เธอกลับมาคอนโดมิเนียมตัวเองหลังจากเลิกเรียน ตอนนี้เป็นเวลาเกือบห้าโมงเย็น ซึ่งเธอต้องรีบเคลียร์ทุกอย่างเพื่อไปหาออสตินตอนหกโมงเย็นดวงตาคู่สวยกลมโตมองบางคนที่กำลังนั่งก้มหน้ามองพื้นอยู่โซฟา ก่อนเขาจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา เธอเบิกตาโพลงอย่างความตกใจรีบปรี่เข้าไปหาพี่ชายด้วยความเป็นห่วง"พี่เพลิง ออสตินทำกับพี่ถึงขนาดนี้เลยเหรอ" พระพายเอ่ยถามเสียงสั่น ใบหน้าพระเพลิงเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและบาดแผลตรงโหนกแก้ม คิ้วแตก ตอนที่เขาเอาคลิปพี่ชายเธอให้ดูวันนั้น สภาพไม่ได้แย่ขนาดนี้ "ออสตินมันทำอะไรพายรึเปล่า""พี่ห่วงตัวเองก่อนเถอะ อย่าเพิ่งห่วงพาย""ตอบพี่มา!" พระเพลิงจับข้อมือน้องสาวข้างที่กำลังสัมผัสแผลตัวเองแล้วตวาดเสียงถาม "มันทำอะไรพาย!""เดี๋ยวพายเอายาแก้ปวดให้กินนะ" เธอเมินคำถามพี่ชาย บิดข้อมือออกจากการเกาะกุม แต่ทว่าพระเพลิงกลับไม่ยอมปล่อย"มันทำเรื่องเลวๆ กับพายใช่ไหม""...." คราวนี้พระพายนิ่งเงียบ ประโยคนั้นจากปากพี่ชายทำให้ภาพในอดีตที่ออสตินเคยกระทำกับตัวเอง ฉายเข้ามาในหัวอีกครั้ง พระเพลิงขบกรามแน่นด้วยความโกรธแค้น แม้ไม่มีคำตอบจากปากอีกฝ่าย แต่ทว่าความเงียบมันได้ตอบทุกอย่างแทนแล้ว "ไอ้เ
บทรักอันเร่าร้อนได้จบลงหลังจากบรรเลงมาร่วมหลายชั่วโมง แก่นกายขนาดใหญ่ถูกถอนออกจากกายสาวบวมเป่งเปื้อนเขรอะด้วยคราบเลือด ร่างเล็กนอนหายใจหอบเหนื่อยอย่างหมดแรง "ถึงกับหมดแรงเลยเหรอ""ฉันเกลียดนาย..." ขนาดเสียงที่จะเปล่งออกมายังยากลำบาก ภาพเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นพานทำให้เธอนึกสมเพชตัวเอง เธอค่อยๆ ประคองร่างบอบช้ำขึ้น รวบรวมแรงที่เหลือเพื่อเดินไปหยิบเสื้อผ้าซึ่งกองอยู่พื้นทันทีที่เท้าเปล่าแตะสัมผัสพื้นเย็นเฉียบ เรียวขาทั้งสองเริ่มสั่นระริกอย่างเห็นได้ชัด ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สนใจ ตั้งสติแล้วลุกขึ้น เพียงแค่เริ่มก้าวเท้าได้หนึ่งก้าว ร่างเธอนั้นได้ทรุดฮวบลง โชคดีที่ออสตินประคองไว้ได้ทัน"ปะ...ปล่อยฉัน""สั่นขนาดนี้ยังอวดดีอีกนะ""ที่ฉันเป็นแบบนี้มันเพราะใครกันล่ะ!""หึ บอกว่าอย่าพยศไง หรืออยากโดนอีกรอบ?" คิ้วดกดำเลิกขึ้นถามคนตัวเล็ก พระพายตวัดสายตาใส่อีกฝ่ายหนึ่งครั้งแล้วเลิกต่อล้อต่อเถียง ลำพังตอนนี้แทบไม่มีแรงหลงเหลือ หากโดนอีกรอบมีหวังสลบเหมือนคราวก่อนแน่"ฉันอยากได้เสื้อ ช่วยหยิบให้หน่อย" ทันทีที่เขาวางตัวเธอลงบนเตียง น้ำเสียงแข็งกระด้างได้เอ่ยขอในสิ่งที่ต้องการ ออสตินรู้ดีว่าพระพายฝืน แต
