Share
บทที่ 164
Related chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 165
อยู่ดีๆ ทำไมถึงเดินทางไปไกลขนาดนั้น?หนิงเป่ยโทรหาโจวไห่ถงแต่เห็นได้ชัดว่าโจวไห่ถงไม่สามารถคุยกับหนิงเป่ยทางโทรศัพท์ได้ ก็เลยวางสายไปโดยตรง"หนิงเป่ย ฉันจะรอคุณที่ทะเลสาบจินซุย แล้วเจอกันนะ""อย่าโทรมาอีกเลย ฉันไม่สะดวกรับสาย"หนิงเป่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และตอบว่า "ได้"เขาตระหนักว่าเรื่องมันแปลกๆ ดังนั้นเขาจึงรีบจัดการให้จักรพรรดิดำ ตรวจสอบการเดินทางของโจวไห่ถงทันทีในไม่ช้า จักรพรรดิดำก็มีการตอบกลับ"คุณโจวไห่ถงกำลังไปร่วมงานพิธีเปิดสาขาหลงเต็งสีไห่พร้อมกับพ่อแม่ของเธอ""คนที่เดินทางด้วยกันมีหลงรัวจือและปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่อีกเก้าคนด้วย"หลงรัวจือ!เป็นเขาอีกแล้ว!หนิงเป่ยอาจจะเดาได้ว่าหลงรัวจือกำลังวางแผนอะไรอยู่โจวไห่ถงให้ตัวเองไปที่ทะเลสาบจินซุย เป็นเพราะเธอไม่ต้องการให้ตัวเองไปเสี่ยงในพิธีเปิดมั้งเด็กโง่เิ๊ย!หนิงเป่ยรีบพูดกับจักรพรรดิดำทันที "'ของขวัญ' ที่ฉันให้คุณเตรียมไว้ นายพร้อมหรือยัง?"จักรพรรดิดำ "เรียบร้อยแล้วครับ"หนิงเป่ย "งั้นฉันจะไปร่วมพิธีเปิดงานด้วย"ยาเซฺวียนตี่ตันต้องรอถึงวันพรุ่งนี้ถึงได้สกัดออกมาได้เดิมทีเขากะว่าจะแก้แค้นต่อหน้าแม่ของเขาเม
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 166
หลงรัวจือกล่าวว่า "นี่คือคู่หมั้นของผม โจวไห่ถงแห่งตระกูลโจว"แขกทุกคนต่างออกมาแสดงความยินดีและประจบประแจงเขาโจวเจียงกั๋วและหลีฮวนหยิงมีสถานะต่ำที่สุดในบรรดาทุกคนในงานนี้เมื่อก่อนมีแต่พวกเขาไปประจบประแจงเคนอื่น แต่ตอนนี้อีกฝ่ายกลับมาเอาใจพวกเขาด้วยซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกภูมิใจอย่างไม่คาดคิดริ้วรอยบนใบหน้าที่ยิ้มแย้มของคนสองคนถูกบีบเข้าหากันอย่างไรก็ตาม แต่โจวไห่ถงมีใบหน้าเย็นชาตลอดมีแม้กระทั่งน้ำตาที่ส่องประกายในดวงตาของเธอสิ่งนี้ทำให้หลงซ้วยไม่พอใจอย่างมากเขาก้าวไปข้างหน้าและถามจี้ขึ้นมาว่า "ทำไม แต่งงานเข้าตระกูลหลงของฉันเธอไม่ยินดีหรือ"โจวไห่ถงกล่าวว่า "ยินดีค่ะ"หลงซ้วย "ถ้ายินดีก็ยิ้มให้หวานๆ สิ"โจวไห่ถงฝืนยิ้มอย่างขมขื่นใจเพี๊ยะ!โดยไม่คาดคิดว่าหลงซ้วยตบหน้าโจวไห่ถงโดยไม่ลังเล "การยิ้มน่าเกลียดกว่าการร้องไห้เสียอีก"ทันใดนั้น!สถานการณ์นั้นเงียบไปทันทีในงานพิธีหมั้น ว่าที่พ่อสามีตบหน้าว่าที่ลูกสะใภ้ จะมีเรื่องอะไรที่น่าเหลือเชื่อไปกว่านี้อีกไหม?เมื่อกี้ทุกคนที่อิจฉาตระกูลโจวนั้น แต่ทันใดนั้นก็ไม่อิจฉาพวกเขาอีกเลยนี่คือแต่งงานเข้าตระกูลใหญ่โตที่ไหนกัน
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 167
ใครกล้าดีขนาดนี้ให้ "ของขวัญ" นี้ในโอกาสนี้เลย?ใบหน้าของหลงซ้วยบึ้งตึง "นั่นใคร? ไสหัวออกมา!"เสียงสูงของหนิงเป่ยก็ดังขึ้น "หนิงเป่ยจากตระกูลหนิงแห่งฉงเฉิง มาที่นี่เพื่ออำลาหลงซ้วย!"เขาก้าวฝีเท้ายาวๆ และเดินออกมาจากด้านหลังระฆังเป็นแกจริงๆ!หลงซ้วยยิ้มอย่างชั่วร้าย "ฉันไม่กลัวว่าแกจะมาก่อปัญหา แต่ฉันกลัวว่าแกจะไม่มาเสียอีก"ทันทีที่หนิงเป่ยปรากฏตัวขึ้น เขาก็เห็นสภาพที่น่าสังเวชของโจวไห่ถง และหัวใจของเขาก็แตกสลายทันทีที่รักของผม คุณผ่านอะไรมาบ้าง?ดวงตาของเขาเป็นสีแดง และเขาเดินไปหาโจวไห่ถงทีละก้าวโจวไห่ถงกลับส่ายหัวให้หนิงเป่ยด้วยสีหน้าเจ็บปวดและโบกมือให้เขาออกไปโดยเร็วมีปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่เก้าคนซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่ และแม้ว่าหนิงเป่ยจะมีความสามารถอันมหาศาลก็ไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้หลงรัวจือยื่นมือออกมาและหยุดหนิงเป่ยไว้"ไอ้หมอหนิง แกมาสักที วันนี้ได้เวลาชำระบัญชีระหว่างเรา…"ก่อนที่เขาจะพูดจบ หนิงเป่ยก็คว้าแขนของเขาและบิดอย่างแรงแกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก!ระดูกของหลงรัวจือกแตกย่อยหนิงเป่ยต่อยเขาออกไป "อย่ากังวล บัญชีนี้จะต้องได้รับการชำระอย่างแน่นอน"อ๊ากกกกก!หลงรัว
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 168
ใครบ้างจะไม่รู้ว่าปรมาจารย์ทั้งเก้าของหลงรัวจือ ล้วนเป็นคนที่แข็งแกร่งในกองทัพ และอยู่ในระดับปรมาจารย์ปรมาจารย์ทั้งเก้ารวมตัวกันเพื่อจัดการกับหนิงเป่ยหนึ่งคน แม้ว่า หนิงเป่ยจะเสียชีวิต แต่เขาก็ถือว่าตายอย่างมีเกียรติมากอย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเก้าไม่ปรากฏตัวสักทีหลงรัวจือขมวดคิ้วและตะโกนอีกครั้ง แต่มันก็ยังคงเงียบเช่นเดิม และไม่ได้มีคำตอบแต่อย่างใดเลยเกิดอะไรขึ้นกันแน่?หลงรัวจือรีบวิ่งไปที่ที่ซ่อนของปรมาจารย์ทั้งเก้าทันทีเพื่อตรวจสอบดูเมื่อเห็นเช่นนี้ ใบหน้าของหลงรัวจือก็หน้าดำหน้าแดงขึ้น ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเก้าได้หายตัวไปพร้อมกันบ้าจริง พวกมันคงหนีไปแล้วในกองทัพ ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเก้าคนนี้ค่อนข้างไม่เชื่อฟังวินัย แต่การควบคุมในกองทัพนั้นเข้มงวดมาก และพวกเขาก็เลยไม่มีโอกาสหลบหนีได้ตอนนี้พาพวกเขาออกมาแล้ว พวกเขาต้องหาโอกาสที่จะหลบหนีแน่ๆไอ้คนเนรคุณ!หลงรัวจือกัดฟันด้วยความเกลียดชังแต่ในความเป็นจริง ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเก้าไม่ได้วิ่งหนีไปไหน แต่จักรพรรดิดำลงมือและสังหารพวกเขาด้วยตัวเองแล้ว แม้กระทั่งนำร่างศพของพวกเขาออกไปด้วยซ้ำศพของปร
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 169
ทำไมเราจะไม่ต้อนรับท่านราชาเจิ้นเป่ยล่ะ?ให้ตายเถอะ ราชาเจิ้นเป่ยคงเห็นหนิงเป่ยก่อเรื่องในงานและเข้าใจผิดว่าเราไม่เคารพเขา เขาจึงจากไปแล้วหนิงเป่ย ไอ้ลูกเนรคุณ ทำลายเรื่องดีของฉัน และฉันจะไม่มีวันปล่อยแกไปแน่!หลงรัวจือก็ด่าสาปแช่งหนิงเป่ยเช่นกันหลงซ้วย "นายออกไปก่อน และไปหาหมอเพื่อตรวจร่างกายของตัวเองสักหน่อย หวังว่าสิ่งที่ไอ้ลูกเนรคุณพูดนั้นไม่เป็นความจริง"หลงรัวจือตื่นตระหนกและรีบไปพบหมอเพื่อตรวจสุขภาพของตัวเองสำหรับเพลย์บอยอย่างเขา ถ้าเขาไม่สามารถมีเช็กได้อีก มันให้ฆ่าเขาตายเสียกีดว่าอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลอยู่ใหล้กับหลงเต็งสีไห่ หนิงเป่ยพาโจวไห่ถงไปที่อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลโดยตรงเพื่อช่วยชีวิตเธอในตอนแรก อันเคอซินรู้สึกหึงเล็กน้อยเมื่อเธอเห็นหนิงเป่ยอุ้มโจวไห่ถงไว้แต่หลังจากพบว่าโจวไห่ถงได้รับบาดเจ็บสาหัส ความหึงหวงของเธอก็หายไปทันที และเธอก็ระดมทรัพยากรทั้งหมดของบริษัทเพื่อช่วยเหลือโจวไห่ถงหลังจากได้ยุ่งมาสักพักหนึ่ง ในที่สุดโจวไห่ถงก็พ้นขีดอันตรายหนิงเป่ยยังถอนหายใจด้วยความโล่งอก ปล่อยให้โจวไห่ถงอยู่ในความดูแลของอันเคอซิน และกลับไปสกัดยาเซฺวียนตี่ตันต่อตอนนี้เ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 170
ลุงสองหลี่ต้าจง ป้าสามหลีชุนเหยียนและหวังเฉียงกำลังนั่งด้วยใบหน้าที่โกรธแค้นหลีชุนฮวา แม่ของเธอกำลังถูกทั้งสามคนรายล้อม ราวกับเด็กที่ทำผิดไปและอยู่ที่นั่นทำตัวไม่ถูกอันเคอซินเดินเข้ามาถามว่า "ลุงสอง ป้าสาม เกิดอะไรขึ้น"หลี่ต้าจงดุว่า "ฮึ่ม อย่าเรียกฉันว่าลุงสองเลย ฉันไม่มีหลานสาวอย่างเธอ""ฉันขอถามเธอหน่อย เป็นเธอที่ทำให้หวังเฉียงตกงาน แม้กระทั้งถูกแบนจากอุตสาหกรรมทั้งหมดใช่ไหม?"อันเคอซินพยักหน้า "ฉันเอง"หลี่ต้าจงยิ่งโกรธ " อันเคอซิน เธอทำสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าสัตว์ร้ายได้อย่างไร""หวังเฉียงเป็นน้องของเธอนะ เป็นญาติแท้ๆ ทำไมเธอถึงใจร้ายขนาดนี้ เธอยังมีจิตสำนึกบ้างไหมเนี่ย?"อันเคอซินพูดว่า "ลุงสอง หรือว่าลุงไม่ถามฉันสักหน่อยเหรอว่าทำไมฉันถึงทำอย่างนี้"หลี่ต้าจง "ไม่ว่าเพราะอะไร แต่ที่เธอทำอย่างนี้ ก็คือใจร้าย ไม่ควรทำอย่างนี้!"หลีชุนฮวารีบวิ่งไปหาอันเคอซิน "เคอซิน สรุปเป็นเพราะอะไรกันล่ะ? พูดตามตรง สิ่งที่เธอทำมันมากเกินไปหน่อยจริงๆ"อันเคอซินพูดว่า "แม่ แม่รู้ไหมว่าหวังเฉียงทำอะไรกับฉัน เขาขโมยพนักงานและลูกค้าของฉัน และบีบบังคับให้ฉันจนมุม เขาใจร้ายกับฉันก่อน""ฉันแ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 171
เธอรู้ดีว่าลุงสองของเธอชอบลูกชายมากกว่าลูกสาว แต่เธอไม่คิดว่าความลำเอียงจะไปถึงขนาดนี้อันกั๋วเหว่ยแย้งว่า "ฉันก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน และฉันก็ต้องการยี่สิบห้าล้านนี้ด้วย..."หุบปาก!หลี่ต้าจงกล่าวว่า "นายขี้เกียจและวันๆ เอาแต่เที่ยวเล่น ตราบใดที่นายไม่อดอาหารจนตายก็พอ หวังเฉียงมีมีความกระตือรือร้นมากกว่านาย นายจะเทียบกับหวังเฉียงได้อย่างไร"ใบหน้าของอันกั๋วเหว่ยหน้าเขียวคล้ำถมึงทึง "แม่ แม่ช่วยพูดอะไรหน่อยสิ"หลีชุนฮวา "ฉันยังยืนยันคำเดิม ชดเชยมากสุดห้าร้อยล้าน ไม่เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องพูดคุยเรื่องนี้แล้ว"หลี่ต้าจงตะโกน "ผู้หญิงที่แต่งงานออกไปนั้นราวกับน้ำที่สาดออกไปจริงๆ!""ถ้าเธอไม่ยอมจ่ายยี่สิบห้าล้านนี้ ฉันจะตัดความสัมพันธ์กับเธอ และต่อไปเธอไม่ต้องกลับบ้านพ่อแม่ของเธออีก หากเธอกล้ากลับไป ฉันจะหักขาของเธอ!"อะไรนะ!หลีชุนฮวาตกตะลึงอย่างยิ่งเมื่อว่าตัดความสัมพันธ์และไม่ให้กลับบ้านของพ่อแม่เธออายุปูนนี้แล้ว ก้าเธอไม่กินเส้นกันกับครอบครัวฝ่ายพ่อแม่ตัวเอง ต่อไปเธอจะมีหน้าออกไปข้างนอกได้อย่างไร?หลีชุนฮวาเงียบอันเคอซินมองเห็นธาตุแท้ที่น่าเกลียดของญาติเหล่านี้ได้อย่างชัดเจน
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 172
เธอเลยเสนอราคาใหม่ทันที "จริงสิ เมื่อกี้ฉันลืมรวมค่าสูญเสียของฉันไปด้วย""ยี่สิบห้าล้านแค่เพียงพอที่จะชดเชยหวังเฉียงของฉันได้ ำวกเธอยังต้องชดเชยให้ฉันห้าร้อยล้าน"หลี่ต้าจงเบิกตากว้างเมื่อเขาเห็นเงิน "ฉันไม่สามารถไกล่เกลี่ยให้พวกเธอโดยฟรีๆ พวกเธอต้องจ่ายค่าธรรมเนียมการไกล่เกลี่ยให้ฉันด้วย และถ้าไม่ใช่เพราะฉัน พวกเธอคงไม่พบว่ายังมีเงินห้าพันล้านอยู่ในบัตร""เงินห้าร้อยล้านจ่ายเป็นค่าตอบแทนฉัน ขาดบาทเดียวก็ไม่ได้"ไอ้โจร!เป็นโจรชัดๆ เลยอันเคอซินจะไม่ให้พวกเขาสมหวังอย่างแน่นอนเธอกล่าวว่า "ก่อนที่สืบที่ไปที่มาเรื่องนี้ให้ชัดเจน ใครก็ห้ามแตะต้องเงินนี้เด็ดขาด"หลี่ต้าจงชักหน้าทันที "ถ้าไม่ให้เงิน งั้นฉันจะตัดขาดความสัมพันธ์ของเราเลย"อันเคอซินขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจหลี่ต้าจง และเธอก็โทรหาหนิงเป่ยสัญชาตญาณของเธอบอกเธอว่าห้าพันล้านนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับหนิงเป่ยอันเคอซิน "หนิงเป่ย ตอนนี้คุณมีเวลาไหม คุณมาที่ธนาคารตรงข้ามอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลสักหน่อยได้ไหม ฉันมีเรื่องต้องพบคุณ"หนิงเป่ย "เรื่องอะไร?"อันเคอซิน "คุยทางโทรศัพท์จะไม่เคลียร์กัน คุณมาก่อนแล้วเราค่อยว่ากัน"หนิงเป่ย
Latest chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
