Se connecterShare
บทที่ 37 สถานะมันต่างกัน
Dernière mise à jour:
2024-11-24 11:13:41“แล้วจะไม่สั่งอะไรหรือยังไง เอาแต่จ้องหน้ากันอยู่นั่น” แทนไทเริ่มเอ่ยปากแซวน้องชายตัวเองบ้าง เตชินท์หันมาฉีกยิ้มให้พี่ชายของเขา
“ดาอยากจะทานอะไรหรือเปล่า” เตชินท์เอ่ยถามขึ้นบ้าง“อะไรก็ได้ค่ะ” แทนที่วรรณรดาตอบ แต่เป็นณัฐกฤตาตอบแทน“ยัยขวัญ !” วรรณรดากัดฟันพูดมองหน้าเพื่อนด้วยความเขินอาย“ก็เห็นแกเขินอยู่ไงฉันเลยตอบแทนให้ จริงไหมคะคุณแทน” ว่าแล้วเธอก็หันไปทางชายหนุ่มเพื่อหาพวก สายตาจ้องมองเขาให้ตอบว่า…“จริงครับ” แทนไทตอบพร้อมกับยิ้มให้กับภรรยาสาวเตชินท์ได้แต่เหลือบมองพี่ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ด้วยสายตาไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไหร่ ก่อนจะหันไปสั่งอาหารกับพนักงานหนุ่มพร้อมทั้งสั่งของหญิงสาวไปด้วย แต่สิ่งที่น่าแปลกใจสำหรับณัฐกฤตาคือเตชินท์รู้แม้กระทั่งเมนูโปรดที่เพื่อนของเธอชอบทาน“แล้วตกลงจะบอกได้หรือยังว่าไปคบกันรู้จักกันตอนไหน” ทันทีที่พนักงานหนุ่มเดินจากไปณัฐกฤตาก็เอ่ยถามขึ้นถึงประเด็นเดิม“เอ่อ...” วรรณรดาก้มหน้าไม่สบตามองคนบนโต๊ะเช่นเ
Related chapter
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 38 ความรู้สึกผิด
แสงไฟสลัว ๆ ที่เปิดไว้ภายในห้องรับแขก ณัฐกฤตากำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เรื่องราวที่ได้ฟังจนสับสนไม่เข้าใจเพราะว่าพยายามถามเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างเตชินท์และวรรณรดาอยู่นั่นเอง แต่อีกฝ่ายก็พูดโน่นพูดนี่พยายามที่จะบ่ายเบี่ยงนานกว่าที่ณัฐกฤตาจะไล่ถามจนวรรณรดายอมปริปากเล่าเรื่องความสัมพันธ์กับเตชินท์ให้ฟัง เพียงแค่ฟังไม่ถึงห้านาทีแรกเธอก็ต้องร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ“ว่ายังไงนะ !”[อื้ม...ฉันเจอเขาที่นั่นแหละ] ปลายสายตอบรับมา ยิ่งทำให้ณัฐกฤตาแปลกใจขึ้นมาเรื่อย ๆ เพราะยังจำได้ว่าตอนที่จบมาใหม่ ๆ วรรณรดาเอ่ยถึงเรื่องแฟนที่เพิ่งเลิกกันได้ไม่นานให้ฟังแต่ไม่ได้บอกว่าเป็นใคร“ยังไงล่ะ เล่าต่อสิ”[หลังจากนั้นเตก็มารับฉันที่หน้าคณะบ่อย ๆ เพราะว่าเราเรียนอยู่ที่เดียวกันแต่คนละสาขาวิชาน่ะ...]“พรหมลิขิตชัด ๆ ยัยดา !” ณัฐกฤตาพูดขึ้นเสียงดัง[จะบ้าหรือไง ก็แค่ความบังเอิญเท่านั้นแหละ] อีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง แต่คนฟังก็รับรู้ได้ถึงความเศร้าที่ฟังจากน้ำเสียง“แล้วแกคบกับเตนานหรือเปล่า”[ก็
Dernière mise à jour : 2024-11-25วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 39 ปั่นป่วนหัวใจ
หลังจากกลับมาประเทศไทย พาลินไม่ได้ออกไปไหนไกลยกเว้นแต่ห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ ในตัวเมืองก็เท่านั้น เธอไม่ได้อยู่มาหลายปีบางสิ่งนั้นก็ยังคงเดิมบางสิ่งนั้นก็ถูกเปลี่ยนแปลงใหม่จนจำไม่ได้ พาลินเดินอยู่ภายในห้างสรรพสินค้าเพียงลำพัง สายตากวาดมองผู้คนที่ต่างเดินเข้าออกร้านจับจ่ายใช้สอย แต่เธอกลับไม่รู้สึกมีความสุขเลยสักนิดตั้งแต่กลับมาหากรู้ว่ากลับมาแล้วต้องมาพบกับข่าวการแต่งงานของแทนไทผู้ชายที่เธอแอบรักเธอจะไม่กลับมา