เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 47
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 48
อืมหนิงเป่ย ตอบกลับเรียบเรียบและนั่งลงอันเคอซินและหลีชุนฮวาขายหน้าลุงลี่อี้ชวนมีสีหน้าโกรธ “แม้แต่จะพูกทักทายยังไม่มี แบบนี้คุณจะขอความช่วยเหลือได้อย่างไร?”ลูกพี่ลูกน้องหลี่เสี่ยวเสว่พูดประชด: "คุณพ่อคะ เรื่องนี้ก็โทษเขาไม่ได้หรอกค่ะ"“ใครจะไม่รู้ว่าอดีตสามีลูกพี่ลูกน้องของฉันเป็นคนขี้แพ้ ไม่เคยก้าวพ้นจากประตูออกไปเห็นโลกภายนอก เข้าใจได้ค่ะว่าเขาไม่รู้เรื่องมารยาท”หลี่อี้ชวน: "ฮืม มันอาจเป็นเรื่องยาก"หลี่ชุนหัวยุ่งอยู่กับการเทชาให้หลี่อี้ชวน เพื่อชดใช้เรื่องขายหน้า "ถูกค่ะ ถูกต้อง สมองของหนิงเป่ยนั้นทึบ พี่ใหญ่อย่าสัมผัสเขาเด็ดขาด"หลี่อี้ชวน: "ฉันเห็นแล้ว ถ้าเขามีสมองที่ปกติ เขาจะกล้าทุบตีคุนายน้อยหลานอย่างไร"“ไอ้หนุ่ม ฉันได้ยินมาจากเคอซินว่าคุณเตะนายน้อยหลาน? ไม่ว่าคุณจะเตะด้วยเท้าไหน ฉันจะตัดเท้าข้างนั้นทิ้ง มากับฉันเพื่อชดใช้”ดูเหมือนว่าพวกเขายังไม่รู้ว่าหนิงเป่ยจัดการไตสองข้างของหลานชิวเซิงไปเรียบร้อยแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่กล้าเข้ามาวุ่นวายเรื่องนี้อันเคอซินกลายเป็นคนโง่ทันที: "คุณลุคะง มันเป็นแค่เตะแบบสะกิดเองนะคะ นอกจากนี้หนิงเป่ยก็ยังพยายามช่วยหนูด้วย ดังนั้น
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 49
“อันเคอซิน และครอบครัวของคุณก็จะตายอย่างอนานาถเช่นกัน”เขาช่วยพยุงหลี่เสี่ยวเสว่ลุกขึ้นและเดินออกไปหลี่เสี่ยวเสว่โกรธจนแทบบ้า แม้ว่าเธอจะจากไปไกลแล้วแต่ก็ยังคงด่าตามลมมาอยู่หลีชุนฮวานั่งยองๆ อยู่บนพื้นและร้องไห้โฮ่: "พระผู้เป็นเจ้า ชาติที่แล้วฉัน หลีชุนฮวา ทำสิ่งเลวร้ายขนาดไหนกัน? ถึงมาลงเอยกับไอ้ขี้แพ้ตาขาวเช่นนี้ได้อย่างไร""อันเคอซิน นี่คือนที่แกยืนกรานที่ว่าจะแต่งงานด้วย และครอบครัวของเราจะกำลังถูกคุณฆ่า..."อันเคอซินก็ตัวสั่นด้วยความโกรธ และดวงตาของเธอแดงก่ำ“หนิงเป่ย คุณ...คุณทำอย่างนี้ได้ยังไง ไอ้คนเลว!”“คุณรู้ไหมว่าฉันกับแม่จ่ายเงินเท่าไหร่ เพื่อขอให้ลุงออกหน้าให้คุณ คุณ...คุณไสหัวออกไป!”หนิงเป่ยก้อมนาฬิกาข้อมือแล้วพูดว่า "ไม่กังวลไป หหลานหงเซิน ฉันจะจัดการมันเอง"“เวลาที่ฉันให้พวกเขาไป มันถึงเวลาแล้ว”หลีชุนฮวาและอันเคอซินยิ่งโกรธมากขึ้นคุณคิดว่าตัวเองเป็นใครจึงสามารถจัดการกับหลานหงเซินได้?เป็นแค่ตัวแทนราชาเจิ้นเป่ย คุณก็กลายเป็นคนอยู่เหนือกฎหมายได้?ทางฝั่งของลี่อี้ชวนและหลี่เสี่ยวเสว่เดินออกจากห้องสังสรรค์ พวกเขาก็ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อน“ผู้เฒ่าหลี่ นายน
