“หมอฟ้าคะ ผอ.เรียกพบค่ะ”เสียงที่ดังจากหน้าประตูห้องตรวจเรียกสายตาคนที่กำลังง่วนกับข้อมูลคนไข้ เงยขึ้นมามองแล้วตอบรับทันที“ครับผม ขออีกห้านาทีนะครับ”พยาบาลสาวที่ทำหน้าที่ส่งสารพยักหน้ารับรู้ก่อนจะปิดประตูลง สายฟ้าถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อกำลังคาดเดาธุระของพ่ออยู่ในความคิด ซึ่งก็ไม่อยากเดาเท่าไหร่
สายฟ้าที่เริ่มทนอึดอัดไม่ไหว ชวนคนที่ก้มหน้าออกจากห้องเพื่อไปเดินดูรอบๆทันที การอยู่ในที่ส่วนตัวแบบนี้นานๆดูจะไม่เป็นผลดีเท่าไหร่“ได้ค่ะ ไปกัน”นับดาวหันมารับคำด้วยรอยยิ้มกว้าง ก่อนถอยออกให้สายฟ้าเดินนำไปก่อน“ใหญ่กว่าที่คิดอีกนะคะ ที่จริงนานมากๆเลยที่เราไม่ได้กลับมาไทย”นับดาวที่เดินตามฟังคำอธิบ
พาฝันมองคนที่ยืนเหม่อคนแก้วกาแฟอย่างแปลกใจ เพราะสายฟ้าไม่ใช่คนที่จะปล่อยให้ตัวเองเหม่อลอยแบบนี้ แต่สองวันมาแล้วที่พาฝันเห็นความผิดปกติของเจ้าตัวจนอดจะถามออกมาไม่ได้ด้วยความเป็นห่วง“พี่ฟ้าเป็นอะไรคะ ทำไมเดี๋ยวนี้เหม่อจัง”“ขอโทษครับ พี่ฟ้าแค่มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย หนูเสร็จแล้วใช่มั้ย ไปกันครับ”สา
ในห้องที่เย็นฉ่ำแต่ตอนนี้กลับร้อนระอุไปด้วยอารมณ์ที่แสนจะขุ่นมัวของริต้า ร่างระหงเดินไปมาอย่างหงุดหงิดกับท่าทางใจเย็นของคนเป็นพ่อ“คุณพ่อคะ ตกลงคุณพ่อได้จัดการให้ริต้ารึยังคะ รู้มั้ยว่าตอนนี้สายฟ้าเปิดตัวว่าคบกับมันไปแล้วนะคะ”ริต้าบอกออกมาอย่างเต็มไปด้วยความโมโหที่แทบจะควบคุมไว้ไม่ไหว ที่ผ่านมาแค
“อะไรนะคะ”ริต้าถามเสียงสูงอีกครั้งอย่างไม่เข้าใจ ไม่รู้มาก่อนเลยว่าสายฟ้าจะรู้ตัวไปด้วยแบบนี้ “ก็อย่างที่บอกไงครับ ว่าผมมีคนติดตามอยู่แล้วจะไม่รู้ได้ยังไงว่ามีใครมาตามผม ทำไปเพื่ออะไรครับ”สายฟ้าไม่ยอมเสียเวลาแม้แต่นิด รีบเข้าประเด็นต่อทันทีไม่ยืดเยื้อ เค้าไม่ได้อยากมาเสียเวลากับคนที่ไม่จำเป็นกั
“เป็นไงมึง ได้ข่าวว่าไปวีนใส่พ่อริต้ามาเหรอวะ”ภาสกรถามสายฟ้าที่นั่งตรงข้ามอย่างสนอกสนใจ เมื่อวันนี้นัดรวมตัวได้อีกครั้งหลังจากห่างหายไปนานเป็นเดือนแล้ว และคราวนี้สายฟ้าไม่ยอมพาแฟนมาตามคำชวนของเพื่อนเพราะทนความหัวร้อนตัวเองไม่ไหว พอเป็นแฟนแล้วก็หวงไปหมดเลย“มึงจะรู้ทุกเรื่องไม่ได้นะภาส”นทีอดจะแข
“น้องฝันคะ”พาฝันที่ง่วนอยู่กับงานชะงักมือและเงยหน้าขึ้นมองคนที่มาเรียกอยู่ข้างหน้า “หมอขอเวลาสักครู่ได้มั้ยคะ”นับดาวยิ้มให้ก่อนเอ่ยความต้องการออกมาทันที เพราะเห็นว่าใกล้เวลาจะออกเวรแล้วถึงได้รีบมาหาก่อนที่พาฝันจะกลับบ้านซะก่อน พาฝันมองมิ้งที่อยู่ข้างๆก่อนจะได้รับการพยักหน้าและเจ้าตัวก็เข้ามาทำแท
“ทำไมถึงถามเรื่องนี้คะ หมอรู้อะไรมา”พาฝันถามอย่างระแวงทันที สายตามองไปที่นับดาวอย่างสงสัยและรอคำตอบ“เพราะพี่รู้ไงคะ ว่าฝันเป็นลูกของพ่อพี่”นับดาวบอกความจริงออกมาอย่างไม่อยากอ้อมค้อมอีกต่อไป สรรพนามที่เปลี่ยนทันทีนั่นก็ทำเอาพาฝันยิ่งงุนงง“อะไรนะคะ….”พาฝันถามกลับด้วยความไม่เข้าใจและตกใจยิ่งกว่าเ
“หนาวมั้ยครับ” น้ำเสียงอ่อนโยนจากคนตัวสูงที่หันไปถามภรรยา ฟังดูอบอุ่นซะจนอากาศที่มีหิมะโปรยปรายยังพร้อมละลายไปด้วย ใบหน้าที่เคยหล่อเหลาจนใครๆมองเหม่อเป็นแถว จนถึงตอนนี้ที่เลยเลขสี่มาแล้ว อาจะมีร่องรอยของเวลาที่พรากความอ่อนเยาว์บนใบหน้าไปเล็กน้อย แต่สายฟ้าก็ยังคงเป็นคุณหมอที่หล่อและดูดีไม่ต่างไปจากเ
“อืม น่าจะอีกครึ่งชั่วโมงค่ะ อยากเล่นกับพ่อมากเลยเหรอคะ” “ครับ พี่ม่านอยากเล่นกับพ่อขอไปรอที่หน้าประตูได้มั้ยครับ” “ได้สิครับ แต่ว่าถ้านานเกินไปก็กลับมานั่งในนี้นะคะ” “ครับ” ม่านฟ้าเดินออกไปรอที่หน้าประตูบานใหญ่ ท่ามกลางสายตาเป็นห่วงของคนเป็นแม่ที่กำลังคิดไปมากมายว่าลูกเจอเรื่องอะไรมาถึงได้ดูซึม
“พี่ม่านจะมีน้องจริงๆเหรอครับ” เสียงถามด้วยความตื่นเต้นของม่านฟ้าที่กำลังจะเป็นพี่ ช่างน่าเอ็นดูจนทั้งพาฝันและแม่บัวต่างพากันยิ้มออกมากับความน่ารักนั่น “จริงสิคะ น้องอยู่ในนี้แล้วนะ อีกเจ็ดเดือนก็ได้เจอหน้ากันแล้วค่ะ” พาฝันเป็นคนตอบลูกชายพลางลูบหน้าท้องที่เริ่มนูนออกมาเล็กน้อย เพราะเพิ่งท้องได้สา
“นอกจากจะสวยวันสวยคืนแล้ว เมียพี่ฟ้ายังน่ากินไปทั้งตัวอีกนะเนี่ย พี่ฟ้านี่โชคดีที่สุดเลยเนอะว่ามั้ย” “หยุดพูดแบบนั้นสักที อ๊าาา พี่ฟ้า” พาฝันต่อว่า แต่ก็ต้องครางลั่นออกมาเมื่อนิ้วยาวของสายฟ้าสอดแทรกเข้าไปในร่องรักของเธอจนคับแน่น “แน่นมากเลย เราไม่ได้ทำกันมากี่วันแล้วนะ” “มะ ไม่รู้ อื้อออ” “มันร
“มองอะไรขนาดนั้นคะ” พาฝันถามคนที่เอาแต่จ้องหน้ากันตลอดเวลาจนชักจะเขินขึ้นมา แต่สายฟ้ากลับยิ้มหวานก่อนจะเอ่ยประโยคชวนเลี่ยนด้วยสายตาพราวระยับ “พี่ฟ้ากำลังคิดว่า หนูสวยมากทำไมสวยขึ้นขนาดนี้นะ ไปทำอะไรมาครับ” “ฝันจะไปทำอะไรได้คะ ก็อยู่แต่บ้านเนี่ยไม่ได้แต่งตัวดีๆด้วยซ้ำ” พาฝันนิ่วหน้าตอบอย่างเหลือเ
“คนบ้า ไหนบอกจะพาฝันกลับบ้านไงคะ”พาฝันต่อว่าด้วยเสียงที่ยืดยาน มือเล็กทุบอกแกร่งอย่างเขินอายที่สายฟ้าพูดถึงความหลังขึ้นมาตอนนี้ แม้จะเมาแต่เธอก็ไม่ได้ความจำเสื่อมสักหน่อย“ไหนๆก็ครบรอบแล้ว เรามาทบทวนความทรงจำกันดีกว่ามั้ยคะ วันนั้นเราไม่รู้จักกัน แต่วันนี้หนูครางชื่อพี่ฟ้าได้แล้วนะ”“อื้อ”ปากร้อ
สายฟ้าที่พอจะรู้สาเหตุของความงอนก็บอกด้วยเสียงที่อ่อนลง จะดื้อยังไงก็ได้แต่ตอนนี้ต้องกลับบ้านก่อน ไม่อยากให้ใครเห็นพาฝันตอนเมาเลย แค่นี้ก็หวงจะแย่แล้ว“ทำไมคะ จะพาฝันไปส่งแล้วกลับมาใหม่ละสิ”พาฝันที่เริ่มคิดไปตรงกันข้ามถามออกมาอย่างประชดประชันแบบที่ปกติไม่มีทางทำตัวไร้เหตุผลแบบนี้แน่ๆ แต่เพราะความเม
หลังสิ้นภารกิจที่ต้องขึ้นเวทีกล่าวเปิดงานและเดินทักทายเพื่อนร่วมธุรกิจไปกับพ่อ สายฟ้าก็เดินกลับมาหากลุ่มเพื่อนอีกครั้ง สายตาก็มองหาภรรยาไปทั่วจนเห็นว่ายังอยู่กับกลุ่มเดิมก็วางใจ แต่ก็สบายใจได้ไม่นานเมื่อถูกรุมล้อมจากสาวๆที่ทั้งรู้จักและไม่รู้จักอีกครั้งณภัทรที่ทนเห็นเพื่อนอึดอัดไม่ไหวถึงได้เดินเ
งานเลี้ยงโรงพยาบาลวนกลับมาครบรอบอีกครั้งอย่างน่าตกใจ เพราะมันกลายเป็นวันครบรอบที่รู้จักกันโดยไม่ตั้งใจของสายฟ้าและพาฝัน ความผิดพลาดที่นำมาซึ่งชีวิตคู่และครอบครัวที่อบอุ่นในวันนี้ เวลาผ่านไปรวดเร็วจนเข้าปีที่หกแบบไม่ทันรู้ตัวและวันนี้ทั้งสายฟ้าและพาฝันต่างก็ต้องพากันไปงานเหมือนทุกครั้งอย่างหลีกเลี