ร่างแบบบางสมส่วนในชุดสายเดี่ยวสีแดงสุดเซ็กซี่กับเพื่อนสนิทสองคนกำลังนั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศผับอันแสนคุ้นเคย หลังจากที่ได้ระบายความในใจกับเพื่อนสนิททั้งสองคน ปิ่นมุกรู้สึกหัวสมองโล่งขึ้นมาก ผิดกับช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาที่เธอรู้สึกเก็บอะไรหลายอย่างไว้ในหัวเต็มไปหมด ปิ่นมุกตั้งใจแล้วว่าจะตัดความรู้สึกที่ไม่แน่ใจว่าใช่ความรักหรือเปล่า หรืออาจแค่เป็นความผูกพันธ์ชั่วคราวออกไปให้หมดและจะไม่ทำตัวให้เขาไม่เห็นค่าเธออีก ถึงจะไม่แน่ใจว่าทำได้หรือเปล่าแต่เธอจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อรักษาหัวใจตัวเอง "ดื่มให้ลืมผู้ชายเห็นแก่ตัว"เสียงแก้วกระทบกันดังกริ๊งกร๊างก่อนริมฝีปากอวบอิ่มที่เคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดจิบเหล้านอกราคาแพงที่ได้รับการสมนาคุณจากลูกสาวโรงงานผลิตอุปกรณ์กีฬาส่งออกต่างประเทศอย่างลินดา วันนี้ปิ่นมุกตั้งใจจะเมาให้เต็มที่เพราะพรุ่งนี้ไม่มีเรียน ขนาดที่คนตัวเล็กกำลังนั่งจิบวิสกี้เบาๆอย่างมีความสุขอยู่นั้น เธอไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองลงมาจากห้องวีไอพีติดกระจกสีดำชั้นสอง ที่หากมองภายนอกจะเห็นเป็นเพียงกระจกทึบๆไม่สามารถมองเห็นข้างในได้ แต่ทว่าบุคคลในห้องทุกคนสามารถมองเห็นทุกอย่างในผั
ปิ่นมุกขยับตัวลืมตาตื่นหลังจากหลับยาวนานหลายชั่วโมง หันมองนาฬิกาบนหัวเตียงบอกเวลาสิบโมงเช้า แต่เอ๊ะ...เมื่อดวงตาปรับกับภาพที่เห็นได้ คนตัวเล็กก็สะดุ้งลุกขึ้นอย่างตกใจ หันไปมองท่อนแขนแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสุดคุ้นตาคาอยู่บริเวณเอวเล็กใต้ผ้าห่มผืนหนา "พี่เพลิง!!!"ตากลมโตเบิกกว้าง ไม่ใช่แค่ตกใจที่มาอยู่ที่นี่ แต่ตกใจที่ตัวเองไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นติดกาย แถมยังสัมผัสได้ถึงความแข็งขืนของท่อนเอ็นที่เสียดสีอยู่ตรงสะโพก บ่งบอกว่ารุ่นพี่หนุ่มสุดฮอตเองก็อยู่ในชุดวันเกิดเหมือนกัน ปิ่นมุกเอามือดึงทึ้งผมตัวเองแรงๆ อย่างนึกว่าเธอกับเขามาจบกันที่เตียงได้อย่างไร และเพื่อนสนิทสองคนเธอไปไหน แต่ไม่ว่าจะนึกยังไงเธอก็ไม่มีภาพความทรงจำเมื่อคืนไหลเข้ามาเลย จำได้แค่ว่านั่งดื่มอยู่ดีๆ ก็เหมือนจะหลับไป หลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย ร่างเปลือยเปล่าที่ยังทำหน้าบูดบึ้งหันมองคนที่เธอพยายามหนีมาตลอดสองสัปดาห์สุดท้ายมานอนกอดกันอยู่ที่เตียงสุดคุ้นเคย อย่าเรียกว่าคุ้นเคยแค่เตียง เพราะแทบทุกส่วนในคอนโดแห่งนี้ ล้วนเคยเป็นสมรภูมิสวาทของเธอกับรุ่นพี่หนุ่มทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นห้องครัวที่เราสองคนยังเคยไปทำสงครามใต้ส
ปิ่นมุกต้องพยายามข่มน้ำตาไว้ไม่อยากร้องไห้ให้กับเรื่องสกปรกที่เกิดขึ้น นึกสงสัยว่ามันพาเธอกับเขามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร ตอนแรกเราสองคนแค่วันไนต์ฯกัน แล้วเธอก็คิดอยากเอาคืน แกล้งเขาเรื่องที่เขาเห็นผู้หญิงเป็นของเล่น แต่กลับกลายเป็นว่าตัวเธอเองต่างหากที่กำลังอยู่ในเกมส์ของเขา ด้านเพลิงที่โกรธจนเลือดขึ้นหน้า เขาไม่เคยโดนผู้หญิงคนไหนเขี่ยทิ้งมาก่อน รู้สึกเสียศักดิ์ศรีและเสียหน้า เลยต้องโกหกเรื่องคลิปที่ไม่มีอยู่จริงเพื่อรั้งเธอไว้เอาคืน ที่กล้ามาบอกว่าจบการเป็นคู่นอนกันและไม่คิดจะบอกอะไรเขาเลย "พี่จะให้ฉันมาอยู่กับพี่ในฐานะอะไร"ถึงจะพอรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ก็อยากฟังคำพูดของรุ่นพี่คนเลวว่าจะตอบออกมาว่าอย่างไร "หึ ก็สนุกกันเหมือนเดิมไง เราสองคนเข้ากันดีเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ" "พี่มันเลวฉันก็พอรู้ แต่ไม่คิดว่าจะเลวได้ขนาดนี้"ปิ่นมุกหันหน้าหนีคนใจร้าย เธอไม่อยากสบตาเขาแม้แต่วินาทีเดียว แต่คนตัวโตไม่ยอมใช้มือบีบคางบังคับให้ใบหน้าสวยหันมามองกัน "ดี รู้ว่าเลวก็ดี ต่อไปอย่าทำให้ฉันโกรธอีกเข้าใจไหม แต่ว่าตอนนี้มาเอากันอีกสักยกสองยกนะ คxยแข็งไม่ไหว อ๊าาาา ซี๊ด แน่นชิบหาย" แก่นกายใหญ่เสียบเข้ามารวดเด
หลังจากขับรถไปส่งปิ่นมุกที่คณะ เพลิงก็เดินเข้าไปหาเพื่อนสองคนที่โต๊ะประจำใต้ตึกคณะวิศวะด้วยอาการเร่งรีบทันที "ไอ้เพลิง!!!หายไปสี่วันเลยนะมึง ข้อความเหี้ยไรก็ไม่อ่าน"คิณโวยวายทันทีที่เห็นหน้าเพื่อนสนิท "มีบุหรี่ไหมว่ะ กูเสี้ยน" คนที่เพิ่งเดินเข้ามาไม่ตอบคำถาม แต่กลับถามหาบุหรี่ และทำหน้าทางอย่างกับคนจะลงแดง จนคิณต้องรีบล้วงซองบุหรี่ส่งไปให้ "เดี๋ยว...กูมาไปดูดบุหรี่แปบ" "เห้ย!!!กูไปด้วย"สุดท้ายสามหนุ่มวิศวะก็มายืนพ่นควันสีขาวพวยพุ่งอยู่ที่ด้านหลังตึกคณะ เพลิงที่อัดนิโคตินแรงๆเข้าไปเต็มปอด สี่วันที่ผ่านมาเขาได้สูบบุหรี่น้อยมาก เพราะปิ่นมุกไม่ชอบแถมยังไม่ให้เขาเข้าใกล้ หากไปสูบบุหรี่มาต้องไปแปรงฟันทันที ถึงจะได้กอดจูบลูบคลำเธอ เขาเลยขี้เกียจตัดสินใจไม่สูบเสียเลย "มึงทำเหมือนคนอดบุหรี่มาหลายวัน ทั้งๆที่แม่ง!!!ติดบุหรี่ยิ่งกว่าพวกกูอีก"เสือพูดไม่ผิด เขาติดบุหรี่ขนาดว่าสามารถสูบได้ตลอดเวลา วันนึงสูบได้มากกว่าสองซอง "ปิ่นไม่ชอบกลิ่นบุหรี่" "ไหนมึงบอกทิ้งทวนไง ทำไมหายออกจากโลกภายนอกไปสี่วันล่ะว่ะ เฮียพายุโทรหามึงก็ไม่รับ" "มึงจริงจังเหรอว่ะ กับปิ่นมุก" เพลิงอัดควันบุหรี่เข้าปอดแรง
"เพลิง"เสียงเรียกของหญิงสาวคู่ขาคนสนิท ที่ส่งข้อความบอกให้เขามาหาที่หลังตึก "มีอะไร รีบพูดมา" "แหม...เย็นชาจังเลยนะ อย่างน้อยก็น่าจะเห็นแก่ความเป็นเพื่อนกันบ้าง"บีน่าว่ากระแหนะกระแหนคนที่เป็นทั้งเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมและคนที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ทว่าพักนี้เธอมักเห็นเขาอยู่กับรุ่นน้องคณะนิเทศบ่อยๆ แถมตามรับส่งกันราวกับว่ารักหนักหนา ทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอถามกลับตอบว่าแค่สนุกกันเท่านั้น "ถ้าฉันไม่เห็นเป็นเพื่อนคงไม่มา เธอก็รู้ฉันไม่เคยสนใจอะไรนานๆ" "งั้นปิ่นมุกเมื่อไหร่จะเบื่อล่ะ บีน่าเห็นเพลิงตามเธอต้อยๆ ไม่เห็นเหมือนที่บอกเลยว่าแค่เอากัน" เพลิงตวัดตาคมมองผู้หญิงที่เขามองว่าเธอเป็นเพื่อนมาตลอด ถึงจะมีเรื่องบนเตียงมาเกี่ยวข้องแต่เขาก็ไม่เคยคิดอะไรกับเธอมากไปกว่านี้ เขาขีดเส้นกั้นมาตั้งแต่แรกที่ตกลงมีความสัมพันธ์บนเตียงกัน แต่อาจเป็นเพราะเธอคือคู่ขาคนโปรดที่ปรนเปรอเรื่องบนเตียงให้เขาได้ถึงใจ ทำให้เขามักไปหาเธอบ่อยกว่าคู่ขาคนอื่น จนทำเธอคิดไปไกล "เธอยุ่งอะไร ที่เรียกมาเพราะเรื่องแค่นี้?" "บีน่าคิดถึงเพลิง ไปหากันบ้างสิคะ"เพลิงปัดมือบางที่กำลังลูบไล้อกแกร่งของ
"จะไปไหน?"ปิ่นมุกที่ลุกขึ้นยืนจากตักแกร่งโอนเอนตัวไปมาเล็กน้อยด้วยความเมา "เข้าห้องน้ำ" "เดี๋ยวพาไป"พูดจบก็ประคองร่างเล็กขึ้นไปเข้าห้องน้ำชั้นสามที่ไม่ค่อยมีคน ชั้นนี้เป็นชั้นส่วนตัวของเฮียพายุที่เอาไว้นอนกกสาวในสต็อค "พี่ตามเข้ามาทำไม ฉันจะฉี่"ถึงจะไม่ได้เป็นห้องน้ำที่กำหนดชายหญิง และมีเพียงห้องเดียว แต่เธอก็รู้สึกอายหากต้องมานั่งฉี่ต่อหน้าเขา "อายอะไร ก็ฉี่ไปสิ ฉันเห็นร่างกายเธอทุกสัดส่วนแล้ว" "มันไม่เกี่ยวกัน อันนั้นมันเวลาเอากัน แต่นี่ฉันต้องมานั่งฉี่ให้พี่ดูมันอายเข้าใจไหม" เพลิงยักไหล่ไม่ตอบก่อนจะเดินไปรอหน้าห้องน้ำตามที่เธอบอก คนตัวเล็กใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำสักพักก็เดินออกมา แต่ทว่าคนเจ้าเล่ห์กลับผลักเธอเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้งแล้วล็อคประตูทันที "อะไรของพี่"รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดออกมาบนใบหน้าหล่อเหลา "เรายังไม่เคยลองในห้องน้ำแคบๆเลยนะ น่าตื่นเต้นดีว่าไหม" ปิ่นมุกถอยกรูดจนชิดผนัง แขนแกร่งคล่อมตัวเธอไว้ทั้งสองข้างจนเธอขยับตัวไม่ได้ ด้วยพื้นที่จำกัดที่ไม่เหมาะจะเข้ามาอยู่ในนี้สองคนยิ่งเขาเป็นคนตัวใหญ่เลยทำให้แคบลงไปอีก จนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกันอย่างชัดเจน "กลับไปทำที่ห้
"ไอ้สัดเพลิงทิ้งพวกกูเฉย"คิณบ่นอุบเมื่อได้ข้อความจากเพลิงว่าเขากลับถึงคอนโดแล้ว "มึงดูอาการมันไม่ออกเหรอว่ะ แม่ง!!!มันหลงน้องปิ่นสัดๆ แต่ยังบอกไม่รัก" "ใครหลงใครกันเหรอ?" เสียงหวานของบีน่าดังมาก่อนที่คิณและเสือจะหันไปมอง "อ้าว...เธอมากับใครบีน่า" "กับเพื่อนนะ ว่าแต่เพลิงไม่มาด้วยเหรอ" ดวงตากลมโตหันมองโดยรอบโต๊ะวีไอพีเผื่อว่าคนที่เธออยากเจอจะอยู่แถวนี้ "มา แต่มันกลับไปแล้ว" "ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยเจอเขาเลย" คิณและเสือหันมามองหน้ากันเมื่อบีน่าพูดราวกับน้อยใจเพลิง "ในฐานะเพื่อนกันนะบีน่า เธอเองก็เป็นผู้หญิงสวย อย่ามาจมปลักกับคนแบบไอ้เพลิงเลย ถ้ามันจะรักเธอนะ มันรักไปนานแล้ว ไม่ปล่อยเวลามาเป็นหกเจ็ดปีหรอก" บีน่าเม้มปากแน่น สะกดกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหล ถึงจะทำใจมาบ้างแล้วแต่เอาจริงเธอยังแอบมีความหวังอยู่ทุกวันว่าเขาจะกลับมาหาเธอบ้าง หลังจากวันนั้นที่เขาขู่เธอ บีน่าก็ไม่กล้าโทรไปหาเขาอีก เจอที่มหาลัยก็ไม่กล้าทักทายด้วยซ้ำ และเพลิงเองก็ทำเหมือนไม่รู้จักเธอไปซะงั้น ทั้งๆที่บอกว่ายังเหลือความเป็นเพื่อนให้กัน "ฉันกำลังพยายามอยู่ ขอเวลานิดนึงนะ"เอาจริงๆ ทั้งคิณและเสือก็สงสารบีน่ามาก เพราะ
ปิ่นมุกยืนสงบสติอารมณ์อยู่ในห้องน้ำ หลังจากรุ่นพี่บีน่าเดินออกไป ร่างบางที่ยืนนิ่งไม่ไหวติง อยู่หน้ากระจก มองใบหน้าของตัวเองที่เริ่มมีน้ำตาปริ่มออกมาด้วยความเจ็บปวด ถึงจะโกรธที่บีน่ามาพูดใส่หน้าเธอแบบนี้ และอยากลงไม้ลงมือกับรุ่นพี่สาวตามนิสัยไม่ยอมใครของเธอแต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นคำพูดที่แทงใจดำเธอทุกคำ ราวกับโดนมีดกรีดหัวใจเธอให้แตกเป็นเสี่ยงๆ รู้สึกรังเกียจตัวเองที่กลายเป็นผู้หญิงไม่มีศักดิ์ศรี ยอมนอนกับผู้ชายที่ไม่ให้สถานะตัวเอง มือบางปาดน้ำตาที่ไหลรินออกมา ก่อนหน้านี้เธอก็ไม่ได้มีความสุขที่อยู่แบบนี้อยู่แล้ว หากเพลิงไม่ขู่เรื่องคลิปลับเธอไม่มีวันอยู่กับเขาแบบทุกวันนี้ แต่ทว่าช่วงหลังๆที่ผ่านมาเหมือนเธอจะลืมความเลวของเขาไปหมดอีกแล้ว ทั้งๆที่ตั้งใจแล้วว่าจะหาโอกาสพาตัวเองออกมาจากเรื่องบ้าๆนี่สักที แต่พอเขาทำดีด้วยนิดๆหน่อยๆเธอก็ใจง่ายไปยอมเขาทุกอย่าง มันก็สมควรที่เธอจะเจ็บปวดอยู่แบบนี้ มันเป็นเพราะเธอทำตัวเอง "พอได้หรือยังปิ่นมุก เจ็บพอหรือยัง"เสียงสั่นที่กระซิบกับตัวเองในกระจก พร้อมน้ำตาที่ไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ด้านขวัญตาและลินดาที่เห็นปิ่นมุกมาห้องน้ำนานกว่าปกติ ก็เดินมาตา
หลังจากลูกชายคนแรกคลอดได้ไม่นาน ปิ่นมุกก็ท้องคนที่สองต่อทันที เธอยังคงยืนยันว่าอยากได้ลูกสาว หากได้แล้วจะพอ แต่สุดท้ายความพยายามก็ไม่เป็นผลเมื่อปิ่นมุกท้องลูกชายคนที่สองอีกคน แม้จะเสียใจที่ไม่ได้ผู้หญิงแต่ก็ไม่อยากแสดงอาการอะไรมาก เพราะยังไงก็คือลูกเธอ เพลิงที่รู้ว่าเมียเสียใจ แต่เขาเองก็ไม่รู้จะปลอบใจเธอยังไง แถมยังไม่อยากให้เธอท้องแล้วด้วย เพราะเธอก็ยังคงคลอดธรรมชาติอยู่ เขาต้องยืนมองเมียทรมานอยู่แบบนั้น ใจมันไม่ไหวจริงๆ เลยปรึกษาปู่ย่าตายาย ว่าให้ช่วยพูดให้เธอพักเรื่องการมีลูกออกไปก่อน "แม่ว่าหนูปิ่นคงไม่ยอมหรอก"รัตนาเอ่ยออกมาเพราะรู้จักนิสัยใจคอลูกสะไภ้เป็นอย่างดีว่าคงไม่ถอดใจเรื่องอยากมีลูกสาวแน่นอน "เดี๋ยวแม่จะลองพูดดูนะ แม่เองก็อยากให้ปิ่นพักเหมือนกัน คนโตยังไม่ทันสองขวบ คนที่สองออกมาอีกแล้ว นี่ถ้าจะมีอีก ก็น่าจะปล่อยไปสักสองสามปีก่อนนะ" กัลยาเองก็เห็นด้วยกับลูกเขย ไม่ใช่ว่าไม่อยากได้หลาน แต่อยากให้ลูกสาวคิดถึงร่างกายตัวเองเป็นหลัก "ขอบคุณมากครับแม่ เดี๋ยวรอให้ปิ่นตื่นก่อนนะครับ"คุณแม่ยังสาวยังนอนพักผ่อนอยู่บนเตียง ในช่วงบ่ายเพื่อนรักสองคนกับเมียก็มาเยี่ยมปิ่นมุกที่โรงพ
ยิ่งช่วงใกล้คลอดของปิ่นมุก เพลิงยิ่งไม่ค่อยเข้าบริษัทไปทำงาน เขาเน้นสั่งงานจากที่บ้าน และให้เหตุผลกับคนเป็นพ่อไปว่าอยากอยู่กับเมีย กลัวเมียจะเจ็บท้องคลอดตอนที่เขาไม่อยู่ ปิ่นมุกเลือกวิธีคลอดธรรมชาติ เธออยากรับรู้ความเจ็บปวดของคนเป็นแม่อย่างแท้จริง และอยากให้ลูกเป็นคนเลือกวันที่เขาพร้อมที่สุดที่จะออกมาลืมตาดูโลกนี้ด้วยตัวเอง "พี่เพลิงปิ่นรู้สึกแปลกๆอ่ะ"หลังออกจากห้องน้ำรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของวัน เพราะไม่ได้นับ ปิ่นมุกรู้สึกปวดฉี่ตลอดเวลา แต่พอเข้าไปฉี่กลับออกมาแค่นิดเดียว เป็นแบบนี้มาสองสามวันแล้ว "จะคลอดแล้วเหรอ"เพลิงเองก็เห็นเมียเดินเข้าออกห้องน้ำหลายรอบแล้ว กลัวเธอจะเข้าไปคลอดในห้องน้ำด้วยซ้ำ "ปิ่นปวดท้องเหมือนปวดเข้าห้องน้ำ ไม่ได้ปวดมากนะคะ ปวดๆหายๆ แต่พอเข้าห้องน้ำก็ไม่มีอะไรออกมา เป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วค่ะ" "เมื่อเช้าเหรอ แล้วที่บอกหมอไปเมื่อครั้งก่อนแล้วหมอบอกว่าเจ็บเตือน มันเหมือนกันหรือเปล่า" ใบหน้าสวยส่ายหน้า ความรู้สึกคล้ายกันแต่ไม่เหมือน เจ็บเตือนมันเป็นๆหายๆ แต่นี่เธอรู้สึกมันเริ่มถี่ขึ้น แถมเพิ่มระดับความแรงขึ้น "โทรหาหมอดีกว่า"มือหนาคว้าโทรศัพท์โทรออกหาหมอ
ปิ่นมุกขยับตัวอย่างเมื่อยขบ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา นี่เธอกับเพลิงนอนยาวขนาดนี้เลยเหรอ แถมเจ้าบ่าวหมาดๆยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น "พี่เพลิงตื่นได้แล้วค่ะ ปิ่นหิวแล้ว" ร่างสูงผงกหัวมองคนเป็นเมีย "หืม กี่โมงแล้ว" "บ่ายโมงแล้วค่ะ"เพลิงพลิกตัว ลืมตาปรับแสงกับความสว่าง อยากนอนต่ออีกหน่อยแต่เมื่อหันเห็นเมียรักนั่งมองอยู่เลยจำใจต้องลุกขึ้น "โทรสั่งเลย วันนี้เราจะไม่ออกจากห้องหอกันนะ"ปิ่นมุกยิ้ม ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าคนหื่นอย่างเขายังไม่อิ่มจากบทรักเมื่อคืน นี่ถ้าไม่เหนื่อยจากงานแต่ง คงรังแกเธอจนสลบไปเหมือนทุกที "แล้วเพื่อนพี่ล่ะคะ กลับกันไปหรือยัง"มือหนาคว้าโทรศัพท์มาโทรออกหาคิณ "พวกมึงกลับกันไปยัง" (กลับแล้ว ไอ้เสือก็ออกมาพร้อมกู ไม่อยากรบกวนเวลาสวีทของมึง) "สมที่เป็นเพื่อนรักกูกันจริงๆ" (เบาๆหน่อยนะโว้ย!!! เมียท้องอยู่ ฮ่าฮ่า" "สัด!!! แค่นี้แหละ" เพลิงหันมายิ้มกรุ้มกริ่มกับเมียที่นั่งรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ "มันบอกไม่อยากรบกวนเรา แบบนี้เราควรทำตามความตั้งใจของพวกมันนะ"นิ้วเรียวเริ่มไต่ไปตามร่างแขนเรียวของเธออย่างหยอกเย้า ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ ยินดีจะทำตามใจเขาทุกอย่างเหมือนกัน เดี
ปิ่นมุกโยนชุดนอนในมือทิ้ง เดินมายืนปลายเตียง ก่อนจะปลดปมชุดคลุมออก เผยร่างเปลือยเปล่าขาวผ่อง ที่เจ้าบ่าวเห็นแล้วต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ค่อยๆใช้มือลูบไปตามร่างกายอย่างยั่วยวน ขนาดท้องแต่ความสวยของร่างกายปิ่นมุกไม่ลดน้อยลงเลย กลับดูอวบอิ่มขึ้นมาโดยเฉพาะตรงอกอวบที่ดูเต็มไม้เต็มมือมากกว่าเดิม เอวคอดกิ่ว หน้าท้องที่มีพุงยื่นออกมาหน่อยเดียว แทบมองไม่เห็น สะโพกผาย เนินเนื้ออวบอูมที่ทำเขาหลงไหลจนหาทางออกไม่ได้ จนถึงทุกวันนี้ "เมียพี่สวยมาก"นัยน์ตาคมร้อนแรงจ้องมองร่างกายของเธอ แสดงออกถึงความหลงไหลอย่างชัดเจน ทำเอาคนตัวเล็กหน้าร้อนผ่าวออกมาเหมือนกัน "ปิ่นจะทำอะไร"เมื่อเห็นเมียค่อยๆคลานขึ้นมาบนเตียง ก่อนจะขึ้นคล่อมร่างเขา จนร่องรักเสียดสีกับหน้าท้องแกร่งไปมา "จัดการคนหื่นไงคะ"ใบหน้าสวยค่อยๆลดลงจนริมฝีปากประกบกัน มือหนากดหัวเล็กไว้ ก่อนจะขบเม้มริมฝีปากเธอไปตามอารมณ์ จากจังหวะเนิบนาบค่อยๆเพิ่มระดับเป็นเร่าร้อนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นร้อนเกี่ยวกะหวัดลิ้นเล็กไปมา กวาดต้อนความหวานในโพลงปากนุ่มอย่างเอาแต่ใจ มือหนาก็เริ่มสะเปะสะปะไปมาทั่วร่างอวบอัด ที่ไม่ว่าจะบีบตรงไหนก็เต็มไม้เต็มมือไปหมด "อื้อ
งานแต่งงานของเพลิงกับปิ่นมุก ถูกจัดขึ้นหลังเพลิงขอแต่งงานเพียงหนึ่งเดือน ด้วยเพราะปิ่นมุกท้อง เพลิงเลยไม่อยากทิ้งเวลาไปนานกว่านี้ กลัวว่าเธอจะท้องใหญ่จนใส่ชุดแต่งงานไม่ได้ ซึ่งปิ่นมุกเองก็อยากแต่งเร็วๆเหมือนกัน "ยินดีด้วยนะเว้ยยย!!! รีบตามกูมาแล้วกันเพื่อนรัก กูนำไปไกลแล้วนะ"เสือที่เดินอุ้มลูกสาววัยเจ็ดเดือนน้องเรนเดียร์ กับข่าวดีที่ว่ามะปรางตั้งท้องได้สองเดือนแล้ว "มึงต้องบอกไอ้คิณ ของกูอีกหกเดือนก็คลอดแล้ว แต่ไอ้เพื่อนรักมึงคนโน้น ยังไม่มีทีท่าว่าจะมี สงสัยไม่มีน้ำยาว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"เพลิงหยอกเพื่อนรักอีกคน ที่หลังจากเปิดบริษัทเป็นของตัวเองก็แทบไม่มีเวลาให้เมีย "สัดเพลิง!!!นินทากู รอให้ถึงงานแต่งกูก่อนเถอะ กูจะจัดเมียสามวันสามคืนเลย" คิณที่ตอนแรกยืนคุยกับเพื่อนในคณะ ที่มางานแต่งเพลิงด้วย ได้ยินเพื่อนสองคนทับถมเขา ก็ต้องเดินเข้ามาสมทบด้วยทันที ตั้งแต่เรียนจบกันไป เขาสามคนก็แทบไม่ค่อยมีเวลาได้เจอกันเหมือนแต่ก่อน นานๆสักครั้งถึงจะนัดเจอกันที่ผับเฮียพายุบ้าง แต่วันนี้งานแต่งเพื่อนทั้งที ทั้งคิณและเสือกะว่าจะอยู่เมาจนงานเลิกแน่นอน เอาให้เจ้าบ่าวอดเข้าห้องหอไปเลย ถึงช่วงอาฟเตอร์ปาร์ต
หลังจากกลับมาจากเที่ยวทะเลได้เพียงสองวันก็ถึงวันที่เพลิงนัดให้ปิ่นมุกไปกินข้าวเย็นที่บ้าน ซึ่งปิ่นมุกที่กำลังแต่งตัวก็รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เจอครอบครัวเขา ที่จริงเธอก็ตื่นเต้นนอนไม่หลับตั้งแต่เมื่อคืน เธอไม่รู้ว่าพ่อแม่เขาจะชอบเธอหรือเปล่า แต่เธอจะเป็นตัวของตัวเอง หากพวกเขาจะชอบเธอก็ต้องชอบที่เธอเป็นเธอ "อะไรตื่นเต้นเหรอ" "นิดหน่อยคะ แต่ปิ่นจะทำให้ดีที่สุดนะคะ" "ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ปิ่นเป็นแบบที่ปิ่นอยู่กับพี่นะ พ่อกับแม่ต้องรักปิ่นแบบที่พี่รักแน่นอน" หลังจากแต่งตัวเสร็จ ซึ่งวันนี้เธอเลือกชุดเดรสที่ดูเรียบร้อย ให้เกียรติผู้ใหญ่ เพราะพอรู้มาว่าพ่อเพลิงค่อนข้างเป็นคนเจ้าระเบียบ กลัวว่าหากเธอแต่งกายไม่รู้กาลเทศะจะพาลไม่ชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน "ไม่ต้องกลัวนะ พี่เห็นปิ่นดื่มน้ำเยอะแล้วนะ" ปิ่นมุกเป็นคนที่ถ้าตื่นเต้นหรือกังวลอะไร จะดื่มน้ำเยอะมากเพราะคิดว่าจะช่วยให้เธอผ่อนคลายได้ "ค่ะ...นี่เหรอคะบ้านพี่"เมื่อรถสีดำคันหรูขับเข้ามาจอดบริเวณบ้านหลังใหญ่ ไม่ใช่ใหญ่ธรรมดานะใหญ่มาก ปิ่นมุกอ้าปากเหวอทันที เธอรู้ว่าเขารวยมากแต่ไม่คิดว่าจะรวยขนาดนี้ "เก็บปากหน่อยครับเมีย"ริมฝีปากรีบห
"อ๊ายย!!!พี่เพลิงทะเลสวยมาก"ปิ่นมุกกระโดดดีใจเมื่อได้มาสัมผัสทะเลใต้ที่ในชีวิตเคยมาแค่ครั้งเดียวตอนปิดเทอมสมัยมัธยม ด้วยว่าเธอเป็นคนเหนือแถมพ่อยังทำธุรกิจ ไม่มีเวลาพาเธอไปไหนไกล ถ้าให้ไกลสุดในชีวิตคงเป็นทะเลพัทยาที่เคยไปเที่ยวกับเพื่อนสาวตอนปีหนึ่ง "ปิ่นอยากถ่ายรูปแล้ว ไปเปลี่ยนชุดกัน"เพลิงลากกระเป๋าเข้าที่พักหรูแบบพูลวิลล่าริมทะเล มีสระว่ายน้ำส่วนตัว บรรยากาศร่มรื่นไม่ร้อนมากทั้งๆที่อยู่ติดทะเลเพียงเดินไม่กี่ก้าว ซึ่งแน่นอนว่าถูกใจปิ่นมุกสุดๆ "ชอบไหมครับ"ดวงตากลมโตเป็นประกายราวกับเด็กน้อยเจอของเล่นที่ถูกใจ "ค่ะ ปิ่นชอบมาก"ใบหน้าสวยพยักหน้าหงึกหงักอย่างน่ารัก เล่นเอาหัวใจชายหนุ่มพองโตดีใจที่เลือกได้ถูกใจเธอ "ไปเปลี่ยนชุดนะคะ" ปิ่นมุกเดินไปหยิบบิกินี่สีฟ้าสดใสเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ ก่อนเดินออกมาโชว์หุ่นสวยให้เพลิงดูอย่างไม่อาย "สวยไหมคะ"เมื่อเห็นแฟนหนุ่มมองตาไม่กระพริบก็คิดไปว่าเขาชอบ ที่ไหนได้ใบหน้าหล่อค่อยๆบึ้งตึงขึ้นมา "มันโป๊ มันมีไซส์ใหญ่กว่านี้ไหมปิ่น ทำไมมันดูเล็กจนนมทะลักออกมาขนาดนั้น"เสียงทุ้มแสดงความไม่พอใจเต็มที่ แถมมือหนายังมาปลดสายเล็กที่ผูกไว้ตรงคอขาว จนบิกี่นี่หลุ
"ก็ดี กูจะได้ไม่ต้องแอ๊บพูดจาดีกับมึง ไหนๆก็ไหนๆแล้ว มึงก็อย่ามั่นหน้าให้มากนักเลย กูบอกมึงแล้วเมื่อก่อนเพลิงก็ทำแบบนี้กับกูนี่แหละ" มือบางกอดอกท่าทางหาเรื่องเต็มที่ คงไม่รู้ซะแล้วว่าคนแบบปิ่นมุกไม่ใช่ใครจะมาพูดใส่หน้าแบบนี้ได้ "เหมือน?...พี่เพลิงทำอะไรกับมึงที่เหมือนกูเหรอ นอกจากว่ามึงนอนอ้าขาให้เขาเอา นอกนั้นมึงไม่เหมือนกูสักอย่าง"มือเล็กของบีน่าบีบเข้าหากันแน่นด้วยอารมณ์โกรธถึงขีดสุด เห็นทีวันนี้คงพูดดีๆด้วยไม่ได้ "โธ่...ทำมาเป็นพูดดี เริ่มแรกก่อนที่มึงจะคบกับเขา มึงก็เป็นคนนอนอ้าขาให้เขาเอาเหมือนกูนั่นแหละ มึงรู้อะไรไหม เพลิงเป็นผู้ชายคนแรกของกู เราเอากันมาตั้งแต่จบมอหก กี่ปีแล้วนะ นี่ยังไม่รวมที่เป็นเพื่อนกันมาอีก มึงรู้จักเพลิงแค่ไหน ก็คิดสิว่ากูรูัจักเขามากกว่ามึง" ปิ่นมุกยิ้มร้ายส่งไปบ้าง นึกตลกที่ยังมีคนแบบนี้อยู่บนโลกใบนี้จริงๆ คนที่อยากได้ของคนอื่นจนไม่สนอะไรทั้งนั้น ไม่สนแม้กระทั่งว่าผู้ชายเขาจะไม่เอา "รู้จักมานานไม่ได้แปลว่ารู้จักดีนะ คำนี้เคยได้ยินหรือเปล่า หรือว่าโง่เพราะมัวแต่คิดวิธีอ้าขาเพื่อจะชนะใจผู้ชาย แต่น่าสงสารนะคะ ขนาดอ้าเป็นร้อยๆท่า ผู้ชายยังไม่แม้แต่จะ
คิณและเสือแบกร่างเมาไม่ได้สติของเพลิงกลับมาคอนโด รู้สึกว่าเหตุการณ์คล้ายกับช่วงที่ปิ่นมุกหนีไป ได้แต่ภาวนาให้เพื่อนไม่ต้องทุกข์ทรมานใจแบบนั้นอีก กริ่ง กริ่ง กริ่ง!!! เสียงกริ่งดังไม่นาน ประตูก็เปิดออกโดยแฟนสาวของเพื่อนที่อยู่ในชุดนอนเรียบร้อย ไม่น่าเชื่อว่ารสนิยมของเพื่อนฉายาเอวดุ จะชอบผู้หญิงใส่ชุดนอนลายการ์ตูน "ให้พี่แบกไปไว้ไหน"ปิ่นมุกที่ยังตกใจอยู่ที่เปิดมาเจอสภาพเพลิงเมาขนาดนี้ เพราะก่อนจะออกไปเขาก็แค่บอกว่าจะไปทำธุระ แต่ทำไมกลับมาในสภาพนี้ได้ "เข้าไปในห้องเลยค่ะ" ร่างหนาที่ถูกเพื่อนสองคนหิ้วปีกคนละข้างเข้ามาส่งถึงห้องนอน แต่ก่อนออกไปคิณอยากพูดอะไรกับแฟนเพื่อนก่อนสักนิด "ฝากเพื่อนพี่ด้วยนะครับ มันรักปิ่นมากนะ มันอาจจะดูมึนๆไปบ้าง แต่มันไม่เคยรักใครพี่เป็นพยานได้" "พี่ก็เป็นพยานได้"เสือเอ่ยสมทบไปอีกคน ปิ่นมุกที่ยังไม่เข้าใจความหมายที่เพื่อนแฟนหนุ่มทั้งสองต้องการจะสื่อ จนทั้งคู่เดินออกไปแล้ว เธอถึงคิดได้ว่าสาเหตุที่เพลิงกินเหล้าเมาขนาดนี้น่าจะเป็นเพราะเธอ คนตัวเล็กเข้าไปหยิบกะละมังใส่น้ำกับผ้ามาเช็ดตัวให้คนเมาไม่ได้สติ ทว่าระหว่างที่เธอกำลังเช็ดก็ได้ยินเสียงทุ้มพึมพำพูดอะไ