LOGINShare
ตอนที่ 17 ออกตามหา [2]
Last Updated:
2025-03-03 22:20:49
Related chapters
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 18 ฤทธิ์สุราดอกท้อ [1]
“อื้อ ข้ามึนหัว ปล่อยข้านะ อื้อปล่อย เร็วเข้า” เรือที่โคลงเคลงไปมาเริ่มทำให้หลิวฟางอี้รู้สึกเหมือนราวถูกจับหมุนไปหมุนมาจนไม่อาจจะทนไหวอีกต่อไป หากแต่เมื่อขืนตัวออกจากอ้อมกอดของคนที่ประคองกอดนางแน่นอยู่ในตอนนี้ ก็ทำเอาคิ้วงามนิ่วขมวดอย่างนึกรำคาญใจ และในเมื่อสะบัดตัวเช่นไรก็ไม่ยอมปล่อยเช่นนั้นนางคงไม่เกรงใจแล้วกัน“อุ๊ป อุ๊แหวะ อึก ฮือ ปวดหัว”ทันทีที่เรือจอดเทียบท่าหลิวฟางอี้ก็ระบายทุกสิ่งอย่างออกมาใส่ผู้ที่พยุงนางอยู่ตอนนี้อย่างสิ้นฤทธิ์ ร่างทั้งร่างทิ้งน้ำหนักลงอย่างเหนื่อยอ่อนเปลือกตาหนักอึ้งจนเกินไปที่จะเปิดขึ้นมองว่าคือผู้ใด“หลิว! ฟาง! อี้! นี่เจ้า ฮึ่ย!” ฟู่หลางเทียนโกรธจนใบหน้าที่ขาวราวหิมะเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ดวงตาแดงก่ำราวมีไฟลุกโชน เกรงว่านี้นับเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยมีผู้ใดทำให้เขาโกรธจนตัวสั่นได้เท่าสตรีในอ้อมแขนได้เพียงเท่านี้ ในตอนนี้เขาแทบอยากยกมือบีบคออวบ ๆ ของนางให้หักเสียคามือ คุณชายที่รักความสะอาดเช่นเขาเบ้หน้าอยากนึกสะอิดสะเอียดกับสิ่งที่เปรอะเลอะไปทั่วทั้งอาภรณ์ตัวหรูอยู่ในตอนนี้ ปากก็ตะโกนเสียงเข้มเอ่ยสั่งบ่าวรับใช้คู่กายให้เร่งไปเตรียมน้ำอุ
Last Updated : 2025-03-04สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 19 ฤทธิ์สุราดอกท้อ [2]
“สตรีไร้ความคิด!”ตู้ม ซ่า!“มานี่!”“ปล่อยข้านะ อื้อ อย่าทำ” ร่างที่อาภรณ์เปียกโชกไปด้วยน้ำไปทั้งตัวถูกร่างใหญ่ของหลางเทียนจับตรึงมือขึ้นเหนือศีรษะ หน้าอกนุ่มหยุ่นถูกแผ่นอกแกร่งบดเบียดจนล้นออกจากสาปอาภรณ์ตัวงาม แผ่นหลังบางเจ็บระบมจากแรงกระแทกกับขอบอ่างจนต้องร้องออกมาอย่างเจ็บร้าว ในตอนนี้เรียกได้ว่าสร่างเมาเป็นปลิดทิ้ง ทำไมกัน! ทำไมนางยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ นี่เขาจะตามทำลายล้างไปเสียเมื่อไหร่กัน“ฟู่หลางเทียน นี่เจ้า! ปะปล่อยข้านะ” สองร่างแนบชิด ยิ่งนางดิ้นกายแกร่งของเขายิ่งบดเบียดเข้ามา ซ้ำมือหนาอีกข้าที่ว่างจากการรวบตรึงข้อมือสวย ยังสาละวนกับการดึงทึ่งเอาเสื้ออาภรณ์ของนางออกจนเสี่ยวฟางรู้สึกแสบผิวไปหมดเฮือก! ฟู่หลางเทียนที่ตอนแรกตั้งใจจะจับคุณหนูหลิวล้างเนื้อล้างตัวอาบน้ำชำระคราบอาเจียน ทั้งกลิ่นสุราให้สะอาดและสร่างเมา กลับพบว่าตนเองคิดผิดมหันต์ ร่างอวบอิ่มขาวโพล้น หน้าอกนุ่มลื่นอวบใหญ่ที่กำลังเบียดชิดและถูไปมาจากแรงดิ้นของเจ้าตัวในตอนนี้ ปลุกมังกรตัวเขื่องที่หลับใหลอยู่ด้านล่างให้ผงาดขึ้นอย่างน่าประหลาด ทำไมเพียงสัมผัสเขากลับตื่นตัวเร็วถึงเพียงนี้ ทั้งที่กับคุณหนูฟ่านทำมากกว่านี้ยังไม่
Last Updated : 2025-03-04สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 20 เหนือการควบคุม [1]
“อื้อ” ดวงตาของเสี่ยวฟางเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจ ริมฝีปากถูกปากหนาชื้นร้อน ๆ ของคุณชายฟู่ดูดดึงไปมา อารามตกใจไม่ทันตั้งตัวทำให้เสี่ยวฟางลืมขัดขืนไปชั่วขณะ ในหัวมึนงงไม่แน่ว่าเป็นเพราะฤทธิ์สุราดอกท้อที่นางร่ำดื่มหรือเพราะปากหนาของปีศาจฟู่ในตอนนี้อยู่กันแน่ผึ่ง! ไม่เพียงสติของคุณหนูหลิวแต่สติของฟู่หลางเทียนเองก็ขาดผึ่งเช่นกัน เมื่อโดนความนุ่มหยุ่นของสตรีตัวอวบดึงดูด ยิ่งได้แนบชิดยิ่งอยากแนบชิดขึ้นไปอีก และยิ่งนึกไปถึงร่างของนางถูกบุรุษอื่นครอบครองแล้วล่ะก็‘ไม่มีทาง!’“อื้อ” เสี่ยวฟางทำได้เพียงส่ายบิดตัวไปมาประท้วงเมื่อจูบที่แผ่วเบาในคราแรกแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงแถมนางยังรู้สึกเจ็บแปลบและได้กลิ่นเลือดคราวคลุ้งไปทั่วทั้งปาก“อื้ม เสี่ยวฟางเจ้ามันปีศาจน้อย อื้ม อยู่นิ่ง ๆ จิ๊!” หลังถอนจูบจากปากบางที่หวานล้ำราวน้ำผึ้งของนาง ฟู่หลางเทียนก็อ้อยอิ่งพรมจูบไปทั่วทั้งหน้าเนียนขาวใสกระจ่าง ก่อนจะลากจูบลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่น กลิ่นกายนางหอมสะอาดเป็นเอกลักษณ์ไม่หอมฉุนเช่นสตรีทั่วไป และคุณหนูฟ่านคนรักที่เขาเคยได้กลิ่น ซึ่งกลิ่นพวกนั้นผู้ใดกันบอกพวกนางว่ามันหอม มันฉุนมากต่างหากเล่า!เฮือก!“อื้อ คะคุณชา อ๊ะ
Last Updated : 2025-03-05สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 21 เหนือการควบคุม [2]
“อ๊า สะเสี่ยวฟาง อื้ม!”“อื้ม อือ” ฟู่หลางเทียนคำรามเสียงต่ำ ใบหน้างดงามราวหยกสลักแหงนเงยเชิดขึ้น ก่อนจะก้มมองสตรีใต้ร่างที่บัดนี้จิกเล็บลงที่บ่าแกร่งของตนจนรู้สึกเจ็บปลาบ ดวงตาหลับพริ้มขนตางอนดกดำชุ่มเปียก ใบหน้าแหงนเงยเชิดขึ้นไม่ต่างจากตนเมื่อครู่ น้ำที่กระเพื่อมจากแรงเคลื่อนไหวรุนแรงทำให้ยิ่งเร้าอารมณ์ของคุณชายฟู่เป็นยิ่งนัก และก่อนที่เขาจะทนไม่ไหว“สะเสียวฟาง”“อื้อ ทะท่าน” เสี่ยวฟางผวาเปิดเปลือกตาขึ้นทันทีเมื่ออารมณ์ที่กำลังวาบหวามรุนแรงที่ถูกปลุกขึ้นจนลุกโชนหยุดชะงักลง สองแขนรีบยกตวัดกอดรอบคอแกร่งอย่างรวดเร็วราวกลับกลัวว่าเขาจะทิ้งนางไว้เช่นนี้ฟู่หลางเทียนจงใจหยุดกายแกร่งตัวเองไว้ ก่อนจะแสร้งขยับเอวออก หากแต่ขาเปลือยเปล่านุ่มลื่นของนางกลับตวัดเกี่ยวไว้แน่น ทำเอาใบหน้าที่เรียบนิ่งของคุณชายฟู่กดยิ้มลึกที่มุมปากอย่างชอบใจ นางทรมานฝ่ายเดียวเสียเมื่อไหร่กัน เขาเองก็แทบปริแตกแต่อยากได้ยินถ้อยคำเรียกหวานหนูซักคำต่างหากเล่าเขาถึงยอมทรมานอยู่เช่นเวลานี้“อ๊ะ ทะท่าน” เสี่ยวฟางเอ่ยเสียงหวานสั่นสะท้าน“ฮื้ม ว่าไงเล่าเด็กน้อย อ่าห์เจ้าอย่ารัดข้าแน่นขะขาของเจ้า” ฟู่หลางเทียนกัดฟันเอ่ย“ย่ะอย่
Last Updated : 2025-03-05สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 22 ข้อห้าม [1]
