แชร์

ตอนที่23

ผู้เขียน: ฉู่เฉียว
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-18 00:28:24

ดอกแก้วมองอาคารเบื้องหน้าด้วยสายตาที่ไม่อาจคาดเดาความรู้สึก หนี้สินของนางตอนนี้ถูกเปลี่ยนมือไปเสียแล้ว และเจ้าหนี้ผู้นั้นคือบุรุษที่นางกำลังจะเข้าไปพบอีกฝ่ายในตอนนี้ แม้จะรู้จักเรือนของอีกฝ่ายแต่นางเลือกที่จะมาพบเขาที่บ่อนแห่งนี้ บ่อนที่นางเองก็พึ่งจะทราบว่าบุรุษผู้นั้นได้กลายเป็นหนึ่งในเจ้าของ แม้ว่าจะไม่ชมชอบสถานที่เช่นนี้ แต่หากจะไปขอพบอีกฝ่ายที่เรือนมันจะดูไม่ดีกับสตรีที่กำลังจะออกเรือนเช่นนางที่ไปพบชายหนุ่มเพียงลำพังถึงเรือน อีกอย่างนางเองก็ไม่คิดที่จะไว้ใจเขาด้วย

เรื่องราวในวันนั้นยังคงฝังลึกอยู่ในความทรงจำของนาง ถึงแม้ว่าอยากจะลืมเลือนแต่มันกลับมิง่ายเลย และนางจะไม่ยินยอมให้มันเกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง

เรื่องหนี้สินที่ถูกเปลี่ยนมือ ทำให้นางกระวนกระวายใจจนแทบไม่ได้นอนตลอดทั้งคืน เมื่อวานนางนั้นเดินทางไปพบเจ้าหนี้ เพื่อเจรจาที่จะขอผ่อนจ่ายหนี้สินเป็นงวดๆ ไป และยินยอมที่จะจ่ายดอกเบี้ยให้ตามสมควร เพราะนางนั้นไม่อาจที่จะเอาเปรียบคู่หมายที่จะกลายมาเป็นคู่ชีวิต เท่าที่อีกฝ่ายช่วยเหลือค่าใช้จ่ายของบิดานาง ก็มากเกินพอแล้ว จะให้เขาต้องมารับผิดชอบหนี้สินเหล่านั้นได้อีกอย่างไรกัน

แต่ทุกอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่24

    แล้วงานเลี้ยงครบรอบห้าสิบปีของคุณหญิงระพีก็มาถึง แขกเหรื่อต่างมาร่วมงานกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง เพราะคุณหญิงระพีนั้นท่านเป็นสตรีผู้ที่มีหน้ามีตาในสังคม ส่วนสามีผู้ล่วงลับของนางก็เป็นที่นับหน้าถือตาของเหล่าคนชั้นสูง ตอนนี้บุตรชายก็ยังมียศมีตำแหน่งมีหน้าที่การงานที่ดี และไม่แน่ว่าปีนี้อาจจะได้เลื่อนตำแหน่ง แขกที่มาร่วมงานจึงล้วนแต่เป็นผู้ที่มีหน้ามีตาในสังคมแทบทั้งสิ้น หากไม่รับราชการก็ล้วนแต่เป็นเจ้าคนนายคน ปีนี้ถือว่ามีแต่สิ่งดีๆ เข้ามา ต้อนรับครบรอบอายุครึ่งร้อยของนางเสียงดนตรีที่แว่วดังเข้ามาทำให้ดอกแก้วรู้สึกตื่นเต้นและประหม่าไม่น้อย มิใช่ว่านางมิเคยต้องร่วมงานเลี้ยงใหญ่โตเช่นนี้มาก่อน แต่นางกำลังกังวล ฐานะของนางตอนนี้แม้ว่าจะเป็นว่าที่สะใภ้ของเจ้าของเรือนแต่ก็คงไม่แคล้วเป็นที่ติฉินนินทา เรื่องราวของเรือนนางนั้นดังกระฉ่อนไปทั่วทุกคุ้งน้ำเช่นนั้น คงมิอาจหลีกเลี่ยง แม้ตัวนางจะไม่ใคร่ใส่ใจลมปากของคนเหล่านั้น แต่ก็รู้สึกผิดหากคุณป้าระพีที่ดีกับนางมาก จะกลายเป็นขี้ปากของคนเหล่านั้นไปด้วยดอกแก้วนางกำลังจ้องมองใบหน้าของตัวเองที่ถูกแต่งแต้มจนงดงามในกระจก ใบหน้างามของนางได้รับการแปลงโฉมจนยิ่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-19
  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่25

