LOGINShare
บทที่ 247
Related chapters
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 248
ในตอนที่เจียงมู่ผลักประตูห้องวีไอพีและเห็นฟู่เจิงนั่งอยู่คนเดียวก็เดาอะไรออกแล้วเขาปิดประตู หยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะ มองขวดเหล้าที่ว่างเปล่าก่อนจะถาม “ทะเลาะกับเวินเหลียงมาเหรอ?”ฟู่เจิงเงียบ ตัวโคลงเคลงเทเหล้าตรงหน้าตัวเองจนเต็มแก้ว แล้วจรดดื่มเจียงมู่เห็นเขาจะเทเหล้าอีกจึงรีบคว้าขวดเหล้าไว้แบบตาเร็วมือไวฟู่เจิงตอบสนองช้าครึ่งจังหวะ มองเจียงมู่แบบความรู้สึกช้า เขายื่นมือออกไป “เอาเหล้ามาให้ฉัน”“นายเรียกฉันมา เพื่อให้ฉันดูนายดื่มเหล้าเนี่ยนะ? ฉันไม่มีความชอบด้านนี้ ถ้านายจะดื่มต่อ ฉันจะกลับแล้ว”ฟู่เจิงตัวกระตุก มือที่ค้างอยู่กลางอากาศหมดแรง หล่นลงบนตักของเขาดังตุบ ทั้งตัวปวกเปียกอิงโซฟาเหมือนไม่มีกระดูกเขากึ่งหลุบตา ทำให้คนเห็นแววตาของเขาไม่ชัดเจน ความหมองคล้ำใต้ขนตาแสดงให้เห็นถึงความอ่อนล้าในระยะนี้“เขาจะหย่ากับฉัน” อยู่ดี ๆ ฟู่เจิงก็พูดขึ้น เจียงมู่กลับเข้าใจเขาวางขวดเหล้าไว้อีกทางหนึ่งแล้วนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับฟู่เจิง ใบหน้าไม่มีท่าทางแปลกใจสักนิด ก่อนจะถอนหายใจพูด “นึกอยู่แล้ว”ฟู่เจิงชายตามองพรึบ“คราวก่อนเจอกัน ตอนที่นายให้ฉางคงขอโทษเวินเหลียง อินซะ ตอนที่มีแต่นายกั
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 249
พอได้ยินคำพูดของเจียงมู่ ฟู่เจิงก็ชะงักไป หัวเราะด้วยความรู้สึกโง่งม “ทำไมฉันไม่เข้าใจเหตุผลง่าย ๆ ที่นายพูดนะ?”เขานึกถึงตอนที่กำลังมีอารมณ์เร่าร้อนกับเวินเหลียงบนเตียง พอรับสายจากผู้จัดการส่วนตัวของฉู่ซืออี๋และรู้ว่าฉู่ซืออี๋หายตัวไป เขาก็ดึงดันจะไปให้ได้เวินเหลียงรั้งตัวเขาไว้หลายครั้ง แต่เขาก็ยังไปในตอนนั้นเขายังว่าเธอด้วยความโมโหอีกว่าไม่มีความเห็นใจสักนิดตอนนี้คิด ๆ ดูแล้ว คำพูดนี้ทำร้ายเธอขนาดไหนทำไมเวินเหลียงต้องเห็นใจคนที่ทำลายชีวิตคู่ของเธอด้วย?ถ้าตอนนี้มีคนบอกเขาว่าโจวอวี่หายตัวไป เขามีแต่จะปรบมือเรียกว่าดี“ความจริงต่อให้นายติดค้างฉู่ซืออี๋ ก็ไม่ควรยอมให้มากเกินไป ตอนนั้นหลังจากเรื่องนั้น ทุกคนเอาแต่โทษนาย แต่พวกเขาคิดว่านายกับฉู่ซืออี๋เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว นายไม่ใช่ผู้ปกครองของฉู่ซืออี๋ กลางค่ำกลางคืนเขาวิ่งออกจากมหาลัยไปเป็นปัญหาของเขาเอง แถมที่โดนจับเรียกค่าไถ่ โดนโจรเรียกค่าไถ่ปู้ยี่ปู้ยำก็ไม่เกี่ยวกับนาย ตอนนั้นแจ้งความคือวิธีการที่ดีที่สุด ไม่งั้นนายคนเดียวจะช่วยได้หรือเปล่ายังไม่รู้ และไม่แน่ว่าตัวเองจะโดนไปด้วย ฉันรู้ว่านายรู้สึกผิดถึงได้ชดเชยกับฉู่ซืออี๋ให
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 250
ค่ำคืนเงียบสงัด คาเยนน์สีดำคันหนึ่งขับเข้าที่จอดรถชั้นใต้ดินโรงแรมที่พักของกองถ่ายเมืองอวิ๋นสุ่ย“คุณผู้ชาย ถึงแล้วครับ”คนขับรถจอดรถนิ่ง มองฟู่เจิงที่นั่งอยู่ด้านหลังและหลับตาพักผ่อนจากกระจกมองหลัง ส่งเสียงเรียก“อื่ม”ฟู่เจิงหลับตาตอบรับ จากนั้นก็เงียบไปเหมือนหลับอีกคนขับรถได้กลิ่นเหล้าฉุนคลุ้งรถ ลังเลไม่รู้ว่าควรเรียกให้ตื่นหรือเปล่าผ่านไปสองนาที ฟู่เจิงที่อยู่ด้านหลังเคลื่อนไหวแล้วเขาหรี่ตาจนเหลือขีดเดียว มือลูบคลำบนตัวเล็กน้อย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าสูท กดหน้าจอสองสามทีก็ได้ยินเสียงโทรออกตู๊ด ๆ ที่ดังออกมาจากโทรศัพท์ ไม่นานปลายสายก็มีคนรับ เสียงง่วงนอนแต่ดีใจจนที่ไม่ปกปิด “อาเจิง??”“ผมอยู่ชั้นล่างของโรงแรม”หลังจากฟู่เจิงส่งบอดีการ์ดมา ฉู่ซืออี๋รู้ว่าฟู่เจิงไม่ยอมโอนอ่อนให้อีก ถ้าเขาไม่อยากเจอเธอ เธอก็จะไม่ได้เจอกับฟู่เจิง!แผนนี้ใช้ไม่ได้ผลแล้ว เธอจึงได้แต่ทำเป็นว่าอาการป่วยคงที่ ถ่ายละครในกองถ่ายต่อและรอโอกาสไม่นึกว่าดึกดื่นเที่ยงคืนฟู่เจิงจะมาหาเธอในวันที่สองหลังจากเข้ากองถ่าย ฉู่ซืออี๋เซอร์ไพรส์มาก ความง่วงหายไปหมด “ฉันจะลงไปหาคุณเดี๋ยวนี้แห
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 251
ฉู่ซืออี๋มองฟู่เจิงแบบไม่อยากจะเชื่อ ทันใดนั้นก็พูดไม่ออกปัจจุบันสภาพแวดล้อมของวงการบันเทิงในประเทศไม่ได้ใช้ความสามารถ แต่ต้องมีเส้นสายไม่รู้ว่ามีนักแสดงที่มีฝีมือตั้งเท่าไรถูกกดขี่ให้ต้องเล่นบทเล็ก ๆ ไม่ได้ลืมตาอ้าปากเพราะไม่มีเส้น และนักแสดงนำที่สวยแต่รูปจูบไม่หอมไม่มีทักษะการแสดงสักนิดกลับผุดขึ้นมาคนแล้วคนเล่าในเจียงเฉิง ตระกูลฉู่นับว่าพอมีชื่อแต่ฉู่ซืออี๋รู้ พ่อของเธอก็คนคือไม่เอาถ่านคนหนึ่ง ไม่มีประโยชน์สักนิด รู้จักแต่กินดื่มเที่ยวเล่น กลับชอบคุยโตโอ้อวดหยิ่งผยอง ส่วนลุงที่ดูเป็นมิตร ความจริงกลับเห็นแก่ตัวและเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนถ้าเธอไม่มีฟู่เจิงหนุนหลัง ลุงคงไม่แม้แต่จะรักษาน้ำใจต่อหน้าแล้วเธอจะเสียทุกอย่างในตอนนี้ไปไม่ได้!ฉู่ซืออี๋มองฟู่เจิง ปั้นหน้าเป็นทุกข์บางส่วน ความริษยาแวบผ่านดวงตา หมัดที่อยู่ข้างลำตัวกำแน่น เล็บทิ้งรอยจันทร์เสี้ยวตรงฝ่ามือหลายรอย“อาเจิง คุณต้องทำอย่างนี้ให้ได้ใช่ไหมคะ? คุณแค้นฉันขนาดนั้นเลยเหรอ? คุณรู้หรือเปล่าว่าพอคลิปให้สัมภาษณ์ของคุณแพร่ออกไป พวกเขาพากันด่าว่าฉันเป็นมือที่สามที่แทรกแซงชีวิตคู่ของพวกคุณ...”“หรือว่าคุณไม่เคยมีความคิดน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 252
สามวันต่อมา แฮชแท็กหนึ่งในอันดับค้นหายอดฮิตทำให้อินเทอร์เน็ตเดือดเมืองอวิ๋นสุ่ยเปลี่ยนตัวนางเอกไป๋เหมี่ยว กองถ่ายคัดเลือกคนใหม่พอเชื่อมโยงกับคลิปสัมภาษณ์เมื่อไม่นานมานี้ ชาวเน็ตต่างสันนิษฐานว่าฟู่เจิงแตกหักกับฉู่ซืออี๋แล้วชาวเน็ตที่เซนซิทีฟประหนึ่งเชอร์ล็อกโฮล์มส์ พบว่าหน้าเพจทางการของฟู่ซื่อถอดแอมบาสเดอร์ของฉู่ซืออี๋แล้วเหมือนกันดูท่าฟู่เจิงคิดจะเป็นชายประเสริฐสักครั้ง หวนคืนสู่ครอบครัว?พอได้รับการแจ้งนี้ ผู้กำกับเฉินทั้งตกใจทั้งดีใจแต่โดยรวมแล้ว ดีใจมากกว่าตกใจที่ตกใจคือ ตามความคืบหน้าการถ่ายทำในตอนนี้ ถ้าเปลี่ยนตัวนางเอก จะต้องถ่ายบางฉากใหม่ เสียเวลา เสียกำลัง เสียเงินทองที่ดีใจคือ ถึงยังไงผู้ลงทุนก็เป็นคนควักเงินถ่ายซ่อม ทางผู้ลงทุนเป็นคนกำหนดตัวฉู่ซืออี๋แต่ต้น เขาไม่มีทางเลือก ตอนนี้สามารถเลือกนางเอกตามเงื่อนไขของตัวเองได้แล้ว เปลืองเวลาเปลืองแรงหน่อยจะเป็นอะไรไปเหตุจากเรื่องนี้ ผู้รับผิดชอบการลงทุนของซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์จึงจัดเลี้ยงอาหารในห้องอาหารส่วนตัวแห่ง เชิญผู้กำกับเฉินและฟู่เจิงมาที่ตั้งของห้องอาหารส่วนตัวแห่งนี้อยู่ในหลืบ อยู่ในส่วนลึกของซอย ต้องจอด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 253
ฟู่เจิงเปล่งเสียงด้วยความโกรธทีหนึ่ง ใช้เท้าข้างหนึ่งถีบคนกระเด็น อีกฝ่ายกุมท้องหมอบอยู่กับพื้น กระอักเลือดปนน้ำย่อยคำหนึ่ง“พอ อย่า...” หนึ่งในนั้นคิดจะถอยตกลงกันไว้แล้วว่าให้คนแซ่ฟู่โดนสั่งสอนหน่อยเท่านั้นแต่เวลานี้คนที่เหลือต่อสู้กันจนเลือดขึ้นหน้า แต่ละกระบวนท่าดุดันรุนแรง ไม่รู้จักหยุดมือ ลืมการนัดแนะในตอนแรกไปหมดฟู่เจิงตั้งการ์ดป้องกันในตอนนี้เอง จู่ ๆ ก็มีคนถือมีดเข้ามาหาจากข้างหลัง คมมีดตรงมายังตำแหน่งหัวใจด้านหลังของฟู่เจิง“อาเจิง! ระวัง!”‘ฉึก’ เสียงหนึ่ง คมมีดแทงเข้าเนื้อกาย“อ๊า...” ผู้หญิงร้องเสียงหลง ปอดฉีกหัวใจแหลกลาญ……วันที่ยี่สิบสี่เดือนตุลาคมเวลาบ่ายสองโมงสิบแปดนาที เกิดเหตุแทงกันที่ถนนกว่างโจวเมืองเจียงเฉิง มีผู้ได้รับบาดเจ็บสองคน เวลานี้กำลังเข้ารับการรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว คดีนี้กำลังอยู่ระหว่างดำเนินการข้อความข่าวเด้งขึ้นมาเวินเหลียงกำลังตั้งใจทำงานจึงไม่ได้ใส่ใจกระทั่งผ่านไปสิบนาที ถังซือซือผู้เกาะติดกระแสข่าวแชร์ลิงก์มาให้ “อาเหลียง เธอดูผู้ชายในคลิปวินาทีที่ห้าสิบเจ็ดสิ เหมือนอีตามืดบอดนั่นหรือเปล่า?”นิ้วมือของเวินเหลียงชะงัก ใช้เม
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 254
เวินเหลียงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับ นึกถึงข่าวที่ดูเมื่อกี้แล้วถาม “ไม่ใช่ว่าคุณไปโรงพยาบาลแล้วเหรอ? ทำไมไม่ทำแผลเสียทีเดียวเลยล่ะ?”“ใครบอกว่าฉันไปโรงพยาบาล?”“ข่าวว่างั้น บอกว่าผู้บาดเจ็บสองคนถูกส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลแล้ว”“ฉันไม่ได้ไปโรงพยาบาล”ฟู่เจิงเห็นเวินเหลียงยืนนิ่งไม่ขยับจึงพูดอีกรอบ “อาเหลียง เธอช่วยฉันหน่อย”เวินเหลียงเห็นแผลคมมีดตรงบ่ากับแขนของเขา นอกจากนั้นยังมีรอยฟกช้ำดำเขียวอีกบางแห่งนัยน์ตาเธอแวบเสงหนึ่ง ถึงจะไม่อยากยอมรับ แต่ในใจกลับสนในบางส่วน“คุณไปทำแผลที่โรงพยาบาลเถอะ?” นิ่งเงียบพักหนึ่ง แต่แล้วก็ยังตัดใจพูด“ไม่ไป โรงพยาบาลคนเยอะ ไม่รู้ว่าจะเจอกับนักข่าวหรือเปล่า”เขาไม่ชอบเปิดเรื่องส่วนตัวของตัวเองต่อสาธารณชนและไม่อยากให้เวินเหลียงรู้ว่าฉู่ซืออี๋บาดเจ็บเพราะเขา“งั้นฉันเรียกเลขาหยางเข้ามา?”“เขาไม่อยู่ ไปทำงานอื่นแล้ว”“งั้นเลขาคนอื่นของคุณ...”“เธอไม่สมัครใจก็ช่างเถอะ ฉันทำเอง”ฟู่เจิงหลุบตาลง หัวเราะเยาะเย้ยตัวเองทีหนึ่ง ก่อนจะเปิดกล่องยาตรงหน้าแล้วรื้อหายากับผ้าพันแผลเขาถูยาบนแผลสะเปะสะปะ แล้วพันผ้าเป็นเงอะ ๆ งะ ๆ บูด ๆ เบี้ยว ๆกว่าจะพันได้ส
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 255
ฟู่เจิงขมวดคิ้วเป็นปมมุ่น ดวงตามืดสนิท “เธอไม่เชื่อคำพูดของฉันเหรอ?”เวินเหลียงหลุบตาลง นิ่งไปพักหนึ่ง “ฉันเคยเชื่อคุณมาก แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว”เขาใช้ความจริงเป็นบทเรียนแก่เธอ ให้เธอเข้าใจว่าที่แท้ก็เชื่อถือคนที่ร่วมเรียงเคียงหมอนทั้งหมดไม่ได้เพราะอีกฝ่ายคือคนที่หลอกเธอได้ง่ายที่สุด เป็นคนที่หลอกใช้ความเชื่อถือเธอของเธอปั่นหัวเธอง่ายที่สุดเขาทำลายความเชื่อมั่นที่เธอมีต่อเขาเองฟู่เจิงนิ่งไป ความขื่นขมส่งมาถึงลำคอ “อาเหลียง ฉัน...”เวินเหลียงขัดคำพูดของเขา “ไม่ว่ายังไงฉู่ซืออี๋ก็บาดเจ็บเพราะคุณ คุณจะทิ้งเขาอยู่โรงพยาบาลไม่สนใจไม่ได้ ไปเยี่ยมเขาเถอะ ฉันจะกลับไปทำงานแล้ว”เธอหมุนตัวจากไปฟู่เจิงยื่นมืออยากคว้าอะไรบางอย่างแต่สุดท้ายแขนเสื้อของเธอก็เคลื่อนออกจากมือของเขาไป ไม่หลงเหลืออะไรทั้งนั้นฟู่เจิงหดหู่ยืนอยู่กับที่ รับกรรมที่ก่อ……ฉู่ซืออี๋ฟื้นจากการหมดสติ โพรงจมูกเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อข้างตัวมีแต่หวังเหยียน“อาเจิงล่ะ?” ฉู่ซืออี๋ถามอย่างอ่อนแอหวังเหยียนส่ายหน้าแล้วชี้ไปนอกประตู “เขาไม่ได้มาโรงพยาบาล แต่ส่งเลขาคนสนิทมาแทน”ความผิดหวังแล่นผ่านดวงหน้าฉู่
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 945
อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 944
แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 943
อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 942
เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 941
“เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 940
เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 939
“มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 938
“เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 937
เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง
