เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 17 ค่ำคืนร้อนระอุ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-09 13:45:00บทที่ 17
ค่ำคืนร้อนระอุเซี่ยเหวินหรงเมื่อรู้อาการป่วยของลี่จิ่นเพราะนางเผลอไปกินหัวของดอกสือ ซว่านเข้า ก็รู้ได้เลยว่าต้องเป็นฝีมือของมี่มี่ที่เอาคืนลี่จิ่นเรื่องผงบดหนังคางคก ตอนแรกที่เขารู้เรื่องเข้าก็โกรธเคืองลี่จิ่นเป็นอย่างมากที่กล้าปองร้ายมี่มี่ของเขา เขาได้ลอบสั่งให้คนไปเสาะหาผงบดหนังคางคกเพื่อเอาคืนนาง เวลานี้ก็เหมาะสมแก่เวลาแล้วไป๋ลู่ที่ติดตามท่านอ๋องมาตั้งแต่เด็ก เพียงแค่มองตา เขาก็รู้ได้เลยว่าต้องทำเช่นไร หลังจากนั้นลี่จิ่นที่นอกจากจะมีอาการท้องเสียที่เพิ่งจะดีขึ้น บนใบหน้าและลำตัวของนางมีผื่นแดงขึ้นทั่วตัว ทั้งนางยังท้องเสียและอาเจียนจนลี่จิ่นทนไม่ไหวสลบไปเลยลู่เหอกังถึงกับกุมขมับหรูเหรินทรงกลับมาเยี่ยมบ้านเดิม แต่กลับมาป่วยเช่นนี้ ในใจเริ่มหวั่นวิตกเข้าแล้ว หรือการที่เขาช่วยกดดันชินอ๋องจนทำให้ลี่จิ่นได้แต่งไปเป็นหรูเหรินนั้นจะเป็นความคิดที่ผิด นี่เพียงผ่านไปแค่ 3 วัน นางก็โดนเล่นงานเสียแล้วเซี่ยเหวินหรงรู้ว่าลี่จิ่นมีผื่นแดงขึ้นทั่วตัวจากลู่เหอกัง เขาก็แสดงสีหน้าตกใจ แล้วสั่งความให้องครักษ์ไปเชิญตัวหมอหลวงมาดูอาบทที่เกี่ยวข้อง
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 18 ทะเลสาบมรกต
บทที่ 18ทะเลสาบมรกต เช้าวันใหม่ที่สดใสของเซี่ยเหวินหรง แต่กลับกลายเป็นเช้าที่ดูหม่นหมองของหยางซูมี่ กว่าศึกเมื่อคืนระหว่างนางกับเขาจะสงบก็เป็นตอนรุ่งสางเสียแล้ว ร่างบางที่มีผ้าห่มคลุมร่างกายไว้ลืมตาขึ้นมา เพราะแสงของพระอาทิตย์ส่องมากระทบกับใบหน้างามความรู้สึกแรกคือเมื่อยขบทั้งตัว เจ็บตรงกึ่งกลางของร่างกาย ปากอิ่มบวมเจ่อ ตั้งแต่ลำคอระหง ลาดไหล่ เนินอกอิ่มล้วนเต็มไปด้วยรอยแดงช้ำไปทั้งตัว นางเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันยิ่ง อ๋องบ้า ทำนางเจ็บระบมไปทั้งตัวแล้ว พวกบ่าวไพร่คงจะรู้เรื่องเมื่อคืนทั่วจวนแล้ว เพราะตั้งแต่เซี่ยเหวินหรงเสด็จมาเยือนที่เรือนของหยางซูมี่ เขาก็ไม่ได้ก้าวขาออกไปเลย อาหารมื้อเย็นก็ไม่ได้ทาน ตอนนี้ยังมานอนยิ้มอยู่ข้างๆ นาง งานการไม่ไปทำหรืออย่างไร หยางซูมี่ขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์เซี่ยเหวินหรงเห็นท่าทางของแมวน้อยที่ขู่ฟ่อมาทางเขา ก็ยกยิ้มพึงพอใจ เมื่อคืนเขารังแกนางมากเกินไปจริงๆ ใครใช้ให้นางช่างน่ารักอ่อนหวานจนเขาอดใจไม่ไหวได้เล่า แต่เพื่อชดเชยไม่ให้มี่มี่ยิ่งขุ่นเคืองใจไปมากกว่านี้ เขาคงต้องให้รางวัลนางเสียหน่อยแล้ว“ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 19 เจียงซูหนี่
บทที่ 19เจียงซูหนี่ ตำหนักหย่งเหิงที่ประทับของไทเฮา เต็มไปด้วยเหล่าคุณหนูที่ได้รับเทียบเชิญจากไทเฮาให้มาร่วมจิบน้ำชาและสนทนากัน แต่ทุกคนต่างรู้ว่าจุดประสงค์ของไทเฮานั้นเพื่อเฟ้นหาหญิงงามให้กับชินอ๋องหลังจากที่พระนางหมายมาดที่จะให้มู่เหลียนฮวาหลานสาวที่ทรงโปรดปรานแต่งเป็นพระชายาเอกนั้นไม่สำเร็จ แต่กลายเป็นหยางซูมี่ที่ได้สมรสพระราชทานในครั้งนั้นแทน คราแรกพระนางจะให้มู่เหลียนฮวาแต่งเป็นพระชายารอง แต่ลี่จิ่นก็กลับได้มาแต่งตัดหน้าไปเสียก่อนดังนั้นหากจะดันทุรังให้มู่เหลียนฮวาแต่งเข้าจวนชินอ๋องอีก ก็คงไม่เหมาะสมเพราะตำแหน่งที่เว้นว่างไว้จะต้องเป็นรองหยางซูมี่และลี่จิ่น ไม่สมควรกับฐานะหลานสาวของไทเฮา พระนางจึงยอมตัดใจจะให้มู่เหลียนฮวาไปร่วมคัดเลือกพระสนมของฮ่องเต้ที่จะจัดขึ้นในอีก 3 เดือนข้างหน้านี้แทนคุณหนูที่ไทเฮาทรงคัดเลือกมานั้นล้วนเป็นตระกูลที่เข้าฝ่ายพระนางทั้งสิ้น ทั้งในที่ลับและที่แจ้ง เมื่อพระนางลอบสังเกตท่าทางและพิจารณาอย่างถี่ถ้วน จึงตัดสินใจจะให้คุณหนูสามแห่งจวนเจ้ากรมโยธา ที่มีนามว่าเจียงซูหนี่ แต่งเข้าไปเป็นชายารองของ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 20 สาดโคลน
บทที่ 20 สาดโคลน เมื่อพูดคุยธุระ และตระเตรียมแผนการเสร็จสิ้นแล้ว ก็พากันเดินออกมาข้างนอก พบว่าสองคนแม่ลูกกลับไปที่เรือนของตนเองแล้วตั้งแต่ที่หยางซูมี่พูดจาข่มขู่เอาไว้ หยางซูมี่มาที่จวนวันนี้นอกจากจะมาพูดคุยธุระแล้ว นางยังอยากมาพบพี่สะใภ้อีกด้วย เพราะมีเรื่องราวมากมายจนทำให้นางไม่ค่อยได้ออกมาพบกับสหายนัก วันนี้นางยังได้ส่งเทียบเชิญไปให้หม่าฮุ่ยหลิง กับจ้าวเหมยอิงมาที่จวนตระกูลหยางด้วย หยางหมิงขอตัวไปจัดการธุระเรื่องราชการ หยางเฟยเทียนก็ขอตัวไปที่ค่ายทหาร หยางซูมี่จึงเดินไปหาเถาซูเม่ยที่ตอนนี้กลายมาเป็นฮูหยินน้อยแห่งจวนตระกูลหยาง “พี่สะใภ้อยู่หรือไม่” หยางซูมี่เอ่ยถามบ่าวรับใช้หน้าเรือนของหยางเฟยเทียนกับเถาซูเม่ย “ทูลพระชายา ฮูหยินน้อยอยู่ที่ศาลาเหลียนฮวาเพคะ คุณหนูจ้าวและคุณหนูหม่าเดินทางมาถึงแล้วเพคะ” หยางซูมี่พยักหน้ารับรู้ ก่อนจะหมุนตัวเปลี่ยนเส้นทางไปที่ศาลาเหลียนฮวาที่ตอนนี้มีสหายของนางอยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา คนในศาลาพูดคุยกันอย่างสนุกสนานเฮฮา ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 21 ลงดาบ
บทที่ 21ลงดาบ การปรากฏตัวของหยางเฟยเทียนทำให้ตกใจมากพอแล้ว แต่ด้านหลังของชายหนุ่มยังมีหยางหมิง และเซี่ยเหวินหรงเดินตามเข้ามาด้วย เสิ่นอี๋นั่วอยากจะแกล้งเป็นลมเสียเดี๋ยวนี้เลย ทำไมแผนการทุกอย่างของนางจะต้องพังไม่เป็นท่าทุกที สายตาที่มองไปทางหยางซูมี่มีแต่ความเกลียดชัง ไม่ว่าจะเป็นจ้าวอ้ายฉิง หรือหยางซูมี่ นางก็ไม่อาจจะก้าวข้ามทั้งสองคนไปได้เลย“ว่าอย่างไรคุณหนูเสิ่น พี่ชายของข้าบอกว่าเขาไม่เคยข่มเหงเจ้า แล้วการที่เจ้ามาประกาศร้องปาวๆ เช่นนี้ เจ้าหวังสิ่งใดกันแน่ คิดให้ดีก่อนที่จะพูด การโกหกเชื้อพระวงศ์เช่นเปิ่นหวางเฟยมีโทษรออยู่นะ”หยางซูมี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ เซี่ยเหวินหรงได้ยินเช่นนั้นก็ก้าวออกมายืนเคียงข้างหยางซูมี่ด้วย“เปิ่นหวางก็อยากจะรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นนัก หากเจ้าโกหกแม้เพียงครึ่งคำ เปิ่นหวางจะสั่งให้องครักษ์ตัดลิ้นของเจ้าเสีย”เซี่ยเหวินหรงพูดข่มขู่มาอีกคน สายตาของเขาไม่ได้มีแววล้อเล่นแม้แต่น้อยเสิ่นเลี่ยงหรูหวาดกลัวจนตัวสั่น ไหนท่านน้าบอกว่าหากนางทำตามแผนการที่ท่านน้าวางไว้ให้ นางจะได้เข้าม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 22 คำสั่งห้ามของชินอ๋อง
บทที่ 22คำสั่งห้ามของชินอ๋อง ตลอดระยะเวลากว่า 7 วันที่เซี่ยเหวินหรงเข้ามาควบคุมการฝึกของทหารใหม่เป็นไปอย่างราบรื่นสำหรับเขา แต่กับทหารใหม่ที่เข้ามาใหม่นั้นรู้สึกประหนึ่งร่างกายจะแหลกเหลว การฝึกของชินอ๋องช่างดุดัน เข้มงวดมากเสียจริง สมแล้วกับฉายาอ๋องทมิฬผู้กุมทหารกองทัพพยัคฆ์ทมิฬกว่าสองแสนนายทหารที่เซี่ยเหวินหรงฝึกนั้น เป็นเพียงทหารที่จะเข้ามาสังกัดในเมืองหลวงเท่านั้น หากใครดูว่ามีแววหรือเข้าตาเขาก็จะถูกโยกย้ายให้ไปประจำการยังหน่วยต่างๆ ที่เหมาะสม ในฐานะที่เขาเป็นแม่ทัพผู้มีประสบการณ์มาหลายปี เพียงมองดูก็สามารถแยกแยะทหารใหม่ได้แล้วหลังจากการฝึกทหารใหม่ผ่านไปอย่างลุล่วงด้วยดี เขาก็รีบตรงกลับไปที่จวนชินอ๋องทันที เวลานี้เขาคิดถึงมี่มี่ของเขาเหลือเกิน ไม่ได้นอนกอดร่างนุ่มนิ่มพาให้ใจไม่สงบนัก ไม่อาจข่มตาหลับได้ คิดแล้วก็พาลคิดไปถึงเรื่องราวเมื่อครั้นเยาว์วัยที่เขาไม่อาจข่มตานอนหลับได้เลย จะต้องนอนกอดกับแม่นมที่เลี้ยงดูเขามาจนกระทั่งนางได้เสียไปเมื่อตอนที่เขาไปอยู่ยังค่ายทหารตอนอายุ 12 หนาว นับว่าเป็นเรื่องที่เขาสะเทือนใจนัก เซี่ย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 23 การปะทะกันของสาวงาม
บทที่ 23การปะทะกันของสาวงาม เซี่ยเหวินหลินชวนเซี่ยเหวินหรงเล่นหมากล้อม หลังจากนั้นก็ชวนกันร่ำสุรากับอาหารเลิศรสที่พ่อครัวของจวนชินอ๋องเร่งทำอย่างสุดฝีมือ เพื่อขึ้นโต๊ะเสวยของท่านอ๋องทั้งสองพระองค์ ส่วนชายารองทั้งสองคอยรินสุราใส่จอกให้พระสวามี ต่างพูดชมเยินยอกันไปมา ล้วนแต่เป็นภาษาดอกไม้ที่เหล่าสาวใช้ที่ยืนไม่ห่างออกไปได้ฟังต่างพากันงงงวย สตรีชนชั้นสูงนั้นล้วนมีฝีปากที่ลึกล้ำยิ่งนัก“ข้าได้ข่าวว่าน้องหญิงลี่จิ่นป่วยเป็นผื่นแดงขึ้นทั้งตัว คงจะไม่ได้เป็นโรคร้ายใช่หรือไม่ ผิวพรรณของสตรีอย่างเรานั้นไม่อาจมีรอยราคีได้ แต่น้องหญิงอย่าได้กังวล ฮองเฮานั้นทรงเป็นญาติผู้พี่ของข้า ข้าสามารถพูดคุยกับพระนางให้หมอหลวงจัดโอสถลดเลือนริ้วรอยได้”หม่าลี่เหมยเอ่ยไปพลางยกชายแขนเสื้อมาปิดปาก แสร้งหัวเราะอย่างขบขัน กิริยาท่าทางเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของอิสตรี“พี่หญิงกล่าวหนักไปแล้ว น้องแค่แพ้ละอองเกสรของดอกไม้ มีผื่นขึ้นมาเพียงนิดเดียว ท่านพี่น่ะสิเพคะ ทรงวิตกกังวลเกินไปเกรงว่าน้องกลับมาที่จวนจะแพ้อีก จึงให้น้องพักอยู่ที่จวนตระกูลลู่ก่อน ส่วนท่านพี่ก็สั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 24 ความหวังดีของมู่ไทเฮา
บทที่ 24ความหวังดีของมู่ไทเฮา หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนการคัดเลือกพระสนมของฮ่องเต้ก็สิ้นสุดลง ฮ่องเต้ทรงมีพระราชโองการประกาศแต่งตั้งพระสนมที่เข้ามาใหม่ทั้ง 20 คน มีมู่เหลียนฮวาที่ได้ตำแหน่งขั้นผินส่วนหญิงงามคนอื่นได้ตำแหน่ง กุ้ยเหริน 10 คน ฉางอ้าย 5 คน และตาอิ้ง 4 คน เป็นไปดังคาดที่มู่เหลียนฮวาจะได้ตำแหน่งผินที่เว้นว่างไปหนึ่งคน เพราะนางเป็นถึงหลานสาวของไทเฮา แต่ก็เป็นที่ริษยาของสาวงามคนอื่นๆ เช่นกันที่นางได้เลื่อนขั้นอย่างก้าวกระโดดเช่นนี้ เพราะโดยส่วนมากสนมที่เข้ามาใหม่จะได้ตำแหน่งสูงสุดคือกุ้ยเหริน จวนตระกูลหยางเจินเจินได้ลอบมาพบหยางเฟยเทียนและส่งมอบหนังสือปิดผนึกให้ ทั้งยังย้ำว่า ‘พระชายาไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้เจ้าค่ะ ขอให้คุณชายใหญ่ช่วยจัดการให้เรียบร้อยด้วยเจ้าค่ะ ตอนนี้ไม่อาจรอช้าได้แล้วเจ้าค่ะ’ เจินเจินมอบจดหมายถึงมือหยางเฟยเทียนแล้ว ก็ลอบกลับไปรายงานหยางซูมี่ทันทีหยางเฟยเทียนแกะจดหมายออกอ่าน ยิ่งอ่านคิ้วกระบี่ยิ่งขมวดกันเป็นปม เขาอ่านถึงสามรอบจากนั้นเผาทำลายจดหมายฉบับนั้นทันที'เรียนท่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 25 ลอบสังหาร
บทที่ 25ลอบสังหาร เจียงซูหนี่ถูกจัดให้พักที่เรือนมู่ตานที่อยู่ข้างกับเรือนของลี่จิ่น สองเรือนอยู่ใกล้กันมากเดินเพียง 20 ก้าวก็ถึงแล้ว เจียงซูหนี่พร้อมสาวใช้เดินทางไปที่เรือนมู่หยางเพื่อคารวะน้ำชาพระชายาเอก นางเดินออกมาข้างหน้าเรือนก็เจอกับลี่จิ่นที่เดินออกมา ทั้งคู่จึงร่วมเดินทางกันไปที่เรือนมู่หยาง ต่างคนต่างลอบสังเกตอีกฝ่าย ส่งยิ้มหวานให้แก่กัน พูดคุยประหนึ่งรู้จักสนิทสนมกันมาเนิ่นนานทั้งสองเดินทางมาถึงจวนมู่หยาง แจ้งสาวใช้ว่าขอเข้าพบพระชายา ครั้งนี้หยางซูมี่ไม่ได้ปฏิเสธนางให้ทั้งสองเข้าพบได้ เมื่อเดินเข้าไปก็เห็นร่างบางของหยางซูมี่นั่งอยู่ที่ตั่ง มีโต๊ะวางไว้อยู่ข้างหน้าบนโต๊ะมีขนมและน้ำชาที่พร่องไปบ้างแล้ว“หม่อมฉันลู่ลี่จิ่นถวายพระพรพระชายาเพคะ”“หม่อมฉันเจียงซูหนี่ถวายพระพรพระชายาเพคะ”ทั้งสองยอบกายคารวะค้างไว้อย่างนั้น จนผ่านไปเกือบหนึ่งก้านธูป หยางซูมี่จึงอนุญาตให้ลุกขึ้นได้ ใบหน้างามของหยางซูมี่ดูเศร้าหมอง แก้มนวลเนียนดูซูบตอบลง ริมฝีปากอวบอิ่มขาวซีด ข่าวที่พระชายาทรงป่วยหนักคงจะจริงดังว่า ถึงขนาดที่ทำให้ร่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10
บทล่าสุด
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 38 เริ่มต้นใหม่
บทที่ 38เริ่มต้นใหม่ หลังจากได้รับราชโองการการหย่าขาดกันแล้วนั้น หยางซูมี่ก็กลับมาที่จวนตระกูลหยาง ทุกคนต่างมารอต้อนรับนางอย่างอบอุ่น ผู้คนในจวนนั้นไม่ได้สนใจคำครหาจากคนภายนอก ใครจะนินทาว่าร้ายอย่างไรพวกเขาก็ไม่สนใจ ขอแค่เพียงสิ่งนี้คือความสุขของหยางซูมี่ พวกเขาก็พร้อมจะยืนเคียงข้างนางหยางซูมี่ลงมาจากรถม้า นางส่งมือให้ซินซินจับแล้วก้าวเดินลงมาอย่างมั่นคง คนแรกที่รีบเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้านางคือท่านพ่อ ถัดไปเป็นท่านพี่และสหายของนาง“กลับบ้านเราก็ดีแล้วเข้าไปข้างในกันเถอะ”หยางหมิงเข้ามาลูบหัวหยางซูมี่แล้วพานางเดินเข้าไปที่โถงหลัก หยางเฟยเทียนกับเถาซูเม่ยก็พากันตามเข้าไปด้วย เมื่อนั่งลงตรงตำแหน่งกันเรียบร้อยแล้ว หยางซูมี่ลุกออกมาคุกเข่าข้างหน้าหยางหมิง นางโขกศีรษะสามครั้งจนหน้าผากปริแตกมีเลือดไหลซึมออกมา“ลูกอกตัญญูทำให้จวนตระกูลหยางของเราต้องเสื่อมเสียชื่อเสียง ขอท่านพ่อลงโทษลูกด้วยเจ้าค่ะ”“รีบลุกขึ้น เสื่อมเสียอะไรกัน ที่เจ้าต้องหย่าขาดกับชินนอ๋องก็เพราะชินอ๋องทรงไม่รักษาคำพูด เช่นนี้จะเป็นเพราะเจ้าได้อย่
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 37 กอดครั้งสุดท้าย
บทที่ 37กอดครั้งสุดท้าย ภายในห้องต่างเงียบกริบ กว่าสองเค่อที่ทั้งสองต่างตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเอง หยางซูมี่ได้สติกลับมาก่อน หยางซูมี่มองเห็นว่าเซี่ยเหวินหรงนั้นมีความลับที่ปิดบังนางมาโดยตลอดแม้แต่เหตุการณ์ในวัยเด็กเขาก็ปกปิดนางไว้เช่นกัน ถ้าไม่ใช่เพราะนางสลบไปเมื่อตอนที่พลัดตกจากหน้าผา เมื่อตื่นมาอีกครั้งความทรงจำทั้งหมดของหยางซูมี่ตัวจริงได้ย้อนกลับมาในหัวของนางอีกครั้ง นางคงยังไม่รู้ว่าหยางซูมี่ตัวจริงกับเซี่ยเหวินหรงเคยพบกันมาก่อน นี่ถือได้ว่าเซี่ยเหวินหรงจงใจปิดบังเรื่องนี้คงเป็นเพราะรอยแผลเป็นนั้นที่เขาไม่ต้องการให้นางจดจำได้เป็นแน่ 10 ปีก่อนที่งานล่าสัตว์สายฝนตกลงมาไม่ขาดสาย ร่างเล็กของเด็กหญิงช่วยประคองร่างสูงของเด็กหนุ่มที่โดนดาบฟันที่แขนข้างซ้าย แต่ใจของเขายังฮึดสู้อยู่ ทั้งคู่ต่างพากันเดินเรื่อยมาจนมาหยุดที่ถ้ำแห่งหนึ่งที่มีเถาวัลย์ห้อยระย้าลงมาปิดทางเข้าของถ้ำ เพราะว่าเด็กหญิงนั้นเคยมาเที่ยวเล่นกับพี่ชายใหญ่บ่อยครั้งและถ้ำแห่งนี้ก็เป็นที่สถานที่ลับระหว่างนางกับพี่ชาย“พี่ชาย อดทนหน่อยใกล้จะ
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 36 ผู้อยู่เบื้องหลัง
บทที่ 36ผู้อยู่เบื้องหลัง วันนี้เป็นวันสำเร็จโทษของคุณชายรองลู่ชุนกับลี่จิ่น หยางซูมี่ออกจากจวนชินอ๋องตั้งแต่เช้าเพื่อมาส่งลี่จิ่นเป็นครั้งสุดท้าย วันนี้นางตั้งใจสวมชุดสีแดงปักลายหงส์สยายปีก บนมวยผมปักปิ่นหงส์สีทองอร่าม หยางซูมี่มายืนรอดูลี่จิ่นยังแท่นประหาร คุณชายรองลู่ชุนนั้นถูกพาตัวให้มาดูทัณฑ์ทรมานของลี่จิ่น เพื่อให้เห็นชัดว่าลูกของเขาได้หลุดออกมาแล้วทัณฑ์ทรมานของลี่จิ่นนั้นคือการที่นางจะถูกโซ่เหล็กพันธนาการมือและเท้า โดยให้นางนอนราบกับพื้นที่มีเสื่อวางรองร่างของนางไว้ ไม่ไกลนักมีวัวสองตัวยืนอยู่โดยทั้งสองตัวจะมีเชือกผูกเอาไว้ที่ขากับไม้ท่อนใหญ่อยู่ด้วย คนบังคับวัวจะบังคับให้วัวลากท่อนไม้ให้ทับหน้าท้องของลี่จิ่นเพื่อให้เด็กหลุดออกมาครั้งแรกที่ลี่จิ่นโดนท่อนไม้ทับผ่านตัวไป เลือดของนางไหลออกจากทวารทั้ง 5 นัยน์ตาเบิกโพลงด้วยความหวาดกลัวและเจ็บปวด ไม่อาจจะกรีดร้องได้เพราะมีผ้าอุดปากไว้ เพียงโดนท่อนไม้ลากผ่าน 2 ครั้งก็มีก้อนเลือดหลุดออกมา จากนั้นการทรมานจึงได้หยุดลง ทหารที่ลงทัณฑ์มาลากตัวนางกับคุณชายรองลู่ชุนไปยังลานประหารที่มีเพชฌฆา
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 35 บิดาของบุตรในท้องลี่จิ่น
บทที่ 35บิดาของบุตรในท้องลี่จิ่น เช้าวันนี้ที่ท้องพระโรงเต็มไปด้วยเสียงถกเถียงเรื่องการลอบสังหารของพระชายาเอกชินอ๋อง วันนี้ฝ่าบาทได้เปิดท้องพระโรงเพื่อไต่สวนเรื่องนี้ด้วยพระองค์เอง ขุนนางต่างพากันมารวมตัวกันตั้งแต่เช้าตรู่ พวกเขามารอดูความสนุกกันอย่างคึกคัก ความทุกข์ของผู้อื่นกลับเป็นดั่งความสนุกของตนเอง“ฮ่องเต้เสด็จแล้วววว”เกากงกงเอ่ยเสียงดัง ขุนนางทั้งหมดต่างค้อมหัวคารวะการมาเยือนของฮ่องเต้ เมื่อฮ่องเต้นั่งลงตรงบัลลังก์มังกรแล้ว พระองค์โบกพระหัตถ์ให้ลุกขึ้นได้ พวกเขาจึงกล้าลุกขึ้นยืน“เบิกตัวพระชายาเอกหยางซูมี่ เบิกตัวพระชายารองลี่จิ่น”เกากงกงเป็นผู้เอ่ยขึ้นหลังจากได้รับสัญญาณจากฮ่องเต้หยางซูมี่เดินเข้ามาอย่างสง่าผ่าเผย วันนี้นางสวมชุดเต็มพิธีการ ผิดกับลี่จิ่นที่ถูกพาตัวเข้ามาอย่างเหม่อลอยไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำคล้ายสัตว์ร้ายที่กำลังบาดเจ็บและเคียดแค้น“หม่อมฉันหยางซูมี่ถวายพระพรฝ่าบาทเพคะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น หมื่นปี”หยางซูมี่คารวะอย่างเต็มพิธีการ ส่วนลี
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 34 โดนหลอก
บทที่ 34โดนหลอก เรื่องของจวนตระกูลเกาจบลงไปด้วยดี จะมีก็แต่ตระกูลหม่าสายรองที่ต้องรับโทษจากฝ่าบาท และจวิ้นอ๋องที่เพิ่งได้รับราชโองการให้ไปจัดการเรื่องเกลือเถื่อนที่แดนใต้ กว่าจะจัดการเสร็จคงอีกราว 3-6เดือนถึงจะกลับมาที่เมืองหลวงได้ เวลานั้นอำนาจที่เขาเคยสร้างมาจากการเชื่อมสัมพันธ์ผ่านทางการแต่งงานก็คงจะหยุดชะงักลง คงจะไม่มีตระกูลใดกล้าเสี่ยงให้บุตรีแต่งเข้ามาเป็นพระชายาเอกเป็นแน่ หมากตานี้ของเซี่ยเหวินหลินแพ้ยับทั้งกระดานหยางซูมี่กลับมาที่จวนชินอ๋องได้สามวันแล้ว นางรอให้เรื่องของเกาซูเจินกับหม่าลี่เหมยจบลงก่อน นางถึงจะเดินหน้ามาทวงหนี้แค้นที่ลี่จิ่นได้ทำไว้กับนางหยางซูมี่เดินทางมาที่กรมสืบสวน นางขอเข้าพบท่านเสนาบดีเพื่อยื่นหลักฐานการจ้างวานฆ่านางที่มีตั๋วเงินลงตราประทับของลี่จิ่นเอาไว้ ท่านเสนาบดีรับมาด้วยมืออันสั่นเทา เขาพึ่งจะจัดการสืบสวนเรื่องของจวนจวิ้นอ๋องไปเอง มาตอนนี้ยังต้องมาจัดการเรื่องของจวนชินอ๋องอีก ช่วงนี้เขาดวงตกหรือไม่“เปิ่นหวางเฟยรบกวนให้ท่านเสนาบดีจัดการสืบสวนเรื่องนี้อย่างเป็นธรรมด้วย” หยางซูมี่ยิ้มหวานส่ง
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 33 คำตัดสินของฮ่องเต้
บทที่ 33คำตัดสินของฮ่องเต้ “กระหม่อมขอร้องเรียนจวิ้นอ๋องต่อฝ่าบาท ด้วยหลักฐานทั้งหมดที่นำมาถวายฝ่าบาทนั้น ทำให้ขจัดมลทินที่พระชายาเอกได้รับได้ อีกทั้งจวิ้นอ๋องทรงไต่สวนไม่เป็นธรรม สั่งลงโทษพระชายาเอกเสียแล้ว ครอบครัวของกระหม่อมทุกข์ใจยิ่งนักที่จะต้องมาโดนสาดโคลนเช่นนี้ เมื่อความจริงปรากฏแล้ว ขอให้ฝ่าบาทโปรดลงโทษหม่าลี่เหมยและจวิ้นอ๋องด้วยพ่ะย่ะค่ะ โปรดคืนความเป็นธรรมให้บุตรสาวของกระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ”เกาซีฮั่นคุกเข่าลงโขกศีรษะถึงสามครั้งจนหน้าผากปริแตกมีเลือดไหลซึมออกมาเซี่ยเหวินหลินยิ่งได้ฟังก็ยิ่งเดือดดาล นอกจากจะกำจัดเกาซูเจินไม่ได้แล้ว เขายังจะโดนผู้คนหัวเราะเยาะว่าถูกภรรยาสวมหมวกเขียว ทั้งเสนาบดีเกายังกล้ากล่าวโทษเขาเช่นนี้อีก“ท่านเสนาบดีลุกขึ้นเถอะ เรื่องนี้เจิ้นจะต้องให้ความเป็นธรรมกับเจ้าอย่างแน่นอน”เซี่ยเฟยหลงเรียกเกากงกงให้เข้ามา แล้วยื่นหลักฐานทั้งหมดส่งให้เกากงกง“นำหลักฐานทั้งหมดส่งไปที่กรมสืบสวน ต้องเร่งสืบหาความจริงให้กระจ่าง เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงหน้าตาของราชวงศ์ ข้าให้
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 32 พลิกผัน
บทที่ 32พลิกผัน ไป๋เฟิงใช้วิชาตัวเบาหลบเลี่ยงองครักษ์ของจวนตระกูลเกา จนมาหยุดที่ห้องหนังสือที่มีเสนาบดีกรมวังนามว่าเกาซีฮั่น กับฮูหยินใหญ่นามว่าอ้ายฉิง อยู่ด้วย ทั้งสองปรึกษากันอย่างเคร่งเครียดเรื่องของเกาซูเจินนางผู้เป็นแม่ไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่าบุตรีของนางนั้นจะโง่เขลาถึงขนาดทำเรื่องเช่นนี้ออกมาได้ เกาซีฮั่นเองก็โกรธแค้นจวิ้นอ๋องที่ไม่ทรงเห็นไมตรีระหว่างเขา กลับกล้าทำโทษบุตรสาวของเขาโดยยังไม่ได้ไต่สวนก่อน เรื่องนี้เห็นทีจะเป็นเพราะเขานั้นหมดประโยชน์กับจวิ้นอ๋องแล้วเป็นแน่ พระองค์ถึงได้สละเรือของเขาทิ้งอย่างไม่แยแสเช่นนี้ไป๋เฟิงทะยานเข้ามาที่หน้าต่าง ทั้งสองตกใจมากกำลังจะตะโกนเรียกให้คนช่วยแต่ก็โดนไป๋เฟิงสะกดจุดเอาไว้ก่อน นางยื่นจดหมายให้เสนาบดีเกาซีฮั่นก่อนจะค้อมตัวคารวะอีกฝ่าย“ข้าน้อยเป็นองครักษ์ของพระชายาชินอ๋อง พระชายาเห็นแก่ความดีที่เสนาบดีเกาเคยช่วยท่านพ่อของพระชายาเอาไว้ จึงได้เขียนคำชี้แนะมาให้ท่านเสนาบดีเกา”ไป๋เฟิงยื่นจดหมายปิดผนึกให้เสนาบดีเกาซีฮั่น เมื่อหมดธุระแล้วนางก็ทะยานออกไปทางหน้าต่างทันที
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 31 ข่าวร้ายของหม่าลี่เหมย
บทที่ 31ข่าวร้ายของหม่าลี่เหมย ข่าวการตั้งครรภ์ของเถาซูเม่ยสร้างความยินดีให้กับทุกคนในจวนตระกูลหยาง หยางหมิงมอบหมายงานเล็กใหญ่ภายในจวนให้พ่อบ้านหยางเป็นผู้ดูแล ส่วนสมุดบัญชีต่างๆ ก็ให้พ่อบ้านหยางเป็นผู้จัดการไปก่อน แล้วค่อยส่งมอบให้เถาซูเม่ยตรวจทานเดือนละครั้ง เขานั้นอยากจะอุ้มหลานมานานมากแล้ว หลานคนนี้ถือเป็นหลานคนแรกของตระกูลเขาจึงใส่ใจเป็นพิเศษ ทั้งไม่อยากให้เถาซูเม่ยต้องโหมงานหนัก อยากให้พักผ่อนให้มากๆหยางซูมี่เองเมื่อรู้ข่าวนี้ก็ดีใจกับสหายของนางมากนัก ตัวนางเองก็ย้อนกลับไปคิดเรื่องราวแต่หนหลัง แววตาของนางมักสะท้อนความเศร้าออกมาบ่อยครั้งซินซินตามมาดูแลรับใช้หยางซูมี่ที่จวนตระกูลหยางเช่นเดิม คงมีเพียงเจินเจินที่ยังต้องรักษาตัวอยู่ หยางซูมี่เมื่อพบซินซินก็เอ่ยถามถึงเจินเจินนางกลัวเหลือเกินว่าอาจจะต้องเสียเจินเจินไป แต่สวรรค์ยังคงเห็นใจนางบ้าง ยังคงให้เจินเจินที่เกือบไปเยือนปรภพได้กลับมาหานางอีกครั้งเถาซูเม่ยยังคงจะไปตุ๋นน้ำแกงมาให้หยางซูมี่อีก แต่หยางเฟยเทียนได้เอ่ยปากห้ามไว้ เรื่องนี้ให้บ่าวไพร่จัดการไปจะดีกว่า เขาเองไม
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ บทที่ 30 ข่าวดีของเถาซูเม่ย
บทที่ 30ข่าวดีของเถาซูเม่ย เมื่ออาเปียวกับอาเมี่ยวเดินทางกลับไปแล้ว เซี่ยเหวินหรงสั่งให้ทหารออกไปรออีกทางหนึ่ง ส่วนเขาสั่งให้ไป๋ลู่คอยอารักขาอยู่รอบๆ เขาจูงมือของหยางซูมี่มาหยุดยืนที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่มีก้อนหินก้อนหนึ่งวางอยู่ ที่นี่ก็คือหลุมฝังศพของบุตรของเขากับหยางซูมี่นั่นเอง“พี่เลือกสถานที่นี้ให้กับลูกของเรา เขาจะอยู่ที่นี่อย่างสงบสุข”เซี่ยเหวินหรงเอ่ยบอก มือหนาโอบกอดร่างบางของหยางซูมี่ด้วยความทะนุถนอม“ข้าขออยู่เป็นเพื่อนลูกสักครู่นะเจ้าคะ”หยางซูมี่หันมาบอกร่างสูง นางค่อยๆ นั่งลงตรงข้างหลุมศพ ใบหน้าหวานที่ยังคงซีดเซียวอยู่นั่งทอดมองที่หลุมฝังศพ จิตใจเลื่อนลอยไปไกลแสนไกล นานจนเกือบชั่วยามร่างบางถึงได้สติ ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากัน ดวงตาที่มีรอยเศร้าหมองแฝงประกายเข้มแข็งอันเยือกเย็น บรรยากาศรอบตัวของนางดูเย็นชาขึ้นหลายส่วนหลังจากผ่านเรื่องราวมามากมายนางก็คิดขึ้นได้ว่าหากจะอยู่บนโลกใบนี้มีเพียงต้องเข้มแข็งเท่านั้น ถึงจะปกป้องคนที่ตนรักได้ ร่างบางลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเซี่ยเหวินหรงที่ยืนอยู่ไม่ไกล สายตาก็พลัน
