บ้านเจริญกิจวัฒนาอลิสเธอเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของบ้านเจริญกิจวัฒนาดังนั้นพ่อและแม่ของเธอจึงหวงเธอเป็นอย่างมากช่วงมัธยมเธอก็อยู่โรงเรียนมัธยมหญิงล้วนมาโดยตลอด จนตอนนี้เธอได้เข้ามหาวิทยาลัยจะเป็นนักศึกษาปีที่1แล้ว เธอจึงอยากออกไปใช้ชีวิตนอกกรอบดูบ้างหญิงสาวตัวเล็กผมสีเทาน้ำตาลยาวถึงช่วงกลางหลัง ใบหน้าสวยราวกับตุ๊กตากำลังบีบนวดแขนให้กับผู้เป็นพ่อของเธอเพื่อที่จะให้พ่อของเธอนั้นอารมณ์ดีและยอมให้เธอได้ออกไปลองใช้ชีวิตอยู่ที่คอนโดเหมือนดังเพื่อนสนิทของเธอบ้างหญิงสาวพูดขึ้นกับพ่อพร้อมกับทำใบหน้าออดอ้อนร้องขอทําตาปริบๆส่วนมือก็ยังคงบีบนวดไปที่แขนของพ่อเธออยู่อย่างนั้น“พ่อขา อลิสขอย้ายออกไปอยู่คอนโดจะได้ไหมคะ?”“ไม่ได้!!! พ่อกับแม่เป็นห่วงหนูนะลูก” พาทิศพ่อของหญิงสาวรีบตอบกลับโดยทันทีแทบไม่ต้องคิด เขาเป็นห่วงในตัวลูกสาวของเขาเป็นอย่างมากชนิดที่เรียกได้ว่าไข่ในหินเลยก็ว่าได้หญิงสาวจึงพยายามพูดต่อไปว่า“แต่อลิสก็โตแล้วนะคะ อยากจะลองออกไปอยู่ด้วยตัวเองดูบ้าง ไม่ได้เลยเหรอคะพ่อขาแม่ขา”“แต่ถ้ามีคนไม่ดีมายุ่งกับหนูล่ะลูก” อลิษาผู้เป็นแม่ของเธอได้พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วงในตัวลูกสาวแสนสวย“พ่อกับแ
มหาวิทยาลัย CHอลิสให้ลุงคนขับรถของที่บ้านส่งเธอแค่ตรงประตูทางเข้ามหาวิทยาลัย หญิงสาวเดินลงจากรถและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความไปหาเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอทันทีว่าเธอนั้นถึงแล้วและยืนรอตรงหน้าทางเข้ามหาวิทยาลัยยืนรอได้เพียงสักพักชะเอมเพื่อนสนิทของอลิสก็ขับรถมาจอดเทียบตรงด้านหน้าของอลิสแล้วเลื่อนกระจกลงเพียงครึ่ง“ขึ้นรถเร็วอลิส เดี๋ยวไปจอดหน้าตึกของคณะเลย”อลิสจึงได้เดินอ้อมไปขึ้นรถอีกฝั่งของชะเอมทันที ชีวิตในรั้วมหาลัยของเธอและเพื่อนได้เริ่มขึ้นแล้ว พวกเธอมองไปยังนักศึกษามากหน้าหลายตาที่เดินสวนกันไปมาดูแล้วช่างน่าตื่นเต้นเสียจริง“โอเค พวกเรามาถึงคณะของพวกเรากันแล้วอลิส ลงไปกันได้แล้ว”เสียงประกาศตามสายก็พูดขึ้น ขอความร่วมมือให้นักศึกษาปีที่1 มารวมกันยังลานบริเวณคณะบริหารด้วยนะครับ“ไปแก กินข้าวมาหรือยังเนี่ยอลิส”“กินแล้ว ฉันกินมาจากที่บ้านเรียบร้อยแล้ว ตื่นเต้นจัง~”กิจกรรมรับน้องนักศึกษาปีที่1เหล่าบรรดานักศึกษาปีที่1ต่างก็ได้พากันมาเข้าแถวตามคณะของตนเองและอลิสกับชะเอมก็ได้เดินมาต่อแถวของคณะบริหารเช่นกัน “คณะของพวกเรานี่มีคนสวยๆหล่อๆเยอะจัง” ชะเอมพูดขึ้นหลังจากที่ทั้งสองได
ร้านหมูกระทะหญิงสาวทั้งสามได้เดินทางมาถึงร้านหมูกระทะกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้พวกเธอกำลังย่างเนื้อหมู เนื้อวัวและพวกของทะเลเต็มกระทะปิ้งย่างไปหมดอีกทั้งยังมีผักและวุ้นเส้นลงต้มไว้อีกด้วย“ฉันถ่ายรูปส่งไปอวดยัยพราวดีกว่า” มายูที่กำลังย่างชิ้นเนื้อหมูอยู่ก็พูดขึ้นและหยิบโทรศัพท์มือถือกดถ่ายรูปพร้อมกับทำการส่งไปที่ไลน์ของพราวในทันที“ร้านนี้อร่อยอ่ะ วันหลังต้องมาจัดกันอีกนะ” อลิสได้หยิบเนื้อหมูที่สุกแล้วและจิ้มมันลงในถ้วยน้ำจิ้มของเธอเองก็พูดขึ้นพร้อมกับทำสีหน้าฟินเพราะมันอร่อย เธอคงจะถูกปากกับร้านหมูกระทะนี้เข้าให้แล้ว“หึ! แล้วนี่มายูกับพราวจบมาจากโรงเรียนอะไรกันเหรอ?”ชะเอมที่เห็นอลิสเพื่อนสนิทของเธอทำหน้าฟินก็หลุดขำออกมาและพูดถามไปยังมายูเพื่อนใหม่เพื่อที่จะได้รู้จักกันให้มากขึ้น“พวกเราเรียนจบมาจากโรงเรียน JA น่ะ ฉันกับพราวเราเป็นเพื่อนตั้งแต่มัธยมแล้ว และพวกแกล่ะ” มายูก็ได้บอกว่าเธอนั้นได้เรียนมาจากที่ไหนและบอกว่าเธอกับพราวนั้นเริ่มสนิทกันมาตั้งแต่ตอนไหน“ส่วนอลิสกับชะเอมพวกเราเรียนโรงเรียนหญิงล้วนน่ะเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยมัธยมเหมือนกัน” อลิสจึงได้พูดบ้างว่าเธอกับชะเอมนั้นได
วันถัดมาวันนี้ก็เหมือนเดิมช่วงเช้าชะเอมก็มารับอลิสไปมหาวิทยาลัยในตอนเช้าและช่วงบ่ายพวกเราก็มีกิจกรรมกับทางรุ่นพี่ช่วงบ่ายหลังรุ่นพี่ปล่อยก่อนเวลา อลิสจึงกดส่งข้อความไปหาแม็คเพื่อบอกชายหนุ่มว่าเธอนั้นว่างแล้วและสามารถไปกินข้าวกับเขาได้ในเวลาช่วงเย็นหลังจากเลิกเรียนทางด้านแม็คชายหนุ่มรุ่นพี่ปี3ที่อยู่คนละมหาวิทยาลัยกับอลิสเมื่อได้เห็นข้อความก็ยกยิ้มมุมปากฉายแววร้ายกาจออกมาให้ได้เห็น เขานั้นชอบเด็กสาวคนนี้มาตั้งแต่ที่เธอนั้นยังคงอยู่ชั้นมัธยมปลายแล้ว เขาจึงได้รีบกดตอบกลับข้อความของเธอไปในทันที“โอเคครับ เดี๋ยวพี่ไปรับที่มหาลัยของเรานะ เดี๋ยวพี่ออกไปเลย” เมื่อพิมพ์ข้อความและส่งไปเสร็จเรียบร้อยเขาก็ลุกขึ้นเตรียมพร้อมที่จะออกไปรับอลิสในทันที แต่...เสียงหญิงสาวส่งเสียงมาแต่ไกลเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มนั้นกำลังเก็บของและจะเดินออกจากตรงนั้น“พี่แม็ค!นั่นพี่จะไปไหนกันคะ แล้วไอด้าล่ะคะ?”“ฉันมีธุระด่วน วันนี้เธอกลับไปห้องเธอก่อน หรือถ้าเธออยาก..ก็ไปรอฉันที่ห้องของฉัน รหัสเดิม!!!”“งั้นไอด้าจะไปรอพี่แม็คที่ห้องของพี่นะคะ พี่รีบกลับมานะ ไอด้าจะรอค่ะ” ไอด้าเธอทำน้ำเสียงออดอ้อนไปยังชายหนุ่มตรงหน้าและ