"อื้อ~" เสียงในลำคอดังเล็ดลอดออกมาแผ่วเบาเมื่อตื่นจากห้วงนิทราความปวดร้าวตามร่างกายก็เล่นงานคนตัวเล็กทันที แพขนตางอนเริ่มกระพือไปมาก่อนที่เปลือกตาบางจะค่อยๆ เปิดออกปะทะกับแสงสว่างที่สาดส่องผ่านระเบียงเข้ามาในห้องนอนเธอยกมือคลึงขมับที่หนักอึ้งของตัวเอง รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวตามร่างกายแถมยังมีไอร้อนจากลมหายใจพ่นออกมาราวกับไม่สบาย นัยน์ตาสีน้ำตาลพลันเห็นเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเดินเข้ามา จึงหลบสายตาเขามองไปทางอื่น"ไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วมากินข้าว จะได้กินยาต่อ""...." พระพายเมินเฉย เธอพลิกตัวนอนหันหลังให้ออสตินแล้วปิดเปลือกตานอนต่อ การกระทำของอีกฝ่ายสร้างความไม่พอใจให้แก่ชายหนุ่มไม่น้อย เขาข่มอารมณ์โกรธ ไม่อยากพลั้งมือทำรุนแรงกับพระพายเพราะเธอไม่สบายอยู่"ฉันไม่ได้มีความอดทนกับเธอมากขนาดนั้นนะพระพาย""...." ไม่มีเสียงตอบรับจากคนตัวเล็ก ออสตินพ่นลมหายใจออกมาพรืดยาว วางถุงยาลง แล้วเดินตรงไปช้อนร่างเล็กขึ้นในท่าเจ้าสาวพรึ่บ!"ว้าย! ทำบ้าอะไรของนาย!" "บอกแล้วไงว่าอย่าอวดดี""ฉันอวดดีตรงไหน ก็แค่อยากนอนพักผ่อน""...." ออสตินไม่พูดอะไร เขาพาพระพายเดินหายเข้าไปในห้องน้ำหรูแล้ววางเธอลงเคาน์เตอร
หลายวันต่อมาก๊อก ก๊อก~เสียงเคาะประตูช่วยดึงความสนใจจากพระพายที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำได้ไม่น้อย นัยน์ตาสีน้ำตาลมองไปยังต้นเสียงแล้วเดินมาส่องตาแมวเล็กๆ เพื่อดูว่าใคร เธอลอบถอนหายใจเบาๆ เมื่อรู้ว่าออสตินมาหาตัวเองถึงคอนโดมิเนียมเธอจำใจเปิดประตูให้ออสตินถึงแม้ในใจจะไม่อยากเปิดต้อนรับก็ตาม "มีธุระอะไร""ต้องมีธุระด้วยเหรอถึงจะมาหาได้" น้ำเสียงเรียบนิ่งเปล่งออกมาจากปากออสติน ก่อนที่ร่างสูงจะเดินเข้ามาอย่างถือวิสาสะ เขาไม่จำเป็นต้องมีธุระกับพระพายเพราะเขาจะมาหาเธอหรือบอกให้เธอมาหาเขาเมื่อไหร่ก็ได้"วันนี้ฉันอยู่คอนโดถึงบ่ายโมง เพราะบ่ายสองฉันมีถ่ายงาน""รู้แล้ว""รู้แล้ว? รู้อะไร?" เธอทำหน้างงถามเขา "ฉันมีตารางงานของเธอ""เอามาจากไหน""เรื่องนั้นไม่ต้องรู้หรอก มานั่งนี่" เขาตบเบาๆ ที่หน้าตักตัวเอง"ฉันขอไปแต่งตัวก่อนนะ เดี๋ยวมา""ฉันพูดชัดเจนแล้วนะ" แววตาคมกริบยากจำคาดเดาความรู้สึกได้ปรายมายังพระพาย หญิงสาวจำใจทำตามคำสั่งออสตินเพราะรู้ดีว่า สายตาแบบนี้ของเขาไม่ได้ปลอดภัยสำหรับตนพระพายในสภาพพันผ้าขนหนูรอบอกนั่งลงตักแกร่งอย่างกล้าๆ กลัวๆ โดยมีออสตินคอยมองใบหน้าสวยหวานอยู่ตลอด จนพวงแก้ม