[เรือนซูเมิ่ง] “นี่ ๆ เจียวมิ่ง ๆ เจ้าว่าตะวันสายโด่งป่านนี้แล้ว คุณชายยังไม่ตื่น เจ้าว่า...แบบว่าเมื่อคืน...”“หยุดเลยนะเจ้าเด็กแก่แดด” เจียวมิ่งต่อว่าสาวใช้ที่กำลังทำตัวราวอยากรู้อยากเห็นเสียเต็มทน“หรือเจ้าไม่อยากรู้กันเล่า ห่ะ นะนั่นอย่าคิดว่าข้าไม่รู้น้า เจ้าก็อยากรู้เช่นกันใช่รึไม่เล่า”“อย่ามารู้ดีไปกว่าข้า ไป ๆ ไปรีบจัดเตรียมตั้งโต๊ะอาหาร เร็ว!”“อ๊ะ ไปก็ได้ ชิ!” คล้อยหลังสาวใช้เฉินเจียวมิ่ง บ่าวรับใช้ข้างกายคุณชายฟู่หลางเทียนมานาน ก็ค่อย ๆ ก้าวย่องเดินไปใกล้บานประตู ก่อนจะมองซ้ายแลขวาเมื่อเห็นว่าทั่วบริเวณเรือนนอนไม่มีผู้ใด ก็รีบแนบหูกับประตูเพื่อฟังความเป็นไปของผู้เป็นนาย“อื้อ ปวดหัว ฮ้าว” หลิวฟางอี้ยกมือขึ้นบิดตัวพลิกไปมาอย่างนึกเกียจคร้าน ก่อนที่เปลือกตัวจะขยับขยุกขยิกไปมาแล้วค่อย ๆ เปิดขึ้นช้า ๆ“ฮึ! ที่นี่ ที่ไหนกัน” เปล่งเสียงแหบแห้งออกมาพร้อมกับเด้งตัวลุกขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นห้องที่ไม่คุ้นเคย โอ๊ะ! พลันภาพสุดท้ายก่อนสติจะหลับวูบก็ฉายวนไปมาในหัว ใบหน้าแดงก่ำห้อร้อนขึ้น และก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงกระแอมทุ้มอยู่อีกฟากของเตียงที่นางนั่งอยู่“อะแฮ่ม” ฟู่หลางเทียน
Last Updated : 2025-03-05สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 23 ข้อห้าม [2]
ผลั๊วะ!“อะเอ่อคุณหนูหลิว” เจียวมิ่งตกใจเมื่อจู่ ๆ ประตูก็ถูกเปิดออกโดยไม่ทันตั้งตัว“เจ้าไปส่งข้าที่จวนตระกูลหลิวที”“เอ่อ..ขอรับ” เจียวมิ่งไม่กล้าตอบตกลงในทันที แต่เมื่อมองเลยร่างของคุณหนูหลิวนางเข้าไปเห็นผู้เป็นนายพยักหน้าก็ขานรับอย่างไม่อิดออด[ตระกูลหลิว] ประมุขของตระกูลหลิวพร้อมกับฮูหยินรอง และเจิ้งซิน ชะเง้อคอคอยมองทางแล้วมองทางอีกเมื่อตะวันขึ้นจนป่านนี้หากแต่ยังไร้วี่แววของบุตรสาว“ยัยหนูทำไมยังไม่กลับ”“นายท่านใจเย็นเถิดเจ้าค่ะ เสี่ยวฟางนางอาจกำลังมา” ฮูหยินว่านเองก็กระวนกระวายไม่ต่างกัน“คุณหนูนะคุณหนู”“เป็นเช่นไรเล่าฮูหยินเป็นข้าและเจ้าที่รักนางจนเกินไป จนนางฮึ่ย! เจ้าเด็กคนนี้ เห็นทีข้าต้องรีบหาบุรุษซักตระกูลให้นางเสียแล้ว!”เมื่อรอแล้วรอเล่ายังไร้วี่แววของบุตรสาว บิดาเช่นเขาก็อยู่ไม่สุข นี่ต้องรีบไปประชุมการค้าอีก ปีนี้ตระกูลหลิวประสบปัญหาผ้าและไหมที่เก็บในคลังเริ่ม ร่อยหรอจึงไม่มีสินค้าใหม่ ๆ ออกมาวางขาย คนงานก็มากทั้งที่อยู่ด้วยกันมานานและพึ่งมาอยู่ หลายร้านของตระกูลที่ตั้งอยู่ต่างแคว้นเริ่มจะถูกขายทอดตลาด บุตรสาวเพียงคนเดียวนางก็ไม่มีทีท่าจะสนใจวิชาการค้าเท่าที่ควร
Last Updated : 2025-03-05สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 24 ก่อนมรสุมพัดผ่าน [1]
[สมคมการค้าเจียงซี] หลิวตงหยาง ที่รับหน้าที่เป็นประมุขสมาคมการค้าของเจียงซีอยู่ในปัจจุบันวาดขาก้าวเดินเข้าสู่โถงประชุมใหญ่อย่างมั่นคงทุกอย่างก้าว สมาคมการค้าแห่งนี้เป็นกลุ่มพ่อค้าทั้งสามตระกูลใหญ่แห่งเจียงซีรวมกันสร้างขึ้นเพื่อควบคุมดูแลการค้าขายให้เป็นระเบียบ ในทุก ๆ 2 ปี จะมีการเลือกตั้งประมุขสมาคมคนใหม่ขึ้น ซึ่งตระกูลหลิวได้ขึ้นเป็นประมุขมานี่ก็ร่วม 4 ปีแล้ว ซึ่งแน่นอนนั่นย่อมไม่มีผลต่อตระกูลฟู่ ซึ่งเป็นสหายรักของตระกูลหลิว แต่หากไม่ใช่สำหรับตระกูลเจียงที่กระหายความมั่งคั่งเฝ้าซ่องสุมกำลังพ่อค้าฝ่ายตนอยู่แรมปี และในการเลือกประมุขในวันนี้จึงมั่นใจเป็นอย่างมากว่าตระกูลเจียงจะได้ขึ้นมาเป็นประมุข“ทุกท่าน ข้าหลิวตงหยางวันนี้เป็นอีกแรมปีที่เวียนมาบรรจบ การค้าในเจียงซีในปีนี้นับว่ายิ่งใหญ่ก้าวหน้าไปก็มากทีเดียว จอกนี้ขอดื่มเพื่อขอบคุณท่านทั้งหลายที่ร่วมด้วยช่วยกันพัฒนาการค้าขายของเจียงซีเราไปด้วยกัน”“ดี ๆ นายท่านหลิว ๆ ” เสียงเหล่าพ่อค้าที่ภักดีกับตระกูลหลิวมานานต่างเอ่ยชื่นชม“เอาละ ๆ ทุกท่าน วันนี้วันดีเป็นวันที่จะเลือกประมุขสมาคมคนใหม่ ในปีนี้สกุลเจียงส่งผู้ใดเข้าชิงตำแหน่งกันรึ” หล
Last Updated : 2025-03-05สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 25 ก่อนมรสุมพัดผ่าน [2]
“ผู้ใดเอ่ยถึงข้ากัน ขออภัยทุกท่านพอดีระหว่างทางที่มาไม่ราบรื่นเท่าไรนัก”ฟู่หลางเทียนเอ่ยจบก็เดินตรงไปวางป้ายหยกของตนก่อนจะเดินมานั่งลงข้างผู้เป็นบิดา อันที่จริงประมุขสมาคมการค้านี่ไม่ได้สลักสำคัญกับเขาเลยซักนิด เจียงซีแม้จะเป็นแคว้นที่ใหญ่แต่เมื่อเทียบกับสมาคมทองคำที่เขาและเหล่าสหายต่างเมืองหลายแคว้นร่วมกันก่อตั้งขึ้นแล้วนี่นับเทียบไม่ติด เรื่องนี้ไม่มีผู้ใดรู้ว่าสมาชิกคนที่ 4 เป็นผู้ใด และยังเป็นปริศนาเพราะเขานั่นติดขี้เกียจเข้าร่วมประชุมเป็นไหน ๆ การเดินทางไกลยิ่งไม่ต้องพูดถึง คุณชายฟู่ล้วนต้องปฏิเสธ ดังนั้นสมาคมทองคำจึงปรากฏเพียงอ๋องหกแคว้นฉู่เมืองหน้าด่าน ท่านหลิงหวังตี้ รัชทายาทเมืองหรั่นเขตติดชายแดนเหนือ คุณชายเก้าตระกูลโหรว พ่อค้าขุนนางเมืองชิง และเขานั่นเองทั้งสี่คนเป็นสหายรักร่วมสำนัก การขึ้นเป็นประมุขนั่นไร้การเลือกตั้ง แต่เป็นการผลัดเวียนกันขึ้นทุกสองปีเช่นกันนี่เป็นข้อที่สมาคมทองคำของเขาได้เปรียบ ไม่ต้องมาแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันเช่นเหล่าพ่อค้าเฒ่าในตอนนี้ พัดหรูราคาแพงถูกยกขึ้นมาโบกพัดอย่างเบื่อหน่าย นี่พึ่งนั่งลงเขากลับเริ่มเบื่อเสียแล้วสิแต่ครั้นเมื่อเงยหน้าขึ้
Last Updated : 2025-03-05
Latest chapter
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 86 เมื่อบุปผาผลิบาน [2]
