เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 39
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-01-24 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 40
ครั้งแรกที่เขาเห็นอันเคอซิน ประหลาดใจและหัวใจก็เต้นแรงไม่เคยคาดคิดว่ายังจะมีคนสวยเช่นนี้ในโลกด้วยอันเคอซินสังเกตเห็นการจ้องมองที่ละลาบละล้วงจากหลานชิวเซิง และทันใดนั้นก็ในใจก็รู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่ดีบางอย่างเธอแกล้งทําเป็นใจเย็นและพูดว่า "หยางซื่อเจี๋ย เรามาคุยหารือหนี้ก้อนนั้นกันเถอะค่ะ"“คุณจะแก้ปัญหายังไรคะ?”หยางซื่อเจี๋ยพูดว่า: "ถ้าคุณให้ร่วมมือกับผม หนี้ก้อนนั้นก็จะหายไปในคราวเดียว"อันเคอซินดีใจมาก: "ได้ค่ะ คุณต้องการให้ฉันร่วมมือกับคุณอย่างไร?"หยางซื่อเจี๋ย: "ก่อนอื่นคุณควรมารับใช้นายน้อยหลาน ให้เขารู้สึกสบายตัว"สีหน้าอันเคอซินเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง: " หยางซื่อเจี๋ย คุณมันไร้ยางอาย!"หยางซื่อเจี๋ยยักไหล่: "ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร ตราบใดที่วันนี้นายน้อยหลานมีความสุข มัก็ไม่สำคัญอะไรว่าคุณจะด่าผมว่าสัตว์เดรัจฉานก็ตาม"ไสหัวออกไป!อันเคอซินสาปแช่งด้วยความโกรธ หันหลังกลับและจะเดินจากไปแต่เมื่อเธอกำลังหันหลังกลับ บอดี้การ์ดชุดดำแถวหนึ่งลุกขึ้นยืนและขวางประตูทางออกไว้จนมิดเปิดประตูนะ!อันเคอซินต้องการพยายามพาตัวเองออกไปแต่บอดี้การ์ดเหล่านั้นไม่ใช่หญ้า แล้วเธอจะออกไปได
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-25สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 41
อันเคอซินไม่ด่าหลานชิวเซิง เธอตระหนักว่ายิ่งเธอด่าเขามากเท่าไร เขาก็ยิ่งสนุกมากขึ้นเท่านั้นเธอตะโกนเสียงดัง: "ช่วยด้วย...ช่วยด้วย..."หลานชิวเซิงโกรธมาก: "ฉันขอให้คุณด่าฉัน แฉันไม่ได้ขอให้คุณตะโกนขอความช่วยเหลือ"“ถ้าไม่เชื่อฟัง มันก็จะทำให้เรื่องยากขึ้นอีก”เขาโยนแส้ทิ้งแล้วหยิบมีดกริชออกมา: "มานี่ มาให้ฉันลองชิมเลือดของคุณ คุณสวยมาก แน่นอนว่าเลือดของคุณก็ต้องหวานมาก"หลานชิวเซิงเลียริมฝีปากของเขา และค่อยๆ เดินไปหาอันเคอซินทีละก้าว แสงสะท้อนจากมีดกริชในมือเขา ทำให้หัวใจหวาดกลัวอันเคอซินไม่เคยรู้สึกสิ้นหวังเท่านี้มาก่อนตอนที่มีดกริชกำลังจะเฉือนข้อมือของอันเคอซินเกิดเสียงดังปัง ประตูถูกเตะเปิดออก และหนิงเป่ยก็บุกเข้ามาเมื่ออันเคอซินเห็นหนิงเป่ยก็รู้สึกปลอดภัยจนน้ำตาไหลรินออกมาทันที: " หนิงเป่ย ช่วยด้วย..."ภาพตรงหน้า ทำให้หนิงเป่ยเดือดพล่านเขาวิ่งขึ้นมาประดุจวัวกระทิง และชนหลานชิวเซิงจนกระเด็นหลานชิวเซิงกระเด็นไปชนกำแพง เขาล้มลงกระอักเลือดและรู้สึกว่าอวัยวะภายในนั้นแตก“เคอซิน คุณไหวไหม?” หนิงเป่ยรีบแก้มัดให้อันเคอซินอันเคอซินพุ่งตัวเข้าไปในอ้อมแขนหนิงเป่ย และร้องไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-25สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 42
ด้วย "การระเบิดของเครื่องดูดควัน" นั้น ทำให้พวกเขาทั้งหมดให้ "ระเบิด" ไปนั่นคือ...กำลังภายในเหรอ?มีเพียงระดับปรมาจารย์เท่านั้นที่สามารถฝึกกำลังภายในได้ หรือเขาอาจเป็นปรมาจารย์!อายุยังน้อยอยู่แต่กลับได้รับตำแหน่งปรมาจารย์ พวกเขาคิดอย่างละเอียดและหวาดกลัวศีรษะของหยางซื่อเจี๋ยรู้สึกชา เขาหันหลังกลับและอยากจะวิ่งหนีออกไปหนิงเป่ยขว้างขวดเหล้าใส่เขาขวดเหล้าแตกใส่ศรีษะของหยางซื่อเจี๋ย และเขาก็ล้มลงกับพื้นหนิงเป่ยเดินไปหาหลานชิวเซิง ดึงคอของเขาแขึ้นมาเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว“บอกกูมา น้องสาวของกูอยู่ที่ไหน?”ดวงตาทั้งสองคู่ของหลานชิวเซิงแดงก่ำไปด้วยเลือด: "กูเป็นลูกชายของหลานหงเซินชายที่รวยที่สุดในหลานหลิง มึงกล้าดียังไงมาแตะต้องกู ... "หนิงเป่ยเตะที่เข่าของหลานชิวเซิง ทำให้เข่าของหลานชิวเซิงแหลกละเอียดอ๊ากกกกก!หลานชิวเซิงเจ็บปวดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อหนิงเป่ย: "พูดมา!"หลานชิวเซิงหายใจติดขัด "ฉันจะบอก... ฉันจะบอกว่า... ถ้าคุณปล่อยฉันไป ฉันสามารถบอกคุณได้..."สวบ!หนิงเป่ยจัดการเข่าอีกข้างของเขาไม่ว่าหนิงเป่ยจะทรมานหลานชิวเซิงด้วยวิธีใด เขาไม่ปริปากพูดออกมาเพราะหลาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-25สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 43
อะไรนะ!หัวใจของหนิงเป่ยสั่นอย่างรุนแรง: "คนในตระกูลกู มันเป็นใคร?ตระกูลฉันถูกกวาดล้างเมื่อห้าปีที่แล้ว"หลานชิวเซิง: "พ่อของฉัน... เป็นคนบอกฉัน แต่เป็นใคร... ฉันไม่รู้..."หนิงเป่ยไม่มีเวลาที่จะตั้งคำถามต่อเขารีบที่ต้องไปช่วยน้องสาวมือสองข้างของเขาล้วงเข้าไปในช่องท้องของหลานชิวเซิงและบีบไตทั้งสองข้างของเขา“ถ้ามึงรอดไปได้ ช่วยบอกพ่อของมึงด้วย กูจะไปหาเป็นการส่วนตัวเพื่อคิดบัญชี”หลังจากทำทั้งหมดนี้เสร็จ หนิงเป่ยก็จากไปหลานชิวเซิงเสียไตไปทั้ง 2 ข้าง ซึ่งเจ็บปวดอย่างมากและเกิดอาการช็อคทันทีหลังจากการทรมานสิ้นสุดลง ฟ้าก็สว่างขึ้นไม่ช้า หนิงเป่ยก็มาถึงตรอกนกหินเขตตะวันออกตรอกนกหิน หรือที่ผู้คนเรียกติดตลกว่า "ตรอกขี้และฉี่"เนื่องจากตรอกเล็กๆ แหล่งนี้เป็นพื้นลาบลุ่มต่ํา น้ํามูลสัตว์จากถนนบริเวณใกล้เคียงจึงไหลมารวมตัวกันที่นี่ กลายเป็นบ่อมูลสัตว์ขนาดใหญ่ตามธรรมชาติ และส่งกลิ่นเหม็นเน่าคนที่อาศัยอยู่ที่นี่เป็นกลุ่มคนระดับต่ำสุด ยากจนจนไม่มีที่จะไป จึงต้องอาศัยอยู่ที่นี่แม้แต่ขอทาน ก็เลื่อนที่จะไม่มาที่นี่เพื่อขอทานแม้จะอยู่ไกล แต่หนิงเป่ยก็ได้กลิ่นเหม็นที่ลอยผ่านอากาศ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-26สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 44
หนิงซานซานไม่สนใจพวกเขา และก้าวไปข้างหน้าอย่างลําบากทีละก้าวระหว่างทางที่เธอเดิน เหมือนจะมีลมกระโชกแรงจนสามารถทำให้เธอล้มลงได้เมื่อเดินเข้าไปถึงสุดตรอก ก็มีหญิงชราคนหนึ่งเดินออกจากบ้านด้วยตัวสั่นเทาเธอหยิบซาลาเปานึ่งสีขาวออกมาจากอ้อมแขนของเธอแล้ว ส่งให้หนิงซานซาน“เสี่ยวชานชาน รีบกินซะ อย่าปล่อยให้พวกเขาเห็นหนู และทุบตีหนูอีกเลยนะ”หนิงซานซานปฏิเสธอย่างรวดเร็ว: "คุณยายหลิว ไม่เอาค่ะ หนูไม่หิว"คุณยายหลิวพูดว่า: "สาวน้อย เมื่อคืนพวกมันก็ไม่ได้มอบอาหารให้หนู หนูจะไม่หิวได้อย่างไร"“กินเร็วๆ เดี๋ยวพวกมันมาแล้ว”หนิงซานซานไม่ได้ปฏิเสธ เธอจึงพูด "ขอบคุณ" อย่างซาบซึ้ง จากนั้นคว้าซาลาเปานึ่งแล้วกัดลงไปเธอกัดซาลาเปาชิ้นใหญ่แค่ 5 คำก็เข้าไปอยู่ในปากทั้งหมด น้ำตาทะลักไหลออก และใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความพอใจคุณยายหลิวถอนหายใจ: "เฮ้ เด็กน้อยผู้น่าสงสาร"ตอนนั้นเอง พวกกุ้ยทั้งสามที่เพิ่งทำให้หนิงซานซานต้องอับอายตรงบ่อมูลก็โผล่ออกมาจากท้ายตรอกเมื่อเห็นหนิงซานซานกำลังกินอยู่ ทั้งสามคนก็โกรธจัด“นังนี่ ยังทำงานไม่เสร็จ แต่กล้าแบบกินข้าว วอนหาเรื่องจริงๆ”พวกเขาเตะหนิงซานซานล้มลงไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-26สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 45
ดวงตาของหนิงเป่ยแดงก่ำ และทั้งร่างกายของเขาเต็มไปด้วยแรงอาฆาตเหมือนปีศาจไล่ฆ่าผู้คนมีเพียงคำเดียวในใจของเขา: ฆ่า!พวกกุ้ยหยิบอิฐขึ้นมาแล้วตบไปที่หนิงเป่ยหนิงเป่ยเตะคู่ต่อสู้เข้าที่หน้าท้องอย่างเต็มกำลังคู่ต่อสู้ลอยไปข้างหลัง และร่วงลงมา ท้องของเขาก็ระเบิดออก อวัยวะภายในของเขาก็ไหลลงมาไปทั่วพื้น และเขาก็เสียชีวิตทันทีอีกคนหยิบท่อนไม้ขึ้นเหมือนดาบปลายปืน และแจะทงหนิงเป่ย เข้าที่หัวใจหนิงเป่ยไม่หลบและปล่อยให้ตัวเองถูกแทงด้วยท่อนไม้นั้นอย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาแข็งราวกับหิน ท่อนไม้แทงไม่เข้าหนิงเป่ยผลักกลับอย่างแรง และท่อนไม้ก็กลายเป็นหอกทันทีและแทงมันเข้าที่หน้าอกของกุ้ยเลือดพุ่งทะลักออกมาสามถึงสี่เมตร พร้อมด้วยชิ้นส่วนของหัวใจเมื่อถิงคิวกุ้ยสุดท้าย สิ่งที่เขานั้น ทำให้เขาทรุดตัวลงอย่างสมบูรณ์โรคจิต ปีศาจ ฆาตกร...เขาไม่สามารถหาคำที่จะมาอธิบายหนิงเป่ยได้ด้จริงๆฆ่ามัน!เขากรีดร้องและวิ่งหนีไปหนิงเป่ยสุ่มเตะก้อนหินใต้ฝ่าเท้าของเขา และก้อนหินก็กลายเป็นกระสุนและไปยังคู่ต่อสู้อั๊ก!กระสุนระเบิดศีรษะของคู่ต่อสู้ และสมองของเขาก็กระจายออกไปทั่วบริเวณไม่เลวถึงยัง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-26สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 46
หนิงเป่ยเหลือบมองโจวไห่ถง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความซาบซึ้งหลังจากที่โจวไห่ถงพูดเช่นนี้ออกไป ใบหน้าของเธอก็แดงก่ำในที่สุดคำพูดของพวกเขาทั้งสองคน ก็ทำให้หนิงซานซานกลับมามีความหวังอีกครั้ง และการเต้นของหัวใจและการหายใจก็ค่อยๆ ดีขึ้นหนิงเป่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนเขียนใบสั่งยาแล้วส่งให้โจวไห่ถง“ช่วยผมจัดยาตามใบสั่งให้หน่อยครับ ผมจะเอารักษาน้องสาว”“ภายในเจ็ดวันนี้ ผมจะทำให้ซานซานกลับสู่สภาพดั้งเดิมของเธอ”โจวไห่ถงรับใบสั่งยา: "ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเองค่ะ"เธอมองไปที่ใบสั่งยาและขมวดคิ้ว: " หนิงเป่ยคะ เกล็ดมังกรสีม่วงทองนี้เป็นยาชนิดใดคะ? ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน"หนิงเป่ย: "ยานี้เดี๋ยวผมจัดการเองครับ และที่เหลือฝากคุณช่วยจัดเตรียมหน่อยครับ"เกล็ดมังกรสีม่วงทองนั้นเป็นของที่หายากในโลก และโจวไห่ถง ยังเข้าไม่ถึงกับยาระดับนี้โอเค!โจวไห่ถงกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมยาหนิงเป่ยโทรหาจักรพรรดิดำ: "ช่วยฉันหายาหน่อย เกล็ดมังกรสีม่วงทอง ยิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น"จักรพรรดิ์ดำ: "เกล็ดมังกรสีม่วงทอง? ผมจำได้ว่าเคยมีคนลงประการงานเพื่อค้นหาเกล็ดมังกรสีม่วงทองบนเว็บมืดมาก่อน แล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-27สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 47
หยางซื่อเจี๋ยแทบจะฉี่แตกด้วยความตกใจ และรีบตะโกนว่า: "คุณอาหลานครับ ผมเต็มใจที่จะชดใช้ความผิดพลาดในอดีต"“ถ้าฆ่าหนิงเป่ยแบบนี้มันง่ายเกินไปสำหรับเขาครับ ผมจะทำให้ชีวิตของเขาที่เหลืออยู่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายครับ”อธิบายออกมา!หยางซื่อเจี๋ยพูดว่า: "แม่ของหนิงเป่ย อยู่ในสภาพเป็นผัก เธอเป็นญาติคนเดียวของเขาและเขาเอาใส่ใจเธอมากครับ"“ฉันสามารถนำแม่ที่เป็นผักของเขามาทำลาย ให้แม่ของเขาตายต่อหน้าเขา นั่นจะเลวร้ายยิ่งกว่าการฆ่าเขาเสียอีก”หลานหงเซินหัวเราะอย่างเย็นชา: "นี่เป็นความคิดที่ดีมาก จัดการซะ ภารกิจนี้ให้มึงดำเนินการเถอะ"หยางซื่อเจี๋ย: "ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ"หลานหงเซิน: “จงไปตามสาวกสามสิบองค์ของฉัน สิบแปดอรหันต์ สิบสามไทเป่า และกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แปดองค์”“คืนนี้ถ้าไม่ฆ่าคนคนแซ่หนิง แซ่ของกูจะถูกหยามเกียรติ”......หนิงเป่ยเฝ้าหนิงซานซานมาตลอดทั้งวันหนิงซานซานยังคงไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นสักนิดเมื่อท้องฟ้าเริ่มมืด อันเคอซินก็โทรมาหาหนิงเป่ย"หนิงเป่ยคะ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน มาที่โรงแรมน้ำพุร้อนปิงซยุ่หน่อยค่ะ"หนิงเป่ย: “มีธุระอะไรครับ?”อันเคอซินพูดว่า: "ลุงของฉันสัญญา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-27
บทล่าสุด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
