Share

ความจริงพี่มิได้ยากจนnc+

last update Last Updated: 2025-01-25 18:35:35

จูเหมยลี่เอาหินปูนที่ขุดมาได้นำมาเผาจนร้อน พรุ่งนี้จะผสมข้าวเหนียวเพื่อให้ยึดเกาะดีกว่าเดิม ทำพื้นบ้านกับพื้นห้องน้ำ อาจจะทำทางเดินและพื้นของคอกม้าและคอกวัวด้วยถ้าอิฐพอ หากไม่พอนางค่อยงมเอาก้อนหินในลำธารหลังบ้านมาทำก็ได้

"ท่านพี่ ผิงผิงมาทานข้าวเถอะ มืดแล้วเหมือนฝนมาอีกแล้ว ดีนะที่ทำห้องน้ำกับห้องเสบียงเสร็จแล้ว หลังคาเรียบร้อยเหลือแค่พื้นเท่านั้น"

"ท่านแม่เจ้าขา ท่านแม่ทำผัดเห็ดอีกได้ไหมเจ้าคะ ผิงผิงอยากกินเจ้าค่ะ"

"อืม ถ้าคืนฝนตกพรุ่งนี้แม่จะไปเก็บให้นะคนดี เห็ดชนิดนี้จะขึ้นแค่ตอนฝนตกน่ะ แต่วันนี้แม่ทำข้าวอบโป๊ยเซียนให้ลูกด้วยนะ สีสวยน่ากินมากเลย ผิงผิงของแม่อยากกินไหมเอ่ย หื้ม"

"อยากกินเจ้าค่ะ ท่านพ่อเจ้าคะท่านแม่ทำอาหารอร่อยที่สุดเลยเจ้าค่ะ"

"ใช่ ท่านแม่ของลูกเป็นสตรีที่เก่งที่สุด ทำอาหารก็เก่ง ที่สำคัญท่านแม่ของลูกนางงามยิ่งนักลูกว่าไหม"

"เจ้าค้า ท่านแม่ของข้างามที่สุดเลยเจ้าค่ะ"

สามคนพ่อแม่ลูกนั่งกินข้าวกันอย่างมีความสุข เซียวจ้านเป่ยมองหน้าภรรยาก็ยิ้ม เมียเขาสวยเหลือเกิน ตอนเขาไม่อยู่ต้องทำอย่างไรดี หากรู้ว่าจะได้เมียงามเยี่ยงนี่คงไม่สมัครทหารหรอก หวงนางยิ่งนัก

"ท่านพี่ทานข้าวส
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   อ้ายซินหนีออกจากวัง

    เซียวจ้านเป่ยเช็ดตัวให้นางอย่างถนอม ก่อนจะแต่งตัวให้แล้วอุ้มจูเหมยลี่พากลับห้องใหญ่ นางนอนหนุนแขนเขาหลับไปแต่เขายังไม่หลับ อ้ายซินเจ้าเด็กดื้อหนีออกจากวัง น่าจะหาทางมาหาเขา โชคดีที่อินทรีขนทองมีความสามารถในการสื่อสารกับคนเป็นนาย ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ใดหรือนางอยู่ที่ใดมันก็สามารถส่งสารได้"ซินเอ๋อร์ เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง หนีมากับผู้ใดกันน่าลงโทษจริงๆ อยู่กับเสด็จอาไม่ดีตรงไหน เฮ้อ พี่จะไปไม่กี่วันแล้วไหนจะห่วงเมียกับลูก ตอนนี้เพิ่มเจ้ามาอีกคนเจ้าตัวยุ่ง"ไม่นานเขาก็หลับตามเมียกับลูกสาวรุ่งเช้าเซียวจ้านเป่ยตรงไปบ้านเซี่ยตงหยางแต่เช้า เขากำลังกลุ้มใจกับอ้ายซินที่หนีมาพบกับเขา พอดีเจอกับจางรั่วสุยที่หน้าบ้านจึงทักทายกัน"รั่วสุย เยี่ยอวี่นางเป็นนเช่นไรบ้าง นางหายแพ้ท้องหรือยัง แล้วลู่เหลียนเล่าสงบจิตใจได้แค่ไหนแล้ว""นางดีขึ้นแล้วขอรับ เอ่อ ซื่อจื่อน้อยคือว่าข้าเอ่อข้า"ทันทีที่จางรั่วสุ่ยเรียกเขาว่าซื่อจื่อน้อย เซียวจ้านเป่ยก็มีปฎิกิริยาทันที หันมาจ้องมองเขาอย่างไม่เข้าใจ"เมื่อสักครู่เจ้าเรียกข้าว่าอะไรนะจางรั่วสุ่ย""ซื่อจื่อ ท่านยังจำเด็กผู้ชายที่ท่านรับขึ้นรถม้าแล้วพาไปส่งบ้านมารดาของเขา

    Last Updated : 2025-01-25
  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   อาสามกลับมาแล้ว

