ตอนที่79

'รอพี่แปปหนึ่ง เดี๋ยวพี่ไปเอาเชือกกับกาวก่อน'ผมบอกเธอไป

'ค่ะ'ฮันนี่พยักหน้ารับ แล้วผมก็รีบวิ่งเข้าบ้านไปหาของเพื่อจะมาทำแก้วกระดาษให้เธอ

'เสร็จแล้วครับ'ผมชูแก้วกระดาษผูกเชือกให้ฮันนี่ดู เธอมองมันด้วยสายตาเป็นประกาย และยิ้มให้ผมผมจึงยิ้มให้เธอกลับไป

'ขอบคุณนะคะพี่ราม^_^’เธอบอกผมและหอมแก้มผม ผมนี้อึ้งไปเลยครับ

'ฮันนี่'ผมเรียกเธอไปอย่างตกใจพลางยกมือขึ้นมาลูบแก้มตัวเองที่โดนฮันนี่แอบขโมยของแก้มไป

'แฮะๆๆๆ'ฮันนี่หัวเราะให้ผม แล้วเธอก็วิ่งหนีเข้าบ้านของเธอไป ปล่อยให้ผมยืนลูบแก้มตัวเองอยู่อย่างเขินๆ

'พี่ราม'เสียงฮันนี่ดังมาจากห้องของเธอที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องผม ระเบียงห้องของเราอยู่ใกล้กัน ผมที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่ ก็หันไปมองเธอ

'ดึกแล้วนะ ทำไมยังไม่นอนอีก?’ผมรีบลุกขึ้นไปหาเธอที่ยืนเรียกผมอยู่ที่ระเบียงห้องของเธอ

'แก้วกระดาษอยู่ไหนคะ?’ฮันนี่ถามผมถึงแก้วกระดาษที่เธอขอให้ผมทำให้เมื่อตอนเย็น เธอลืมเอาไปเพราะเธอหอมแก้มผมเสร็จแล้วเธอก็วิ่งหนีผมเข้าบ้านไปเลย ผมจึงเดินไปหยิบแก้วกระดาษที่วางอยู่บนหัวเตียงแล้วเดินกลับไปที่ระเบียงที่มีฮันนี่ยืนรอผมอยู่

'ส่งมาแค่ข้างเดียวพอค่ะ'เธอบอกผม ผมจึงทำหน้