"ก็พี่แอบตามไปเงียบๆไงจะให้หนูรู้ได้ไงล่ะครับ”พี่รามตอบฉันพลางกุมมือฉันให้แน่นขึ้น"พี่รามชอบฮันนี่เหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามพี่รามไป พี่รามยิ้มให้ฉัน"เปล่าครับ"พี่รามตอบฉัน ถ้าเขาไม่ชอบแล้วเขาตามไปดูฉันทำไม"แต่พี่รักหนูเลยต่างหากล่ะ^_^"พี่รามบอกฉันพลางยิ้มอย่างเขินๆมาให้ฉัน ฉันที่เมื่อได้ยินพี่รามบอกแบบนั้นก็หลุดยิ้มออกมาเหมือนกัน พี่รามรักฉันอย่างนั้นเหรอตั้งแต่เมื่อไรกัน?"ตั้งแต่เมื่อไรคะ?"ฉันเอ่ยถามพี่รามไปด้วยนำ้เสียงตื่นเต้นฉันอยากรู้จริงๆหนิ"ตั้งแต่หนูลืมตามาดูโลกนี้ไงค่ะ"พี่รามตอบฉันพลางเอามือมาจับแก้มฉันพลางลูบแก้มของฉันอย่างแผ่วเบา"จริงเหรอคะ?"ฉันจึงถามพี่รามไปอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ"จริงสิครับ พี่ไม่โกหกหนูหรอก"พี่รามบอกฉันพลางจูงมือฉันออกมาจากห้องนั้น แล้วเดินมาที่รูปถ่ายของฉัน "หนูยังไม่ตอบคำถามพี่เลยนะ"พี่รามหยุดเดินแล้วหันหน้ามามองฉัน"แล้วพี่รามพาใครมาบ้านพี่ละคะ เดินจูงมือกันมาด้วย"ฉันบอกพี่รามไปด้วยนำ้เสียงงอนๆ"พี่ไม่ได้พาใครมาเลยนะเพียงแค่พี่บอกแม่นมวาดให้ไปบอกหนูว่าพี่พาใครมาบ้าน พี่จะได้รู้ว่าหนูจะหึงพี่รึเปล่า"พี่รามบอกฉันพลางมองมาที่ฉันแล้วทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่"ท
"ฮันนี่ ไม่จำเป็นที่จะต้องโกหกพี่รามหนิคะ"ฉันตอบพี่รามไปพลางยิ้มมุมปากขึ้นนิดหนึ่ง พี่รามมองหน้าฉันแล้วเขาก็ค่อยๆถอยหลังไป ชนเข้ากับเก้าอี้ที่วางอยู่ตรงนั้น"พี่รามมีอะไรจะบอกฮันนี่อีกไหมคะ เสียเวลาฮันนี่มามากแล้ว"ฉันยังคงทำหน้านิ่งๆและนำ้เสียงเบื่อๆส่งไปให้เขาอยู่ พี่รามก็มองหน้าฉันด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด "พี่แค่อยากจะบอกว่า พี่รักฮันนี่นะครับ รักมานานแล้ว รักตั้งแต่ฮันนี่ลืมตามาดูโลกนี้ วันที่อาหทัยคลอดหนูพี่ก็ไปเฝ้าหน้าห้องคลอดกับอาเฮสตลอด จนถึงตอนที่พี่ได้ยินเสียงหนูร้องออกมาจากห้องคลอดพี่กระโดนกอดอาเฮสอย่างดีใจ แล้วพอหนูโตมาพี่ก็ไปเล่นกับหนูทุกวัน จนกระทั้งหนูเข้าโรงเรียนพี่ก็ไปรอรับหนูเพื่อจะได้เดินกลับบ้านกับหนูทุกๆวัน และพอหนูโตเป็นสาวหนูก็มาสารภาพรักกับพี่ ตอนนั้นพี่มันขี้ขลาดเกินไปที่จะคบกับหนู ทำให้หนูหนีพี่ไป ตั้งแต่หนูไปไม่มีวันไหนที่พี่ไม่คิดถึงหนูเลย จนกระทั้งพี่ตัดสินใจสืบเรื่องที่อยู่ของหนู แล้วพี่ก็ตามไปแอบดูหนูทุกๆๆเดือน เดือนละหลายๆวัน พี่เห็นว่าหนูมีความสุขดีในที่ที่ไม่มีพี่ พี่ก็คิดว่าหนูคงจะไม่ชอบพี่อีกแล้ว จนหนูกลับมาที่เมืองไทย พี่ดีใจมากวันที่หนูมาขอนอนกับพี่
