ห้องเรียน สาขาเครื่องกล"เฮ้อออ เกือบไม่ทัน"ฉันพูดขึ้นแล้วนั่งลงข้างๆอติน อตินมันก็หันมามองฉัน"แหม่ ชะนีติดผัว มาสาย"อตินแขวะฉัน ฉันจึงยื่นมือไปหยิกแก้มมัน "ก็ผัวกูน่ารักอ่ะ"ฉันเอนหัวซบลงไปไหล่อติน แล้วนึกถึงหน้าเฮียคาร์เวลาอ้อนฉัน"งื้อออ หลงรักผัวตัวเองว่ะ"ฉันพูดบอกอติน "อ้วกกก "อตินมันทำเสียงอ้วก ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปหามัน"อาจารย์ เช็กชื่อยัง?"ฉันถามอติน อตินมันก็ส่ายหน้าแล้วอาจารย์ก็เช็กชื่อนักศึกษา "นางสาว นภัสดา เมธีวัชรกุล"อาจารย์เรียกชื่อฉันฉันยกมือแล้วยืนขึ้นเพื่อโชว์หน้าให้อาจารย์ดู อาจารย์คนนี้ท่านดุมากกก ขานแทนไม่ได้น่ะจ๊ะ แกรู้หมดเลย"หน้าสวย เหมือนเดิมเลยน่ะเธอ"อาจารย์เอ่ยชมฉัน ฉันจึงยกมือไหว้ขอบคุณอาจารย์ แล้วฉันก็นั่งลง แล้วอาจารย์ก็เริ่มสอน วันนี้ฉันมีเรียนกับอาจารย์แค่คนเดียว แต่เรียน4ชั่วโมง13:00น. หน้าตึกคณะวิศวะ "กรี๊ดดดด หล่ออ รถก็เท่กรี๊ดดดดด""กรี๊ดดด พี่สุดหล่อมีแฟนรึยังค่ะ?"เสียงๆสาวๆจากคณะเดียวกับฉันมั่ง คนล่ะคณะมั่ง ต่างพากันยืนล้อมรอบรถสปอร์ตเปิดประทุนคันสีเหลืงแล้วเจ้าของรถก็เท่บาดใจ เขาสวมแว่นกันแดดสีดำ กำลังยืนทำหน้าหงุดหงิดพร้อมจะระเบิดอยู่แล้ว
พระเอก ชื่อเล่น เอคาร์ ชื่อจริง นายอัครวินท์ ภัททกิจโภคิน อายุ29ปี ชายหนุ่ม ผู้เงียบขรึม เขาโหด เขาร้าย เขาปาก🐕 เจ้าพ่อธุรกิจด้านมืด อะไรที่ไม่ดีเขาคนนี้ทำหมด เจ้าของคาสิโนเถื่อนทุกๆประเทศ เจ้าของผับAKสถานที่ท่องเที่ยวยามราตรี ของเด็กๆมหาลัย "ม๊า ผมไม่หมั้นกับ ยัยเด็กสำส่อนนี่!" "ม๊า เลิกหาเมียให้ผมสักทีได้ไหม" นางเอก ชื่อเล่น ซนซน ชื่อจริง นางสาว ลภัสดา เมธีวัชรกุล อายุ21ปี เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย AM เรียนวิศวกรรมเครื่องกลปี3 สาววิศวะตัวเล็กน่ารัก พกพาสะดวก เธอเป็นคนเฟรนลี่กับหนุ่มๆดีกรีดาวมหาลัยควบดาวคณะ เพื่อนผู้ชายตรึม ขวัญใจหนุ่มๆ "ม๊า แบบว่าเจอคนนี้ฟินเลย บ่องตรงรักจุงเบย" "ป๊าหนูเอาคนนี้ นะๆๆๆหมั้นเลยๆๆ" ร่วมด้วย เพื่อนนางเอก ชื่อเล่น คิน ชื่อจริง นาย ภาคิน รุ่งเรืองสกุล อายุ21ปี ลูกชายคนเดียว ของเจ้าของสนามแข่งรถชื่อดัง เรียนวิศวกรรมศาสตร์ สาขาเครื่องกล ปี3 มหาลัยAM โสดนะครับ หล่อรวยเท่ ครบเครื่อง สาวๆ ตรึม ดีกรีเดือนคณะ ชอบขับบิ๊กไบค์ ชอบไปร้องเพลงตามผับ ชอบเพื่อน... ชื่อเล่น อติน ชื่อจริง นาย อติน นาร์ฟ อายุ21ปี หนุ่มหล่อน่าสวย
"แล้วเจอกันนะจ๊ะสุดหล่อ"ฉันยิ้มให้มาร์ค แล้วลุกออกจากโต๊ะอย่างเร็วโดยมีอีอตินวิ่งตามมาติดๆ"เบื่อชะนีหน้าสวยว่ะผู้ตรึม"อตินบอกฉันด้วยนำ้เสียงกระแหนะกระแหนตามประสามัน ฉันก็หันไปยิ้มเยาะๆใส่มัน เกิดเป็นผู้หญิงต้องบริหารเสน่ห์ทุกวันสิ ก็ทำไงได้อ่ะ ยังไม่เจอคนที่ใช่จริงๆสักทีห้องเรียน วิศวะ เครื่องกล"หวัดดีซนซน/หวัดดีซนซน"เพื่อนๆในคลาสเอ่ยทักทายฉันทันทีที่ฉันเดินเข้าประตูมา ฉันจึงโบกมือทักทายกลับไป ผู้หญิงในคลาสก็จะอิจฉาฉัน ฉันจึงไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย แล้วไงทำไมต้องสน?"หวัดดีเว้ยซน"ไอ้เชนเอ่ยทักทายฉัน ฉันจึงหันไปยกมือทักทายมันกลับ"หวัดดีเว้ย ไอ้ซน ไอ้ติน"ไอ้ดอมเงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะทักทายฉันกับอติน ฉันก็ยกมือทักทายมันกลับไป"คินยังไม่มาเหรอเชน"ฉันเอ่ยถามเชนไป เชนหันไปมองรอบๆห้องเพื่อหาคินให้ฉัน"ยังไม่มามั้ง ไม่เห็นโผล่หัวมา"เชนหันกลับมาตอบ ฉัน ฉันจึงพยักหน้าให้มัน แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำ แล้วฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะ ม๊าคราวนี้ขอผู้หล่อๆๆให้อีซนมั้งเถอะนะ หนูขอร้อง"เป็นไรซน?"เสียงคำถามจากผู้ชายพร้อมๆกับแขนที่กอดคอฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองผู้มาใหม่ ภาคิน คินนั่งลงข้างๆฉัน คินเป็นเพื่อนในกลุ่
6โมงเย็น มหาลัยAM"ไม่เป็นไรเฮีย เดี๋ยวหนูกลับกับคิน เฮียไม่ต้องเป็นห่วงเลย รักเฮียค่ะ จุ๊ฟฟ"ฉันวางสายเฮียซัน แล้วหันมามองหน้าคินที่ตอนนี้เขากำลังคร่อมรถMV Agusta F4 RRสีขาวดำคันเท่ของเขาอยู่ที่หน้าตึกคณะ ฉันเพิ่งเลิกเรียน วันนี้เลิกมืดนิดนึง"คิน คินไปส่งซนด้วยน้า"ฉันไปยืนข้างๆคิน แล้วยิ้มอ้อนไปให้คิน"อืม ขึ้นรถสิ อ่ะ"คินบอกแล้วส่งหมวกกันน็อคมาให้ฉันใส่คินมีสองอันเขามีให้ฉันโดยเฉพาะ เพราะฉันใส่ของคินไม่ได้ของคินใหญ่เกินไป"ใส่ไม่ได้อ่ะ"ฉันบอกที่ตอนนี้เขาใส่หมวกกันน็อคของเขาเสร็จแล้ว คินจึงหันมาใส่หมวกกันน็อคให้ฉัน"อ่ะเสร็จแล้ว ยัยหัวเล็ก"คินใส่หมวกกันน็อคให้ฉันเสร็จ แล้วเขาก็ผลักหัวฉันฉันก็ยื่นมือไปผลักหัวเขาเหมือนกัน"ไปเร็วสิ เดี๋ยวฉันต้องไปร้องเพลงที่ผับอีกนะ"คินเร่งฉัน ฉันจึงรีบขึ้นซ้อนมอเตอร์ไซค์คินนั่งท่านั่งข้างทันทีตุ๊บคินโยนเสื้อช็อปของเขามาให้ฉัน ฉันจึงชะโงกหน้าไปมองหน้าคินไปด้วยความสงสัย"ปิดขาเธอซะ นับวันทำไมกระโปรงมันยิ่งสั้นลงว่ะ!"คินพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงดุๆฉันจึงเอาเสื้อช็อปของเขามาปิดขาฉันที่นั่งท่านั่งข้างอยู่"กอดคิน แน่นๆนะซน คินจะพาซิ่งแล้ว"คินตะโกนบอกฉัน ฉันจึง
เอคาร์ อัครวินท์ โกดังไม้แถวๆชานเมือง ประเทศญี่ปุ่น ปังๆๆๆ ปังๆๆๆ ตอนนี้ผมนั่งหลบอยู่หลังกำแพงปูนเล็กๆที่โกดังล้างแห่งหนึ่ง มาฆ่าคน มันไม่จ่ายตังค์อ่ะ เสือกสั่งของแต่ไม่มีตังค์จ่าย หรือว่ามันอาจจะมีแต่คิดจะโกงผมก็เป็นได้ แล้วมึงช่างไม่รู้จักกูว่ากูเป็นยังไง มึงก็สมควรที่จะตาย!! "นายโทรศัพท์เข้านะ"เสียงไอ้ปอนมือขวาผมเอ่ยบอก ผมชักสีหน้าหงุดหงิดใส่มันแต่ก็จำเป็นต้องรับ ผมล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์สีดำราคาแพงแล้วหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูออกมาดูว่าใครโทรมาหาผมในเวลาแบบนี้ ตื๊ดดด ติ๊ดดดด "ม๊า ผู้เคารพรัก" นึกว่าใคร ม๊านี้เอง ถ้าผมไม่รับสายม๊าน่ะผมตายแน่!ผมกดรับสายม๊าอย่างไว "โหลม๊า"ผมเอาโทรศัพท์แนบหูเเล้วยิงปืนไปที่ลูกน้องฝ่ายศัตรู ปังๆๆๆๆๆๆ "แกอยู่ไหนน่ะคาร์ เสียงปืนหนวกหูมาก หูฉันจะแตกก!!"เสียงม๊าโวยวายเสียงดังใส่แก้วหูผม ผมจึงต้องยกโทรศัพท์ออกจากหูอย่างไว หูผมก็จะแตกม๊า! "ม๊ามีไร?ผมเล่นเกมส์อยู่ ไอ้สัส!"ผมบอกม๊าและยิงปืนไปยังชายชุดดำที่มันกำลังจะเข้ามาโจมตีผมพร้อมสบถคำด่าทอออกไป "แกด่าฉันเหรอ!"ม๊าตะโกนใส่โทรศัพท์มาอีกด้วยนำ้เสียงที่ดังกว่าเดิมเพราะท่านไม่พอใจผม "เปล่าม๊า
บ้าน เอคาร์ ประเทศญี่ปุ่น "อ้าว...อลิซมาได้ไงอ่ะ?"ผมเอ่ยถามอลิซที่เธอลากกระเป๋าเดินทางสวนกับผมเพื่อจะเข้าบ้าน แต่ผมกำลังจะออกจากบ้าน "คิดถึงเฮียอ่ะ ขออยู่ด้วยนะ"อลิซบอกผมแล้วทิ้งกระเป๋าวิ่งเข้ามาสวมกอดผม ผมก็กอดน้องสาวด้วยความรัก "อืม อยู่ได้ แต่เฮียไม่อยู่สักพักน่ะ"ผมบอกอลิซ อลิซปล่อยกอดจากผมแล้วมองหน้าผม "เฮียจะไปไหน?"อลิซเอ่ยถามผม ผมจึงยื่นมือไปลูบหัวน้องสาวด้วยความเอ็นดูก็ผมมีน้องสาวคนเดียวหนิไม่ให้รักเธอแล้วจะให้ไปรักใคร "ม๊าให้เฮียไปลงนรก"ผมบอกอลิซ อลิซมองหน้าผมด้วยสีหน้าตกใจ การมีเมียคือการตกนรกทั้งเป็นของผม! "เฮียมั่ว" "ม๊าหาเมียให้เฮียอีกแล้วไง น่าเบื่อชิบ!"ผมบอกอลิซพลางเอามือขึ้นไปขยี้ผมตัวเองด้วยท่าทางไม่พอใจอลิซก็หัวเราะชอบใจผมใหญ่ ผมก็ก้มดูนาฬิกาข้อมือด้วยความตกใจ สายแล้วอ่ะ "เฮียต้องไปแล้วอลิซ อยู่ได้นะป้านมเขาก็อยู่"ผมบอกอลิซอย่างรวดเร็ว อลิซพยักหน้าเข้าใจ "เฮียไปแล้วนะ"ผมบอกอลิซแล้วเข้าไปกอดเธออีกครั้ง ทำไมอลิซมองซึมๆไป "นายไปเร็ว เครื่องพร้อมแล้ว "เสียงไอ้ปอนเอ่ยเรียกผม ผมจึงหันไปโบกมือให้อลิซ แล้วเดินไปที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ที่ตอนนี้มีเฮลิคอปเตอร์ส่
"ไหนเล่ามาสิว่ะเธอเป็นไง?"ไอ้ฟาร์มเพื่อนอีกคนที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยถามขึ้นด้วยท่าทางที่อยากเสือกเต็มทน"เธอเป็นเด็กวิศวะเฮีย..เป็นรุ่นพี่ผม..ผมชอบเธอตั้งแต่รับน้องแล้ว..แต่ผมไม่กล้าจีบเธอ ก็เธอมีหนุ่มๆเข้าหาเพียบเลยเธอคงจะไม่มองคนอย่างผม"เสียงไอ้มาร์คเล่าด้วยนำ้เสียงเศร้าๆผมก็ฟังๆไปงั้นแหละไม่ได้อยากเสือกอะไรหรอกแต่บังเอิญเสียงมันลอยมาเข้าหูผมเอง"ไอ้ป๊อดด จับไปข่มขืนแม่งเลยเชื่อกู ถ้าสวยอ่ะ"ไอ้มาร์ตินบอกไอ้มาร์ค ไอ้พี่เชี้ย สอนน้องให้ข่มขืนผู้หญิง!"ข่มขืนไม่ได้ดิเฮีย ผมสู้เธอไม่ได้หรอก เธอเรียนเทควันโดสายดำเลยน่ะเฮีย ผมก็ตายอ่ะดิ"ไอ้มาร์คบอกด้วยท่าทางหวาดกลัว ผู้หญิงเรียนเทควันโดเหรอว่ะ?"โห่ๆๆสุดยอดว่ะ มึงพูดซะกูอยากเห็นเลย"ไอ้ฟ้อนพูดขึ้นด้วยท่าทางหื่นกามของมันไอ้มาร์คมีสีหน้าเศร้าลงทันที"เธอเป็นคนบอกให้ผมมา..แต่เธอมากับรุ่นพี่เพื่อนของเธอ..ผมไม่กล้าเข้าไปหาเธอ"ไอ้มาร์คพูดด้วยเสียงเศร้าลงกว่าเดิม จนพวกไอ้มาร์ตินต้องปลอบใจมัน ผมก็มองสองพี่น้องด้วยท่าทางสมเพช"มาร์ค"อยู่ๆก็มีเสียงหวานๆเอ่ยเรียกชื่อไอ้มาร์ค ข้างหน้าโต๊ะ ไอ้มาร์ครีบเงยหน้าขึ้นไปมองเสียงคนที่เรียกมันอย่างรวดเร็ว "พี่
"พี่ซนคร๊าบ"เสียงมาร์คเอ่ยเรียกฉัน "มีอะไรหรอจ๊ะมาร์ค"ฉันขานรับมาร์ค ตอนนี้มาร์คกำลังจะขับรถพาฉันไปที่ไหนก็ไม่รู้ มันเปลี่ยวๆมากเลย ตอนแรกฉันชวนเขาออกมาจากโต๊ะเฮียๆเขาเพื่อจะให้เขามาเลี้ยงเหล้าเพื่อนฉัน อุส่าเปลืองตัวให้กอด แหม้ สรุปมาร์คลากฉันออกมาจากผับเลยจ้า"ตกลงพี่ซนจะคบกับผมไหมครับ"มาร์คถามฉันในขณะที่เขากำลังขับรถสปอร์ตสีดำของเขาอยู่ "คิดดูก่อนได้ไหมละคะมาร์ค"ฉันบอกมาร์ค มาร์คหันมามองหน้าฉัน แล้วเขาก็เลี้ยวรถจอดข้างทาง มันจะทำอะไรของมันว่ะ เปลืองตัวไม่พอ ทำให้เพื่อนอดกินเหล้าฟรีอีก นี้ครั้งแรกเลยน่ะเนี่ยที่หลอกผู้ชายไม่สำเร็จอ่ะ มองเฮียๆของมาร์คแต่ล่ะคนก็น่าตาหล่อแต่มองโหดๆยังไงไม่รู้"จอจอดรถทำไมค่ะมาร์ค"ฉันแกล้งเอ่ยถามมาร์คไปด้วยนำ้เสียงหวาดระแวง มาร์คยกยิ้มที่มุมปาก แล้วมองมาทางฉัน"เฮียผมบอกว่า ถ้าพี่ไม่ยอมผมให้ผมข่มขืนพี่นะ"มาร์คบอกฉัน พลางมองมาที่หน้าอกฉัน เห้อผู้ชายก็แบบนี้ไง ฉันถึงต้องหลอก หลอกให้หมดตัวไปเลย "แล้วมาร์คอยากข่มขืนพี่ไหมละจ๊ะ"ฉันเอ่ยถามมาร์คไปด้วยนำ้เสียงเย้ายวน แล้วเอามือลูบไปตามเค้าโครงใบหน้าหล่อๆของมาร์ค เสียดายความหล่อจริงๆเลย มาร์คมองมาที่ฉัน พลางรอ
ห้องเรียน สาขาเครื่องกล"เฮ้อออ เกือบไม่ทัน"ฉันพูดขึ้นแล้วนั่งลงข้างๆอติน อตินมันก็หันมามองฉัน"แหม่ ชะนีติดผัว มาสาย"อตินแขวะฉัน ฉันจึงยื่นมือไปหยิกแก้มมัน "ก็ผัวกูน่ารักอ่ะ"ฉันเอนหัวซบลงไปไหล่อติน แล้วนึกถึงหน้าเฮียคาร์เวลาอ้อนฉัน"งื้อออ หลงรักผัวตัวเองว่ะ"ฉันพูดบอกอติน "อ้วกกก "อตินมันทำเสียงอ้วก ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปหามัน"อาจารย์ เช็กชื่อยัง?"ฉันถามอติน อตินมันก็ส่ายหน้าแล้วอาจารย์ก็เช็กชื่อนักศึกษา "นางสาว นภัสดา เมธีวัชรกุล"อาจารย์เรียกชื่อฉันฉันยกมือแล้วยืนขึ้นเพื่อโชว์หน้าให้อาจารย์ดู อาจารย์คนนี้ท่านดุมากกก ขานแทนไม่ได้น่ะจ๊ะ แกรู้หมดเลย"หน้าสวย เหมือนเดิมเลยน่ะเธอ"อาจารย์เอ่ยชมฉัน ฉันจึงยกมือไหว้ขอบคุณอาจารย์ แล้วฉันก็นั่งลง แล้วอาจารย์ก็เริ่มสอน วันนี้ฉันมีเรียนกับอาจารย์แค่คนเดียว แต่เรียน4ชั่วโมง13:00น. หน้าตึกคณะวิศวะ "กรี๊ดดดด หล่ออ รถก็เท่กรี๊ดดดดด""กรี๊ดดด พี่สุดหล่อมีแฟนรึยังค่ะ?"เสียงๆสาวๆจากคณะเดียวกับฉันมั่ง คนล่ะคณะมั่ง ต่างพากันยืนล้อมรอบรถสปอร์ตเปิดประทุนคันสีเหลืงแล้วเจ้าของรถก็เท่บาดใจ เขาสวมแว่นกันแดดสีดำ กำลังยืนทำหน้าหงุดหงิดพร้อมจะระเบิดอยู่แล้ว
"เฮีย พูดอะไรน่าอายที่สุดเลย"ฉันพูดกับเฮีย ฉันยังหน้าแดงเลย "อึ๊บ ตัวเบ๊าเบา หมากระเป๋าชัดๆ"เฮียคาร์ปล่อยฉันลงตรงข้างๆรถสปอร์ตคันสีเหลืองของเขา อีเฮียมันมีรถกี่คันของมันว่ะเนี่ย "ขึ้นรถสิครับ หนู"เฮียคาร์เปิดประตูให้ฉัน ฉันจึงเดินขึ้นไปนั่งบนรถ"อ่ะ!"เฮียคาร์ยื่นโทรศัพท์เครื่องหรูของเขามาให้ฉัน เมื่อเฮียขึ้นมานั่งบนรถแล้ว"อะไรค่ะเฮีย?"ฉันหันไปเอ่ยถามเฮียคาร์ พลางทำหน้าสงสัย อยู่ดีๆมาส่งโทรศัพท์ให้ฉันก็งงอ่ะดิ เฮียคาร์ก็มองหน้าฉัน "เอาเบอร์หนูใส่เครื่องเฮียสิ เฮียยังไม่มีเบอร์โทรหาหนูเลย"เฮียคาร์บอกฉัน แล้วเขาก็หันกลับไปขับรถ ออกจากลานจอดรถคอนโดที่ชั้น20"เฮีย เดี๋ยวนี้ใครเขาขอเบอร์ เชยตายเลย"ฉันบอกเฮีย แล้วก็เปิดโทรศัพท์ของเฮียคาร์ดู รหัสล็อคหน้าจอก็ไม่มี ไลน์ก็ไม่มี ไอจีก็ไม่มี ทวิตเตอร์ก็ไม่มี เฟสบุ๊คก็ไม่มี สรุปโทรศัพท์อีเฮียไม่มีแอพพลิเคชั่นอะไรที่สามารถคุยแชทได้เลย ฉันหันไปมองหน้าเฮียคาร์ทันที เฮียมันเพิ่งมาจากยุคไหนว่ะเนี่ย เชยมากกกกแต่ก็น่ารักอ่ะ"อ้าวหรอ แล้วเขาต้องขออะไรกันอ่ะ?"เฮียคาร์หันมาถามฉันแปปหนึ่งแล้วเขาก็หันกลับไปมองถนนต่อ"ไอจี ไลน์ เฟสบุ๊คอะไรพวกนี้อ่ะเฮีย ซึ
คอนโด เอคาร์8:00น. "เสร็จยังหนู เดี๋ยวเฮียไปส่ง!"เสียงเฮียคาร์ตะโกนถามฉันมาจากในห้องนอน เพราะตอนนี้ฉันยืนแต่งตัวอยู่ในห้องแต่งตัวที่อยู่ภายในห้องนอนนี้แหละ "เสร็จแล้วค่ะเฮียยย^_^"ฉันขานรับเฮีย พร้อมกับเปิดประตูมายืนเท้าเอวโพสต์ท่า มือข้างหนึ่งเกาะขอบประตู อีกข้างเท้าเอว เฮียคาร์ก็มองฉันตั้งแต่ หัวจรดท้าว แล้วเฮียก็มองหน้าฉันด้วยแววตาดุดัน"ไปเปลี่ยนกระโปรงกับเสื้อเดี๋ยวนี้เลย!"เฮียก็เท้าเอวใส่ฉันพร้อมออกคำสั่งด้วยนำ้เสียงหน้ากลัว ฉันจึงเบะปากส่งไปให้เฮียคาร์ แล้วยื่นนิ้วชี้ไปจิ้มๆที่หน้าอกเฮียคาร์"เฮียขา หนูซนซนมีแต่เสื้อกับกระโปรงแบบนี้ เฮียจะให้หนูไปเปลี่ยนอะไรล่ะค่ะ ตัวนี้ยาวสุดแล้ว"ฉันบอกเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็มองไปที่กระโปรงนักศึกษาทรงเอเอวสูงที่สั้นมากๆของฉัน "งั้นไปซื้อเดี๋ยวนี้ ไปเลยเร็ว!"เฮียคาร์จับมือฉันแล้วจูงฉัน ออกมาจากห้องนอน"เดี๋ยวเฮียเดี๋ยว เดี๋ยวหยุดก่อน!"ฉันจับขอบประตูห้องนอนไว้ เฮียคาร์ก็หันมาทำหน้าหงุดหงิดใส่ฉัน"อะไร!"เฮียคาร์ทำเสียงดุๆใส่ฉัน อีเฮียเปลี่ยนไป๊"คือว่าหนูมีเรียนตอน9โมงแล้วอาจารย์คนนี้เช็กหน้าเช็กชื่อ ถ้าหนูไปช้าหนูโดนหักคะแนนแน่ๆๆเฮีย หนูขอใส่วันน
"หนูขอโทษจริงๆนะเฮีย หนูหมั่นไส้เฮียอ่ะฮืฮๆๆๆ"ฉันพูดด้วยนำ้เสียงงอแง เฮียคาร์ก็คว้าตัวฉันไปกอดแนบอกเขาทันที "เป็นหนูจริงๆๆใช่ไหมซนซน หนูกลับมาหาเฮียแล้ว"เฮียคาร์พูดบอกฉัน แล้วเฮียกฺ็กระชับกอดฉันให้แน่นขึ้น "เฮียโกธรหนูไหม?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ไป เฮียคาร์ส่ายหัว "ไม่เลย เฮียเองที่ไม่ชัดเจน เฮียก็ขอโทษหนูน่ะ ที่เฮียไม่ได้บอกหนูว่าเฮียรู้สึกยังไง"เฮียคาร์จับไหล่ทั้งสองข้างของฉัน ออกมาให้เรามองเห็นหน้ากันและกัน "หนูฟังที่เฮียจะพูดนะ เฮียไม่เคยรักใคร เฮียไม่รู้ว่าความรักคืออะไร ทำไมคนสองคนที่อยากจะอยู่ด้วยกันต้องรักกัน ซึ่งเฮียก็ไม่เข้าใจอยู่ดี แต่เอาเป็นว่า"เฮียคาร์หยุดพูด แล้วเขาก็หลับตาลงพร้อมสูดหายใจเข้าไปลึกๆแล้วผ่อนลมหายใจออกมาเหมือนเฮียกำลังทำสมาธิอยู่อย่างงั้นแหละ "เฮียคาร์ รัก หนูน่ะ ซนซน"เฮียคาร์บอกรักฉัน หน้าเฮียแกแดงมากเลยอ่ะ หูแกก็แดงฉันก็เขิน ตึกๆๆๆตักๆๆ "เห้ย!ทำไมเงียบอ่ะนี่เฮียบอกรักหนูอยู่น่ะ!"เฮียคาร์โวยขึ้นมา "เฮีย หนูเขินอยู่≧﹏≦"ฉันบอกเฮียคาร์แล้วเอาหน้าซุกลงไปกับหน้าอกเฮียคาร์ทันที "คำนี้แหละเฮีย ที่หนูอยากได้ยิน ออกมาจากผู้ชายที่หนูรัก"ฉันบอกเฮียคาร์ แล้วเงยหน
"ม๊ายังไม่กลับอีกหรอ?"เฮียคาร์เอ่ยถามฉันหลังจากที่ฉันให้เขาดื่มนำ้แล้ว ฉันหันหลังเอาแก้วไปวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง"ม๊า?"ฉันทวนคำที่เฮียคาร์เรียกฉัน ม๊า เฮียคาร์ก็เอาแต่มองหน้าฉันไม่เลิก หน้าฉันเหมือนม๊าเฮียขนาดนั้นเลยหรอ"ก็ม๊าไง ผมหลับไปหรอ?"เฮียคาร์ถามฉันแล้วมองไปรอบๆตัวเขาที่นอนอยู่บนเตียงแล้วมีสายนำ้เกลือห้อยอยู่ เฮียชูแขนข้างที่มีสายนำ้เกลือเจาะอยู่"ผมเป็นอะไรหรอ ทำไมต้องให้นำ้เกลือ?"เฮียคาร์หันมาถามฉันที่นั้งอยู่บนเตียงข้างๆเขา ไหนๆเฮียเขานึกว่าฉันเป็นม๊าแล้วก็ขอเป็นม๊าเฮียซ่ะหน่อย"แก ไม่ยอมกินข้าว กินแต่เหล้า จนแกหมดสติไปจนต้องให้นำ้เกลือ!"ฉันพูดเลียนแบบม๊าเฮีย ม๊าเฮียชอบดุเฮีย"ผมอ่อนแอขนาดนั้นเลยหรอ?"เฮียคาร์ถามฉัน แล้วเฮียก็ก้มมองตัวเอง"ใช่ แกเป็นอะไรของแกห๊ะ ไปกินข้าวไป ไหนๆก็ฟื้นแล้ว เดี๋ยวแกเกิดหมดสติไปอีก"ฉันยังคง เล่นละครเป็นม๊าเฮียคาร์อยู่ เฮียคาร์เขาก็หันมามองฉัน เขายื่นมือมาจับหน้าฉัน จับปาก จับจมูก จับแก้ม"เดี๋ยวนี้ พัฒนาเว้ย เห็นเป็นแค่หน้าไม่พอ ได้ยินเป็นเสียงเหมือนอีก?"เฮียคาร์พูดขึ้น เฮียแกพูดอะไรของเเกว่ะ ฉันไม่รู้เรื่อง พรึบเฮียคาร์คว้าตัวฉันเข้าไปกอด
"ผมไปหาเธอทุกวันเลยม๊า เธอก็ทำเป็นมองไม่เห็นผม อึกก อึกก"ผมบอกม๊า แล้วยกขวดเหล้ามากระดกต่อ ม๊าก็มองผมอย่างเหนื่อยๆ ผมเป็นแบบนี้มาอาทิตย์หนึ่งแล้วล่ะครับ เมาไม่ยอมกินข้าวกินแต่เหล้า"ไปกินข้าวซ่ะ ฉันทำมาให้"ม๊าบอกผม แล้วม๊าก็ลูบผมผม "ผมไม่ไหวแล้วครับม๊าอึกกก อึกก"ผมบอกม๊าแล้วยกขวดเหล้ากระดกรวดเดียวหมดขวด ถ้าอาการที่ผมเป็นอยู่เรียกว่า'รัก' ผมคงจะ'รัก'ซนซนหมดใจแล้วล่ะ ขอแค่เธอกลับมาหาผม ผมจะบอกว่าผมรักเธอทุกๆวันเลย ผมก็ยอมไม่ได้เหมือนกันถ้าเธอจะไปเป็นของคนอื่นที่ไม่ใช่ผม แล้วผมก็หมดสติไป...คอนโดเอคาร์ วันต่อมาซนซน.."เฮียคาร์"ฉันกำลังเช็ดตัวในเฮียคาร์อยู่ ตอนนี้เฮียคาร์กำลังนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนเขาที่คอนโด เฮียคาร์โดนให้นำ้เกลืออยู่ไปหลายขวดแล้ว ตอนนี้เขายังไม่ฟื้น ม๊าของเฮียโทรไปบอกฉันว่าเฮียคาร์กินเหล้าทุกวันแล้วไม่ได้กินข้าวเลยเป็นแบบนี้ทุกวันจนอาทิตย์หนึ่ง ฉันรีบมาหาเฮียคาร์ทันทีที่ม๊าเฮียบอกฉัน "หนูขอโทษนะคะเฮีย หนูขอโทษจริงๆ หนูจะไม่เล่นแบบนี้อีกแล้วน่ะ"ฉันพูดกับร่างที่ไม่ได้สติของเฮียคาร์ หน้าของเฮียมองคลำ้ๆหมองๆลงไปแล้วเนื้อตัวของเฮียก็มองซูบผอมลงไปเยอะมาก ฉันยกแขนเฮียขึ้นม
"มึงยังอยากมีชีวิตอยู่ไหมไอ้สัส!"เฮียคาร์สบทขึ้นมา เออใช่ฉันลืมเฮียไปเลยว่าเขายืนอยู่ข้างหลังฉันกับคิน "นิสัยไม่ดี!"ฉันก็ตะโกนกลับไปหาเฮียคาร์ "เออ เฮียมันนิสัยไม่ดี หนูเลยขอถอนหมั้นเฮีย!"เฮียคาร์ก็ตะโกนกลับมา "เสียงหมาเสียงแมวแถวนี้น่าเบื่อจังเนอะคิน ซนว่าเราไปกันเถอะ บ๊ายยจ๊ะ น้องหมาาาา!"ฉันพูดขึ้นแล้วหันไปบ๊ายบายเฮียคาร์ "ซนซน!"เฮียคาร์ก็เรียกฉันเสียงดัง แต่ฉันไม่สนใจขึ้นนั่งข้างบนรถคินเลย ฉันนั่งข้างแล้วกอดเอวคินแน่นเอาหน้าซบไปกับหลังคิน แล้วยักคิ้วให้เฮียคาร์ "ซนซน หึ้ยยยย!"เฮียคาร์ยืนกำหมัดแน่นมองฉันที่กอดคิน เฮียกำลังจะเดินเข้ามา ครึ้นนน ครึ้นน แต่คินบิดรถออกมาจากเฮียซ่ะก่อน "บ๊ายยบายนะคะอดีตคู่หมั้น^_^"ฉันยกมือบ๊ายบายเฮียคาร์ที่ตอนนี้มองมาที่ฉันด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าโกธรจัด สนุกจังยั่วโมโหอีเฮียฮ่าาาา จำไว้นะเฮียเรื่องทุกอย่างที่ซ้อซนซนทำเกิดจากความหมั่นไส้อีเฮียคาร์ผู้ชายปาก🐕🐕🐕จ้าาา1อาทิตย์ต่อมาคอนโดเอคาร์เอคาร์ อัครวินท์ เกร๊ง เกร๊ง เกร๊ง(เสียงขวดเหล้ากระทบกัน)"เฮียคิดถึงหนูจัง ทำไมหนูทำแบบนี้ล่ะซนซน อึก อึก"ผมพูดพร้อมกระดกขวดเหล้าเข้าปาก ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองเ
'ถ้าเฮียไม่รักหนู ก็ปล่อยหนูไปเถอะน่ะ ผู้ชายดีๆที่รักหนูยังมีอีกเยอะ เพราะตอนนี้เฮียหมดสิทธิ์แล้วค่ะ'ฉันบอกเฮียคาร์ แล้วออกแรงผลักตัวเขาออกจากตัวฉัน'เฮียกลับไปเถอะน่ะ'ฉันบอกเฮียคาร์แต่เขาก็ยังไม่กลับไป จนตอนนี้ตัวฉันเปียกหมดแล้ว'ไอคาร์ หมวยเล็ก!'เสียงเฮียแซนเรียกฉันและเฮียคาร์ขึ้น ฉันหันไปตามเสียงของเฮียแซน 'ทำไมมึงยังไม่กลับไปอีกว่ะ เดี๋ยวก็ตายห่าหรอกไอคาร์!'เฮียแซนเดินมายืนข้างฉัน แล้วบอกเฮียคาร์แต่เฮียคาร์ก็ยังเอาแต่มองหน้าฉันอยู่ ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเฮียแซน เฮียแซนก็มองหน้าฉัน แล้วเราทั้งคู่ก็ถอนหายใจออกมา'มึงเกิดบ้าอะไรของมึงว่ะแม่ง!'เฮียแซนสบทขึ้นมา แล้วเขาก็เดินไปจับแขนเฮียคาร์ให้เดินตามเขาไป'เดี๋ยวกูไปส่ง หมวยเล็กเข้าบ้านน่ะ'เฮียแซนบอกเฮียคาร์แล้วหันกลับมาบอกฉัน'ไม่กูไม่กลับ ปล่อยกู!!'เฮียคาร์หันไปบอกเฮียแซน แล้วเฮียคาร์ก็แกะมือเฮียแซนออก พอเฮียคาร์หลุดจากการจับของเฮียแซนเขาก็จะวิ่งเข้ามาหาฉัน 'ปล่อยย อื้อออออ'เฮียคาร์ตะโกนบอกเฮียแซนที่ตอนนี้เฮียแซนกอดคอเฮียคาร์อยู่แล้วเฮียแซนก็เอาผ้าผืนสีขาวๆปิดจมูกเฮียคาร์'เฮียแซนทำอะไรเฮียคาร์หรอค่ะ?'ฉันเอ่ยถามเฮียแซนไปด้วยความสง
แอ๊ดดด(เสียงเปิดประตู)'มีอะไร หมวยเล็ก เรียกเฮียกลางดึกเนี่ย'เฮียแซนเปิดประตูมาหาฉันพร้อมกับนำ้เสียงงัวเงีย และเฮียก็ขยี้ตามองฉัน'เฮีย ไปบอกเพื่อนเฮียให้กลับบ้านไปได้แล้ว เดี๋ยวไม่สบายตายหน้าบ้านเราน่ะ'ฉันบอกเฮียแซน พลางกึ่งลากกึ่งดึงแขนเฮียแซนเดินลงบันไดบ้าน'เพื่อนเฮีย ใครว่ะ?หมวยเล็ก'เฮียแซนที่เดินตามฉันมาก็เอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงสงสัย ฉันจึงหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองหน้าเฮียแซน'เฮียคาร์ไงเล่า อ่ะนี่ เอาร่มกางออกไปบอกเขาให้กลับไปได้แล้ว 'ฉันบอกเฮียแซนแล้วส่งร่มที่ฉันถือลงมาจากห้องของฉันส่งไปยังมือเฮียแซน ที่ตอนนี้ยังคงทำหน้าสงสัยป่นงงๆอยู่นั้นแหละ'ไอคาร์เนี่ยน่ะ มันเป็นบ้าอะไรของมัน มายืนหน้าบ้านคนอื่นเวลานี้'เฮียแซนเกาหัวตัวเองแกรกๆก็นั้นน่ะสิ เฮียคาร์มันบ้าไปแล้วไง'ไปถามเขาเอง รีบๆๆไปสิเฮีย เดี๋ยวเฮียคาร์มาตายหน้าบ้านเราน่ะ'ฉันบอกเฮียแซน แต่เฮียแซนก็ยังคงยืนอยู่กับที่ไม่ยอมไป เฮียหันหน้าลงมามองหน้าฉัน'แล้วทำไมหนูไม่ไปบอกมันเองอ่ะ หนูเป็นคู่หมั้นมันน่ะ'เฮียแซนเอ่ยถามฉัน ฉันก็เข้าไปกอดเฮียเเซน'หนูเป็นคู่หมั้นของเฮียคาร์ก็จริง แต่เฮียคาร์เขาไม่ได้ต้องการหนู'ฉันบอกเฮียแซนไปพลางทำ