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 50
หนิงเป่ย: "ไม่จำเป็น"หัวใจของจักรพรรดิดำสั่นคลออย่างรุนแรงครั้งนี้ราชาเจิ้นเป่ย จะลงมือเองหรือไม่?คฤหาสน์หลานหลิงจะต้องลุกเป็นไฟไม่นานทั้งสามคนก็มาถึงคฤหาสน์หลานหลิงนี่คือคฤหาสน์โบราณว่ากันว่าเป็นที่ประทับของเจ้าชายในก่อน ยังคงมีความงดงามและหรูหราหลังจากที่หลี่อี้ชวนตแสกนบัตรผ่านประคู พวกเขาก็เข้าไปทันทีที่เขาเข้าไป หนิงเป่ยสังเกตเห็นว่าคฤหาสน์หลานหลิง แต่ที่เงียบสงบนั้น จริงๆแล้วมีคลื่นใต้น้ำซัดอยู่จู่ๆ คนหลายคนก็ปรากฏตัวขึ้นในความมืด ล้อมรอบพวกเขาอย่างเงียบๆ...หนิงเป่ยเดินเข้าไปในห้องโถงอย่างสงบในห้องโถงนั้น หลานหงเซินนั่งตัวตรงโดยไม่แสดงความโกรธหรือวางอำนาจหลานชิวเซิงนอนอยู่บนเตียงพยาบาล โดยอาศัยเครื่องมือแพทย์เพื่อรักษาชีวิตของเขาไว้ผู้หญิงที่ดูเหมือนแม่ของหลานชิวเซิง กำลังยืนอยู่จ้องมอง หนิงเป่ยด้วยสายตาที่กินเลือดกินเนื้อนอกจากนี้ เกือบทุกคนจากตระกูลหลานก็อยู่ด้วย ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ก็มาด้วยบรรยากาศในห้องโถงมืดมนและหดหู่ และน่าขนลุกมากหลี่อี้ชวนตัวสั่นและพูดว่า "ได้พบท่านหลานหงเซิน ผู้ยิ่งใหญ่แล้ว"ถอยไปเสียงของหลานหงเซินเย็นชาหลี่อี้ชวนและหลี่เส
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 51
แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติผู้คนที่ล้อมอยู่ตรงกลางล้มลง และเลือดของพวกเขาก็กระเด็นขึ้นสูงถึงสามถึงสี่เมตรและในบางครั้ง ก็มีคนบางคน "ระเบิด" ออกมาจากวงล้อม ทุบห้องโถงจนเป็นชิ้นๆก่อนที่ฝูงชนจะโต้ตอบกลับทีมที่เพิ่งจะเข้ามาสัก 50-60 คน ตอนนี้เหลือแค่ 6-7 คนและยืนแทบไม่ไหวหนิงเป่ยยืนอยู่วงล้อมตรงกลาง มือถือมีดร่างกายและผมของเขาถูกย้อมเป็นสีแดงด้วยเลือด ดูเหมือนปีศาจร่างของเขาแวบวับดุเดือดท่ามกลางผู้คนที่ยืนอยู่หลายคน ทิ้งภาพติดตาไว้เบื้องหลังทุกครั้งที่แวบผ่านคน จะมีคนลําไส้ไหลออกมาและเลือดจะพุ่งสุดท้าย 6-7 คน ก็ถูกหนิงเป่ยจัดการได้อย่างง่ายๆเมื่อมองไปที่ศพและเลือดที่นองเต็มพื้น ทุกคนก็ยึดได้คําเดียวว่า นรกอเวจีไม่ใช่ ขนาดในนรกอเวจียังไม่มีการนองเลือดขนาดนี้หนิงเป่ยสะบัดเลือดที่ติดร่างกาย แล้วเดินเข้าไปในห้องโถงทีละก้าวคนในตระกูลหลานหลาน ต่างก็หวาดกลัวมากจนพวกเขาทั้งหมดถอยห่างมีบางคนกลัวหัวหด ถึงกลับกลั้นปัสสาวะไม่อยู่สาวก 30 คน 18 พระอรหันต์ 13 ไทเป่า 8 กษัตริย์ล้วนเป็นรากฐานของคฤหาสน์หลานหลิง ที่บ่มเพาะมานานหลายทศวรรษแต่วันนี้ กลับมีหนึ่ง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 52
