MasukShare
chapter 75
Terakhir Diperbarui:
2025-03-02 17:11:15
Bab terkait
สาปรักมนตราเชลย chapter 76
“ไม่ต้องมาทำสำบัดสำนวน มีอะไรก็พูดมา แกคงไม่มายืนตากลมทนหนาวอยู่เพราะคิดถึงฉันหรอกนะ”“ไอ้เจ้าอันเดซาอีกับผู้หญิงบาดเจ็บตอนนี้พักอยู่ที่หมู่บ้านเตกูลา”“หือ...เรื่องแค่นี้แกถึงกับดั้นด้นเดินทาง...ฝ่าลมและแดดร้อนระอุราวกับจะลวกตับไตไส้พุงมาบอก” โมฮาหมัดถามเสียงสูง คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อยฮามีดทำหน้าเหนื่อยหน่าย พลางผ่อนลมหายใจออกจากปอดดังๆ ด้วยอิดหนาระอาใจกับการทำไขสือไม่รู้ไม่ชี้ของผู้เป็นลูกพี่“ไอ้เจ้าวาฮาบาน่ะสิ เห็นลูกพี่ไม่อยู่ ก็เลย...” ฮามีดไม่รู้จะบอกสิ่งที่เกิดขึ้นกับโมฮาหมัดยังไงดี เรื่องร้ายที่หลายคนเคยเตือนเอาไว้ ระวังคนพาลคิดไม่ซื่อ ก็นี่ไง มันเกิดขึ้นแล้ว ที่ทำให้อีกหลายๆ คนต้องเดือดร้อนด้วย “จัดการยึดเอาชุมโจรและยกตัวเองขึ้นเป็นหัวหน้า และยังจะถึงรวบรวมกำลังคนเพื่อที่จะ...”“อือ...” โมฮาหมัดพยักหน้ารับ นิ้วยาวยกขึ้นลูบไล้ปลายคาง จากสิ่งที่ได้เห็นในคืนนั้นและเรื่องที่เขากับอีกหลายคนในชุมโจรคิดจะทำกันหลังจากนี้อีกไม่นาน ทำให้ข่าวที่ได้ยินไม่ใช่เรื่องแปลกจนเกินจะคาดคิด“คงถึงเวลาแล้วจริงๆ นั่นแหละ” เป็นเขานี่แหละที่เร่งให้เรื่องนี้เกิดเร็วขึ้น ด้วยว่าเบื่อกับการใช้ชีวิตแบบ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-02สาปรักมนตราเชลย chapter 77
โมฮาหมัดประคองโซไรยาเดินเข้าไปในบ้าน พลางเหลือบสายตามองไปยังทิศทางซึ่งฮามีดกระโดดไปหลบซ่อนกายอยู่ก็ให้โล่งใจ เมื่ออีกฝ่ายได้ส่งสัญญาณว่าไปปลอดภัยดี ก่อนดวงตาเข้มจะฉายแววเหนื่อยหน่ายเอือมระอากับหน้ากลมป้อมแป้นแล้นที่ยื่นออกมาด้วยใคร่รู้กึ่งขลาดกลัว ที่ทำให้เขาหงุดหงิดเหลือกำลัง“แกรนด์ซายาง่วงหรือยังครับ”“คนแก่นอนดึกและตื่นเช้าเป็นนิสัยละ เรานั่นแหละทำไมคืนนี้ถึงไม่อยู่ในห้องล่ะหืม...ไม่รู้หรือไงคืนแรกนี่เขาไม่ปล่อยให้ซิกะซายาต้องเหงานะ”ใบหน้าคร้ามแกร่งแต้มยิ้ม มือหนาลูบไล้ไปบนความเหี่ยวย่นแผ่วเบา “มีเรื่องทำให้เอแคลร์เครียดน่ะครับ ในฐานะที่ผมเป็นสามีก็อยากจะช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบา ซึ่งก็ต้องขอความกรุณาจากแกรนด์ซายาด้วย”“หนูเอแคลร์มีเรื่องอะไรไม่สบายใจล่ะ”“ทั้งที่แกรนด์ซายาใจดีขนาดนี้ แต่ว่าผมยังจะใช้ความรักและเอ็นดูหลอกลวงเอาได้” โมฮาหมัดเอ่ยอย่างละอายแก่ใจและสำนึกในความผิดจริงๆ “มันเรื่องอะไรกันล่ะ ไหนบอกให้แกรนด์ซายาเข้าใจหน่อยสิ”“เอแคลร์ยอมละทิ้งศักดิ์ศรีที่มี ยอมให้หลายคนดูถูกว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี เพียงเพื่อช่วยเหลือหลายๆ คนให้อยู่รอดปลอดภัย ทำแม้กระทั่งละทิ้งความสุขในชีวิตและค
Terakhir Diperbarui : 2025-03-02สาปรักมนตราเชลย chapter 78
“ฉันเข้าใจ คุณเจอกับเรื่องร้ายแรงมามาก แต่เรื่องเกิดขึ้นมาแล้ว เรา...ย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ คงทำได้เพียงแค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่านั้น คุณความดีที่เราทำไว้จะพาให้เราผ่านเรื่องร้ายแรงทุกอย่างไปได้ค่ะ” ใบหน้านวลผ่องเปื้อนยิ้มหวานละมุน เพื่อที่จะทำให้อันเดซาอีดีขึ้น...สองแขนกลมกลึงโอบรอบกายใหญ่ ใบหน้าหวานเคลื่อนไปอย่างช้าๆ จรดจุมพิตลงบนปากหนาหนักอย่างแผ่วเบาและค่อยๆ หนักหน่วงขึ้นตามแรงอารมณ์ของคนตัวใหญ่อันเดซาอีดันกายอรชรให้นอนราบกับเตียงผ้าขนสัตว์เนื้อนุ่ม ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปบนผิวเนื้อนวลเนียนนุ่ม “ขอบใจนะของขวัญ ที่ให้กำลังใจในวันที่ฉันท้อแท้และหวั่นไหว ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างและทำให้ทุกๆ วันของฉันเป็นวันดีๆ ”ปากหนาจรดจุมพิตลงไปบนหลังมือนุ่มแผ่วเบา “ขอเพียงมีเธออยู่ใกล้ ไม่ว่าจะเกิดอะไร ฉันก็พร้อมที่จะเดินไปโดยไม่หวั่นไหวอีกแล้ว เธอจะอยู่เคียงข้างคอยเติมกำลังใจให้ฉันตลอดไปใช่ไหม...ของขวัญ”ใบหน้านวลผ่องเปื้อนยิ้มหวานละมุน “ขอเพียงคุณต้องการ ฉันก็พร้อมที่จะอยู่เคียงข้าง...ตลอดไปค่ะ” “ก็คงได้มั้งคะ ถ้าจะไม่เร่งรีบจนเกินไป” ขอขวัญตอบอย่างแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะสภาพอากาศที่ไม่คุ้นชิน อาจท
Terakhir Diperbarui : 2025-03-02สาปรักมนตราเชลย chapter 79
เพียงแค่ได้เห็นหน้าไอ้จอมโจรตัวร้าย...ในทรวงก็หนักอึ้งราวกับมีก้อนหินทับทรวงอยู่ ทั้งโกรธแค้นและเป็นห่วงคนในบ้านอย่างบอกไม่ถูก “นี่แก...มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” อันเดซาอีเอ่ยถามเสียงลอดไรฟัน ในดวงตาเข้มดุกร้าววาวแสงมองโมฮาหมัดที่ยืนยิ้มกว้าง คิ้วหนาเลิกขึ้นเป็นจังหวะอย่างไม่สะทกสะท้านกับเพลิงโทสะของเขา!“ไม่นึกเลยว่าแกจะใจกล้ามาให้ฉันจัดการถึงที่” อันเดซาอีดึงสติที่หลุดไปชั่วขณะ เพราะคาดไม่ถึงว่าศัตรูจะใจกล้าบุกมารอให้เขาจัดการถึงรัง! เอ่ยออกไปอย่างหยามหยันดวงตาเข้มกวาดมองไปทั่วกายแกร่ง ก่อนรอยยิ้มจะแต้มบนมุมปากหนา “น่าสงสารไอ้คนไม่เจียมตนเอาเสียจริงๆ เลย” โมฮาหมัดเอ่ยพร้อมเสียงกลั้วหัวเราะในลำคอ “เอาตัวเองแทบจะไม่รอดอยู่แล้วยังจะทำปากดีอีก” ศีรษะทุยส่ายสะบัดเล็กน้อย พลางเบะหน้าเอือมระอา“ถามจริง...แน่ใจหรือว่าตัวเองเก่งพอจะจัดการฉันได้น่ะ...ขนาดคู่หมายตัวเองก็ยังปกป้องไม่ได้ ปล่อยให้เขาถูกแย่งชิงไปต่อหน้าต่อตาเลยไม่ใช่หรือไง”อันเดซาอีกัดฟันกรอดๆ พร้อมเสียงคำรามดังในลำคอจากคำปรามาสที่แม้จะเบาแต่กลับเต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำหนัก แต่แม้เขาจะโกรธกรุ่นสักเพียงใดก็จำต้องข่มกลั้นเอาไว้ ร้อนไป...ก็
Terakhir Diperbarui : 2025-03-02สาปรักมนตราเชลย chapter 80
“คุณสองคนอยากจะต่อยหน้ากันให้หน้าตาปูดบวมก็ตามสบายนะคะ อากาศร้อนมาก” ไม่ใช่หรอก เธอรู้สึกเหมือนกับมีใครกำลังบีบหัวใจอยู่ต่างหาก ความกลัวแผ่ซ่านมาจนเย็นวาบจากศีรษะจรดปลายเท้า กายอรชรสั่นสะท้านและอ่อนแรงจนแทบทรงตัวไม่อยู่“ฉันไม่ไหวแล้ว ปวดหัว ครั่นเนื้อครั่นตัวไปหมดแล้ว ขอตัวไปพักผ่อนก่อนละกันค่ะ” เธอไม่ได้อยากเป็นคนเสียมารยาทเข้าบ้านของคนอื่นโดยเจ้าของบ้านยังไม่เชื้อเชิญ ทว่าการเดินทางไกลทั้งที่อาการป่วยยังไม่หายดี ในวันที่เธอคิดว่าแสงสุริยาอยากจะโลมเลียพื้นทราย มันทำให้หิวกระหายน้ำอยากได้น้ำมาดื่มดับกระหาย“ขอขวัญ!”เดินไปยังไม่ทันจะถึงไหนขอขวัญก็ต้องหยุดชะงัก เพราะน้ำเสียงใสๆ ที่แว่วดังมา คนที่แม้เธออยากจะเจอหน้าด้วยห่วงใยใคร่รู้ว่ายังสบายดีอยู่หรือไม่ ทว่า...ใบหน้านวลผ่องหมองเศร้าก้มลงด้วยละอายแก่ใจกับการกระทำของตัวเองที่แทงข้างหลังเพื่อนได้อย่างเลือดเย็น! ถ้าหากอติกานต์ล่วงรู้ความจริงเข้า คงจะผิดหวังเป็นอย่างมาก“คุณเอแคลร์” ขอขวัญรีบปรับสีหน้าหม่นหมองเศร้าให้เป็นยินดีเมื่ออีกฝ่ายนั้นเดินมาใกล้“ขอขวัญ...ดีใจที่สุดเลยรู้ไหมที่เห็นเธอปลอดภัย” น้ำตาถึงกับเอ่อล้นคลอหน่วยตาอติกานต์ ขณ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-02สาปรักมนตราเชลย chapter 81
“เอาน่า ใจเย็นๆ ยังไงคืนนี้ก็ต้องได้ฉะกับไอ้พวกนั้นแน่นอน” โมฮาหมัดก็บอกไม่ได้เหมือนกัน ว่าทำไมถึงได้มั่นใจมากนัก เป็นเพราะข่าวที่ได้รับและคำพูดที่ได้ยินในวันนั้นใช่หรือเปล่า...“พวกมันกำลังมา...ระวังตัว...ระวัง!” เพียงนึกถึงน้ำเสียงก้องกังวานใสแต่เย็นยะเยือกที่ได้ยินแล้วรู้สึกเหมือนกับถูกแก้วแตกบาดเฉือน ก็ทำให้โมฮาหมัดเกิดความรู้หนาวยะเยือกขึ้นมาอย่างฉับพลัน ยามเห็นใบหน้านวลผุดผาดราบเรียบเฉยราวกับสวมหน้ากากเอาไว้ ยิ่งเมื่อได้สบกับดวงตากลมโตไม่มีแสงสะท้อนภายใน ที่ทำให้เขารู้สึกโหวงเหวง...เผลอมองไปยังอติกานต์ด้วยหวาดหวั่นใจอย่างไรพิกล“แก้ง่วง...คลายเครียดด้วยการกระทืบคนใกล้ตัวก่อนดีกว่ามั้ง”ยิ่งเวลาล่วงเลยไปมากเท่าไหร่ ความเคร่งเครียดของสองหนุ่มที่โต้เถียงกันอยู่ก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ เพียงแค่กระแสลมโบกโบยพัดไปก็ให้รู้สึกเหมือนกับได้ยินเสียงสัตว์ร้ายร้องโหยหวน ชวนให้เกิดเป็นความวิตกกังวลและหวาดผวา เผลอนึกไปว่าถูกใครจับตามองอยู่โดยไม่รู้ตัวทุกวินาทีผ่านไป...อันเดซาอีก็ยิ่งหวนคิดถึงวันที่คนรักถูกพรากไปอย่างไม่มีวันกลับย้อนคืนมาอย่างช่วยไม่ได้ แม้จะพยายามจะไม่คิดถึง แต่ความคิดของคน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-02สาปรักมนตราเชลย chapter 82
“จะรีบไปทำไม ให้ไอ้เจ้านั่นรอไปหน่อยละกัน” โมฮาหมัดเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบายๆ ใบหน้าเกลื่อนด้วยรอยยิ้ม เดินไปดึงคนตัวเล็กที่ยืนสองมือจับขอบหน้าต่าง ทอดสายตามองออกไปยังพื้นทรายที่ถูกแดดเผาจนขึ้นไอพามานั่งบนตัก พลางโอบแขนกำยำรัดรอบกายอรชร วางคางบึกบึนบนลาดไหล่กว้าง“มัวแต่โอ้เอ้อยู่นั่นแหละ เดี๋ยวคุณอันเดซาอีก็รอจนหงุดหงิดหาเรื่องให้รำคาญใจอีกหรอก” “ฉันว่าไม่นะ ไอ้เจ้านั่นก็คงคิดอย่างฉันเหมือนกัน แค่นิดหนึ่งก็ยังดี ที่จะได้อยู่กับเมียคลอเคลียกะหนุงกะหนิงไปก่อน เธอนั่นแหละ...ยังไม่ให้กำลังใจฉันเลยนะ ไปแบบนี้...ไม่มีแรงเลย ให้ตายสิ”อติกานต์แทบจะปล่อยเสียงหัวเราะคิกออกไปอย่างสะกดกลั้นเอาไว้ไม่ได้ ดวงตากลมโตกลอกไปมาพร้อมใบหน้าที่จะยิ้มก็ไม่ใช่จะบึ้งก็ไม่เชิง“ก็ไปทำให้เรียบร้อยก่อนแล้วค่อยมาเอารางวัลดีไหมล่ะ” เอ่อ...เธอพูดออกไปอย่างนี้ได้ยังไงนี่ น่าอายชะมัดเลย“ไม่เอา” โมฮาหมัดทำเสียงงอแงเหมือนเด็ก “น่านะเอแคลร์...แค่จูบเดียวเอง เธอจะใจดำไม่ยอมให้ฉันหรือ” ชายหนุ่มเว้าวอนเสียงนุ่มทุ้ม ปลายนิ้วยาวนวดคลึงหลังมือนุ่มแผ่วเบา ปากหนากดแนบลงไปบนลำคอระหงอย่างอ่อนโยน“คุณนี่...จะเอาแต่ใจมากเกินไปแล้วนะ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-02สาปรักมนตราเชลย chapter 83
“ที่ลุงงุ่นง่านอย่างกับถูกน้ำร้อนลวก อย่างหนึ่งคืออิจฉาลุงฮิบรานที่ได้เมียสวยและ...” โมฮาหมัดเหยียดยิ้ม “ลุงหลงรักพี่ไอย่า...อยากได้เป็นเมียล่ะสิ”เพียงแค่ได้ยินชื่อ ‘ไอย่า’ อันเดซาอีก็หันหน้าไปหาคนพูดอย่างรวดเร็ว แม้อยากรู้...ทำไมไอ้ตัวร้ายถึงได้รู้จักกับไอซาย่า ไหนจะน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความสนิทสนมและรักใคร่อีกล่ะ แต่ตอนนี้ที่ทุกคนให้ความสนใจกับโมฮาหมัดและ...ฮัจซาจิ เขาก็ควรจะใช้โอกาสที่มีหาทางหลบไปปกป้องคนในเรือนให้ปลอดภัย“เพราะอย่างนี้สินะ พี่ไอย่าถึงได้เตือนเสมอ อย่าเชื่อใจใคร ที่เห็นว่าเขายิ้มแย้มแจ่มใส เอาใจใส่และเอื้ออาทรกับเราอยู่ แต่ความจริงกลับซ่อนเล่ห์กลเอาไว้ ยามที่เราเผลอก็จะยื่นมีดมาปักอกเอาได้ ก็ขนาดกับคนใกล้ตัวยังจะหักหลังได้ลงคอนี่นา...ใช่ไหมวาฮาบา” โมฮาหมัดหันไปเอ่ยถามคนที่ออกอาการฮึดอัดไม่พอใจเสียงกลั้วหัวเราะในลำคอ อยากจัดการเขาแต่จนแล้วจนรอดถ้าไม่แพ้ราบคาบก็มักจะถูกคนห้ามตลอดใบหน้าฮัจซาจิกระตุก กับคนอื่นไม่ว่าจะโกรธเกลียดเคียดแค้นสักเพียงใด เขาก็สามารถเก็บอาการไว้ภายใต้สีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสได้เสมอ ผิดเพียงคนเดียวที่เห็นหน้าและสบสายตาด้วยเมื่อไหร่ มันเหมือนกับใครเ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-02
Bab terbaru
สาปรักมนตราเชลย chapter 101 - จบ
“ว้าย! ทำอะไรนะคะคุณซีกัลป์” แขนกลมกลึงรีบยกขึ้นโอบรัดรอบแผงคอแกร่ง เมื่ออยู่ดีๆ อันเดซาอีก็ช้อนร่างเธอมานอนราบบนเตียงนอนผ้าขนสัตว์เนื้อนุ่ม “ปล่อยฉันก่อน...นะคะ” ขอขวัญยกสองมือยันแผงอกกว้าง กลืนน้ำลายคงคออย่างฝืดเคืองเมื่อเจอกับสายตาร้อนแรงแฝงไว้ด้วยความปรารถนาที่ปกปิดเอาไว้ไม่มิด “ไอย่าค่อนข้างจะขี้อาย แค่ถูกฉันจับมือนิดหน่อยก็อายจนหน้าแดงปลั่งแล้ว ผิดกับเธอที่...” ปลายนิ้วยาวตวัดลากไล้ไปบนผิวเนื้อนวลเนียนนุ่ม“เหมือนจะอ่อนหวาน อ่อนโยน แต่เอาเข้าจริงก็ร้อนแรงประหนึ่งน้ำมันราดลงไปบนกองไฟ”อยากจะบอกว่า...ไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้ก็ได้ นี่มันยังกลางวันอยู่เลย อีกอย่างให้เวลานับจากนี้พิสูจน์คำพูดของเขา ทว่าเพียงใบหน้าคร้ามแกร่งโน้มลงมา สัมผัสแผ่วเบาที่แนบหน้าผากกว้าง ไต่ลงมาเรื่อย ๆ จนถึงกลีบปากอิ่มนุ่ม ค่อย ๆ บดคลึงลงไปอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยน“ฉันอยากให้ทั้งตัวเองและเธอมั่นใจ คนที่อยู่ด้วยคือแม่ของขวัญที่เดินทางมากับนกเหล็ก มาเพื่อให้ฉันแกะกล่องด้วยความเสน่หา ที่ฉันจะบอกทุก ๆ วัน ย้ำให้เธอแน่ใจในทุก ๆ สัมผัส”ปากหนาเม้มกัดสลับบดคลึง พลางสอดแทรกเรียวลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปกระหวัดกวาดไล้ดื่มด่ำ
สาปรักมนตราเชลย chapter 100
ทั้งที่อยากจะถามตรงๆ ทว่าเห็นดวงตาที่ฉายแววตัดพ้อก็ทำให้เกิดพูดไม่ออกขึ้นมาฉับพลัน อีกทั้งถึงจะใช่คนเดียวกัน แต่ตอนนี้ต่างภพต่างความทรงจำ ต่างคนต่างก็มีวิถีชีวิตที่แตกต่างกันไปแล้ว ย่อมที่จะไม่ใช่คนเดียวกัน!ขอขวัญพยักหน้ารับ “ค่ะ ฉันพอจะจำเรื่องราวที่คุณเจอกับคุณไอซาย่าในตลาดได้ สาวน้อยที่อยู่ดีๆ ก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นโจร ช่วงเวลาที่คุณสองคนอยู่ด้วยกัน รอบกายอบอวนไปด้วยความรักและความสุข แม้กระทั่งวันที่คุณบอกรัก”เจ็บแปลบในทุกคำที่เอื้อนเอ่ยออกมา เหมือนกับหัวใจถูกกรีดเป็นชิ้นๆ “และ...ขอแต่งงาน” เสียงของเขายังดังสะท้อนก้องอยู่ในหูเธอ เสมือนจะตอกย้ำความรักของอันเดซาอีและไอซาย่าให้เธอถึงระลึกเอาไว้ อย่าริอ่านทำตัวเป็นมารสอดแทรกกึ่งกลาง“แต่ที่ฉันไม่รู้คือเรื่องราวของอดีต การข้ามภพข้ามชาติมาจุติใหม่ ฉันจะใช่คุณไอซาย่ากลับมาเกิด เพื่อจะชดเชยวันเวลาที่คนซึ่งรักกันถูกพรากให้ห่างกัน ได้รักและให้คุณรักหรือเปล่า” แต่สิ่งหนึ่งที่รู้ ณ ห้วงเวลานี้ ทั้งตัวเธอเองและไอซายาต่างก็ปรารถนาในสิ่งเดียวกัน! ทำให้อันเดซาอีมีความสุขที่สุด ได้พบเจอแต่สิ่งดีๆ ตราบนานเท่านาน แม้เธอจะต้องเจ็บปวดก็ยอมจะให้เขาคิดอ
สาปรักมนตราเชลย chapter 99
“ว่าแต่...มันเรื่องอะไรกันล่ะ” ปลายนิ้วยาวลากไล้บนพวงแก้มนุ่มซับสีเลือดฝาดอย่างอ่อนโยน “เธอจะยอมบอกความจริงกับฉันได้หรือยัง มีเหตุผลกลใดที่ชักนำให้เธอตัดสินใจเดินทางมาที่นี่...ขอขวัญ”ชายหนุ่มจับคางมนให้แหงนขึ้น ปลายนิ้วยาวลูบไล้บนกลีบปากนุ่มแผ่วเบา “มาเป็นของขวัญให้กับผู้ชายที่จมอยู่กับห้วงแห่งความทุกข์ใจ โหยหาใครสักคนมาเติมความรู้สึกที่ขาดหาย พร้อมอยู่เคียงข้างกันตลอดไป”แม้จะผ่านเรื่องราวมามากมาย แต่พอจะให้เอ่ยปากบอกถึงเหตุผลที่ทำให้ตัวเองต้องมาที่นี่ ที่บางครั้งเธอรู้สึกเหมือนกับว่าเรื่องลี้ลับที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่เรื่องเหลวไหล ฝันก็คือฝันมิอาจนำมาพิสูจน์ความจริงและอ้างเป็นหลักฐาน ทำให้คนอื่นเชื่อไม่ได้ด้วย“ทำไมล่ะ หรือเธอยังไม่ไว้ใจฉัน”ขอขวัญผ่อนลมหายใจออกจากปอด คิดว่าอันเดซาอีคงจะสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวที่ยังคงมียามถูกเขาแตะเนื้อต้องตัว หรือไม่ก็ออกมาทางความฝันที่ทำให้เธอสะดุ้งตื่นมาพร้อมหยาดน้ำตาที่เอ่อไหลอาบแก้ม“ไม่ใช่ค่ะ เพียงแค่ฉัน...ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังคุณยังไงดี” ขอขวัญเอ่ยด้วยความงุนงงกับสิ่งที่พานพบมา ถึงตอนนี้เธอสับสนด้วยแยกไม่ค่อยออก สิ่
สาปรักมนตราเชลย chapter 98
ขอขวัญทำเสียงขลุกขลักในลำคอ ก่อนจะตวัดค้อนใส่พ่อจอมวางแผนวงโต ถ้าไม่ติดว่าอยากให้เพื่อนมีความความสุขด้วยละก็นะ...เธอจะภาวนาให้อติกานต์ใจแข็ง ไม่ยอมยกโทษให้ง่ายๆ“อ้าว...ไหนว่าสงสาร อยากให้เอแคลร์มีความสุขไง ทำไมถึงได้หน้าตายุ่งเหยิงแบบนี้ล่ะ”“มันก็ใช่อยู่หรอก แต่เล่นมาหลอกลวงกันอย่างนี้ใช้ได้ที่ไหน คนเดียวกันแท้ๆ แต่กลับทำเป็นไม่รู้เรื่องตอนคุณเอแคลร์เอ่ยทัก แถมยังจะปฏิเสธหน้าตายอีก”“ฮัลด์ก็มีเหตุผลในส่วนของเขาที่ต้องทำอย่างนั้น ซึ่งเราสองคนที่คนนอกไม่ล่วงรู้ แต่เมื่อเรื่องทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดีแล้ว เราก็ควรที่จะอวยพรให้ชีวิตคู่ของเขาสองคนมีความสุขตลอดไป...ใช่ไหม”ขอขวัญพยักหน้ารับ เอนกายอรชรแนบชิดอกกว้าง “ใช่ค่ะ...ทุกคนมีความสุขกันแล้วสินะ” หญิงสาวเอ่ยเสียงเบาหวิวยามคิดถึงเหล่าผู้คนที่อยู่รอบกายกับหนทางที่เขาเหล่านั้นได้เลือกแล้ว ฮารินะเพื่อแก้แค้นให้กับพ่อแม่ แม้รู้ว่าอันตรายก็ไม่หวาดหวั่น เข้าต่อกรกับโจรร้ายจนตัวเองแพ้พ่าย แต่ก็มีความสุข เมื่อได้กลับไปซบอกอุ่นท่องเที่ยวไปทั่วพื้นทรายที่รัก แม่โซไรยากับโอซามุที่ก็ผ่านเรื่องร้ายๆ มามากมาย กลายเป็นเพื่อนสนิทที่เข้าใจกันอติกา
สาปรักมนตราเชลย chapter 97
“บ้า! ใครรักคุณกันล่ะยะ เปล่าสักหน่อย”“อืม...นั่นสิ ฉันยังไม่ได้ยินคำบอกรักเลยนี่นา อย่างนี้คงต้องขอเบิ้นอีกสักรอบ เอ๊ะ...หลายรอบๆ ดีกว่า จะได้มั่นใจไอ้ที่ได้ยินเมียจ๋าบอกเมื่อกี้มันแว่วๆ สงสัยจะหูฝาดไปจริงๆ นั่นแหละ”“ไม่! ฉันบอกแล้ว...บอกแล้ว” อติกานต์รีบพูดจนลิ้นพัวพันกัน มือหนึ่งยกขึ้นดันใบหน้าคร้ามแกร่งที่ก้มลงมาหา อีกมือก็รีบตะครุบมือหนาที่โอบอุ้มทรวงอกกลมกลึง ค่อยๆ นวดคลึงทำให้เธอวาบหวามเสียวซ่าน ลมหายใจเริ่มจะขาดเป็นห้วงๆ“ถ้าไม่รัก ฉันคงไม่ยอมปล่อยให้เรื่องเมื่อกี้เกิดขึ้นหรอก” ดวงตากลมโตหลุบมองลอนกล้ามเนื้อบึกบึน พลางกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคืองเพราะกายแกร่งที่แนบชิด“ฉันเป็นเพียงแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มาจากต่างบ้านต่างเมือง หัวเดียวกระเทียมลีบ คุณกรุณาปรานีผู้หญิงคนนี้ที่เผลอรักคุณไป ทั้งก่อนหน้านั้นคุณเป็นจอมโจรร้ายอยู่เลย อุ๊ย!” อติกานต์หลุดเสียงอุทานออกมา เมื่อกายสาวอันตรธานลอยไปพำนักบนลำตัวแข็งแกร่ง ใบหน้านวลผ่องร้อนผ่าวและคิดว่าคงจะแดงปลั่งจรดลำคอระหง ยามนิ้วยาวลูบไล้นวดคลึงแผ่นหลังบอบบางอย่างช้าๆ“คุณ...ฮัลด์ หยุดก่อนสิคะ” อติกานต์เว้าวอนขอเสียงแหบพร่า เมื่อปทุมถันกลมก
สาปรักมนตราเชลย chapter 96
“อือ...” อติกานต์ร้องประท้วงเล็กน้อย เมื่อฝ่ามือหนาครอบครองทรวงอกอิ่มและนวดเฟ้นอย่างหนักหน่วงจะว่าไปเขาเคยเพียงแค่สัมผัสไม่เคยยลบัวตูมเต่งตึงของอติกานต์ชัดๆ สักครั้ง ชายหนุ่มจึงไม่รอช้า รีบถอนจูบและลากริมฝีปากไต่ลงไปตามแนวคาง ขบเม้มลำคอขาวผ่องแผ่วเบา ก่อนจะเคลื่อนไปหาทรวงอกกลมกลึงที่ไหวกระเพื่อม ที่เพียงแค่ได้เห็น...มิคาอิลก็หลุดเสียงคำรามออกมาพร้อมกับความกระหายราวกับเลือดในกายเดือดพล่านสองมือหนาสอดช้อนปทุมถันกลมกลึงขึ้นมา ปลายนิ้วยาวลากไล้ไปบนผิวเนื้อนุ่มๆ ใบหน้าคร้ามแกร่งเปื้อนยิ้ม ดวงตาเข้มเปล่งประกายด้วยปรารถนาขณะเหลือบขึ้นมองสบกับดวงตากลมโต“ฉันคิดไว้ไม่ผิด ไม่แค่นุ่มแต่ยัง...”เนื้อตัวอติกานต์สั่นสะท้าน วาบหวามเสียวซ่านจนเผลอหลุดเสียงร้องครางออกมา เมื่อมือหนานวดเคล้นสลับปลายนิ้วยาวลากไล้บนปลายยอดถันหดเกร็ง ปากอุ่นยังจะเลาะเล็มไปทั่วก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นอย่างเย็นใจ เพียงปลายลิ้นร้อนตวัดไล้วนไปทั่วป้านบัวสีหวานและขบเม้มดึงเข้าสู่อุ้งปาก เธอก็เปล่งเสียงหวานพร่าด้วยวาบหวามจนท้องไส้ปั่นป่วน สองขาเรียวยาวสั่นระริก ปลายเล็บมนจิกลงบนแผ่นหลังกว้าง พลางเคลื่อนไหวไต่ขึ้นไปพัวพันกับเส้นผมหนา
สาปรักมนตราเชลย chapter 95
“จะโกรธกันลงจริงๆ หรือเอแคลร์ ฉันรักเธอจริงๆ นะ ที่ทำทุกอย่างลงไปก็เพราะรัก เพราะอยากจะรู้ความจริงในใจของเธอนั่นแหละ คนอะไรไม่รู้ ทำเป็นเย็นชาเฉยเมยเสียจริงๆ จนฉันอดสงสัยไม่ได้ ว่าไอ้เสน่ห์ที่มีนี่ใช้กับเธอไม่ได้เลยหรือไง”“ตอนนี้ก็ได้รู้แล้วไง ฉันรักโมฮาหมัด ไม่เคยรักคุณ หรือถึงฉันจะเคย...รัก! แต่เล่นมาหลอกลวงกัน เห็นเป็นตัวตลกอย่างนี้ ฉันก็เลิกรักได้เหมือนกัน”มิคาอิลยิ้มกว้าง “สายไปเสียแล้วล่ะจ้ะเมียจ๋า ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเมียทั้งรักและห่วงแค่ไหน เรื่องอะไรจะยอมปล่อยไปง่ายๆ ล่ะ น่า...นะ รับรักฉันนะจ๊ะ...ที่รักจ๋า”“ไม่!” เรื่องอะไรจะยอมรับรักและให้อภัยกันง่ายๆ ล่ะ กลั่นแกล้งทำให้เธออารมณ์เสียตั้งมากมาย หากำไรทำให้เธอหวั่นไหวไปตั้งเยอะ มันต้องเอาคืนหนักๆ หน่อยสิ“อีกอย่าง...ฉันแต่งงานกับโมฮาหมัดนะ ไม่ได้แต่งกับมิคาอิล ฮัลด์ อามูร์ สักหน่อย ยังถือว่าไม่ได้เป็นภรรยาของคุณนะคะคุณมิคาอิล ฮัลด์ อามูร์” อติกานต์พูดกลั้วหัวเราะลงคอบ้าง ดวงตากลมโตกลอกไปมา ใบหน้านวลผ่องแย้มยิ้มรื่นเริง“ถอยออกไปได้แล้ว ไม่ใช่เด็กๆ นะ ทับลงมาได้ หนักจะตาย อ้อ...ถ้ารักกันจริง ก็ต้องรอกันได้ ใช่ไหมล่ะ” สองมือเล
สาปรักมนตราเชลย chapter 94
คิดตามคำพูดที่ฟังดูแปลกๆ ของมิคาอิลแล้วอติกานต์อดขมวดคิ้วเข้าหากันไม่ได้ “คุณอยากจะพูดอะไรกันแน่คุณมิคาอิล ช่วยพูดตรงๆ ดีกว่า เพราะฉันตามไม่ทัน”“หลายปีมาแล้วที่บ้านหลังนี้เกิดโศกนาศกรรมขึ้น ผู้คนมากมายที่มาร่วมงาน ถ้าไม่ล้มตายก็ถูกทำร้าย ไม่เว้นแม้กระทั่งน้าซีกัลป์ที่เจ็บหนักมากจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด คนรักก็ถูกโจรร้ายแย่งเอาตัวไป ระหว่างเดินทางกลับชุมโจรก็ได้เจอกับหนูน้อยมิคาอิล ฮัลด์ อามูร์ ซึ่งบาดเจ็บที่ศีรษะเดินโซซัดโซเซอยู่เลยช่วยเหลือเอาไว้ ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าพวกโจรนั้นโหดเหี้ยมขนาดไหน เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกทำร้ายซ้ำอีก พี่ไอซาย่าเลยบอกว่าฉันเป็นญาติห่างๆ จำได้ลางๆ ว่าตอนถูกถามชื่อ เหมือนฉันจะหลุดปากเรียกชื่อพ่อออกไป ทุกคนเลยเรียกฉัน...โมฮาหมัด!”อติกานต์ถึงกับอ้าปากค้าง หมอกที่ปกคลุมใจอยู่ถูกไขจนกระจ่างแจ้งในบัดดล ความเชื่อของเธอไม่ผิดแม้แต่น้อย เพราะอย่างนี้เธอถึงได้สะดุด จากใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ละม้ายเหมือนกันราวกับพิมพ์เดียวกัน มาถึงท่วงท่าการเดินเหิน น้ำเสียงยามพูดคุยและหัวเราะ ดวงตาเข้มเปล่งประกายพร่างพราวระยับที่ซุกซ่อนความเจ้าเล่ห์เอาไว้ไม่มิด“คุณ...อย่ามาพูดพล่อยๆ แบบนี้นะ เ
สาปรักมนตราเชลย chapter 93
“โดยเฉพาะกับการหาเรื่องเอารัดเอาเปรียบผู้หญิงใช่ไหมล่ะ” อติกานต์ย่นจมูกใส่คนหน้าเป็นอย่างอ่อนอกอ่อนใจ ในเมื่อทำทุกทาง...หยิกข่วนและตีจนเจ็บมือแล้วแต่อีกฝ่ายกลับไม่สนใจสักนิด ยังจะจับมือนุ่มนิ่มมาจับและบีบกระชับสลับนวดคลึงหลังมือนุ่มนิ่มทำให้เธอใจสั่นไหวระรัว“ตอนนี้ฉันไม่หนีแล้วไง ปล่อยได้แล้ว กอดรัดมาได้ กระดูกกระเดี้ยวจะหักแล้ว รู้บ้างไหม”เห็นท่าทางกระเง้ากระงอดตวัดค้อนขวับๆ ของหญิงสาวแล้วเขาอดใจไม่ไหว ก้มหน้าลงไปจรดจมูกโด่งลงไปบนแก้มนุ่มแรงๆ ไปสองสามครั้ง กำลังขยับไถลไปหวังจะจูบปากอิ่มนุ่มช่างจำนรรจาอติกานต์เผอิญรู้เท่าทันเสียก่อน จึงเบี่ยงหน้าหนีและหยิบเอาหนังหนาขึ้นมาบิดเต็มแรง จนเขาต้องยอมแพ้ แต่ก็ทำเสียงฮ่ำๆ ฮึ่มๆ อย่างต้องการจะบอกเธอว่า...‘ฝากไว้ก่อนเถอะ ถึงเวลาเอาคืนเมื่อไหร่ จะคิดดอกทบต้นชนิดไม่ให้ขาดสักนิดเดียวเชียว’“ไม่ต้องมาทำตาวาวใส่ฉันเลยนะตาบ้า ถ้ามาเพื่อรังแกกันแบบนี้ก็ออกจากห้องฉันไปเลยนะ ฉันเหนื่อยใจกับคุณจริงๆ มือไม้นี่ให้มันอยู่นิ่งบ้างได้ไหมฮึ!”มิคาอิลยิ้มกว้าง “ถ้าไม่รังแกก็อยู่ได้ใช่ไหมล่ะ” เอ่ยถามน้ำเสียงนุ่มทุ้ม ดวงตาพร่างพราวระยับ อติกานต์กลอกตาไปมาด้วย