พระเอกราม วยุทัศ อัดสิลาเสิศ อายุ29ปีหนุ่มหล่อดีกรีนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง เขาหล่อเขารวยเขาเท่เขาไม่มั่วผู้หญิงเหมือนเพื่อนของเขาเขาไม่สนผู้หญิงคนไหนนอกจาก...(ไม่บอกหรอก) จนใครนึกว่าเขาไม่ชอบผู้หญิงหญิงสาวทุกคนต่างอยากได้เขามาเป็นสามี(cr.choeyeokgeun.)นางเอกฮันนี่ เอริยา รัตนบูรภาพิทักษ์ อายุ25ปีผู้หญิงที่สวยกระชากใจหนุ่มๆ เธอสวยเหมือนนางพญางูขาว เธอเคยอกหักจากรักในวัยเด็กของเธอมันเลยทำให้เธอเข็มแข็งและพร้อมที่จะรุกชายคนที่เธอรักใหม่และเธอได้รับฉายาว่าคาสโนวี่ เธอควงผู้ชายไม่ซำ้หน้า(แล้วเจอกันค่ะพี่รามสุดที่รัก)เพื่อนๆในแก๊งพระเอก จตุเทพคนที่1ราม วยุทัศ อัดสิลาเลิศ อายุ29 นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง เขาหล่อเขารวยเขาเท่ ประธานบริษัทนำเข้ารถยนต์หรูที่ใหญ่ที่สุดในประเทศสาขาทั่วประเทศ มีฮันนี่เป็นประธานร่วม เขาไม่เจ้าชู้ เงียบๆเย็นชาขั้นสุด แต่ลึกๆแล้วเขาไม่ได้เป็นแบบที่เห็นมีบางอย่างทำให้เขาต้องเป็นแบบนี้ เขาได้รับการโหวตจากสาวๆให้เป็นสามีแห่งชาติแต่เขาไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลยนอกจาก.....เพื่อนสนิทเฮล จตุเทพคนที่2เฮล ปรมะ รัตนบูรภาพิทักษ์อายุ29ปี รูปหล่อพ่อรวย เ
10ปีต่อมา คลับH&H(โซนVIP)"เห้ย!มึงไอ้เฮล"ไอ้น็อตเรียกไอ้เฮลขึ้นด้วยนำ้เสียงตกใจปนตื่นเต้นที่ดูโอเวอร์ของมัน ทำให้ผมชำเลืองสายตาตวัดมองไปที่มันด้วยความรำคาญ มันสองคนเป็นเพื่อนสนิทของผมเองพ่อแม่พวกเราสนิทกันมาก และคลับนี้ก็เป็นของไอ้เฮลกับน้องสาวมัน พ่อมันเป็นเจ้าพ่อ บ้านผมกับบ้านไอ้เฮสและบ้านไอ้น็อตอยู่ติดกัน มันเลยทำให้พวกผมเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ พวกมันตอนนี้กำลังมั่วหญิงอยู่ในมือของไอ้น็อตเองก็ถือโทรศัพท์คุยแชทกับสาวๆในสต๊อกของมันอยู่หึน่าสงสารไอ้พวกนี้จริงๆจะติดโรคตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ผมมองพวกมันแล้วก็กระดกแก้วเหล้าดื่มไปด้วยแก้เบื่อแก้เหงา "เชี้ยไรมึงไอ้น็อต!"ไอ้เฮลเงยหน้าจากหน้าอกตูมๆของคู่ขามันขึ้นมาเอ่ยถามไอ้น็อตด้วยความไม่พอใจก็ไอ้น็อตเสือกไปขัดจังหวะกิจกรรมรักของมันหนิครับ ไม่แปลกที่ไอ้เฮลจะโมโหไอ้น็อตขนาดนั้น"เมิงงงงดูเด้ๆๆ"ไอ้น็อตทำสีหน้าตกใจปนอึ้งแล้วส่งโทรศัพท์เครื่องหรูไอโฟนรุ่นล่าสุดของมันไปให้ไอ้เฮลดู I'm Honey honey. I came back and the hometown missed her.R (ฉันกลับมาแล้วบ้านเกิดคิดถึงเธอ) 18909Like samema. น่ารักจางงเลยครับฮันนี่ๆๆๆ🤤 ll. man. ผม
คลับH&Hฮันนี่ เอริยา...... สวัสดีค่ะ ฉันฮันนี่ค่ะคาสโนวี่ตัวแม่ ที่ผู้ชายทุกคนอยากจะมาขึ้นเตียงกับฉัน ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับ H&H ผับของฉันกับพี่เฮล พี่ชายผู้เป็นที่รักของฉัน ตลอด10ปีที่ผ่านมาฉันไม่เคยติดต่อมาหาพี่เฮลเลยและไม่ให้แด๊ดกับมี๊บอกเขาด้วยว่าฉันไปเรียนต่อที่เมืองไหนในสหรัฐอเมริกา เพราะฉันกลัวว่าถ้าพี่เฮลรู้พี่รามก็ต้องรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน และฉันยอมเปลี่ยนตัวเองแค่ไหน เมื่อก่อนฉันเป็นเด็กค่อนข้างเรียบร้อยใสๆๆแต่ตอนนี้ฉันแซ่บค่ะ^_^ฉันกลับมาเพื่อพี่รามเพื่อนพี่เฮลพวกเราสามคนเติบโตมาด้วยกัน แต่ฉันดันไปตกหลุมรักพี่รามเลยคิดว่าเขาเป็นพี่ชายของฉันไม่ได้จริงๆฉันจึงกลับมาเพื่อทวงเขาให้เป็นของฉันของฉันแค่คนเดียวเท่านั้น วันนี้ฉันมาในชุดลูกไม้เกาะอกสีขาวที่สั้นเลยเข่ามา2คืบเกือบจะเห็นแก้มก้นอยู่แล้เนื้อผ้ก็บ้างมากผมยาวสีนำ้ตาลอ่อนของฉันถูกดัดเป็นมวยปล่อยลงมาปิดแผ่นหลังและติดกิ๊บปลาดาวให้ดูน่ารักขึ้น ฉันเดินเข้ามาภายในผับผู้ชายก็ร้องเรียกชื่อฉัน ฉันคงทำได้แค่ยิ้มหวานให้พวกเขาเพราะพวกเขาไม่ใช่เป้าหมายของฉันในค่ำคืนนี้ พวกผู้ชายพากันหลีกทางให้ฉันเหมือนต้องมนต์สะกดไม่เสียแรงที่ไปอยู่อเมริก
"สวัสดีครับน้องฮันนี่^_^น้องฮันนี่สวยมากพี่ตามไอจีน้องมาตลอดเลยนะครับ"พี่น็อตเอ่ยพูดพร้อมจะเอามือข้ามพี่เฮลมาจับมือฉันแต่ก็ถูกพี่ชายจอมขี้หวงของฉันจับมือเขาไว้ซะก่อนพร้อมกับออกแรงบิดข้อมือของพี่น็อตพวกเขายังคงเหมือนเดิมเลยนะ^_^"โอ๊ย!!!เชี้ยเฮลมึงบิดข้อมือกูทำไมกูแค่จะไปขอจับมือน้องฮันนี่แค่นั่นเอง!!"พี่น็อตโวยวายร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดพลางทำหน้าเหยเกท่าทางแกล้งๆ เขาไม่ได้เจ็บจริงๆอย่างที่เขาบอกล่ะมั้ง"เยอะแหละมึงไอ้สัสน็อต เดี๋ยวเถอะมึง!"พี่เฮลบอกพี่น็อตด้วยสีหน้าโหดๆปนกวนๆหึๆๆน่ารักจังพี่ชายฉัน"สวัสดีค่ะพี่ราม"ฉันเลิกสนใจสองคนนั้นและหันไปสนใจผู้ชายหน้าตายที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของพี่เฮลนั่นก็คือพี่ราม ฉันยกมือสวัสดีพี่ราม พร้อมกับเดินไปนั่งลงข้างๆเขาพี่รามมีสีหน้าตกใจนิดนึงก่อนจะพยักหน้ารับคำสวัสดีของฉัน ไม่เจอกันนานเย็นชาขึ้นเยอะเลยนะคะว่าที่สามี^_^"ฟอด คิดถึงพี่จัง^_^"ฉันหอมแก้มพี่รามไปทีหนึ่งพร้อมกับเอ่ยกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูให้พี่รามได้ยินเพียงแค่คนเดียว พี่รามตกใจลุกขึ้นยืนอย่างไว ฉันหน้าเหวอมองหน้าเขาด้วยความตกใจเช่นกัน"ฮันนี่!!ไปหอมแก้มไอ้รามทำไม!มานี้เลย"พี่เฮลร้องเสียงด
บ้าน รัตนบูรภาพิทักษ์ฮันนี่ เอริยา.....Ram_Wayuthat. Glad ^_^(ดีใจ) 1282Like eye. 54:อุ๊ย!ละลายมากค่ะสามีyouul. 23:น่ารักมากคะพี่รามมมมมม🤤🤤🤤 AUNDA.:น่ากินเอ้ย~~น่ารักมากค่าาา🤤🤤🤤summer.:เท่มากกกค่าาาพี่รามมมมHot Hot_Play Boy.@Ram_Wayuthat.:ดีใจเชี้ย!ไรมึงไอ้ราม?Hen_Play Boy. @Hot Hot_Play Boy.@Ram_Wayuthat.:แม่ง!นี้ขนาดมันดีใจนะยังหน้าตายอยู่มึงอมเชี่ยไรไว้ว่ะไอราม Ram_Wayuthat.@Hen_Play Boy. @Hot Hot_PlayBoy.:เสือกฮ่าๆพวกพี่ๆเขายังคงทะเลาะกันเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย Hen_Play Boy.ไอจีพี่เฮลพี่ชายสุดที่รักของฉันเองส่วนHot Hot_Play boy. ไอจีพี่น็อต ฉันเข้าไปfollowไอจีพี่รามเมื่อคืนตอนกลับมาถึงบ้านและตอนนี้ฉันก็กำลังนอนส่องไอจีของพี่รามอยู่ ฉันขาดการติดต่อกับเขามานานมาก เป็นสิบๆปีเลยล่ะเมื่อคืนพี่เฮลดุฉันใหญ่เลยว่าไปหอมไปจูบพี่รามทำไม ฉันอยากจะตอบพี่เฮลไปใจจะขาดว่าก็ฮันนี่รักของฮันนี่นี้ค่ะ แต่ฉันก็ตอบเขาไปแบบนั้นไม่ได้ พี่รามเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมากเมื่อก่อนเขาตัวเล็กๆสูงๆแต่ตอนนี้มองตัวเขาใหญ่ขึ้นเหมือนคนออกกำลังกายหนักแทบทุกวันผิวขาวๆไหล่กว้างๆยังคงหน้าน่าซบเหมือนเดิ
4ทุ่ม ณ บ้านอัดสิลาเลิศ"แม่นมๆคะ"ฉันเอ่ยเรียกป้านมด้วยความรีบร้อนในขณะที่เขากำลังจะปิดประตูบ้านใหญ่ของบ้านอัดสิลาเลิศ เสียงเรียกของฉันทำให้ป้านมหยุดชะงักทันที ตอนนี้ฉันมาอยู่บ้านของพี่รามเป็นที่เรียบร้อยแล้ว วันนี้ทางสะดวกพี่เฮลไม่อยู่บ้าน เห็นเขาบอกว่าที่คลับมีงานต้องเคลียร์เลยเขาขอนอนที่คลับเลย ส่วนพ่อกับแม่พี่รามเขาไปเที่ยวกับแด๊ดกับมี๊ฉันเองไม่มีทางกลับมาง่ายๆหรอกสี่ท่านนั่นอ่ะ และตอนนี้ที่บ้านฉันก็เหลือแค่เเม่นมวาดแม่นมที่เลี้ยงฉันมากับคนรับใช้อีกห้าคนส่วนบ้านพี่รามเหลือแค่แม่นมนวลคนที่เลี้ยงพี่รามมากับคนรับใช้แค่สามคนรวมแม่นมนวลด้วยก็แค่สี่คนแค่นั่นเองและคนพวกนี้คงไม่มาขัดขวางฉันแน่นอน ฉันมั่นใจ และที่ฉันทำไมถึงรู้ก็เพราะว่าฉันไปหาข้อมูลมาอย่างเเน่นหนาแล้วยังไงล่ะ"ใช่คุณหนูฮันนี่รึเปล่าคะ?”แม่นมนวลเอ่ยถามฉันในขณะที่ฉันดึงประตูหน้าบ้านไม่ให้ปิด แม่นมนวลเมื่อเห็นฉันท่านก็ดีใจเปิดประตูให้ฉันเข้าไปในบ้านแทบจะทันทีเลยล่ะ ฉันรีบเดินไปกอดแม่นมนวลด้วยความคิดถึงท่าน ท่านก็สวมกอดร่างของฉันแน่นด้วยความคิดถึงเช่นกัน"แม่นมนวลฮันคิดถึงเเม่นมมากๆค่ะ^_^”ฉันพูดด้วยนำ้เสียงอ้อนๆพร้อมกับหอมแก้
