ตอนที่ 70 เข้าป่าเก็บผลงิ้ว 2

พวกเขาเดินเข้าป่าลึกมาเรื่อย ๆ ทุกคนสะพายตะกร้าเอาไว้บนหลังและในตะกร้านั้นยังมีกระสอบหลายใบใส่มาด้วย วันนี้พวกเขาไม่ได้ตั้งใจมาล่าสัตว์ พวกเขาตั้งใจมาเพื่อเก็บผลงิ้วเท่านั้นจึงไม่มีใครนำกับดักมาด้วย

“อีกไกลหรือไม่ จวินตั๋ง”

“ไม่ไกลขอรับ ท่านพ่อเหนื่อยหรือขอรับจะพักก่อนหรือไม่”

“ไม่เหนื่อยพ่อแค่ถามดูเท่านั้น พ่อยังไม่แก่ถึงขนาดเดินเข้าป่าแค่นี้ก็ไม่ไหวหรอกนะ”

“อ่อ ขอรับ เดินตรงไปข้างหน้านี้ไม่ไกลแล้วขอรับข้ากับเฟยเทียนทำเครื่องหมายเอาไว้แล้วเพราะหากไม่ทำข้ากลัวว่าจะเสียเวลามาเดินหาเพราะในป่าก็เหมือน ๆ กันหมด ทำให้หลงทิศหลงทางได้ง่าย”

“ดีนับว่าพวกเจ้ายังมีความรอบคอบ”

“ข้าเรียนมาจากภรรยาของข้าขอรับท่านลุง”

“อ่อ เป็นเช่นนั้น ที่พูดแบบนี้ไม่ใช่อยากจะอวดกับลุงว่าเมียเจ้าเก่งหรอกใช่ไหม”

“ก็ใช่ขอรับ ฮ่า ๆ”

แล้วทุกคนก็หัวเราะออกมาด้วยความสุข หลังจากเดินตามเครื่องหมายที่เฟยเทียนและจวินตั๋งทำเอาไว้ไม่นานพวกเขาก็เดินมาถึงป่างิ้วที่ซ่อนอยู่ในป่าลึก ด้วยจำนวนของต้นงิ้วที่มีมากมายฉีหลินคิดว่ามันมีพอให้คนทั้งหมู่บ้านได้นำไปใช้ทำผ้าห่มและชุดกันหนาวเลยทีเดียว

ถึงแม้ว่าจะได้ไม่ครบทุกคนในครอบครัวแต่กา