“ตอนนี้ไอด้าอยากกินไอติมแท่งนี้ค่ะ จะได้ไหมคะ” เธอพูดกระซิบไปที่ข้างหูของชายหนุ่มส่วนมือข้างนึงก็จับเข้าไปที่ท่อนเอ็นร้อนของเขาที่ตอนนี้มันกำลังเริ่มขยายตัวพองแล้ว“เอาสิ! มันเป็นของเธอแล้วในตอนนี้ไอด้า”ตอนนี้อารมณ์ความต้องการได้เข้าครอบงำเข้าแทนอารมณ์หงุดหงิดแล้วชายหนุ่มจึงได้พูดขึ้นกับเธอ แววตาแสดงความต้องการออกมาหลังจากนั้นไอด้าก็ลงจากตักของเขาและแทรกกายลงหว่างขาของเขาทันที เธอรูดซิปและดึงกางเกงนักศึกษาพร้อมกับกางเกงในของแม็คให้มันหลุดลงสู่พื้นห้องแล้วเธอก็เริ่มอมให้เขาจนแตกเรื่องราวต่อจากนั้นก็คงไม่ต้องพูดถึงอีก ก็อย่างที่ทุกคนรู้ๆกันอยู่นั่นแหละ และคืนนั้นไอด้าก็นอนค้างที่ห้องของแม็คจนถึงรุ่งเช้าทั้งสองก็มามหาวิทยาลัยด้วยกัน แม็คเรียนคณะวิศวะปี3 ส่วนเธอนั้นเรียนนิเทศปี2 เธอกับเขาเป็นคู่นอนกันชายหนุ่มนั้นไม่ยอมเลื่อนสถานะแฟนให้กับเธอเสียทีไอด้าจึงทำได้เพียงแค่ตามใจชายหนุ่มไปเรื่อยๆรอวันที่เขาอาจจะเห็นใจในความรักของเธอและเลื่อนตำแหน่งแฟนให้แก่เธอเข้าในสักวัน มหาวิทยาลัย APหลังจากที่แยกกับแม็คแล้วไอด้าก็ได้เดินมายังคณะของเธอเองและเดินเข้าไปยังกลุ่มเพื่อนของเธอที่นั่งกันอยู่ภายใ
“ฮึก..ถ้างั้นขอไอด้าอยู่แบบนี้ได้ไหมคะ ไอด้ารักพี่แม็ค”ไอด้าที่ยังคงร้องไห้ก็พูดขึ้นว่าเธอจะขออยู่ในสภาพแบบนี้ ในเมื่อในตอนนี้เธอยังรักเขาอยู่ ยังไปไหนไม่ได้เธอทำใจไม่ได้ในตอนนี้“ห้ามให้แฟนของฉันรู้เรื่องของเราเด็ดขาด เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม?” เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาและจุดไฟสูบบุหรี่พร้อมกับพ่นควันใส่หน้าเธอและพูดย้ำกับเธอให้ชัดเจนอีกครั้ง“ค่ะ ไอด้าจะเป็นเด็กดี” ไอด้าปาดน้ำตาและพูดกับเขา เธอพยักหน้ายอมรับในโชคชะตาของเธอเองที่ตอนนี้ยังอยากมีเขาอยู่ในชีวิตและเพราะคำว่ารักไอด้าจึงต้องจำยอมให้ตัวเองอยู่ในสถานะเงาไม่มีตัวตน“งั้นวันนี้ไอด้าไปนอนกับพี่จะได้ไหมคะ?” ไอด้าเดินเข้าไปโอบกอดชายหนุ่มเธอเงยหน้าที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาถามเขาอีกครั้ง“ได้สิ ก็ถ้าเธอเป็นเด็กดีว่านอนสอนง่ายแบบนี้ เธอกับฉันก็อยู่กันแบบนี้ไปได้อีกยาวๆ” แม็คทิ้งมวนบุหรี่ที่หมดแล้วลงพื้นเขาใช้มือเช็ดน้ำตาให้กับเธอและพูดกับเธอให้เข้าใจอีกครั้งและวันเวลาก็ได้ผ่านล่วงเลยไปจนได้3เดือน ไอด้ากับแม็คก็ยังคงแอบมีความสัมพันธ์กันโดยตลอด เธอไม่เคยเข้าไปวุ่นวายกับอลิสแฟนสาวของแม็คเพราะกลัวว่าหากเขารู้ เธอก็ถูกเขาเขี่ยทิ้งในทันทีซึ่งเธอยังไ
