‘ฝัน! ฝันเหรอครับ หนูอยู่ไหนพี่ฟ้าตามหานานแล้ว เป็นห่วงมากรู้มั้ยครับ’“พี่ฟ้า ฝันขอโทษที่ไม่ได้บอกนะคะ ฝันลืมหยิบกระเป่ามาตอนนี้อยู่บ้านลิลค่ะ”พาฝันรีบขอโทษคนที่กระวนกระวายเพราะเธออยู่ทันที “ไม่เป็นไรครับ งั้นเดี๋ยวพี่ฟ้าไปรับหนูรอก่อนนะครับ”คำตอบรับแสนอบอุ่นทำให้ใจที่กังวลสงบนิ่งลงไม่น้อย รอย
“ให้พี่ฟ้าเข้าไปส่งก่อนมั้ยครับ”สายฟ้าถามขึ้นเมื่อเข้ามาจอดรถในโรงพยาบาลแล้ว เพราะโรงพยาบาลจัดงานต้อนรับบุคลากรใหม่ที่เพิ่งรับเข้ามาหลายตำแหน่งในช่วงนี้ จึงต้องมาร่วมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และสายฟ้าที่หวงนักหนาเวลาพาฝันแต่งตัวสวยแบบนี้ถึงได้ไม่อยากปล่อยให้ห่างตัว“ไม่เป็นไรค่ะ พี่ฟ้าไปหาพ่อก่อนเถ
ชรัญถามเสียงตัดพ้ออย่างแสนเสียดาย แต่พาฝันที่มองไม่แม้แต่จะเห็นใจกับคนที่คิดไม่ดีกับเธอแบบนี้ แค่จะมีความรักยังกล้าใช้วิธีสกปรกเลย คนแบบนี้จะหาความจริงใจได้ตรงไหนกัน“ค่ะ”“พี่ช้าไปสินะ”ชรัญเอ่ยเสียงแผ่ว ก้มหน้าด้วยแววตาขมขื่นกว่าเดิม พาฝันนิ่งเพราะไม่รู้จะตอบอะไรกลับไป“....”“แต่พี่ก็อดเป็นห่
“หมอมีอะไรคะ”พาฝันถามเมื่อเดินมาหยุดลงตรงหน้านับดาวแล้ว แม้ในใจจะรู้คำตอบดีก็ตามว่านับดาวเรียกมาเพราะอะไร“น้องฝัน พี่รู้ว่าเรื่องพ่อทำให้ลำบากใจมากๆแต่พี่จำเป็นต้องคุยตอนนี้จริงๆค่ะ”นับดาวไม่อ้อมค้อมเกริ่นเข้าเรื่องทันทีเพราะตอนนี้ เธอก็มีเวลาไม่มากแล้วเหมือนกัน แม้แต่จะเสียใจเรื่องสายฟ้าเธอยั
นับดาวบอกออกมาอย่างแสนลำบากใจ เธอคาดหวังว่าพาฝันจะยอมรับได้ แต่ก็เผื่อใจเอาไว้เช่นกันเพราะเรื่องที่มาขอร้องก็ดูหนักหนาเกินไปจริงๆ“ฝัน...ขอเวลาอีกนิดได้มั้ยคะ”หลังจากทบทวนและเรียบเรียงความคิดในหัวสักพัก สุดท้ายก็ได้แต่ขอเวลาออกมาเพราะเธอเองก็ยังตอบตอนนี้ไม่ได้เหมือนกัน“ได้ค่ะ มันเป็นสิทธิ์ของฝัน
“หมอนับดาวคะ”เสียงเรียกจากหน้าประตูห้องตรวจทำให้นับดาวเงยหน้ามอง ก่อนจะตาโตอย่างแปลกใจที่เห็นพาฝันยืนอยู่ตรงนั้น“น้องฝัน”น้ำเสียงที่ปกปิดความยินดีไว้ไม่มิดเรียกชื่อคนที่เธอกำลังรอคอยทุกช่วงเวลาว่าจะได้รับคำตอบน่ายินดีตอนไหน“ขอคุยด้วยได้มั้ยคะ”พาฝันบอกออกมาพร้อมรอยยิ้มบาง ยิ่งเห็นประกายความยินด
