ตอนที่ 8 เสียงขอความช่วยเหลือ

ตอนที่ 8 เสียงขอความช่วยเหลือ

1 สัปดาห์ต่อมา 

“ เดินเร็วๆหน่อยได้ไหมชักช้าอยู่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันต้องมานั่งรอเธอป่านนี้ฉันก็คงมาทันเวลาเพื่อนฉันเปิดงานไปแล้ว หน้าหงุดหงิดจริงๆไม่รู้จะตามมาทำไมนักหนา “ 

เสียงคฑาวุธเอ่ยเนื่องจากวันนี้เขาต้องบินมาที่ภูเก็ตเพื่อมาร่วมงานเปิดรีสอร์ทของเพื่อนสนิทอย่างวอร์ม แต่ก็ต้องมาหงุดหงิดเพราะเขานั้นดันต้องมานั่งรอหญิงสาวร่างบางที่มีศักดิ์เป็นน้องสาว ทั้งๆที่เขาก็ไม่อยากจะให้เธอมาด้วยเลยสักนิด แต่ก็ยังไม่วายที่ผู้เป็นปู่จะบังคับให้เธอมาด้วย เขาละไม่เข้าใจเลยจริงๆว่างานเพื่อนของเขาแท้ๆมันไปเกี่ยวอะไรกับผู้หญิงตรงหน้านี้ด้วย 

“ ขอโทษคะ “ 

“ พูดเป็นอยู่แค่คำเดียวหน้าเบื่อ ทีหลังหัดปฏิเสธปู่ฉันบ้างก็ได้งานเพื่อนสนิทของฉันมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอสักนิด ไม่รู้ว่าจะมาทำไม  “

“........”

ฟ้าลดาไม่ตอบเธอเอาแต่เงียบ เพราะที่เขาพูดมันก็คือความจริงงานเพื่อนของเขามันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลยสักนิด แต่จะให้ทำยังไงในเมื่อเธอไม่สามารถที่จะปฏิเสธผู้เป็นปู่ได้ ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะมีศักดิ์เป็นหลานสาวอีกคนของบ้านแต่เธอก็ไม่เคยลืมว่าจริงๆแล้วตัวเองเป็นใคร แค่พวกท่านมีพระคุณอุปการะเธอแค่นี้ก็ถือว่าดีเท่าไหร่แล้ว 

และดูเหมือนว่าการที่เธอไม่ปฏิเสธในครั้งนี้มันกลับทำให้ชายหนุ่มอย่างคฑาวุธไม่พอใจ เดิมทีเขาก็ไม่ชอบขี้หน้าเธออยู่แล้วยิ่งเธอมาวุ่นวายในชีวิตของเขา เขาก็จะยิ่งไม่ชอบเธอเข้าไปกันใหญ่ 

“ และดูเธอสิแต่งตัวบ้าบออะไรวะ ไม่มีความสวยเลยสักนิด ใส่แว่นก็หนาเตอะ รสนิยมก็บ้านนอกมากบอกตามตรงนะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่มีความสวยเลยสักนิด ถ้าบนโลกนี้มีผู้หญิงอย่างเธอแค่เพียงคนเดียวฉันก็ไม่เอามาทำพันธุ์เด็ดขาด และที่สำคัญอย่ามาเดินใกล้ฉันนะฉันอายคนอื่นเขา “ 

คฑาวุธเอ่ยเพราะตอนนี้หญิงสาวใส่ชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนขายาวธรรมดา มันจึงทำให้ปกปิดไปหมดทุกสัดส่วน เขาก็ไม่เข้าใจว่าเธอจะปกปิดเนื้อตัวอะไรขนาดนั้นไม่มีส่วนไหนที่น่าสนใจเลยสักนิด ยังไม่พอใบหน้าก็ไม่เคยมีเครื่องสำอางตกแต่งอยู่เลยสักชิ้น แถมยังมีแว่นตาหนาเตอะที่ไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่สามารถมองทะลุผ่านไปถึงดวงตาได้

ผมพูดจริงๆนะอย่าหาว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยดูสภาพของเธอสิไม่ต่างอะไรไปจากแม่ค้าขายของอยู่ในตลาดนัดเลย เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ขายาวนี่ใครเขาสั่งเขาสอนกันว่าให้แต่งตัวแบบนี้มางานเฉลิมฉลอง ผมล่ะโคตรจะเซ็งเลย

เดิมทีตอนแรกผมก็ว่าจะมาคนเดียวแต่อยู่ๆปู่ก็ดันบอกว่าให้พาผู้หญิงคนนี้มาด้วย ผมก็ไม่เข้าใจว่างานเพื่อนของผมมันไปเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ ถ้าไม่ติดว่าเป็นคำสั่งของปู่ผมไม่พาเธอมาด้วยจริงๆหรอกผมอายคนอื่นเขา 

ชายหนุ่มเอ่ยจบก็ทำการสาวเท้าเดินตรงไปหาเพื่อนๆของเขาทันที ทิ้งไว้ให้เธออยู่ในฝูงผู้คนมากมายทั้งๆที่ไม่ได้รู้จักกับใครเลยแม้แต่คนเดียว 

“ ว่าไงไอ้คิมมาสายนะวันนี้ “ (เวย์)

เสียงเซอร์เวย์พูดเเพราะเขาเห็นว่าปกติเพื่อนจะไม่เคยสายแต่วันนี้นอกจากคิมจะมาไม่ทันวอร์มเปิดงานแล้ว ยังมีสาวข้างกายติดตามมาด้วยอีกคน

“ เออโทษทีวะมัวแต่นั่งรอใครบางคน ชักช้า ลีลา อืดอาด ไม่รู้ว่าจะตามมาทำไม “ 

“ มึงหมายถึงผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นใครหรอ “ (ภูมิ)

“ ช่างเถอะไม่ต้องไปสนใจ ไหนๆงานก็เปิดแล้ว มาแดกเหล้ากันหน่อยดีกว่า “ 

คิมเอ่ยตัดบทเพราะเขาไม่อยากพูดอะไรถึงหญิงสาวที่มาด้วยไหนๆงานก็เปิดแล้วเขาจึงชวนเพื่อนๆทุกคนมาดื่มฉลองให้แก่วอร์มกันดีกว่า 

“ แล้วน้องคนนั้นล่ะมึงจะไม่สนใจหน่อยเหรอ มึงเป็นคนพาเธอมานะ “ (วอร์ม)

เป็นเสียงของวอร์มเพราะเขาเห็นว่าหญิงสาวที่เพื่อนพามาเธอดูไม่รู้จักกับใคร อีกทั้งคนพามาก็ยังไม่สนใจอีก เขาคิดว่าบางทีเพื่อนก็หน้าจะแนะนำให้ได้รู้จัก หรือไม่ก็ควรจะทำให้มันดีกว่านี้ในฐานะที่เป็นคนพาเธอมาด้วย

“ ปล่อยไว้อย่างนั้นแหละคงจะไปไหนได้ไม่ไกล ก็คงจะเดินอยู่แถวๆนี้ขากลับค่อยว่ากันอีกที “ 

คิมตอบเพื่อนๆเพราะเขาไม่ได้สนใจหญิงสาวที่พามาด้วยเลยสักนิด กลับกันยังบอกให้เพื่อนเลิกสนใจเพราะยังไงเธอก็ไม่สามารถไปไหนได้ไกลอยู่ดี 

และเมื่อเพื่อนๆของเขาเห็นแบบนั้นก็ไม่พูดอะไรต่ออีก เพราะคิดว่าคิมคงไม่อยากที่จะเล่าอะไรให้ฟังตอนนี้ เอาไว้ถ้าเพื่อนอึดอัดอยากที่จะระบายขึ้นมาจริงๆเดี๋ยวก็คงจะเล่าออกมาให้ได้ฟังเอง

“ เออมาๆ แดกครับ “

แกร้ง 

อีกด้าน

#ฟ้าลดา

หลังจากที่พี่คิมเดินออกไปหาเพื่อนๆโดยที่เขาไม่คิดจะรอฉันเลยสักนิด นั่นจึงทำให้ฉันรู้ว่าเขาไม่ต้องการที่จะเดินใกล้ฉันอย่างที่ได้พูดเอาไว้จริงๆ ก็ไม่รู้ว่าเขาจะจงเกลียดจงชังฉันไปถึงไหน ทั้งๆที่ฉันก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่อยู่บนโลกใบนี้เหมือนๆกันกับเขา

ยอมรับเลยว่าวันนี้ฉันแต่งตัวเชยเกินไปจริงๆถ้าเทียบกับผู้คนมากมายที่อยู่บนเกาะแห่งนี้ ก็จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อฉันเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวไม่เป็นอีกทั้งเครื่องสำอางก็ยังไม่เคยได้ใช้เลยสักนิด มันก็ไม่แปลกอะไรที่ไม่ว่าจะไปไหนฉันก็มักจะแต่งตัวแบบนี้อยู่เสมอ 

คิดแล้วมันก็รู้สึกเสียใจฉันรู้ดีว่าเขาไม่ชอบฉันมากแค่ไหนแต่ก็ไม่เห็นจะต้องมาพูดอะไรแบบนั้นใส่กันเลย จริงอยู่ที่เขามีใบหน้าหล่อเหลาสาวๆมากมายก็ร่ายล้อม แต่ที่บอกว่าถ้ามีผู้หญิงอย่างฉันอยู่บนโลกนี้เพียงคนเดียวเขาก็ไม่คิดที่จะเอามาทำพันธุ์ 

และคำพูดนี้มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บมากเลยนะเพราะเหมือนกับว่าฉันมันเป็นตัวน่ารังเกียจที่ไม่สามารถจับต้องได้หรือถ้าให้พูดทางการแพทย์ก็คือเป็นตัวเชื้อโรคที่มีแต่คนไม่อยากเข้าใกล้ 

“ ช่างเถอะฟ้าลดายังไงเสียตอนนี้แกก็หนีอะไรไปไม่ได้อีกแล้วชีวิตของแกมันก็ได้แค่นี้ ดีเท่าไหร่ที่มีคนอุปการะเลี้ยงดูแถมยังยกย่องให้เป็นถึงคุณหนูของบ้าน ถึงแม้จะลำบากใจหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าไม่มีที่ซุกหัวนอน เอาไว้สร้างหลักปักฐานของตัวเองได้เมื่อไหร่ค่อยขออนุญาตออกไปใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง “ 

ฟ้าลดาพึมพำกับตัวเองเบาๆทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นถือว่าเป็นเรื่องที่โชคดี ถึงแม้ว่าการที่เข้าไปอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่จะมีความอึดอัดใจไม่น้อย แต่มันก็ยังดีกว่าที่เธอไม่มีที่ซุกหัวนอนเอาไว้รับปริญญาเสร็จเมื่อไหร่เธอจะออกไปหางานทำทันที และพอมีเงินเธอก็จะขออนุญาตผู้มีพระคุณออกไปใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง ทีนี้ผู้ชายที่เขาเกลียดเธอก็จะไม่ต้องมาทนเห็นหน้ากันอีกต่อไป 

ฟ้าลดาเดินลัดเลาะชมวิวมาเรื่อยๆจนไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอนั้นได้เดินออกมาไกลแล้ว ด้วยความที่บนเกาะแห่งนี้ค่อนข้างที่จะสวยงามอีกทั้งบรรยากาศก็สุดแสนจะดี นั่นจึงทำให้เธอเดินเพลินจนไม่ทันได้มองว่าตอนนี้เธอได้เดินมายังอีกซีกหนึ่งของเกาะแล้ว 

“ ว้าวตรงนี้ก็มีบ้านคนด้วยแฮะ หรือนี่จะเป็นบ้านพักที่เพื่อนของพี่คิมอาศัยอยู่ บรรยากาศก็ดีแถมบ้านก็สวยใช่เล่นเลย “ 

ฟ้าลดาพึมพำคนเดียวเพราะบ้านหลังนี้ค่อนข้างที่จะสวยแถมตั้งอยู่ใกล้ๆบริเวณชายหาด มันให้ความรู้สึกสดชื่นสบายตาอีกทั้งลมทะเลก็พัดโชยเข้ามา นั่นจึงทำให้เธอคิดว่าคนที่เป็นเจ้าของคงอยู่สุขสบายน่าดูเลย 

สองเท้าเล็กทำการก้าวเข้าไปนั่งยังบริเวณกระท่อมมุงหลังคาที่โดยรอบข้างไม่ได้มีอะไรกั้นบ่งบอกว่ามันคือที่นั่งพักผ่อนรับลมชมวิว ซึ่งเธอคิดว่าเจ้าของบ้านคงจะสร้างเพื่อเอาไว้นั่งผ่อนคลายและดูพระอาทิตย์ตกยามเย็น 

“ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย ฮือ ฮือ เจ็บ เจ็บท้องเหลือเกิน “ 

และในขณะที่ฟ้าลดานั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่ๆก็ได้ยินเหมือนเสียงผู้หญิงร้องขอความช่วยเหลือ นั่นจึงทำให้เธอต้องส่ายสายตาไปมอง แต่แล้วปรากฏว่ามันมีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในบ้านพักหลังใหญ่ที่เธอได้เห็นเมื่อสักครู่นี้ และเสียงร้องของผู้หญิงคนนั้นมันก็บ่งบอกว่าเธอจะต้องเป็นอะไรอยู่สักอย่างแน่ๆ 

ฟ้าลดาไม่รอช้ารีบวิ่งไปหาต้นเสียงนั้นทันที เพราะไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นใครและกำลังเกิดเหตุอะไรอยู่ แต่ด้วยความที่เธอนั้นเป็นพยาบาลสัญชาตญาณมันบอกว่าต้องรีบเข้าไปช่วยเหลือ

“ คะ คุณ เป็นอะไรค่ะ “

หลังจากที่ฉันวิ่งมาที่บ้านพักหลังใหญ่ก็เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาสะสวยกำลังร้องขอความช่วยเหลืออยู่และดูท่าเธอคนนี้ก็คงจะมีอายุใกล้เคียงกับฉันหรืออาจจะน้อยกว่าฉันแค่ไม่กี่ปี

“ ฉันเจ็บท้องคะ ฉันกำลังจะคลอดลูก “ 

เป็นเสียงของน้ำอิงเพราะตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บท้องมากเหลือเกิน เจ็บแบบจะอดทนไม่ไหวอีกต่อไป ถ้าขืนสามีของเธอยังไม่มา มีหวังเธอได้คลอดมันบนเกาะแห่งนี้เป็นแน่ และเมื่อฟ้าลดาได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกตกใจขึ้นมานิดหน่อย แต่ก็พยายามรวบรวมสติเพราะตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องช่วยคนเจ็บตรงหน้านี้ให้รอดปลอดภัยก่อน 

เอาไงดีวะยัยฟ้าเอ้ยถึงแกจะเป็นพยาบาลแต่ก็ไม่มั่นใจในฝีมือของตัวเอง ไม่ใช่ว่าไม่เคยได้รับการฝึกอบรมแต่อันนี้มันคือของจริงถ้าทำพลาดขึ้นมาแล้วเด็กเสียชีวิตจะทำยังไง 

“ ใจเย็นๆนะค่ะคุณแม่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ฉันเป็นพยาบาลคะตอนนี้คุณมีลมเบ่งแล้วหรือยังค่ะ “ 

ฟ้าลดารวบรวมความกล้าก่อนที่จะถามน้ำอิงออกไปเพราะตอนนี้เธอเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้ามีอาการไม่ไหว ก่อนที่เธอจะแนะนำตัวเพราะเธอเกรงว่าหญิงสาวตรงน่าจะไม่ไว้ใจคนแปลกหน้าอย่างเธอ

“ ลมเบ่งเป็นยังไงค่ะฉันไม่เข้าใจ “

“ คืออาการของคนจะคลอดคะ คุณแม่มีลมตรงช่วงก้นหรือเปล่าค่ะ “ 

“ คะมีคะตอนนี้มีมากๆเลยความรู้สึกเหมือนมันจะออก “ 

เมื่อน้ำอิงรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเป็นพยาบาล นั่นจึงทำให้เธอไม่รอช้ารีบพูดออกไปทันที เพราะตอนนี้เธอรู้สึกแบบที่พยาบาลบอกไว้จริงๆ และในขณะที่ฟ้าลดากำลังจัดท่าทางให้น้ำอิงเพื่อเตรียมที่จะคลอดอยู่นั้น แม่บ้านที่เข้าไปโทรศัพท์ก็ได้เดินออกมาพอดี ก่อนที่เธอจะตกใจเพราะไม่รู้ว่าผู้หญิงที่มาใหม่กำลังจะทำอะไรนายหญิงของเธอหรือเปล่า 

“ ว้ายตายแล้วคุณเป็นใครค่ะ “ 

#เอาล่ะสิมาลุ้นกันว่ายัยน้องฟ้าจะทำได้ไหม แล้วเด็กจะปลอดภัยหรือเปล่า มาตามลุ้นกันได้ตอนต่อไปนะค่ะถ้าใครติดตามไรท์มาตั้งแต่เรื่องแรกจะรู้นะค่ะว่าน้ำอิงเป็นใครและคู่กับใคร 

ซึ่งนิยายของไรท์เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 4 

รวมอยู่ในเซ็ตเพื่อนสนิททั้ง 4 และอีพี่คิมก็เป็นลำดับที่ 4 (เรื่องสุดท้ายของเซ็ต )

สำหรับใครที่อยากอ่านตั้งแต่เรื่องแรกจนเรื่องสุดท้ายก็ไปตามอ่านได้เลยนะค่ะไรท์ลงไว้ให้หมดเรียบร้อยแล้วจ้า อยากให้อ่านครบทั้งทีมนะรับรองความสนุกแน่นอน  ปล.มี E-book ทุกเรื่องจ้า 

เรื่องที่ 1 

เมียตีทะเบียน



เรื่องที่ 2 

คืน one night 



เรื่องที่ 3 

เผลอใจรัก❤️มาเฟียเถื่อน