สู้ไม่รู้เสียดีกว่า ยิ่งรับรู้ว่าเขารักภรรยามากแค่ไหนยิ่งรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น หญิงสาวเดินไปตามทางด้วยใจที่เหม่อลอย แต่ทว่าต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าคมเข้มที่คุ้นเคยเดินเคียงข้างกับหญิงสาว ด้วยระยะสายตาที่ไกลจากอีกฝากแต่ก็ยังจำเขาได้ ต่อให้จะเห็นเพียงแค่เสี้ยวหน้าก็ตาม หัวใจดวงน้อย ๆ เต้นไม่เป็นจังหวะแค่เพียงได้เห็นใบหน้าของเขาแค่เสี้ยววินาที คำว่า ‘รัก’ ยังคงดังก้องในใจเพื่อรอวันที่จะบอกให้เขารู้ แต่คงไม่มีอีกแล้ว เพราะว่าเขามีเจ้าของไปแล้ว...พาลินไม่รีรอรีบเดินตามไปอย่างรวดเร็ว สายตาจ้องมองแผ่นหลังของเขาที่เดินออกห่างไปเรื่อย ๆ ผ
Dernière mise à jour : 2024-11-26วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 40 พี่ชาย
“คิดถึงเหมือนกันค่ะ เอ่อ...แล้วพี่ชายล่ะคะ”“รออยู่ที่ห้องรับแขกแล้วค่ะ เห็นว่าบ่นใหญ่เลยตั้งแต่รู้ว่าคุณหนูแต่งงานแล้วไม่ยอมบอก”แทนไทที่ยืนฟังอยู่ข้าง ๆ คิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความแปลกใจ“แล้วนี่ขวัญไม่ต้องโดนบ่นอีกหรือคะ”“นมว่าคุณหนูลองเข้าไปเองดีกว่าค่ะ”ณัฐกฤตาพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปข้างในโดยที่แทนไทเดินตามอย่างไม่ค่อยเข้าใจว่าเรื่องที่พูดกันนั้นคือเรื่องอะไร“คุณแม่ทำแบบนี้ได้ยังไงครับ ทำไมไม่โทรมาบอกผมสักคำ และนี่จับให้ขวัญแต่งงานกับผู้ชายที่มีข่าวอีก คุณพ่อคุณแม่คิดอะไรกันอยู่ครับ” เสียงเข้มของพี่ชายเล็ดลอดผ่านออกมาจากห้องรับแขก ทำให้ณัฐกฤตายืนมองโดยไม่กล้าเดินเข้าไป“นั่นไง ขวัญมาพอดีเลย” ทัสนันทน์ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาลูกสาว“สวัสดีครับคุณแม่ คุณพ่อ” แทนไทกล่าวทักทายก่อนจะหันไปมอง ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ใบหน้าเรียวคม คิ้วหนาจมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักรองรับเข้ากันอยู่ในชุดทำงานสูทเรียบร้อยไร้รอยยับยืนอยู่ตรงกลางห้องรับแขกหันมามองด้วยสีหน้าแววตาโกรธจัด
Dernière mise à jour : 2024-11-27วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 41 อยากอธิบายให้ฟัง
“เราสองคนทะเละกันน่ะ”เมื่อเขาพูดก็เนิ่นนานที่อีกฝ่ายนิ่งเงียบไป ก่อนจะยอมบอกที่อยู่ให้รู้“ขอบคุณ” เตชินท์กล่าวพร้อมกับตัดสายไปทันที รีบควักเงินจากกระเป๋าสตางค์จ่ายแล้วเดินออกไปจากผับอย่างรวดเร็ว ในใจชายหนุ่มตอนนี้ต้องการที่จะคุยกับหญิงสาวให้รู้เรื่องเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะปล่อยให้เธอเดินจากไปทางด้านวรรณรดานั่งอยู่ในห้องเพียงลำพังตั้งแต่กลับมาตอนเย็น ไม่ได้ออกหรือขยับไปไหนแม้แต่น้อย มีเพียงแค่ความเสียใจที่ล้อมรอบไว้ ทำไมหัวใจยังต้องการเรียกร้องหาเขาทั้งที่เธอเองไม่ใช่เหรอเป็นคนไล่เขาไป ...ไม่อยากเป็นผู้หญิงแค่หนึ่งในนั้นของเขา สุดท้ายแล้วก็ต้องโดนเขี่ยทิ้งอีกครั้ง“ทำไมล่ะ ทำไมถึงเลิกรักไม่ได้สักที” หญิงสาวนั่งกอดเข่าก้มมองรูปถ่ายคู่ที่เคยถ่ายด้วยกันครั้งเมื่อหลายปีก่อน ความทรงจำดี ๆ มากมายได้ไหลเข้ามาในหัว แม้เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่เธอคบกับเขาแต่เธอกลับผูกพัน...เตชินท์ผู้ชายที่แสนดีคนนั้นหายไปไหนแล้วกริ๊ง ! กริ๊ง !เสียงออดดังรัวติดต่อกันหลายครั้งจนต้องลุกขึ้นเดินออกไปเพื่อดูผู้ที่มาหา สองมือยกขึ้นปาดน้ำตาบน
Dernière mise à jour : 2024-11-28วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 42 หึงเรื่องไม่เป็นเรื่อง (1)
ภายในห้องรับแขกขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยสนุกสนานกันหลังจากอาหารมื้อเช้าเสร็จสิ้นไป พาลินได้แต่ยิ้มรับทุกครั้งที่แม่ของเธอและเจ้าบ้านอีกฝ่ายหัวเราะคุยเรื่องตลกกัน เบื่อที่ต้องนั่งฟังและยิ้มอยู่แบบนี้ สายตาคู่เหลือบขึ้นมองออกไปข้างนอกพอดีกับจังหวะที่แทนไทเดินเข้ามาในห้อง จนทำให้รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเห็นเขาเดินโอบกอดภรรยาเข้ามา“นั่นไงเจ้าแทนมาพอดีเลย” ธรรศพูดขึ้น ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างหันไปมองคู่รักหวานที่กำลังเดินเข้ามา พาลินได้แต่สูดหายใจเข้าลึก ๆ พร้อมปั้นยิ้มให้ชายหนุ่ม“สวัสดีครับคุณน้า” เขากล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้ กรพรรณรับไหว้พร้อมมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างแทนไท“ขวัญ...นี่คุณน้ากรพรรณเพื่อนสนิทของแม่ผม ส่วนนี่น้องพาลิน” แทนไทพูดแนะนำ ณัฐกฤตาพยักหน้ารับรู้ เธอยกมือขึ้นไหว้กรพรรณที่ยิ้มให้กับเธอ ก่อนจะหันไปหาพาลินพร้อมยิ้มทักทาย แต่เจ้าตัวยิ้มกลับมาให้เธอแบบไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่“มานั่งลงสิ”แทนไทยิ้มรับพร้อมกับโอบภรรยาสาวนั่งฝั่งตรงข้ามพาลิน“จริงสิแทน ตาเตไปไหนล่ะ”
Dernière mise à jour : 2024-11-29วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 43 หึงเรื่องไม่เป็นเรื่อง (2)
“สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยทักขึ้น ทุกคนภายในห้องต่างหันไปมองเป็นตาเดียวเตชินท์เดินเข้ามาภายในห้องรับแขกพร้อมกับวรรณรดา“นี่หรือหนูดาเพื่อนของหนูขวัญ มาสิมานั่งก่อน” นิตยลัภย์เอ่ยขึ้นพร้อมสำรวจใบหน้าหวานของหญิงสาวตรงหน้าด้วยความชอบใจ“แล้วนี่กินข้าวเช้ากันหรือยังล่ะ” นิตยลัภย์ถามด้วยความเป็นห่วง“กินแล้วครับ แฟนผมทำให้” ว่าแล้วก็หันไปยิ้มตาหวานให้หญิงสาวที่นั่งข้าง ๆ จนแทนไทและณัฐกฤตาที่เรียกว่าหวานแล้วยังต้องหลบ“ออกตัวเชียวนะ” ณัฐกฤตาเอ่ยปากแซว“แล้วนี่ใครจะพาหนูแพงเดินชมบ้านล่ะ” เพียงแค่ได้ยินคำนี้ทั้งแทนไทและเตชินท์ถึงกับทำเป็นไม่รับรู้ใด ๆ ทั้งสิ้น จนพาลินรู้สึกว่าตัวเธอกำลังถูกเมิน“เอ่อ...ให้แก้วใจละกันครับ” เตชินท์พูดอย่างไม่ใส่ใจมากนัก“พูดอะไรแบบนั้นน่ะ !” นิตยลัภย์ตวาดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ถึงแม้พอจะรู้ว่าลูกชายของเธอนั้นอาจจะไม่ชอบพาลินที่เคยเป็นแฟนเก่ามาก่อน“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณน้า แพงก็เคยมาที่บ้านตั้งหลาย
Dernière mise à jour : 2024-11-30วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 44 หมาหัวเน่า !
แทนไทเดินมาเงียบ ๆ โดยไม่เอ่ยถามพูดคุยกับพาลินสักคำ เช่นเดียวกับเธอที่ตั้งคำถามไว้ในใจมากมายจนอึดอัดแต่ไม่กล้าที่จะถามออกไปสนามหญ้าสีเขียวชอุ่มตั้งอยู่ทางด้านข้างของตัวบ้านที่เต็มไปด้วยดอกไม้และ ไม้ประดับอย่างสวยงาม พาลินเดินเข้ามาดักหน้าชายหนุ่ม สีหน้าแสดงออกถึงเรื่องที่อยากจะถามเขามากมาย“พาลินมีอะไรจะถามพี่หรือเปล่า” แทนไทเอ่ยถามขึ้น“ดูพี่แทนรักคุณขวัญมากเลยนะคะ”“รักมากสิครับ” เขาตอบด้วยรอยยิ้ม“น่าอิจฉาคุณขวัญที่พี่แทนรักมากมายขนาดนี้” หญิงสาวพูดพร้อมยิ้มให้ ทั้งที่ในใจนั้นกลับเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเมื่อเห็นใบหน้าและรอยยิ้มของเขา“จะอิจฉาพี่ทำไมกัน พี่ก็รักแพงนะ แต่รักเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง” เขาพูดพลางยกมือขึ้นลูบศีรษะของเธอด้วยความเอ็นดู พาลินได้แต่ยิ้มตอบรับ โดยที่ความรู้สึกทุกอย่างถูกซ่อนไว้ภายใต้รอยยิ้มที่ยิ้มให้กับเขา“พี่แทนคะ แล้วเตทำงานอยู่ที่ไหนเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับทำตาใส มองมาที่ชายหนุ่มด้วยความอยากรู้ แทนไทยิ้มก่อนจะตอบพร้อมกับหันไปมองน้องชายที่จับมือกับแฟน
Dernière mise à jour : 2024-12-01วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 45 ผมผิดอะไร
ความสนุกสนานและเสียงหัวเราะเกิดขึ้นภายในห้องหนังสือ เมื่อ หญิงสาวผู้เป็นเพื่อนสนิทต่างเอ่ยปากแซวกันไปแซวกันมาจนชายหนุ่มสองพี่น้องต้องหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ แต่ทว่าพาลินที่ยืนมองอยู่หน้าห้องผ่านประตูไม่ได้มีสีหน้าที่มีความสุขแต่อย่างใด ในใจเต็มไปด้วยไฟอิจฉาที่ก่อขึ้นอย่างมากมาย“คุณแพงมาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ” แก้วใจเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย พาลินสะดุ้งขึ้นจากภวังค์หันมายิ้มให้“ทำไมไม่เข้าไปล่ะคะ” แก้วใจเอ่ยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ“ไม่ละ ไม่อยากไปขัดทุกคน” พาลินตอบด้วยแววตาเศร้า“อ้าว ไม่เห็นจะขัดเลยค่ะ ปกติคุณแพงก็เข้าไปนั่งคุยไม่ใช่หรือคะ”“นั่นมันเมื่อก่อน เมื่อก่อนที่พี่แทนยังไม่แต่งงานและเตยังคบกับแพงอยู่ค่ะ แต่ตอนนี้คงไม่ใช่อีกแล้ว แพงเป็นคนไม่สำคัญอะไรอีกแล้วนี่คะ” เมื่อพูดจบก็เดินจากไปทิ้งให้แก้วใจได้แต่มองด้วยความสงสารพาลินเดินออกมาทั้งหยดน้ำตาของความเจ็บปวดอยู่ภายในใจ เธอทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่ามองเขายิ้มให้กับภรรยาที่รัก…แสงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้าเป็นช่วงเวลาที่ดูรวดเร็วสำหรับทุ
Dernière mise à jour : 2024-12-02
Latest chapter
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 63 ฝันดีนะ (ตอนพิเศษ-จบ)
หลังจากที่กลับมาในตอนหัวค่ำพาลินก็เอาแต่นิ่งเงียบ ภาพที่ปีเตอร์เดินควงกับหญิงสาวสวยคนนั้นกลับผุดขึ้นมาในหัวครั้งแล้วครั้งเล่า พาลินนั่งขดตัวอยู่บนโซฟา มือทั้งสองข้างกุมไหล่ที่เหน็บหนาวเอาไว้ เธอไม่ควรจะคิดเรื่องนี้ด้วยซ้ำไป เพราะไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย ไม่ว่าเขาจะทำอะไรจะไปกับใครก็ตามแต่...“บ้า! บ้าที่สุด” เธอพึมพำกับตัวเองเป็นสิ่งที่ไม่ชินเพราะปกติแล้วเขาไม่เคยเดินไปไหนมาไหนกับผู้หญิงคนอื่นยกเว้นกับเธอ ความรู้สึกนี้เหมือนกับตอนที่พี่แทนรักคุณขวัญ จนไม่สนใจเธอ เจ็บ!เธอเกลียดความรู้สึกแบบนี้ที่สุดเสียงออดดังขึ้นติดต่อกันหลายครั้ง พาลินสะดุ้งจากภวังค์พร้อมกับมองไปที่ประตู หญิงสาวลุกขึ้นเดินไปที่ประตูก่อนจะมองว่าเป็นใคร มือนั้นลังเลใจที่จะเปิด สุดท้ายแล้วก็เปิดและมองหน้าเขาที่ยิ้มให้กับเธอ“ยังไม่นอนใช่ไหม?” ชายหนุ่มเอ่ยถามขึ้น พาลินส่ายหน้าเป็นคำตอบ“เข้าไปข้างในได้ไหม?”“อืม” เธอหลีกทางให้เขาเดินเข้ามาในห้องก่อนที่จะปิดประตูลงพาลินสบสายตามองแววตาคู่ที่อบอุ่น หัวใจ ของเธอระทวยลงเมื่อเห็นเขามองแบ
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 62 เจ็บปวดกับการเฝ้ารอ (ตอนพิเศษ)
“ไปหาเจฟน่ะ เขาชวนฉันไปเดินเที่ยว”“งั้นเหรอ” เขาขานรับแบบไม่พอใจ แต่ก็ไม่อยากไปขัดขวางจึงตัดสินใจลุกขึ้นแล้วพูดว่า “งั้นผมกลับก่อน เที่ยวให้สนุกล่ะ” ขณะที่พาลินเดินเข้าไปในห้องนอนทำนองว่า เธอฟังแต่ไม่ได้สนใจมากเท่าไหร่ชายหนุ่มหัวเราะให้ตนเองอย่างสมเพช ทั้งที่ก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นไปไม่ได้...“คุณดูไม่มีความสุขนะเวลาที่อยู่กับผม” เจฟพูดขึ้น เพราะตั้งแต่เดินซื้อของก็ไม่เห็นเธอปริปากพูดสักคำ มีเพียงแค่เขาถามและเธอตอบเท่านั้น“เปล่าสักหน่อย แค่รู้สึกไม่สบาย” พาลินโกหก“งั้นเหรอ ให้ผมไปส่งดีไหม”หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่ต้องหรอก”“งั้นก็แล้วแต่นะ ถ้ามีเรื่องอะไรอยากให้ผมช่วยบอกได้นะ ยินดีเสมอ” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับยิ้มให้“ขอบคุณนะ”เจฟ คือเพื่อนที่เรียนอยู่มหา’ ลัยเดียวกับเธอแต่คนละสาขาวิชา เธอรู้มาตลอดว่าตั้งแต่เรียนอยู่หลายครั้งที่ชายหนุ่มแสดงออกกับความรู้สึกที่มีต่อเธอ...ทว่าคงเป็นไปไม่ได้“โอ้นั่น! ปีเตอร์นี่มากับสาว
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 61 คำพร่ำบอกรัก
“ตอนนั้นโกรธค่ะ โกรธมากด้วยแต่ตอนนี้ไม่แล้วค่ะ เพราะฉันก็มีส่วนที่ทำให้คุณเป็นแบบนี้”“ไม่หรอกครับ ผมต่างหาก ถ้าผมไม่คิดจะทำร้ายคุณผมคงไม่ต้องมาทรมานอยู่แบบนี้ คุณเป็นผู้หญิงที่ดี ผมดีใจที่คุณแทนรักคุณ” วศินพูดพร้อมกับยิ้มให้หญิงสาวสำหรับเขาแล้วความรักของเขาคงจะเป็นเพียงได้แค่การมองดูและแอบชอบต่อไป ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็จะไม่เคยลืม เพราะว่ารักไม่จำเป็นต้องได้อยู่ด้วยกัน สำหรับเขาขอแค่มองห่าง ๆ ต่อไปก็พอ…แทนไทเดินออกจากห้องน้ำพร้อมส่งสายตามองภรรยาที่นอนดูทีวีอยู่บนเตียงก็อดที่จะยิ้มขำออกมาไม่ได้ สองเท้าก้าวย่างเข้าไปหาแล้วนั่งลงที่ปลายเตียงก่อนขยับเข้าไปหาอย่างช้าๆชายหนุ่มหันไปมองซีรีส์เกาหลีที่ภรรยาสาวกำลังดูอยู่นั้น คู่พระนางกำลังกอดกันอย่างหวานซึ้ง ก่อนหันมามองหญิงสาวที่กำลังจิกหมอนดูเพลินพลางหัวเราะยิ้มเขิน ๆ ออกมา เขาเอื้อมมือไปหยิบรีโมตที่ข้างตัวเธอขึ้นมาพร้อมเลื่อนนิ้วไปที่ปุ่มสีแดงเพื่อกดปิดจอให้ดับลงทันทีที่จอภาพดับสนิทเป็นสีดำณัฐกฤตาหันมามองสามีด้วยความไม่พอใจ พลางเอื้อมมือไปเพื่อแย่งรีโมตคืน“เอาคืนฉันมาเล
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 60 ยอมรับความจริง (2)
“แพงไม่กล้าหรอกค่ะ...ในเมื่อพี่แทนพูดอยู่เสมอว่าแพงเป็นน้องสาวคนเดียวของเขา แม่คิดว่าแพงจะกล้าเหรอคะ แพงกลัว กลัวว่าพี่แทนเขาจะรังเกียจ กลัวว่าพี่แทนจะไม่คุยกับแพง...แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว เป็นเพราะแพงทำให้พี่แทนเกลียด แพงทำร้ายคุณขวัญ แพงเลวใช่ไหมคะคุณแม่”พาลินระบายความทุกข์ในใจออกมาให้ฟัง“ลูกผู้หญิงทุกคนก็อยากอยู่กับคนที่ตัวเองรัก แล้วลูกได้ไปพูดกับ ตาแทนหรือยัง เราควรที่จะพูดทำความเข้าใจนะ” กรพรรณพูดอย่างเห็นใจ“ไม่ดีกว่าค่ะ แพงไม่อยากทำให้พี่แทนเกลียดไปมากกว่านี้” เธอส่ายหน้าพลางยกมือขึ้นปาดน้ำตาบนใบหน้า“แทนไม่เกลียดลูกหรอก เขาก็แค่โกรธที่ลูกทำร้ายเขา ถึงแม้จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจแต่เราก็ผิดนะแพง แม่ว่าควรไปคุยกับเขาให้รู้เรื่อง”“แพงคุยแล้วค่ะ แต่คงไม่มีประโยชน์ค่ะ”“แล้วเราจะหลบหน้าไม่คุยกับตาแทนไปทั้งชีวิตยังงั้นเหรอ แม่ว่ามันอึดอัดนะ” กรพรรณมองลูกสาวด้วยความห่วงใย“เป็นแบบนี้ดีแล้วค่ะ เพราะแพงเป็นคนก่อ แพงก็ต้องเป็นคนยอมรับผลที่แพงก่อ”พาลินยอมรับ
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 59 ยอมรับความจริง (1)
“คุณวศินตอนนี้เป็นอัมพาตครับ เพราะตอนกระแทกฝั่งคนขับถูกกระแทกเข้าอย่างแรงครับ”“เป็นเพราะฉันที่ทำให้...”“ไม่ใช่ความผิดคุณ แต่เป็นความผิดของวศินต่างหากละครับ ถ้าไม่คิดจะทำร้ายคุณคงไม่ต้องพบจุดจบแบบนี้หรอกครับ ดีนะที่ยังไม่พาคุณเข้าโรงแรมไม่ยังงั้นผมจะเป็นคนอัดคุณวศินเอง” แทนไทพูดตามความจริง เพราะถ้าวศินไม่คิดจะทำร้ายภรรยาเขาทุกอย่างก็ไม่ต้องเป็นแบบนี้ เวรกรรมตามทันเร็วราวกับติดปีก ก็ต้องให้วศินรับกรรมที่ก่อไว้“แล้วทำไมถึงรู้ว่าคุณวศินจะพาฉันเข้าโรงแรมล่ะคะ ในเมื่อฉันก็ไม่ได้โทร. บอก หรือว่าคุณไปเยี่ยมเขามาแล้ว ?” หญิงสาวถามด้วยความแปลกใจ“เปล่าครับ ผมไม่ได้ไปเยี่ยม แต่แพงเป็นคนบอกผม...เธอร่วมมือกับคุณวศิน” น้ำเสียงของแทนไทดูหมองเศร้าลงเมื่อพูดถึงพาลิน“คุณพาลิน ? เธอทำแบบนั้นทำไมคะ” ณัฐกฤตาเอ่ยขึ้น“แพงชอบผม เธอเลยทำแบบไม่ทันคิด”“แล้วคุณได้คุยกับคุณแพงหรือยังคะ?” หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง สายตาคู่สวยมองชายหนุ่มที่ก้มหน้าลง เธอรู้ว่าเขาคิดกับพาลินเหมือ
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 58 ขอโทษ
สามวันแล้วที่ณัฐกฤตายังไม่ฟื้นขึ้นมา ทำให้แทนไทเริ่มเป็นห่วงว่าหญิงสาวจะเป็นอะไรไป เขาไม่ได้เข้าทำงานตลอดสามวัน เพราะว่าจิตใจตอนนี้ไม่อยู่กับงานเลยแม้แต่น้อย ส่วนวศินนั้นอาการสาหัสเพราะเป็นอัมพาตส่วนล่างโดยทั้งหมดเพราะถูกแรงกระแทกอย่างแรง จะกลับมาเดินได้ใหม่คงต้องใช้เวลาอีกสักปีหรือสองปีตามที่หมอบอกแทนไทเอื้อมมือไปลูบที่เส้นผมบางของภรรยาด้วยความรักแล้วความห่วง ส่งสายตามองหญิงสาวในยามหลับ เขาอยากจะให้เธอตื่นขึ้นมาคุย นี่ก็ผ่านมาแล้วสามวันช่างทรมานใจเขาเหลือเกิน คิดถึง...จนแทบปวดใจ“ที่รัก ตื่นขึ้นมานะครับ ผมคิดถึงคุณ” แทนไทพูดพร่ำพร้อมพรมจูบไปทั่วมือสวยของภรรยา“ได้เวลาเช็ดตัวคนไข้แล้วนะคะ”ชายหนุ่มพยักหน้ารับอย่างเข้าใจก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ เมื่อพยาบาลเดินเข้ามาพร้อมกับถาดเช็ดตัวคนไข้แทนไทเดินออกจากห้อง ขณะที่พยาบาลเลื่อนผ้าม่านปิดล้อมเตียงไว้ เขาเดินออกมาตามทางเดินเรื่อย ๆ ก่อนหยุดเดินลงเมื่อเห็นพาลินเดินเข้ามาหา“พี่แทน”พาลินเรียกชายหนุ่มในสรรพนามที่เหมือนเดิม แต่แววตาที่เขามองแตกต่างออกไปอย่างชัดเจ
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 57 เรื่องน่ายินดี
“ผมรักคุณแทน !”เพียงเท่านี้ก็ไขกระจ่างทุกเรื่องที่อยู่ในใจของหญิงสาวได้หมดคุณวศินเป็น…!“คะ...คุณ...”“ใช่ ! แต่ถ้าไม่เพราะคุณตกลงแต่งงานกับคุณแทนป่านนี้เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้ ! ผมวางแผนเพื่อสร้างข่าวให้ผมและคุณแทนกลายเป็นคู่จิ้นในวงการบันเทิงแต่คุณก็ดันมาปิดข่าว และแต่งงานกับคุณแทน...”“แล้วจะจับฉันมาทำไม ทำไมไม่ไปหาคุณแทนล่ะ !”เหมือนจะเข้าใจว่าเขาทำแบบนี้เพื่ออะไร แต่ทำไมไม่ไปบอกคุณแทนไทโดยตรง ทำไมต้องลากเธอเข้ามาเกี่ยวด้วย !“เพราะเมื่อวานไงล่ะที่คุณไปหาผม คุณรู้ไหมว่าคุณแทนตอบว่าอะไร !” วศินยังคงขับรถต่อไปทั้งที่สายตาของเขาสลับมองใบหน้าของณัฐกฤตา“คุณทำแบบนี้คุณแทนก็ไม่ได้หันมาชอบคุณหรอก เขาไม่ได้มีรสนิยมชอบเพศเดียวกันเหมือนกับคุณสักหน่อย”“ชอบไม่ชอบผมไม่สนแล้ว แต่นี้ผมสนแค่ว่าเขาจะเจ็บปวดยังไงบ้าง”“ฉันไม่อยากฟัง ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้ !” หญิงสาวเอื้อมมือไปแย่งพวงมาลัยรถที่ชายหนุ่มบังคับอยู่ให้เขาหยุดจอดรถวศินใช้มือข้างซ้า
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 56 เพื่อความสบายใจ
“เรื่องอะไรบอกพี่มาพาลิน !”“พี่แทนแพงเจ็บค่ะ ปล่อยแพงก่อน...” หญิงสาวยกมือขึ้นจับมือของเขาที่บีบไหล่เธออยู่ให้ปล่อยออก“บอกพี่มา ขวัญทำไม ?”“พี่แทนรับปากว่าจะไม่เกลียดแพง...”“บอกพี่มา” แทนไทกัดฟันพูด“คุณวศิน...เขาจะวางแผนข่มขืนคุณขวัญ...เลยให้แพงมาถ่วงเวลา...” เพียงแค่ได้ยินหัวใจของแทนไทก็ร้อนรนจนแทบทำอะไรไม่ถูก เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ดูแตกต่างไปจากเดิม“บอกมาว่าตอนนี้วศินอยู่ที่ไหน ! ถ้าขวัญเป็นอะไรไป พี่จะโทษแพงคนเดียว !” แทนไทพูดด้วยน้ำเสียงเข้ม มองพาลินตรงหน้าด้วยแววตาโกรธเคือง“คุณวศินจะพาคุณขวัญไปที่โรงแรม...”ทันทีที่ได้ฟังจบแทนไทก็ผลักพาลินออกอย่างไม่แยแส เขาก้าวฉับไวเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้เธอมองชายหนุ่มเดินจากไปทั้งน้ำตา“พี่แทน...แพงขอโทษ” พาลินพูด ขณะมองไปทางประตูพร้อมกับหยดน้ำตาที่เปรอะบนใบหน้าที่ทำไปเพราะรักพี่แทน...แต่แพงทำใจไม่ได้ที่ต้องเห็นพี่แทนเสียใจเกือบเที่ยงหลังจากที่ลูกค้านั้นออกจ
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 55 คำเดียวที่อยากจะพูด
พาลินนั่งอยู่ภายในห้องคนเดียวตั้งแต่ที่กลับมา ในมือกดเปิดและปิดหน้าจอโทรศัพท์อยู่เป็นเวลานาน นั่นเพราะจิตใจสับสนวุ่นวายดูลังเล เบอร์ที่ขึ้นโชว์หน้าจอนั้นไม่ใช่ใครเลยแต่เป็นเบอร์ของวศินพระเอกหนุ่มชื่อดังนั่นเอง ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไป ถ้าร่วมมือกับวศินแล้วแทนไทจะเกลียดเธอไหม ? พาลินนั่งอยู่นานจนกระทั่งตัดสินใจกดเบอร์ปลายสายนั้นโทรออก[ตัดสินใจได้แล้วหรือครับ]“ค่ะ คุณจะให้ฉันทำอะไรบ้าง” พาลินเอ่ยถามอีกฝ่ายขึ้นทันที[ก็แค่แยกคุณแทนออกจากคุณขวัญก็พอแล้ว]อีกฝ่ายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก แต่พาลินก็ยังไม่เข้าใจแผนการทั้งหมดของวศินอยู่ดีว่าเขาต้องการทำอะไร“ฉันยังไม่เข้าใจว่าคุณต้องการทำอะไร”[แค่ทำให้คุณขวัญมาเป็นของผม ทีนี้คุณเข้าใจหรือยัง ?]พาลินเริ่มแสดงสีหน้าลังเลและหวาดกลัวออกมา“ได้ แล้วจะให้ฉันแยกพี่แทนออกวันไหน” ในเมื่อเธอตัดสินใจไปแล้วคงจะย้อนกลับไม่ได้อีกต่อไป เธออยากให้เขารู้ว่าเธอยังสำคัญ ดีเหมือนกัน ถ้ารู้ว่าณัฐกฤตามีชู้ เขาคงจะเกลียดผู้หญิงคนนั้นอย่างแน่นอน[พรุ่งนี้ได้ยิ่งดีเลย]&l