‘แล้วฝันตกลงไปแล้วเหรอว่าจะไป’เสียงจากปลายสายของลลิลถามออกมาอย่างตื่นเต้น เมื่อพาฝันโทรไปเล่าเรื่องของพ่อและแม่ให้ฟัง“ใช่...เราไม่รู้เลย เราทำถูกรึเปล่านะลิล”พาฝันตอบกลับด้วยความลังเล ตั้งแต่ที่ตอบตกลงไปจนถึงตอนนี้พาฝันก็ยังรู้สึกเหมือนฝันอยู่เลย เธอที่จู่ๆก็มีทั้งพ่อและพี่ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ‘เร
“มาคนเดียวเหรอคะเนี่ย”แม่บัวที่มัวแต่ดีใจไม่ทันได้มองข้างหลังสายฟ้าที่มีพาฝันยืนยิ้มอยู่นานแล้ว“แน่นอนว่าต้องพาแฟนมาด้วยครับ ฝันเข้ามาเร็วครับ”สายฟ้าหันมาเรียกพาฝันให้เข้ามาใกล้ทันที“สวัสดีค่ะ”พาฝันยกมือไหว้คนที่มองเธออย่างใจดี แค่เห็นเท่านี้เธอก็รู้แล้วว่าแม่บัวคนนี้รักหมอฟ้ามากมายขนาดไหน“สว
“หนาวมั้ยครับ” น้ำเสียงอ่อนโยนจากคนตัวสูงที่หันไปถามภรรยา ฟังดูอบอุ่นซะจนอากาศที่มีหิมะโปรยปรายยังพร้อมละลายไปด้วย ใบหน้าที่เคยหล่อเหลาจนใครๆมองเหม่อเป็นแถว จนถึงตอนนี้ที่เลยเลขสี่มาแล้ว อาจะมีร่องรอยของเวลาที่พรากความอ่อนเยาว์บนใบหน้าไปเล็กน้อย แต่สายฟ้าก็ยังคงเป็นคุณหมอที่หล่อและดูดีไม่ต่างไปจากเ
“อืม น่าจะอีกครึ่งชั่วโมงค่ะ อยากเล่นกับพ่อมากเลยเหรอคะ” “ครับ พี่ม่านอยากเล่นกับพ่อขอไปรอที่หน้าประตูได้มั้ยครับ” “ได้สิครับ แต่ว่าถ้านานเกินไปก็กลับมานั่งในนี้นะคะ” “ครับ” ม่านฟ้าเดินออกไปรอที่หน้าประตูบานใหญ่ ท่ามกลางสายตาเป็นห่วงของคนเป็นแม่ที่กำลังคิดไปมากมายว่าลูกเจอเรื่องอะไรมาถึงได้ดูซึม
“พี่ม่านจะมีน้องจริงๆเหรอครับ” เสียงถามด้วยความตื่นเต้นของม่านฟ้าที่กำลังจะเป็นพี่ ช่างน่าเอ็นดูจนทั้งพาฝันและแม่บัวต่างพากันยิ้มออกมากับความน่ารักนั่น “จริงสิคะ น้องอยู่ในนี้แล้วนะ อีกเจ็ดเดือนก็ได้เจอหน้ากันแล้วค่ะ” พาฝันเป็นคนตอบลูกชายพลางลูบหน้าท้องที่เริ่มนูนออกมาเล็กน้อย เพราะเพิ่งท้องได้สา
“นอกจากจะสวยวันสวยคืนแล้ว เมียพี่ฟ้ายังน่ากินไปทั้งตัวอีกนะเนี่ย พี่ฟ้านี่โชคดีที่สุดเลยเนอะว่ามั้ย” “หยุดพูดแบบนั้นสักที อ๊าาา พี่ฟ้า” พาฝันต่อว่า แต่ก็ต้องครางลั่นออกมาเมื่อนิ้วยาวของสายฟ้าสอดแทรกเข้าไปในร่องรักของเธอจนคับแน่น “แน่นมากเลย เราไม่ได้ทำกันมากี่วันแล้วนะ” “มะ ไม่รู้ อื้อออ” “มันร
“มองอะไรขนาดนั้นคะ” พาฝันถามคนที่เอาแต่จ้องหน้ากันตลอดเวลาจนชักจะเขินขึ้นมา แต่สายฟ้ากลับยิ้มหวานก่อนจะเอ่ยประโยคชวนเลี่ยนด้วยสายตาพราวระยับ “พี่ฟ้ากำลังคิดว่า หนูสวยมากทำไมสวยขึ้นขนาดนี้นะ ไปทำอะไรมาครับ” “ฝันจะไปทำอะไรได้คะ ก็อยู่แต่บ้านเนี่ยไม่ได้แต่งตัวดีๆด้วยซ้ำ” พาฝันนิ่วหน้าตอบอย่างเหลือเ
“คนบ้า ไหนบอกจะพาฝันกลับบ้านไงคะ”พาฝันต่อว่าด้วยเสียงที่ยืดยาน มือเล็กทุบอกแกร่งอย่างเขินอายที่สายฟ้าพูดถึงความหลังขึ้นมาตอนนี้ แม้จะเมาแต่เธอก็ไม่ได้ความจำเสื่อมสักหน่อย“ไหนๆก็ครบรอบแล้ว เรามาทบทวนความทรงจำกันดีกว่ามั้ยคะ วันนั้นเราไม่รู้จักกัน แต่วันนี้หนูครางชื่อพี่ฟ้าได้แล้วนะ”“อื้อ”ปากร้อ
สายฟ้าที่พอจะรู้สาเหตุของความงอนก็บอกด้วยเสียงที่อ่อนลง จะดื้อยังไงก็ได้แต่ตอนนี้ต้องกลับบ้านก่อน ไม่อยากให้ใครเห็นพาฝันตอนเมาเลย แค่นี้ก็หวงจะแย่แล้ว“ทำไมคะ จะพาฝันไปส่งแล้วกลับมาใหม่ละสิ”พาฝันที่เริ่มคิดไปตรงกันข้ามถามออกมาอย่างประชดประชันแบบที่ปกติไม่มีทางทำตัวไร้เหตุผลแบบนี้แน่ๆ แต่เพราะความเม
หลังสิ้นภารกิจที่ต้องขึ้นเวทีกล่าวเปิดงานและเดินทักทายเพื่อนร่วมธุรกิจไปกับพ่อ สายฟ้าก็เดินกลับมาหากลุ่มเพื่อนอีกครั้ง สายตาก็มองหาภรรยาไปทั่วจนเห็นว่ายังอยู่กับกลุ่มเดิมก็วางใจ แต่ก็สบายใจได้ไม่นานเมื่อถูกรุมล้อมจากสาวๆที่ทั้งรู้จักและไม่รู้จักอีกครั้งณภัทรที่ทนเห็นเพื่อนอึดอัดไม่ไหวถึงได้เดินเ
งานเลี้ยงโรงพยาบาลวนกลับมาครบรอบอีกครั้งอย่างน่าตกใจ เพราะมันกลายเป็นวันครบรอบที่รู้จักกันโดยไม่ตั้งใจของสายฟ้าและพาฝัน ความผิดพลาดที่นำมาซึ่งชีวิตคู่และครอบครัวที่อบอุ่นในวันนี้ เวลาผ่านไปรวดเร็วจนเข้าปีที่หกแบบไม่ทันรู้ตัวและวันนี้ทั้งสายฟ้าและพาฝันต่างก็ต้องพากันไปงานเหมือนทุกครั้งอย่างหลีกเลี