    หลังจากที่การร่ายรำจบลงท่ามกลางคำชื่นชมเยินยอของผู้คน ดอกแก้วจึงได้เร่งลงมาจากเวที เพื่อผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ที่แสนหนักนี้ แต่มันก็มิได้หนักเทียบเท่ากับจิตใจของนางในตอนนี้ ขณะที่ร่ายรำอยู่บนเวที แม้รอยยิ้มจะปรากฏอยู่บนใบหน้างาม แต่สายตาของนางก็ฉวยโอกาสกวาดมองผู้คนด้านล่าง นางเห็นชายผู้เป็นคู่หมายที่กำลังทอดสายตามองนางอย่างชื่นชมและรักใคร่ สายตาของเขายังคงมีเพียงนาง แต่เพียงครู่ที่นางละสายตาเขากลับหายไป ไม่ปรากฏแม้เพียงเงา ส่วนสตรีที่จ้องมองนางจากไกลๆ ด้วยสายตาที่นางไม่ชอบใจ มองนางราวกับนางเป็นตัวโง่งมก็หายไปด้วยดอกแก้วที่ตอนนี้ครุ่นคิดอย่างหนัก มือไม้ของนางนั้นสั่นเทา เร่งให้บ่าวไพร่ช่วยกันปลดเครื่องทรงให้พ้นจากกาย เท้าบอบบางก้าวอย่างมั่นคงออกจากห้องหับที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เพื่อนางในทันที โดยที่มิมีใครได้ทันไถ่ถาม ความกระวนกระวายใจก่อตัวขึ้นในทุกย่างก้าว แม้จะรับรู้ว่าแต่ละก้าวนั้นช่างหนักหนา แต่นางก็ยังมุ่งเดินตามหาคนที่นางอยากเอ่ยไถ่ถามในหลายเรื่องที่คับข้องใจ โดยที่มิรู้ตัวเลยว่ามือบอบบางของนางกำลังกำชายสไบจนมันยับย่น สายตาได้แต่สอดส่ายหาเงาร่างที่คุ้นตาด้านหน้าของเรือนที่เต็มไปด้วยผ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-19
  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่26

    ดอกแก้วที่เร่งฝีเท้าออกจากเรือนของหมื่นเดชาหาญณรงค์ โดยไม่แม้แต่จะสนใจสายตาของผู้คนที่ต่างหันมามองนางอย่างสนใจสงสัยใคร่รู้ว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้น เหตุใดว่าที่สะใภ้ของเจ้าของงานถึงได้วิ่งร้องไห้ออกจากเรือนไปเช่นนั้น ไม่สนแม้แต่จะหยุดฝีเท้าตามเสียงเรียกของผู้เป็นใหญ่แห่งเรือนหลังนี้คุณหญิงระพีที่ดูจะตกอกตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก่อนจะทันเห็นบุตรชายของนางนั้นวิ่งตามออกมา ด้านหลังนั้นยังมีสตรีอีกนางติดตามมาด้วย เพียงเท่านั้นนางก็พอจะคาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นได้"คุณแม่"น้ำเสียงของบุตรชายที่เอ่ยเรียกนางนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ใบหน้าหล่อเหลานั้นดูหม่นเศร้าราวกับกำลังจะเอ่ยอธิบายกับนาง"ยังไม่ต้องมาอธิบายอะไรทั้งนั้น ตามน้องไป"มือไม้ของคุณหญิงระพีได้แต่ชี้ตามทิศทางที่หญิงสาววิ่งออกไป เมื่อเห็นว่าผู้เป็นบุตรชายวิ่งตามไป ร่างของนางก็ทรุดฮวบลงทันที ดีที่มีบ่าวคนสนิทอยู่ข้างกายที่เข้ามาประคองนางไว้ได้ทัน ตอนนี้นางรู้สึกว่าจะเป็นลมเสียให้ได้ บ่าวไพร่ในเรือนต่างวิ่งวุ่นกันหายาลมยาหอมกันวุ่นวายดอกแก้ววิ่งออกมาจนถึงถนนหน้าเรือนของหมื่นเดชาหาญณรงค์ แม้ว่าตอนนี้ท้องฟ้านั้นจะปกคลุมไปด้วยความมืดมิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่27

    ทางด้านเรือนหมื่นเดชาหาญณรงค์ที่ตอนนี้ดูวุ่นวาย จนงานเลี้ยงล่มไม่เป็นท่า เหตุเพราะเจ้าของงานเลี้ยงเป็นลมหมดสติไปจริงๆ จากที่มีทีท่าว่าจะเป็นลมหลังจากที่ผู้เป็นบุตรชายวิ่งตามว่าที่ลูกสะใภ้ออกไป แต่สตรีอีกนางที่ยังคงอยู่ ใบหน้างดงามนั้นเปรอะเปื้อนน้ำตา ร้องไห้สะอึกสะอื้นดูแล้วช่างน่าเวทนาในสายตาผู้คน แต่มิใช่สำหรับคุณหญิงระพีที่รู้ถึงสันดานไพร่ของอีกฝ่าย เสียงหวานแหบเครือที่เอ่ยขึ้นท่ามกลางผู้ชมมากมายทำให้คุณหญิงระพีโกรธจนสั่นไปทั้งร่าง"คุณหญิงแม่ต้องให้ความเป็นธรรมกับเฉิดจันทร์นะเจ้าคะ เฉิดจันทร์ก็เป็นเมียคนหนึ่งของคุณพี่เดช จะให้อยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ ได้เยี่ยงไร""หุบปากของเจ้าเสียแม่เฉิดจันทร์"คุณหญิงระพียกปลายนิ้วที่สั่นระริกขึ้นชี้หน้าสตรีไร้ยางอาย สตรีนางนี้ช่างร้ายกาจยิ่งนัก มารยาสาไถยเหมือนมารดาของนางมิมีผิด มิรู้ว่าบุตรชายของนางไปเสียรู้แก่สตรีนางนี้ได้เช่นไร"ทั้งๆ ที่ข้าเป็นเมียคุณพี่เดชก่อนคุณพี่ดอกแก้ว แต่กลับต้องตกเป็นรอง ข้ายอมถึงเพียงนี้ เหตุใดจึงไม่สงสารข้าบ้างเล่าเจ้าคะ"เฉิดจันทร์ที่เอ่ยขึ้นแสร้งบีบน้ำตาให้แลดูน่าสงสาร ไม่สนสายตาของหญิงสูงวัยที่จ้องมองนางราวกับจะกินเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่28

    ดอกแก้วนางอาบน้ำชำระกายจนรู้สึกสดชื่น วันนี้ตลอดทั้งวันแม้นางจะเจอกับเรื่องหนักหนาจนรู้สึกเหนื่อยล้าไปทั้งร่างกายและจิตใจ แต่ก็ไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้ ภายในหัวยังคงคิดเรื่องเดิมๆ วนเวียนซ้ำๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตคุณหนูสูงศักดิ์เช่นนางต้องดำเนินมาถึงจุดนี้จริงๆ นางตกต่ำจนถึงขนาดต้องเอาตัวเข้าแลกเลยหรือ ยิ่งคิดถึงผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ยิ่งให้รู้สึกเจ็บช้ำในใจ ทุกคนล้วนต่างทำร้ายนาง ถึงแม้จะมิได้ทำให้เจ็บปวดทางร่างกาย แต่หัวใจของนางแหลกสลายไม่มีชิ้นดี สองมือเรียวยกขึ้นกอดตัวเองเอาไว้แน่น น้ำตาที่คิดว่าแห้งเหือดไปหมดแล้ว มันกลับหลั่งไหลออกมามากมายจนเปียกปอนเต็มหมอน นึกโกรธชะตา โทษสวรรค์อยู่นาน ในที่สุดก็เผลอหลับไปขุนไกรเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนอย่างแผ่วเบา เขาไม่อยากรบกวนทำให้สตรีที่หลับอยู่รู้สึกตัวตื่น เข้าซุกกายลงนอนเคียงข้างร่างบาง นอนมองใบหน้างามของสตรีที่นอนหลับตาพริ้มด้วยสายตาที่ไม่อาจคาดเดาความรู้สึก ปลายนิ้วใหญ่ไล้ไปตามกรอบหน้าเรียวเล็กแผ่วเบา ใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดคราบน้ำตาออกจากใบหน้างามอย่างอ่อนโยนในตอนแรกเขายอมรับว่าอยากจะเชยชมนาง เฉกเช่นที่บุรุษเจอสตรีที่พึงใจ แต่ยิ่งได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22
  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่29

    หมื่นเดชาหาญณรงค์ตามหาตัวดอกแก้วให้ทั่วไปหมด แต่นางกลับหายไปไม่เห็นแม้แต่เงา คืนนั้นเขาเห็นว่านางขึ้นรถไปกับบุรุษผู้หนึ่ง แต่เพราะมันมืดสลัวและเห็นจากระยะไกลๆ เขาจึงไม่รู้ว่าบุรุษผู้นั้นมันเป็นใคร รุ่งเช้าเขาจึงไปที่เรือนของนาง แต่บ่าวไพร่ก็ต่างบอกว่านางยังไม่กลับเรือน เขาถูกหนูยิ้มน้องสาวของนางซักไซ้อยู่หลายคำ และนางยังชักสีหน้าไม่พอใจใส่เขา เขาจึงเร่งรีบมาที่โรงหมอที่บิดาของนางรักษาตัวอยู่ แต่นางกลับมิได้มาที่นี่ จนกระทั่งตอนนี้ผ่านมาสองวันแล้วเขาก็ยังตามหานางไม่พบหมื่นเดชาหาญณรงค์ที่คล้ายดังมืดแปดด้าน ใบหน้าเต็มไปด้วยความผิดหวังระคนร้อนใจ นางไปหลบที่ใดกัน แต่เขาก็ยังไม่สิ้นหวังเสียทีเดียว จะอย่างไร นางก็ยังจำเป็นที่จะต้องใช้เงินในการรักษาบิดา นางจะต้องกลับมาแน่ เขาทำได้เพียงปลอบใจตัวเองเช่นนั้น แต่เขาก็ไม่ประมาทสั่งให้คนของตนเฝ้าอยู่ที่เรือนของนางและที่โรงหมอ หากนางกลับมาเขาจะได้มาหานางในทันทีแต่ขณะเดียวกันเขาเองก็ยังคงไม่กลับเรือน อาศัยห้องพักที่อยู่ไม่ไกลจากสถานที่ทำงานหลับนอน ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น ผู้คนต่างพูดถึงเรื่องของเขากันอย่างสนุกปาก เขาแทบจะไม่ไปร่วมสังสรรค์กับใครเลย แ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22
  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่30

    ดอกแก้วเดินทางมาที่เรือนของนางกับขุนไกร เพื่อรับตัวหนูยิ้มไปรักษา นางเพียงสั่งให้ทุกคนดูแลเรือนให้ดี เพราะนางนั้นจะไม่กลับเรือนสักพัก เก็บข้าวของที่จำเป็นไม่กี่อย่าง แล้วจึงเดินทางมายังโรงหมอ จัดการเรื่องทั้งหมดจนเรียบร้อย หนูยิ้มจะต้องได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่อง หมอบอกว่าหลังจากได้รับการรักษาแล้ว หนูยิ้มจะหายขาดจากโรคที่เป็นอยู่อย่างแน่นอนเด็กน้อยนั้นดีใจมาก ต่อไปนางจะได้ช่วยผู้เป็นพี่สาวทำงานเสียที นางนั้นรู้ดีว่าตอนนี้เรือนของนางมิได้รุ่งโรจน์เช่นกาลก่อนอีกแล้ว ไหนจะค่ารักษาของบิดาและของนาง คุณพี่ของนางคงจะต้องทำงานอย่างหนักมากเป็นแน่ หลังจากที่ส่งหนูยิ้มถึงมือหมอ นางก็แวะหาผู้เป็นบิดา แต่ทำได้เพียงมองท่านผ่านประตูกระจกใสเท่านั้น เพราะท่านนั้นพึ่งจะได้รับการผ่าตัดจึงต้องพักฟื้นร่างกาย และงดเยี่ยม เพราะอาจจะทำให้ติดเชื้อและเป็นอันตรายได้ กว่าทุกอย่างจะเสร็จสิ้นเวลาก็ล่วงเข้ายามบ่ายเสียแล้วแต่เมื่อเดินออกมาด้านนอก กลับพบว่าท้องฟ้าที่เคยปลอดโปร่งเมื่อช่วงเช้า ตอนนี้กลับมีเม็ดฝนกำลังโปรยปราย ท้องฟ้านั้นมืดครึ้มบ่งบอกว่าอีกไม่ช้าฝนกำลังจะตกหนัก"เจ้ารอข้าอยู่ตรงนี้ ประเดี๋ยวข้าจะวนร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22
  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่31

    ขุนไกรมองสตรีที่เปียกปอนไปตลอดทั้งร่าง เดินเข้าเรือนทันทีที่ลงจากรถ สายตามืดมนนั้นมองตามแผ่นหลังบอบบาง ฝ่ามือใหญ่ยกขึ้นเสยผมที่เปียกชื้นของตนอย่างหัวเสีย นี่นางไม่คิดจะแก้ตัวกับเขาสักหน่อยหรือ กับการที่เจอกับคนรักเก่าและยังยอมให้มันจับมือถือแขนเสียขนาดนั้น ความจริงเขาเดินไปถึงรถพอดีกับที่สายฝนนั้นเทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ก่อนจะขับออกมาเพื่อรับนาง แต่มีรถคันหนึ่งที่จอดขวางอยู่ระหว่างทาง และสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นคนทั้งสองเข้าพอดี เขาจึงตัดสินใจลงจากรถทั้งที่ฝนกำลังเทลงมา เขาไม่ได้ยินที่ทั้งสองคุยกันเพราะเสียงน้ำฝนที่ตกลงมานั้นดังมาก แต่ความใกล้ชิดของคนทั้งสองแทบจะทำให้เขากระโจนเข้าไป และแสดงความเป็นเจ้าของ แต่นางกลับเดินฝ่าสายฝนออกมาเสียก่อน เขาจึงรีบวิ่งกลับมาที่รถและขับออกมาทันที หวังเอาไว้ว่านางจะมีคำแก้ตัวที่ดี แต่นางกลับนิ่งเฉย ทำราวกับตัวเองไม่ได้ทำสิ่งใดผิดในเมื่อเขาทำทุกอย่างตามที่ตกลงกันแล้ว เห็นทีคงถึงเวลาที่เขาต้องเรียกร้องสิทธิ์ของตัวเองบ้างคิดได้ดังนั้นร่างสูงจึงเดินเข้าเรือนมาด้วยฝีเท้ามั่นคง สองเท้ามุ่งตรงไปยังห้องที่เป็นห้องนอนของเขา ภายในห้องนั้นว่างเปล่าไร้เงาของสตร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24

บทล่าสุด

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่53 จบบริบูรณ์

    เมื่อหนุ่มสาวนั้นเข้าใจกัน ผู้ใหญ่ก็เร่งหาฤกษ์มงคลด้วยความเปรมปรีดิ์ ฤกษ์มงคลนั้นจะถึงในอีกสองเดือนข้างหน้า ซึ่งเป็นฤกษ์ที่เร็วที่สุด แต่ก็ยังถือว่าช้ามากสำหรับเจ้าบ่าวที่อยากจะแต่งเสียวันพรุ่ง นั่นจึงทำให้ได้รับคำเหน็บแนมจากผู้เป็นมารดา กว่าจะถึงวันแต่งก็ได้ตกลงหมั้นหมายกันเอาไว้เสียก่อน คุณนายสายหยุดนั้นจัดเตรียมสินสอดทองหมั้นสู่ขอแม่ดอกแก้วเสียใหญ่โต ผู้คนที่เห็นของหมั้นต่างพากันอิจฉา ทั้งทรัพย์สินเงินทอง เพชรนิลจินดา ต่างถูกเรียงรายจนนับไม่หวาดไม่ไหวในระหว่างนั้นดอกแก้วนางก็ยังอาศัยอยู่ในเรือนของท่านเศรษฐีทองคำตามความต้องการของคุณนายสายหยุด แต่กลับสร้างความขุ่นข้องหมองใจให้กับว่าที่เจ้าบ่าวที่ถูกกีดกันจากผู้เป็นมารดาไม่ให้มีโอกาสได้เข้าใกล้สตรีคนรักแม่ดอกแก้วนั้นก็ตามติดมารดาเขาไม่ยอมห่าง แม้เขาจะส่งสายตาออดอ้อนปานใดนางก็ทำเมินใส่ จนเขาอดน้อยเนื้อต่ำใจเสียมิได้ บ่าวไพร่นั้นหรือก็ล้อมหน้าล้อมหลังไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ใกล้ชิดนางแม้แต่น้อยเห็นอาหารจานโปรดวางอยู่ตรงหน้าแต่ไม่อาจที่จะหยิบกินได้ช่างรู้สึกทรมานยิ่งนักแต่แล้วฟ้าก็เป็นใจให้กับขุนไกรในวันหนึ่งเมื่อเขาต้องเดินทางกลับพระนค

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่52

    "คุณป้าเจ้าคะ"หลังจากที่ดอกแก้วนอนหลับไปตลอดทั้งวันก็เดินออกมาจากเรือนนอนตรงมาหาผู้เป็นป้า สายตานั้นสอดส่ายหาผู้ที่ช่วยชีวิต"อ้าว แม่ดอกแก้วออกมาทำไมกัน ดีขึ้นแล้วหรือลูก"คุณนายสายหยุดที่ลุกขึ้นเข้าไปประคองหญิงสาวให้มานั่งลงข้างๆ เอ่ยถามอย่างห่วงใย"ข้ามิเป็นอันใดแล้วเจ้าค่ะ ว่าแต่คุณพี่กลางเล่าเจ้าคะ ข้าอยากจะขอบพระคุณคุณพี่เธอ"ดอกแก้วเอ่ยถึงเจตนาของตน นางเองก็ไม่เคยเจออีกฝ่ายมาก่อน คุณนายสายหยุดยกยิ้มขึ้นเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"พี่เขาคุยอยู่กับคุณลุงของเจ้า อยู่ในห้องหนังสือนู่นแหนะ ออ ออกมาพอดี"ดอกแก้วนางหันไปมองตามสายตาของคุณนายสายหยุด แต่กลับเห็นเพียงท่านเศรษฐีทองคำเดินออกมาเพียงผู้เดียว"แล้วพ่อกลางเล่าเจ้าคะคุณพี่"คุณนายสายหยุดเอ่ยถามผู้เป็นสามีเสียงอ่อนเสียงหวาน สายตาของคนทั้งคู่สบกันโดยที่สตรีอีกนางไม่อาจรับรู้ได้"ยังอยู่ด้านใน เห็นบ่นว่าอยากกินของหวานๆ มิรู้ว่ามารดาจะมีเมตตาหรือไม่"ท่านเศรษฐีทองคำเอ่ยคำที่บุตรชายนั้นฝากมา แล้วยิ้มกริ่มให้ภรรยา เผื่อแผ่รอยยิ้มนั้นมาถึงดอกแก้ว"รักษาตัวดีๆ หนาแม่ดอกแก้วลุงเป็นห่วง"ท่านเศรษฐีทองคำเอ่ยกับนางอย่างห่วงใย ท่านคงหมายถึ

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่51

    "แม่ดอกแก้ว ตื่นแล้วหรือเป็นเช่นไรบ้าง"คุณนายสายหยุดเอ่ยถามร่างบอบบางของสตรีที่ยันกายขึ้นโดยการประคองของบ่าวของนาง นั่งพิงพนักหัวเตียง ใบหน้างามนั้นดูดีขึ้นมามากแล้ว มิได้ซีดเซียวเช่นตอนที่ไม่ได้สติดอกแก้วหันมาหาเจ้าของเรือนที่ใช้สายตามองมายังตนอย่างห่วงใย ใบหน้าของอีกฝ่ายทำให้นางชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้านั้นช่างคล้ายคลึงกับใครบางคนเสียเหลือเกิน แต่ก็ต้องรีบสลัดความคิดนั้นทิ้งไป นางคงคิดถึงเขาจนเลอะเลือน ก่อนจะเอ่ยตอบเจ้าของคำถามด้วยน้ำเสียงแหบโหยเกรงอกเกรงใจ ยกมือกระพุ่มตรงกลางอกอย่างงดงามเอ่ยขอลุแก่โทษที่ทำให้อีกฝ่ายต้องเป็นห่วง จนคนฟังนึกเอ็นดู"คุณป้า ข้าไม่เป็นอันใดแล้วเจ้าค่ะ ข้าขออภัยเจ้าค่ะที่ทำให้คุณป้าต้องร้อนใจ""โถ แม่เจ้าประคุณ ขวัญเอยขวัญมานะลูก แม่ดอกแก้วคงจักตกใจไม่น้อย"คุณนายสายหยุดยกฝ่ามืออ่อนนุ่มขึ้นลูบหัวทุยเล็กที่มีเส้นผมหนานุ่มปกคลุมอย่างรักใคร่ กล่าวอย่างเอื้อเอ็นดู แม่หญิงนางนี้กิริยามารยาทล้วนงดงาม หน้าตาหรือก็สะสวยเหมือนกับผู้เป็นสหายของตนมิมีผิดเพี้ยนดอกแก้วทำเพียงยิ้มอ่อนส่งไปให้ ยอมรับว่านางนั้นทั้งหวาดกลัวและตกใจมากจริงๆ"ถือว่าพระท่านยัง

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่50

    หลายวันมานี้ขุนไกรมาทำงานด้วยจิตใจที่หม่นหมอง เขาให้คนของตนสืบข่าวเรื่องของนางก็ไร้ผล นางเงียบหายไปราวกับไม่อยากจะพบหน้าเขาอีก เหตุใดนางถึงไม่ให้โอกาสเขาได้อธิบาย ท่าทางเซื่องซึมของอีกฝ่ายนั้น ทำให้เพื่อนร่วมงานนั้นต่างเป็นห่วง"ท่านขุนขอรับ มีจดหมายถึงท่านขอรับ"ขุนไกรปรายตามองเสมียนผู้นำจดหมายมาให้เพียงเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าให้อีกฝ่ายวางมันลง"ขอบใจ"เขามองจดหมายที่วางอยู่บนโต๊ะเพียงเล็กน้อย ชื่อที่จ่าอยู่หน้าซองทำให้เขาระบายลมหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง เป็นจดหมายจากแม่เล็กน้องสาวของเขาที่ส่งมา มือหนายื่นออกไปหยิบจดหมายขึ้นมาอ่านอย่างไร้อารมณ์ เขานั้นเดาได้ไม่ยากว่าอีกฝ่ายคงจะกลับเรือนและผู้เป็นมารดาบังคับให้อีกฝ่ายเขียนจดหมายถึงเขาเหมือนทุกทีขุนไกรอ่านจดหมายในมืออย่างเลื่อนลอยไล่สายตาอ่านบ้างไม่อ่านบ้าง"ขุนไกร"เสียงเอ่ยเรียกที่ดังขึ้นทำให้ขุนไกรต้องเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงนั้น"ขุนพันมีอันใดหรือ"บุรุษตรงหน้าคือหนึ่งในสหายของเขาที่ทำงานอยู่ในสังกัดเดียวกัน"ไม่มีอันใดหรอก เพียงเห็นว่าท่านดูเครียดๆ หากมีอันใดให้ช่วยก็บอกได้นะ""อืม ขอบใจมาก"เอ่ยขอบคุณอีกฝ่ายแล้วจึงก้มลงมองจดหมายในม

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่49

    วันหยุดวันนี้ไม่ได้สุขสมชื่นมื่นดังที่คิด ขุนไกรเมามายหัวราน้ำตั้งแต่เมื่อวานหลังจากที่กลับจากเรือนของคุณพระสรเดช เมื่อคืนนี้เขามิรู้ว่าเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้สึกตัวมาอีกที ตอนนี้ดวงตะวันก็ขึ้นตรงหัวแสงสว่างสาดส่องเข้ามาแยงตาเสียแล้ว แต่ทว่าเขาไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นมาทำอะไรแม้แต่น้อย ยังคงคว้าขวดเหล้าขึ้นมาดื่ม ใบหน้าคร้ามคมนั้นหมองหม่นเศร้าซึมเสียงเคลื่อนไหวภายนอกที่ดังขึ้น ทำให้ขุนไกรชะงักมือที่ถือขวดสุรา หันไปมองตามต้นเสียงด้วยหัวใจที่เต้นระทึก ก่อนเสียงฝีเท้าจะดังชัดเจนขึ้น"แม่ดอกแก้ว แม่ดอกแก้วใช่หรือไม่"ขุนไกรที่เอ่ยออกมาแผ่วเบา ต้องเป็นนางที่กลับมาหาเขา ใบหน้าหล่อเหลาจึงยกยิ้มขึ้นอย่างยินดีแต่เงาร่างบอบบางของสตรีที่มาปรากฏอยู่ตรงหน้าทำให้ใบหน้าที่รู้สึกยินดีในตอนแรกหม่นหมองลง"มิเชล มีอันใดหรือ"ขุนไกรเอ่ยทักทายสตรีตรงหน้า ก่อนจะยกขวดสุราขึ้นดื่มอีกครั้ง หัวใจที่พองโตเมื่อครู่เล็กแฟบลงทันตามิเชลมองบุรุษเบื้องหน้าด้วยความเสน่หา เยื้องย่างเข้าไปหาอีกฝ่าย เมื่อนางได้รับรู้ว่าสตรีนางนั้นได้หนีไปจากขุนไกรนางก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก สิ่งที่นางได้ทำถือว่าประสบผลสำเร็

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่48

    ดอกแก้วนางเก็บเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นเตรียมเอาไว้เพื่อที่จะเดินทางในวันพรุ่งนี้ ซึ่งพรุ่งนี้นั้นนางก็ได้นัดหมายกับชายผู้นั้นเอาไว้เช่นกัน คืนนี้กว่านางจะข่มตาให้หลับลงได้ก็ต้องเสียน้ำตาไปอีกมากมาย นางคิดเอาไว้แล้วว่าพรุ่งนี้จะทำอาหารไปให้อีกฝ่ายเป็นครั้งสุดท้ายและจะถือโอกาสนำเงินไปคืนเขาวันรุ่งขึ้นนางลุกขึ้นจัดเตรียมอาหารตั้งแต่เช้าตรู่ เพราะคุณป้าสายหยุดจะมารับนางตอนสายๆ เมื่อสำรับอาหารเสร็จเรียบร้อยจึงได้ออกจากเรือนไป และนางได้นำเงินที่คุณป้าสายหยุดให้มาไปส่งคืนให้อีกฝ่ายด้วย เมื่อนางไปถึงก็พบว่าเขานั้นได้ออกไปทำงานแล้ว ซึ่งนางก็ได้คาดการณ์เอาไว้แล้ว นางไม่อยากจะเจอหน้าเขา ไม่อยากให้เขาหลอกนางซ้ำๆ ซากๆ นางกวาดตามองเรือนที่อยู่อาศัยร่วมสามเดือนด้วยความเจ็บปวด น้ำตาเอ่อคลอดวงตา นางเลือกที่จะเก็บเพียงความทรงจำดีๆ เอาไว้ ก่อนจะตัดสินใจวางซองเงินบนเตียงนอนกว้าง หากเขากลับมาจะได้สังเกตเห็นมัน ก่อนจะเขียนข้อความถึงอีกฝ่าย เป็นเช่นนี้ก็ดีเหมือนกัน นางจะได้มิต้องลังเลหากจะลาเขาโดยตรง ต่อแต่นี้ไปเขาจะได้ไม่ต้องลำบากใจอีก"ลาก่อน"ระหว่างเขาและนางคงจบสิ้นกันเสียทีดอกแก้วนางเดินออก

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่47

    ขณะที่ดอกแก้วนั้นกำลังโศกเศร้าเสียใจเพราะบุรุษผู้นั้น บิดาของนางเองก็กำลังขุ่นเคืองขุนไกรอยู่เช่นกัน คุณพระสรเดชฟังเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับผู้เป็นบุตรีในระหว่างที่ตนกำลังรักษาตัวอยู่อย่างเจ็บปวดเสียใจ ทุกอย่างมันเป็นเพราะตนแท้ๆ ที่ทำให้บุตรสาวต้องมาพบเจอกับเรื่องเช่นนี้ เขาช่างเป็นบิดาที่ไม่เอาไหน แม่ดอกแก้วนางต้องเจ็บปวดชอกช้ำมากเพียงใดกันที่ต้องลดค่าตัวเองเช่นนั้น เขาเป็นผู้ที่ทำให้บุตรสาวต้องเหยียบย่ำศักดิ์ศรีตนเอง หากตายไปคงไม่มีหน้าไปเจอผู้เป็นภรรยา คุณพระสรเดชได้แต่โทษตัวเอง ครุ่นคิดอย่างเจ็บปวดซึ่งคนที่กำลังถ่ายทอดเรื่องราวที่ได้รับรู้มาก็เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่แพ้กัน แต่การแจ้งเรื่องทั้งหมดให้อีกฝ่ายรู้นั้นก็ดีกว่าปิดปังเอาไว้ หากอีกฝ่ายมารับรู้ในภายหลังคงจะยิ่งแย่กว่าเดิม"แต่ตอนนี้ ข้าเชื่อว่าเด็กทั้งสองนั้น มีใจรักต่อกันจริงๆ พ่อกลางเองถึงแม้ว่าเขาจะเริ่มต้นอย่างผิดๆ แต่ตอนนี้ข้าเชื่อว่าเขากำลังทำทุกอย่างให้ถูกต้อง ข้าเลี้ยงเขามากับมือ ข้าย่อมรู้ดี หากบุตรชายของข้าไม่มีใจให้แม่ดอกแก้ว เขาก็คงไม่ทำเช่นนั้นตั้งแต่แรก"คุณนายสายหยุดเอ่ยกับคุณพระสรเดชสามีของสหายรักของ

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่46

    หลายวันมานี้ดูเหมือนอะไรหลายๆ อย่างจะดีขึ้นมาก คุณพระสรเดชก็สุขภาพร่างกายดีขึ้นเรื่อยๆ สามารถที่จะช่วยเหลือตัวเองได้เหมือนปกติ ขุนไกรเองก็กลายเป็นแขกประจำของเรือนนี้ไปเสียแล้ว เมื่อเขาว่างเขาก็มักจะแวะมาหาเสมอ แต่ระยะหลังเขาต้องเร่งจัดการงานทุกอย่างของเขาให้เสร็จสิ้น เขาบอกกับนางว่าหลังจากตบแต่งนางก็อยากจะให้เวลาทั้งหมดกับนาง และนั่นทำให้นางมีความสุขมากวันนี้อากาศดี เป็นเช้าที่สดใส ดอกแก้วจึงนำผ้าเช็ดหน้าที่ยังปักไม่เสร็จออกมาปักยังศาลาริมน้ำ นางตั้งใจจะปักให้กับขุนไกรเป็นของแทนใจ อีกสองวันนางนัดหมายกับขุนไกรเอาไว้ว่าจะทำอาหารไปให้เขาที่เรือนและอยู่ค้างด้วยจึงอยากจะปักผ้าให้เสร็จเพื่อมอบให้เขา"คุณหนูเจ้าคะ มีแขกมาขอพบเจ้าค่ะ"บ่าวผู้หนึ่งเดินเข้ามาแจ้งนาง ดอกแก้วได้แต่ทำหน้าฉงน ใครกันที่มาพบนาง ก่อนจะให้บ่าวไปเชิญคนผู้นั้นมาที่นี่แต่เมื่อคนที่มาพบนางปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า นั่นยิ่งทำให้นางยิ่งแปลกใจ นางลืมแหม่มผู้นี้ไปเสียสนิท"สวัสดีค่ะ คุณดอกแก้วขอโทษที่มารบกวน"มิเชลเอ่ยกับสตรีตรงหน้า ใบหน้าสวยคมนั้นเชิดขึ้นอย่างถือดี ส่งยิ้มที่ทำให้อีกฝ่ายไม่ใคร่จะพอใจนัก สายตาของแหม่มนางนี้มีประกา

  • สวาทรักเมียขัดดอก   ตอนที่45

    "ท่านเข้ามาได้เยี่ยงไรเจ้าคะ"หลังจากที่ต่างฝ่ายต่างเงียบอยู่นาน ดอกแก้วจึงได้เอ่ยถามขึ้นขุนไกรก้มลงจูบหน้าผากมนชื้นเหงื่อ คิดถึงคนที่ช่วยให้เขาเข้าหานางขึ้นมาทันใด ป่านนี้ฟร้องค์คงต่อว่าเขามากมายแล้วเป็นแน่"ปีนหน้าต่างเข้ามา"ดอกแก้วมองอีกฝ่ายตาโต เรือนของนางนั้นสูงมาก หากจะปีนขึ้นมาคงต้องใช้บันไดเพียงอย่างเดียวเท่านั้น หากพลัดตกลงไปเกรงว่าคงได้เลือด แต่ราวกับอีกฝ่ายรู้ว่านางกำลังคิดสิ่งใดจึงเอ่ยขึ้น"ข้ามากับสหายมีบันไดมาด้วย"ขุนไกรคิดไปถึงสาเหตุที่ทำให้เขามาอยู่ที่นี่แล้วระบายยิ้มออกมา สหายผู้นั้นของเขาเป็นคนต้นคิดเรื่องนี้"ท่านมีสิ่งใดไม่สบายใจหรือ เหตุใดสีหน้าจึงไม่ใคร่จะดีนัก"ฟร้องค์เอ่ยถามเขาในขณะที่นั่งร่ำสุรากันอยู่ขุนไกรจึงบอกกล่าวกับเขาว่ามีเรื่องค้างคาใจและเข้าใจผิดกันกับนาง อีกฝ่ายจึงเสนอความคิดนี้ขึ้นมา ซึ่งเขาเองก็ถูกใจเป็นอย่างมากเขาอยากจะรักนางสัมผัสนางให้มากกว่านี้ แต่ตอนนี้แม้ว่าเขาอยากจะนอนกอดนางมากเพียงไร ก็จำต้องตัดใจ เขาต้องเปิดใจคุยกับนางให้รู้เรื่องเสียก่อน"แม่ดอกแก้ว เราแต่งงานกันเถอะนะ"จู่ๆ บุรุษที่โอบกอดนางอยู่ก็เอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบไป แต่ประโยคน

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status