ออสตินนั่งมองพระพายกำลังถ่ายแบบกับนายแบบหนุ่มในสระว่ายน้ำด้วยแววตาที่ไม่สบอารมณ์ ลมหายใจหนักๆ ถูกพ่นออกมาในตอนนายแบบหนุ่มรั้งพระพายเข้าหาจนร่างกายแนบชิดติดกัน เขานั่งข่มอารมณ์คุกรุ่นเอาไว้ ทุกส่วนบนตัวพระพายล้วนเคยผ่านมือเขามาทั้งสิ้น แล้ววันนี้มีผู้ชายคนอื่นเอาสัมผัสพวกนั้นมาทับแทนที่เขา นั่นทำให้เขาอยากจะลุกขึ้นไปกระชากกล้องจากตากล้องมือโปร ฟาดใส่หน้าหล่อๆ ของมัน!"น้องพายครับ ซบหน้าลงอกอินทัชเลยครับ ภาพมันจะได้ออกมาสวยๆ ส่วนอินทิชเอามือประคองเอวน้องพาย"อินทัชทำตามอย่างไม่ขัด โดยทันสังเกตว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองด้วยความไม่พอใจ มือหนาของนายแบบหนุ่มข้างหนึ่งเลื่อนต่ำลงมายังบั้นท้ายงอนงาม "พี่กรเขาบอกให้จับเอวนิ" เธอกัดฟันพูดในลำคอกับอินทัชคนเจ้าเล่ห์ พร้อมกับเลื่อนมืออีกข้างลงมาปัดมือเขาออก"ไม่จำเป็นหรอก เพราะเขาไม่เห็น" อินทัชพูดในขณะที่สายตายังคงจับจ้องกล้องจากกร ตากล้องมืออาชีพ"แต่นายก็ไม่ควรถือโอกาสลวนลามฉัน""ทำไม กลัวแฟนเห็นเหรอ" อินทัชย้ายพระพายมายืนด้านหน้าตามคำสั่งกร โดยใช้มือปัดผมหญิงสาวไปอีกทางแล้วโน้มลงมาหา พร้อมกับสูดดมกลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากคอระหง จนหัวใจสั่นกระตุก
แกร๊ก~อินทัชเปิดประตูเข้ามาหลังจากโดนกรบอกให้ถ่ายเดี่ยวต่ออีกเซต สายตานายแบบหนุ่มปรายมองออสตินซึ่งกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์รอใครบางคนอยู่โซฟา"ไม่นึกว่าจะเจอคุณชายออสตินที่นี่"เสียงอินทัชทำให้ชายหนุ่มละสายตาจากโทรศัพท์มองเจ้าของประโยคเมื่อสักครู่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง แววตาสีเข้มที่เคยใช้โปรยเสน่ห์ให้สาวๆ หลงใหล บัดนี้เย็นชายากจะคาดเดาความรู้สึกแล้วพลอยทำให้นายแบบหนุ่มเสียวสันหลังวาบ"ดูเหมือนมึงจะมีปัญหากับกูนะ""ก็แค่ทักทายรุ่นน้อง แปลกตรงไหน? ""หึ" ออสตินกระตุกยิ้มมุมปากพร้อมกับส่งเสียงออกมาในลำคอสั้นๆ"เมื่อกี้กูเห็นนะว่ามึงกับพระพายทำอะไรกัน""...." ประโยคนั้นทำให้ออสตินช้อนสายตาขึ้นมองอินทัช แววตาเขาดูไม่กังวลหรือตื่นเต้นกับสิ่งที่นายแบบหนุ่มเอ่ยมา แม้สิ่งที่อีกฝ่ายพูดคือเรื่องจริงก็ตาม"มึงคงไม่อยากให้คลิปนี้เผยแพร่ออกไปทำลายชื่อเสียงมึงและพระพายหรอกใช่ไหม""นี่เรียกว่าขู่อยู่เหรอ? " ออสตินพูดแล้วกลั้วหัวเราะออกมา "ตลกดีเหมือนกันนิ""กูจะลบคลิปนี้ทิ้งก็ต่อเมื่อมึงเลิกยุ่งกับพระพาย ตกลงไหม""กลัวว่ะ กูโคตรกลัวเลย""นี่มึงว่ากูพูดเล่นเหรอ ได้! งั้นมึงดูนี่" นายแบบหนุ่มชูโทรศัพท์ที่กำ
"ดูดิว่ะว่าเสือพาใครมาด้วย""พกเหยื่อมาด้วยเหรอเนี่ย""หึ ช่วงนี้เหมือนเสือจะติดแม่กวางน้อยตัวนี้เป็นพิเศษ"เสียงร้องแซวของแก๊งเพื่อนออสตินพลอยทำให้พระพายเกิดความประหม่าเล็กน้อย หญิงสาวยิ้มเจื่อนให้สามหนุ่ม พยายามเป็นมิตรกับทุกคน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเพื่อนของออสตินมีใบหน้าที่หล่อเหลาราวฟ้าประทานแถมยังดูดีมีเสน่ห์เฉพาะตัวไม่ต่างจากออสติน เพราะความหล่อและรวย ทำให้พวกเขาเหล่านี้กลายเป็นที่รู้จักของคนหลายคน"นี่เพื่อนฉัน อังเดร