Home / แฟนตาซี / สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง / ตอนที่ 16 เริ่มเลี้ยงดูสามี

Share

ตอนที่ 16 เริ่มเลี้ยงดูสามี

last update Last Updated: 2024-12-04 21:27:47

ฉีหลินและเฟยจินกลับมาถึงบ้านทั้งสองคนนำปลาไปใส่ถังโอ่งดินใบเล็ก ๆ เอาไว้ก่อนจากนั้นฉีหลินก็นำใบบัวไปล้างให้สะอาดพักเอาไว้ ส่วนกุ้งนางกำลังคิดว่าจะทำอะไรกินดี

 กุ้งแม่น้ำตัวโตขนาดนี้ทำไมคนที่นี่เรียกปลาเปลือกแข็งกัน ถ้ากุ้งเรียกปลาเปลือกแข็งแล้วถ้าเป็นปูล่ะจะเรียกว่าอะไร คงไม่เรียกว่าปลากระดองแข็งหรอกใช่ไหม ฉีหลินหัวเราะคิกคักกับความคิดไร้สาระของตัวเองแต่เอาเข้าจริงคนที่นี่เรียกปูว่าปลากระดองแข็งจริง ๆ นี่คือสิ่งที่ฉีหลินรับรู้ในเวลาต่อมา

ฉีหลินจะทำข้าวห่อใบบัวแต่เครื่องปรุงอาจจะไม่ครบ เช่นนั้นก็มาดัดแปลงเอาตามของที่มีก็แล้วกัน นางเดินเข้าไปในครัวไม่รู้ว่าที่โลกแห่งนี้จะมีเผือกหรือยัง เพราะความทรงจำบางส่วนขาดหายนางจึงไม่แน่ใจว่ามีหรือยัง

ถึงจะไม่แน่ใจว่ามีหรือไม่มี แต่ในมิตินางมีในเมื่ออยากกินต้องได้กิน ฉีหลินเริ่มต้นด้วยการแกะกุ้งพักเอาไว้ จากนั้นก็ไปหุงข้าว นำเผือกออกมาหั่นเต๋าเอาไว้ ในห้องครัวมีแครอทพอดีนางนำมาหั่นเต๋าเอาไว้เช่นเดียวกัน

“แล้วเราจะใส่กุนเชียงดีหรือไม่ ถ้าไม่ใส่ก็จะไม่อร่อยน่ะสิ แต่ถ้าใส่จะตอบคำถามทุกคนว่ายังไงดี โอ้ยย ปวดหัวจริง ๆ อึดอัดจะแย่แล้ว ใส่ ๆไปเถอะงั้นก็เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว”

หลังจากที่พูดปรึกษากับตัวเองอยู่นานสองนานนางหยิบเอากุนเชียงในมิติออกมาหั่นเต๋า เห็ดหอมหั่นเต๋า ต้นหอมซอย เมื่อเตรียมเครื่องครบทุกอย่างแล้ว นางจึงนำกระทะตั้งน้ำมันใส่เผือก แครอท กุนเชียง กุ้ง และข้าวลงไปผัดให้เข้ากันด้วยไฟปานกลาง เมื่อสุกได้ที่แล้วนางถอยฟืนออกจากเตาให้เป็นไฟอ่อน ๆ จากนั้นใส่เครื่องปรุงที่นางแอบเอาออกมาจากมิติ

หลังจากใส่ซีอิ๊วขาว น้ำตาล น้ำมันหอย เกลือ น้ำตาล พริกไทยป่นนิดหน่อย เมื่อผัดจนเครื่องปรุงเข้ากันดีแล้วจึงยกลงจากเตา จากนั้นตักใส่ใบบัวห่อและนำไปนึ่งในน้ำเดือดเป็นเวลา 1 เค่อเท่านี้ก็เป็นอันเสร็จ

จากนั้นฉีหลินเริ่มทำเมนูปลา ปลาที่จับมาวันนี้ตัวใหญ่และมีเนื้อเยอะก้างน้อยวันนี้นางจะทำปลานึ่งซีอิ๊ว เริ่มจากทำความสะอาดปลาควักไส้ ขอดเกล็ด และล้างด้วยเกลือจนสะอาดดีแล้วนำมาพักเอาไว้

 จากนั้นซอยขิงให้เป็นเส้น ๆ และต้นหอมพักเอาไว้ เมื่อเตรียมทุกอย่างเสร็จแล้ว ฉีหลินนำปลามาใส่จาน ก่อนที่จะเอาปลาใส่จานนางวางของหั่นแว่นและต้นหอมเอาไว้ก่อน นำปลาไปนึ่งในน้ำเดือด เป็นเวลา 1 เค่อ พอปลาสุกยกออกจากเตาและเทน้ำที่อยู่ในจานออก นำต้นหอมและขิงมาโรยบนตัวปลา จากนั้นนำซีอิ๊วขาวราดไปที่ตัวปลา ตั้งกระทะใส่น้ำมันพอน้ำมันร้อนได้ที่แล้ว นำน้ำมันร้อน ๆ ราดลงไปให้ทั่วตัวปลาอีกที เป็นอันเสร็จ

ฉีหลินยังได้ทำน้ำแกงปลาอีกหนึ่งหม้อใหญ่เอาไว้ด้วย น้ำแกงปลาสีเหมือนน้ำนม ความหอมของเครื่องปรุงและความสดใหม่ของปลา ยิ่งชูรสชาติอาหารให้อร่อยยิ่งขึ้น ตอนนี้ทุกคนที่ได้กลิ่นอาหารพาลทำเอาท้องร้องขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“หอมจังเลย พี่สะใภ้ทำอะไรขอรับ ท้องไส้ข้าปั่นป่วนไปหมดแล้ว” เฟยจินที่ทนไม่ไหวเดินเข้ามาในห้องครัว

“พี่ทำข้าวห่อใบบัว น้ำแกงปลา ปลานึ่งซีอิ้ว ยังเหลือผัดผักป่าอีกอย่าง พี่ใหญ่ของเจ้าตื่นหรือยัง”

“ตื่นแล้วขอรับ นั่งคุยกับท่านแม่อยู่ ”

“เจ้าไปตามเฉิงเอ๋อร์กับเจี้ยนเอ๋อร์ให้ไปอาบน้ำได้แล้ว พอท่านพ่อกลับมาจะได้กินข้าว”

“ขอรับพี่สะใภ้”

หลังจากที่ฉีหลินทำมื้อเย็นเสร็จแล้ว นางเดินไปหาสามีเพื่อถามไถ่อาการและให้เขาไปอาบน้ำที่โอ่งหลังบ้านเสียก่อนถึงเขาจะสามารถเดินได้แล้วแต่ยังเดินไกล ๆ ไม่ได้

“ท่านพี่ ไปอาบน้ำก่อนเจ้าค่ะ หิวหรือยังเจ้าคะ ข้าทำมื้อเย็นเสร็จแล้ว หากท่านพี่หิวข้าจะยกมาให้ท่านพี่กินก่อน หรือท่านพี่จะรอกินพร้อมทุกคนดีเจ้าคะ”

“พี่ยังไม่หิวหรอก รอท่านพ่อกลับมาก่อนค่อยกินพร้อมกันเสียทีเดียว ว่าแต่ว่าเจ้าทำอะไรกินหรือ กลิ่นหอมมาถึงที่นี่พี่ตื่นมาเพราะได้กลิ่นอาหารลอยมาเลยนะ”

“ข้าวห่อใบบัว น้ำแกงปลา ผัดผัก และปลานึ่งซีอิ้วเจ้าค่ะท่านพี่”

“ท่านแม่ ท่านแม่ขอรับ พวกเรามาแล้วขอรับ”

“ไปอาบน้ำกับอารองของพวกเจ้าเสียก่อนพอท่านปู่กลับมาจะได้กินข้าว เข้าใจหรือไม่”

“เข้าใจขอรับท่านแม่”

“เสี่ยวหู่ เสี่ยวหลาง เสี่ยวเฮย พวกเราไปอาบน้ำกันเถอะ เดี๋ยวท่านแม่ไม่ให้นอนในบ้านนะถ้าไม่อาบน้ำ”

“ไปกันได้เสียที พี่ยังทำใจไม่ได้สักที เห็นเจ้าพวกนี้แล้วอดขนลุกไม่ได้” เฟยเทียนมองตามหลังลูกชายและบรรดาเหล่าเพื่อนเล่นที่วิ่งออกอาบน้ำ

“อีกเดี๋ยวก็ชินเจ้าค่ะ ท่านพี่ทำใจให้สบาย ไม่ดีหรือเจ้าคะที่มีพวกสามเสี่ยวอยู่ จะได้ไม่มีใครมากล้ารังแกลูก ๆ ของเรา”

“พี่จะพยายามนะ”

“ท่านพี่พักผ่อนเยอะ ๆ จะได้หายเร็ว ๆ พรุ่งนี้ข้าจะเข้าป่ากับน้องรอง ท่านพี่อยู่บ้านกับท่านแม่และลูก ๆ นะเจ้าคะ”

“ได้ พี่จะเชื่อฟังเจ้า หวังว่าเจ้าจะให้รางวัลกับพี่บ้าง”

“ข้าไม่พูดกับท่านพี่แล้ว ท่านเป็นเด็กหรือยังไง ถึงได้อยากได้รางวัลเวลาที่ตัวเองทำตัวดี”

เฟยเทียนที่เห็นภรรยาเดินออกไปด้วยหน้าแดงก่ำ เขาได้แต่หัวเราะที่สามารถหยอกเย้าภรรยาให้เขินอายได้ นางเป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว ดีกว่าที่จะยอมอดทนให้คนรังแกเหมือนเมื่อก่อน

ก่อนเวลาอาหารเย็นนิดหน่อย หยางเทียนฉีก็กลับมาถึงบ้านหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วทุกคนมารวมกันที่ห้องโถงของบ้านและลงมือกินข้าวทันที อาหารมื้อนี้ของฉีหลินได้รับเสียงชมเชยไม่น้อย พวกเขาไม่รู้ว่าปลาเปลือกแข็งจะสามารถนำมาทำอาหารได้อร่อยขนาดนี้

หลังจากที่ทุกคนกินจนอิ่มแล้ว เยว่เล่อมีหน้าที่เก็บล้างทำความสะอาดถ้วยชาม หลังมื้ออาหารค่ำจะเป็นเวลาที่ครอบครัวมานั่งพูดคุยปรึกษากัน

“ท่านพ่อ งานก่อสร้างคืบหน้าไปมากน้อยเท่าไหร่แล้วเจ้าคะ”

“วันนี้พ่อให้ชาวบ้านช่วยกันสร้างบ้านจากไม้ไผ่ให้เราอยู่ชั่วคราวก่อน ส่วนนายช่างที่จ้างมาจากในเมืองกำลังวางรากฐานของบ้านคาดว่าอีกไม่เกินหนึ่งเดือนบ้านหลังใหญ่ของเราจะสร้างเสร็จ”

“แล้วบ้านไม้ไผ่สร้างเสร็จหรือยังเจ้าคะ”

“พรุ่งนี้ก็เสร็จแล้วล่ะ วันมะรืนเราจะย้ายบ้านทันที ตอนนี้พวกเจ้าเก็บของกันเสร็จเรียบร้อยแล้วใช่หรือไม่”

“เก็บเสร็จหมดแล้วขอรับท่านพ่อวันนี้ข้ากับท่านแม่และน้องเล็กช่วยกันเก็บลงหีบเอาไว้แล้ว” เฟยจิน

“ส่วนของการล้อมรั้วไม่เกิน 10 วัน คงแล้วเสร็จ พ่อได้ว่าจ้างทาสหลวงมาทำงานด้วย เพราะแรงงานชาวบ้านมีไม่เพียงพอ”

“ท่านพ่อมีอะไรให้ข้าช่วยหรือไม่ขอรับ ตอนนี้ข้าพอจะเดินได้บ้างแล้ว” เฟยเทียน

“เจ้ารักษาตัวเองให้หายดีเสียก่อน อย่าให้เสียความตั้งใจของเมียเจ้า หากเจ้าเจ็บป่วยขึ้นมาอีก คนที่เสียใจมากคือนาง พ่อกับแม่ของเจ้าเองก็ปวดใจไม่น้อย เอาไว้หายดีเมื่อไหร่แล้วค่อยมาช่วยกันทำงาน”

“ขอรับท่านพ่อ ข้าขอโทษที่คิดน้อยไปหน่อย”

“ท่านพ่อเจ้าคะข้าว่าบ้านเราคงต้องซื้อเกวียนวัวแล้วล่ะเจ้าค่ะ ไม่เช่นนั้นเราจะขนย้ายลำบาก”

“พ่อก็คิดเช่นเดียวกันกับเจ้าเอาเป็นว่าพ่อจะไปซื้อเกวียนวัวมาสักเล่มก็แล้วกันพรุ่งนี้ เลือกเกวียนที่มีขนาดใหญ่หน่อย วัวเทียมเกวียนสักสองตัว จะได้มีแรงลากเกวียน”

“ข้าเห็นด้วยกับท่านพ่อเจ้าค่ะ”

“เอาล่ะแยกย้ายกันไปพักผ่อนเถอะ ดูสิเจ้าเด็กแสบสองคนนั่นหลับไปแล้ว พวกเจ้าเองก็พาลูกกลับไปนอนที่ห้องเถอะ”

“เจ้าค่ะท่านพ่อ ”

เช้าวันต่อมานางฟางและลูกสาวเก็บของที่เหลือเอาไว้ด้านนอกลงหีบ ของที่จำเป็นล้วนเก็บเรียบร้อยแล้ว ฉีหลินหลังจากดูแลสามีให้กินข้าวกินยาเสร็จเรียบร้อยแล้วนางถึงได้ไปช่วยน้องชายสามีและลูก ๆ ของนางตัดผักที่ปลูกเอาไว้ในแปลงหลังบ้าน ผักกาดขาวพวกนี้สามารถนำไปทำผักดองเอาไว้กินได้

“ท่านแม่เจ้าคะ ผักกาดขาวพวกนี้ข้าคิดว่าจะนำไปทำเป็นผักดองเจ้าค่ะ”

“ดีเหมือนกันแม่เองก็กังวลว่าจะทำยังไงกับผักพวกนี้ จะทิ้งเอาไว้ที่นี่ก็เสียดาย”

“เจ้าค่ะ ต่อไปนี้พวกเราจะมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นเจ้าค่ะ ท่านแม่วางใจเถอะ”

“เมื่อวานแม่ได้ยินว่าหลี่กุ้ยฮัวมาหาเรื่องทะเลาะกับเจ้าหรือ”

“นางมาถามข้าว่าท่านพี่รักษาตัวอยู่ที่ใดน่ะเจ้าค่ะ”

“พ่อแม่นางล้วนนิสัยใจคอดี แต่ทำไมนางถึงได้มีนิสัยเช่นนั้นอยู่ นางไม่ยอมทำงานในนาไม่ช่วยเหลืองานใด ๆ ทั้งนั้น แม่ได้ยินพี่สะใภ้ของนางพูดว่าจะให้นางแต่งออกไปที่หมู่บ้านลู่ซางที่อยู่ไกลจากที่นี่มากเพราะการกระทำของนางจึงหาชายหนุ่มให้นางแต่งด้วยไม่ได้ในหมู่บ้านใกล้เคียงนี้”

“นางทำตัวเองเจ้าค่ะ นางย่อมต้องยอมรับผลกรรมที่ตามมา”

“จริงสิหลินเอ๋อร์ แม่ได้ยินมาว่าฮุ่ยเหม่ยก็จะแต่งออกไปเช่นเดียวกัน กับเศรษฐีในเมืองน่ะ”

“เหอะ ๆ ท่านป้าคงยินดีปรีดาที่ลูกสาวได้แต่งเป็นอนุภรรยาของคนมีเงิน”

“ก็ดีแล้วนางจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับพวกเราอีก”

“คนพวกนี้วางใจไม่ได้เจ้าค่ะท่านแม่ ข้าคิดว่าสองแม่ลูกคู่นั้นกำลังหาทางเล่นงานพวกเราอยู่แน่ ๆ”

“แม่เองก็คิดเช่นเดียวกับเจ้า ถ้าให้แม่ยังอยู่ที่นี่นานมากกว่านี้คิดว่าแม่คงป่วยเป็นโรคหวาดระแวงเข้าสักวัน เพราะพี่สะใภ้เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น ยิ่งตอนนี้ลูกชายทั้งสองของนางไม่คล้อยตามนางอีกแล้ว นางยิ่งจะแค้นใจพวกเรามากขึ้น”

“ยังดีที่ลูกชายของนางไม่มีใครเหมือนนางเลย ส่วนท่านลุงไม่รู้ว่าคิดอันใดอยู่ท่านพ่อบอกว่าเมื่อก่อนท่านลุงไม่ใช่เป็นคนแบบนี้ไม่ใช่หรือเจ้าคะท่านแม่”

“ใช่ แม่เองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรท่านลุงของพวกเจ้าถึงได้เปลี่ยนไปเช่นนี้ หลังจากที่ท่านปู่และท่านย่าของพวกเจ้าตายไป เขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย”

“แล้วแต่เวรแต่กรรมเถอะเจ้าค่ะท่านแม่ ใครทำอะไรก็จะได้แบบนั้น เก็บผักเสร็จแล้วข้าจะพาน้อง ๆ เข้าป่านะเจ้าคะเผื่อจะได้อะไรกลับมาทำอาหาร”

“อืมไปเถอะ หลาน ๆ แม่จะดูให้เองไม่ต้องห่วง ”

“เจ้าค่ะ”

หลังจากที่ตัดผักใส่ตะกร้าและขนเข้ามาเก็บเอาไว้ภายในบ้านเสร็จแล้ว ฉีหลินพาน้องชายน้องสาวของสามีเข้าป่าทันที ฉีหลินต้องการหาอาหารมาบำรุงร่างกายสามีให้ดี เมื่อหายดีแล้วจะได้ใช้งานเขาให้เต็มที่ ส่วนใช้งานอะไรนั้นค่อยว่ากันอีกที 

Related chapters

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 17 ย้ายบ้านกันเถอะ

    นับตั้งแต่ฉีหลินพาสามีกลับมารักษาตัวที่บ้านตอนนี้เวลาก็ผ่านไปแล้วหลายวัน เช้าวันนี้หลังจากกินมื้อเช้าพวกเขาจะย้ายบ้านไปอยู่ที่หมู่บ้านป่าหมอกกันแล้วคนที่ดีใจที่สุดที่จะได้ย้ายบ้านไม่ใช่ใครที่ไหนแต่หากเป็นหยางเฟยจินผู้ที่หวังมานานว่าจะได้ย้ายไปจากตรงนี้เสียที อย่างน้อย ๆ ครอบครัวของเขาจะได้ไม่โดนเอาเปรียบและถูกป้าสะใภ้รังแกเช่นที่ผ่านมา“พวกเจ้าเร่งมือกันหน่อยประเดี๋ยวสายแล้วจะร้อนเอาได้” หยางเทียนฉีเร่งลูกเมีย“ท่านพี่ท่านขนของพวกนี้ขึ้นเกวียนไปเถอะ แล้วให้อาเทียนนั่งไปกับท่านส่วนข้าจะเดินไปกับลูกสะใภ้และหลาน ๆ เอง” นางฟางบอกผู้เป็นสามี“เจ้าจะเดินไหวหรือ เอาเช่นนี้ดีหรือไม่เราจ้างเกวียนบ้านลุงเมิ่งไปส่งพวกเจ้าดีกว่า จะเดินทำไมให้เหนื่อย”“เอาแบบนั้นก็ได้เจ้าค่ะ ท่านรีบไปบ้านท่านลุงเมิ่งเถอะ”ในตอนที่คนบ้านหยางจัดแจงข้าวของกันอยู่นั้น นางหลินที่ตอนนี้รักษาตัวหายดีแล้วก็เดินมาที่บ้านหยางสายรองเพื่อดูว่าคนพวกนี้ย้ายออกไปจริงหรือไม่ และหยิบจับอะไรตัดไม้ติดมือไปด้วยหรือเปล่า“เหอะรีบ ๆ ไสหัวของพวกเจ้าออกไปจากบ้านของข้า และอย่าได้หยิบอะไรของข้าติดไม้ติดมือไปเป็นอันขาดจะหาว่าข้าไม่เตือน”“

    Last Updated : 2024-12-04
  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง    ตอนที่ 18 ความลับของหยางเฟยเทียน

    หลังจากที่จับปูจับปลาจับกุ้งกันจนพอใจแล้ว สามเสี่ยวลงเล่นน้ำอย่างสนุกสนานฉีหลินนึกได้ว่ายังไม่ได้ขุดบ่อน้ำเอาไว้ใช้สอยเลย จะพึ่งพาเพียงแค่น้ำจากลำธารไม่ได้ อีกทั้งนางต้องการที่จะเปลี่ยนน้ำในบ่อให้เป็นน้ำพลังวิญญาณโดยการนำน้ำพุวิญญาณในมิติมาเติมลงไป เมื่อกลับจากจับปลาที่ลำธารแล้วนางจึงปรึกษาเรื่องนี้กับพ่อสามีและสามีทันที บ่อน้ำที่นางต้องการคือ บ่อน้ำขนาดใหญ่ 1 บ่อ และบ่อน้ำสำหรับใช้สอยในบ้าน 1 บ่อ นางคิดว่าจะจ้างชาวบ้านในหมู่บ้านมาช่วยขุดให้“ท่านพ่อเจ้าคะ ข้ามีเรื่องจะปรึกษาเจ้าค่ะ ท่านพี่ด้วยนะเจ้าคะ”“มีเรื่องอะไรหรือหลินเอ๋อร์” เฟยเทียนถามภรรยาออกมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล“ข้าต้องการขุดบ่อน้ำขนาดใหญ่ในที่ดินของเราเจ้าค่ะ และบ่อน้ำสำหรับใช้สอยในบ้านอีก 1 บ่อ ข้าอยากให้ท่านพ่อไปว่าจ้างชาวบ้านมาช่วยขุดเจ้าค่ะ เราจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปตักน้ำที่ลำธารเจ้าค่ะ"“ดีเหมือนกัน เช่นนั้นหลังกินมื้อเที่ยงแล้วพ่อจะเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อพูดคุยกับหัวหน้าหมู่บ้านเรื่องการจ้างงานก็แล้วกัน”“เจ้าค่ะท่านพ่อ ฝากด้วยนะเจ้าคะ”“ไม่เป็นไรไม่ได้ลำบากอะไร พวกเจ้าเอาปลาไปให้แม่ของเจ้าทำเถอะจะได้รีบกินข้าว ดูท่าพ

    Last Updated : 2024-12-04
  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 19 สารภาพความจริง

    เช้าวันนี้ทุกคนช่วยกันรดน้ำพืชผักวัวสองตัวทำหน้าที่บรรทุกน้ำจากลำธารโดยที่เฟยจินเป็นคนบังคับเกวียน จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเดินแบกน้ำจากลำธาร ตอนนี้น้ำในบ่อที่ขุดเอาไว้มีน้ำประมาณครึ่งบ่อและคาดว่าอีกสองวันน้ำคงจะเต็มบ่อและฉีหลินจะทำการเปลี่ยนแปลงสภาพน้ำในบ่อให้เป็นน้ำที่มีพลังวิญญาณหลังจากรดน้ำพืชผักที่ปลูกเอาไว้เสร็จแล้วก็ได้เวลามื้อเช้า เช้านี้ฉีหลินทำข้าวต้มปลาเปลือกแข็ง และมีน้ำแกงปลา ผัดผักป่า หลังมื้ออาหารเช้านางตั้งใจจะเข้าป่าล่าสัตว์ โดยที่นางจะพาเสี่ยวหลางไปด้วย“ท่านพ่อท่านแม่ขอรับ เดี๋ยวข้าและหลินเอ๋อร์จะเข้าป่านะขอรับจะได้มีเนื้อเอามาเก็บไว้กินหรือไม่ก็นำไปขายบ้านเรายังต้องใช้เงินอีกเยอะ”“มันจะดีหรือลูก มันอันตรายแม่ว่าเราหาอย่างอื่นทำดีหรือไม่ หากเจ้าสองคนเป็นอะไรไปอีกแม่จะทำยังไง ลูก ๆ ของพวกเจ้าจะอยู่ยังไง” นางฟางรีบพูดออกมาด้วยความเป็นห่วงเพราะเหตุการณ์ที่ลูกชายลูกสะใภ้บาดเจ็บในตอนนั้นติดอยู่ในใจนางตลอดมา ถึงจะยากจนหน่อยแต่ก็ยังพอปลูกพืชผักออกมาขายได้นางจึงไม่อยากให้เกิดอะไรขึ้นไม่ว่ากับใครก็ตาม“ท่านแม่อย่าได้เป็นห่วงเจ้าค่ะ ข้าจะพาเสี่ยวหลางไปด้วยพวกเราไม่ได้เข้าป่าลึ

    Last Updated : 2024-12-04
  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 20 เดินตามหลังเมีย ย่อมต้องมีเนื้อกิน

    ทั้งสองคนเดินเข้าป่าหมอกลึกเข้าไปเรื่อย ๆ หมอกก็เริ่มหนาเรื่อย ๆ ด้วยเช่นกัน ทั้งสองคนกับอีกหนึ่งตัวเดินยิ่งเดินลึกเข้าไปเท่าไหร่หมอกก็ยิ่งหนามากขึ้นอีก แต่พอพวกเขาเดินผ่านหมอกที่หนาทึบลึกเข้ามากลับพบว่าภายในป่าชั้นในที่ลึกเข้ามาไม่มีหมอกเลยภาพตรงหน้าทำเอาฉีหลินตกตะลึงอ้าปากค้างเฟยเทียนเองก็มีท่าทางไม่ต่างกัน ภายในป่าหมอกชั้นใน ต้นไม้ทุกต้นสูงเสียดฟ้าป่าเขียวชอุ่มบ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์ของป่าได้เป็นอย่างดี“ข้างในนี้อุดมสมบูรณ์มากเลยนะเจ้าคะท่านพี่ แต่ทำไมชาวบ้านไม่เข้ามาหาของป่าล่าสัตว์ในป่าหมอกล่ะเจ้าคะ จากที่เราเข้าป่ามายังไม่พบเจอสัตว์ป่าดุร้ายเลยนะเจ้าคะ”“อาจจะเป็นเพราะพวกชาวบ้านเดินเข้ามาก็เจอกับกำแพงหมอกและมีบางคนหลงทางทำให้หาทางออกไม่เจอก็เป็นได้”“ข้าก็คิดเช่นเดียวกันกับท่านพี่ หากว่าเราไม่มีเสี่ยวหลางมาด้วยไม่แน่ว่าพวกเราอาจจะหลงทางอยู่ในกำแพงหมอกก็เป็นได้”“คงเป็นเช่นนั้น”เสี่ยวหลางบอกกับฉีหลินว่ามันจะไปล่าหมูเพื่อเอากลับไปให้เพื่อนตัวน้อยทั้งสองของมัน ฉีหลินเองอดค่อนแคะมันในใจไม่ได้ว่าตกลงท่านเทพส่งให้มาเป็นตัวช่วยของนางหรือมาเป็นพี่เลี้ยงลูกของนางกันแน่ฉีหลินกับเฟยเท

    Last Updated : 2024-12-04
  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 21 เราแค่.. เอากวางมาขายเองนะ

    เฟยเทียนบังคับเกวียนเข้ามาในเมืองและมุ่งหน้าไปยังเหลาอาหารหมื่นลี้ เมื่อมาถึงจุดรับซื้อของเสี่ยวเอ้อร์ที่ทำหน้าที่รับซื้อของจากชาวบ้านรีบเดินมาต้อนรับทันที“เชิญจอดเกวียนด้านนี้เลยขอรับ ไม่ทราบว่าท่านนำอะไรมาขายให้เหลาหมื่นลี้ของเราหรือขอรับ ขอข้าตรวจดูได้หรือไม่”“ย่อมได้อยู่แล้ว เชิญเจ้ามาตรวจสอบดูได้”เมื่อเสี่ยวเอ้อร์เห็นสิ่งที่อยู่บนเกวียนทันทีที่คนบนเกวียนยกเสื่อไม้ไผ่ออกเขาได้แต่ตกตะลึงตาค้าง ก่อนที่จะบอกให้เฟยเทียนเอาเสื่อไม้ไผ่คลุมกลับไปเช่นเดิมจากนั้นเขาก็กลับหลังหันวิ่งเข้าไปตามหลงจู๊ทันที“นะ.. นะ นี่มัน กะ. กะ กวางดาว ท่านช่วยเอาเสื้อคลุมเอาไว้ก่อนนะขอรับ ข้าจะไปตามหลงจู๊เดี๋ยวนี้”เสี่ยวเอ้อร์วิ่งหน้าตั้งกลับเข้าไปด้านใน เพื่อไปตามหลงจู๊ของเหลาอาหารหมื่นลี้มาเป็นผู้เจรจาซื้อขายในครั้งนี้ เพราะตั้งแต่เขามาทำงานในตำแหน่งเสี่ยวเอ้อร์รับซื้อก็ไม่เคยมีใครเอากวางมาขายเลยสักครั้ง เขาเองไม่สามารถตัดสินใจได้ ด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องให้หลงจู๊มาตัดสินใจด้วยตัวเอง“หลงจู๊ขอรับ ท่านช่วยออกไปเจรจาที่จุดรับซื้อได้หรือไม่ขอรับ พอดีมีของที่ข้าไม่สามารถตัดสินใจได้มาขายขอรับ”“ของอะไรของเจ้า

    Last Updated : 2024-12-04
  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง    ตอนที่ 22 ตอบแทนน้ำใจ

    ฉีหลินที่ยุ่งวุ่นวายอยู่กับการล้างทำความสะอาดเครื่องในหมูอยู่เป็นเวลานานในที่สุดเครื่องในหมูทั้งหมดก็ถูกนำมาตุ๋นรวมกับหัวหมู ในส่วนของไส้อ่อนนางนำไปคลุกเกลือและใส่ไหเอาไว้ไม่ได้นำมาทำอาหารสำหรับวันนี้กลิ่นหอมของหมูตุ๋นลอยตลบอบอวนไปทั้งบ้าน เฟยเทียนที่รับหน้าที่ย่างหมูอยู่ถึงกับต้องกลืนน้ำลาย หมูที่ภรรยาของเขาหมักด้วยเครื่องเทศจนได้ที่จากนั้นเขารับหน้าที่เป็นคนย่างหมู ถึงแม้ว่าหมูที่เขากำลังย่างอยู่จะส่งกลิ่นหอมมากมายขนาดไหนแต่ตอนนี้กลิ่นของหมูตุ๋นได้กลบกลิ่นหมูย่างไปโดยสิ้นเชิง“ท่านพ่อ ท่านแม่ทำอาหารอะไรกันแน่ขอรับ หอมกว่าหมูย่างของเราอีก” เจี้ยนเอ๋อร์“นั่นสิขอรับท่านพ่อ ท่านแม่ทำอาหารได้หอมถึงเพียงนี้จะต้องเป็นของอร่อยแน่ ๆ เลยขอรับ” เฉิงเอ๋อร์“พ่อว่าพวกเจ้าสองคนเช็ดน้ำลายก่อนดีหรือไม่ ประเดี๋ยวมันจะหยดใส่หมูที่กำลังย่างอยู่”“ท่านพ่อพวกข้าไม่ได้กำลังน้ำลายไหลเสียหน่อย” เจี้ยนเอ๋อร์ที่ยกมือขึ้นเช็ดปากแต่กลับพบว่าตัวเองโดนบิดาแกล้งเข้าให้แล้ว“ข้าไปหาท่านแม่ในครัวดีกว่า ไปดูว่าท่านแม่ทำอะไรกันแน่” เฉิงเอ๋อร์“รอข้าด้วย ข้าไปด้วย” เจี้ยนเอ๋อร์เฟยเทียนได้แต่มองตามหลังลูกชายทั

    Last Updated : 2024-12-04
  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง    ตอนที่ 23 ย้ายเข้าบ้านหลังใหม่

    ในที่สุดวันที่บ้านของพวกเขาสร้างเสร็จแล้วก็มาถึง วันนี้นายช่างทำการส่งมอบบ้านให้กับครอบครัวหยาง บ้านหลังใหญ่สวยงามและแปลกตา จนทำให้เป็นที่กล่าวขานของชาวบ้านไปหลายวันเมื่อนายช่างพาคนกลับไปจนหมดแล้ว ทุกคนจึงได้ช่วยกันทำความสะอาดบ้านและห้องหับต่าง ๆ เจี้ยนเอ๋อร์และเฉิงเอ๋อร์มีห้องเป็นของตัวเองทำให้เด็กทั้งสองดีใจเป็นอย่างมาก พวกเขาใช้เวลาทำความสะอาดบ้านและจัดของให้เข้าที่เข้าทางเรียบร้อยดีแล้ว ของที่ติดตัวมาจากบ้านเก่ามีไม่มาก จึงจำเป็นต้องซื้อเพิ่มอีกหลายอย่าง ทั้งครอบครัวจึงได้ตกลงกันว่าพรุ่งนี้หลังจากรดน้ำดูแลสวนผักและผลไม้เสร็จแล้วพวกเขาจะเข้าเมืองเพื่อซื้อเครื่องเรือนและสิ่งของจำเป็นในบ้าน รวมถึงซื้อข้าวสารและธัญพืชมาเติมห้องเก็บเสบียง“ท่านแม่พักสักหน่อยเถอะเจ้าค่ะ ข้ากับน้องเล็กจะทำมื้อค่ำเอง”“ได้ แม่ฝากพวกเจ้าด้วย”“ส่วนพวกเจ้าตามท่านพ่อกับท่านอาไปอาบน้ำเตรียมตัวกินข้าว”“ขอรับท่านแม่ ไปกันเถอะพวกเราไปอาบน้ำกัน” เจี้ยนเอ๋อร์ก่อนที่จะทำอาหารเย็นฉีหลินให้สามีของนางก่อกองไฟที่ลานหลังบ้านวันนี้นางจะเอาขาหมูที่หมักเกลือเอาไว้มารมควันเพื่อเก็บเอาไว้เป็นเสบียงในฤดูหนาวที่จะมาถึงนี้

    Last Updated : 2024-12-04
  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 24 ซื้อของและความบังเอิญ

    เกวียนวัววิ่งออกจากหมู่บ้านป่าหมอกมุ่งหน้าเข้าไปในตัวเมือง ฉีหลินเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองมีกวางอยู่ในมิติ 2 ตัวนางกำลังคิดอยู่ว่าจะเอาออกมาขายดีหรือไม่แต่ถ้าขายไปตอนนี้คงไม่ดีเท่าไหร่ จากของที่หายากจะกลายเป็นหามาง่ายจากนั้นราคาจะถูกลงตามมาด้วยนางจึงตัดสินใจว่าจะเก็บเอาไว้ก่อนจะยังไม่ขาย การเข้าเมืองในวันนี้จุดประสงค์หลักคือซื้อข้าว แป้ง เครื่องปรุงเครื่องเทศตลอดจนถึงหม้อ ถ้วยชามตะเกียบรวมถึงเครื่องเรือนต่าง ๆ เรื่องนี้นางให้แม่สามีเป็นคนจัดการ ส่วนนางจะไปซื้อเกวียนวัวอีกเล่มที่ตลาดค้าสัตว์ ส่วนลูก ๆ ของนางและสามีไปซื้อกระดาษพู่กันและอุปกรณ์สำหรับการเรียนโดยมีเฟยจินตามไปด้วยหยางเทียนฉีจึงทำหน้าที่ขับเกวียนไปจอดหน้าร้านที่ภรรยาของเขาเข้าไปซื้อของ ฉีหลินนั้นไปที่ตลาดค้าสัตว์คนเดียวหากเป็นนางเมื่อก่อนเฟยเทียนย่อมไม่มีทางปล่อยให้นางไปคนเดียวแน่แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว นางทั้งเก่งกล้าและมีฝีมือพอตัวจึงไม่ต้องกังวลว่าใครจะทำร้ายนาง แต่เขากลับกลัวว่านางจะลงไม้ลงมือกับผู้อื่นเสียมากกว่าหากว่ามีใครเข้ามาหาเรื่องรังแกนางก่อนอย่างเช่นตอนนี้ไม่รู้ว่าดวงสมพงษ์หรือว่าความบังเอิญหรืออะไรกันแน่ หย

    Last Updated : 2024-12-04

Latest chapter

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง    ตอนที่ 130 ความสุข

    ในตอนที่ประมุขมารได้ตายไปพร้อมกับดวงจิตที่แตกสลาย แต่ทว่ากลับไม่ได้แตกสลายไปทั้งหมด ยังมีดวงจิตอีกเสี้ยวได้หลุดลอยไปเกิดใหม่ในอีกภพชาติหนึ่ง เกิดใหม่เป็นมนุษย์ธรรมดาไม่สามารถระลึกชาติได้ ไม่มีความสามารถพิเศษอะไร เพียงใช้ชีวิตเรียบง่ายเพียงเท่านั้น นี่คือสิ่งที่ประมุขมารร่ำร้องขอความเมตตาจากสวรรค์ก่อนที่เข้าจะแหลกสลายไปหวังฉีหลินและเฟยเทียนกลับถึงหมู่บ้านป่าหมอก ทุกอย่างนางไม่คิดว่าจะง่ายดายถึงเพียงนี้ ในที่สุดประมุขมารก็คิดได้เสียที และหวังว่าพรที่นางและสามีร้องขอกับท่านมหาเทพนั้นจะทำให้ประมุขมารไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดี มีความสุขและมีภรรยาที่รักเขามากแล้วก็ขอให้ทั้งสองคนเป็นคู่ด้ายแดงทุกภพทุกชาติไป นี่เป็นสิ่งเดียวที่นางและสามีทำได้หลังจากที่หมดปัญหา หมดสงคราม ทุกคนก็ใช้ชีวิตกันอย่างสงบสุข แคว้นหลงอยู่ในยุคที่เจริญรุ่งเรือง ประชาชนอยู่ดีกินดี และข่าวการกลับมาขององค์ชายแปดผู้หายสาบสูญ ตอนนี้ถูกแต่งตั้งเป็นชินอ๋อง ที่ดินศักดินาหมู่บ้านป่าหมอกและหมู่บ้านใกล้เคียงอีกสามหมู่บ้าน หวังฉีหลินทิ้งงานให้ลูกชายทั้งหลายแล้วหนีไปท่องเที่ยวกับสามี ทั้งสองคนออกไปท่องโลกกว้าง และมักจะนำผลไม้หรือพืช

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 129 การตัดสินใจของประมุขมาร

    หลังจากที่ประมุขมารได้รับสารท้ารบจากเฟยเทียน ทำให้เขาได้รู้ว่าต่อให้เวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหนบุรุษผู้กระหายสงครามและพร้อมจะทำลายศัตรูตรงหน้าให้ย่อยยับได้ทุกเมื่ออย่างแม่ทัพสวรรค์ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยถึงแม้ในชาติภพนี้เขาจะลงมาจุติในดินแดนของมนุษย์แต่ความสามารถของเขายังติดตัวมานั่นไม่ใช่เรื่องโกหก ถึงแม้มหาเทพจะไม่ค่อยชอบหน้าลูกเขยสักเท่าไหร่ แต่มหาเทพผู้รักลูกสาวยิ่งกว่าสิ่งใดย่อมไม่มีทางให้นางลำบากส่วนมารอย่างตัวเขาเล่าทำอันใดได้บ้าง เป็นเขาเองที่ไปตกหลุมรักนางข้างเดียว เป็นเขาเองที่ยึดมั่นถือมั่น เป็นเขาเองที่ไม่ยอมปล่อยวาง เขารู้ตัวเองดีด้วยพลังของตัวเขาเองยังไม่ฟื้นคืนกลับมาทั้งหมด ต่อให้สู้จนตัวตายก็ไม่สามารถเอาชนะทั้งสองได้ถึงแม้จะเอาชนะแม่ทัพสวรรค์ได้แล้วธิดามหาเทพจะชายตาแลเขาหรือก็ไม่ นางไม่เพียงไม่ชายตาแลหากแต่นางคงแก้แค้นเขาที่ทำให้สามีของนางต้องมีอันเป็นไป นอกจากจะไม่ได้ความรักแล้วสิ่งที่ได้กลับมาคือความเกลียดชังต่างหากที่นางจะหยิบยื่นให้เขาแล้วเหตุใดเขาถึงได้หน้ามืดตามัวเช่นนี้อยู่ถึงแสนปี ประชาชนเผ่ามารล้วนล้มตายไปตั้งเท่าไหร่ น้องชายคนเดียวของเขาที่เฝ้าเตือนสติเขาอยู่ตลอด

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง    ตอนที่ 128 เดินทางไปเผ่ามาร

    เวลาผ่านไปแล้วนับเดือน ตอนนี้กองกำลังที่ฉีหลินฝึกฝนขึ้นมาก็ออกจากด่านกักตนกันทุกคนแล้ว เวลานี้ฉีหลินกับสามีพร้อมด้วยเหล่าสัตว์เทพพร้อมไปเยือนเผ่ามารแล้วเฟยเทียนเองก็เห็นสมควรว่าไม่ควรปล่อยเวลาให้ยืดเยื้อไปมากกว่านี้ หลังจากจบปัญหานี้ได้เท่ากับภารกิจของภรรยาได้เสร็จสิ้นลงเช่นกัน ต่อจากนี้ไปพวกเขาสามีภรรยาจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเสียทีหลังจากกำหนดวันเคลื่อนพลได้แล้วฉีหลินก็ให้ทุกคนได้พักผ่อนให้เต็มที่ และเตรียมข้าวของที่จำเป็นใส่ลงในแหวนมิติให้เรียบร้อย ทั้งอาหารการกิน ยารักษาต่าง ๆ ทุกคนต่างเตรียมไปให้พร้อมสรรพ ด้วยศึกครั้งนี้อีกฝ่ายคือเผ่ามารไม่รู้ว่าจะมีฝีมือร้ายกาจขนาดไหน แต่พวกเขาเชื่อมั่นในตัวนายท่านและนายหญิงว่าจะนำพาพวกเขากลับบ้านมาอย่างปลอดภัยเฟยจิน เฮ่ออี และฮั่นเหวินไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการรบในครั้งนี้ ลูก ๆ ของเฟยเทียนทุกคนก็เช่นเดียวกัน ส่วนสัตว์เทพที่คอยดูแลความปลอดภัยที่หมู่บ้านป่าหมอกมีเพียงต้าเซี่ยกับเสี่ยวเสวียนอู่เพียงสองตัวเท่านั้นส่วนเสี่ยวหลาง เสี่ยวหู่ เสี่ยวเฮย เสี่ยวรุ่ยจื่อ และพี่ใหญ่อย่างจินหลงล้วนเข้าร่วมการรบในครั้งนี้ คนที่กระตือรือร้นมากที่สุดคื

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 127 ตอนพิเศษ วันว่าง ๆ ของไป๋อี้ถัง

    ไป๋อี้ถังผู้โสดสนิท ครองตัวเป็นผู้บริสุทธิ์ประหนึ่งนักพรตผู้ทรงศีล อีกทั้งรังเกียจสตรีมากเล่ห์ หลังจากออกจากด่านกักตนมา เขาก็ต้องตั้งหน้าตั้งตาสั่งสอนลูกศิษย์ในสำนัก ไม่มีภรรยาและบุตรให้ดูแล เวลาทั้งหมดที่มีนอกจากฝึกฝนพลังปราณแล้ว เวลาส่วนที่เหลือเขาจึงเคี่ยวเข็ญลูกศิษย์ในสำนักศึกษาด้วยความเข้มงวดในเวลาต่อมา อาจารย์ใหญ่ไป๋อี้ถังจึงมีฉายาว่า อาจารย์ใหญ่จอมโหด หากใครไม่ทำการบ้านมาส่งก็จะโดนลงโทษให้ไปวิ่งรอบสถานศึกษา อีกทั้งยังจะต้องทำการบ้านในครั้งหน้ามากกว่าคนอื่นสองเท่าเท่านั้นยังไม่พอ ยังต้องเขียนจดหมายสำนึกผิดอีก 100 จบ และไปเก็บมูลทำความสะอาดคอกของสือเอ้อร์กับสืออีแทนคนงานในไร่ แถมยังต้องถูกเจ้าสือเอ้อร์กับสืออีกลั่นแกล้งจนหน้าทิ่มกองอึอีก ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครกล้าไม่ทำการบ้านอีกเลยวันนี้เป็นวันที่ไป๋อี้ถังว่างมาก มากที่สุด วันนี้เป็นวันหยุดของสถานศึกษา ไป๋อี้ถังจึงคิดว่าจะไปเดินเล่นที่ตลาดในเมือง และหาซื้อพู่กันกับแท่นฝนหมึกเพิ่มเพราะเท่าที่เขามีอยู่ตอนนี้ใช้ไปจนเกือบจะหมดแล้วจากนั้นเขาตั้งใจว่าจะชวนสหายทั้งสามของเขาไปด้วยกัน แต่กลับไม่มีใครไปเพราะแต่ละคนต้องการอยู่กับภรรยาแ

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 126 วางแผนรับมือกับเผ่ามาร

    หลังจากที่เฟยเทียนกับฉีหลินเดินทางกลับมาถึงหมู่บ้านป่าหมอกพร้อมลูกชายและเหล่าสหาย หนึ่งเดือนให้หลังเฟยจินก็กลับมาพร้อมกับฮั่นเหวินและเฮ่ออี หลังจากเข้าเฝ้าฮ่องเต้และรายงานเกี่ยวกับสถานการณ์ชายแดน รวมถึงส่งรายชื่อหนอนให้กับเบื้องบนแล้ว ตัวเขาเองก็หมดหน้าที่ ตอนนี้สงครามสงบลงแล้ว ทั้งสามจึงได้ยื่นหนังสือขอลาพักกลับบ้านเกิดเพื่อเยี่ยมบิดามารดาไป๋อี้ถังและสหายทั้งสามจะเข้าด่านกักตนเพื่อฝึกฝนในอีก 3 วันข้างหน้า โดยผู้ที่จะรับหน้าที่สั่งสอนศิษย์ในสถานศึกษาก็คือราชครูไป๋หย่งเต๋อที่เดินทางตามหลังเฟยจินได้เพียง 7 วันนอกจากไป๋หย่งเต๋อแล้วยังมีไป๋เจิ้นกั๋วเจ้ากรมอาญา เดินทางมาพร้อมกับไท่ปิงองครักษ์ประจำตัว นับเป็นการรวมตัวกันระหว่างองครักษ์เลยก็ว่าได้ เซียวหลางตัดสินใจแต่งงานและติดตามไป๋อี้ถัง ม่อถูเองก็เช่นเดียวกัน มีเพียงไท่ปิงเท่านั้นที่มีหน้าที่ดูแลไป๋เจิ้นกั๋วที่เมืองหลวงไท่ปิงเองก็อยากจะมีชีวิตเฉกเช่นสหายทั้งสองบ้าง เขาเองก็คงต้องเร่งฝึกองครักษ์ขึ้นมาใหม่เพื่อจะได้ทำหน้าที่แทนเขา ส่วนตัวเขาเองจะตามมาตั้งรกรากที่หมู่บ้านป่าหมอกแห่งนี้ตามสหายทั้งสองคนวันนี้ฉีหลินเรียกประชุมหน่วยลับที่เป

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง    ตอนที่ 125 สิ้นสุดสงคราม เดินทางกลับบ้าน

    เฟยเทียนพาภรรยามุ่งหน้ากลับหมู่บ้านป่าหมอกทันที หลังจากจัดการทั้งสองแคว้นเรียบร้อยแล้ว และด่านสุดท้ายของภารกิจในครั้งนี้ก็คือจัดการกับเผ่ามารให้เด็ดขาด หากไม่กำจัดประมุขเผ่ามารเสียตอนนี้ ไม่แน่ว่าวันข้างหน้าก็จะเกิดปัญหาเช่นนี้อีก มีเพียงกำจัดประมุขมารให้ได้เท่านั้นทุกคนจะได้ไม่เดือดร้อน ตอนนี้มีข่าวส่งว่าอ๋องมารน้องชายเพียงคนเดียวของประมุขมารได้หนีออกจากเผ่ามารไปตั้งรกรากที่อื่นแต่เดิมอ๋องมารก็ไม่เห็นด้วยกับประมุขมารเรื่องยึดดินแดนมนุษย์ แต่ไหนเลยประมุขมารผู้เป็นพี่ชายจะยอมฟัง ในเมื่อมันเป็นความแค้นใจที่มีต่อธิดามหาเทพและสามี ต่อให้อีกนับล้านปีประมุขมารก็วางความแค้นในใจลงไม่ได้“ไม่รู้ว่าเจ้าสามแสบจะทำเรื่องปวดหัวให้ท่านพ่อกับท่านปู่มากมายเพียงใด โดยเฉพาะลูกสาวของท่านพี่ ป่านนี้ไม่ใช่พี่อี้ถังปวดหัวจนผมขาวหมดหัวแล้วหรือเจ้าคะ”“ฮ่า ฮ่า ไม่ขนาดนั้นกระมัง ลูกสาวของเราออกจะน่ารัก อีกอย่างพี่อี้ถังก็ไม่ใช่ว่าจะรับมือไม่ได้เลยนี่นะ”“ท่านพี่ก็เข้าข้างนางตลอดล่ะเจ้าค่ะ อีกหน่อยนางก็เสียคนพอดี”“ไม่ใช่ว่านางกลัวท่านแม่อย่างเจ้าอยู่หรอกหรือ เอาน่าลูกยังเด็กอยู่ยังไม่รู้ความ มีพวกต้าเซี่ยอย

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 124 ไปต่อที่แคว้นฉาน

    ในท้องพระโรงตอนนี้เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้คร่ำคราญของบรรดาองค์หญิงและเหล่าสนมของฮ่องเต้ ส่วนเหล่าองค์ชายนั้นในใจต่างคิดว่าพวกเขาจบเห่แล้วคราวนี้ ยังไม่ทันได้ลงมือช่วงชิงตำแหน่งรัชทายาทแต่เสด็จพ่อกลับทำเรื่องผิดพลาดครั้งใหญ่ ตอนนี้คนของแคว้นหลงบุกมาจัดการพวกเขาถึงในวังหลวงแห่งนี้ เช่นนั้นที่ชายแดนก็คงจะพ่ายแพ้เช่นเดียวกัน“มีอะไรจะพูดหรือไม่ แต่เอาจริง ๆ ไม่ต้องพูดหรอกเสียเวลา ข้าเข้าใจ เสี่ยวเฮยจัดการด้วยล่ะ เอาให้สะอาด” ฉีหลิน“จัดการให้เรียบร้อยจะได้รีบไปจัดการต่อ ข้าอยากกลับบ้านคิดถึงลูก” เฟยเทียนฮ่องเต้แคว้นอู๋มองดูสองสามีภรรยาสั่งงานเจ้าบุรุษชุดดำด้วยความไม่เข้าใจ อะไรคือจัดการให้เรียบร้อย อะไรคือเอาให้สะอาด พูดจาให้คนฟังแล้วไม่เข้าใจก็ช่างเถอะ แต่ช่วยเห็นหัวเขาหน่อยจะได้หรือไม่“อ้อ เสี่ยวเฮย ช่วยปล่อยฮองเฮากับองค์ชายและองค์หญิงที่เกิดจากพระนางด้วย มีคนต้องการพบพวกเขา”“ได้ จะจัดการให้เดี๋ยวนี้”“ขอบใจ ท่านพี่ไปกันเถอะเจ้าค่ะ เรายังมีอะไรที่ต้องทำต่อ”“อืม เสี่ยวเฮยจัดการให้เรียบร้อยอย่าให้เล็ดลอดออกไปได้แม้แต่คนเดียวเข้าใจหรือไม่”เฟยเทียนเดินตามหลังภรรยาออกไปจากท้องพระโรง ท่าม

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง   ตอนที่ 123 จัดการแคว้นอู๋

    ในวันที่ฉีหลินกับเฟยเทียนตัดสินใจลักลอบเข้าวังหลวงแคว้นอู๋ ทางชายแดนแม่ทัพแคว้นอู๋ตัดสินใจนำทัพเข้าบุกแคว้นหลงทันทีโดยมีทัพมารเข้ามาแทรกแซงทำให้กำลังทหารของทางฝั่งแคว้นอู๋มีจำนวนเพิ่มมาหลายพันคนในเมื่อเผ่ามารมือยืดมือยาวถึงเพียงนี้ เสี่ยวเฮยเองก็ย่อมลิ้นยืดลิ้นยาวได้เช่นเดียวกัน ในตอนแรกที่เสี่ยวเฮยยังไม่ได้กลับไปอยู่ในร่างของมังกรทมิฬนั้น ย่อมไม่มีใครเกรงกลัวแต่หลังจากเผ่ามารเข้ามาแทรกแซงทำตัวเป็นกำลังเสริมให้กับแคว้นอู๋ เสี่ยวเฮยจึงเห็นว่าไม่ควรจะปิดบังตัวเองอีกต่อไป มันจึงได้กลับร่างเป็นมังกรทมิฬขนาดใหญ่กว่าที่เผ่ามารจะได้รู้ความจริงก็โดยกินไปจนเกือบหมดเสียแล้ว ยิ่งกลืนกินสิ่งชั่วร้ายไปมากเท่าไหร่ขนาดตัวของเสี่ยวเฮยก็ขยายขึ้นใหญ่มากเท่านั้น ตอนนี้ที่กำลังทหารของแคว้นอู๋เห็นเสี่ยวเฮยกำลังกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้น ก็ตัดสินใจกันแล้วว่าจะหนีเอาตัวรอดถึงแม้ว่าแม่ทัพจะไม่สั่งถอยทัพแต่ใครก็ย่อมกลัวตาย ต่างคนต่างรักชีวิตของตัวเองเมื่อคิดได้เช่นนั้นก็ทิ้งอาวุธออกวิ่งทันทีส่วนเสี่ยวเฮยที่กินเผ่ามารไปแล้วยังรู้สึกว่าไม่อิ่มเท่าไหร่ ต่างจ้องมองไปที่กำลังทหารของแคว้นอู๋ด้วยสายตาวาววั

  • สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง    ตอนที่ 122 แฝงตัวในแคว้นอู๋

    ในขณะที่ฉีหลินกับเฟยเทียนเข้าไปในแคว้นอู๋อย่างราบรื่น ตอนนี้พวกเขาหาที่พักในเมืองหลวงของแคว้นอู๋ได้เรียบร้อยแล้ว ทั้งสองคนปลอมตัวเป็นตายาย เปิดร้านขายบะหมี่ในตลาดนับว่าเป็นงานที่ท้าทายมากสำหรับเฟยเทียน งานขายบะหมี่นี้เขารับหน้าที่เป็นคนทำบะหมี่ ส่วนภรรยาอย่างฉีหลินนั้นทำหน้าที่เก็บเงิน ส่วนผู้ติดตามทำหน้าที่เสี่ยวเอ้อร์ พวกเขาเช่าร้านบะหมี่ต่อจากเจ้าของเดิมที่เก็บของเตรียมตัวย้ายไปอยู่กับลูกชายที่บ้านเกิดในระหว่างที่ท่านพ่อและท่านแม่ไปทำหน้าที่ทำภารกิจเพื่อความสงบสุข แต่ลูกน้อยทั้งสามคนที่หมู่บ้านป่าหมอกนั้นไม่ค่อยให้ความร่วมมือกับ 3 คนแก่ที่บ้านสักเท่าไหร่ ไป๋อี้ถังเองยังไม่สามารถรับมือกับหลานน้อยทั้งสามคนได้ เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะอับจนหนทางถึงขนาดนี้ เจ้าสามคนนี่เกิดมาเพื่อสร้างความปั่นป่วนจริง ๆ“ท่านยุงถัง อันนี้ฉือไร” ฟางเซียน“หนังสือวรยุทธ์เบื้องต้น” ไป๋อี้ถัง“ท่านยุงถัง ฉอน เซียนเอ๋อร์ยักเรียน”“ฟางเซียนลุงว่าตอนนี้เจ้าไปนอนกลางวันกับน้องชายทั้งสองของหลานดีหรือไม่ เอาไว้รอให้เจ้าโตกว่านี้ลุงจะสอนให้ทุกอย่างเลย ต้าเซี่ย มาพาคุณหนูของเจ้าไปนอนกลางวันได้แล้ว”“แต่เซียนเอ๋อร์ไม่

DMCA.com Protection Status