    เซียวจ้านเป่ยมาถึงบ้านก็เห็นจูเหมยลี่กำลังเก็บยอดผักที่โดนฝนเมื่อคืนกำลังอ่อนน่ากิน ได้ยินเสียงเซียวลี่ผิงดังแจ้วๆ สองแม่ลูกถือตระกร้าคนละใบเตรียมตัวไปเก็บเห็ดเมื่อวานบุตรสาวเขาบอกมารดานางว่าอยากกิน จูเหมยลี่สมกับเป็นมารดาจริงๆ ความเมตตาความอ่อนโยนนั้นเขาเห็นมารดาตนเองผ่านร่างของนาง ท่านแม่ก็มีจิตใจอ่อนโยนเช่นนี้ สวรรค์คงสงสารเขาจึงส่งนางมาเติมเต็ม เซียวจ้านเป่ยเดินไปหาสองแม่ลุกที่เตรียมสะพายตะกร้าออกจากบ้าน"ลี่เอ๋อร์ ผิงผิงสองแม่ลูกไปเก็บเห็ดเหตุใดไม่รอพ่อด้วยเล่า นี่ข้าถูกทอดทิ้งเสียแล้วหรือ""คิกๆๆ ท่านพ่อ โอ๋ๆๆ ท่านพ่อเหนื่อยแล้วเจ้าค่ะท่านแม่บอกว่าท่านพ่อต้องทำงานทั้งวัน อยากให้ท่านพ่อพักผ่อนบ้างเจ้าค่ะ เดี๋ยวลูกกับท่านแม่ไปเก็บเองไม่เสียใจนะเจ้าคะ""ท่านพี่ ท่านอยากไปด้วยหรือเจ้าคะ ข้านัดพี่ลู่เหลียนเอาไว้ด้วย นางบอกว่าเห็ดตี้มู่อร่อยมาก เด็กสองคนเองก็ชอบกิน พวกเรานัดกันไว้ว่าหากฝนตกเมื่อไหรจะออกไปเก็บ อีกทั้งชาวบ้านเยอะนักข้าเกรงว่าท่านจะไม่ชอบใจ""ยังเป็นเจ้าที่ใส่ใจข้า ไปเถอะคนดีต่อให้ไม่ชอบใจแค่ไหนข้าก็ไม่อยากให้ใครมามองเจ้าข้าหวง ผิงผิงพ่อจะไปด้วย ท่านแม่เจ้างามนักพ่อกลัว

    Last Updated : 2025-02-15
  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   เจ้ารู้ไหมพรุ่งนี้วันอะไร

    จูเหมยลี่เดาออก คงเป็นเพราะอาสามร่ำรวยกลับมานั่นเอง จูยวี่ซานนับว่าเป็นท่านอาที่รักนางมากที่สุด พ่อกัยแม่จากไป ท่านอาก็ออกไปเป็นพ่อค้าเร่ ท่านปู่กับท่านย่าจากไปไม่นานหลุมศพยังไม่ทันแห้งนางก็ถูกขาย จูเหมยลี่ไม่ให้สามคนแม่ลูกบ้านใหญ่ได้ประโยชน์แน่นอน แต่ดูแล้วอาสามนางเป็นคนฉลาด แผนร้องไห้หาขนมกินคงใช้กับเขาไม่ได้ รอดูปฏิกิริยาของเขาค่อยว่ากันสองผัวเมียขัดใจนัก ใครจะรู้ว่าจูยวี่ซานที่หายไปเก้าปี ทุกคนคิดว่าเขาตายแล้วจะกลายเป็นพ่อค้าร่ำรวยเงินทองกลับมา แน่นอนข้าวของเหล่านั้นต้องเป็นของบ้านใหญ่ นังตัวดีนี่แต่งออกมาแล้วไม่สมควรมีสิทธิ์"พี่ใหญ่ ท่าน พี่สะใภ้ใหญ่พวกท่านกลับไปก่อนเถอะ ข้าอยากคุยกับหลานสักหน่อย ไม่ได้เจอนางนานมากแล้ว""แต่ว่าข้าวของเหล่านั้นคือว่าน้องสาม พี่สะใภ้ช่วยจัดการให้ดีหรือไม่""ไม่รบกวนท่านหรอกขอรับ อาลิ่ว อาจง ข้าวของเหล่านั้นเจ้าเอามาที่นี่ให้หมด ส่วนใหญ่เป็นของที่ข้านำมาให้หลานสาวข้าเสี่ยวลี่ หีบไม้ใบนั้นก็ยกให้พี่ใหญ่ไป""เอ่อ นายท่านแล้วของที่จะมาให้นายผู้เฒ่ากับฮูหยินผู้เฒ่าเล่าขอรับ""เอามาที่นี่ทั้งหมด เสี่ยวลี่จะไม่เชิญอาสามเข้าบ้านหรือ""เชิญอาสามขอรับ ข้าแ

    Last Updated : 2025-02-15
  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   สามตำลึงคืสินสอดขางนาง ไม่ใช่การซื้อขาย

    จูเหมยลี่ที่นั่งฟังอยู่นานจึงเอ่ยขึ้นลอยๆ"อาสามเจ้าคะ ท่านควรไปกตัญญูกับท่านลุงใหญ่หน่อยนะเจ้าคะ อุตส่าห์เอาเงินที่ข้ารับจ้างหามาซื้อยาให้ท่านปู่ไปให้ป้าสะใภ้ใหญ่ซื้อของขวัญแต่งงานให้น้องสะใภ้ที่บ้านเดิมของนาง” “ลุงใหญ่กตัญญูยิ่งนัก เอาปิ่นเงินที่เป็นสินเดิมของข้าที่จะไปจำนำพาท่านปู่ไปหาหมอแย่งจากข้าไปขายเพื่อนำเงินมาเล่นพนัน พอท่านย่าต่อว่าก็ผลักจนนางล้มลง จากนั้นท่านย่าก็ป่วยเรื้อรังจนจากไป ต่อมา จึงได้ขายข้าให้กับท่านพี่เพื่อเอาเงินไปต่อทุนในบ่อน อาสามพี่ชายเช่นนี้ท่านอย่าลืมกตัญญูให้ดีๆเล่าเจ้าคะ"สิ้นคำของจูเหมยลี่ทุกสายตาก็มองมาที่จูหมิงซูทันที ชาวบ้านคนนึงทนไม่ไหวจึงเอ่ยขึ้น"อั๊ยย่ะ พวกเจ้าเป็นญาติพี่น้องแบบใดกัน อายุขนาดนี้ยังใช้นางซักผ้าระดูตนเอง บังคับนางทำงานในนา ทุบตีนางทุกวัน แล้วนี่ๆนายพรานเซียวพวกเขาขายเสี่ยวลี่ให้เจ้าจริงๆหรือ"เซียวจ้านเป่ยส่ายหน้าก่อนจะเอ่ย"พวกเขาขายภรรยามาให้ข้าจริงๆด้วยเงินสามตำลึง แต่ข้าฉีกสัญญาขายตัวนั่นทิ้งไปแล้ว ข้าถือว่านั่นเป็นค่าสินสอดสู่ขอนางมามิใช่การซื้อขาย ภรรยาคนนี้ข้าได้มาเพราะข้าเซียวจ้านเป่ยมีวาสนาขอรับ ลี่เอ๋อร์เรื่องอดีตอย่าพูด

    Last Updated : 2025-02-15
  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   ข่าวคราวของท่านหญิง

    จินฝานไปรวมตัวกับคนของจูยวี่ซาน ไม่นานจูเหมยลี่และจูยวีซานก็กลับมาถึง เซียวลี่ผิงขี่คอท่านตาหัวเราะสนุกสนาน ข้าวของเริ่มทยอยเก็บเข้าบ้านจนหมดแล้ว บ้านของจูเหมยลี่ไม่เล็กแต่ห้องไม่พอโชคดีที่นางตัดสินใจสร้างห้องเสบียงให้ใหญ่มากพอ เดิมตั้งใจว่าหากเซียวจ้านเป่ยไปทัพ นางจะทำสินค้าออกมขายแต่ตอนนี้ไม่มีพื้นที่ให้เก็บแล้ว ของที่อาสามเอามาให้น้ันนับว่ามากมายนักจูยวี่ซานสั่งให้คนของเขาตามชาวบ้านที่มาด้วยกลับไปยังบ้านเช่า เพราะบ้านเช่าอยู่ห่างจากที่นี่ราวหนึ่งลี้ คนไปหมดแล้วเหลือเพียงจินฝานเท่านั้น เซียวจ้านเป่ยจึงแนะนำให้จูเหมยลี่รู้จัก เพราะเขาสังเกตุได้ว่านางมองเขากับคนของเขาตั้งแต่ต้น สตรีผู้นี้ปิดบังอันใดนางไม่ได้เลย สายตาเฉียบแหลมนิ่งนัก"ลี่เอ๋อร์ ท่านอาสามบุรุษผู้นี่คือจินฝาน เป็นญาตผู้น้องของข้าเองขอรับ เขาได้ข่าวว่าข้าตั้งรกรากอยู่ที่จิ่วโจวจึงมาตามหา พอดีเจอเข้ากับคาราวานของอาสามเลยขอเป็นคนงานท่านเพื่อมาตามหาข้าขอรับ""อ้อ จินฝานหรือข้ารู้แต่เขาแซ่จิน อ้อญาติผู้น้องเจ้าเหตใดไม่ใช้แซ่เซียวเล่า""นายท่านสาม มารดาข้าแซ่เซียวแต่งให้ท่านพ่อข้าแซ่จินขอรับ ที่มาหาพี่จ้านเป่ยเพราะว่าน้องสาว

    Last Updated : 2025-02-15
  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   ข้าเดินทางไปรับน้องสาว

    เมื่อทุกอย่างคนของบ้านใหญ่ก็จากไปแล้ว เหล่าบุรุษก็คุยกัน เซียวจ้านเป่ยแนะนำเซี่ยตงหยางกับจางรั่วสุยให้กับจูยวี่ซานรู้จัก จากนั้นก็พูดคุยถูกคอ จูเหมยลี่พาเซียวลี่ผิงไปถอนวัชพืชต้นเล็กๆที่ขึ้นมาใหม่เพราะหลายวันก่อนฝนตกแปลงผักที่ชาวบ้านและคนของคังหยุนมาช่วยกันทำนั้นตอนนี้เริ่มมีต้นกล้าขึ้นแล้ว แต่ละแปลงกล้าสูงเกือบสีองชุ่น มีทั้งหลัวโปว ผักกาด ถั่วฝักยาว มะเขือ อีกทั้งพริก ฟักทอง ต้นหอม ต้นกระเทียม เป็นเพราะนางได้พรวิเศษมา หากอยากได้สิ่งใดขอเพียงคิดเอาก็จะได้กลิ่นของมันทันที จูเหมยลี่ปลูกมันฝรั่งกับมันเทศไว้อย่างละสองแปลง อีกไม่นานก็ได้กินแล้ว ได้ยินเสียงสามีเรียกหานางจึงล้างมือแล้วพาบุตรสาวเดินมา"ลี่เอ๋อร์ มาหาพี่หน่อยเถอะพี่มีเรื่องจะคุยด้วย""ท่านพ่อเรียกแล้ว ไปล้างมือกันก่อนนะเด็กดีของแม่""เจ้าค่ะ ท่านแม่เจ้าคะท่านตาใจดีมากๆ ผิงผิงชอบท่านตามากๆเลยเจ้าค่ะ"ถ้าอยากให้ท่านตารักอยากให้ทุกคนรักใครผิงผิงของแม่ต้องเป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย ไม่ก้าวร้าวรู้หรือไม่""เจ้าค่ะ ผิงผิงจะเป็นเด็กดี"สองแม่ลูกพากันจุงมือมายังลานหน้าบ้านที่เซียวจ้านเป่ยกับอาสามของนางและสหายของเขานั่งอยู่ คนงานของอ

    Last Updated : 2025-02-15
  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   ปัดกวาดสุสาน

    จูเหมยลี่น้ำตาไหลออกมา แน่นอนเป็นความรู้สึกคิดถึงของร่างเดิม นางคิดถึงปู่กับย่า มีเพียงพวกเขาที่นางรักและผูกพัน เซียวจ้านเป่ยเห็นภรรยาร้องไห้ก็เดินมากอด ก่อนจะปลอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"ลี่เอ๋อร์ คนจากไปแล้ว พวกท่านมองอยู่บนสวรรค์คงอยากเห็นเจ้ามีความสุขมีชีวิตที่ดี อย่าร้องไห้อีกเลยเจ้าคงไม่อยากให้พวกท่านต้องเป็นทุกข์ใจเพราะห่วงเจ้าจนไปไหนไม่ได้หรือ เด็กดีของพี่""ท่านปู่ ท่านย่านี่คือสามีของข้าเซียวจ้านเป่ยเจ้าค่ะ พรุ่งนี้ข้าจะพาหลานสาวมาคาราวะพวกท่านนะเจ้าคะ นางน่ารักมากตอนนี้สี่ขวบกว่าแล้ว""ท่านปู่ ท่านย่า ไม่ต้องห่วงลี่เอ๋อร์นะขอรับ ข้าเซียวจ้านเป่ยสัญญาว่าจะรักและทะนุถนอมนาง ไม่ทำให้นางต้องทุกข์ใจอย่างแน่นอน"จูเหมยลี่หลั่งน้ำตาออกมาความว้าเหว่ของนางบวกกับความรู้สึกโหยหาของร่างเดิมทำให้ไม่สามารถกลั้นมันได้"ท่านพี่ ข้าคิดถึงพวกเขา ข้าไม่เหลือใครเลยจริงๆ หากอาสามไม่กลับมาข้าคง ฮือๆๆ""เจ้ามิใช่ว่ามีพี่กับลูกหรือ อีกไม่นานเจ้าก็จะมีลูกกับพี่อีกหลายๆคน ลี่เอ๋อร์เงียบนะ พวกท่านนอนหลับอยู่อย่าร้องไห้สิ อยากให้พวกท่านตื่นมารับรู้ความทุกข์ใจหรือ"จูเหมยลี่พยายามปรับอารมณ์ ร่างเดิมคงได้ยิ

    Last Updated : 2025-02-15
  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   หลานเขยข้าสงสัยจะลูกดก

    จูเหมยลี่เข้าไปปูที่นอนให้อาสามของนาง เสร็จแล้วจึงมานั่งสนทนาด้วยเซียวลี่ผิงที่ตอนนี้นั่งอยู่บนตักมารดาเริ่มสัปหงกแล้ว จูเหมยลี่อุ้มบุตรสาวไปนอนในห้องก่อนจะห่มผ้าให้อย่างเบามือ พอนางหลับสนิทก็ออกมานั่งคุยต่ออีกพักหนึ่ง จูยวี่ซานเอ่ยกับหลานสาวถึงเรื่องสินค้าที่เขาสนใจ"เสี่ยวลี่ ใบชาของเจ้าอาสามอยากถามว่าสามารถคั่วออกมาได้มากกว่านี้หรือไม่ หากนำไปค้าขายต่างเมืองน่าจะขายดี""ชานั่นข้าคั่วเองเจ้าค่ะ ท่านอาเห็นรั้วบ้านข้าหรือไม่เจ้าคะมีดอกไม้เลื้อยเต็มไปหมด วันนี้ข้ายังทำเหล้าหมักดอกเหมยกุ้ยไว้หลายไห หากท่านอาสามชิมแล้วคิดว่าสามารถนำไปขายได้ข้าจะลองดูเจ้าค่ะ อย่างน้อยก็ให้ชาวบ้านมีรายได้สักหน่อยเพราะต้องจ้างแรงงาน""แล้วเจ้าเล่าหลานเขย ยอมให้เมียทำการค้าหรือไม่ ข้ารู้ว่าเจ้าหวงนางยิ่งนักข้ามองออก""ขอเพียงท่านออกหน้า ลี่เอ๋อร์อยู่เบื้องหลังก็พอได้ขอรับ ข้ามีเรื่องส่วนตัวที่ไม่อยากให้ลี่เอ๋อร์กับผิงผิงต้องพบปะผู้คนมากนัก""ข้ารู้ฐานะเจ้าไม่ธรรมดาแต่จะไม่ถามที่มาที่ไป ขอเพียงเจ้ารักหลานสาวข้าๆยินดีเป็นร่มบังลมบังฝนให้กับพวกเจ้า อ้อเสี่ยวลี่อีกสามวันอาจะไปพบสหายน่ะ เจ้าจัดใบชากับสุราดอกท้อท

    Last Updated : 2025-02-15

Latest chapter

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   ความรักนิรันด์กาล

    ผ่านไปจนเกือบถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กำลังพาหลิวเหว่ยเดินเล่น บุตรชายวิ่งเตาะแตะๆ ไปมา หลิวเซียงสาวใช้อุ้มอยู่ หรงหรงตั้งครรภ์จึงทำได้เพียงเดินตามบรรดาซื่อจื่อกับท่านหญิง จูเหมยลี่ที่กำลังตั้งครรภ์บุตรคนที่สามมองไปยังลานบ้าน อ้ายลี่ผิงตอนนี้อายุแปดขวบแล้วยิ่งโตยิ่งงามมากนัก จูเหมยลี่ที่เห็นบุตรสาวก็ถอนหายใจ"เป็นอะไรไปหรือเมียข้าหืม""ผิงผิงยิ่งโตยิ่งงาม พระองค์ไม่หวงแต่หม่อมฉันหวงเพคะ หากลูกยังไม่สิบแปดไม่ให้ออกเรือนนะเพคะท่านอ๋อง""อีกสิบปีเชียวนะ เซี่ยตงชิงจะรอไหวหรือ""รอไม่ไหวก็ไปหาแต่งคุณหนูจวนอื่นโน่นเพคะ"จูเหมยลี่ยอมรับนางหวงบุตรสาวคนโตยิ่งนัก บุตรสาวนางงามเพียงนี้ไม่อยากให้ใครมามองเลย"พระชายา กระหม่อมรอได้พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่แต่งสตรีอื่นนอกจากผิงผิงเท่านั้น"เซียวจ้านเป่ยยิ้มให้กับจูเหมยลี่ เจ้าตัวน้อยที่ไม่รู้ว่าทุกคนพูดถึงนางก็วิ่งมา เห็นพี่ชายของนางมีเหงื่อเต็มไปหมดก็ปีนขึ้นเก้าอี้ให้ตัวพอดีกับเขาก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้"พี่ตงชิง ท่านเหนื่อยมากหรือไม่ ท่านน้าเสี่ยวอี้ทำน้ำหวานไว้ข้าไปเอามาให้นะเจ้าคะ"เซี่ยตงชิงสบสายตากลมโตของเด็กผู้หญิงตรง

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   จับเมียกินบนรถม้า

    จูยวี่ซานกอดภรรยาจากนั้นก็หอมหน้าผากของนาง ก่อนจะรับเอาห่อผ้าของจูเหวินบุตรชายมากอดแล้วก้มลงหอม"อย่าดื้อกับท่านแม่ พ่อไปไม่นานนักหรอกเด็กดี"ผิงผิงที่วิ่งออกมาจากในบ้านกอดเอวอ้ายเฉิงเอาไว้ก่อนจะเงยหน้าแล้วเอ่ยขึ้น"เสด็จปู่เพคะ เทศกาลไหว้พระจันทร์น้องชายจะได้สองขวบเสด็จพ่อกับเสด็จแม่จะพาหลานไปหาเสด็จปู่ที่เมืองหลวง ถึงแม้ว่าผิงผิงอยากให้เสด็จปู่อยู่ที่นี่มากกว่าก็ตาม""ผิงผิงของปูน่ารักที่สุด ตั้งใจเรียนวรยุทธกับท่านปู่ฝางให้ดีๆ เจอกันปีหน้าต้องเก่งขึ้นกว่าเดิมรู้หรือไม่""เพคะ ผิงผิงจะตั้งใจเรียนวรยุทธ และตั้งใจยิงธนูให้เก่งต่อไปผิงผิงจะเป็นเจ้าสาวของพี่ตงชิงเพคะ"จูเหมยลี่อมยิ้ม เด็กหนอเด็กยังไม่รู้อะไรเลย โตอีกหน่อยจะอายหากจำได้ว่าเคยพูดอะไรไว้ จากนั้นก็อุ้มอ้ายหลิวเหว่ยส่งให้กับพ่อสามี อ้ายเฉิงรับเอาหลานชายมาอุ้มก่อนจะเอ่ยกับจูเหมยลี่"ลี่เอ๋อร์ที่ผ่านมาพ่อยังมิได้ขอบใจเจ้า จ้านเอ๋อร์ต้องแบกรับหลายสิ่งหลายอย่าง เขาต้องทุกข์เพียงใด ยิ่งหลังจากที่ปู่หลงจากไปเขายิ่งโดดเดี่ยว การที่ มีเจ้าเข้ามาในชีวิตทำให้ความมืดมนในใจเขามลายหายไป ทุกอย่างเป็นเพราะเจ้า ขอบใจเจ้ามากนัก""เสด็จพ่อทรงก

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   แก้วตาดวงใจของพระชายา

    จูเหมยลี่ไม่อยากฆ่าคน ไม่อยากเปิดเผยเรื่องของนางมากนักอยากใช้ชีวิตกับสามีและลูกอย่างเงียบๆ นางคว้าคันธนูที่ทหารกับลูกศรมา ส่งสายตาให้บุตรสาวว่านางขอโทษ อ้ายลี่ผิงพยักหน้าว่าไม่เป็นไร ก่อนจะหลับตาตามที่ท่านแม่สั่งส่งสารมาให้"ท่านอ๋อง เตรียมรับลูกกลับมานะเพคะ" จูเหมยลี่ยกคันธนูขึ้นลูกศรถูกทาบไปพร้อมปล่อยออก ก่อนจะเล็งที่ศีรษะนาง เพราะหงซิ่วจับอ้ายลี่ผิงยืนข้างหน้า มือกำอยู่รอบคอ เด็กน้อยสูงเพียงเอวของนางทำให้เปิดจังหวะการยิงมากนักหงซิ่วเห็นว่าจูเหมยลี่มีไอสังหารนางจะพลิกตัวเพื่อเหวี่ยงอ้ายลี่ผิงลงเหวแต่ไม่ทัน ลูกศรที่จูเหมยลี่ยิงออกไปนั้นเจาะกะโหลกนางพอดี หงซิ่วหงายหลังจะตกลงไป อ้ายลี่ผิงที่ถูกมือนางกำไว้ก็จะพลัดตกไปด้วย จ้านอ๋องจะไปรับบุตรสาว แต่เซี่ยตงชิงไวกว่า เขากระโดดที่เดียวก็คว้าอ้ายลี่ผิงไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะกระแทกลงทำให้แผลที่ถูกฟันเลือดไหลไม่หยุด ก่อนจะถามอ้ายลี่ผิงนางว่าไม่เป็นไรใช่ไหม แล้วสลบไปจ้านอ๋องรีบให้คนอุ้มเซี่ยตงชิงกลับไปที่จวน ให้แจ้งแก่เซี่ยฮูหยินว่าคุณชายใหญ่จะอยู่ช่วยงานที่ตำหนักใหม่หลายวัน โจรเร่ร่อนที่รวมกันจับอ้ายลี่ผิงวันนี้จูเหมยล

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   ผิงผิงหายไป

    เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กลับมาอยู่จิ่วโจวก็เตรียมหาทางสร้างอาชีพให้ชาวบ้าน เพราะเขาได้รับพระราชทานให้ดูแลทั้งสิบมณฑลจึงต้องดูแลราษฎร จูเหมยลี่ที่กำลังดูแลคนงานตากดอกเหมยกุ้ยอยู่ก็เดินมาหาสามีที่กำลังคุยงาน "ท่านอ๋อง ไม่ทรงพักผ่อนหรือเพคะนี่ก็บ่ายแล้วหม่อมฉันทำของว่างเอาไว้ เมื่อเช้าเสด็จพ่อแจ้งมาว่าจะเดินทางกลับเมืองหลวงพร้อมกับไท่จื่อ เลื่อนเวลาออกไปอีกครึ่งเดือนเพคะ""อืม เหนื่อยหรือไม่เด็กดี ผิงผิงเล่าไปไหนเสียแล้ว""ลูกไปหัดยิงธนูกับตงชิงเพคะ เสี่ยวเหว่ยท่านตาพาไปนั่งรถม้าเล่น พอดีซินซินอยากเข้าตำบลหาซื้อของใช้" สองสามีภรรยาพูดคุยกันไม่นานสาวใช้ก็นำขนมมา วันนี้จูเหมยลี่ทำขนมบัวลอยเนื่องจากขุดเผือกและมันได้มาก อีกทั้งฟักทองก็ให้ผลผลิตที่ดีนัก เนื้อทั้งเหนี่ยวแน่นยังมีน้ำบ๊วยที่หอมชื่นใจ ลำธารตรงหลังบ้านจะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เย็นตลอดเวลา จูเหมยลี่นำไหเปล่าไปแช่ในนั้นก่อนจะมาบรรจุน้ำบ๊วย แล้วผนึกฝาไหนำลงแช่อีกที น้ำบ๊วยจึงทั้งเย็นทั้งหอมชื่นใจสาวใช้แจกจ่ายของว่างให้คนงาน หลังจากงานแต่งรัชทายาททุกคนจึงรู้ว่าสามีของจูเหมยลี่คือจ้านอ๋องทำเอาชาวบ้านทำตัวไม่ถูกกันเ