แม็กซ์เวลล์ และมังกร""สวัสดีค่ะ""ปกติออสตินไม่เคยพาผู้หญิงมาที่นี่ด้วย เธอเป็นคนแรกที่มันพามา""ตัวติดกันขนาดนี้ กลัวกวางน้อยหายเหรอวะ" มังกรหันไปถามออสตินพร้อมกลั้วหัวเราะเบาๆ ทางด้านออสตินไม่ตอบอะไร เขาพาพระพายมานั่งลงโซฟาตัวว่าง ปกติพวกนี้ชอบแซวเขาเป็นประจำอยู่แล้วพอพระพายมาด้วยเลยพูดแซวเยอะเป็นพิเศษ"มึงก็ไม่น่าถามนะมังกร การกระทำมันชัดเจนกว่าคำถามของมึงอีก" แม็กซ์เวลล์พูด"พวกมึงไม่พูดก็ไม่มีใครว่าเป็นใบ้หรอกนะ""ก็แค่สงสัยเพราะปกติไม่เคยเห็นมึงสนใจผู้หญิงคนไหนพิเศษเหมือน...คนนี้" อังเดรพูดแล้วเบนสายตามามองพระพาย ส่วนหญิงสาวแค่เพียงส่งยิ้มแห้งให้"พวกมึงจะเช็ก
@คอนโดพระพายเธอปลดอาภรณ์ทุกชิ้นออกจากตัวเตรียมอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายหลังจากเจอและลุยอะไรต่อมิอะไรมาร่วมครึ่งวัน ระหว่างอาบน้ำในหัวพลางคิดถึงเรื่องที่ออสตินพูดคุยกับเพื่อน จริงอยู่เป้าหมายหลักคือเธอต้องทำให้เขาตกหลุมรัก แต่ทุกครั้งที่คิดแผนร้ายในหัวประโยคนั้นของออสตินก็ได้ลอยแวบเข้ามาแทนที่ ประหนึ่งกำลังบอกเธอว่า...เธอไม่มีวันทำให้เขาตกหลุมรักได้สำเร็จลมพายุฝนกระโชกรุนแรงทำให้พระพายเดินมาล็อกประตูที่เชื่อมติดกับระเบียงพร้อมดึงผ้าม่านเข้าหากัน เธอเดินมานั่งลงโซฟาเปิดโทรทัศน์ดูรายการต่างๆ มือพลางจับผ้าขนหนูที่คล้องคออยู่เช็ดผมเปียกปอนครืด ครืด~"ว่างนักรึไงถึงได้เที่ยวโทรกวนชาวบ้านเขา" เธอกรอกเสียงถามปลายสายซึ่งคือพร้อม(ไม่เคยได้ยินเหรอ ว่าเวลาฝนตกมันทำให้คนเหงาคิดถึงใครบางคนขึ้นมา)"เหรอ ขนาดนั้นเลยเหรอ"(อือ แล้วนี่ทำอะไรอยู่)"กำลังจะนอนแต่นายโทรมากวนก่อน"(ไม่ได้ยินเสียงเธอแล้วมันนอนไม่หลับนิ การได้ยินเสียงคนที่เรารักก่อนนอน มันทำให้ทุกคืนของฉันมีแต่ฝันดี)"...."(รอวันที่จะได้รับโอกาสนั้นจากเธออยู่นะ) น้ำเสียงที่จริงจังของพร้อม ทำให้เธอนิ่งเงียบ ไม่ใช่เธอไม่อยากให้โอกาสนั้นกับ
"ท้องแรกโตขนาดนี้ แม่ว่าลูกแฝดแน่นอน" พิมาลาเอ่ยพูดในตอนเอื้อมมือไปสัมผัสหน้าท้องนูนป่องใกล้คลอดของลูกสะใภ้ ทารกน้อยในครรภ์ออกแรงดิ้นทักทายคนเป็นย่า ทำเอาพิมาลาถึงกับทำหน้าตาตื่นเต้นดีใจทันที "เมื่อกี้หลานดิ้นทักทายแม่ด้วย""เขาทำแบบนี้กับทุกคนที่มาจับท้องค่ะ เหมือนเขารู้ว่าเรากำลังคุยกับเขา""คุณคะ ลองมาทักทายหลานไหม" พิมาลาหันไปชักชวนอนันดา ที่นั่งหน้าขรึมมองอยู่ คนเป็นสามีส่ายหน้าปฏิเสธ "เก็บทรงเข้าไปเถอะคุณปู่ หลานออกมาอย่าเห็นเห่อนะ" "จะไม่บอกเพศหลานจริงๆ เหรอพี่สะใภ้" เอวาถามขึ้น ไม่มีใครรู้เพศตัวเล็กในภรรภ์ แถมไม่รู้ด้วยว่าแฝดหรือไม่แฝดเพราะเก็บเป็นความลับกันสองคน อีกไม่กี่วันก็คลอดแล้ว แต่ยังไม่มีใครรู้อะไรเกี่ยวกับเด็กน้อยในครรภ์เลย"รอลุ้นดีกว่า ค่อยตื่นเต้น" ออสตินพูดแล้วหันไปยิ้มกับภรรยา ทั้งคู่ต่างรู้คำตอบแต่เลือกเก็บเป็นความลับ เอวาทำหน้าเสียดาย ก่อนจะเข้ามาทักทายหลานตัวน้อยกับพิมาลา"คลอดง่ายๆ นะตัวเล็ก""ท่าทางเอวาจะรักเด็กนะ" พระพายพูดขึ้นมา"ใช่ วารักเด็กมาก เคยจินตนาการว่าตัวเองมีลูกด้วยนะ" คำตอบของเอวาทำให้พระพายและออสตินต่างหันไปมองพระเพลิงพร้อมกัน "มองแบบนี้หมา
หลายเดือนต่อมาพระพายนั่งมองออสตินกำลังพูดคุยกับลูกน้อยในครรภ์ด้วยรอยยิ้ม ขนาดลูกยังไม่ลืมตาออกมาดูโลก ว่าที่คุณพ่อป้ายแดงก็แสดงออกชัดเจนว่าเห่อลูกมากแค่ไหน ในแต่ละวันเมื่อว่างจากงาน เขามักมาพูดคุยและร้องเพลงให้ลูกฟังอยู่เสมอ"เฮียรอเก้าเดือนไม่ไหวแล้ว อยากเจอหน้าเขาเร็วๆ""เก้าเดือนไม่นานเกินรอหรอกค่ะ""มันนานสำหรับเฮีย อยากให้พรุ่งนี้ลูกคลอดเลยด้วยซ้ำ"เธอหลุดยิ้มแล้วส่ายหน้าไปมา ก่อนจะดันศีรษะสามีหนุ่มขึ้นแล้วตวัดเรียวขาลงจากเตียงนอน หยิบยางรัดผมมาเก็บผมที่ยาวรุงรังให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินมานั่งบนตักออสตินพร้อมกับฉกริมฝีปากหนามาจูบอย่างร้อนแรง"อืมม~" เสียงครางดังเล็ดลอดออกมาแผ่วเบา เรียวลิ้นของทั้งคู่ตวัดหยอกล้ออย่างเมามัน จากนั้นจึงถอนจูบออกในเวลาต่อมา ออสตินใช้ปลายจมูกตัวเองถูไปมากับปลายจมูกรั้นของภรรยาสาวด้วยความเอ็นดูและมันเขี้ยว"เฮียเหมือนเสือกำลังอ้อนเมียอยู่เลยนะคะ""มีเมีย ก็ต้องอ้อนเมียสิ" พระพายคลี่ยิ้ม ยกเรียวแขนโอบกอดลำคอแกร่งแล้วใช้ฟันงับแก้มสามีเบาๆ จนเป็นรอยเขี้ยว "กำลังแสดงความรักแบบใหม่กับเฮียอยู่เหรอ?""เฮียชอบหอมแก้มพาย พายเลยอยากทำอย่างอื่นที่แตกต่างจากหอมแก้ม"
สองสัปดาห์ต่อมา"ลูกสาวแม่ สวยที่สุดเลย"เกศินีประคองใบหน้าสวยหวานของลูกสาวคนเล็กพร้อมเอ่ยชมด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ตอนแรกคิดว่าพระเพลิงจะเป็นฝ่ายได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาก่อน สุดท้ายกลับพลิกผันเป็นคนน้องเสียอย่างนั้น ความรู้สึกคนเป็นแม่เมื่อเห็นลูกสาวในชุดเจ้าสาวมันตื้นตันและดีใจอย่างบอกไม่ถูก "แม่จะร้องไห้ทำไมคะ พายแต่งงานนะ ไม่ใช่ติดคุก""แม่ดีใจ ความฝันที่อยากเห็นพระพายสวมชุดเจ้าสาวของแม่ตอนนี้มันเป็นจริงแล้ว" พระพายเช็ดน้ำตาออกจากแก้มมารดา แล้วสวมกอดด้วยความรัก"พายรักแม่นะคะ""แม่ก็รักพายนะ รักที่สุด" เกศินีลูบหลังลูกสาวเบาๆ ก่อนจะผละออกเมื่อประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกโดยเหล่าแก๊งเพื่อนพระพาย "ว้าว! เพื่อนใครเนี่ย ทำไมสวยแบบนี้""วันนี้แกสวยมากเลยนะพระพาย ยังกับเจ้าหญิงที่หลุดออกมาจากเทพนิยายแหนะ""เว่อร์แล้วยัยเนเน่ ไปถ่ายรูปกัน คุณแม่คะ รบกวนเป็นตากล้องจำเป็นให้ชั่วคราวหน่อยนะคะ" พระพายหันไปบอกคนเป็นแม่ เกศินีอมยิ้มพลางส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเดินตามลูกสาวไปยังห้องหนึ่ง ซึ่งเอาไว้ใช้ถ่ายรูปกับเจ้าสาวเนเน่และแก้วตานั่งประกบข้างพระพายบนโซฟา สามสาวโพสต์ท่าถ่ายรูปในสไตล์ตัวเอง โดยมีเกศินีรั
"แน่ใจแล้วเหรอว่าจะลาออก" พระเพลิงเอ่ยถามน้องสาว หลังจากพระพายมาปรึกษาตัวเองเรื่องการลาออกจากมหาวิทยาลัย เขาไม่อยากออกความคิดเห็นมากนัก เพราะนั่นคืออนาคตและความฝันของพระพาย ทำได้เพียงรับฟังแล้วให้คำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ"ตอนแรกคิดว่าจะดรอปไว้ก่อน พอคลอดค่อยกลับไปเรียนใหม่ แต่หลังจากที่พายได้นอนคิดทบทวนมาหลายคืน พายอยากใช้เวลาทั้งหมดอยู่กับลูกและคนที่พายรัก" เธออยากมีเวลาอยู่กับลูกและคนรักให้มากกว่านี้ แอบคิดเสียดายที่ต้องลาออกจากมหาวิทยาลัย แต่นั่นเป็นเพียงความรู้สึกชั่ววูบเท่านั้น พอนานไปเธอจะเริ่มชินและทำใจได้เอง"ถ้าพายเลือกแล้ว พี่คงตัดสินใจอะไรแทนไม่ได้ ไม่ว่าพายคิดจะทำอะไร พี่ก็เคารพการตัดสินใจของพายนะ""ขอบคุณนะคะ""เรื่องนี้มีใครรู้แล้วบ้าง?""พายเคยถามแม่ทางอ้อมมาแล้วครั้งนึง แม่บอกว่า แม่ตัดสินใจแทนพายไม่ได้""พี่คิดว่าแม่รู้แต่คงไม่กล้าตัดสินใจแทนพายเหมือนพี่ แล้วออสตินล่ะ รู้เรื่องนี้รึยัง""พายยังไม่ได้บอกเขาค่ะ คิดว่าจะบอกเขาพรุ่งนี้""อืม ถ้าตัดสินใจดีแล้วก็เอาตามนั้น" พระเพลิงพูดด้วยรอยยิ้มพลางยกมือลูบหัวน้องสาวเบาๆ ด้วยความรัก ไม่ว่าพระพายเลือกเดินทางไหน เขาจะคอยซัพพอร์ตแล
พระพายในชุดเกาะอกสีขาวเดินมาหยุดอยู่ลานบนดาดฟ้าของคาสิโน ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบบริเวณ ทุกอย่างถูกตกแต่งราวกับเขาพาเธอมาดินเนอร์บนดาดฟ้าของโรงแรมระดับห้าดาว เธอเดินไปยังโต๊ะอาหาร โดยมีแสงเทียนขนาบข้างทั้งสองฝั่งตลอดทางเดิน กลิ่นของเทียนหอมลอยฟุ้งกระจายเข้ากับบรรยากาศตอนกลางคืนและกลิ่นดอกไม้หอมตลบอลอวล"ชอบไหม" เสียงทุ้มที่ดังขึ้นจากข้างหลัง ทำให้หญิงสาวหมุนตัวกลับมา ก่อนจะระบายรอยยิ้มหวานให้แฟนหนุ่มแล้วเข้าไปหอมแก้มเขาทั้งสองข้างแทนคำขอบคุณ"ชอบสิคะ นึกว่าเฮียจะลืมวันเกิดพายแล้วจริงๆ""วันเกิดของเมีย เฮียไม่มีวันลืมหรอก" เขาพูดพร้อมกับยกมือลูบหัวพระพายด้วยความเอ็นดู "หนูสวยมากรู้ไหม""เฮียเองก็หล่อมากเหมือนกัน" แม้เขาจะสวมเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมลงมาสามเม็ดกับกางเกงสีดำ มองผิวเผินอาจดูธรรมดา แต่ทว่าสำหรับเธอ เขาทั้งดูหล่อและมีเสน่ห์ในเวลาเดียวกัน "หึ" ออสตินส่งเสียงเบาๆ ในลำคอ จูงมือแฟนสาวไปยังโต๊ะอาหารพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้ออกให้ วันนี้คนตรงหน้าเขาสวยจนไม่อาจละสายตาไปมองอย่างอื่นได้ "เฮียสั่งอาหารเองเหรอ?""ใช่ สั่งแต่ของโปรดหนูมา"เธออมยิ้มให้กับความน่ารักและเอาใจใส่ของเขา อาห