“’งื้อ~ บาดคอมากเลยค่ะพี่แม็ค เขาเรียกว่าอะไรกันคะ”"แก้วนี้เขาเรียกว่า วอดก้า น่ะ อลิสชอบไหมครับ?""ก็พอกินได้ค่ะ แต่มันบาดคอมากเลยนะคะ""งั้นก็กินแค่แก้วนี้แก้วเดียวก็พอแล้วเดี๋ยวพี่สั่งน้ำอัดลมมาให้""ค่ะ"เธอตอบรับคำของชายหนุ่มและหยิบแก้วน้ำสีใสยกมันขึ้นมาจิบกินเรื่อยๆ สายตาก็มองไปยังผู้คนมากมายที่มาใช้บริการยังที่แห่งนี้สักพักหญิงสาวก็กินจนหมดแก้ว เธอก็เริ่มมีอาการมึนหัว ตัวสั่น รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวอย่างบอกไม่ถูก เธอคิดว่าน่าจะเป็นเพราะว่าวอดก้านั้นน่าจะแรงมากจนทำให้เธอเกิดอาการดังกล่าว และเหมือนเธอจะรู้ตัวว่าไม่ไหวจึงได้พูดชวนแฟนหนุ่มให้พาเธอนั้นกลับห้อง“พี่แม็คคะ อลิสรู้สึกมึนหัว เรากลับกันเลยจะได้ไหมคะ พี่ไปส่งอลิสหน่อย” อลิสที่รู้สึกร้อนวูบวาบยังคงครองสติและพูดขึ้นกับแม็ค“กลับเลยหรอ โอเค..งั้นไปกันครับ”แม็คพูดแล้วลุกเดินเข้ามาพยุงตัวอลิสแต่เขาไม่ได้คิดที่จะพาเธอไปขึ้นรถเขาพาเธอขึ้นไปยังห้องบนชั้นสองที่เปิดไว้สำหรับแขกหญิงสาวมึนหัวและมีอาการเมาอยู่ร่วมด้วยจึงทำให้เธอนั้นไม่ได้มองทางว่าเขานั้นพาเธอไปที่ไหนห้องนอนชั้นบนในผับตอนนี้ทั้งคู่ได้เข้ามานั่งกันอยู่ภายในห้องแล้
“มะ..ไม่นะ ปล่อย ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ”เมื่ออยู่กัน2คนชายคนนี้ก็ได้เดินเข้ามานั่งอยู่ที่ปลายเตียงนอนเขาใช้สายตาแทะโลมร่างกายของฉันและเขาก็พูดขึ้น“ฉันจะทำยังไงกับแฟนของมันดี”เขาไม่พูดเปล่ายังขยับตัวขึ้นมาบนเตียงอีกด้วย ฉันก็พยายามที่จะขยับถอยหลังปากก็พูดบ่นออกไป“อย่าเข้ามานะ ฉันไม่รู้ ไม่เกี่ยวอะไรด้วย ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะ ฮึก” ฉันพูดไปร้องไห้ไป คิดเสียใจที่มาคบคนแบบมัน ไอ้พี่แม็ค“ฉันไม่ปล่อยและฉันก็ไม่สน เมื่อมันยกเธอให้ฉันแล้ว เธอก็ต้องเป็นของของฉัน” เขาพูดเสียงเรียบ หน้านิ่ง พร้อมกับจับเข้าที่ปลายเท้าของฉันและออกแรงดึงรั้งร่างกายของฉันให้เข้าไปหาเขาโดยง่ายตอนนี้ฉันเองเริ่มปั่นป่วนเพราะฤทธิ์ยา ยิ่งเขาเข้ามาใกล้ ฉันก็ยิ่งหวั่นไหวมันรู้สึกร้อนๆวูบ มันมีความรู้สึกว่าร่างกายต้องการอะไรบางอย่าง อยากให้เขาช่วยเหลือเกิน“อย่าเข้ามา อ๊ะ” แต่ปากก็ยังคงออกคำสั่งห้ามชายคนนี้อยู่ ฝ่ามือน้อยๆของฉันออกแรงบีบเคล้นกอบกุมหน้าอกคู่สวยของตัวเอง ไม่รู้มันเป็นบ้าอะไรทำไมถึงอยาก มันรู้สึกเสียว เสียวจนเกร็งไปทุกสัดส่วนโดยเฉพาะตรงนั้นของฉันเขาขึ้นมาคร่อมร่างของฉันเอาไว้สายตาก็ยังคงมองแทะโลมฉันเขามอ
"ทะเลาะกับเด็ก?” เวหายังคงถามต่อไป“กูว่าต้องใช่แน่ๆ หน้าแบบนี้ทะเลาะกันชัวร์” ออสตินจึงได้ออกความคิดเห็นบ้างเมื่อมองไปทางสายฟ้าที่ตอนนี้ใบหน้านั้นเริ่มฉายแววหงุดหงิดขึ้นมา“เบื่อๆ พวกมึงรู้หรือยังว่ามินตรากลับมาแล้ว” สายฟ้าถอนหายใจออกมาแล้วเริ่มพูดถึงสาเหตุที่ทำเขาเบื่อหน่อยอยู่ในตอนนี้“จริงดิ! แล้วคือเธอไปหามึงงั้นเหรอไอ้สายฟ้า”เวหาตาโตตกใจในคำบอกกล่าวของเพื่อนสนิทไม่คิดว่าหญิงสาวคนดังกล่าวอย่างมินตราจะกลับมาไทยในตอนนี้ได้“อืม แม่งกลับมาสร้างเรื่องให้กู” ใบหน้าเบื่อหน่ายพูดออกมาอีกครั้ง“ประมาณว่ามินไปหามึงแล้วแฟนหึงงี้เหรอ?”“มากกว่านั้น พวกมึงดูไอ้วินมันก่อนเถอะ ยกเหล้าแดกไม่พัก” สายฟ้าพูดและชี้ไปทางเพื่อนในกลุ่มอีกคนที่ตอนนี้ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มแบบไม่พัก ไอ้วินก็เมียหนีเหมือนกันกับเขาแถมยังเป็นเพื่อนกันอีก“นี่ไงไอ้วิน น้องพราวไปเที่ยวเชียงใหม่กับเพื่อนๆอยู่กันครบแก๊งค์เลยด้วย” ออสตินเอ่ยปากพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อเขานั้นเขาเปิดเข้าไปดูในไอจีและได้เห็นน้องพราวแฟนของไอ้วินได้ลงรูปเธอและกลุ่มเพื่อนเช็คอินที่เชียงใหม่“ไหน เอามาให้กูดู” พอได้ยินว่ามีชื่อเมียเด็กอย่างน้องพราว ธาวินก็รีบ
ที่นี่บ้านพักสไตล์ล้านนาประยุกต์ในแบบทันสมัยมีการตกแต่งดีไซน์ที่สวย เหมาะกับการเปลี่ยนบรรยากาศในการพักผ่อน มีสิ่งอำนวยสะดวกครบครัน มีสระว่ายน้ำส่วนตัวขนาดใหญ่ เครื่องปรับอากาศ smart TV อินเตอร์เน็ตความเร็วสูง เตาปิ้งย่าง ตู้เย็น ไมโครเวฟ เครื่องซักผ้าและเฟอร์นิเจอร์ภายในบ้านอีกมากมายในบริเวณรั้วบ้านมีต้นไม้ปลูกขึ้นอย่างเรียงรายทั้งดอกไม้เป็นหย่อมๆรวมทั้งต้นไม้สูง“ที่นี่มีสองห้องนอนงั้นพวกเราแยกกันนอนห้องละสองคนนะ นี่กุญแจ มายูนอนกับพราวนะ ส่วนฉันนอนกับอลิส”เมื่อเดินเข้ามายังภายในตัวบ้าน ชะเอมก็พูดขึ้นพร้อมกับหันหน้ามาทางกลุ่มเพื่อนของเธอ“พวกแกจะเริ่มไปเที่ยวกันเลยไหมหรือจะไปวันพรุ่งนี้ดี?” ชะเอมพูดถามความคิดเห็นจากทางกลุ่มเพื่อนสาว“ไปเลยๆฉันอยากไปเที่ยวแล้ว” อลิสจึงเริ่มแสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก“ไปเลยก็ดีเหมือนกันฉันก็อยากดื่มด่ำธรรมชาติแล้ว”มายูจึงพูดออกมาบ้าง“โอเค งั้นเอาของไปเก็บไว้ในห้องกันก่อน แล้วเดี๋ยวพวกเราไปกันเลย” ชะเอมเมื่อได้รับความคิดเห็นของเพื่อนแล้วก็พูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับให้ทุกคนนำกระเป๋าสัมภาระไปไว้ในห้องกันก่อนหน้าบ้านพักมีรถยนต์จอดไว้อยู่หนึ่งคันมันคือรถยนต์ที
“อือ ขอบใจนะ”พราวจึงเงยหน้าแล้วมองไปทางเพื่อนๆพร้อมกับพูดและยิ้มออกมาแต่แววตาก็ยังคงดูเศร้าหมองเหมือนเดิม“งี้ก็ไปเที่ยวได้แล้วอ่ะดิ”อลิสจึงพูดขึ้นเพราะอยากเปลี่ยนบรรยากาศให้ดูครึกครื้นขึ้น“อือ จัดไปเลยค่าสาว”พราวจึงพูดตอบรับพร้อมกับยิ้มออกมา“เยี่ยมมันต้องแบบนี้เพื่อนฉัน”ชะเอมเมื่อเห็นพราวเริ่มยิ้มได้จึงได้พูดแซวออกมา“รอฉันก่อนนะพวกแก เดี๋ยวฉันคนเก่าจะกลับมาแล้ว”พราวจึงยิ้มให้เพื่อนแล้วพูดบอกให้เพื่อนๆรอตนเองได้เลย'อะไรมันจะช่างบังเอิญขนาดนี้ บังเอิญอกหักพร้อมกันไปอีก แถมไอ้พวกที่ทำพวกเราเจ็บช้ำยังเป็นเพื่อนกันอีก'อลิสครุ่นคิดอยู่ในใจยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นเคืองแทนเพื่อนและตนเองด้วย“พวกแกฝั่งตรงข้ามมหาลัยมีร้านหมูกระทะมาเปิดใหม่ด้วยนะ สนใจกันไหมเอ่ย?”มายูที่กำลังเลื่อนดูเฟซบุ๊กเมื่อเห็นสิ่งที่น่าสนใจก็จึงเงยหน้าพูดกับเพื่อนๆทันที“ไปฉันไป”เป็นอลิสที่เสนอตัวเป็นคนแรกในเรื่องของการกินทุกครั้ง“ฉันไปแน่นอนน”ชะเอมก็ตอบตกลงที่จะไปเช่นกัน“โอเค งั้นวันนี้ฉันจะกินให้อ้วนเลยคอยดู”พราวก็ตอบเพื่อนไปเช่นกันว่าจะไป“ฮ่าฮ่า ให้มันได้แบบนี้แหละพราว อย่าไปเศร้า”ชะเอมถึงกับหลุดขำออกมากับคำพูดของเพื่อ
“พี่สายฟ้า อลิสว่ามันน่าจะถึงเวลาที่เราควรบอกลากันได้แล้วนะคะ ในสัญญาระบุเอาไว้ว่า5เดือน แล้วเมื่อวานมันก็ครบตามกำหนดแล้วค่ะ”“…..”“อลิสอยากกลับไปใช้ชีวิตสงบสุขอยู่กับเพื่อนเหมือนเดิม พี่จะให้แซลมอนมั้ย หรือพี่อยากจะเลี้ยงเอาไว้เองก็คงต้องแล้วแต่พี่ แต่อลิสรักแซลมอนอยากขอน้องให้ไปอยู่ด้วยกัน”“เราไม่ได้คิดเหมือนกันหรอกเหรอ”สายฟ้าถามเธอออกมาตรงๆ ความรู้สึกของเขากับเธอคิดไม่เหมือนกันหรอกเหรอ“ไม่รู้ว่าพี่คิดอะไรนะแต่อลิสคงไม่ได้คิดแบบเดียวกับพี่หรอก ตอนนี้อลิสไม่ได้รู้สึกชอบพี่ อลิสพูดจริงนะ ไม่ใช่โกรธเรื่องเมื่อกี้”อลิสเม้มปากพูดออกมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่งไม่มีน้ำตาอยู่บนใบหน้าแล้ว“แล้วฉันสามารถรั้งเธอเอาไว้ได้บ้างมั้ย”“ตอนนี้คงจะไม่ได้ค่ะ ขออลิสคิดทบทวนหน่อยแล้วกันนะคะ ส่วนพี่ก็ลองดูนะบางทีถ้าไม่มีอลิส..พี่ก็อาจจะกลับไปคบกับเพื่อนของพี่เองก็ได้ ใครจะไปรู้ ใช่มั้ยคะ”พูดพร้อมกับยิ้มให้กับพี่เขา มันช่างเป็นยิ้มที่ดูจอมปลอมเท่าที่เธอเคยยิ้มออกมาเลยก็ว่าได้“ไม่ ฉันไม่..”“เอาไว้ค่อยๆคิดนะคะ พี่ช่วยพาอลิสไปส่งที่คอนโดของอลิสที่นะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่พี่มอบให้กันตลอดมานะ อลิสดีใจที่