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   ไท่จื่อแต่งงาน

    เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้มาถึงจิ่วโจวได้หลายวันแล้ว บางวันก็ไปคุมการต่อเติมซ่อมแซมจวน อย่างเช่นวันนี้เขาพาจูเหมยลี่มาด้วย เนื่องจากอยากขุดสระบัวและทำบ่อเลี้ยงปลาที่เมียเคยบอกว่าอยากได้"ลี่เอ๋อร์ ตรงนี้มีบ่อน้ำพุร้อน จวนสกุลหลิวที่ยึดมาที่ดินกว้างมาถึงตรงนี้ พี่ให้คนสร้างห้องอาบน้ำไว้แล้ว เจ้าอยากล้างตัวหรือไม่""สายตาพระองค์ดูก็รู้ว่าไม่ได้อยากอาบน้ำพุ เซียวจ้านเป่ยคนเจ้าเล่ห์ท่านจับข้ากินทุกเวลาแบบนี้ท้องข้าจะว่างไหมเล่า""ลี่เอ๋อร์เด็กดี ไปอาบน้ำกันนะคนงามของพี่"จูเหมยลี่รู้ดีว่าไม่รอดอีกตามเคย ตั้งแต่มาถึงเขากักนางไว้บนเขาสี่วันสามคืน พอมาถึงบ้านก็ไม่สนใจจับนางกินตลอดเวลา บ่าวไพร่ต้องไปอยู่ไกลๆเรือน เนื่องจากบ้านของเซี่ยตงหยางสร้างเสร็จแล้ว ซูฟางหรานกลับไปบ้านตัวเองแล้วในบ่อน้ำพุ เซียวจ้านเป่ยยังคงช้อนสะโพกเมียรักขยับแก่นกายใส่นางไม่หยุด เขารักนางมากนางช่างหอมหวานเหลือเกิน "แน่นนัก เหตุใดยังแน่นเหมือนตอนรักเจ้าครั้งแรกเมียจ๋า รัดจนทำนบพี่จะแตกทันทีที่เข้ามา""ท่านอ๋องเร่งเถอะเพคะ เมียอยากสุขสมแล้ว อ๊ายย ท่านกินเก่งกินดุแบบนี้หม่อมฉันจะไหวไหม อื้อ เสียวเพคะ

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   ไร้ซึ่งความอาวรณ์

    เซียวจ้านเป่ยจุมพิตหน้าผากเล็กของเมียรัก ก่อนจะจูบซับเหงื่อที่ชื้นทั่วกรอบหน้าและซอกคออย่างไม่รังเกียจ พักได้ไม่นานก็อุ้มนางไปที่น้ำพุร้อนในถ้ำ รักนางในบ่อน้ำพุอีกหลายครั้ง จนจูเหมยลี่หมดแรงกอดคอเขาไว้"ไม่ไหวแล้ว เมียขาอ่อนแล้ว ยืนไม่ไหวพักนะเจ้าคะ ขอนอนพักก่อนเถอะท่านพี่"ยามอู่ของวันที่สามเขาจึงแต่งตัวให้นางแล้วอุ้มพาเดินออกมา เซียวจ้านเป่ยกักนางไว้ในถ้ำถึงสามคืน พอออกมาเจอแสงข้างนอกจูเหมยลี่ถึงกับตาหยีเลย"คนบ้า ไม่ให้ข้าเห็นเดือนเห็นตะวันเลย ป่านนี้เป็นห่วงกันทั้งเรือนแล้วกระมัง""พี่ยังไม่อิ่มนะ แต่เห็นเจ้าคิดถึงลูกพี่เลยพอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวเข้าจวนอ๋องเมื่อไหร่จะไม่ให้ลงจากเตียงเลย จนกว่าจะมีน้องให้เสี่ยวเหว่ยกับผิงผิงอีกคน""ท่านมันคนหื่น" "หึๆ พี่ยังมีแรงรักเจ้าได้อีกนะคนงาม" เขาไม่รีบ เนื่องจากขบวนที่มารับพระชายาของเขามาถึงหมู่บ้านตั้งแต่สองวันก่อน ตอนนี้ทั้งบุตรชายบุตรสาวต่างมีสาวใช้และองครักษ์ดูแล เขาอ้อยอิ่งพานางเดินชมนกชมไม้จนกระทั่งมาถึงบ้านก็ยามเซินพอดี ทุกคนเข้าแถวรอรับทั้งคู่พร้อมคำสรรเสริญ"ถวายพระพรท่านอ๋อง""ถวายพระพรพระชายา"คังหยุนและอ้าย

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   ทำลูกคนที่สอง

    จูเหมยลี่ลุกขึ้นมาปลดอาภรณ์ตนเองออกช้าๆ เซียวจ้านเป่ยส่งสายตายั่วยวนเมียรัก จนอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายหลุดออกไป ร่างงามขึ้นคร่อมบนตักแกร่งก่อนจะมองหน้าเขา เซียวจ้านเป่ยมอบจุมพิตแสนหวานให้นาง มือบางล้วงไปยังด้านล่างของตนเอง ค่อยๆคลี่กลีบดอกเหมยแสนบอบบางออก เซียวจ้านเป่ยจับแท่งทวนร้อนผ่าวตั้งตรง สะโพกงามค่อยๆกดลงมาหาสิ่งใหญ่โตที่รอคอยนางอยู่จูเหมยลี่ค่อยบดสะโพกส่ายไปมา บางทีก็กดลงเข้าหาความใหญ่โตจนสุดทางรัก แขนเรียวโอบรอบคอสามีเอาไว้ โยกเอวขึ้นลงช้าๆ เซียวจ้านเป่ยอยากขยับสะโพกสอบขยับใส่นางแต่นางกับกดสะโพกนิ่ง มือหนาละจากที่คล้องคอเขามากอดเอวหนาเอาไว้ บดสะโพกยั่วยวนเขาแน่นไม่ให้เขาได้ขยับ"อืม ลี่เอ๋อร์คนงามของพี่ เจ้ายั่วยวนเพียงนี้แต่เมื่อไหร่กัน พี่จะคลั่งตายแล้ว หลงเจ้าไม่ไหวแล้วเมียข้า""ใครใช้ให้ท่านยั่วยวนข้าก่อนเล่า นั่งดีๆข้าจะลงโทษที่ท่านกลั่นแกล้งข้าตอนที่มาถึง ท่านพี่กินอะไรมาหรือยังหิวหรือไม่เจ้าคะ""อืม รีบมายังมิได้กินข้าวคิดถึงเจ้านัก""งั้น ดื่มนมรองท้องก่อนไหมเจ้าคะ""หึๆๆ เมียรักของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกหรือยั่วยวนเร่าร้อนเหลือเกิน" "หื

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   พาเมียไปพรอดรัก

    สองคนเดินเข้าบ้าน จูเหมยลี่ถอดเสื้อนอกเขาออก เซียวจ้านเป่ยไม่เอาแต่ใจเขานอนกอดนางไว้ ก่อนจะขอนางดื่มด่ำทรวงอกคู่งาม ที่เขาห่างหายไปนานจูเหมยลี่ตามใจเขา เซียวจ้านเป่ยทั้งดูดเม้มตวัดลิ้นเลียไปมาจนร่างงามสะท้านผวาแอ่นอกขึ้นหาเขา ครางเบาๆด้วยความเสียวซ่าน จนกระทั่งเขาละจากดอกบัวทั้งสอง เลื่อนขึ้นมาหาสบตากับนาง นัยตาสีน้ำหมึกของเขาช่างดึงดูดนางให้หลงใหลยิ่งนัก มือน้อยๆยกขึ้นมาลูบใบหน้าของเขา"โกนหนวดครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เจ้าคะ เขียวครึ้มแล้ว""อยากกลับมานอนหนุนตักให้เจ้าโกนให้ ไปที่ริมธารกันไหมเด็กดี""ไม่ได้ คนเต็มบ้านสายตากี่คู่กันไม่ได้มีแค่ผิงผิงเช่นเมื่อก่อนแล้วนะเจ้าคะ""หืม เมียข้าเจ้าคิดอันใดหรือ พี่หมายถึงโกนหนวดเท่านั้น เมียจ๋าเจ้าคิดมากกว่านั้นหรือ หื้ม""เซียวจ้านเป่ยคนบ้านี่ ข้าไม่คุยกับท่านแล้ว จะไปดูลูก งานในมือยังไม่เสร็จเลย"เซียวจ้านเป่ยหัวเราะในลำคอเขารู้แล้วว่าเมียงอน เขากับนางห่างหายเรื่องผัวเมียไปปีกว่า เขามาถึงก้ปลุกเร้านางขนาดนี้ยังแกล้งนางอีก ก่อนจะอมยิ้มเซียวจ้านเป่ยผูกสาบเสื้อให้นางก่อนจะอุ้มจูเหมยลี่ขึ้นเอ่ยกระซิบ"ไม่ได้ไปเรือนหอบนเขาเสี

  • สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง   เซียวจ้านเป่ยกลับมาแล้ว

    ตอนนี้ขบวนของจ้านอ๋องรอพักอยู่ที่ตำบล ส่วนท่านอ๋องนั้นทนคิดถึงเมียกับลูกไม่ไหวควบม้ากลับหมู่บ้านจิ่วโจวเรียบร้อยแล้ว จูเหมยลี่ที่ตอนนี้กำลัง เดินดูแปลงผักที่ให้คนงานช่วยกันปลูกเพื่อทำผักดอกสามรส อากาศหนาวๆนำมาต้มกับเต้าหู้รสชาติอร่อยซดน้ำแกงคล่องคอมากนัก พริกออกดอกออกผลดกดี นำมาทำน้ำมันพริกส่งออกไปขายได้กำไรพอควร เนื่องจากคนยังไม่นิยมกินรสจัด ส่วนใบชาย่อมขายดีมาก อ้ายเฉิงที่ตอนนี้ได้รับข่าวดีว่าซูฟางหรูตั้งครรภ์แล้วด็ดีใจ จูยวี่ซานกับเฝิงอันหยวนไปไหนไม่ได้เพราะอ้ายซินกับอ้ายเย่วใกล้คลอดเต็มที "เสี่ยวลี่ ผักดองคราวก่อนอร่อยมากนัก ท่านยายเบื่ออาหารมานานแล้ว พอได้ผักดองของเจ้าก็ทำให้กินได้มากขึ้นน่ะ ขอบใจนะ อีกอย่างเรื่องท่านหมออีกหยวนอีก""พี่เว่ยเว่ยจะเกรงใจทำไมเจ้าคะ ปู่ใหญ่กับท่านลุงช่วยเหลือข้าไว้ไม่น้อยเลย หากไม่ได้บ้านใหญ่ของพวกท่าน มิใช่ว่าป่านนี้หญ้าบนหลุมฝังศพของข้าสูงท่วมศีรษะท่านแล้วหรอกหรือ"สองพี่น้องนั่งคุยกันไปพลางเด็ดขั้วดอกโม่ลี่ฮวาไปพลาง ทางด้านคนงานพวกนางกำลังจัดการเด็ดก้านของพริกออก ใครมีหน้าที่ตากก็ตาก หรงหรงอุ้มอ้ายหลินเหว่ยออกมาเดินเล่น

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status