ตอนที่ 48“ไม่ให้เจ้าขาใช้ปากแล้วเหรอ” ม่านฟ้าแซวเสียงหวานอาทิตย์ผละใบหน้าออกจากเต้าเต่งตึง ดวงตาของเขาฉ่ำปรือจนม่านฟ้ากระดากเขิน แต่เธอก็ไม่หลบสายตาเซ็กซี่ของเขา“เดี๋ยวให้ใช้ครับ พี่ขอกินนมก่อน” สองมือหนาขยำก้อนเนื้อนิ่มอย่างมันมือลิ้นร้อนสะบัดรัวที่เม็ดที่ปทุมถัน เขาช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าเหยเกด้วยความซ่านกระสันของแฟนสาวแล้วยิ่งเลียให้รัวเร็วขึ้น“อ่า” ม่านฟ้าร้องคราง พลางขยุ้มเส้นผมของอาทิตย์เพื่อระบายอารมณ์กระสันของตนเอง เขาใช้ลิ้นหยอกเย้ากับยอดอก แล้วดูดเม้มอย่างแรงเต้าอวบทั้งสองข้างเต็มไปด้วยคราบน้ำลายของอาทิตย์ เพราะเขามัวเมาอยู่กับอกอวบนานสองนานม่านฟ้าเห็นว่าเขาผละใบหน้าออกมาแล้ว เธอก็ดันแผงอกแกร่งให้เขานอนราบลงบนเตียง ปลายจมูกโด่งของเธอซุกไซ้ที่ลำคอหนา แล้วลากริมฝีปากลงมาเรื่อย ๆ จนมาถึงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามมือเล็กกุมความเป็นชายที่แข็งเป็นลำ เธอชักขึ้นลงอย่างช้า ๆ แล้วใช้ลิ้นเลียตั้งแต่โคนขึ้นมาถึงหัวหยัก น้ำใส ๆ ที่ไหลออกมา หญิงสาวตวัดเลียชิมแล้วค่อยดูดหัวหยักของเขาเข้าไปในโพรงปาก“อ่าร์ส” อาทิตย์ร้องครางเสียงกระเส่า เธอช่างใช้ปากได้ดีทีเดียว ฝ่ามือหนากดศีรษะของ
ตอนที่ 49วันต่อมา“วันนี้ดูเรื่องอะไรกันดีคะ” ม่านฟ้าเอ่ยขึ้นมาพลางเลื่อนหาซีรีส์ที่จะดูในวันนี้ อาทิตย์มองหน้าจอว่าจะดูเรื่องไหนดี“เอาเรื่องนี้ดีกว่า พี่ว่าน่าสนุก” เขาตอบกลับพร้อมกับใช้นิ้วจิ้มไปที่ชื่อหนังเรื่องหนึ่ง“โอเคค่ะ” ม่านฟ้ากดเลือกเรื่องที่อาทิตย์บอก แล้วขึ้นโซฟาเบสตัวใหญ่มานอนข้าง ๆ แฟนหนุ่มของตนเองที่มุมดูหนังแขนแกร่งตวัดมากอดคนตัวเล็กไว้ ม่านฟ้าจับใบหน้าคมให้หันไปมองที่หน้าจอ หากเขาเอาแต่สนใจเธอแบบนี้ คงไม่ได้ดูซีรีส์แน่ ๆLine เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นมาจากโทรศัพท์ของอาทิตย์ ชายหนุ่มเลยต้องปล่อยกอดออกจากร่างเล็ก แล้วเอื้อมเอาโทรศัพท์มาดูเปิดดูBank : คืนนี้มาฉลองวันเกิดกันที่ผับต้นFire : กูไม่ว่างว่ะ ไว้วันหลังนะอาทิตย์ปฏิเสธเพราะเขาไม่อยากออกไป อยากนอนกอดแฟนตัวหอม ๆ มากกว่า เขากอดม่านฟ้าแล้วเอียงใบหน้าซุกที่อกของเธอ“ใครไลน์มาเหรอคะ” ม่านฟ้าเอ่ยถามขึ้นเบาๆ“แบงค์ไลน์มาชวนพี่ไปเที่ยวผับ งานวันเกิดมันน่ะครับ แต่พี่ปฏิเสธไปแล้ว” อาทิตย์เงยหน้าขึ้นมาตอบ พร้อมกับเอาโทรศัพท์มาเปิดไลน์ให้ม่านฟ้าดู“ปฏิเสธทำไมล่ะคะ” หญิงสาวถามอย่างแปลกใจ“พี่ไม่อยากกินเค้ก พี่อยากกินหนูมากก
ตอนที่ 50“สั้นไปไหม” เสียงทุ้มดังขึ้นมาเมื่อแฟนสาวยกชุดขึ้นมาให้เขาดู ม่านฟ้าอมยิ้มแล้วเอาเดรสที่เลือกกลับเข้าไปแขวนไว้ที่เดิมม่านฟ้าเอาอีกชุดออกมาดู“หนูมีชุดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ มันจะไม่ฟิตไปเหรอ” อาทิตย์ถามขึ้นมาทันที“มีตั้งนานแล้วนะคะ เจ้าขาเอามาจากบ้านเลย” ชุดนี้เธอซื้อมาก่อนที่จะมาเรียนมหาวิทยาลัยซะอีก แต่ไม่ได้ใส่ อาทิตย์ก็คงไม่ทันได้สังเกตว่าเธอมีชุดนี้ด้วย“ชุดมันฟิตไปหรือเปล่า” อาทิตย์มองด้วยแววตาที่ไม่พอใจสักเท่าไหร่ เขากลัวว่าชุดจะรัดตัวเกินไปแล้วอวดทรวดทรงให้คนอื่นมาจับจ้อง เขาหวง เขาไม่อยากให้ใครสนใจในรูปร่างของแฟนสาว“ไม่ฟิตค่ะ ผ้าแนบตัวเฉย ๆ ใส่สบายด้วยนะคะ และอีกอย่างแขนยาวด้วย” ม่านฟ้าบอกข้อดีของชุดนี้ เพราะอาทิตย์จะได้ไม่รู้สึกว่ามันโป๊เกินไป“โอเค งั้นใส่ชุดนี้ก็ได้” อาทิตย์ยอมให้ใส่ เพราะถ้าให้เปลี่ยนอีกก็กลัวว่าม่านฟ้าจะเซ็งซะก่อนม่านฟ้ายิ้มแล้วเอาชุดเข้าไปใส่ พอเดินออกมาอาทิตย์ก็มองตาค้าง มองผ่าน ๆ ก็อาจจะไม่โป๊ แต่ทว่ากลับดูเซ็กซี่มากเมื่ออยู่บนตัวของม่านฟ้า คอวีลึกลงมาจนถึงหน้าอกอวบอิ่มที่น่าจะไม่มีชั้นใน และสั้นเหนือเข่าขึ้นไปเป็นคืบ ชุดก็แนบตัวจนเห็นส่วนเ
ตอนที่ 51แบงค์และแชมป์มองม่านฟ้าที่เดินออกไป เขาเห็นว่าเธอพ้นสายตาไปแล้ว ก็หันกลับมามองเพื่อนรักของตนด้วยแววตาเรียบนิ่ง เหมือนกำลังรอให้เพื่อนพูดอะไรออกมาอาทิตย์แกล้งทำเป็นไม่เห็นว่าเพื่อนของตนกำลังมองราวกับมีเรื่องที่จะคุยด้วยแบบจริงจัง เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าเรื่องที่เพื่อนจะพูดคือเรื่องอะไร เขาเลี่ยงที่จะคุยเรื่องนี้มาตลอด“มึง…” แบงค์เอ่ยขึ้นมา เขายังไม่ได้พูดอะไรต่อ อาทิตย์ก็ตัดบทด้วยการยกมือเรียกพนักงานที่ยืนอยู่ใกล้ๆ มาสั่งอาหาร“สั่งอาหารหน่อยครับ” อาทิตย์พูดขึ้น“เมนูค่ะ” พนักงานเดินเข้ามาพร้อมกับส่งเมนูอาหารมาให้อาทิตย์รับเมนูมาดู พนักงานก็ยืนมองด้วยใจจดใจจ่อ รอให้เขาสั่งอาหาร“รับอะไรดีคะ” พนักงานเอ่ยขึ้นมาเพราะอาทิตย์ยังไม่สั่งอาหารสักทีแบงค์หันไปมองหน้าแชมป์แล้วกระตุกยิ้มที่มุมปาก เขารอให้อาทิตย์สั่งอาหารให้เสร็จแล้วจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเลย ทว่าอาทิตย์ก็ถ่วงเวลาด้วยการเลือกเมนูอยู่นาน จนอาหารที่สั่งไปในตอนแรกทยอยออกมาเสิร์ฟกันแล้ว“แค่นี้ไม่พอกินเหรอวะ” แชมป์เอ่ยถามขึ้นมาอย่างรู้ทัน อาหารที่สั่งมาตอนแรกก็หลายอย่าง น่าจะพอกินกันแล้วหากไม่พอจริง ๆ ค่อยสั่งใหม่ก็ได้“เดี๋ย
ตอนที่ 52เขาไม่เถียงที่เขาทำเสร็จแล้วที่จีบเธอติดจนได้และมีอะไรกับเธอแล้วตามที่ตกลงกันกับเพื่อน ทว่ารถมูลค่าสูงที่เป็นของเดิมพันเขาไม่อยากได้แล้ว เพราะเขาจะไม่มีวันเลิกกับม่านฟ้า เขายอมเสียเงินก้อนโต เขาไม่อยากได้อะไร สิ่งเดียวที่อยากได้และสูญเสียไปไม่ได้ก็คือม่านฟ้าแค่มีคนรักอยู่ด้วยกัน ของพวกนั้นก็ไม่สำคัญเลย“มึงจะไม่เอารถจริงเหรอ รถคันนี้ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ นะโว้ย มีเพียงห้าคันในไทย” แบงค์เอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ เขาคิดว่าเพื่อนตนเองอาจกำลังสับสนอยู่ก็ได้ ปกติอาทิตย์ก็ชอบเรื่องรถมาก ตอนที่แบงค์ได้รถคันนี้มา อาทิตย์ยังเสียดายที่เขาพลาดไม่ได้จองรถคันนี้ เพราะรถคันนี้มีเพียงไม่กี่คันในโลก โดยเฉพาะในเมืองไทยมีเพียงห้าคันเท่านั้น ไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะซื้อได้ง่ายๆ“กูไม่เอา ตกลงว่าเดิมพันนี้จบลงแค่นี้นะ มึงจะเอาเงินเท่าไรก็บอกมา” อาทิตย์ยืนยันว่าเขาจะไม่เอารถและพร้อมจะจ่ายค่าแพ้พนันไม่ว่ามันจะมากมายสักแค่ไหนแบงค์และแชมป์หันมองหน้ากันแล้วยกยิ้มขึ้นมาเพราะถ้าหากว่า อาทิตย์ปฏิเสธรถแบบนี้ สิ่งที่พวกเขาสงสัยเอาไว้แต่แรก ก็คงไม่ผิด ที่ว่าอาทิตย์ตกหลุมรักม่านฟ้าเข้าเต็ม ๆ จนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว“ไ
ตอนที่ 53อาทิตย์ขับรถออกจากผับมาด้วยความรวดเร็ว เขาว้าวุ่นใจอย่างหนัก เพราะเป็นกังวลว่าคนที่รู้เรื่องเดิมพันแล้วจะทำยังไงต่อในความคิดของอาทิตย์ เขาคิดว่าเธอคงจะไม่ยอมอยู่กับเขาต่อแน่ ๆ เพราะถ้าเป็นตัวเขาที่โดนแบบนี้ ก็คงคิดว่าจะไปให้พ้นแต่ชายหนุ่มไม่อยากให้แฟนของตนออกไปจากชีวิต เขาไม่อยากเสียเธอไป ถึงได้รีบตามกลับมาที่คอนโดให้ไวที่สุดเขาเหยียบคันเร่งจนแทบจะมิดไมล์ มาถึงคอนโดแล้วก็รีบขึ้นไปที่ห้องของตนเอง ภายในห้องเงียบเชียบ ไม่มีแสงสว่าง หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความกลัว สองขาของเขาแข็งจนจะก้าวไม่ออก“เจ้าขา” อาทิตย์ตะโกนเรียกพร้อมกับกดเปิดไฟห้องไม่มีเสียงตอบกลับ เขาเดินเข้าไปดูที่ห้องนอนก็ไม่มีคนตัวเล็กอยู่“เจ้าขา” อาทิตย์เอ่ยเสียงดังพลางเปิดประตูห้องน้ำ แต่ก็ไม่มีคนอยู่ในนั้นอาทิตย์กังวลมากขึ้น แต่เขาก็ตั้งสติและรีบร้อนออกจากห้อง เขาขับรถมาที่คอนโดของม่านฟ้า โชคดีที่เขามีคีย์การ์ดห้องของเธออยู่ เปิดประตูเข้าไปก็พบแต่ความว่างเปล่าเขาเดินสำรวจจนทั่วห้องก็ไม่เจอว่าเธออยู่ในนี้“หนูไปไหนเนี่ยเจ้าขา” อาทิตย์นั่งลงที่โซฟา เขาหลับตาลงราวกับเหนื่อยล้า เป็นเพราะหัวใจที่เต็มไปด้วยความกัง
ตอนที่ 54มหาวิทยาลัยอาทิตย์รีบมาดักเจอม่านฟ้าที่ตึกคณะของเธอ เขามาถึงเช้ามากเพราะสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนเช้ามืด มะปรางเดินเข้ามาก็ตกใจที่เจออาทิตย์นั่งรออยู่แล้ว“พี่ไฟมาเช้าจังเลย” มะปรางถามขึ้น“พี่มารอเจอเจ้าขา เจ้าขาได้โทรมาบ้างไหม” อาทิตย์เอ่ยถามออกมามะปรางส่ายหน้าแล้วนั่งลงที่โต๊ะม้าหินอ่อน อาทิตย์มองหาม่านฟ้าอย่างใจจดใจจ่อ จนเตยหอมมาถึง ม่านฟ้าก็ยังไม่มา“เจ้าขาคงไม่มาเรียนแน่ ๆ เลย โทรไปก็ไม่ติด” เตยหอมเอ่ยขึ้นมา เพราะตอนนี้ใกล้ได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว แต่ก็ยังไร้วี่แววของม่านฟ้าอาทิตย์ไม่ตอบอะไร เขานั่งรออยู่ที่เดิมจนกระทั่งได้เวลาขึ้นเรียนคาบเช้า เขาแน่ใจแล้วว่าวันนี้ม่านฟ้าคงไม่มาเรียน เขาก็เลยเดินกลับมาที่ตึกคณะวิศวะ“ยังไม่เจอเหรอวะ” แบงค์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนไม่ค่อยดี“อืม” เขาตอบแล้วมองไปทางตึกคณะที่ม่านฟ้าเรียน“เดี๋ยวก็ได้เจอ ตอนนี้ขึ้นเรียนก่อน สายแล้ว” แชมป์ดันเพื่อนให้เดินเข้าไปในตึกอาทิตย์ยอมเดินเข้าไป ทั้งที่เขาอยากออกไปตามหาม่านฟ้ามากกว่า…ฝั่งม่านฟ้าหลังจากที่ออกมาจากผับม่านฟ้าก็กลับมาที่คอนโดของตนเอง เธอรีบจัดเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบ
ตอนที่ 55ม่านฟ้าอยู่ในอารมณ์เศร้ามาตลอดหลายวัน เธอกินอะไรไม่ลง จนพี่ชายของเธอสังเกตว่าม่านฟ้าซูบผอมลงไป ภูผาได้แต่ถอนหายใจ เพราะเข้าใจอารมณ์ของคนอกหักดี“พรุ่งนี้ก็กลับไทยแล้ว เย็นนี้ออกไปกินอะไรอร่อย ๆ สักหน่อยดีไหม” ภูผาเอ่ยถามเพื่อสร้างบรรยากาศ เขาพาม่านฟ้าออกไปเดินเล่นชมเมืองทุกวัน แต่แววตาของน้องสาวก็ไม่มีประกายความสดใสเลย เจือแต่ความเศร้า แม้แต่ตอนที่ถ่ายรูปด้วยกันก็ยังยิ้มเจื่อน ๆ ไม่สดชื่น“ไม่อ่ะ วันนี้เจ้าขาไม่อยากไปไหนเลยค่ะ ขอนั่งเล่นอยู่ที่นี่นะคะ” ม่านฟ้ามองทิวทัศน์อย่างเงียบ ๆ เธออยากอยู่ในมุมสงบของตนเองเพื่อทำใจ แม้ว่าจะไม่ร้องไห้แล้ว แต่ก็ยังมีความเศร้าอยู่มาก ไม่มีอารมณ์ที่จะออกไปไหน ยิ่งพรุ่งนี้จะกลับไปไทย ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าตนเองจะต้องไปเจอกับคนใจร้ายที่เอาความรู้สึกของเธอมาเป็นเดิมพันสนุก ๆ กับเพื่อนวันนี้ทั้งวันก็เลยอยากพักใจให้เต็มที่ กลับไทยแล้วจะได้ ไม่แสดงความเศร้าออกมา“ถ้าหิวก็บอกนะ พี่จะได้ไปซื้ออะไรมาให้กิน” ภูผาเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย“ค่ะ ถ้าพี่เจ้าขุนหิวก่อน ก็ไปกินก่อนได้เลยนะ ไม่ต้องรอเจ้าขา” เธอไม่รู้ว่าตนเองจะหิวตอนไหน กลัวว่าจะเลยเวลาไป
ตอนพิเศษ 2ร้านอาหารอาทิตย์ขับรถมาจอดที่ร้านอาหาร โดยที่ข้างๆ มีม่านฟ้าที่ถูกผ้าสีสวยปิดตาไว้ เพราะเขาอยากจะเซอร์ไพรส์เธอ“ถึงแล้วครับเจ้าขา” อาทิตย์ที่เปิดประตูแล้วอ้อมไปเปิดให้แฟนสาวพูดขึ้น ก่อนจะช่วยเธอลงจากรถและให้เกาะแขนเขาไว้“ที่ไหนคะเนี่ย หอมจัง” ม่านฟ้าพูดขึ้นเมื่อเดินเกาะแขนแฟนหนุ่มไปอย่างมั่นใจว่าเขาจะไม่ให้เธอล้ม เธอได้กลิ่นขนมและกาแฟ“เดี๋ยวก็รู้ครับ เดินดีๆนะ” อาทิตย์บอกพร้อมกับวางมือทับลงไปที่มือของเธอ ตอนนี้ใครๆ มองมาก็เหมือนคู่บ่าวสาวที่กำลังเดินเข้าสู่พิธีการแต่งงาน เพราะทั้งคู่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าโทนสีเดียวกันอาทิตย์พาแฟนสาวเดินเข้ามาในร้านที่เขาและเพื่อนๆ มาช่วยกันตกแต่งไว้เพื่อม่านฟ้าโดยเฉพาะ จนมาหยุดอยู่ที่กลางร้าน เขาจึงเปลี่ยนมายืนซ้อนหลังเธอและค่อยๆ แกะผ้าปิดตาออกให้“โอ้ อะไรคะเนี่ยพี่ไฟ” ม่านฟ้าหันมาถามแฟนหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังด้วยดวงตาเบิกกว้าง“วันพิเศษ สำหรับคนพิเศษครับ” อาทิตย์ตอบกลับไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม“พี่ไฟ ทำไมน่ารักอย่างนี้คะ จุ๊บ” ม่านฟ้าบอกกับแฟนหนุ่มพร้อมทั้งหอมแก้มเขาเป็นการขอบคุณไปหนึ่งที เพราะว่าภาพตรงหน้าของเธอคือร้านคาเฟที่เขาเคยพาเธอมา
ตอนพิเศษ 1รถสปอร์ตสุดหรูขับเข้ามาจอดเทียบกันสามคันที่หน้าคณะบริหาร ก่อนจะมีชายหนุ่มลงจากรถมาสามคน พวกเขาอยู่ในชุดที่แตกต่างกันแต่ความหล่อก็กินกันไม่ลง“ไงวะไอ้นักธุรกิจใหญ่ เห็นว่าเพิ่งเปิดตัวรถรุ่นใหม่เหรอวะ ส่งมาใช้บ้างดิวะ รอบนี้ฟันไปเท่าไรล่ะ” แบงค์ที่อยู่ในชุดทำงานสบายๆ กางเกงยีนเสื้อเชิ้ตแต่ทุกอย่างคือแบรนด์เนมที่บ่งบอกถึงฐานผู้บริหารของบริษัทนำเข้ารถหรูที่แต่ละคันไม่ต่ำกว่าสิบล้าน“ไม่ให้โว้ย ของซื้อของขายว่าแต่โชว์รูทแกว่างไหมวะ จะฝากรถไฟฟ้ารุ่นใหม่ไปโชว์สักหน่อย เผื่อลูกค้าแกจะซื้อไปให้ขับเล่นบ้าง” แชมป์ตอบกลับเพื่อนทันที เขาแต่งตัวสบายๆ เพราะเพิ่งกลับมาจากโรงงานผลิตรถยนต์ที่ร่วมทุนกับต่างประเทศ ตอนนี้เขานำเข้ารถไฟฟ้าทั้งราคาเบาๆ และแบบราคาแพงขึ้น เรียกว่าอะไรที่เกี่ยวกับรถไฟฟ้าเขาทำทั้งหมด“เขี้ยวฉิบหาย กับเพื่อนก็ไม่เว้น ว่าแต่แกเถอะไฟ เห็นเปิดตัวสินค้าเพิ่มเหรอวะ แค่ขายเครื่องใช้ไฟฟ้ามันยังรวยไม่พอหรือไง ถึงคิดจะมาขายโซลาร์เซลล์ขนาดใหญ่อย่างนั้น” แบงค์ต่อว่าแชมป์แล้วกลับมาถามอาทิตย์ที่ยืนพิงรถคันหรูที่เคยเป็นของเขามาก่อน ใช่ รถคันที่เป็นประเด็นนั้นแหละ หลังจากจบเรื่องแบงค
ตอนที่ 60ม่านฟ้ารู้สึกดีกับคำพูดของเขา เธอกลั้นยิ้มเอาไว้เพราะกลัวว่าอาทิตย์จะรู้ว่าเธอใจอ่อนแล้ว ความจริงเรื่องนี้เตยหอมกับมะปรางได้โทรมาคุยกับเธอแล้ว ทั้งสองคนยืนยันว่าพี่เขาเลือกเธอแทนที่จะเอารถหรูที่เขาอยากได้ แต่ความโกรธ ความเสียใจมันยังมีอยู่เต็มหัวใจ จึงของอนหน่อยก็แล้วกัน“ถ้าพี่ไม่รักเจ้าขา พี่ก็คงไม่มาที่นี่ เพราะรู้ว่าเจ้าขุนมันโกรธอยู่ แถมเตยกับปรางก็บอกว่าพ่อของหนูโหดมาก ถ้าพี่มาอาจจะโดนยำได้ แต่พี่ก็คิดแล้วว่าจะยอมให้พ่อหรือเจ้าขุนเตะต่อยได้เต็มที่เลยแลกกับได้เจอเจ้าขา” อาทิตย์พยายามพูดให้เธอเชื่อว่าเขารักเธอจริง ๆ และตั้งใจมาง้อให้สำเร็จโดยที่ไม่กลัวอะไร“พี่เจ้าขุนก็ไม่น่าให้เข้ามาง่าย ๆ เลย น่าจะเตะต่อยให้หนัก” ม่านฟ้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเง้างอน ทั้งที่เธอไม่ได้อยากให้พี่ชายทำแบบนี้ เธอแค่ประชดอาทิตย์เท่านั้น“แต่เจ้าขุนจะขับรถชนพี่เลยนะ ดีที่พี่กระโดดหลบทัน ไม่งั้นหนูอาจจะได้ไปงานศพพี่แล้ว” อาทิตย์พูดออกมาเชิงฟ้องเล็กๆ เขาเล่นใหญ่เพราะรู้ว่าม่านฟ้าก็รักเขาเหมือนกันม่านฟ้าเบิกตาโตด้วยความตกใจ เธอลุกขึ้นแล้วจับตัวเขาหมุนไปหมุนมาเพื่อมองร่างกายของอาทิตย์ถนัดๆ ก็เห็นว่าตัว
ตอนที่ 59“ทำไมพ่อยอมให้ไฟเข้าไปง่ายแบบนี้เนี่ย น่าจะยำมันให้สาแก่ใจสักหน่อยนะพ่อ” ภูผาเอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิด แทนที่พ่อจะกั้นเอาไว้ไม่ยอมให้เข้าไปเจอกับม่านฟ้า แต่กลับเปิดโอกาสให้ง่าย ๆ เพียงแค่อาทิตย์เอ่ยออกมาอย่างจริงจังฉัตรเทพคลี่ยิ้มแล้วกอดคอลูกชายเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยขึ้น“เวลาเรารักใครสักคน เราจะยอมทำอะไรหลายอย่างได้อย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งเรื่องที่ดีและเรื่องที่งี่เง่าที่สุดในโลก ไฟเขาก็ยอมทำได้ขนาดนั้น พ่อว่าเขารักเจ้าขาจริง ๆ” ฉัตรเทพเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“พ่อเชื่อด้วยเหรอ” ภูผาถามพ่อออกไปอย่างแปลกใจ“แล้วเจ้าขุนไม่เชื่อไฟหรือไง เจ้าขุนคิดว่าไฟโกหกเหรอ ตอบพ่อแบบที่ไม่มีความโกรธอยู่นะ” ฉัตรเทพถามลูกชายขึ้นมาอีกภูผาเงียบไปชั่วขณะ เพราะลึก ๆ แล้วเขาก็เชื่อที่อาทิตย์พูด เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เขารู้นิสัยกันดี แค่เห็นว่าอาทิตย์มาตามง้อถึงที่นี่ เขาก็คิดแล้วว่าต้องรักน้องสาวของเขาจริง ๆ เพียงแต่ภาพของม่านฟ้าตอนที่ร้องไห้โฮยังติดตาเขาอยู่ เขาเลยมองข้ามความคิดตนเองแล้วปกป้องน้องสาว“ผมก็คิดว่ามันพูดจริง” ภูผาตอบเสียงแผ่ว ฉัตรเทพก็เลยหัวเราะออกมา“เราก็ปล่อยให้เขาได้ปรับความเข้าใจ
ตอนที่ 58ม่านฟ้าเอาโทรศัพท์ออกมากดเปิดเครื่อง เธอเปิดปิดอยู่ตลอด หากมีธุระที่ต้องติดต่อก็เปิด แต่พอติดต่อเสร็จแล้วก็ปิดเครื่อง เธอไม่ได้ดูโซเชียลเลย แต่ตอนนี้เธอจะไม่หนีอีกต่อไปLineToey : เจ้าขาแกเป็นยังไงบ้างMaprang : ฉันเป็นห่วงแกนะJaokha : สบายดี ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันกลับมาแล้วม่านฟ้าเข้าไลน์แล้วกดเข้าไปอ่านไลน์กลุ่มที่มีข้อความค้างอยู่เยอะมาก เธอไล่อ่านข้อความที่เพื่อน ๆ ก็ส่งมาถามไถ่อยู่ตลอด พอเธอตอบกลับไปแล้วก็กดออกจากไลน์กลุ่ม และเปิดไลน์อื่นๆ ดู ทำให้เห็นแชตของอาทิตย์Fire : พี่คิดถึงหนูมากนะครับเธอเห็นข้อความที่ค้างอยู่จำนวนมาก แต่ไม่ได้กดเข้าไปอ่าน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้น เธอจะไม่ใจอ่อนให้เขาง่าย ๆ เด็ดขาด เขาเห็นความรู้สึกของเธอเป็นของเล่นมาตลอด เธอไม่อยากยุ่งกับคนใจร้ายแบบนี้อีกแล้วม่านฟ้าวางโทรศัพท์ลง แล้วเข้านอนไปในทันทีวันต่อมาอาทิตย์จำได้ว่าบ้านของภูผาอยู่ที่ไหน เขาไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์ รีบออกจากคอนโดไปที่บ้านของภูผาทันที เขาคิดว่าม่านฟ้าก็คงต้องอยู่ที่นั่น พี่ชายมาทั้งที เธอจะไปอยู่ที่ไหนได้หากไม่ได้อยู่ด้วยกันภูผากำลังจะออกไปข้างนอก แต่เห
ตอนที่ 57ม่านฟ้านั่งเงียบมาตลอดทาง เธออุตส่าห์หนีไปพักใจตั้งไกล แต่พอกลับมาถึงไทยคนแรกที่ได้เจอกันกลับเป็นเขา ไม่รู้ว่าทำไมโชคชะตาถึงใจร้ายกับเธอได้ถึงขนาดนี้ เพิ่งจะรู้สึกดีขึ้นก็ดันต้องกลับไปเริ่มทำใจใหม่ภูผาเห็นสีหน้าเศร้าหมองของน้อง ก็เอามือของเธอมากุมไว้เพื่อปลอบประโลม ไม่ให้เธอเศร้ามากหญิงสาวมองมือของพี่ชายแล้วคลี่ยิ้มให้ รอยยิ้มของเธอเศร้าลง ภูผาก็ได้แต่คอยลูบหลังมือของเธอ เขาไม่กล้าพูดอะไรออกไปในตอนนี้ เพราะกลัวว่าจะสะกิดแผลให้เธอเจ็บอีกกลับมาถึงคฤหาสน์หลังงามแล้ว ม่านฟ้าก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึก เธอปั้นหน้ายิ้มเพื่อที่จะให้พ่อแม่ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมเธอถึงได้เศร้า ภูผามองหน้าม่านฟ้าด้วยความเป็นห่วง ต้องทนฝืนยิ้มก็ยิ่งเจ็บปวด“โอเคหรือเปล่า ถ้าไม่โอเคก็ไม่ต้องฝืนขนาดนี้หรอก” ภูผาเอ่ยถามน้องสาวเบาๆ“โอเคค่ะ พ่อแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวเจ้าขาจะอดไปอยู่คอนโด พี่เจ้าขุนอย่าบอกพ่อแม่นะคะ” ม่านฟ้ายิ้มทะเล้นให้พี่ชาย ใจจริงเธอก็กังวลเรื่องนี้ด้วย หากพ่อแม่รู้ว่าเธอย้ายออกไปอยู่ข้างนอกแล้วทุกข์ใจ ท่านคงให้เธอย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านแน่ ๆ“ฮ่า ๆ งั้นเข้าบ้านกัน” ภูผาหัวเราะเอ็นดูม่านฟ
ตอนที่ 56อาทิตย์มองม่านฟ้าด้วยความตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าเธอจะมาพร้อมกับเพื่อนในวัยเด็กของตนเอง“รอนานไหม” อาทิตย์เอ่ยถามภูผา ทั้งที่สายตายังตรึงอยู่ที่ม่านฟ้า“ไม่นาน นี่น้องสาวกูเองชื่อเจ้าขา เจ้าขาพี่เพื่อนพี่” ภูผาเห็นเพื่อนมองม่านฟ้า เขาก็เลยแนะนำทั้งสองให้รู้จัก เพราะเขาก็ตั้งใจที่จะให้ทั้งสองคนมาเจอกัน จะได้ทำความรู้จักกันอยู่แล้ว เผื่อว่าเพื่อนของเขาจะช่วยดามใจให้ม่านฟ้าได้“พี่คิดถึงหนูมากเลยเจ้าขา” อาทิตย์เอ่ยออกมาด้วยความดีใจ เขาตามหาเธอมาตลอดหลายวันแต่ก็หาไม่เจอ เขาขับรถไปตามหาที่อ้อมน้อย แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา“.....” ม่านฟ้ายังเงียบ เธอกอดแขนพี่ชายไว้แน่น จนภูผาเริ่มขมวดคิ้วมองทั้งสองคนสลับกันอย่างสงสัย“หนูไปหาเจ้าขุนมาเหรอ” อาทิตย์เอ่ยถามพร้อมกับจะจับมือม่านฟ้า ทว่าหญิงสาวถอยหนีไปหลบอยู่หลังพี่ชาย“รู้จักกันเหรอ” ภูผาเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เพราะจากที่อาทิตย์พูดมา น่าจะสนิทกันมาก จนเขาสงสัยว่าคนที่ทำร้ายจิตใจน้องสาวของเขาคือเพื่อนคนนี้“กูเป็นแฟนเจ้าขา” อาทิตย์ตอบเพื่อนกลับไป“ไม่ใช่!” ม่านฟ้าตอบสวนกลับมาทันที ตั้งแต่ที่เธอรู้ว่าทุกอย่างเป็นแค่เดิมพันของพวกเขา เธอก็ไม่ได้นั
ตอนที่ 55ม่านฟ้าอยู่ในอารมณ์เศร้ามาตลอดหลายวัน เธอกินอะไรไม่ลง จนพี่ชายของเธอสังเกตว่าม่านฟ้าซูบผอมลงไป ภูผาได้แต่ถอนหายใจ เพราะเข้าใจอารมณ์ของคนอกหักดี“พรุ่งนี้ก็กลับไทยแล้ว เย็นนี้ออกไปกินอะไรอร่อย ๆ สักหน่อยดีไหม” ภูผาเอ่ยถามเพื่อสร้างบรรยากาศ เขาพาม่านฟ้าออกไปเดินเล่นชมเมืองทุกวัน แต่แววตาของน้องสาวก็ไม่มีประกายความสดใสเลย เจือแต่ความเศร้า แม้แต่ตอนที่ถ่ายรูปด้วยกันก็ยังยิ้มเจื่อน ๆ ไม่สดชื่น“ไม่อ่ะ วันนี้เจ้าขาไม่อยากไปไหนเลยค่ะ ขอนั่งเล่นอยู่ที่นี่นะคะ” ม่านฟ้ามองทิวทัศน์อย่างเงียบ ๆ เธออยากอยู่ในมุมสงบของตนเองเพื่อทำใจ แม้ว่าจะไม่ร้องไห้แล้ว แต่ก็ยังมีความเศร้าอยู่มาก ไม่มีอารมณ์ที่จะออกไปไหน ยิ่งพรุ่งนี้จะกลับไปไทย ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าตนเองจะต้องไปเจอกับคนใจร้ายที่เอาความรู้สึกของเธอมาเป็นเดิมพันสนุก ๆ กับเพื่อนวันนี้ทั้งวันก็เลยอยากพักใจให้เต็มที่ กลับไทยแล้วจะได้ ไม่แสดงความเศร้าออกมา“ถ้าหิวก็บอกนะ พี่จะได้ไปซื้ออะไรมาให้กิน” ภูผาเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย“ค่ะ ถ้าพี่เจ้าขุนหิวก่อน ก็ไปกินก่อนได้เลยนะ ไม่ต้องรอเจ้าขา” เธอไม่รู้ว่าตนเองจะหิวตอนไหน กลัวว่าจะเลยเวลาไป
ตอนที่ 54มหาวิทยาลัยอาทิตย์รีบมาดักเจอม่านฟ้าที่ตึกคณะของเธอ เขามาถึงเช้ามากเพราะสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนเช้ามืด มะปรางเดินเข้ามาก็ตกใจที่เจออาทิตย์นั่งรออยู่แล้ว“พี่ไฟมาเช้าจังเลย” มะปรางถามขึ้น“พี่มารอเจอเจ้าขา เจ้าขาได้โทรมาบ้างไหม” อาทิตย์เอ่ยถามออกมามะปรางส่ายหน้าแล้วนั่งลงที่โต๊ะม้าหินอ่อน อาทิตย์มองหาม่านฟ้าอย่างใจจดใจจ่อ จนเตยหอมมาถึง ม่านฟ้าก็ยังไม่มา“เจ้าขาคงไม่มาเรียนแน่ ๆ เลย โทรไปก็ไม่ติด” เตยหอมเอ่ยขึ้นมา เพราะตอนนี้ใกล้ได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว แต่ก็ยังไร้วี่แววของม่านฟ้าอาทิตย์ไม่ตอบอะไร เขานั่งรออยู่ที่เดิมจนกระทั่งได้เวลาขึ้นเรียนคาบเช้า เขาแน่ใจแล้วว่าวันนี้ม่านฟ้าคงไม่มาเรียน เขาก็เลยเดินกลับมาที่ตึกคณะวิศวะ“ยังไม่เจอเหรอวะ” แบงค์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนไม่ค่อยดี“อืม” เขาตอบแล้วมองไปทางตึกคณะที่ม่านฟ้าเรียน“เดี๋ยวก็ได้เจอ ตอนนี้ขึ้นเรียนก่อน สายแล้ว” แชมป์ดันเพื่อนให้เดินเข้าไปในตึกอาทิตย์ยอมเดินเข้าไป ทั้งที่เขาอยากออกไปตามหาม่านฟ้ามากกว่า…ฝั่งม่านฟ้าหลังจากที่ออกมาจากผับม่านฟ้าก็กลับมาที่คอนโดของตนเอง เธอรีบจัดเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบ