‘ทำไมถึงติดตาได้ขนาดนี้วะ’…อาทิตย์นึกสงสัยในใจ เขาพยายามละความสนใจจากเด็กเฟรชชีหน้าใสคนนั้น ดึงสายตากลับมาตรงหน้าตนเอง พยายามมองกลุ่มสาว ๆ ที่เดินเข้าออกในโรงอาหาร ทว่าในหัวกลับมีแต่ใบหน้าของน้องที่ลอยเข้ามา
“คืนนี้ไปกินเหล้ากันดีกว่า” อาทิตย์เอ่ยขึ้นมาเมื่อปัดภาพอีกคนออกไปไม่ได้ จึงคิดว่าไปปลดปล่อยอารมณ์ดีกว่า
เพื่อนทั้งสองที่กำลังมองสาวอยู่ รีบหันกลับมาที่ต้นเสียงทันที
“ที่ไหน มึงนัดมาเลย” แชมป์ตอบรับคำชวนทันที
“ที่เดิม” อาทิตย์ตอบกลับสั้น ๆ ที่เดิมที่เขาพูดถึงคือ ผับ THE SUN ที่ไปกันอยู่เป็นประจำจนคุ้นเคย ที่นั่นสาว ๆ เยอะและเด็ด ๆ กันทั้งนั้น
“เวลาเดิมนะมึง” แบงค์เอ่ยขึ้นมาอย่างกระตือรือร้น
“อื่ม” อาทิตย์พยักหน้ารับ เขาชวนไปเที่ยวผับก็เพราะอยากไปเจอสาว ๆ คนอื่น ที่จะทำให้เขาลบภาพน้องเฟรชชีออกจากหัวได้
ผ่านไปไม่กี่นาที รุ่นน้องสาวต่างคณะก็เดินผ่านหน้าเขาเพื่อออกจากโรงอาหารไป
ใบหน้าสวยเรียบนิ่ง ลำคอของเธอตั้งตรงราวกับคนที่เย่อหยิ่งนัก เธอไม่สนใจคนรอบข้างสายตามองตรงไปข้างหน้า แม้ว่าเพื่อน ๆ ของอาทิตย์แซวอะไร เธอก็เมินเฉยจนเดินพ้นออกไป
ริมฝีปากหยักลึกกระตุกยิ้ม อาทิตย์มองตามหลังคนตัวเล็กจนสุดสายตา เด็กคนนี้ท่าทางจะไม่ธรรมดา เพิ่งเข้าปีหนึ่ง ก็หยิ่งซะแล้ว แบบนี้น่าสนใจจริงๆ
ม่านฟ้าหย่อนสะโพกลงที่ม้านั่งหน้าตึกคณะ เธอถอนหายใจออกมายาวเหยียด เพราะต้องเดินเกร็งคอมาตั้งนานกว่าจะผ่านพวกชอบแซวออกมาได้
“เห้อ น่าเบื่อ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผู้ชายคณะวิศวะถึงได้ชอบสุมหัวแซวผู้หญิงนัก คณะบริหารที่เราเรียนไม่เห็นมีใครทำแบบนั้นเลย ดูสิก็ต่างคนต่างอยู่ไหมไม่มีใครแซวเลย” ม่านฟ้าถอนหายใจและพูดขึ้นมาอย่างเบื่อๆ กับเพื่อนทั้งสอง
หญิงสาวกวาดตามองเพื่อนผู้ชายร่วมคณะก็เห็นแต่คนจับกลุ่มคุยกันในกลุ่มตัวเอง ไม่มีใครจ้องผู้หญิงตามัน ไม่เอ่ยแซวรบกวนใคร ผิดกับพวกวิศวะอย่างสิ้นเชิง
ที่น่ากลัวกันทั้งนั้น ไม่มีใครน่าเข้าใกล้เลยสักคน
“ก๋วยเตี๋ยวอร่อยเนอะ วันหลังไปกินอีกดีกว่า” เตยหอมพูดขึ้นพร้อมกับพยักหน้าให้เพื่อนๆ
“แกไปเถอะ ฉันไม่ไปแล้ว” ม่านฟ้าเอ่ยขึ้นมาทันทีหลังจากที่เตยหอมติดใจก๋วยเตี๋ยวและอยากกลับไปกินอีกครั้ง
“ฮ่า ๆ ฉันพูดเล่น ฉันก็รำคาญที่ต้องโดนแซวเหมือนแกแหละ” เตยหอมพูดจบก็เบะปากคว่ำ เธอจ้องหน้าหนุ่ม ๆ พวกนั้น ตาขวางอย่างให้รู้ว่าไม่พอใจ แต่หนุ่มคณะนั้นไม่มีทีท่าว่าจะหยุดแซวอยู่ดี จนพวกเธอต้องรีบเดินออกมาให้พ้น
“ฉันก็ไม่ไปแล้ว น่าเสียดายจัง ร้านนั้นน่าจะมาเปิดขายที่คณะเรา หากร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้านี้มาเปิดที่คณะ ฉันคงเป็นลูกค้าประจำแน่นอน” มะปรางเอ่ยออกมาอย่างเห็นด้วย
“เย็นนี้เราไปกินข้าวด้วยกันปะ” เตยหอมเอ่ยถามขึ้นมาเพราะในช่วงเย็น ๆ พวกเธอก็มักจะรวมตัวไปกินข้าวด้วยกันอยู่เป็นประจำ
“เย็นนี้ฉันไปบ้านอะ พ่อกับแม่บ่นคิดถึงน่ะ เลยให้คนรถมารับไปกินข้าวเย็นด้วย” ม่านฟ้าคลี่ยิ้มให้เพื่อนๆ
“โอเค รับทราบ ฉันไปกับมะปรางสองคนก็ได้” เตยหอมก็เข้าใจและนัดกันไปแค่สองคนกับมะปราง
ตกเย็นม่านฟ้ามารอคนขับรถของพ่อที่จะมารับหน้าคอนโด สักพักลุงคนขับก็มาถึง ม่านฟ้ากลับบ้านแบบไม่อิดออดเพราะตั้งแต่ที่มาอยู่คอนโด เธอก็ไม่ได้กลับบ้านเลย เธอก็คิดถึงท่านเหมือนกัน
“เจ้าขาลูกแม่” นวลปรางยืนรอรับลูกสาวอยู่หน้าบ้านพร้อมกับสามี เมื่อลูกสาวลงจากรถก็อ้าแขนออกทันที
ม่านฟ้าหวนคิดถึงเมื่อวัยเด็ก พอเธอกลับมาจากโรงเรียนก็จะเจอพ่อแม่มายืนรอรับอยู่แบบนี้ หญิงสาวเดินเข้าไปสวมกอดมารดา แล้วค่อยกอดบิดาเหมือนทุกครั้ง
“สวัสดีค่ะแม่ สบายดีไหมคะพ่อ” เธอทักทายทั้งสองคนออกไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“สบายดีลูก แล้วเจ้าขาไปอยู่คนเดียวอยู่ได้แน่นะ” ฉัตรเทพมองลูกรักที่ใบหน้ายังสดใสอยู่เหมือนเดิม เขากลัวว่าลูกจะแกล้งทำเพื่อให้เขาสบายใจจึงถามออกไปอีกครั้ง
“อยู่ได้สิคะพ่อ สบายมากเลยค่ะ”
น้ำเสียงร่าเริงและแววตาที่มีความสุขของม่านฟ้า ทำให้คนเป็นพ่อเป็นแม่ใจชื้นขึ้น
“แล้วเป็นยังไงบ้าง เล่าให้แม่ฟังบ้างสิ” นวลปรางและสามีโทรหาลูกอยู่เป็นประจำ แต่ก็คุยกันได้ไม่นานก็ต้องวางสายและมันไม่เหมือนกับคุยแบบนี้
“เข้าข้างในบ้านกันค่ะ เดี๋ยวเจ้าขาเล่าให้ฟังอย่างละเอียดเลย” ม่านฟ้าโอบเอวพ่อแม่คนข้างแล้วชวนกันเข้าบ้าน
“แม่ก็ลืมตัวเลยเนี่ย ถึงว่าสิปวดขามาก” นวลปรางหัวเราะ เธอดีใจที่ได้เจอหน้าลูกจนลืมตัวว่าไม่ได้ชวนกันเข้าไปนั่งในบ้าน
“ไปที่โต๊ะอาหารเลยดีกว่า แม่บ้านน่าจะตั้งโต๊ะกันเสร็จแล้ว” ฉัตรเทพเอ่ยขึ้นมา คนขับรถคอยรายงานว่ารับม่านฟ้าแล้ว ฉัตรเทพจึงสั่งให้แม่บ้านตั้งโต๊ะเลย
ตอนที่ 8ม่านฟ้าเดินกอดเอวแม่เข้ามาในบ้าน นั่งลงที่โต๊ะอาหารแล้วคุยกับพ่อแม่อย่างสนุกสนาน พร้อมกับกินอาหารที่แม่ตั้งใจทำไว้ให้“กับข้าวฝีมือแม่อร่อยเหมือนเดิมเลยค่ะ” ม่านฟ้าบอกอย่างเอาใจมารดา แต่รสมือแม่ก็ไม่ตกเลย แม้ว่าท่านจะไม่ค่อยได้ทำกับข้าวแล้วเพราะต้องไปช่วยคุณพ่อทำงาน“กลับมาอยู่บ้านสิ เดี๋ยวแม่ทำให้กินทุกวันเลย” นวลปรางพูดขึ้นยิ้มๆ เธอมีความสุขที่ได้อยู่พร้อมหน้ากันอย่างนี้ ถึงแม้ว่าจะขาดลูกชายคนโตที่ไปทำงานอยู่ที่ต่างประเทศก็ตาม“แม่อะ เจ้าขาต้องไปเรียนนิคะ” ม่านฟ้ายู่หน้าใส่มารดาเพราะสุดท้ายแม่ก็วกกลับมาเรื่องเดิม“ฮ่าๆ” นวลปรางหัวเราะด้วยความเอ็นดู ก่อนจะพูดต่อ“แม่พูดเล่น แม่เข้าใจลูกอยู่แล้ว ไว้วันหลังกลับมาอีกนะ แม่จะทำให้กินอีกนะลูก ให้คนขับรถไปรับมาแล้วกินข้าวเสร็จค่อยกลับไปก็ได้”“ค่ะแม่” ม่านฟ้ายิ้มหวาน แล้วชวนพ่อแม่คุยเรื่องอื่น ๆ ต่อหญิงสาวอยู่ที่บ้านต่ออีกสองวันเพราะเป็นวันหยุดพอดี แล้วกลับไปเรียนตามปกติ ผ่านไปอีกหนึ่งเดือนเธอก็ยิ่งคุ้นชินกับการใช้ชีวิตแบบนี้ จนวันนี้จู่ ๆ เตยหอมพูดขึ้นมา“เปิดหูเปิดตากันหน่อยไหมจ๊ะสาวๆ” เตยหอมเอ่ยขึ้นมาหลังจากเลิกคลาส หน้าตาเจ้าเ
ตอนที่ 9ม่านฟ้ามองแก้วเครื่องดื่มสีหวานที่เด็กเสิร์ฟเอามาเสิร์ฟให้ หน้าตาน่าดื่มมาก แต่พอรู้ว่ามีผสมแอลกอฮอล์อยู่ เธอก็ลังเลเพราะเธอไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์เลย กลัวว่าตัวเองจะคออ่อน ดื่มแค่นิดหน่อยก็เมาแล้ว“ดื่มเถอะน่า ไม่แรงหรอก” เตยหอมบอกออกไป เธอรู้ว่าเพื่อนไม่เคยลิ้มลองเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เธอก็เลยสั่งเครื่องดื่มที่ไม่แรงมาไว้ให้ทั้งของมะปรางและม่านฟ้าเลย“อืม รสชาติดีอยู่นะ” มะปรางลองชิมก่อนเป็นคนแรก ม่านฟ้าหันไปมองแล้วลองชิมด้วย“อื่ม รสชาติอมเปรี้ยวหวาน” ม่านฟ้าพูดขึ้นบ้าง เธอรู้สึกว่ารสชาติดีทีเดียว เธอเลยดื่มได้แบบสบาย ๆ“เป็นไง โอเคไหม” เตยหอมเอ่ยถามทั้งที่สีหน้าของม่านฟ้าและมะปราง“โอเคเลย แล้วของแกรสชาติเป็นยังไงเหรอ” ม่านฟ้าตอบกลับไป ก่อนจะถามขึ้นเมื่อเห็นว่าน้ำในแก้วของเตยหอมสีคล้าย ๆ กันกับแก้วของตนเอง แต่ลักษณะของแก้วไม่เหมือนกัน“แบบนี้จะขมนิด ๆ ใช้เหล้าคนละอย่างกัน ลองชิมดูไหมล่ะ ฉันจะสั่งให้” เตยหอมบอกเพื่อยิ้มๆ“อยากลอง แต่กลัวเมา” ม่านฟ้าเอ่ยออกมาตรง ๆ เธอกลัวจะเมาจนไม่ได้สติและต้องเป็นภาระเพื่อน ๆ“ถ้าแกรู้สึกว่าเริ่มกรึ่ม ๆ ก็ไม่ต้องดื่มต่อไง ลองนิดเดียวไม่เมาหรอก
ตอนที่ 10ชายหนุ่มเผลอมองอยู่นานด้วยความลืมตัวว่ามีเพื่อนรักที่คอยจ้องจับผิดอยู่ด้วย จนได้ยินเสียงเพื่อนทักขึ้น“มึงชี้มาเลยว่า คนไหนที่มึงสนใจ” เสียงของแชมป์ดึงสติของอาทิตย์กลับมา ชายหนุ่มรู้ตัวว่าเผลอมองนานเกินไป จนเพื่อน ๆ สังเกตเห็น เขาลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ ก่อนจะหันกลับมามองหน้าเพื่อนด้วยสีหน้าเรียบเฉย“ไม่มี” เขาตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง และหันไปยิ้มให้สาวสวยที่เดินผ่านแล้วมองเขาด้วยแววตายั่วยวน หากไม่มีใบหน้าของรุ่นน้องเข้ามาในหัว เขาคงลุกเดินตามสาวสวยคนนั้นไปแล้ว“กูไม่เชื่อ!” แชมป์สวนกลับทันที “มองตาค้างขนาดนั้นต้องมีสักคนแน่นอนที่มึงกำลังสนใจอยู่”“กูว่าน้องกลุ่มนี้คุ้น ๆ ว่ะ” แบงค์ย่นคิ้วเข้าหากัน เขาพยายามนึกว่าเคยเจอสาว ๆ กลุ่มนี้ที่ไหน แต่ผับนี้ส่วนใหญ่คนที่มาเที่ยวก็จะเป็นนักศึกษาที่มหา’ลัย หรือสามคนนี้เรียนที่เดียวกันกับเขา“จะไม่คุ้นได้ไงวะ ไฟมันเคยมองน้องกลุ่มนี้แหละที่โรงอาหารคณะเราไง แต่มันนานแล้วนะ ประมาณเดือนหนึ่งแล้ว” แชมป์พูดขึ้นอย่างจำได้แม่น เขาถึงได้มั่นใจว่าอาทิตย์กำลังสนใจใครสักคนในกลุ่มนั้น“จริงด้วย กูนึกออกละ” แบงค์คิดออกแล้วก็หันขวับมามองหน้าเพื่อนรักท
ตอนที่ 11แววตาเรียบนิ่งและสีหน้าที่ไม่สะทกสะท้านกับเดิมพันของอาทิตย์ ทำให้เพื่อนรู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา ยิ่งทำให้พวกเขาอยากแกล้งมากยิ่งขึ้น“เริ่มตอนนี้เลยไหม” แชมป์กระตุกยิ้มแล้วถามขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์อาทิตย์เลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถาม “ให้เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอ ไม่ให้กูได้เตรียมตัวก่อนบ้างหรือไง” เขาถามออกมา“ต้องเตรียมตัวอะไรวะ เริ่มนับวันนี้เลย” แบงค์เอ่ยออกมา ในเมื่อรับคำท้ากันเรียบร้อยแล้ว เริ่มเลยก็ดี เพราะน้องคนสวยก็อยู่ตรงนี้ เขาอยากเห็นว่าเพื่อนรักจะเข้าหาน้องด้วยวิธีไหนอาทิตย์กัดฟันกรอด ‘ไอ้เพื่อนเวร พยายามจะต้อนให้เขาจนมุมให้ได้สินะ แต่คนอย่างเขาไม่เคยยอมแพ้กับอะไรง่าย ๆ เริ่มก็เริ่ม!’ เขาคิดในใจก่อนจะตอบอกไป“ได้!” อาทิตย์ตอบกลับไปอย่างจริงจัง“งั้นก็เริ่มจากไปขอชนแก้ว แล้วชวนน้องมานั่งที่โต๊ะให้ได้สิ แสดงฝีมือหน่อยเพื่อน ฉันจะรอดู” แชมป์เอ่ยออกมายิ้มๆอาทิตย์หันไปมองโต๊ะสาว ๆ แล้วกระดกเหล้าเข้าปาก สายตาของเขาจ้องไปที่สาวสวยในชุดสีชมพู ทุกท่าทางของเธอนั้นน่ารักไปเสียหมด“ไม่มีปัญหา” อาทิตย์ยักไหล่ให้เพื่อนรัก “คนอย่างไฟไม่เคยพลาดในเรื่องจีบหญิงอยู่แล้ว” เขาดื่มเหล้าแล้วตรึงสา
ตอนที่ 12“ดื่มสักหน่อยสิครับ พี่ตั้งใจเอามาให้น้องเลย” ชายคนนั้นพูดขึ้นมากับม่านฟ้า“ไม่ค่ะ ฉันไม่ชอบดื่มค่ะ” ม่านฟ้าปัดแก้วเหล้าออกห่าง“ลองสักนิดเถอะ น้องอาจจะติดใจก็ได้” แววตาของมันกรุ้มกริ่มและเจ้าเล่ห์เหมือนเสือกำลังจะขย่ำเหยื่ออาทิตย์มองแก้วเหล้าของมันด้วยความสงสัยว่าได้ผสมอะไรลงมาหรือเปล่า ทำไมมันดูไม่น่าไว้วางใจเลย“ไม่ค่ะ!” เสียงหวานดังขึ้น เธอเริ่มโมโหที่เขาตื๊อไม่เลิกม่านฟ้ามองหาเตยหอมพร้อมกับคิดในใจ ‘หายไปเข้าห้องน้ำตั้งนานแล้วทำไมไม่มาสักทีนะ การ์ดก็ลงไปคุมข้างล่างกันหมด’ เธอไม่รู้ว่าจะขอความช่วยเหลือจากใคร เพื่อนรักอีกคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ไม่กล้าสู้กับผู้ชายแบบนี้“ถ้าน้องดื่ม พี่จะยอมกลับโต๊ะเลยครับ” เขาพยายามคะยั้นคะยอจะให้ดื่ม จนม่านฟ้ากลัวมากขึ้น ‘ในเหล้ามีอะไรบ้างหรือเปล่านะ’ “ไม่ดื่มคะ” หญิงสาวตัดสินใจปัดแก้วที่เขายื่นมาตรงหน้าเธอ น้ำสีอำพันหกใส่เสื้อของเขาทันที“อะไรวะ!!!” เสียงทุ้มตะคอกใส่หน้าเธอม่านฟ้าผวาด้วยความกลัว แววตาของเขาวาวโรจน์เพราะโกรธจัดที่เธอทำเหล้าหกใส่อาทิตย์เห็นทั้งหมดจึงจะเดินเข้าไปช่วย เหตุการณ์ไม่ดีจนน้องหน้าหวานถอยหนีด้วยความกลัว แต่เพ
ตอนที่ 13“มึงไม่สนใจจะหาใครมานั่งเป็นเพื่อนเหรอ” แชมป์เอ่ยขึ้นมา เขาเห็นว่าอาทิตย์ไม่ได้ไปชวนใครมานั่งด้วย ซึ่งแตกต่างจากทุกครั้งที่มาเที่ยว ที่จะต้องมีสาว ๆ มานั่งด้วย บางคืนก็พากลับไปด้วยกัน แต่วันนี้แปลกออกไป“ไม่” อาทิตย์ตอบแล้วทอดสายตามองลงไปข้างล่าง ดูนักท่องราตรีเต้นกันอย่างสนุกสนานไป กับเพลงจังหวะมัน ๆ ‘พวกมันจะให้เขาเรียกใครมานั่งได้ไงวะ ก็น้องคนนั้นยังอยู่ที่นี่เลย เดี๋ยวแผนล่าเหยื่อแตกพอดี’ อาทิตย์คิดในใจแชมป์และแบงค์หันมองหน้ากันด้วยความแปลกใจ อาทิตย์ไม่เคยพลาดเรื่องหญิง แต่คืนนี้กลับไม่สนใจ และเอาแต่ปิดปากเงียบราวกับกำลังคิดอะไรอยู่หรืออาทิตย์จริงจังกับเดิมพันในครั้งนี้มากน้องชุดชมพูเดินผ่านหน้าไปพร้อมกับเพื่อน ๆ ของเธอ สายตาของหญิงสาวไม่มองไปที่ใครเลย เธอก้มหน้าก้มตาจนเดินลงบันไดไปอาทิตย์มองตามจนสุดสายตา เรื่องของเธอมีหนึ่งอย่างที่เขารู้ก็คือชื่อเล่น ‘เจ้าขา’ เขาได้ยินมาจากปากเพื่อนของเธอ รายละเอียดข้อมูลมีแค่อย่างเดียว เขาต้องการที่จะรู้ข้อมูลให้มากกว่านี้ ก่อนที่จะเดินเกมอย่างจริงจัง เพราะท่าทางของเธอไม่ใช่คนที่จะเข้าหาได้ง่าย ๆชายหนุ่มหยัดกายขึ้นก่อนจะพูดขึ้นกับเ
ตอนที่ 14มหาวิทยาลัย“ไปทำงานให้มันเสร็จเลยปะ” แชมป์เอ่ยขึ้นมาหลังจากเลิกคลาสแล้ว งานกลุ่มที่ค้างอยู่มีกำหนดส่งช่วงอาทิตย์หน้า แต่ถ้าทำให้เสร็จเลยก็ดีกว่า“ดี ทำให้มันเสร็จ ๆ ไป” อาทิตย์ตอบอย่างเห็นด้วย เขากลัวว่าถ้ามัวแต่เดินเกมจีบม่านฟ้าแล้ว จะลืมงานชิ้นสำคัญนี้ได้“งั้นก็ไปเจอกันที่ห้องไฟเลย” แบงค์เอ่ยขึ้นมา อาทิตย์มองหน้าแบงค์ด้วยความสงสัย ก่อนจะถามขึ้น“ทำไมต้องห้องกู?”“งานอยู่กับมึง ไม่ไปห้องมึงแล้วจะไปไหนล่ะวะ” แบงค์ตอบกลับเหมือนไม่มีอะไรอาทิตย์ลืมสนิทว่างานที่ทำค้างเอาไว้อยู่ที่ห้องของตนเอง เขาต้องยอมให้เพื่อนไปที่ห้องอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทั้งที่เป็นกังวลว่าเพื่อนจะไปเห็นบอร์ดที่เขาทำไว้“มึงแวะซื้อเบียร์มาด้วยล่ะ” อาทิตย์บอกเพื่อนออกไปเพราะต้องการถ่วงเวลา ถ้าเขาเข้าไปก่อน จะได้รีบไปเก็บบอร์ดให้เรียบร้อย“มึงซื้อขึ้นมาแล้วกันนะแบงค์ กูจะไปกับไฟ” แชมป์ที่นั่งอยู่นานพูดขึ้นมาอาทิตย์หันขวับไปมองหน้าแชมป์ เขาจะถ่วงเวลาแต่แชมป์ดันจะไปกับเขาซะได้“ทำไมต้องไปกับกู รถมึงล่ะ” เขาถามขึ้นมา“ไม่ได้ขับมา เมื่อเช้ากูยังแฮงค์เลยนั่งแท็กซี่มา”‘เวรแล้ว!’ อาทิตย์สบถในใจ เขาคงต้องไปลุ้นที
ตอนที่ 15ม่านฟ้ามาที่ร้านอาหารตามสั่งใกล้คอนโด เพื่อซื้ออาหารมื้อเย็น เธอยืนอ่านแผ่นป้ายเมนู เพราะคิดไม่ออกว่าจะกินอะไรดีRrr เสียงเรียกเข้าดังขึ้นมาเรียกความสนใจ หญิงสาวเอาโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงมาดูชื่อแล้วกดรับทันที(แกอยู่ไหน) เตยหอมเอ่ยถามทันทีที่ม่านฟ้ารับสาย“อยู่ร้านตามสั่ง มีอะไรหรือเปล่า” ม่านฟ้าถามกลับไปทันที เธอสงสัยว่าเพื่อนโทรมาทำไมเพราะเพิ่งแยกกันไม่นาน(มะปรางส่งแชตไว้ในไลน์กลุ่ม บอกว่าจะทำกับข้าวกินที่ห้อง ชวนเราสองคนไปชิมด้วย ฉันเห็นแกไม่อ่านก็เลยโทรมาถาม ว่าจะไปไหม) เตยหอมพูดออกมาถึงจุดประสงค์ที่เธอโทรมา“ฉันยังไม่ได้ดูไลน์เลย เดี๋ยวฉันนั่งวินไปนะ” ม่านฟ้าตอบเคยหอมและว่างเมนูลงพร้อมกับยิ้มแห้งๆ ให้เจ้าของร้าน(โอเค ฉันก็กำลังไป)ม่านฟ้าวางสายแล้วก้มศีรษะให้กับแม่ค้าร้านข้าวอีกครั้ง อย่างเกรงใจ ยืนดูป้ายเมนูอยู่นานแต่สุดท้ายก็ไม่ได้สั่งอะไรหญิงสาวเดินออกมาแล้วขึ้นมอเตอร์ไซค์ไปลงที่คอนโดของมะปราง เตยหอมก็มาถึงพอดี เจ้าของห้องก็ลงมารับขึ้นไปพร้อมกัน“แกจะทำเมนูอะไร” เตยหอมเอ่ยถามกับมะปราง“ฉันอยากทำแกงเขียวหวานกิน ดูสิ ซื้อขนมจีนมาเยอะเลย” เจ้าของห้องตอบกลับมา เธ
ตอนพิเศษ 2ร้านอาหารอาทิตย์ขับรถมาจอดที่ร้านอาหาร โดยที่ข้างๆ มีม่านฟ้าที่ถูกผ้าสีสวยปิดตาไว้ เพราะเขาอยากจะเซอร์ไพรส์เธอ“ถึงแล้วครับเจ้าขา” อาทิตย์ที่เปิดประตูแล้วอ้อมไปเปิดให้แฟนสาวพูดขึ้น ก่อนจะช่วยเธอลงจากรถและให้เกาะแขนเขาไว้“ที่ไหนคะเนี่ย หอมจัง” ม่านฟ้าพูดขึ้นเมื่อเดินเกาะแขนแฟนหนุ่มไปอย่างมั่นใจว่าเขาจะไม่ให้เธอล้ม เธอได้กลิ่นขนมและกาแฟ“เดี๋ยวก็รู้ครับ เดินดีๆนะ” อาทิตย์บอกพร้อมกับวางมือทับลงไปที่มือของเธอ ตอนนี้ใครๆ มองมาก็เหมือนคู่บ่าวสาวที่กำลังเดินเข้าสู่พิธีการแต่งงาน เพราะทั้งคู่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าโทนสีเดียวกันอาทิตย์พาแฟนสาวเดินเข้ามาในร้านที่เขาและเพื่อนๆ มาช่วยกันตกแต่งไว้เพื่อม่านฟ้าโดยเฉพาะ จนมาหยุดอยู่ที่กลางร้าน เขาจึงเปลี่ยนมายืนซ้อนหลังเธอและค่อยๆ แกะผ้าปิดตาออกให้“โอ้ อะไรคะเนี่ยพี่ไฟ” ม่านฟ้าหันมาถามแฟนหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังด้วยดวงตาเบิกกว้าง“วันพิเศษ สำหรับคนพิเศษครับ” อาทิตย์ตอบกลับไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม“พี่ไฟ ทำไมน่ารักอย่างนี้คะ จุ๊บ” ม่านฟ้าบอกกับแฟนหนุ่มพร้อมทั้งหอมแก้มเขาเป็นการขอบคุณไปหนึ่งที เพราะว่าภาพตรงหน้าของเธอคือร้านคาเฟที่เขาเคยพาเธอมา
ตอนพิเศษ 1รถสปอร์ตสุดหรูขับเข้ามาจอดเทียบกันสามคันที่หน้าคณะบริหาร ก่อนจะมีชายหนุ่มลงจากรถมาสามคน พวกเขาอยู่ในชุดที่แตกต่างกันแต่ความหล่อก็กินกันไม่ลง“ไงวะไอ้นักธุรกิจใหญ่ เห็นว่าเพิ่งเปิดตัวรถรุ่นใหม่เหรอวะ ส่งมาใช้บ้างดิวะ รอบนี้ฟันไปเท่าไรล่ะ” แบงค์ที่อยู่ในชุดทำงานสบายๆ กางเกงยีนเสื้อเชิ้ตแต่ทุกอย่างคือแบรนด์เนมที่บ่งบอกถึงฐานผู้บริหารของบริษัทนำเข้ารถหรูที่แต่ละคันไม่ต่ำกว่าสิบล้าน“ไม่ให้โว้ย ของซื้อของขายว่าแต่โชว์รูทแกว่างไหมวะ จะฝากรถไฟฟ้ารุ่นใหม่ไปโชว์สักหน่อย เผื่อลูกค้าแกจะซื้อไปให้ขับเล่นบ้าง” แชมป์ตอบกลับเพื่อนทันที เขาแต่งตัวสบายๆ เพราะเพิ่งกลับมาจากโรงงานผลิตรถยนต์ที่ร่วมทุนกับต่างประเทศ ตอนนี้เขานำเข้ารถไฟฟ้าทั้งราคาเบาๆ และแบบราคาแพงขึ้น เรียกว่าอะไรที่เกี่ยวกับรถไฟฟ้าเขาทำทั้งหมด“เขี้ยวฉิบหาย กับเพื่อนก็ไม่เว้น ว่าแต่แกเถอะไฟ เห็นเปิดตัวสินค้าเพิ่มเหรอวะ แค่ขายเครื่องใช้ไฟฟ้ามันยังรวยไม่พอหรือไง ถึงคิดจะมาขายโซลาร์เซลล์ขนาดใหญ่อย่างนั้น” แบงค์ต่อว่าแชมป์แล้วกลับมาถามอาทิตย์ที่ยืนพิงรถคันหรูที่เคยเป็นของเขามาก่อน ใช่ รถคันที่เป็นประเด็นนั้นแหละ หลังจากจบเรื่องแบงค
ตอนที่ 60ม่านฟ้ารู้สึกดีกับคำพูดของเขา เธอกลั้นยิ้มเอาไว้เพราะกลัวว่าอาทิตย์จะรู้ว่าเธอใจอ่อนแล้ว ความจริงเรื่องนี้เตยหอมกับมะปรางได้โทรมาคุยกับเธอแล้ว ทั้งสองคนยืนยันว่าพี่เขาเลือกเธอแทนที่จะเอารถหรูที่เขาอยากได้ แต่ความโกรธ ความเสียใจมันยังมีอยู่เต็มหัวใจ จึงของอนหน่อยก็แล้วกัน“ถ้าพี่ไม่รักเจ้าขา พี่ก็คงไม่มาที่นี่ เพราะรู้ว่าเจ้าขุนมันโกรธอยู่ แถมเตยกับปรางก็บอกว่าพ่อของหนูโหดมาก ถ้าพี่มาอาจจะโดนยำได้ แต่พี่ก็คิดแล้วว่าจะยอมให้พ่อหรือเจ้าขุนเตะต่อยได้เต็มที่เลยแลกกับได้เจอเจ้าขา” อาทิตย์พยายามพูดให้เธอเชื่อว่าเขารักเธอจริง ๆ และตั้งใจมาง้อให้สำเร็จโดยที่ไม่กลัวอะไร“พี่เจ้าขุนก็ไม่น่าให้เข้ามาง่าย ๆ เลย น่าจะเตะต่อยให้หนัก” ม่านฟ้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเง้างอน ทั้งที่เธอไม่ได้อยากให้พี่ชายทำแบบนี้ เธอแค่ประชดอาทิตย์เท่านั้น“แต่เจ้าขุนจะขับรถชนพี่เลยนะ ดีที่พี่กระโดดหลบทัน ไม่งั้นหนูอาจจะได้ไปงานศพพี่แล้ว” อาทิตย์พูดออกมาเชิงฟ้องเล็กๆ เขาเล่นใหญ่เพราะรู้ว่าม่านฟ้าก็รักเขาเหมือนกันม่านฟ้าเบิกตาโตด้วยความตกใจ เธอลุกขึ้นแล้วจับตัวเขาหมุนไปหมุนมาเพื่อมองร่างกายของอาทิตย์ถนัดๆ ก็เห็นว่าตัว
ตอนที่ 59“ทำไมพ่อยอมให้ไฟเข้าไปง่ายแบบนี้เนี่ย น่าจะยำมันให้สาแก่ใจสักหน่อยนะพ่อ” ภูผาเอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิด แทนที่พ่อจะกั้นเอาไว้ไม่ยอมให้เข้าไปเจอกับม่านฟ้า แต่กลับเปิดโอกาสให้ง่าย ๆ เพียงแค่อาทิตย์เอ่ยออกมาอย่างจริงจังฉัตรเทพคลี่ยิ้มแล้วกอดคอลูกชายเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยขึ้น“เวลาเรารักใครสักคน เราจะยอมทำอะไรหลายอย่างได้อย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งเรื่องที่ดีและเรื่องที่งี่เง่าที่สุดในโลก ไฟเขาก็ยอมทำได้ขนาดนั้น พ่อว่าเขารักเจ้าขาจริง ๆ” ฉัตรเทพเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“พ่อเชื่อด้วยเหรอ” ภูผาถามพ่อออกไปอย่างแปลกใจ“แล้วเจ้าขุนไม่เชื่อไฟหรือไง เจ้าขุนคิดว่าไฟโกหกเหรอ ตอบพ่อแบบที่ไม่มีความโกรธอยู่นะ” ฉัตรเทพถามลูกชายขึ้นมาอีกภูผาเงียบไปชั่วขณะ เพราะลึก ๆ แล้วเขาก็เชื่อที่อาทิตย์พูด เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เขารู้นิสัยกันดี แค่เห็นว่าอาทิตย์มาตามง้อถึงที่นี่ เขาก็คิดแล้วว่าต้องรักน้องสาวของเขาจริง ๆ เพียงแต่ภาพของม่านฟ้าตอนที่ร้องไห้โฮยังติดตาเขาอยู่ เขาเลยมองข้ามความคิดตนเองแล้วปกป้องน้องสาว“ผมก็คิดว่ามันพูดจริง” ภูผาตอบเสียงแผ่ว ฉัตรเทพก็เลยหัวเราะออกมา“เราก็ปล่อยให้เขาได้ปรับความเข้าใจ
ตอนที่ 58ม่านฟ้าเอาโทรศัพท์ออกมากดเปิดเครื่อง เธอเปิดปิดอยู่ตลอด หากมีธุระที่ต้องติดต่อก็เปิด แต่พอติดต่อเสร็จแล้วก็ปิดเครื่อง เธอไม่ได้ดูโซเชียลเลย แต่ตอนนี้เธอจะไม่หนีอีกต่อไปLineToey : เจ้าขาแกเป็นยังไงบ้างMaprang : ฉันเป็นห่วงแกนะJaokha : สบายดี ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันกลับมาแล้วม่านฟ้าเข้าไลน์แล้วกดเข้าไปอ่านไลน์กลุ่มที่มีข้อความค้างอยู่เยอะมาก เธอไล่อ่านข้อความที่เพื่อน ๆ ก็ส่งมาถามไถ่อยู่ตลอด พอเธอตอบกลับไปแล้วก็กดออกจากไลน์กลุ่ม และเปิดไลน์อื่นๆ ดู ทำให้เห็นแชตของอาทิตย์Fire : พี่คิดถึงหนูมากนะครับเธอเห็นข้อความที่ค้างอยู่จำนวนมาก แต่ไม่ได้กดเข้าไปอ่าน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้น เธอจะไม่ใจอ่อนให้เขาง่าย ๆ เด็ดขาด เขาเห็นความรู้สึกของเธอเป็นของเล่นมาตลอด เธอไม่อยากยุ่งกับคนใจร้ายแบบนี้อีกแล้วม่านฟ้าวางโทรศัพท์ลง แล้วเข้านอนไปในทันทีวันต่อมาอาทิตย์จำได้ว่าบ้านของภูผาอยู่ที่ไหน เขาไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์ รีบออกจากคอนโดไปที่บ้านของภูผาทันที เขาคิดว่าม่านฟ้าก็คงต้องอยู่ที่นั่น พี่ชายมาทั้งที เธอจะไปอยู่ที่ไหนได้หากไม่ได้อยู่ด้วยกันภูผากำลังจะออกไปข้างนอก แต่เห
ตอนที่ 57ม่านฟ้านั่งเงียบมาตลอดทาง เธออุตส่าห์หนีไปพักใจตั้งไกล แต่พอกลับมาถึงไทยคนแรกที่ได้เจอกันกลับเป็นเขา ไม่รู้ว่าทำไมโชคชะตาถึงใจร้ายกับเธอได้ถึงขนาดนี้ เพิ่งจะรู้สึกดีขึ้นก็ดันต้องกลับไปเริ่มทำใจใหม่ภูผาเห็นสีหน้าเศร้าหมองของน้อง ก็เอามือของเธอมากุมไว้เพื่อปลอบประโลม ไม่ให้เธอเศร้ามากหญิงสาวมองมือของพี่ชายแล้วคลี่ยิ้มให้ รอยยิ้มของเธอเศร้าลง ภูผาก็ได้แต่คอยลูบหลังมือของเธอ เขาไม่กล้าพูดอะไรออกไปในตอนนี้ เพราะกลัวว่าจะสะกิดแผลให้เธอเจ็บอีกกลับมาถึงคฤหาสน์หลังงามแล้ว ม่านฟ้าก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึก เธอปั้นหน้ายิ้มเพื่อที่จะให้พ่อแม่ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมเธอถึงได้เศร้า ภูผามองหน้าม่านฟ้าด้วยความเป็นห่วง ต้องทนฝืนยิ้มก็ยิ่งเจ็บปวด“โอเคหรือเปล่า ถ้าไม่โอเคก็ไม่ต้องฝืนขนาดนี้หรอก” ภูผาเอ่ยถามน้องสาวเบาๆ“โอเคค่ะ พ่อแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวเจ้าขาจะอดไปอยู่คอนโด พี่เจ้าขุนอย่าบอกพ่อแม่นะคะ” ม่านฟ้ายิ้มทะเล้นให้พี่ชาย ใจจริงเธอก็กังวลเรื่องนี้ด้วย หากพ่อแม่รู้ว่าเธอย้ายออกไปอยู่ข้างนอกแล้วทุกข์ใจ ท่านคงให้เธอย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านแน่ ๆ“ฮ่า ๆ งั้นเข้าบ้านกัน” ภูผาหัวเราะเอ็นดูม่านฟ
ตอนที่ 56อาทิตย์มองม่านฟ้าด้วยความตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าเธอจะมาพร้อมกับเพื่อนในวัยเด็กของตนเอง“รอนานไหม” อาทิตย์เอ่ยถามภูผา ทั้งที่สายตายังตรึงอยู่ที่ม่านฟ้า“ไม่นาน นี่น้องสาวกูเองชื่อเจ้าขา เจ้าขาพี่เพื่อนพี่” ภูผาเห็นเพื่อนมองม่านฟ้า เขาก็เลยแนะนำทั้งสองให้รู้จัก เพราะเขาก็ตั้งใจที่จะให้ทั้งสองคนมาเจอกัน จะได้ทำความรู้จักกันอยู่แล้ว เผื่อว่าเพื่อนของเขาจะช่วยดามใจให้ม่านฟ้าได้“พี่คิดถึงหนูมากเลยเจ้าขา” อาทิตย์เอ่ยออกมาด้วยความดีใจ เขาตามหาเธอมาตลอดหลายวันแต่ก็หาไม่เจอ เขาขับรถไปตามหาที่อ้อมน้อย แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา“.....” ม่านฟ้ายังเงียบ เธอกอดแขนพี่ชายไว้แน่น จนภูผาเริ่มขมวดคิ้วมองทั้งสองคนสลับกันอย่างสงสัย“หนูไปหาเจ้าขุนมาเหรอ” อาทิตย์เอ่ยถามพร้อมกับจะจับมือม่านฟ้า ทว่าหญิงสาวถอยหนีไปหลบอยู่หลังพี่ชาย“รู้จักกันเหรอ” ภูผาเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เพราะจากที่อาทิตย์พูดมา น่าจะสนิทกันมาก จนเขาสงสัยว่าคนที่ทำร้ายจิตใจน้องสาวของเขาคือเพื่อนคนนี้“กูเป็นแฟนเจ้าขา” อาทิตย์ตอบเพื่อนกลับไป“ไม่ใช่!” ม่านฟ้าตอบสวนกลับมาทันที ตั้งแต่ที่เธอรู้ว่าทุกอย่างเป็นแค่เดิมพันของพวกเขา เธอก็ไม่ได้นั
ตอนที่ 55ม่านฟ้าอยู่ในอารมณ์เศร้ามาตลอดหลายวัน เธอกินอะไรไม่ลง จนพี่ชายของเธอสังเกตว่าม่านฟ้าซูบผอมลงไป ภูผาได้แต่ถอนหายใจ เพราะเข้าใจอารมณ์ของคนอกหักดี“พรุ่งนี้ก็กลับไทยแล้ว เย็นนี้ออกไปกินอะไรอร่อย ๆ สักหน่อยดีไหม” ภูผาเอ่ยถามเพื่อสร้างบรรยากาศ เขาพาม่านฟ้าออกไปเดินเล่นชมเมืองทุกวัน แต่แววตาของน้องสาวก็ไม่มีประกายความสดใสเลย เจือแต่ความเศร้า แม้แต่ตอนที่ถ่ายรูปด้วยกันก็ยังยิ้มเจื่อน ๆ ไม่สดชื่น“ไม่อ่ะ วันนี้เจ้าขาไม่อยากไปไหนเลยค่ะ ขอนั่งเล่นอยู่ที่นี่นะคะ” ม่านฟ้ามองทิวทัศน์อย่างเงียบ ๆ เธออยากอยู่ในมุมสงบของตนเองเพื่อทำใจ แม้ว่าจะไม่ร้องไห้แล้ว แต่ก็ยังมีความเศร้าอยู่มาก ไม่มีอารมณ์ที่จะออกไปไหน ยิ่งพรุ่งนี้จะกลับไปไทย ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าตนเองจะต้องไปเจอกับคนใจร้ายที่เอาความรู้สึกของเธอมาเป็นเดิมพันสนุก ๆ กับเพื่อนวันนี้ทั้งวันก็เลยอยากพักใจให้เต็มที่ กลับไทยแล้วจะได้ ไม่แสดงความเศร้าออกมา“ถ้าหิวก็บอกนะ พี่จะได้ไปซื้ออะไรมาให้กิน” ภูผาเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย“ค่ะ ถ้าพี่เจ้าขุนหิวก่อน ก็ไปกินก่อนได้เลยนะ ไม่ต้องรอเจ้าขา” เธอไม่รู้ว่าตนเองจะหิวตอนไหน กลัวว่าจะเลยเวลาไป
ตอนที่ 54มหาวิทยาลัยอาทิตย์รีบมาดักเจอม่านฟ้าที่ตึกคณะของเธอ เขามาถึงเช้ามากเพราะสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนเช้ามืด มะปรางเดินเข้ามาก็ตกใจที่เจออาทิตย์นั่งรออยู่แล้ว“พี่ไฟมาเช้าจังเลย” มะปรางถามขึ้น“พี่มารอเจอเจ้าขา เจ้าขาได้โทรมาบ้างไหม” อาทิตย์เอ่ยถามออกมามะปรางส่ายหน้าแล้วนั่งลงที่โต๊ะม้าหินอ่อน อาทิตย์มองหาม่านฟ้าอย่างใจจดใจจ่อ จนเตยหอมมาถึง ม่านฟ้าก็ยังไม่มา“เจ้าขาคงไม่มาเรียนแน่ ๆ เลย โทรไปก็ไม่ติด” เตยหอมเอ่ยขึ้นมา เพราะตอนนี้ใกล้ได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว แต่ก็ยังไร้วี่แววของม่านฟ้าอาทิตย์ไม่ตอบอะไร เขานั่งรออยู่ที่เดิมจนกระทั่งได้เวลาขึ้นเรียนคาบเช้า เขาแน่ใจแล้วว่าวันนี้ม่านฟ้าคงไม่มาเรียน เขาก็เลยเดินกลับมาที่ตึกคณะวิศวะ“ยังไม่เจอเหรอวะ” แบงค์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนไม่ค่อยดี“อืม” เขาตอบแล้วมองไปทางตึกคณะที่ม่านฟ้าเรียน“เดี๋ยวก็ได้เจอ ตอนนี้ขึ้นเรียนก่อน สายแล้ว” แชมป์ดันเพื่อนให้เดินเข้าไปในตึกอาทิตย์ยอมเดินเข้าไป ทั้งที่เขาอยากออกไปตามหาม่านฟ้ามากกว่า…ฝั่งม่านฟ้าหลังจากที่ออกมาจากผับม่านฟ้าก็กลับมาที่คอนโดของตนเอง เธอรีบจัดเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบ