Share

บทที่ 9 ไม่เคยลืม

Penulis: Chocolate lily
last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-01 15:47:25

บทที่ 9

“อาวิน แม่น้ำ” เสียงเด็กชายตะโกนออกมาอย่างดีใจ และวิ่งเข้ามากอดขาชาวินไว้แน่น

“อาวินครับ ทำไมอาวินกับแม่น้ำ ถึงมารับดนตรีพร้อมกันล่ะครับ” เด็กชายแหงนหน้าถามชายหนุ่ม

“ดนตรี ปล่อยก่อนลูก” พัชชาภารีบจับลูกชายที่กอดขาชาวินไว้แน่น ซึ่งเด็กชายก็เชื่อฟังยอมปล่อยแต่โดยดี

“มะ ให้อาวินอุ้มไหม” ชายหนุ่มเอ่ยถามเด็กน้อย

“เย้ ครับอุ้มหน่อยดนตรีอยากเห็นสูง ๆ” เด็กชายกระโดดดีใจ เพราะชอบเห็นมุมสูง ๆ

“คุณชาวินคะ ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวน้ำอุ้มเอง” เธอกล่าวอย่างเกรงใจ

“ไม่เป็นไรหรอกหน้า” พูดจบเขาก็อุ้มเด็กน้อยขึ้นมา แล้วพากันเดินกลับมาที่รถ

“แล้วทำไมอาวินถึงมากับแม่น้ำครับ” เด็กชายยังไม่หยุดถาม

“คุณชาวินเขาเป็นเจ้านายของแม่น้ำครับ พวกเราออกมาทำงานด้วยกัน”

“คุณชาวินหรือครับ”

“เจ้านายหรือครับ” เขาเอ่ยทวนด้วยความสงสัย

“คุณชาวินที่ดนตรีเรียกว่าอาวินไงครับ”

“เจ้านายก็คือคนที่แม่ทำงานให้ และก็เป็นคนจ่ายเงินเดือน ให้แม่น้ำเอามาไว้ให้ดนตรีเรียนหนังสือไงครับ”

ชายหนุ่มนั่งฟังสองแม่ลูกคุยกันเพลิน จนขับรถมาจอดยังหน้าออฟฟิศ หญิงสาวมองออกไปนอกรถก็ไม่กล้าที่จะลงไปตรงนี้ เพราะมีพนักงานอยู่ที่นี้หลายคน ถ้าเธอลงไป
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 10 ตามสั่ง

    บทที่ 10เมื่อเธอกลับมาถึงที่บ้านพัก ก็พบลูกชายที่วิ่งเล่นอยู่แถว ๆ นั้นพอดี เธอจึงเดินไปคุยกับป้าพิณ จึงได้รู้ว่าชาวินก็จ้างให้ป้าแก มาช่วยดูแลดนตรีช่วงที่เธอต้องทำงานให้เขา หญิงสาวเดินเข้ามาภายในบ้าน ตรงไปยังห้องด้านล่างข้างหลังที่ติดกับครัว ก็พบว่าข้างของเครื่องใช้ของเธอและดนตรีถูกจัดไว้อย่างเรียบร้อย ซึ่งห้องก็กว้างพอสมควร พอให้เธอกับลูกได้อยู่อย่างสบาย เมื่อป้าพิณกลับไปแล้วเธอจึงได้เตรียมอาหารให้ดนตรี แล้วพาไปอยู่ในห้อง และยังกลับมาเตรียมอาหารให้ชาวินต่อ เธอจัดการทุกอย่างจนเสร็จสรรพ ชาวินก็กลับมาพอดี เขาจึงได้กินอาหารที่เธอเตรียมไว้ให้ จากนั้นเธอจึงขอตัวไปดูแลดนตรีและพาเข้านอน..พัชชาภาทำเช่นนี้ แบบนี้ทุกวันบางทีเธอก็รู้สึกเหนื่อยแต่ก็ต้องอนทนไว้ เพื่อจะได้ใช้หนี้เขาให้หมด..วันนี้เป็นวันที่ทีมงานทำโฆษณา จะเริ่มเข้ามาทำโปรโมต พนักงานสาวต่างพากันแต่งตัวกันแบบจัดเต็ม ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม พยายามทำตัวให้ดูโดดเด่นที่สุด ต่างจากพัชชาภา เธอทำตัวปกติเหมือนทุก ๆ วัน แต่งหน้าอ่อน ๆ เผยให้เห็นผิวใส ๆ ดูสุขภาพดี เพราะเธอไม่อยากที่จะเป็นตัวแทนอะไรนั้น แต่ถ้าให้ช่วยอย่างอื่นเธอไม่มีปัญหาอยู่แล

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 11 จุดติดง่ายดี NC20+

    บทที่ 11ณ ห้องอาหารของรีสอร์ต ทางทีมทำโปรโมตได้เข้าพักที่รีสอร์ต และมารวมตัวกันที่ห้องอาหาร พนักงานที่ได้ร่วมงานกันวันนี้ต่างมาร่วมทานอาหารเย็นกันที่นี่ด้วยพัชชาภาเมื่อเสร็จจากดูแลดนตรีเรียบร้อย จึงได้ฝากฝังลูกชายไว้กับป้าพิณ จากนั้นจึงได้มาทานอาหารห้องอาหารรีสอร์ตพร้อมกับชาวินเมื่อมาถึงเธอจึงขอแยกตัวไปนั่งโต๊ะเดียวกับพนักงานหญิงด้วยกัน รวมถึงปกรณ์ก็นั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกันกับเธอด้วย เมื่อรับประทานอาหารเสร็จ พนักงานเสริฟก็นำเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาบริการต่อ ทุกคนต่างรวมดื่มชนแก้วกันอย่างสนุกสนาน พัชชาภาเองก็ดื่มบ้างนิดหน่อยพอเป็นพิธีจากนั้นเธอจึงได้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เมื่อปกรณ์เห็นดังนั้น จึงได้รีบเดินตามหญิงสาวไปเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของชาวินตลอด เขานิ่งเงียบค่อยมองทั้งสองตั้งแต่แรกแล้วอ่อยผู้ชายไปทั่วเขาสบถออกมาเบา ๆ พร้อมยกแก้วของเหลวสีอำพันล้วนเดียวหมด ก่อนจะลุกตามทั้งสองไป โดยที่ไม่มีใครสังเกตเพราะทุกคนกำลังสนุกสนานกันอยู่ปกรณ์ยืนรอพัชราภาอยู่ตรงทางเดินเชื่อมไปห้องน้ำด้านหลัง จนกระทั่งหญิงสาวเดินออกมา“อ่าวพี่กร”“น้ำพี่มีอะไรจะคุยด้วย ไปตรงสวนด้านข้างกับพี่หน่อย” ปกรณ์

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • สัญญาแค้น แฝงรัก    บทที่ 12 ของแก้ขัด NC20+

    บทที่ 12“เธอจะรับรักใครก็เรื่องของเธอ แต่อย่างลืมสัญญานั้น เธอต้องทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่างจนกว่าจะครบกำหนดตามสัญญา”พัชชาพรมองตามแผ่นหลังของชาวินที่เดินจากไป และคำพูดของเขานั้นที่พูดเมื่อครู่ ทำเอาเธอเจ็บจี๊ดที่หัวใจ แล้วเรื่องเมื่อกี้นั้นล่ะที่เขาทำกับเธอมันคืออะไร แค่เห็นเธอเป็นที่ระบายอย่างนั้นหรือ “ต้องทำตามที่สั่งทุกอย่างเลยหรือ รวมถึงเรื่องเมื่อกี้ด้วยใส่ไหม” เธอพึมพำกลับตนเองเบา ๆแค่คำพูดไม่กี่คำจากเขาก่อนจะเดินจากไป เธอก็รู้สึกจุกในอกจนพูดไม่ออกแล้ว ได้แต่กล้ำกลืนความเจ็บช้ำใส่เสื้อผ้าแล้วเดินกลับห้องตนไป “หึ ปฏิเสธหรือใครจะเชื่อ เรื่องสี่ปีที่แล้วฉันได้จำไม่ลืม ….” คนตัวใหญ่เมื่อกลับมาถึงห้องยังคงนอนครุ่นคิดถึงสิ่งที่เขาเห็นปกรณ์กับพัชชาภาเมื่อหัวค่ำ ที่ดูสนิทสนมกัน กับคำพูดจากปากเธอ เขาจะไม่มีทางเชื่อและใจอ่อนกับเธออีกแน่นอน…เช้าวันรุ่งขึ้นและวันนี้ก็เป็นวันเสาร์ พัชชาภาตื่นแต่เช้าตรู่ ทำงานบ้านต่าง ๆ จนเสร็จสรรพ และจัดเตรียมอาหารไว้บนโต๊ะให้ชาวินด้วย เธอจึงรีบออกมาจากบ้านก่อนที่ชาวินจะตื่นเสียอีก โดยที่ก่อนเข้าทำงานหญิงสาวได้พาลูกชายไปฝากไว้กับป้าพิณอย่างเช่นเคย ชาวินต

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 13 กอดกัน

    บทที่ 13หลังจากที่กินยาแล้วหลับไปนานเท่าไรไม่รู้ พัชชาภารู้สึกตัวเธอตื่นขึ้นมา รู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด เหมือนกำลังถูกกอดอยู่ และก็จริงดังนั้น ร่างกายของเธอกำลังถูกกอดอยู่ในอ้อมอกที่เธอรู้สึกคุ้นเคยแสงไฟสลัวสาดส่องเข้ามาภายในห้อง เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคนร่างใหญ่ที่กำลังกอดเธออยู่“คุณ…” เธอเอ่ยเรียกเขาอย่างตกใจ และพยายามดิ้นขลุกขลัก“คุณ….ชาวิน คุณเข้ามาได้ยังไง” แต่ชายหนุ่มยังนอนหลับตานิ่งอยู่ หญิงสาวเห็นดังนั้น และนึกขึ้นได้น้องดนตรีก็นอนอยู่กับเธอนี้ ร่างเล็กจึงพยายามหันมองดูลูกชาย“อืม….นอนเถอะ” ชายหนุ่มโอบกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น จนเธอแทบขยับไม่ได้ ใบหน้าสวยนั้นก็แนบอยู่ที่อกเขา“คุณชาวิน ปล่อยน้ำก่อนค่ะ” เธอเอ่ยบอกเขา และพยายามจะหันไปดูลูกชายอีกครั้ง“ดนตรีเขาหลับอยู่” ชาวินบอกเธอ“แต่ ….” เธอพยายามดิ้นอีกครั้ง แต่เขากับกอดเธอแน่ขึ้นจนเธอรู้สึกอึดอัด“ผมสั่งให้นอนไง” เขาเอ่ยเสียงเงียบ แต่มันก็ได้ผล พัชชาภาจึงนอนนิ่ง ๆ ตามที่เขาสั่งสั่งอีกแล้วซินะ เขาสั่งอะไรเธอก็ต้องทำตาม เธอได้แต่คิดในใจอย่างสับสน แต่ก็รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่รู้ อ้อมกอดนี้ที่มันห่างหายไปนาน แต่ความอบอุ่นนี้มัน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 14 ตัวสำรองต้องหลบไป

    บทที่ 14สองสามวันมานี้พัชชาภารู้สึกกินอะไรไม่ค่อยลง เธอรู้ตัวเองว่าคงจะคิดมาก เรื่องที่ชาวินบอกว่าจะแต่งงาน แต่หญิงสาวก็ยังฝืนพยายามที่จะทำตัวให้ปกติที่สุด“คุณน้ำครับ คุณชาวินเรียกให้ไปพบในห้อง” ศุภกฤตเอ่ยบอกเธอแล้วเดินจากไป พัชชาภาจึงได้เดินเข้าไปหาชายหนุ่มในห้องทำงานก๊อก ๆ เธอเคาะประตูเบา ๆ ก่อนจะเปิดมันเข้าไป“คุณชาวินมีอะไรหรือเปล่าคะ” เธอเอ่ยออกไปตามหน้าที่“เดี๋ยวจะมีคนมาหา ผมจะให้คุณไปรับคนที่หน้ารีสอร์ทน่ะ” เสียงทุ่มเอ่ยขึ้นดวงตาจ้องมองไปที่ใบหน้าสวย“ได้ค่ะ” เธอก้มหน้ารับคำแล้วเตรียมจะหันออกไป“คุณจะไม่ถามเหรอว่าผมให้ไปรับใคร”“คะ..” ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นสบตาเข้ากับเขาพอดี“คู่หมั้นผมน่ะ ที่เคยบอก เธอชื่อ อรอิน”คู่หมั้น คำนี้ก้องอยู่ในหู แววตาหญิงสาวไหววูบเล็กน้อย มือเรียวบีบเข้าหากันจนแน่น เธอพยายามเก็บอาการถึงที่สุด ถึงแม้ว่าตอนนี้หัวใจมันจะสั่นไหวแค่ไหนก็ตาม“ได้ค่ะ น้ำจะรีบไปนะคะ เดี๋ยวคุณอรอินเธอจะรอนาน” กล่าวจบพัชชาภารีบออกมาจากห้องทำงานชายหนุ่มทันที ทิ้งให้คนด้านในโมโหกับท่าทีที่เย็นชานิ่งเฉย ไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ จนต้องกำมือทุบโต๊ะทำงานเพื่อระบายโทสะหญิงสาวเดินออก

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 15 พ่อลูกเจอกัน

    บทที่ 15พัชชาภามองมือถือที่ยังคงร้องดังอยู่นั้น ด้วยความลังเลว่าจะรับดีไหม เธอกลัวว่าพี่ชายของเธอที่โทรมาครั้งนี้หลังจากที่ทิ้งดนตรีไว้ให้เธอเลี้ยง จะหาเรื่องอะไรมาให้เธอเดือนร้อนอีกกันแน่ปกรณ์เห็นพัชชาภามีสีหน้าตึงเครียด ลังเลไม่กล้าที่จะรับสายเขาจึงถือวิสาสะหยิบมือถือเธอขึ้นมา“พ่อของดนตรีแล้วไง ไม่มีความรับผิดชอบก็ไม่สมควรเป็นพ่อ เดี๋ยวพี่รับสายให้เอง”พัชชาภาพยายามจะห้ามแต่ก็ไม่ทันปกรณ์หยิบมือถือของเธอไปแล้วกดรับสายอย่างรวดเร็ว“สวัสดีครับ” ปกรณ์เริ่มบทสนทนา“มึงเป็นใคร นี้เบอร์น้ำไม่ใช่เหรอ” พาทิศแปลกใจที่อยู่ ๆ เบอร์ของน้องสาวตนก็มีผู้ชายมารับสาย“ใช่ครับนี้เบอร์น้ำ คุณมีอะไรก็พูดได้เลยผมจะบอกน้ำให้”“กูถามว่ามึงเป็นใคร แล้วมึงรู้ไหมกูเป็นใคร”“ผมเป็นเพื่อนของน้ำ คุณก็เป็นพ่อที่ไม่มีความรับผิดชอบทิ้งลูกทิ้งภรรยาให้อยู่ลำพังได้ยังไง”หญิงสาวฟังจากคำพูดก็พอจะเดาได้ว่า ทั้งสองกำลังจะทะเลาะกันใหญ่โตแล้ว เธอพยายามจะขอโทรศัพท์คืนจากปกรณ์แต่เขาก็ไม่ยอม“มึงนี่วอนหาเรื่อง ไปตามน้องสาวกูมากูจะคุยกับน้องสาวกู” พาทิศโมโหตะคอกเสียงดังลั่น จนพัชชาภาที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ยังได้ยิน“น้องสาวเหรอ..

