ตอนที่14

รถยุโรปคันโก้แล่นมาจอดสนิทอยู่หน้าเรือนขนาดกลางที่ถูกก่อสร้างด้วยอิฐปูนรูปทรงสมัยใหม่ รูปแบบของเรือนปลูกสร้างแบบเรือนของฝรั่ง ดอกแก้วมองเรือนพักที่ขุนไกรว่าในตอนแรกอย่างตกตะลึง ด้านในนั้นถูกประดับตกแต่งเอาไว้อย่างหรูหราดูดี นางเดินตามหลังเจ้าของเรือนจนมาหยุดอยู่ในห้องที่น่าจะเป็นห้องที่เอาไว้สำหรับรับแขก

"นั่งก่อนสิ ตามสบายเลยนะข้าอยู่คนเดียว ประเดี๋ยวเอาน้ำมาให้"

ขุนไกรที่กล่าวกับสตรีที่กำลังมองรูปภาพบนฝาผนังอย่างสนใจ มันเป็นภาพที่เขาได้มาจากสหายชาวฝรั่งซึ่งมอบให้เป็นที่ระลึก และเขาก็ชอบภาพนี้มาก แม้มันจะเป็นเพียงภาพป่าเขาธรรมดาแต่วาดได้เสมือนจริงดูมีเสน่ห์มองแล้วสบายตา

"เอ่อ เจ้าค่ะ"

ดอกแก้วตอบรับอีกฝ่ายเสียงเบา พลางกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่งอย่างรู้สึกอึดอัด ในคราแรกที่นางยินยอมมากับเขา เพราะคิดว่าเรือนของอีกฝ่ายคงจะเป็นเรือนของขุนน้ำขุนนางทั่วไปที่มีบ่าวไพร่เต็มเรือน มิใช่มีความเป็นส่วนตัวสูงเช่นนี้

ขุนไกรที่เดินออกมาพร้อมกับน้ำแก้วหนึ่ง เห็นร่างบอบบางนั่งหลังตรงแข็งเกร็ง ใบหน้านวลดูกระวนกระวายก็พอจะเข้าใจความคิดของนาง ใบหน้าหล่อเหลาคมคายจึงยกยิ้มขึ้นดวงตาคมกริบนั้นพราวระยับดูร้ายกาจ