LOGINShare
บทที่ 79
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 80
ทุกคนมองเขาด้วยสายตามองดูศพคุณนายหวังไล่ลาจนถึงประตูบ้าน ยังไม่รู้เรื่องอีกเหรอ แถมยังกล้าส่งโลงศพไปยั่วยุเธออีกด้วยวันนี้เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยในขณะเดียวกันก็ต้องชื่นชมความกล้าหาญของเขาด้วยกล้ามาคนเดียว ความกล้าบ้าบิ่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะมีได้ถ้าผู้ชายคนนี้ผ่านเรื่องนี้ไปได้จริงๆ บางทีเขาอาจจะครอบครองก็ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้ในอนาคตน่าเสียดายที่ในโลกนี้ไม่มีคำว่า ถ้าหวังหนิงซวงยิ้มแทนที่จะโกรธ: " หนิงเป่ย รู้ไหมว่าวันนี้แกจะต้องตาย เลยเตรียมโลงศพมาให้ตัวเอไว้แต่แรก?"หนิงเป่ยยิ้มอย่างเย็นชา: "โลงศพขนาดใหญ่เช่นนี้ ถ้าใส่แค่คงน่าเสียดายแย่"“นี่เอาไว้เพื่อครอบครัวของแกสามคนไง”บังอาจ!หวังหนิงซวงด่าด้วยความโกรธ: "หากฉันไม่ทำให้ให้แกนอนลงในโลงศพและถูกหามออกไปในวันนี้ แซ่ของฉันจะไม่ใช่ หวัง"ฉันไม่คิดเช่นนั้น?หนิงเป่ยพูดว่า: "ฉันคิดว่าแกนั่นแหละ ที่จะเป็นคนที่ถูกหามออกจากโลงศพนั่น"หลังจากพูดจบ หนิงเป่ยก็รีบวิ่งไปข้างหน้า เพื่อจับหวังหนิงซวง แล้วโยนเธอเข้าไปในโลงศพทันทีการเคลื่อนไหวนั้นรวดเร็วและว่องไว บอดี้การ์ดของหวังหนิงซวงตอบสนองไม่ทันขณะที่บอดี้การ์ด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 81
ไม่ต้องสนใจว่ากับสิ่งที่ราชาเจิ้นเป่ยให้คืออะไรแม้จะเป็นเพียงขนห่าน แต่ก็มีค่ามากกว่าทองคำนับพันแท่งด้วยของขวัญอันล้ำค่านี้ ตระกูลหวังจะสามารถก้าวไปข้างหน้าในอนาคตได้อย่างแน่นอนคนที่ตื่นเต้นที่สุดในที่แห่งนี้ คือหวังหนิงซวงอย่างไม่ต้องสงสัยเธอถึงกับลืมสถานการณ์ที่น่าอับอายในปัจจุบันของเธอไปชั่วขณะ“หวังคนนี้จะสามารถรับของขวัญอันยิ่งใหญ่นี้จากราชาเจิ้นเป่ยได้อย่างไร”จักรพรรดิดำ: "นี่คือของขวัญที่ราชาเจิ้นเป่ยสั่งทำเป็นพิเศษสำหรับคุณนายหวัง ทำไมคุณนายหวังไม่เปิดดูล่ะ?"ราชาเจิ้นเป่ย มอบของขวัญที่สั่งทำพิเศษให้เธอ!หวังหนิงซวงรู้สึกยินดี: "ขอบคุณราชาเจิ้นเป่ย ขอบคุณราชาเจิ้นเป่ยมากๆ "“ใครก็ได้มาเปิดกล่องของขวัญที”รับทราบ!บอดี้การ์ดของหวังหนิงซวงก้าวไปข้างหน้าทันทีและเปิดกล่องของขวัญเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในกล่องของขวัญ ทุกคนก็ตกตะลึงพวงหรีด!จริงๆ แล้วมันคือพวงหรีดดอกไม้สีขาวขนาดใหญ่การส่งพวงหรีดในงานเลี้ยงต้อนรับไม่ใช่ของขวัญ แต่เป็นการสาปแช่ง!ราชาเจิ้นเป่ยกำลังทำอะไรกันแน่?อารมณ์ของทุกคนเหมือนกับการนั่งรถไฟเหาะที่ดิ่งตกลงมาจากข้างบนลงมาข้างล่างในทันทีหวังหนิ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 82
เมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหวังหนิงซวง หนิงรู่หลงก็โกรธขึ้นมาทันที"ไอ้สารเลว!"“หนิงซวง ไม่ต้องกังวล วันนี้ผมจะช่วยคุณล้างแค้นแน่นอน!”หนิงเป่ยระงับความโกรธ: "ลุงสอง ไม่เจอกันนาน เห้อ กระดาษเงิรกระดาษทองทั้งหมดที่ฉันเผาให้แกตลอดหลายปีที่ผ่านมามันสูญเปล่าหมดแล้ว"หนิงรู่หลงคว้ากระบี่ไว้: " หนิงเป่ย แกเป็นคนทำร้ายหนิงซวงเหรอ? แกมันเลวร้ายยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน!"หุบปาก!ในที่สุดหนิงเป่ยก็ควบคุมอารมณ์ของเขาไม่ได้: "เมื่อเทียบกับสิ่งที่แกทำ นี่ยังถือว่าฉันใจดี"หนิงรู่หลง: "แกไม่รู้อะไรเลย ฉันกำลังทำสิ่งนี้เพื่อประโยชน์ของตระกูลหนิง"“ถ้าพวกเขาไม่ตาย ตระกูลหนิงทั้งหมดก็จะต้องสูญพันธุ์ไป”หนิงเป่ย: "ถ้าอย่างนั้นฉันก็ต้องขอบคุณมาก!"หนิงรู่หลงพูดว่า: "เห้อ ฉันควรจะเชื่อหนิงซวงและฆ่าแกตั้งแต่ตอนนั้น"“ลืมมันซะเถอะ วันนี้ฉันจะชดเชยความผิดพลาดและเก็บกวาดให้สิ้นซาก”หนิงเป่ย: "ลุงของเราใจตรงดีจริงๆ ฉันก็คิดจะเก็บกวาดเหมือนกัน"หนิงรู่หลงหัวเราะเยาะ: "ใช้แค่สองหมัดของแกเหรอ? ฮ่าๆ!"“ทุกคนฟังคำสั่งและมุ่งเป้าไปที่หนิงเป่ย!”ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก!กระบอกปืนสีดำหลายร้อยกระบอกเล็งไปที
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 83
ประตูรถเปิดออกและมีชายร่างใหญ่ก้าวออกมาเมื่อเห็นคนที่ลงมา เลือดของหนิงรู่หลงก็ไหลพุ่งพล่านเทพสงครามคุนหลุนแห่งต้าเซี่ย！คุณพระ จู่ๆเทพสงครามคุนหลุนผู้สง่างามจะมาปรากฎที่นี่ได้อย่างไร!หนิงรู่หลงคุกเข่าลงทันที: "หนิงรู่หลง ผู้บัญชาการกองทัพชายแดนตะวันตกได้พบกับเทพสงครามคุนหลุนแล้ว!"คำเพียงสี่คำ "เทพสงครามคุนหลุน " เปรียบเสมือนกระสุนที่จุดประกายอารมณ์ของทุกคนที่อยู่ ณ ตรงนั้นทุกคนคุกเข่าลงและตะโกนว่า " เทพสงครามคุนหลุน จงเจริญ"เป็นบุญตาจริงๆ ได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเทพสงครามคุนหลุนจริงๆแล้วทำไมคนใหญ่คนโตแบบนี้ถึงมาอยู่ที่เล็กๆ แบบนี้ล่ะ?เป็นไปได้ไหมที่หนิงรู่หลงจะเป็นคนเชิญเขามาที่นี่?หากเป็นเช่นนี้ ราชาเจิ้นเป่ยและพรรคพวกก็ไม่ต้องกลัวอีกต่อไปเทพสงครามคุนหลุนเหลือบมองที่เกิดเหตุ และในที่สุดสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่หนิงรู่หลง: "ใครก็ได้ มาเอาหนิงรู่หลงออกไป!”รับทราบ!ทหารคุ้มกันของเทพสงครามคุนหลุน ก้าวไปข้างหน้าทันทีและผลักหนิงรู่หลงลงไปที่พื้นหนิงรู่หลงตกตะลึงทันที: "อ๊าก ท่านเทพเจ้าแห่งสงคราม ผมไม่ทราบว่าผมได้ก่ออาชญากรรมอะไรไว้ แต่ทำไมท่านต้องมาจับผมด้วย"เท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 84
ความกลัวอย่างมากที่ทำให้เขาเป็นบ้าหนิงเป่ย: "อย่าเพิ่งหมดหวังไปซะตอนนี้ แกยังมีความหวังริบหรี่อยู่"หนิงรู่หลงมองเขาด้วยแววตาที่ลุกเป็นไฟ: "แก... แกจะไว้ชีวิตฉัน? จริงเหรอ?"หนิงเป่ย: "แน่นอน ถ้าแกบอกตัวตนของชายชุดดำอีกสองคนให้ฉัน ฉันจะไม่ฆ่าแก"หนิงรู่หลงเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กัดฟันและพูดว่า "พูดตามตรง สองคนนี้รักษาความลับได้ดีมาก และแม้แต่ฉันก็ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาด้วยซ้ำ"“แต่ฉันสามารถติดต่อพวกเขาได้ในตอนนี้ ขึ้นอยู่กับแกแล้วว่าจะค้นหาตัวตนของพวกเขาได้หรือไม่”หนิงเป่ย: "ตกลง"หนิงรู่หลงรีบหยิบเครื่องมือสื่อสารพิเศษออกมาและกดหมายเลขลงไปปลายสายถูกรับอย่างรวดเร็วหนิงรู่หลงตะโกน: "นายท่าน ช่วยด้วย ช่วยด้วย"“แผนล้มเหลว ตอนนี้หนิงเป่ยต้องการฆ่าฉัน ช่โปรดวยลงมือด้วย”หนิงรู่หลงไม่เปิดเผยตัวตน"ราชาเจิ้นเป่ย " ของหนิงเป่ยมิฉะนั้นนายท่านจะไม่กล้าช่วยเขาหื้ม?อีกฝ่ายประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็เงียบไปสักครู่ใหญ่หนิงเป่ยเพียงแค่รับเครื่องสื่อสารและเยาะเย้ย: "ขอโทษนะ การเป็นคนขี้ขลาดทำให้แกรู้สึกยังไง มันคงจะเจ๋งมาก"อีกฝ่ายไม่ตอบอะไรหนิงเป่ย: "เอาล่ะ ถ้
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 85
ต่อมามีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับครอบครัวของหนิงเป่ยและ จู้เฉิงหลงก็ปลีกตัวออกห่างจากเขาหนิงเป่ยสิ้นหวังหลายครั้งและเปิดปากขอความช่วยเหลือจากจู้เฉิงหลง แต่จู้เฉิงหลงไม่เคยตอบกลับความช่วยเหลือเลยหลังจากที่หนิงเป่ยแต่งงาน บริษัทของอันเคอซิน ต้องเผชิญกับวิกฤติความเป็นความตาย หนิงเป่ยจำนองทรัพย์สินสุดท้ายของตระกูลหนิงให้กับจู้เฉิงหลงเพื่อแลกกับความช่วยเหลือของเขาในอดีต หนิงเป่ยคิดเพียงว่าจู้เฉิงหลงสามารถแบ่งปันความสุขและความทุกข์ได้จนกระทั่งถึงเวลานี้ ตอนที่เขาปรากฏตัวในสมุดรายชื่อของหนิงรู่หลง ลุงที่สองของเขา หนิงเป่ยก็ตระหนักว่าสิ่งต่าง ๆ อาจไม่ง่ายขนาดนั้นจู้เฉิงหลงเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นด้วยหรือไม่?ไม่ว่าเขาจะเข้าร่วมหรือไม่ อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าลุงสองยังมีชีวิตอยู่และรู้ความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น แต่กลับไม่บอกเขา ซึ่งถือเป็นการทรยศ!ยกโทษให้ไม่ได้!เรื่องนี้ต้องสืบสวนเรื่องนี้ให้ชัดเจนนอกจากนี้ ได้เวลาทวงทรัพย์สินของตระกูลหนิงคืนมาแล้วหนิงเป่ยกลับไปที่วิลล่าจือจินหมายเลข 1 เพื่อเยี่ยมคุณแม่ของเขาคุณแม่ก็ยังอาการไม่ดีขึ้นเลย“เฮ้อ!” เขาถอ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 86
เฮ้อ!หนิงเป่ยถอนหายใจ: "เอาล่ะ ใครใข้ให้คุณเป็นเจ้านาย คราวนี้ผมจะฟังคุณ"“แต่จำเอาไว้ว่า คราวหน้าจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล จะไม่มีวันเมตตาคุณอย่างแน่นอน”ในที่สุดทั้งคู่ค้าก็คลายความกังวลและมองดูโจวไห่ถงอย่างซาบซึ้งโจวไห่ถงรู้สึกขอบคุณหนิงเป่ยพูดตามตรง ถ้าเราตัดความร่วมมือกับพันธมิตรเหล่านี้โดยสิ้นเชิง จะเกิดปัญหากับการดำเนินงานของจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลอย่างแน่นอนยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเพิ่งได้รับคำสั่งซื้อ หนึ่งแสนล้านจากราชาเจิ้นเป่ยหากเป็นหนิงเป่ยรับปาก พวกเราตกลงที่จะร่วมมือต่อไปจากนั้นคู่ค้าเหล่านี้ไม่พอใจกับโจวไห่ถง ซึ่งไม่เอื้อประโยชน์ต่อการร่วมมือกันในระยะยาวแต่มันแตกต่างออกไป เมื่อโจวไห่ถงขอร้องแทนพวกเขาพวกเขาจะขอบคุณโจวไห่ถง และจะทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อความร่วมมือในอนาคตอย่างไรก็ตามหนิงเป่ย กลับกลายเป็นคนร้ายหนิงเป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงหยิบใบสั่งยาสำหรับอาการป่วยของแม่ออกมาแล้วพูดว่า "ทุกคน ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง"“หากท่านใดพบส่วนผสมใดๆในใบสั่งยานี้ ฉันจะให้คุณเข้าร่วมในคำสั่งซื้อของราชาเจิ้นเป่ยโดยตรง”อะไรนะ!เข้าร่วมโดยตรงในคำสั่งซื้อของราชาเจิ้น
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 87
ได้!พยาบาลจึงรีบยกผ้าคลุมคนไข้ขึ้นเมื่อเขาเห็นใบหน้าของคนไข้ สมองของหนิงเป่ยก็พูดระเบิดทันทีอันเคอซิน!ผู้บาดเจ็บคืออันเคอซิน!ในเวลานี้ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเลือด ลมหายใจของเธอนั้นรัวริน และรูม่านตาของเธอก็ขยายออกเล็กน้อยถ้าไม่ใช่เพราะหน้าอกของเธอยังขยับขึ้นๆ ลงๆ เขาคงสงสัยว่าเธอตายไปแล้วจริงๆให้ตายเถอะ เกิดอะไรขึ้นกับอันเคอซินกันแน่ และทำไมเธอถึงได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้หนิงเป่ย ต้องการช่วยเหลือเธอโดยสัญชาตญาณแต่หลังจากที่มองไปที่ผู้อำนวยการหลี่หงที่กำลังช่วยเหลือผู้ป่วย เขาก็ยังอดทนไม่ขยับก่อนขณะนี้ผู้อำนวยการหลี่หงกำลังใช้ "เข็มฟื้นคืนชีพ" เพื่อช่วยอันเคอซินนี่เป็นวิธีรักษาที่มีประสิทธิภาพที่สุดในปัจจุบัน แม้ว่าหนิงเป่ยเป็นผู้ลงมือก็ตามแทนที่จะขัดจังหวะหลี่หงและก่อให้เกิดความขัดแย้ง จะดีกว่าถ้าให้หลี่หงทำการฝังเข็มในขณะที่เขาคอยดูอยู่การเแทงเข็มสองสามครั้งแรกผ่านไปด้วยดีแต่เมื่อแทงเข็มที่สิบ ม่านตาหนิงเป่ยก็กระตุกทันที และเขาก็ตะโกนทันทีว่า "หยุด"!เสียงคำรามนี้ทำให้ทุกคนตกใจหลี่หงกลอกตาใส่หนิงเป่ย: "เงียบซะ ถ้ามันส่งผลต่อการรักษาคนไข้ของฉัน คุณจะต้องร
Latest chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
