนขัดขืนของคนโดนรังแก ทำให้คมน์ต้องหยุด“ปล่อยได้หรือยัง… ก็เห็นแล้วนี่นาว่าไม่มีแหวน”ดาวเรืองคิดว่าเขาจะหยุด“บ้างบนไม่มี… แต่ข้างล่างก็อาจจะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 5
“อ๊า… ฮื่อๆ”เสียงครางคล้ายจะร้องไห้ไม่ไหวแล้ว สองมือของดาวเรืองยันศีรษะของเขาเอาไว้ ด้วยเป็นทางเดียวที่จะหยุดคนหื่น“ร้อนแรงนะแม่คุณ… โดนเบิร์นไม่ทันไรน้ำเสียวทะลักออกมาเชียว”คมน์กล่าวเสียงกระเส่าตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก มองดูท่าทางอ่อนระทวยของหล่อนอย่างนึกสะใจทว่าในขณะที่กำลังจะก้มลงเบิร์นซ้ำ มือสองข้างของดาวเรืองก็เอื้อมลงมายื้อยันบ่าของเขาเอาไว้และทันใดนั้นเอง!เสียงโทรศัพท์มือถือของคมน์ที่วางอยู่บนโซฟาก็ดังขึ้น ราวกับมีระฆังห้ามยก!ดาวเรืองฉวยจังหวะสั้นๆ ที่เขาหยุด รีบขยับลงจากโต๊ะ จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางแล้ววิ่งออกไปจากห้องของคนหื่นโดยไม่หันกลับมามองข้างหลัง“พี่คมน์คะ… อย่าลืมนัดนะคะ”เป็นเสียงหวานออดอ้อนของคู่หมั้นสาวที่กรอกมาจากต้นสาย“ไม่ลืมครับ… อีกชั่วโมงเจอกันนะที่รัก”คมน์กรอกเสียงหวานไปสู่ปลายสาย“ค่ะ… เจอกันนะคะ”โรสตอบกลับมาพร้อมเสียงจูบ“ครับที่รัก… บายจุ๊บ”คมน์จูบตอบฝากไปทางโทรศัพท์พร้อมเสียงหวานกระเส่า ก่อนตัดสายคมน์เดินไปที่ประตู มองตามด้วยความเสียดาย แต่ร่างของดาวเรืองก็ลับตาไปแล้ว“ร้อนแรงเป็นบ้า… แบบนี้สนุกแน่”คมน์หมายถึงดาวเรืองเขาเดินมาที่หัวเตียง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 6
ความรู้สึกนั้นยังติดตรึง ราวกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ทั้งที่ก็ผ่านมาเป็นสัปดาห์“นั่นน่ะสิ… ถ้าไม่ติดที่คุณคมน์สั่งเอาไว้ป้าก็จะให้คนอื่นไปแทนเอ็ง”ป้านิ่มเองก็รู้สึกแปลกใจ เพราะว่าเมื่อเย็นคุณคมน์ถึงกับต้องโทรมาสั่งด้วยตัวเอง ว่าให้ดาวเรืองมาช่วยดูแลเรื่องเครื่องดื่ม ทั้งที่ในบ้านก็มีสาวใช้พม่าอีกสองคน แต่คมน์ก็เจาะจง ว่าต้องเป็นดาวเรืองเท่านั้นเมื่อถึงเวลางานดาวเรืองออกมาดูแลเครื่องดื่มตามที่ได้รับมอบหมายหน้าที่ เพื่อนของคมน์มาร่วมงานทั้งหมดสิบสองคน แต่ก็มีเพียงคมน์กับโรสราเท่านั้นที่เป็นคู่หมั้นกัน คนอื่นๆ ก็เป็นแค่เพื่อนที่ถือโอกาสมาพบปะสังสรรค์กันในงานวันเกิดของคมน์“เฮ้ย… ไอ้คมน์ นั่นใครวะ แม่งแจ่มสุดๆ”บดินทร์ เพื่อนสนิทของคมกล่าวขณะสายตาจับจ้องไปยังเรือนร่างสะดุดตาของดาวเรือง วันนี้เป็นงานตอนค่ำ จึงไม่ต้องสวมชุดฟอร์มของคนใช้“ไหนวะ”คมน์ถาม บดินทร์พยักเพยิดใบหน้าไปทางหญิงสาวที่กำลังเตรียมเครื่องดื่มใส่แก้ว วางลงในถาดเตรียมเสิร์ฟ“อ๋อ… คนใช้น่ะ”คมน์รีบบอก“โห… คนใช้บ้านมึงสวยขนาดนี้เลยหรือวะ”บดินทร์ทำหน้าประหลาดใจ“เป็นหลานสาวป้านิ่ม… เพิ่งมาจากต่างจังหวัด”คมน์กล่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17
บทล่าสุด
สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 6
ความรู้สึกนั้นยังติดตรึง ราวกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ทั้งที่ก็ผ่านมาเป็นสัปดาห์“นั่นน่ะสิ… ถ้าไม่ติดที่คุณคมน์สั่งเอาไว้ป้าก็จะให้คนอื่นไปแทนเอ็ง”ป้านิ่มเองก็รู้สึกแปลกใจ เพราะว่าเมื่อเย็นคุณคมน์ถึงกับต้องโทรมาสั่งด้วยตัวเอง ว่าให้ดาวเรืองมาช่วยดูแลเรื่องเครื่องดื่ม ทั้งที่ในบ้านก็มีสาวใช้พม่าอีกสองคน แต่คมน์ก็เจาะจง ว่าต้องเป็นดาวเรืองเท่านั้นเมื่อถึงเวลางานดาวเรืองออกมาดูแลเครื่องดื่มตามที่ได้รับมอบหมายหน้าที่ เพื่อนของคมน์มาร่วมงานทั้งหมดสิบสองคน แต่ก็มีเพียงคมน์กับโรสราเท่านั้นที่เป็นคู่หมั้นกัน คนอื่นๆ ก็เป็นแค่เพื่อนที่ถือโอกาสมาพบปะสังสรรค์กันในงานวันเกิดของคมน์“เฮ้ย… ไอ้คมน์ นั่นใครวะ แม่งแจ่มสุดๆ”บดินทร์ เพื่อนสนิทของคมกล่าวขณะสายตาจับจ้องไปยังเรือนร่างสะดุดตาของดาวเรือง วันนี้เป็นงานตอนค่ำ จึงไม่ต้องสวมชุดฟอร์มของคนใช้“ไหนวะ”คมน์ถาม บดินทร์พยักเพยิดใบหน้าไปทางหญิงสาวที่กำลังเตรียมเครื่องดื่มใส่แก้ว วางลงในถาดเตรียมเสิร์ฟ“อ๋อ… คนใช้น่ะ”คมน์รีบบอก“โห… คนใช้บ้านมึงสวยขนาดนี้เลยหรือวะ”บดินทร์ทำหน้าประหลาดใจ“เป็นหลานสาวป้านิ่ม… เพิ่งมาจากต่างจังหวัด”คมน์กล่า
สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 5
“อ๊า… ฮื่อๆ”เสียงครางคล้ายจะร้องไห้ไม่ไหวแล้ว สองมือของดาวเรืองยันศีรษะของเขาเอาไว้ ด้วยเป็นทางเดียวที่จะหยุดคนหื่น“ร้อนแรงนะแม่คุณ… โดนเบิร์นไม่ทันไรน้ำเสียวทะลักออกมาเชียว”คมน์กล่าวเสียงกระเส่าตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก มองดูท่าทางอ่อนระทวยของหล่อนอย่างนึกสะใจทว่าในขณะที่กำลังจะก้มลงเบิร์นซ้ำ มือสองข้างของดาวเรืองก็เอื้อมลงมายื้อยันบ่าของเขาเอาไว้และทันใดนั้นเอง!เสียงโทรศัพท์มือถือของคมน์ที่วางอยู่บนโซฟาก็ดังขึ้น ราวกับมีระฆังห้ามยก!