หลายวันต่อมาคนตัวเล็กนั่งมองแฟนหนุ่มซึ่งกำลังคุยงานกับแก๊งเพื่อนพลางก้มมองนาฬิกาบนข้อมือตัวเองเป็นระยะ ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็นกับอีกยี่สิบห้านาที เขานั่งคุยงานกับเพื่อนมาร่วมสองชั่วโมงเต็ม เธอมองเขาด้วยใบหน้าเง้างอซึ่งเขาเองไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองเธอด้วยซ้ำ ทำราวกับเธอไม่ได้อยู่ด้วย วันนี้ทั้งวันเขาเอาแต่เมินเธอ พอเธอเข้าไปกอดหอมก็บอกว่าขอทำงานก่อน จนเริ่มสงสัยว่าเขาเริ่มเบื่อตัวเองแล้วหรือเปล่าอีกอย่างวันนี้คือวันเกิดของเธอ ไม่รู้เขาจำได้หรือเปล่าเพราะไม่ได้ยินเขาพูดถึงเลย พอถามว่าวันนี้วันอะไร เขาก็ตอบกลับมาเสียงเรียบๆ ว่าวันเสาร์ ปากบอกเธอมาก่อนงาน ไหงถึงจำวันเกิดแฟนตัวเองไม่ได้ครืด ครืด~เธอมองเบอร์บนหน้าจอพบว่าเป็นแก้วตาที่โทรมา เธอหยิบโทรศัพท์แล้วเดินออกมาคุยนอกห้องเพราะไม่อยากทำลายสมาธิทุกคน "ว่าไงแก้วตา"(วันนี้วันเกิดแกนะพาย ไม่จัดปาร์ตี้เหรอ?)"ปีนี้คงไม่ได้จัด ขอโทษพวกแกด้วยนะ"(ไม่เป็นไร ฉันกับเนเน่เตรียมของขวัญไว้ให้แกด้วยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พวกฉันเอาไปให้ที่คอนโด)"ขอบคุณนะ"(ลืมบอกว่าพร้อมก็ฝากของขวัญวันเกิดมาให้แกเหมือนกัน)"ฝากขอบคุณพร้อมด้วยนะ"(สรุปแกกับพี่ออส
ออสตินถูกชัชชัยผลักออกไปนอกบ้าน กระบอกปืนในมือที่กำลังจ่อหน้าชายหนุ่มไม่ได้ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวต่อให้คนตรงหน้าขึ้นนกเรียบร้อยแล้วก็ตาม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาถูกเอาปืนจ่อหน้า ในเมื่อยอมสารภาพผิดไปแล้ว เขาก็ควรก้มหน้ารับกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นต่อไปนี้"ทำพระพายท้องอย่างนั้นเหรอ!""ผมยินดีจะรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำ ผมรักพระพาย แล้วผมก็มั่นใจว่าผมสามารถดูแลเธอกับลูกได้ ผมผิดคนเดียว ถ้าคุณพ่อจะลงโทษ ก็มาลงที่ผม""ดี!""คุณพ่อคะ อย่าทำอะไรแฟนพายนะ ถ้าคุณพ่อจะลงโทษ ก็ต้องลงโทษพายด้วย ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกนะคะ" เธอเดินเข้าไปยืนบังออสตินพร้อมกับอ้าแขนทั้งสองออก คุณพ่อลงโทษออสตินคนเดียวมันยุติธรรมที่ไหน ไม่อยากเชื่อว่าคนใจดีอย่างคุณพ่อ พอเข้าโหมดโหดหวงลูกสาว จะน่ากลัวขนาดนี้"เฮียเป็นคนเริ่ม คนผิดก็คือเฮียไม่ใช่หนู" ออสตินดึงตัวคนรักออกมาให้ไกลจากปลายกระบอกปืน แววตาเธอแสดงออกชัดเจนว่าเป็นห่วงเขา แถมดวงตาคู่สวยยังแดงก่ำคล้ายกับกำลังจะร้องไห้"คุณพ่อลงโทษเฮียคนเดียวมันยุติธรรมที่ไหน ในเมื่อทำ ก็ทำด้วยกัน ไม่รู้แหละ ถ้าออสตินเป็นอะไรขึ้นมา พายจะไม่ให้คุณพ่อเห็นหน้าหลาน" "พายขู่พ่อเหรอ?""
"จริงเหรอวะ ชิชาเนี่ยนะชักปืนจะยิงพระพาย" อังเดรพูดขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่แม็กซ์เวลล์เล่า ผู้หญิงอ่อนหวานและใจดีแบบชิชา ไม่คิดว่าภายในใจจะมีความร้ายกาจซ่อนอยู่"อือ กูขับรถมาเห็นตอนชิชาเดินเข้าไปผลักพระพายพอดี ดีนะออสตินมันรับพระพายได้ทัน ไม่อย่างนั้นพวกเราคงไม่ได้เจอหน้าหลาน""คนสวยแต่ทำไมจิตใจไม่สวยเหมือนหน้าตาเลยวะ" มังกรพูดพร้อมส่ายหน้าไปมา ก่อนจะคว้าแก้วไวน์มาจิบอย่างละเมียดละไม พอได้ยินเรื่องแบบนี้แล้ว แอบผิดหวังกับชิชาไม่น้อย ไม่คิดว่าเรื่องที่เคยพูดตอนอยู่โรงพยาบาล ชิชาจะคิดลงมือทำจริง แถมยังกะเอาถึงชีวิตด้วย"ช่างมันเถอะ ขอแค่ต่างคนต่างอยู่ก็พอ" ถ้าชิชายังเข้ามาวุ่นวายกับเขาและพระพายอีก ครั้งหน้าเขาไม่ใจดีเหมือนวันนี้แน่ ครืด ครืด~หญิงสาวล้วงโทรศัพท์เครื่องหรูที่กำลังแผดเสียงร้องในกระเป๋าสะพายออกมา เบอร์บนหน้าจอทำให้เธอปลีกตัวออกมาคุยเงียบๆ คนเดียว "คะแม่"(เย็นนี้ว่างไหม แวะมาทานข้าวที่บ้านด้วยกันนะ ชวนว่าที่ลูกเขยแม่มาด้วยก็ดี)"พายไม่รู้ว่าเขาจะว่างไหม เดี๋ยวถ้ายังไงพายโทรมาบอกอีกครั้งนะคะ" ไม่รู้วันนี้ออสตินจะทำงานถึงกี่โมง เธอให้คำตอบแน่ชัดกับแม่ไม่ได้ (ได้จ้ะ
หลายวันต่อมา"อื้อ~" เสียงในลำคอหญิงสาวดังเล็ดลอดออกมาแผ่วเบาเมื่อถูกใครบางคนรบกวนเวลานอนในช่วงเช้า พอลืมตาขึ้นมาพบว่าเป็นออสตินกำลังนอนคร่อมร่างดูดนมเธอราวกับเด็กน้อยหิวโซ "อะ...ออสติน ทำบ้าอะไรของนาย""รีบกินนมเมียตอนนี้ พอลูกออกมาจะได้ไม่แย่งลูกกิน""ทำไมวันนี้นายตื่นเช้าจัง""ตื่นมาทำออมเล็ตให้เมียกับลูกกิน" เขาพูดพลางจัดแจงเสื้อผ้าให้พระพาย แล้วใช้สายตาจับจ้องใบหน้าสวยหวานของแฟนสาวด้วยความหลงใหล ปฏิเสธไม่ได้เลยเวลาพระพายไม่แต่งหน้าเธอก็ยังดูสวยไร้ที่ติเหมือนเดิม"อะไรของนาย อยู่ดีๆ ก็มามองหน้ากัน""ชอบเวลาเธอตื่นนอน แล้วบนร่างกายสวมใส่เสื้อผ้าของฉัน""แบบนี้เขาเรียกคนหลงเมียรึเปล่า" เธอพลิกตัวนอนตะแคงยกมือยันศีรษะแล้วใช้นิ้วเรียวไต่เล่นบนแผงอกกำยำ ช้อนสายตามองออสตินแล้วเอ่ยถาม"เมียสวยขนาดนี้ ไม่หลงได้ไง""ปากหวานนะช่วงนี้""อย่างอื่นก็หวานนะ อาจจะหวานกว่าปากก็ได้""พูดกับนายทีไรเข้าเรื่องอย่างว่าทุกที" เธอเบือนใบหน้าหนีจากออสติน ก่อนจะลุกขึ้น เอี่ยวตัวกลับไปหยิบยางรัดผมมาเก็บผมให้เรียบร้อย โดยมีออสตินเข้ามาสวมกอดจากข้างหลัง"ทำไมเราสองคนไม่หาชื่อเรียกแทนกันใหม่ ฉันเธอมันดูห่างเห