“พี่พายุกลับไปแล้วเหรอคะ” อลิสที่เดินออกมาแล้วไม่พบรถของพี่พายุก็ได้ถามยังพี่สายฟ้า“อืม กลับไปก่อนแล้วเมื่อกี้นี้เอง ต้องรีบกลับไปเคลียร์งานน่ะ พวกเราเก็บของกันเสร็จหรือยัง”“เรียบร้อยแล้วค่ะ พร้อมกลับแล้วค่ะ” อลิสจึงได้ตอบแทนเพื่อนของเธอด้วยว่าเก็บของทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ทั้งหมดขึ้นรถแล้วออกเดินทางกลับเข้าสู่กรุงเทพ5เดือนผ่านไป วันเวลาไปผ่านล่วงเลยไปจนตอนนี้เป็นเวลาครบ5เดือนแล้วที่เธอและเขาได้อยู่ด้วยกันมา ในตอนนี้พี่สายฟ้าเองก็ได้เรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เหลือก็แค่รอวันรับปริญญาอลิสมีความสุขมากที่ได้อยู่กับเขา ชายหนุ่มดูแลเธอเป็นอย่างดี บางทีก็มีสอนในรายวิชาที่เธอไม่ค่อยเข้าใจด้วย คอนโดสายฟ้า“วันนี้พี่ทำอะไรให้อลิสกินคะ” หญิงสาวเดินออกออกมาจากห้องนอนเพราะได้กลิ่นหอมของอาหารที่ลอยออกมาจากในครัว เธอเดินไปกอดชายหนุ่มและพูดถามเขาใบหน้ายิ้มแย้มอารมณ์ดี“วันนี้ทำผัดซีอิ๋วเส้นใหญ่” เขาทำอาหารไปปากก็บอกกับเธอว่าเขาทำเมนูอะไรให้เธอได้กิน“หูย พูดแล้วอยากกินเลยค่ะ” อลิสพูดแล้วน้ำลายก็ไหลเมื่อได้กลิ่นและมองดูผัดซีอิ๋วในกระทะ“ต้องกินให้หมดด้วยล่ะ!”ก๊อกๆ“ใครมากันนะ” ร่างบางพูดเอ่ยออ
“ไอ้พายุมึงมีอะไรหรือเปล่า เห็นมองน้องชะเอม”“ไม่มีอะไรหรอกก็แค่สงสัยว่าว่ายัยเด็กนี่ทำไมเวลาเมาถึงได้รั่วขนาดนั้น” พายุก็ตอบออกมาอย่างตรงไปตรงมาถึงสาเหตุที่เขาจ้องมองยังร่างบางอย่างน้องชะเอม“ชะเอมทำอะไรคะแล้วชะเอมได้ทำอะไรพี่พายุหรือเปล่า” ชะเอมที่กำลังนั่งกินอาหารอยู่อย่างเอร็ดอร่อยก็ถึงกับค้างเกิดความสงสัยขึ้นเลยซักถามพี่พายุขึ้น ปกติเธอคอแข็งอยู่นะแต่พอมาเจอเหล้าของพายุเมื่อคืน เธอกับเมาได้อย่างง่ายดายและเมาแบบภาพตัดจำอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ“จำอะไรไม่ได้เลยซินะ” พายุมองหญิงสาวที่ถามเขาว่ามันเกิดอะไรขึ้น“ก็..ค่ะ จำอะไรไม่ได้เลย”“เมื่อคืนเธออ้วกใส่เสื้อฉัน!” พายุพูดขึ้นสายตาดุมือคาดอก เมื่อคืนเป็นเสื้อที่เขารักและชอบใส่มันมากที่สุดเลยด้วย“จริงเหรอคะ ขอโทษพี่พายุด้วยนะคะ ชะเอมเมาไม่ได้ตั้งใจ” ชะเอมเมื่อเห็นแบบนั้นก็รีบยกมือขึ้นมาขอโทษชายหนุ่มทันทีพร้อมกับทำสีหน้าสำนึกผิดในสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน“ช่างมันเถอะ ถือว่าหายกัน” พายุถอนหายใจออกมาและเอ่ยปากพูดขึ้นอย่างคนที่เริ่มใจเย็นลง เหมือนเขาจะหลุดยิ้มออกมาเพียงนิด‘หายกันอะไรของเขากันนะ พูดอะไรไม่เห็นจะเคลียร์’ชะเอมมองชายหนุ่มอย่างสงส
ชายหนุ่มค่อยๆวางร่างบางของเธอลงกับเตียงนอน ในตอนนี้หญิงสาวได้หลับไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่เขานี่สิ ไอ้เจ้านั่นของเขามันยังไม่หลับยังคงลุกโตอยู่อย่างนั้น เอาไงดี เอาดีมั้ย เอาดีกว่า เธอคงไม่ว่าอะไรหรอกเพราะเธอได้หลับไปแล้วเขากดกระแทกท่อนเอ็นเข้าร่องของเธออีกครั้ง กิจกรรมรักบรรเลงต่อไปตลอดทั้งคืนโดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น หวังว่าวันพรุ่งนี้เธอคงจะไม่ว่ากันนะเช้าวันต่อไป10.00น.ทางด้านชะเอมชะเอมเธอตื่นมาก็เห็นพี่ชายของรุ่นพี่นอนกอดเธออยู่ หญิงสาวพยายามครุ่นคิดว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอถึงมานอนกับพี่พายุคนนี้ได้ แต่คิดเท่าไรก็คิดไม่ออกให้ตายนี่เธอเมามากขนาดที่ว่าจำอะไรไม่ได้เลยอย่างนั้นเหรอ จำได้แค่ว่าเมื่อคืนพี่สายฟ้าถือเค้กวันเกิดเข้ามาให้อลิส จากนั้นเธอกับอลิสก็กินเหล้ากัน และภาพก็ตัดไปเลยชะเอมค่อยผลักดันร่างหนาของชายหนุ่มให้ค่อยๆห่างออกไป ยังดีที่เขายังคงหลับอยู่ เธอรีบยันตัวลุกขึ้นนั่ง ก้มมองร่างกายตนเอง ทุกอย่างอยู่ครบ ยกเว้น ‘เสื้อใน’“หายไปไหนนะ” ชะเอมพยายามมองหาไปรอบๆเตียงนอนและที่พื้นห้องพัก เห็นแล้วเธอเจอเสื้อชั้นในของตนเองแล้ว เธอค่อยๆย่องลง
“ฉันจะทำให้เธอสร่างเอง” มือหนาจับขาเรียวงามแยกออกจากกันพร้อมแทรกกายเข้าไปแทนที่ เล็งเป้าหมายใบหน้าอยู่ที่ระดับเดียวกับส่วนนั้นที่งดงามของเธอ แผล็บ! แผล็บ!ชายหนุ่มเริ่มใช้ปลายลิ้นไล่เลียไปตามกลีบดอกไม้เนียนของสาวน้อยที่นอนหลับใหลไม่ได้สติ ดูท่าเขาต้องเร่งทำจังหวะให้เสียวมากขึ้นกว่านี้แล้วเขาเริ่มใช้นิ้วมือเขี่ยถูไถไปที่ปุ่มไวต่อความรู้สึก สายตาจับจ้องมองเพียงเธอว่าทำแบบนี้แล้วจะรู้สึกตัวหรือยัง น้ำหวานค่อยๆเริ่มไหลเยิ้มออกมา เขารีบดูดกลืนเก็บเข้าลำคอจนเกลี้ยง“อื้ออ~ สะ..เสียว อ๊ะ!”หญิงสาวเหมือนจะเริ่มมีสติขึ้นมาเริ่มส่งเสียงร้องครางกระเส่า ตายังคงไม่ลืม มือปัดป่ายไปทั่ว“เสียวใช่มั้ย ชอบหรือเปล่า” ชายหนุ่มผละใบหน้าออกถามเพียงนิดแล้วก้มหน้ามุดลงลิ้นต่อ ลากลิ้นขึ้นลงสลับไปมา ดูดดึงเข้าที่ปุ่มกระสันของเธอ ร่างบางสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาทันทีมองไปยังกลางลำตัวก็เจอเข้ากับเขา..พี่สายฟ้า”อ๊ะ!พี่ อื้อ~”ความเสียวซ่านที่ได้รับปลุกเธอขึ้นมาจากการหลับใหล เธอเกร็งไปทุกสัดส่วนด้วยเฉพาะตรงส่วนนั้น ลิ้นร้ายยังคงเล่นงานไม่หยุดหย่อนจนร่างบางแอ่นสะโพกขึ้น เขาก็ขึ้นตามเธอมาเลียต่อ“อ๊ะ!พี่ อลิสจะไม่ไหว”
สายฟ้าเดินกลับมาพร้อมกุญแจที่พักในมือ“อ่ะนี่ กุญแจห้องพัก ชะเอมพักห้องข้างพี่กับอลิส ส่วนนี่ของมึงครับไอ้พายุ”เดินเข้ามาภายในห้องวิวดีมาก เธอชอบมาก หันหน้ายิ้มกว้างไปบอกพี่เขา"ที่นี่สวยจังเลยค่ะ อลิสชอบมาก แซลมอนก็ชอบเหมือนกันใช่มั้ย"