ตอนที่ 9 ความแตกเจ้าของจีสตริงสีแดง

ตอนที่ 9 ความแตก เจ้าของจีสตริงสีแดง

“ สรุปคุณพร้อมให้ผม ‘เอา’ หรือยัง ’’

กรี๊ดดด

เมื่อได้สติร่างบางก็กรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง เธอยังไม่พร้อมที่จะเจอกับอะไรแบบนี้ถึงแม้ตอนแรกในใจอยากจะเสียตัวให้เขาอีกก็ตาม แต่พอเอาเข้าจริงๆเธอกลับกลัวมันขึ้นมาซะดื้อๆ ก่อนที่สองมือเรียวจะทำการผลักคนตัวโตที่อยู่ด้านบนออกและลุกขึ้นหวังเพียงที่จะวิ่งหนี แต่จู่ๆร่างบางก็ไปชนเข้ากับชั้นวางของส่งผลให้กรอบรูปที่เธอนอนมองเมื่อครู่หล่นลงมาแตกกระจายและของข้างในนั้นก็กระเด็นออกมาพอดี 

สองคิ้วเล็กขมวดเข้าหากันเป็นปมไม่รู้ว่าวันนี้เธอผูกโบว์ที่คิ้วไปแล้วกี่รอบ ก็ของที่อยู่ในกรอบนั้นมันช่างคุ้นหน้าคุ้นตาดีซะเหลือเกิน ตอนแรกที่ของสิ่งนั้นมันอยู่ในกรอบและอยู่บนชั้นวางเธอมองไม่ออกว่ามันคืออะไร เพราะมันขมวดเข้าหากันเป็นปมยับๆยุ่งๆเธอก็แค่คิดว่าคนบ้าอะไรจะเอาพวกเศษผ้าไปใส่ไว้ในนั้น

แต่พอมันตกลงมาแตกเท่านั้นแหละมันทำให้เธอรู้ทันทีว่าของที่อยู่ในนั้นไม่ใช่เศษผ้าแต่มันคือเจ้าจีสตริงสีแดงสด ซึ่งเธอจำได้ดีว่ามันเป็นของเธอ ในคืนวันงานฉลองการเรียนจบเธอใส่เจ้า

จีสตริงสีแดงตัวนี้ไปกินเลี้ยงและได้เผลอไป one night stand กับเขาที่เป็นเจ้าของห้อง ซึ่งเธอจำได้ว่าหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอบวกกับรีบร้อนที่จะรีบออกมาเธอเลยไม่ได้เก็บมันมาด้วย แต่ก็ไม่คิดว่าผู้ชายตรงหน้าเขาจะเก็บมันมาและใส่กรอบไว้เป็นอย่างดี ก็ไม่รู้ว่าเขาทำไปเพื่ออะไรแต่ที่แน่ๆมันดูโรคจิตยังไงก็ไม่รู้ 

“ ตกใจอะไร มันก็แค่จีสตริงสีแดงชิ้นนึงของผู้หญิงที่ผมเคยมีอะไรด้วย อันที่จริงที่ผมเก็บมาเพราะว่ามันมีเชื้อโรคกลิ่นมันไม่พึงประสงค์เหม็นเน่ามากๆ ผมก็กะว่าจะเก็บเอามาทดลองไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นสกปรกหรือว่าอะไรทำไมถึงไม่ค่อยทำความสะอาดของสงวนของตัวเองเลย ยิ่งมันตกลงมาแตกแบบนี้ผมยิ่งรู้สึกขนลุกยังไงก็ไม่รู้ “ 

เมื่อเห็นว่าร่างบางยืนสตั้นไปหมอหนุ่มก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาจัดการเอ่ยอุบายโดยการที่พูดคำต่างๆนานาให้ดูเหมือนกับว่าเจ้าของสินค้าชิ้นนี้สกปรกซกมกไม่รู้จักทำความสะอาด เขาต้องการให้คนตรงหน้าโมโหและเผยธาตุแท้ออกมาว่าเธอนั้นคือเจ้าของและดูเหมือนว่ามันจะได้ผล

ก็ตอนนี้ร่างบางตรงหน้ามีสีหน้าที่ไม่พอใจควันเริ่มออกหู เธอไม่คิดว่าคำพูดเสียๆหายๆจะหลุดออกมาจากปากของคุณหมอสุดหล่อประจำโรงพยาบาลของเธอ ไหนใครบอกว่าเขาไม่เคยพูดคำหยาบหรือพูดไม่ดี ตั้งแต่เธอมาอยู่กับเขาก็รู้สึกว่ามันช่างสวนทางกันซะเหลือเกิน ทั้งคำพูดคำจากิริยาท่าทางที่อยู่กับเธอมันสวนทางกับตอนที่อยู่กับคนภายนอกโดยสิ้นเชิง ซึ่งเธอรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก 

“ ห๊ะ ว่าไงนะ คุณจะบอกว่าไอ้เจ้าของจีสตริงตัวนี้สกปรกแถมเหม็นเน่าไม่ค่อยทำความสะอาดงั้นหรอ “ 

“ ก็ใช่น่ะสิดูก็รู้ขนาดของสงวนยังสกปรกขนาดนี้ภายในจะเหลืออะไรผมว่านอกจากผู้หญิงคนนั้นจะขี้เหร่ไม่สวยแล้วยังสกปรกสภาพก็คงไม่มีผู้ชายที่ไหนเอาแล้วผมก็คงจะพลาดไปเอง “ 

มันจะมากไปแล้วนะหมอบ้ามาเจาะไข่แดงของฉันยังจะหาว่าฉันสกปรกซกมกอีก ครั้งที่แล้วที่หาว่าฉันไม่สวยหาว่าฉันขี้เหร่ฉันก็อุตส่าห์อดทนแล้วนะ แต่อันนี้มันรู้สึกว่ามากเกินไปฉันทนไม่ไหวแล้วจริงๆคอยดูเถอะแม่จะฟาดให้ยับด่าไม่เลี้ยง โทษฐานที่กล้ามาหาว่าสาวสวยแซ่บสุดเซ็กซี่อย่างฉันสกปรก ถ้าคนแบบฉันสกปรกบนโลกนี้ก็ไม่มีใครสะอาดอีกแล้ว 

“ มันจะมากไปแล้วนะไอ้หมอปากปีจอหน้าตาก็ดีแต่ทำไมปากร้ายขนาดนี้ถึงฉันจะเผลอไป one night stand กับคุณแต่ฉันก็ไม่ได้สกปรกถึงขนาดไม่ล้างที่สำคัญฉันยังเวอร์จิ้นและคุณก็เป็นผู้ชายคนแรกของฉัน อย่ามาพูดจาดูถูกกันแบบนี้ “ 

ร่างบางหมดความอดทนก่อนที่จะระเบิดใส่คนตรงหน้าแบบไม่ยั้ง เธอรู้สึกทนไม่ไหวอีกต่อไปมาหาว่าเธอไม่สวยมาหาว่าเธอขี้เหร่ในครั้งที่แล้วเธอก็อุตส่าห์ยอมจำนนอดทน พอครั้งนี้มาหาว่าเธอสกปรกซกมกซึ่งเธอไม่สามารถรับมันได้อีกต่อไป มีอย่างที่ไหนเป็นผู้ชายซะเปล่ามาด่าว่าผู้หญิงเสียๆหายๆแบบนี้นี้

คิดเหรอว่าคนอย่างรติ รคนทีจะทนไม่มีทางก่อนที่จะตะคอกกับใส่หน้าชายตัวโตออกไป แต่เมื่อหมอหนุ่มสุดหล่อได้ยินอย่างนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดัง เพราะในที่สุดเขาก็สามารถทำให้คนตรงหน้ายอมรับได้ว่าเธอคือเจ้าของจีสตริงตัวนี้จริงๆและยังเป็นผู้หญิงที่เขาเคยนอนด้วยในคืนวันนั้น 

ถือว่าการที่เขาหลอกให้เธอเอาเอกสารมาให้ในครั้งนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้เกือบจะเลยเถิดไปถึงไหนต่อไหนก็ตาม แต่ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆก็แค่เป็นผลพลอยได้ถ้ามันไม่ได้ก็ไม่เป็นไรเขายังมีอีกหลากหลายวิธีที่จะสามารถหลอกกินตับหญิงสาวตรงหน้า เพราะยังไงเสียเธอก็เป็นของเขาของเขาคนเดียวทั้งตัว 

“ นี่ตกลงคุณเป็นโรคประสาทหรือไงโดนฉันด่าอยู่นะจะมาหัวเราะเพื่ออะไร “ 

ร่างบางเริ่มหงุดหงิดเพราะเธอยังยืนด่าเขาอยู่เลยแต่ดูเหมือนว่าคนตรงหน้าจะไม่สะทกสะท้านกับกันยังยืนหัวเราะเสียงดังอย่างหน้าตาเฉย มันจึงทำให้เธอไม่เข้าใจว่าตกลงเขาเป็นหมอรักษาโรคกระเพาะหรือเขาเป็นหมอโรคประสาทกันแน่นับวันยิ่งดูไม่ปกติขึ้นทุกวัน 

“ ก็หัวเราะที่ผมสามารถจับเด็กเลี้ยงแกะได้แล้วไง ไหนบอกว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คุณแต่ทำไมเป็นเดือดเป็นร้อนหนักหนา หนำซ้ำเมื่อกี้คุณยังยอมรับออกมาจากปากของตัวเอง โดยที่ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยแล้วแบบนี้คุณจะมาโมโหผมได้ยังไง “ 

อ้ายยจริงด้วยเมื่อกี้ฉันพูดออกไปเองเต็มปากยอมรับออกไปเองเลยว่าเป็นผู้หญิงในคืนวันนั้น นี่ฉันตกหลุมพรางของไอ้หมอเจ้าเล่ห์เข้าให้จนได้สินะ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าเขาน่ะมีเล่ห์เหลี่ยมร้อยเล่มเกวียนมากขนาดไหนแต่ฉันก็ไม่ทันเขาอยู่ดี นี่ตกลงเขาหลอกล่อให้ฉันพูดความจริงออกมาอย่างนั้นหรอ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆเขาโคตรจะฉลาดเลยนะส่วนฉันน่ะโง่ที่ยอมรับออกไปจากปากของตัวเอง งั้นก็หมายความว่าเขาจำฉันได้ตั้งแต่ทีแรกแล้วหลอกให้ฉันตายใจอย่างนั้นสิ 

“ นี่คุณหลอกให้ฉันพูดความจริงอย่างนั้นเหรอ คุณหรอกให้ฉันยอมรับ “ 

“ ก็ใช่น่ะสิทุกอย่างมันเป็นแผนของผมตั้งแต่แรก ผมจำคุณได้นะรติใครบ้างจะจำผู้หญิงคนที่นอนด้วยกันไม่ได้ คุณออกจะ… “ 

ร่างหนาจัดการตอบประโยคที่คนตัวเล็กถามออกมาก่อนที่จะสาวเท้าเดินเข้าไปใกล้ๆ เขาจำเธอได้ตั้งแต่ทีแรกใครบ้างจะจำผู้หญิงที่นอนด้วยกันไม่ได้ และในประโยคสุดท้ายที่เขาพูดออกมาสายตากลับเลื่อนสำรวจไปตามร่างกายของคนตัวเล็กยังไม่วายที่จะใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกประหม่าเธอรู้สึกว่าตอนนี้ไม่ค่อยจะปลอดภัยสักเท่าไหร่ 

“ อย่าเข้ามานะ ถึงคุณจะจำได้แล้วมันยังไงทุกสิ่งทุกอย่างมันก็แค่ความเมา ฉันไม่แคร์กะอีแค่เสียเวอร์จิ้นครั้งแรกแค่ครั้งเดียว “ 

ในเมื่อไม่มีทางเลือกเธอจะไม่ยอมอ่อนข้อให้คนตรงหน้าเด็ดขาดก่อนที่จะปรับสีหน้าให้ดูมั่นอกมั่นใจและตอกกลับผู้ชายคนนี้ออกไป กับอีแค่เวอร์จิ้นครั้งเดียวเธอไม่ได้สนใจอะไรขนาดนั้น มันก็แค่เลือดสาวบริสุทธิ์ที่เสียไปแล้วให้มันเสียไปปัจจุบันแค่เริ่มต้นใหม่และหาผัวใหม่ที่ดีกว่าก็เท่านั้น 

แต่เมื่อร่างหนาได้ยินก็ยกยิ้มมุมปากไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วตั้งแต่เขารู้จักกับร่างบางมาก็ยิ้มแบบนี้ออกจะบ่อย ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เคยยิ้มเลยด้วยซ้ำเขารู้สึกชอบอกชอบใจในการปลอบประโลมใจของคนตรงหน้าเหลือเกิน เขารู้ดีว่าอาการแบบนี้คืออาการของคนวิตกกังวลและอายที่ถูกจับได้ แต่ยังคงทำหน้าให้ดูเคร่งขรึมและทำให้เขารู้ว่าเธอไม่ได้คิดอะไร แต่ก็นะไหนๆก็ไหนๆแล้วขอแกล้งคนตัวเล็กให้สมดั่งใจหน่อยก็แล้วกัน โทษฐานที่ชอบทำหน้าตาอวดดีใส่เขา

“ ถ้าคุณไม่แคร์ก็ให้ผมเอาอีกสักรอบสองรอบได้ไหมล่ะ รับรองได้เลยว่าถึงอกถึงใจจนคุณร้องขอให้ผมทำมันอีกแน่นอน ไหนๆคืนวันนั้นคุณก็จำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว สู้มาลองทำแบบนั้นกันใหม่ดูดีกว่า ระลึกความหลังดูซิว่าจะสนุกสุดเหวี่ยงมากขนาดไหน “ 

จบประโยคที่หมอหนุ่มพูดร่างบางก็ถึงกับสตั้นไปในทันทีเธอไม่คิดว่าผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นคุณหมอเจ้าระเบียบจะมีนิสัยแท้จริงเป็นคนแบบนี้ มันทำให้เธอทำอะไรไม่ถูกพูดไม่ออกไปไม่เป็นร่างกายหยุดซะงักไปเลย และเมื่อร่างหนาเห็นอย่างนั้นเขาก็ยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่เพราะสามารถแกล้งคนตรงหน้าได้จนสำเร็จ ยิ่งเห็นเธอทำหน้าตาหวาดกลัวหวาดระแวงเขายิ่งรู้สึกชอบใจ 

“ ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้หมอวิปริต ไอ้… ว้ายยย อืมมมม “ 

เมื่อตั้งสติได้ร่างบางก็สรรหาคำต่างๆนาๆเอื่อนเอ่ยใส่ชายตรงหน้า เกิดมาเธอยังไม่เคยเจอใครที่พูดตรงแบบนี้มาก่อนเธอคิดว่าเธอก็เป็นคนที่ตรงและเป็นคนที่แรงพอแล้วนะ แต่พอมาเจอกับคุณหมอคนนี้มันทำให้เธอต้องเปลี่ยนความคิดใหม่ 

แต่คำพูดมากมายก็ถูกกลืนหายไปในลำคอ เมื่ออยู่ๆร่างหนาที่ได้ชื่อว่าเป็นคุณหมอเป็นเจ้านายอยู่ๆเขาก็ฉกจูบเข้ามาบริเวณริมฝีปากของเธอ มันจึงกลายเป็นว่าตอนนี้ทั้งคู่ยืนจูบกันโดยที่ไม่มีวี่แววว่าคนตัวโตจะปล่อยให้เหยื่อสาวได้รอดหลุดมือ ลิ้นเรียวทำการกวาดต้อนหาลิ้นเล็กเกี่ยวกันเป็นพัลวัน 

จากที่ตอนแรกคนตัวเล็กพยายามดีดดิ้นและหลีกหนีกลับกลายเป็นว่าตอนนี้เธอร่วมมือไปโดยปริยาย ส่งผลให้คนทั้งคู่ยืนแลกลิ้นกันนัวเนียแบบฟัดเหวี่ยง เรียกได้ว่าใครที่เห็นเป็นต้องมีอารมณ์รวมไปถึงคนทั้งคู่ที่ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างเริ่มร้อนลุ่มในกายไม่ต่างกัน 

“ ไหนลองพูดใหม่อีกทีซิ หืม “ 

ผลั้ก

จูบกันไปสักพักเป็นร่างหนาที่ผละใบหน้าออกก่อนที่จะเอ่ยถามเด็กน้อย เขาอยากให้เธอลองพูดใหม่อีกสักครั้งแต่ดูเหมือนกับว่าร่างบางจะไม่ตอบ นอกจากเธอจะไม่พูดอะไรแล้วเธอยังมองหน้าเขานิ่งๆดวงตาฉายแววความเขิลอายอย่างไม่มีปกปิด แต่พอได้สติร่างบางก็รีบแก้ต่างเธอต้องรีบออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุดขืนอยู่ต่อมันจะไม่ปลอดภัยทั้งตัวเธอและตัวเขา

“ ไอ้คนบ้าฉวยโอกาสฝากไว้ก่อนเถอะ “  

“ หึ ฝากไว้อย่าลืมมาเอาคืนนะ แล้วจะรอ “ 

ในที่สุดร่างบางก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากถอยไปตั้งหลักก่อนเพราะวันนี้เธอเจอมาหนักหนาสาหัสเหลือเกินเธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวอะไรเลย เอาไว้ให้เตรียมพร้อมมากกว่านี้เธอค่อยมาคิดบัญชีกับคนตรงหน้าใหม่อีกครั้ง ก่อนที่จะรีบวิ่งออกจากที่นี่ไปให้ไวเพราะตอนนี้เธอรู้สึกทั้งอายทั้งเขินไปหมดแล้วไม่รู้หรอกว่าเมื่อกี้ทำอะไรลงไปแต่ที่แน่ๆขอกลับไปตั้งสติก่อนเสร็จแล้วค่อยเผด็จศึกกับคนตัวโตใหม่อีกครั้ง 

ปั้ง

“ 55555 เด็กน้อยหน้ารักชิป “ 

เมื่อคนตัวเล็กวิ่งจากไปก็ปิดประตูเสียงดังปั้งมันจึงทำให้เจ้าของห้องหัวเราะออกมาด้วยความชอบใจ เขารู้สึกเอ็นดูร่างบางเหลือเกินดูก็รู้ว่าเธอทั้งเขินทั้งอายที่สำคัญเขารู้ว่าเธอก็อยากจะรุกเขาหนักเหมือนกัน แต่เสียใจด้วยที่เขาชนะเพราะเล่ห์เหลี่ยมเขามีแพรวพราวมากกว่าเธออีกเป็นไหนๆ และไม่ต้องห่วงหลังจากนี้เป็นต้นไปเธอได้เจอเขารุกหนักๆมากกว่านี้แน่นอน

เหมียว เหมียว 

“ ไงเจ้าสโนไวท์มัวแต่หลับไม่ลืมหูลืมตาอดเห็นหน้านายผู้หญิงของแกเลย “ 

เหมียว 

กรี๊ดดดด เขิลจนตัวจะแตกแย้ววววอะ อิพี่หมอก็กะไรหลอกให้ยัยน้องสารภาพได้หน้าตาเฉย ว่าแต่ใดๆคือลูกสาวแม่พอเจอของจริงเข้าหน่อยก็ไปไม่เป็นเลย ก่อนหน้านี้ยังอยากมีผัวอยากเสียตัวพอจะได้โบ๊ะบ๊ะขึ้นมาจริงๆกับขี้ขลาดเฉย 5555 ไม่เป็นไรนะลูกยังไงซะอิพี่หมอมันก็ไม่ปล่อยหนูไปไหนแน่นอน เพราะหนูเป็นของอิพี่ไปแล้วทั้งตัว

ฝากนามปากกาสตอเบอรี่สีชมพูด้วยนะคะเข้าไปดูที่น่านักเขียนมีนิยายน่าสนใจอีกเพียบ