Share
บทที่ 682 ผู้ที่สวรรค์เลือก
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 683 เสียดาย
“นี่...”ทันทีที่อินชิงเสวียนพูดคำนี้ เจ้าสำนักเซี่ยวก็หยุดนางไว้“เรื่องนี้เป็นอันตกลงตามนี้ ข้ายังต้องไปหาใครบางคน มาช่วยตรวจอาการของหวนเอ๋อร์ว่าเป็นอย่างไรแล้ว เจ้าอยู่ที่นี่ก่อน หากต้องการอะไร ให้ไปหาฮวาเชียนได้”เจ้าสำนักเซี่ยวชื่นชมอินชิงเสวียนเป็นอย่างมาก น้ำเสียงก็อ่อนโยนขึ้นมากอินชิงเสวียนโค้งคำนับและพูดว่า “ขอบคุณเจ้าสำนักเซี่ยวที่ดูแล ชิงเสวียนจะปกป้องความปลอดภัยให้หวนไท่เฟยอย่างแน่นอน”เจ้าสำนักเซี่ยวพยักหน้า และออกไปพร้อมกับเฮ่ออวิ๋นทงเมื่อออกมานอกหอ เฮ่ออวิ๋นทงถามว่า “สตรีคนนั้นคือใคร ทำไมนางถึงเล่นพิณการเวกได้”เจ้าสำนักเซี่ยวพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ และพูดว่า “นางเป็นกุ้ยเฟยคนปัจจุบัน ยังเป็นคนที่ลิ่นเซียวเลือก”เฮ่ออวิ๋นทงตกใจเล็กน้อย“หรือว่านางก็คืออินชิงเสวียน?”เรื่องของเด็กคนนี้ เฮ่ออวิ๋นทงเคยได้ยินต่งจื่ออวี๋พูดถึงเหมือนกัน จึงพอจะจำได้เมื่อนึกถึงศิษย์น้องลิ่นเซียว เฮ่ออวิ๋นทงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ“แม้ว่าลิ่นเซียวจะหวาดระแวง แต่ก็มีสายตาเฉียบแหลมดี”เจ้าสำนักเซี่ยวแค่นเสียงหึและพูดว่า “นับตั้งแต่เสี่ยวเฟิ่งเอ๋อร์ตายไป เขาก็บ้าๆ บวมๆ ใครจะรู้ว่าตอนนี้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 684 จ้าวเอ๋อร์ดีดี
เย่จิ่งอวี้เข้าใจทันทีว่าสิ่งที่อินชิงเสวียนนำมาด้วยคือน้ำพุวิญญาณเมื่อเห็นว่าหญิงสาวมีน้ำใจเพียงใด เย่จิ่งอวี้ก็รู้สึกขอบคุณ พยักหน้ากับอินชิงเสวียนอินชิงเสวียนยิ้มอย่างสดใส ต่างเข้าใจความรู้สึกของกันและกันอย่างชัดเจนเย่จิ่งอวี้หันกลับมา พูดกับหวนไท่เฟยว่า “ท่านแม่ นี่คือสะใภ้ของท่าน อินชิงเสวียน”หวนไท่เฟยเงยหน้าขึ้น ก็เห็นสตรีคนหนึ่งสวมชุดสีขาวพระจันทร์ ศีรษะรวบเป็นมวยขึ้นปักปิ่นแบบง่ายๆ ไม่มีเครื่องประดับประดามากมาย แต่ยังคงยากที่จะปกปิดใบหน้าที่บริสุทธิ์และสวยงามคิ้วใบหลิวคู่หนึ่งเข้มราวกับถูกแต่งแต้มด้วยหมึกเขียนคิ้ว ดวงตาคู่โตสุกใสดั่งน้ำแร่ในฤดูใบไม้ผลิ และใบหน้าเล็กๆ เปรียบเสมือนเครื่องลายครามที่แกะสลักอย่างประณีต ผิวพรรณขาวเนียน ร่างบางราวกับจะปลิวไปตามลมความงามของอินชิงเสวียนไม่ฉูดฉาด แต่ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในโลกอื่น สตรีที่มีงดงามหยาดเยิ้มเช่นนี้ ดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่บนสรวงสวรรค์เท่านั้น ไม่ควรปรากฏในโลกมนุษย์เมื่อมองดูแววตารักใคร่ของลูกชาย หวนไท่เฟยก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจ สตรีที่สง่างามเช่นนี้ เหมาะสมกับอวี้เอ๋อร์ผู้หล่อเหลาของนาง เรียกได้ว่าเป็นคู่ที่ล
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 685 ข้าอยากพบแม่นางอิน
อินชิงเสวียนไม่เคยได้ยินชื่อสำนักนี้มาก่อน ดังนั้นนางจึงเงยหน้าขึ้นแล้วถามว่า “ที่นั่นคือสถานที่แบบไหน”เย่จิ่งอวี้กล่าวว่า “ในยุทธภพ สำนักเซียวเหยาถือเป็นสำนักที่ชั่วร้าย ศิษย์ในสำนักล้วนเชี่ยวชาญในด้านเสริมพลัง ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้มีคุณธรรมรังเกียจ ข้าเคยเห็นเจ้าสำนักของสำนักนี้ด้วย คนผู้นี้สวมหมวกสานใบใหญ่ มีคลุมสีดำยาวถึงข้อเท้า ดูลึกลับซับซ้อน ไม่ใช่คนที่จะคบหาได้ ถ้าพวกเจ้าเจอคนผู้นี้ ต้องระวังตัวด้วย”ทันทีที่เย่จิ่งอวี้พูดจบ ก็มีคนตะโกน “ศิษย์พี่ฮวาเชียน เจ้าสำนักเซียวเหยามาเจ้าค่ะ”อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เย่จิ่งอวี้ ดวงตาของเย่จิ่งอวี้ก็เต็มไปด้วยความเคลือบแคลงสงสัย เขาผลักประตูเปิดออกเล็กน้อย ก็เห็นร่างสูงผึ่งผายกำยำยืนอยู่ข้างนอก ทั้งตัวปกคลุมไปด้วยผ้าโปร่งสีดำฮวาเชียนกำลังช่วยดูแลให้หวนไท่เฟยแช่ตัวในน้ำพุวิญญาณ สีหน้าของหวนไท่เฟยดีขึ้นมาก นางกำลังคุยกับฮวาเชียนเกี่ยวกับวัยเด็กของเย่จิ่งอวี้ เมื่อจู่ๆ ได้ยินว่าเจ้าสำนักเซียวเหยามาถึง นางก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ“พ่อบุญธรรมไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับสำนักเซียวเหยามากนัก ทำไมเขาถึงมาที่นี่ได้”หวนไท่เฟยคว้าเสื้อผ้ามาสวมท
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 686 ไม่พอใจแล้วอย่างไรเล่า
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ฉุยอวี้ก็พูดด้วยรอยยิ้ม “ที่แท้ผู้นี้ก็คือสามีของแม่นางอิน เสียมารยาทแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นข้าก็ไม่รบกวนแล้ว ถึงอย่างไรวันเวลายังอีกยาวนาน แล้วเราจะได้พบกันอีก”ฉุยอวี้หัวเราะ และเหาะขึ้นไปบนอากาศอินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว“ทำไมคนผู้นี้ถึงดูเป็นเสนียดจัง”ความรู้สึกนั้นทำให้นางนึกถึงอาซือหลานอย่างอธิบายไม่ถูกพอนึกดูอีกที เย่จิ่งอวี้และเสด็จอาได้ยืนยันด้วยตัวเองแล้ว ฉะนั้นเจ้าตัวหายนะนี้คงไม่ฟื้นคืนมาได้อีก บางทีอาจได้พบกับคนใจดี มาเก็บศพเขาไปก็ได้เย่จิ่งอวี้จับมืออินชิงเสวียน พูดด้วยความรังเกียจ “สำนักเช่นนี้จะมีคนดีได้อย่างไร เขามาที่นี่ ต้องเป็นเพราะพิณการเวกแน่ๆ”ครั้นแล้วเย่จิ่งอวี้ห็เล่าเรื่องข้อพิพาทระหว่างสำนักอวิ๋นซานและหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ให้อินชิงเสวียนฟัง“คนผู้นี้กับซูถูเป็นพวกไก่เห็นตีนงูงูเห็นนมไก่ตอนอยู่ที่ห้องทำงานของหมอเทวดาหนิง ที่ซูถูทำแบบนี้ เกรงว่าเขาจะมีส่วนพัวพันอยู่เป็นแน่”อินชิงเสวียนพยักหน้านางเพิ่งสัมผัสถึงประสบการณ์อานุภาพของพิณการเวก อาวุธลึกลับเช่นนี้ คงกระตุ้นความโลภของผู้คนมากมายอย่างแน่นอน“ถ้าเป็นเช
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 687 เป็นเช่นนี้น่ะเอง
แววตาของเจ้าสำนักเซี่ยวแปลกไป ลดฝ่ามือลงทันทีเย่จิ่งอวี้กระโดดขึ้นไปในอากาศ อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยอย่างเย็นชา“เหตุใดเจ้าสำนักเซี่ยวถึงไม่สู้ต่อล่ะ”เซี่ยวอิ๋นหวนรีบห้ามเขา ดุด้วยเสียงแผ่วต่ำ “อวี้เอ๋อร์ อย่าไร้มารยาทกับเจ้าสำนัก”เจ้าสำนักเซี่ยวยังคงยืนมองดูเขานิ่งๆ แววตาเต็มไปด้วยความคิดที่ซ้อนเป็นชั้นๆ ทำให้ผู้คนไม่สามารถคาดเดาได้ในเวลานี้ มีเสียงเจื้อยแจ้วดังมาจากด้านหลัง“เด็จพ่อ สวยแม่!”เสี่ยวหนานเฟิงทนอยู่ในห้องไม่ไหวอีก เมื่อมองดูโคมไฟที่ห้อยอยู่ข้างนอก ก็ตะโกนว่าจะออกมาดูอวิ๋นฉ่ายและจังอวี้จิ่นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตามใจเขา อุ้มเด็กออกไปเสียงร้องอันนุ่มนิ่มนี้ทำให้ทุกคนหันกลับมาพร้อมกันสีแดงอ่อนๆ ในดวงตาของเย่จิ่งอวี้ค่อยๆ จางหายไปเจ้าสำนักเซี่ยวก็มองไปในระยะไกลเช่นกัน“เด็กนี่เป็นใคร?”อินชิงเสวียนก้าวออกไปรับเสี่ยวหนานเฟิง โค้งคำนับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “นี่คือลูกชายของข้าและอาอวี้ เนื่องจากการเดินทางอันยาวนาน ผู้เยาว์ไม่วางใจที่จะทิ้งลูกไว้ในวัง จึงพาเขามาที่นี่ด้วยกัน”เมื่อได้ยินว่านี่คือหลานชายตัวน้อยของตัวเอง เซี่ยวอิ๋นหวนก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 688 การค้าสำเร็จ
ในเวลานี้ เจ้าสำนักเซี่ยวยืนอยู่บนยอดเขาด้วยดวงตาที่ลึกล้ำคู่หนึ่ง มองเข้าไปในค่ำคืนอันมืดมิดจากระยะไกล ปล่อยให้ลมหนาวพัดเสื้อคลุมพลิ้วสะบัด ส่งเสียงพึ่บพั่บดังสนั่น แต่เขายังคงยืนนิ่งไม่ไหวติงแสงจันทร์ทำให้เงาร่างของเขาทอดยาว ส่งเสริมให้ดูสง่าผ่าเผยเกรียงไกรมากขึ้น เขาเอามือไพล่หลัง คิ้วขาวขมวดมุ่น หัวใจเต้นตึกตักยากที่จะสงบลงได้นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาได้เห็นดวงตาเช่นนี้ ครั้งแรก คือตู้เยี่ยนศิษย์ในสำนักของเขาถ้าวันนั้นจู่ๆ เขาไม่ได้คลุ้มคลั่ง เจ้าสำนักเซี่ยวคงจะไม่สังหารเขาภายใต้ฝ่ามือ แต่ทำไมเย่จิ่งอวี้ถึงทำเช่นนี้หรือว่าที่ตู้เยี่ยนทำอะไรบางอย่างกับเขายิ่งเจ้าสำนักเซี่ยวคิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งว้าวุ่นใจ ซึ่งสิ่งที่ทำให้เขาว้าวุ่นใจมากที่สุดก็คือ ประวัติชีวิตของตู้เยี่ยน เขาอาจจะ...เจ้าสำนักเซี่ยวกำลังจมอยู่ในห้วงความคิด เมื่อจู่ๆ ได้ยินเสียงเสื้อผ้าดังมาจากข้างหลัง พอหันกลับไป ก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเขาอดไม่ได้ที่จะตะโกนด้วยความโกรธ “ใครมาพรางเป็นเทพแสร้งเป็นผีอยู่ที่นี่”คลื่นน้ำแผดคำรามอยู่ข้างหน้า พายุคลั่งหวีดหวิวข้างหลัง แต่กลับไม่มีใครตอบสนองเจ้าสำนักเซ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 689 ชายชราหัวแข็ง
ท่ามกลางคลื่นและลมแรง ในที่สุดคืนเดือนหงายก็ต้อนรับแสงพระอาทิตย์ที่สาดส่องอินชิงเสวียนอาศัยอยู่ในหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ จึงไม่อาจตื่นสายเกินไปได้พอฟ้าสาง นางก็สวมเสื้อผ้าแล้วลุกขึ้นนั่งเมื่อเปิดประตู เห็นฮวาเชียนที่ถือชามยาอยู่ทันที“อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะท่านอาฮวา”อินชิงเสวียนยิ้มและกล่าวทักทายฮวาเชียนชอบอินชิงเสวียนมาก ถามอย่างอ่อนโยน “ทำไมเจ้าตื่นเช้าขนาดนี้”“นอนอิ่มพอแล้ว ท่านแม่ตื่นหรือยัง”“ตื่นมาสักพักแล้ว นี่คือยาที่หมอเทวดาหนิงให้ไว้ก่อนหน้านี้ ข้าจึงต้มมาหน่อย”“ข้ายังมีน้ำพุยาอยู่ ให้ท่านแม่ดื่มด้วยเถอะ”ก่อนอินชิงเสวียนเดินทางจากมา นางได้ทิ้งน้ำพุวิญญาณให้กับตระกูลอินไว้มาก สำหรับแม่สามีของนาง นางย่อมไม่ตระหนี่ถี่เหนียวอยู่แล้วฮวาเชียนพยักหน้าขอบคุณทันที ในที่สุดนางก็เข้าใจแล้วว่า ทำไมหลายวันก่อนอินชิงเสวียนถึงให้นางดื่มน้ำบ่อยๆ คิดว่าที่นางฟื้นตัวเร็วมากขนาดนี้ ต้องเพราะผลของน้ำพุยานี้เมื่อคิดได้ดังนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขอบคุณ“ต้องขอบคุณชิงเสวียนมาก”“เราคนกันเอง ไม่ต้องเกรงใจ”อินชิงเสวียนแกล้งทำเป็นเดินกลับไปเอาน้ำในห้อง แล้วหยิบกาน้ำพุวิญญาณออกมา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 690 จะให้เขาสมหวังได้อย่างไร
สำนักอวิ๋นซานซูถูนั่งอยู่ในห้องด้วยใบหน้ามืดมน ในใจแทบอยากจะถลกหนังดึงเส้นเอ็นของอินชิงเสวียนออกมา หากไม่ใช่เพราะนังเด็กบ้านั่นโผล่ออกมา พิณการเวกก็อาจจะตกอยู่ในมือของเขาแล้ว ยิ่งเมื่อคิดว่าหลิวจิ่งก็เป็นคนที่คนอื่นส่งมา ก็ตบมือลงบนโต๊ะอย่างอดไม่ได้เรื่องนี้ ไม่มีวันเลิกราไปง่ายๆ แน่แต่ไม่รู้ว่าด้วยเหตุใด จึงไม่มีข่าวจากฉุยอวี้ในเวลานั้นตกลงกันไว้แล้วแท้ๆ ว่าเขาจะมาเสริมทัพภายหลัง เชื่อว่าเขาคงเห็นนังเด็กบ้านั่นและหลิวจิ่งแล้ว ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ลงมือหลังจากคิดใคร่ครวญเรื่องนี้แล้ว ซูถูก็ตัดสินใจไปพบกับฉุยอวี้ ถามเขาว่าเขามีเจตนาอะไรกันแน่หลังจากเดินเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา ก็มาถึงสถานที่ที่ทั้งสองมักจะนัดพบกัน หลังจากนั้นไม่นาน ฉุยอวี้ก็ออกมาจากทางลับ“ผู้อาวุโสซูรีบร้อนมาที่นี่เช่นนี้ มีเรื่องอะไรหรือ”ซูถูแค่นเสียงหึและพูดว่า “เรื่องเมื่อคืนก่อน เดาว่าเจ้าสำนักฉุยจะสังเกตเห็นแล้ว หรือจะปล่อยให้พวกเขานำพิณกลับไปที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้”ฉุยอวี้นั่งบนเก้าอี้ พูดเนิบๆ ไม่ช้าไม่เร็ว “ไม่เช่นนั้นจะทำอะไรได้อีก ในสายตาของทุกคน แม้ว่าเราสองสำนักจะร่วมมือกันก็ไม่สามารถหยุ
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1308 ในตำราไม่ได้กล่าวไว้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1307 ครอบครัวฝ่ายสามีกับครอบครัวฝ่ายภรรยา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1306 หรือว่าชอบพ่อของนาง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1305 นักปราชญ์กล่าวว่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1304 เป็นโชคดีของใต้หล้า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1303 น้อมรับเสด็จท่านราชา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1302 ผ่าวิถีแห่งสวรรค์
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1301 ใบมีดแห่งมิติออกโรง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1300 ลำดับในยุทธจักร