หลานหงเซินพูดว่า: "ท่านทั้งสองคน ลงมือได้เลย..."ไสหัวออกไป!เด็กทองด่ากลับด้วยภาษาถิ่นต้าเซี่ยแม่นางหยกถึงขั้นกับตบหน้าหลานหงเซินลอยออกไปทุกคนสับสน: มันเกิดอะไรขึ้น?วินาทีต่อมา เด็กทองและแม่นางหยกคุกเข่าลงหน้าหนิงเป่ย“เด็กทองและแม่นางหยกแห่งทวินคลับได้พบกับราชาเจิ้นเป่ยแล้ว!”บูม!สมองของทุกคนในที่นี่ระเบิดทันทีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลานหงเซินเกือบกระอักเลือดกะทันหันและกลัวจนจะตายให้ได้ท่านราชาเจิ้นเป่ย!แท้จริงแล้วหนิงเป่ย คือบุคคลในตำนานที่มีชื่อเสียงระดับโลก ราชาเจิ้นเป่ย!มันจะเป็นไปได้ยังไง!เป็นไปได้ยังไง!พวกเขาจ้างให้นักฆ่าจากเว็บมืด มาจัดการกับผู้นำของพวกเขาเองมันเป็นเรื่องโง่จริงๆหลี่อี้ชวนตกใจมากจนฉี่รดกางเกงหนิงเป่ย "แต่งงาน" กับอันเคอซินมาห้าปี เขาทำงานบ้านหนักมาโดยตลอดและไม่เคยบ่น ทุกคนสามารถทุบตีเขาและดุด่าได้ เขาจะทำเพียงก้มหน้ายอมรับเท่านั้น และเมื่อมีคนอยู่มากเข้าก็ไม่กล้าตดออกมาใครจะคิดถึงว่า เขายังมีระดับนี้จริงๆไอ้คนขี้แพ้และไร้ความสามารถ และยังอดทนต่อความอัปยศอดสูเพียงแค่ชั่วคราว และค่อยๆ เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาเมื่อนึกถึงสิ่งที่พว
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 53
ในปีนั้น เพื่อเป็นการขอบคุณหัวหน้าพ่อบ้านที่คอยให้ความช่วยเหลือแก่ตระกูลหนิง ลูกชายของเขาจึงได้รับสิทธิ์ให้เปลี่ยนแซ่เป็น "หนิง" และมีสิทธิ์ทุกอย่างเหมือนลูกหลานตระกูลหนิงหนิงเป่ยกับเขาเป็นพี่น้องกันและมีสายสัมพันธ์แน่นแฟ้นเมื่อตระกูลหนิงถูกระเบิด เขาเป็นผู้รอดชีวิตคนที่สองผู้รอดชีวิตอีกคนคือคุณแม่ของหนิงเป่ยในการระเบิดครั้งใหญ่นั้น เป็นคุณแม่ของหนิงเป่ยที่โล่มนุษย์ปกป้อง หนิงซือเล่ยหนิงซือเล่ยได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย แต่ในขณะที่คุณแม่ของหนิงเป่ย ได้รับบาดเจ็บสาหัสและกลายเป็นผักในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หนิงเป่ยจัดให้ทั้งสองคนพักฟื้นในสถานที่ลับ ลบร่องรอยของพวกเขาทั้งหมด และประกาศว่าพวกเขาเสียชีวิตจากเหตุระเบิดมีแม้กระทั่งป้ายสุสานขอทั้งสองคนในสุสานตระกูลหนิงจุดประสงค์คือต้องกังวลว่าจะตกเป็นเป้าหมายของศัตรูเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้พวกเขาถูกเจอ หนิงเป่ยจึงไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมพวกเขาเลยใครจะไปคิดได้ว่า หลานหงเซินไม่เพียงแต่เจอร่องรอยของพวกเขาเท่านั้น แต่ยังยุยงให้หนิงซือเล่ยกบฎได้สำเร็จอีกด้วยเจ็บปวดใจหลานหงเซินยิ้มและพูดว่า: " หนิงเป่ย แกไม่คาดคิดมาก่อนใช่ไหม จำไว้ว่าคนที
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 54
หนิงเป่ยออกคำสั่งกับเด็กทองและแม่นางหยกทันที: "แจ้งจักรพรรดิดำทันทีและขอให้เขาส่งคนไปช่วยเหลือแม่ของฉันและจับหนิงซือเล่ยมาทั้งเป็น"เด็กทอง: "รับทราบ"หลานหงเซินตะโกนอย่างบ้าคลั่ง: "ลูก รีบลุกขึ้นมาเร็วเข้า"“ถ้าไม่ลุกขึ้นมา พวกเราจะตายกันหมด...”แต่ตอนนี้ หนิงซือเล่ยเจ็บปวดจนเสียสติ เขาจะยังฟังคำพูดของ หลานหงเซินได้อย่างไรเขากลิ้งไปมาบนพื้นอย่างบ้าคลั่ง ชักและตะโกนร้องจนเสียงแหบแห้ง...หลังจากยืนยันว่าแม่ของเขาปลอดภัยแล้ว หนิงเป่ยก็มองไปที่ หลานหงเซิน“ถ้าคุณไม่มีแผนสำรอง เราควรมาคิดบัญชีกัน”หลานหงเซินคุกเข่าลงให้หนิงเป่ยต่อหน้าสาธารณชน“ฉันแพ้แล้ว ฉันแพ้จริงๆ”“เพียงห้าปี เขาเติบโตจากหมาจรจัดมาจนทุกวันนี้ ฉันหลานคนนี้ขอชื่นชมเขา”“ก่อนที่ฉันจะตายฉันมีคำขอ”พูดมาหลานหงเซิน: "เรื่องนี้ฉันหลานคนนี้ทำแต่เพียงคนเดียว และไม่มันเกี่ยวข้องกับครอบครัวของฉัน ได้โปรดปล่อยครอบครัวของฉันไป"“หลานคนนี้ยินดีจะมอบเกล็ดมังกรสีม่วงทองให้โดยไม่คิดเงิน”หนิงเป่ย: "แล้วครอบครัวของฉันมีความผิดหรือเปล่า?"หลานหงเซินพูดไม่ออกหนิงเป่ย: "บอกตัวตนของชายชุดดำสี่คนในวิดีโอให้ฟังหน่อยสิ ฉันอา
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 55
คฤหาสน์หลานหลิงถูกทำลายลงทันทีหลี่อี้ชวนและหลี่เสี่ยวเสว่สั่นเทาและเหงื่อไหลแตกพลักพวกเขาเพิ่งตระหนักว่า หนิงเป่ยเพิ่งช่วยชีวิตพวกเขาไว้พวกเขาทั้งสองรีบโค้งคำนับหนิงเป่ย เพื่อขอบคุณจักรพรรดิดำเพิ่งตรวจสอบเสร็จและพบว่าคนสองคนนี้ไร้เดียงสา พวกเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหร่วนเสี่ยวหลิง ดังนั้นหนิงเป่ยจึงปล่อยพวกเขาไปหนิงเป่ย ขอให้พวกเขาส่งเขาไปยังหมู่บ้านห่างไกลจากในเมืองก่อนลงจากรถ เขากล่าวว่า"ถ้าไม่อยากฆ่าตัวตาย ก็อย่าพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้เลยจะดีกว่า"หลี่อี้ชวนและหลี่เสี่ยวเสว่พยักหน้า: "แน่นอน"“วันนี้พวกเราไม่เห็นอะไรเลย”หลังจากส่งหนิงเป่ยเสร็จ ทั้งสองก็เดินทางไปที่บ้านของอันเคอซินระหว่างทางหลี่อี้ชวน บอกหลี่เสี่ยวเสว่ซ้ำ ๆ ว่า: "เสี่ยวเสว่ ในอนาคตเราจะต้องสุภาพกับครอบครัวเคอซินให้มากขึ้น แกได้ยินฉันไหม"หลี่เสี่ยวเสว่พยักหน้าอย่างหดหู่ รู้สึกเสียใจและอยากจะร้องไห้ออกมาเธอพ่ายแพ้ให้กับลูกพี่ลูกน้องของเธออีกครั้งทำไม ทำไมเธอถึงได้แต่งงานกับราชาเจิ้นเป่ย ได้ แต่ฉันได้เจอคนโรคจิคเท่านั้น!ครอบครัวของอันเคอซิน กำลังรออย่างใจจดใจจ่อทันทีที่หลี่อี้ชวน เข้ามาอันเค
บทล่าสุด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