ดาวเรืองฉวยจังหวะสั้นๆ ที่เขาหยุด รีบขยับลงจากโต๊ะ จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางแล้ววิ่งออกไปจากห้องของคนหื่นโดยไม่หันกลับมามองข้างหลัง“พี่คมน์คะ… อย่าลืมนัดนะคะ”เป็นเสียงหวานออดอ้อนของคู่หมั้นสาวที่กรอกมาจากต้นสาย“ไม่ลืมครับ… อีกชั่วโมงเจอกันนะที่รัก”คมน์กรอกเสียงหวานไปสู่ปลายสาย“ค่ะ… เจอกันนะคะ”โรสตอบกลับมาพร้อมเสียงจูบ“ครับที่รัก… บายจุ๊บ”คมน์จูบตอบฝากไปทางโทรศัพท์พร้อมเสียงหวานกระเส่า ก่อนตัดสายคมน์เดินไปที่ประตู มองตามด้วยความเสียดาย แต่ร่างของดาวเรืองก็ลับตาไปแล้ว“ร้อนแรงเป็นบ้า… แบบนี้สนุกแน่”คมน์หมายถึงดาวเรืองเขาเดินมาที่หัวเตียง
สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 4
ขอบบราเซียแล้วกอบกุมสองเต้าอวบใหญ่ล้นมือ บีบขยำอย่างนึกมันเขี้ยว“โอ้ว… ”คมน์เผลออุทานออกมา คลี่นิ้วสัมผัสความนุ่มเนียนของปทุมคู่งาม บีบขยำจนเนื้อขาวปลิ้นออกมาตามซอกนิ้ว“อ๊า… ”ทรวงอกของคนโดนรังแกขยับยกขึ้นด้วยความเสียวซ่าน นี่คือสัมผัสแรกจากมือชายในชีวิตของหล่อน “อื๊อ… ”ดาวเรืองคราง คมน์แข็งแรงมาก เราสามารถรวบข้อมือสองข้างของหล่อนได้ด้วยมือเดียว “อ๊า… พอเถอะคุณคมน์”ดาวเรืองหลับตา ไม่อาจปฏิเสธความซ่านเสียวที่มาพร้อมกับสัมผัสอันดิบเถื่อนดุดัน สยิวจนรูขุมขนรอบๆ วงป้านลานหัวนมแข็งขึ้นมาเป็นเม็ด “พอแล้ว… อย่าค่ะ”ดาวเรืองสะบัดใบหน้าไปมา“เดี๋ยวสิ… ฉันกำลังหาแหวน เธออาจจะซ่อนเอาไว้ในร่องนม… นมใหญ่ขนาดนี้ต้องค้นนานๆ”คมน์ชอบ ตอนนี้หัวนมของหล่อนแข็งโด่เสียดสีอยู่ใต้ฝ่ามือหยาบใหญ่ เขาบีบเคล้นปทุมคู่งามสลับไปมาอย่างเมามัน กดนิ้วหัวแม่มือวนคลึงรอบวงป้านลานหัวนมจนปูดเป่ง ทำเอาดาวเรืองร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว“อ๊า… อูย… พะ… พอแล้ว… ”อาการดิ้นรนขัดขืนของคนโดนรังแก ทำให้คมน์ต้องหยุด“ปล่อยได้หรือยัง… ก็เห็นแล้วนี่นาว่าไม่มีแหวน”ดาวเรืองคิดว่าเขาจะหยุด“บ้างบนไม่มี… แต่ข้างล่างก็อาจจะไ
สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 3
ดาวเรืองพยักหน้ารับ หิ้วถังน้ำที่มีผ้าเช็ดพื้นอยู่ข้างในพร้อมด้วยไม้กวาดขนไก่เดินไปยังโซฟา เริ่มจากหน้าต่างห้องนอน โต๊ะทำงานที่ตั้งอยู่มุมห้อง แล้วกลับมาเช็ดโซฟาราวๆ ยี่สิบนาทีผ่านไปคมน์ออกมาจากห้องน้ำ สายตาจับจ้องอยู่กับเรือนร่างอรชรของดาวเรืองในท่าที่สาวน้อยกำลังก้มๆ เงยๆทำให้คมสะดุดตากับภาพของสะโพกกลมกลึง รัดรึงอยู่ภายใต้ผ้าถุงลายดอกพิกุลถึงซึ่งเป็นชุดฟอร์มของสาวใช้ผ้าบางแนบเน้นสะโพก เห็นกลีบก้นกลมกลึงเป็นรูปเป็นร่าง ทำเอาคมน์ขยับเข้ามาใกล้ เพ่งมองร่องนมขณะดาวเรืองก้มปัดฝุ่นที่โซฟา‘โอ้ว… ’ภาพที่เห็น เต้านมคัพอีอวบใหญ่เบียดอัดกันแน่นอยู่ในเสื้อคอจีนของยูนิฟอร์มสาวใช้ ทำเอาเลือดกำเดาของคมน์แทบสาดหื่น…คมน์ยอมรับอย่างไม่อาย