“ข้ากับเสี่ยวฟางเอ่อเราทั้งคู่รักกันขอรับ ข้าจะให้แม่สื่อมาสู่ขอกับนายท่านหลิวในวันพรุ่งขอรับ”“เฮ้ย! บ๊ะ! ฟู่หลางเทียนเจ้าลูกบ้า! หน้าที่หาแม่สื่อมันเป็นของข้าต่างหากเล่า นี่เจ้าใจร้อนจัดหาเองเลยรึ ห๊า!” ฟู่ตี้เหรินตบเข่าฉาดใหญ่ก่อนจะลุกขึ้นชี้หน้าบุตรชายแสร้งโมโห‘บ๊ะ!ไอ้เจ้าลูกคนนี้ครั้งนั้นทำเป็นปฏิเสธยัยหนูหลิว มาครานี้มันจัดแจงเองเสียเสร็จสรรพ ไม่ได้การล่ะ! กลับไปข้าต้องไปจัดเตรียมสินสอดให้เสียยิ่งใหญ่ ตระกูลฟู่จะมีงานมงคลจะให้น้อยหน้าไม่ได้’“โธ่ท่านพ่อ” ฟู่หลางเทียนแสร้งโอดโอย“ฮ่า ๆ ดี ๆ ดียิ่งนักเสี่ยวฟางเราในที่สุดก็จะเป็นฝั่งเป็นฝาเสียที เฒ่าฟู่ข้ากับเจ้าในที่สุดก็ได้เกี่ยวดองกันแล้วสิ” หลิวตงหยางเอ่ยอย่างปลื้มปิติ ลูกเขยคนนี้ทำสิ่งต่าง ๆ มากมายแม้ไม่มีสินสอดสักตำลึงตนก็ย่อมเห็นดีเห็นงาม“ฮ่า ๆ นั่นสิ ๆ ข้าต้องรีบกลับไปเตรียมสินสอดเสียก่อนนะเฒ่าหลิว จะให้น้อยหน้าไม่ได้ ๆ” ฟู่ตี้เหรินลุกขึ้นเตรียมกลับจวนอย่างตื่นเต้น“ไม่รีบ ๆ เฒ่าฟู่ ฮ่า ๆ ”ฟู่หลางเทียนและเสี่ยวฟางมองภาพครอบครัวที่ชื่นมื่นยินดีกับพวกตนด้วยแววตาเปี่ยมล้นด้วยความสุข มือใหญ่โอบรั้งดึงเอาร่างอวบเข้ามากอดแนบอก
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 85 เมื่อบุปผาผลิบาน [1]
เช้าตรู่ยามยามเฉิน [07.00 น.] คนทั้งสองตระกูลได้มารวมกันที่ว่าการอำเภอพร้อมพยานทั้งหมดที่ฟู่หลางเทียนติดตามหามาได้จนครบถ้วนไม่ต้องหล่น ส่วนอีกฝั่งเป็นคนจากตระกูลเจียงและตระกูลฟ่าน และรอเพียงไม่นานผู้ว่าการศาลต้าหลี่ก็นั่งประจำตำแหน่ง“เอ้าล่ะ ไหนคุณชายฟู่เจ้าลองว่ามาเหตุใดจึงกล่าวหาว่าการปล้นในครานั้นเป็นฝีมือของคนตระกูลเจียง!”“ข้าล้วนสืบจนแน่ชัด” ฟู่หลางเทียนลุกขึ้นมายืนตรงกลาง ก่อนจะเอ่ยต่อ“ข้าสงสัยว่าสินค้าจำนวนไม่น้อยและเงินจำนวนมากหายไป ทำไมคนตระกูลเจียงถึงไม่เดือดร้อนเท่าที่ควร ข้าจึงให้คนของข้าไล่กว้านซื้อผ้าไหมทั้งเจียงซีและแคว้นโดยรอบมาไว้เองเสียหมดเพื่อปั่นราคาผ้าไหมให้แพงขึ้นบีบให้...คนร้ายนำของกลางออกมาขาย”เอือก! ที่แท้พ่อค้าที่ต้องการผ้าไหมจำนวนมากและซื้อในราคาแพงคือ ฟู่หลางเทียนรึนี่ เฮอะ! เล่นกันเช่นนี้เลยรึ เหงื่อกาฬเจียงจื่อหยวนและขุนนางฟ่านเริ่มไหลแตกพลั่ก ๆ อย่างนึกหวั่นใจ ไม่นึกว่าไอ้หนูหน้าอ่อนนี้จะใช้วิธีเช่นนี้มาล่อพวกตน“และข้าพบว่าผ้าไหมที่ตระกูลเจียงนำมาขายให้ข้านั้น เท่ากับสินค้าที่ถูกปล้นไปไม่ขาดไม่เกิน! ขอรับ” ฟู่หลางเทียนพูดจบก็แสยะยิ้มร้ายอย่างน่
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 84 ยามท้องนภาสดใส [2]
หลิวฟางอี้ได้ฟังก็ได้แต่อ้าปากค้างอย่างตกตะลึง ให้ตายเถอะนางช่างไม่ชินกับคุณชายฟู่ในครั้งนี้เอาเสียเลย“ดูท่านสิ! ชักเหลวไหลไปใหญ่”“เจ้าไม่ต้องห่วงข้าได้ให้คนไปลอบสืบมาแล้วล่ะ สินค้าในครานั้นที่ถูกปล้นไปล้วนเป็นคนในปล้นกันเอง และข้าได้ซื้อกลับมาไว้เองเสียหมดแล้ว วันพรุ่งไปที่ว่าการอำเภอกัน พรุ่งนี้ข้าจะทำให้ตระกูลเจียงหายไปจากเจียงซี พ่อค้าชั่วช้าเช่นนี้สมควรได้รับโทษให้สาสม”“ฮื้อ! เช่นไรกันเจ้าคะ”“ไว้เจ้ารอดูพรุ่งนี้ก็แล้วกันขอแค่เชื่อมั่นในข้า ข้าจะทวงคืนความยุติธรรมให้เจ้าและนายท่านหลิวเอง” ฟู่หลางเทียนที่แอบสืบเรื่องนี้มานานในที่สุดความจริงก็ได้กระจ่าง“ขะข้าไม่รู้จะตอบแทนท่านเช่นไร” หลิวฟางอี้มองฟู่หลางเทียนอย่างนึกขอบคุณ“ทุกอย่างล้วนทดแทนที่ข้าทำไม่ดีกับเจ้า เฮ้อ! ช่วยพ่อตานับว่าเป็นเรื่องที่ควรทำมิใช่รึ ฮ่า ๆ”“ฟู่หลางเทียนท่านคิดไปเองเก่งเสียจริง อ๊ะ!” ยังพูดมิทันจบปากบางก็ถูกปากหนาปิดประทับ ก่อนที่หลางเทียนจะค่อย ๆ อ้อยอิ่งถอนออกอย่างนึกเสียดาย“พี่หลาง เสี่ยวฟาง ต่อไปเรียกข้าพี่หลางเด็กดี” หลางเทียนมองใบหน้าอิ่มเอิบเนียนใสของสตรีตรงหนาด้วยแววตาเอ็นดูระคนรักใคร่‘อันตรายน
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 83 ยามท้องนภาสดใส [1]
หลิวเสี่ยวฟางเดินสำรวจดูห้องใหญ่ไปมาก่อนจะก้มลงเก็บข้าวของที่กระจัดกระจายให้กลับเข้าที่เพื่อรอเวลา เสียงแว่วขับเพลงทุ่มเบา ๆ ดังเล็ดลอดออกมาจากห้องอาบน้ำให้ได้ยิน ทำเอาหลิวฟางอี้ส่ายหน้าน้อย ๆ อย่างนึกหมั่นไส้ คุณชายฟู่ช่างดูแตกต่างจากเมื่อก่อนเสียสิ้นเชิงสินะด้านในอ่างอาบน้ำไม้เนื้อดีมีร่างแกร่งของบุรุษแช่กายอยู่ภายใน มือแกร่งตั้งใจถูไถ อาบน้ำอย่างพิถีพิถันกว่าทุกครา นึกอยากเรียกเจียวมิ่งเข้ามาขัดตัวให้เสียจริงเชียว มือใหญ่จับผ้าถูไปมาตามมัดกล้ามเนื้อหนั่นแน่นจนมั่นใจว่าสะอาดทุกซอกทุกมุมแล้ว จึงลุกก้าวออกจากอ่างสวมเพียงอาภรณ์ชุดคลุมเดินออกมาใช่! เขาชินแต่มีคนคอยเตรียมไว้ให้ไปเสียหมดจนลืมไปเสียสนิทยังดีหน่อยที่เจียวมิ่งยังทิ้งเสื้อชุดคลุมไว้ด้านในอยู่บ้าง“สูด ฮืม!”“อ๊ะ!” หลิวฟางอี้ตกใจที่ฟู่หลางเทียนเข้ามาสวมกอดจากด้านหลังโดยไม่ให้ซุ่มให้เสียง ทำเอานางที่เก็บของที่กระจายเกลื่อนเต็มพื้นอยู่ต้องตกใจ“อื้ม ตัวเจ้าหอมข้าชอบยิ่งนัก ชักอดใจไม่ไหวเสียแล้วสิ วันพรุ่งข้าให้ท่านพ่อจัดหาแม่สื่อไปสู่ขอเจ้าเลยดีรึไม่ หื้ม” ฟู่หลางเทียนคิดเช่นนั้นจริง ๆ เขาอยากไปขอหมั้นนางให้เป็นทางการเสียทีหลัง
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 82 ท่านมันช่าง... เจ้าเล่ห์นัก [2]
“ฮึก ฮือ ขะข้าทนไม่ไหว ข้าไม่อาจแสร้งว่าไม่รู้สึกกับท่านได้ ฮึก ฮื้อ ทั้ง ๆ ที่ขะข้า อยากจะลืมท่านไปเสียสิ้น ฮือ ฮึก ๆ” ยิ่งได้ฟังสิ่งที่หลิวฟางอี้เอื้อนเอ่ย ฟู่หลางเทียนคล้ายกับปลาได้น้ำในหน้าแล้ง ใจแกร่งสั่งไหวเบ่งบานอย่างดีใจด้วยความหวัง ใจที่หนักอึ้งหมดอาลัยกับทุกสิ่งโปร่งโล่งอย่างอัศจรรย์ ใบหนาคมคายเผยยิ้มกว้างออกมาด้วยนัยน์ตาแดงก่ำน้อย ๆ อย่างปิติดีใจอย่างเหลือล้น“เสี่ยวฟาง! ข้าได้ยินแล้วข้าช่าง ๆ ดีใจยิ่งนัก เด็กดีข้าคิดถึงเจ้า คิดถึงเหลือเกิน” ฟู่หลางเทียนคลายอ้อมกอดเพื่อจะได้พินิจจ้องมองใบหน้านางได้อย่างเต็มรัก มือหนาสั่นน้อย ๆ ค่อย ๆ ยกขึ้นลูบไล้กอบกุมที่กรอบหน้าของนางอย่างทะนุถนอม นิ้วแกร่งเกลี่ยเช็ดน้ำตาออกอย่างแผ่วเบา ก่อนจะค่อย ๆ จรดฝังริมฝีปากหนาลงช้า ๆ กับริมฝีปากบางนุ่นแผ่วเบา เพียงเท่านี้คล้ายมีกระแสดึงดูด จูบที่เพียงแผ่วเบาราวผีเสื้อโบยเมื่อครู่ เริ่มจะดุดันวาบหวามขึ้นอย่างดูดดื่ม ลิ้นหนาสอดแทรกความดูดดึงทุกซอกทุกมุมทั่วปากเล็กอย่างเต็มรักก่อนจะค่อย ๆ ถอนจุมพิตออกอย่างเชื่องช้าอ้อยอิ่งอย่างนึกตัดใจ หากไม่แล้วฟู่หลางเทียนกลัวห้ามใจตนเองไม่ได้ เขาไม่อยากหักหาญน
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 81 ท่านมันช่าง... เจ้าเล่ห์นัก [1]
ยามซวี [20.00 น.]ในที่สุดหลิวฟางอี้ก็ไม่อาจหลอกตัวเองได้อีกต่อไปว่านางไม่รู้สึกใด ๆ กับฟู่หลางเทียน ร่างอวบอิ่มภายใต้ชุดคลุมเดินตรงเข้าไปยังเรือนที่ป้ายเขียนด้วยอักษรจีนโบราณ[เรือนซูเมิ่ง ตระกูลฟู่]หลิวฟางอี้เงยหน้าขึ้นมองป้ายชื่อเรือน ก่อนจะหยุดแล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเรียกกำลังใจ เมื่อเรียกกำลังให้ตัวเองแล้วนางทำใจอยู่พักใหญ่ เท้าเล็กค่อย ๆ ก้าวเดินไปตามทางเดินที่ประตูจวนเปิดอ้าไว้คล้ายกับรู้ว่านางจะมาอย่างไรอย่างนั้น“คุณหนู! เจียวมิ่งรู้อยู่แล้วว่าท่านจะมา” เจียวมิ่งถลาวิ่งเข้ามาหานางด้วยความดีใจ“อืม” หลิวฟางอี้เพียงขานรับเล็กน้อยอย่างสงวนท่าที“คุณชายอยู่ในนี้ขอรับ เชิญขอรับ”พรึบ!“อ๊ะ” หลิวฟางอี้ตกใจที่หลังจากนางก้าวเข้าไปในห้องเจียวมิ่งก็ปิดประตูลงทันที และทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้องพลันจมูกนางก็ได้กลิ่นเหม็นแรงของเหล้าคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้อง จนหลิวฟางอี้อดที่จะยกมือขึ้นมาปัดไล่กลิ่นพร้อมทั้งยกมืออีกข้างขึ้นปิดจมูกเพื่อบรรเทากลิ่นเหม็นแรงฉุนที่ลอยตีปะทะคลุ้งไปทั่วเสียไม่ได้ ดวงตากลมโตพยายามมองฝ่าความมืดสลัวเพื่อมองหาเป้าหมายที่ทำให้นางต้องถ่อมาหาถึงที่ตึก ตึก ตึก! ฟู่หลาง
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 80 ได้โปรดให้อภัยพี่ข้า [3]
“เจียวมิ่ง! ลุกขึ้นเถอะอย่าทำเช่นนี้ให้ข้าต้องลำบากใจเลย” คุณหนูหลิวที่เห็นเจียวมิ่งนั่งคุกเข่าก็ตรงเข้ามาพยุงให้ยืนขึ้น นางจะทำเช่นไรดี ‘เขาช่วยพ่อข้าจริงงั้นรึ แล้วเขาทำไปเพื่อสิ่งใดกัน แล้วนางจะเชื่อคนพวกนี้ได้แค่ไหนกัน ’ ในใจตีรวนจนสับสนแต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขากระทำกับนางในใจก็ยากที่จะให้อภัยได้โดยง่าย“พวกท่านกลับไปเสียเถอะ ข้าคงไปกับพวกเจ้าไม่ได้ กลับไปเสียเถอะ! เจิ้งซิน ๆ ไปส่งพวกเขาทีข้ารู้สึกอยากพักผ่อนเสียแล้ว” เสี่ยวฟางเบือนหน้าหนีจากสายตาตัดพ้อผิดหวังและต่อว่าของคนตระกูลฟู่”เจ้าค่ะคุณหนู”“เสี่ยวฟาง! เจ้า ๆ ช่างใจดำนักเพียงขอให้เจ้าไปพบพี่ข้า เจ้าช่าง ๆ เหอะ! ไปเถอะเจียวมิ่งเห็นเช่นนี้แล้วใจนางคงไม่อยากแม้แต่จะเหลียวดูพี่ชายข้าแล้วล่ะ กลับกันเถอะ!” ฟู่ฮวาซินรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมากนางอุตส่าห์ลดทิฐิมาขอร้องนางด้วยตัวเองพร้อมขอโทษกับเรื่องราวทั้งหมด นึกไม่ถึงว่าพี่ชายจะหลงรักสตรีที่ใจมืดบอดเช่นนี้“คุณหนูหลิว…หากท่านเปลี่ยนใจ คุณชายรอท่านที่เรือนซูเมิ่งนะขอรับ” เจียวมิ่งเอ่ยออกมาคล้ายละเมอ ความหวังสุดท้ายที่หวังจะช่วยคุณชายหลุดลอยไปเสียต่อหน้า ก้มหน้าลงอย่างผิดหวังก่อนจะ
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 79 ได้โปรดให้อภัยพี่ข้า [2]
“เจ้าทำสิ่งใด ฮวาซิน! ลุกขึ้นนะ เจ้ากลับไปเสียเถอะเช่นไรข้าก็ไม่ไป ข้าไม่อยากเห็นแม้แต่...หน้าของเขา” เสี่ยวฟางตกใจไม่น้อยกับการกระทำของฟู่ฮวาซิน รีบปรี่เข้าไปดึงนางให้ลุกขึ้นทันที ก่อนจะเอ่ยยืนยันในคำพูดว่าเช่นไรนางก็ไม่ไปพบพี่ชายนางและนั่นทำให้คุณหนูฟู่ผู้ไม่เคยต้องอดทนกับสิ่งใด และยอมให้ใครถึงกับมีอารมณ์ ในเมื่อนางขอร้องดี ๆ ยอมทิ้งศักดิ์ศรีคุกเข่าก็แล้วนางก็ยังมิยอมเช่นนั้นอย่ามาว่าข้าเสียมารยาทก็แล้วกันนะเสี่ยวฟาง“เสี่ยวฟาง! เจ้ารู้รึไม่เพื่อจะไถ่โทษที่พี่หลางเทียนทำกับเจ้าแล้วพี่ข้าต้องพบเจอสิ่งใดบ้าง เจ้าฟังนะ! ” คุณหนูฟู่ตะโกนใส่คุณหนูหลิวด้วยอารมณ์โกรธขึ้นหน้า กายสั่นระริกหายใจหอบรัวเร็ว ก่อนจะกำหมัดแน่นหลับตานิ่ง สูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ เพื่อควบคุมอารมณ์“เอาล่ะเจ้าฟังนะ พี่ชายข้าเพื่อเจ้าแล้วเข้าลงทางใต้หาได้ไปค้าขายไม่ พี่หลางเทียนไปเสาะตามหาหมอเทวดาต่างหาก เจียวมิ่งเล่าให้ข้าฟังว่าชายแดนใต้นั้นหนาวเหน็บทุกพื้นที่ปกคลุมไปด้วยหิมะพี่ชายข้าต้องร่ำดื่มสุราอย่างหนักเพื่อให้ร่างกายอบอุ่นและเพื่อเป็นหุ่นทดลองยาให้กับหมอเทวดานั่นจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด จนในตอนนี้เขาเป็นโรคพิษสุราเรื
สตรีอ้วนเช่นข้า ขอหย่ารักท่าน ตอนที่ 78 ได้โปรดให้อภัยพี่ข้า [1]
ฟู่ฮวาซินนึกไม่ถึงว่าผู้เป็นพี่จะมีสภาพเช่นในตอนนี้ นางไม่อาจยอมรับได้คุณชายตระกูลพ่อค้าใหญ่ สง่างามแถมเก่งไปเสียรอบด้านในเวลานี้ดูแล้วไม่ต่างจากขอทานข้างถนนเลยซักนิด“สามวันที่แล้วคุณชายตั้งใจจะไปหาคุณหนูหลิว บังเอิญไปเห็นนางอยู่กับสหายรักอย่างคุณชายยู่หลง แล้วเอ่อพวกเขากำลังเอ่อ...เช่นไรคุณหนูช่วยคุณชายของเจียวมิ่งด้วยนะขอรับ คราวนี้คุณชายเสเพลไร้สตินักขอรับ” เจียวมิ่งเอ่ยด้วยสีหน้าและแววตาคล้ายจะร้องไห้อยู่ในที“ข้าช่วยแน่ เจ้าเจียวมิ่งมากับข้า! เร็วเข้า” ช่วยแน่เป็นตายร้ายดีเช่นไรนางย่อมต้องช่วย ‘พี่หลางเทียน พี่ทำเพื่อข้ามามากครั้งนี้ข้าจะทำเพื่อท่านนะเจ้าคะ’“อ้าวนั่น ฮวาซินเจ้าจะไปไหนล่ะนั่น!”“ไปช่วยพี่หลางยังไงละเจ้าคะท่านพ่อ!” เอ่ยเพียงเท่านั้นนางก็เร่งฝีเท้ากึ่งเดินกึ่งวิ่งขึ้นรถม้า มุ่งตรงไปยังจวนตระกูลหลิวที่หมายทันที[ตระกูลหลิว]“คารวะท่านลุง ฮูหยินรองเจ้าค่ะ ฮวาซินมาขอพบเสี่ยวฟางไม่ทราบว่า...”“อ้าว ฮวาซินนั่นเอง มาหาเสี่ยวฟางเรอะเมื่อครู่นางพึ่งกลับไปเรือนของนาง เดี๋ยวข้าให้คนพาไปก็แล้วกันนะ เด็ก ๆ ”“เจ้าค่ะ”“ไปส่งคุณหนูรองที่เรือนคุณหนูที” หลิวตงหยางเอ่ยโดยที่ในใจน