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 16 คนที่เป็นชู้

    บทที่ 16“แม่น้ำมารับแล้ว….เย้” เด็กชายตัวน้อยวิ่งแจ้นมา ทิ้งตัวเข้ากอดเมื่อเห็นผู้เป็นแม่มารับที่โรงเรียน ดนตรีปะแป้งที่แก้มทั้งสองข้างจนขาวผ่องน่าเอ็นดู พาทิศยืนมองภาพนี้อยู่เบื้องหลังทำเอาน้ำตาซึม เด็กชายหลังจากกอดแม่จนพอใจแล้ว จึงมองมายังด้านหลังเห็นชายแปลกหน้ายืนอยู่ “แม่น้ำครับ มีคนแปลกหน้ายืนอยู่ด้านหลัง” เด็กน้อยกระซิบกระซาบที่ข้างหูหญิงสาว ดวงตาใสยังจ้องไปที่ชายคนนั้นพัชชาภาจึงยืนขึ้นหันหน้ากลับมาหาพี่ชาย พาทิศเอื้อมมือมาช้า ๆ ทางทั้งสอง เด็กชายตัวน้อยจึงเข้ามาขวางด้านหน้าพัชชาภาไว้ “คุณลุงจะทำอะไรครับ” เสียงเด็กชายเอ่ยถาม ขณะที่เขากำลังทำท่ากางแขนปกป้องแม่เอาไว้คนเป็นพ่อชะงักมือกลับทำตัวไม่ถูก เขาจึงย่อตัวคุกเข่า มองหน้าเด็กชายแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา ดนตรีเงยหน้าขึ้นมองแม่ ทำหน้าสงสัย เธอจึงย่อตัวลงอีกครั้ง “พี่ดูสิ ดนตรีหน้าเหมือนพี่ตอนเด็ก ๆ มากเลย” พาทิศพยักหน้ารับทั้งน้ำตา ดนตรีหน้าเหมือนเขามาก ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดเข้าไปอีก “คุณลุงเขาร้องไห้ทำไมครับแม่น้ำ” “เขาคิดถึงดนตรีมากไงครับ ดนตรีโอ๋เขาหน่อยสิลูก” “โอ๋ ๆ ไม่ร้องไห้นะครับ โอ๋ ๆ…”“แม่น้ำทำไมดนตรีโอ๋ คุณลุงยิ่

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 17 แสดงให้ถึงบทบาทชู้หน่อยแล้วกัน

    “เขาเป็นพ่อของดนตรี…. งั่นคนที่เป็นชู้คงเป็นผมสินะ!!”สองมือใหญ่บีบต้นแขนเธอแน่น“ใช่ คุณนั้นแหละที่เป็นชู้ เลิกทำตัวงี่เง่าแบบนี้ได้แล้ว ยังไงคุณก็จะต้องแต่งงานกับคู่หมั้น สัญญาของเราเหลืออีกหกเดือน น้ำจะอยู่ทำงานต้องที่คุณต้องการเมื่อครบสิบเดือนน้ำขอลาออก แล้วน้ำจะพาดนตรีไปจากที่นี้ทันที” พัชชาภากล่าวออกมาอย่างสุดกลั่น เธอจะไม่ดึงรั้งเขาไว้ เขาจะต้องได้แต่งงานกับคนที่เหมาะสมคู่ควร ซึ่งมันไม่ใช่เธอ…“ได้…ชู้ใช่ไหม ก็ต้องแสดงให้สมบทชู้หน่อยแล้วกัน” น้ำเสียงเค้นรอดไรฟัน แววตาเดือดดาดจ้องไปที่ใบหน้าสาวราวกับจะกลืนกินชาวินออกแรงกระชากเธอจนร่างบางเข้าแนบชิด โน้มตัวลงมากดไปจมูกลงไปที่ซอกคอของหญิงสาวเธอพยายามดิ้นขัดขืน แต่ด้วยแรงอันน้อยนิด พัชชาภารับรู้ได้ถึงอาการเวียนหัว เธอเริ่มหมดแรงที่จะดิ้น ชายหนุ่มยังไม่หยุดยิ่งเธอดิ้นเขาก็ซุกไซร์ไปที่คอเธออย่างดุดัน จนรู้สึกว่าเธอนิ่งไป ร่างเล็กตัวอ่อนปวกเปียกชาวินจับเธอออกจากอกจึงเห็นว่าเธอเป็นลมคอพับไป“น้ำ..น้ำเป็นอะไร น้ำ”ชายหนุ่มประคองร่างของเธอไว้แนบอก เอ่ยเรียกชื่อหญิงสาวอย่างตื่นตระหนกชาวินรีบช้อนร่างบางขึ้น ตัดสินใจจะพาเธอไปหาหมอ ระหว่า

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01

Bab terbaru

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 28 มันคือรักแท้ (จบ)

    ในที่สุดวันแต่งงานก็มาถึง งานแต่งงานของชาวินและพัชชา จัดขึ้นที่รีสอร์ตแสนรักของเขา ชาวินสั่งให้ตกแต่งสถานที่เต็มไปด้วยมวลดอกไม้นานาชนิด แขกที่มาร่วมงานต่างชื่นชมกันไม่ขาดปาก ว่าที่นี่บรรยากาศดีและสวยมากจริง ๆ รูปพรีเวดดิ้งถูกตั้งประดับทั่วทุกมุม ผู้คนที่มาร่วมงานแค่ดูรูปก็แสนจะอิจฉาเพราะดูก็รู้ว่าเจ้าบ่าวคงจะคลั่งรักเจ้าสาวมากแน่ ๆ“พี่น้ำสวยมากเลยค่ะ” อรอินเข้ามาในห้องแต่งตัว มองเธออย่างชื่นชม“ขอบใจจ้ะหนูอิน” พัชชายิ้มแย้ม“ทำไมพี่น้ำชอบเรียกอินว่าหนูอินเหมือนคุณพาทิศ…” หญิงสาวน้ำเสียงอ่อนลงเมื่อพูดถึงพาทิศ หลังจากที่กลับมาจากเกาะดอกไม้เธอมักจะนึกถึงเขาตลอด“ขอโทษที่จ๊ะ มันติดปาก”สองสาวพูดคุยกัน แต่พัชราภาสังเกตได้ว่าอรอินคอยชะเง้อมองประตูตลอด แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไร เพราะรู้อยู่แก่ใจแล้วแค่รอให้อรอินเอ่ยมาเอง“ทำไมดนตรียังมาไม่ถึงอีกคะเนี้ย” พูดไปก็ชะเง้อไป“รอดนตรีหรือพ่อของดนตรีอยู่คะ” พัชชาภาแซวอย่างรู้ทัน“ไม่..ไม่ใช่สักหน่อยพี่น้ำ อินถามถึงดนตรีค่ะ” อรอินเขินจนมือไม้อยู่ไม่สุข หยิบกระโปรงมาบิดไปมาแก้เขิน“ใกล้ถึงเวลาแล้วค่ะ อรอินรีบเปลี่ยนเรื่องคุย”อรอินช่วยพัชชาภาให้ยืนขึ้น

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 27 แพ้ท้องแทนเมีย

    พาทิศพาอรอินเดินออกมา บริเวณริมชายหาด ทั้งสองเดินเล่นฆ่าเวลาไปเรื่อย ๆ ด้านนอกเกาะพอมองออกไปสุดขอบฟ้าเวลานี้มันช่างดูมืดมนไปหมด อรอินทรุดกายลงนั่งกับพื้นทรายมองเหม่อออกไปไกล“เป็นอะไร” ชายหนุ่มเอ่ยถาม“อินเหนื่อย” เธอตอบเขาออกไป แต่พาทิศรู้ดีว่าเธอกำลังเศร้าอยู่ ถึงจะยินดีกับคู่ของชาวิน ลึก ๆ เธอก็คงเสียใจไม่น้อยที่ชาวินนั้นหมั้นกับเธอแต่ไม่เคยรักเธอเลย แต่ยังถือว่าเธอเป็นคนดีมีน้ำใจคนหนึ่ง ที่ยังรู้สึกเห็นอกเห็นใจคนอื่น ยอมถอยตัวออกมา“มานี้” พาทิศก้มลงไปดึงแขนเธอ“โอ๊ย..ไม่เดินแล้วอินจะนั่งตรงนี้”เมื่อเห็นเธอดื้อดึงไม่ยอมลุก พาทิศจึงโน้มตัวไปช้อนร่างของเธอขึ้นมาอุ้มไว้ แล้วเดินลงน้ำทะเล“ว๊าย คุณ ๆ ๆ จะทำอะไรปล่อยฉันนะ หยุด ๆ ๆ อินไม่อยากโดนน้ำ”ตุ๊ม!! เสียงร่างเล็กตกน้ำ เพราะพาทิศโยนเธอลงไป อรอินรีบลุกขึ้นยืน สภาพเปี้ยกไปทั้งตัวผมเผ้ายุ่งเหยิง“นี้..เล่นอะไรเนี้ย” อรอินตั้งหลักได้ก็พลักพาทิศอย่างแรง แต่กลับเป็นเธอที่หงายหลังลงน้ำทะเลไปอีก“ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ” พาทิศหัวเราะลั่นอรอินยืนตั้งหลักในน้ำได้อีกครั้ง จ้องมองชายหนุ่มหาวิธีเอาคืนหญิงสาวแกล้งเดินหนีสวนเขา ได้จังหวะก็กระโดดขี่หลังพา

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 26 เหมือนหัวใจกลับมาเต้นอีกครั้ง NC20+

    เธอแหวกม่านผ้า แทรกตัวจนมายืนอยู่ไม่ไกลด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ดวงตาจ้องมองมัดกล้ามนั่นอย่างลืมตัว“จะมองอีกนานไหมครับ”พรึ่บ! เสียงสะบัดผ้า พร้อมกับละอองน้ำที่กระเด็นไปโดนตัวหญิงสาว ทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์ ดวงตาโตหวัดมองใบหน้าชายเจ้าของหุ่นล่ำนั้น“คุณพาทิศ…” เมื่อรู้ว่าเผลอมองชายหนุ่ม หญิงสาวก็เขินอาย เธอรีบเบี่ยงสายตาไปทางอื่นทันที“ผมถามว่าจะมองอีกนานไหม จะได้ไปยืนใกล้ ๆ ให้มอง” พาทิศก้าวขาเข้ามาประชิดตัวหญิงสาว เธอตกใจสะดุ้งจึงรีบหันกลับมา มือเล็กยกขึ้นดันหน้าท้องที่เป็นรอนกล้ามนั้นไว้“ปะ..เปล่าอินไม่ได้มอง” เธอตอบน้ำเสียงสั่น มือยังคงดันหน้าท้องของพาทิศไว้ หัวใจดวงเล็ก ๆ เต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาพาทิศยิ้มขำเบา ๆ กับท่าทางเขินอายของเธอ“ขำอะไร ถอยออกไปก่อนสิคะ”“ก็นึกว่าอยากมองใกล้ ๆ” ชายหนุ่มเย้าแหย่“ไม่ใช้สักหน่อยอินแค่จะมาถาม..”“เรื่องอะไรครับ”“พี่น้ำค่ะ พี่น้ำอยู่ที่นี่ใช่ไหม”พาทิศกล่าวถอยหลังหนึ่งก้าว“ถามหาน้องสาวผมทำไม คุณหนูอินกับนายชาวินเป็นคู่หมั้นก็กำลังจะแต่งงานกันแล้วไม่ใช่หรือครับ”“ไม่ใช่ค่ะ อิน…อินกับพี่วินเราถอนหมั้นกันแล้ว พี่วินเสียใจมากและรู้สึกผิด

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 25 เกาะดอกไม้

    หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป พัชชาพาและดนตรีมาอยู่ที่กระบี่กับพาทิศ และเธอก็พึงจะรู้ว่าพี่ชายของเธอนั้นเป็นเจ้าของเกาะแห่งนี้ มีทั้งรีสอร์ตและฟาร์มหอยมุก เป็นเกาะที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ทำเงินได้มหาศาลพาทิศจึงได้เล่าให้เธอฟังว่า เจ้าของเกาะคนก่อนเป็นผู้มีพระคุณของเขา เมื่อหลายปีก่อน หลังจากแยกทางกับแม่ของดนตรี พาทิศเอาดนตรีมาฝากไว้ที่หญิงพาทิศระหกระเหิน หนีกลุ่มคนที่มีปัญหากันในครั้งนั้น จนมาถึงกระบี่และได้เจอกับเจ้าของเกาะที่ชรามากแล้ว เขาได้ช่วยเหลือพาทิศไว้และดูแลเหมือนเป็นลูกชายพาทิศยังเล่าว่าชายชราคนนี้เสียลูกชายเพียงคนเดียวด้วยโรคประจำตัว เขาเลยใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมาตลอด และเมื่อพาทิศได้มาอยู่กับชายเจ้าของเกาะ ชายชราคนนั้นได้สั่งสอนทุกเรื่องให้พาทิศพาทิศจึงได้เริ่มช่วยเขาดูแลกิจการของเกาะ และได้ริเริ่มพัฒนาส่วนต่าง ๆ ของเกาะนี้ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกด้วย ต่อมาชายชราคนนี้ได้เสียชีวิตลงด้วยโรคประจำตัวของเขา ก่อนจากไปชายชรา ยังได้ยกเกาะและกิจการทั้งหมดให้พาทิศ…“คนเราไม่สายที่จะเปลี่ยนแปลง น้ำดีใจนะที่พี่เปลี่ยนเป็นคนที่ดีขึ้น”“พี่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าชีวิตนี้จะได้รับอะไรดี ๆ แบบนี้ แล

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 24 หนี

    “น้องดนตรีก็กลับไปแล้วค่ะ คุณพ่อน้องขอพาน้องกลับเลย คุณหมอดูอาการแล้วจึงให้กลับได้ค่ะ พึ่งจะออกไปเมื่อครู่นี้เองนะคะ”ชาวินได้ฟังดังนั้นจึงได้รีบวิ่งออกมาหน้าโรงพยาบาล สวนกับแม่ของเขาและอรอินพาดีชาวินวิ่งแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้นจนถึงลานจอดรถ ชายหนุ่มหยุดวิ่งพักหายใจหอบเขาหมุนไปรอบ ๆ เพื่อมองหา ในที่สุดเห็นร่างบางที่คุ้นเคยเธอกำลังขึ้นรถโดยมีพาทิศปิดประตูให้ พอเห็นดังนั้นเขาจึงรีบวิ่งตามไปทันที อีกไม่ถึงสิบเมตรก็จะถึงแล้ว แต่พาทิศก็ขับรถออกไปก่อนเสียก่อนชาวินทรุดเข่าลงนั่งหายใจหอบอีกแค่เอื้อมมือเท่านั้น…. เท่านั้นเอง …คิดได้ดังนั้นพาทิศจึงรีบกลับมาที่รถ เจอแม่ของเขากับอรอินอยู่พอดี จึงได้พากันกลับไปที่รีสอร์ท เพื่อหวังว่าจะเจอพัชชาภาอยู่ที่นั่นก่อนหน้านั้น หลังจากชาวินไปคุยกับคุณหญิงนิภา พาทิศจึงขอเข้าไปดูลูกชายตนพยาบาลได้นำทางเขาเข้าไป จึงพบกับพัชชาภาเธออยู่ที่นี่ก่อนแล้วเมื่อเห็นสภาพน้องสาว หน้าตาดูอิดโรยที่ยังมี หน้าผากมีผ้าแปะแผล คราบเลือดแห้งกรังยังติดอยู่ที่เสื้ออยู่เลย พาทิศใจไหววูบไหนจะลูกไหนจะน้องสาว ชายหนุ่มเดินไปลูบหัวลูกชาย เด็กน้อยก็ส่งยิ้มให้อย่างร่าเริงตามประสา“ดนตรี

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 23 ความจริงทั้งหมด

    “คุณน้ำค่ะ เธอไม่มาด้วยเหรอคะ”“น้ำเธอมาด้วยครับ แต่ถูกเข็นเข้าไปในห้องฉุกเฉินเหมือนกัน” ปกรณ์หันมาตอบแทนชาวิน“ใช่ค่ะ เคสที่เข็นเข้าไปเมื่อครู่ คุณน้ำเธอเป็นลมแล้วหัวไปกระแทกกับก่อนหิน” พยาบาลที่ขอข้อมูลกับปกรณ์ หันไปบอกพี่พยาบาลอีกคน“ฝากดูน้ำหน่อยนะครับ พักนี้เธอเป็นลมบ่อย ๆ” ชาวินเอ่ยบอกพยาบาลไป“ได้ค่ะ รบกวนทุกคนรออยู่ด้านนอกนะคะตอนนี้ถึงมือหมอแล้วคนไข้ต้องปลอดภัยแน่นอนค่ะ”ทั้งสามคนจึงมานั่งรออยู่ด้านนอก เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้วประตูห้องฉุกเฉินก็ยังไม่ถูกเปิดออกมาเสียที่ชาวินใจจดจ่ออยู่ที่ประตูไม่วางตา อรอินก็เดินไปเดินมาด้วยความเป็นห่วง ต่อมาปกรณ์จำต้องกลับไปก่อนเพราะมีงานที่ต้องทำต่อผ่านมาพักใหญ่ ๆ เสียงประตูห้องฉุกเฉินเปิด และมีพยาบาลเดินออกมา ชาวินกับอรอิน จึงรีบเดินไปหาทันที ทั้งสองตั้งหน้าตั้งตารอฟังคำตอบ“เคสแพ้อาหารของน้องดนตรี ตอนนี้ปลอดภัยแล้วนะคะ เดี๋ยวให้ยาหมดขวดแล้ว พักฟื้นดูอาการสักหน่อยถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็กลับบ้านได้ค่ะ”“ครับ” “ค่ะ” ชาวินกับอรอินถึงกับโล่งอก“คุณหมอเคยกำชับกับคุณอาของน้องไปแล้วนะคะ ว่ามีอาหารอะไรบ้างที่น้องห้ามทาน” พยาบาลเอ่ยทวงติ่ง“ผมขอโทษคร

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 22 อาการแปลก ๆ

    หลายวันมานี้พัชชาภาทำงานอยู่ที่ท้ายไร่ จะมีแค่ปกรณ์กับมีนที่ค่อยแวะมาหาเธอบ้าง และอาการเวียนหัวคลื่นไส้อาเจียนพักนี้เธอก็เป็นบ่อยมาก ๆ อย่างเช่นตอนนี้หญิงสาวกำลังใช้สายยางฉีดน้ำล้างขี้วัวในคอก กับคนงานผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง อาการคลื่นไส้อยากจะอาเจียนก็กำเริบขึ้นมาอีกครั้ง เธอปล่อยสายยางแล้ววิ่งไปอ้วกที่ห้องน้ำ เธอโก่งคออาเจียนจนแทบไม่มีอะไรจะออกมาแล้ว หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยและหมดแรง ยังดีที่มีพี่คนงานคนหนึ่งตามมาดูอาการเธอ แล้วยังหยิบยาดม ติดมือมาด้วย“ขอบคุณนะพี่ใจ” พัชชาภารับยาดมมาดม มันทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น“แรก ๆ ก็ยังนี้แหละ ขี้วัวมันเหม็นเดี๋ยวก็ชิน ใครไม่รู้ก็คิดว่าแพ้ท้องนะเนี่ย” สมใจบอกกับเธอ“แพ้ท้องเหรอพี่” น้ำเสียงเหนื่อยหอบเอ่ยถามกลับ“ใช่อาการแบบนี้แหละ เวียนหัวอาเจียนเหมือนเลย” สมใจพูดอย่างไม่คิดอะไร แต่คนที่คิดหนักคือพัชชาภา เธอกลัวว่าเธอจะท้องจริง ๆ ถ้าถามถึงเรื่องประจำเดือนขาดไหม ก็ขาดแต่ปกติแล้วประจำเดือนเธอมาไม่สม่ำเสมออยู่และ บ้างที่มาเดือนหยุดเดือน หรือหายไปเลยสองเดือนก็มีหญิงสาวมานั่งพักใต้ร่มไม้ ยังคงคิดวนเวียนถึงเรื่องที่สมใจพูดอยู่แต่เมื่อก่อนที่ประจำเดือนขาดเธอไม่

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 21 ทวงสัญญา

    “อินไม่สะดวกใจที่จะให้พี่น้ำพักอยู่ที่นี้ค่ะ อินไม่ได้รังเกียจอะไรนะคะ แต่รู้สึกว่ามันไม่เหมาะสม คนอื่นจะเอาไปนินทาเอาได้” เธอกล่าวกับพัชชาภาอย่างตรงไปตรงมา ชาวินเลือกที่จะยืนนิ่ง เขาอยากรู้ว่าหญิงสาวจะรู้สึกเจ็บปวดบ้างไหม เหมือนกับที่เขาเจ็บปวด“ค่ะ น้ำจะย้ายออกไปเดี๋ยวนี้” พัชชาภาไม่ตอบโต้อะไรทั้งสิ้น เธอหน้าชากลืนก้อนสะอึ้กลงคอ ปวดหัวใจราวกับถูกใครบีบไว้ นึกไว้แล้วว่าวันนี้มันต้องมาถึง เธอหันหลังเธอกลับไปพยายามฝืนกลั้นน้ำตาเอาไว้อรอินมองตามแผ่นหลังพัชชาภาไปอย่างนึกสงสาร ที่จริงเธอก็ไม่ได้อยากจะร้ายกาจแบบนี้ แต่เพราะอยากจะลองใจชาวินเท่านั้นถ้าพี่วินชอบกับพี่น้ำทำไมต้องปิดบังเธอด้วย อาจจะเป็นเพราะเรายังหมั้นกันอยู่ ถ้าไม่มีใจฝืนแต่งไปมันจะเสียเวลาและเจ็บทั้งสองฝ่าย เอาตามจริงตัวอรอินเองก็ยังไม่แน่ใจว่าจริง ๆ แล้วเธอชอบชาวินไหมเพราะแม่ของเธอกับแม่ของชาวินเป็นคนจัดแจงงานหมั้นนี้ให้ทั้งหมด และทุกครั้งที่เจอชาวินเขาก็ดีกับเธอ…อรอินแสร้งทำเป็นโมโหอีกครั้งหันกลับมามองชาวิน สายตาชายหนุ่มยังมองตามทางที่พัชชาภาเดินไปอยู่เลยพัชชาภากลับเขามาในห้อง เธอพยายามเข้มแข็งจนถึงที่สุด หญิงสาวเก็บแค่

  • สัญญาแค้น แฝงรัก   บทที่ 20 ไม่ได้รังเกียจ

    “นายจะเดินลงเขาไปแล้วขึ้นมาใหม่อีกรอบหรือ” เธอเอ่ยถามแค่คิดก็เหนื่อยแทนแล้ว“เปล่า….รถผมจอดอยู่ทางนู้นเดินไปนิดเดียว” หญิงสาวหันตามไปที่ชายหนุ่มพูด“ค่ะ” นิดเดียวแต่ฉันเดินขึ้นมาแทบตาย ทำไมมีทางขับรถขึ้นมาก็ไปบอกนะเธอได้แต่คิดในใจ ก่อนไปพาทิศยังช่วยพยุงเธอขึ้นมานั่งยังม้านั่งใกล้อีกด้วย อรอินมองตามแผ่นหลังชายหนุ่มที่เดินไป และคิดในใจ“เขาเป็นคนยังไงกันแน่นะ” เธอได้แต่คิด และกดโทรศัพท์มือถือหาชาวินไปหลายสายเขาก็ไม่รับสักที จดพาทิศเดินกลับมาพร้อมกับยาทาหลอดหนึ่งและรองเท้าแตะคู่ใหญ่ชายหนุ่มคลุกเขาลง จับข้อเท้าหญิงสาวมาทายาและค่อย ๆ นวดให้เธอเบา ระหว่างนั่นอรอินได้ลอบสังเกตุรูปร่างหน้าตาของชายหนุ่ม เขารูปร่างกำยำหน้าตาจัดว่าหล่อเหล่า แต่ดูหน้าเกรงขามแปลก ๆ จนเวลาผ่านไปสักพัก“ดีขึ้นไหม” พาทิศเงยหน้าขึ้นมามอง สบตาเข้ากับดวงตาโต ๆ ของอรอินพอดี เธอตกใจจนเล้กลั่กดวงตาเฉไฉไปมา“เอาแต่จ้องหน้าหล่อ แบบนี้จะหายไหม”“ใคร ๆ ไหนใครจ้องหน้า ไม่มี๊” อรอินปฏิเสธลั่น พาทิศรู้สึกขำกลับท่าทีไร้เดียงสาของเธอ“ผมถามว่าดีขึ้นไหม”อรอินค่อย ๆ ขยับข้อเท้าเบา ๆ มันก็ไม่ค่อยเจ็บเท่าไรแล้ว“ก็ดีขึ้นแล้วนะ” เธอบอ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status