หากจะใช้คำนี้นิยามถึงตัวตนอีกด้านของเขา ใช่… เขาหื่น และไม่ใช่หื่นธรรมดา ผู้หญิงทุกคนที่เคยรองรับอารมณ์ของเขามาแล้ว จะรู้ดีถึงความจริงในเรื่องนี้“ฉันอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเธอ… ช่วยเล่าให้ฉันฟังอีกที… ฉันต้องการความจริงจากปากของเธอ… ว่าเธอเป็นใครมาจากไหน”ร่างสูงใหญ่ทรุดลงนั่งบนโซฟา ตวัดขาไขว่ห้างน่าหวาดเสียวว่าของลับจะโผล่ออกมาทั้งพวง“นะ…หนู เอ่อ… ก็ห
สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 2
ลูกครึ่งฝรั่งยิ่งทำให้เขาดูหล่อเหลาสะดุดตา แต่แววตาคมดุที่มองมา ก็ทำเอาดาวเรืองรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ “สวัสดีค่ะคุณคมน์… หนูชื่อดาวเรืองค่ะ”หญิงสาวแนะนำตัวเองคมน์จ้องมองดวงหน้าสวยหวาน ตาคมกลมโต จมูกโด่งเป็นสัน ผมสีดำยาวสลวยลงมาประบ่า ริมฝีปากจิ้มลิ้มเซ็กซี่สะดุดตา“ดาวเรือง… ชื่อเชยจัง”ทั้งที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก คมน์แซวอย่างไม่ไว้หน้า สำหรับผู้หญิงคนนี้คงไม่จำเป็นต้องใช้คำว่า ‘มารยาท’ กับหล่อน“ค่ะ… ดาวเรือง ก็แค่ดอกไม้บ้านๆ สีสันสุดเชยกลิ่นก็ไม่หอม”เจ้าของชื่อเชยๆ กล่าวอย่างยอมรับอันที่จริง… ที่เขาว่าก็ไม่ผิด คมน์ไม่ใช่คนแรกที่เอ่ยแซวเรื่องชื่อเชยๆ ของหล่อน ตอนเรียนก็โดนเพื่อนล้อว่าชื่อเหมือนสาวบ้านนอก “นวดเป็นไหม… วันนี้ฉันรู้สึกเมื่อย เดี๋ยวเธอขึ้นไปทำความสะอาดบนห้องนอนของฉัน… แล้วก็นวดให้ด้วย”คมน์กล่าวโดยไม่มองหน้าหญิงสาว สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือ ใช้นิ้วปาดจอสไลด์ดูฟีดข่าวสิ่งที่ได้ยิน ทำเอาป้านิ่มตกใจ!แต่ก่อนแต่ไรไม่เห็นว่าคมน์จะเรียกสาวใช้คนไหนให้ขึ้นไปนวดถึงห้องนอน วันนี้มาแปลกเหลือเกิน“นวด… เอ่อ… ”ดาวเรืองถามอึกอักจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของทายาทคนโ
สาวน้อยบำเรอกาม ตอนที่ 1
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้วสาวน้อยบำเรอกามที่บ้านหลังใหญ่ราวกับคฤหาสน์ ตั้งอยู่ท่ามกลางเนินหญ้าสีเขียวขจี บนเนื้อที่กว่าร้อยไร่ในอำเภอแม่ริมของจังหวัดเชียงใหม่ ที่ห้องครัวด้านหลังบ้าน ใกล้กับเรือนพักของคนใช้ ‘คมภวัศน์’ หรือที่ผู้คนในบ้านมักจะเรียกชื่อของเขาสั้นๆ ว่าคุณ ‘คมน์’ จนติดปากคมน์ตัดสินใจย่องเข้ามาใกล้ห้องครัว เมื่อเห็นว่านาย ‘วศุวัฒน์’ บิดาของตน เดินเข้าไปในครัวด้วยท่าทางมีพิรุธน่าสงสัยคมน์ครุ่นคิดด้วยความข้องใจ ว่าเพราะเหตุใดนายใหญ่ของบ้านที่ไม่เคยย่างกรายเข้ามาถึงห้องครัว วันนี้จึงลงมาได้ ดวงตาคมกริบรา