"ฮันนี่ ไม่จำเป็นที่จะต้องโกหกพี่รามหนิคะ"ฉันตอบพี่รามไปพลางยิ้มมุมปากขึ้นนิดหนึ่ง พี่รามมองหน้าฉันแล้วเขาก็ค่อยๆถอยหลังไป ชนเข้ากับเก้าอี้ที่วางอยู่ตรงนั้น"พี่รามมีอะไรจะบอกฮันนี่อีกไหมคะ เสียเวลาฮันนี่มามากแล้ว"ฉันยังคงทำหน้านิ่งๆและนำ้เสียงเบื่อๆส่งไปให้เขาอยู่ พี่รามก็มองหน้าฉันด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด "พี่แค่อยากจะบอกว่า พี่รักฮันนี่นะครับ รักมานานแล้ว รักตั้งแต่ฮันนี่ลืมตามาดูโลกนี้ วันที่อาหทัยคลอดหนูพี่ก็ไปเฝ้าหน้าห้องคลอดกับอาเฮสตลอด จนถึงตอนที่พี่ได้ยินเสียงหนูร้องออกมาจากห้องคลอดพี่กระโดนกอดอาเฮสอย่างดีใจ แล้วพอหนูโตมาพี่ก็ไปเล่นกับหนูทุกวัน จนกระทั้งหนูเข้าโรงเรียนพี่ก็ไปรอรับหนูเพื่อจะได้เดินกลับบ้านกับหนูทุกๆวัน และพอหนูโตเป็นสาวหนูก็มาสารภาพรักกับพี่ ตอนนั้นพี่มันขี้ขลาดเกินไปที่จะคบกับหนู ทำให้หนูหนีพี่ไป ตั้งแต่หนูไปไม่มีวันไหนที่พี่ไม่คิดถึงหนูเลย จนกระทั้งพี่ตัดสินใจสืบเรื่องที่อยู่ของหนู แล้วพี่ก็ตามไปแอบดูหนูทุกๆๆเดือน เดือนละหลายๆวัน พี่เห็นว่าหนูมีความสุขดีในที่ที่ไม่มีพี่ พี่ก็คิดว่าหนูคงจะไม่ชอบพี่อีกแล้ว จนหนูกลับมาที่เมืองไทย พี่ดีใจมากวันที่หนูมาขอนอนกับพี่
"ก็พี่แอบตามไปเงียบๆไงจะให้หนูรู้ได้ไงล่ะครับ”พี่รามตอบฉันพลางกุมมือฉันให้แน่นขึ้น"พี่รามชอบฮันนี่เหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามพี่รามไป พี่รามยิ้มให้ฉัน"เปล่าครับ"พี่รามตอบฉัน ถ้าเขาไม่ชอบแล้วเขาตามไปดูฉันทำไม"แต่พี่รักหนูเลยต่างหากล่ะ^_^"พี่รามบอกฉันพลางยิ้มอย่างเขินๆมาให้ฉัน ฉันที่เมื่อได้ยินพี่รามบอกแบบนั้นก็หลุดยิ้มออกมาเหมือนกัน พี่รามรักฉันอย่างนั้นเหรอตั้งแต่เมื่อไรกัน?"ตั้งแต่เมื่อไรคะ?"ฉันเอ่ยถามพี่รามไปด้วยนำ้เสียงตื่นเต้นฉันอยากรู้จริงๆหนิ"ตั้งแต่หนูลืมตามาดูโลกนี้ไงค่ะ"พี่รามตอบฉันพลางเอามือมาจับแก้มฉันพลางลูบแก้มของฉันอย่างแผ่วเบา"จริงเหรอคะ?"ฉันจึงถามพี่รามไปอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ"จริงสิครับ พี่ไม่โกหกหนูหรอก"พี่รามบอกฉันพลางจูงมือฉันออกมาจากห้องนั้น แล้วเดินมาที่รูปถ่ายของฉัน "หนูยังไม่ตอบคำถามพี่เลยนะ"พี่รามหยุดเดินแล้วหันหน้ามามองฉัน"แล้วพี่รามพาใครมาบ้านพี่ละคะ เดินจูงมือกันมาด้วย"ฉันบอกพี่รามไปด้วยนำ้เสียงงอนๆ"พี่ไม่ได้พาใครมาเลยนะเพียงแค่พี่บอกแม่นมวาดให้ไปบอกหนูว่าพี่พาใครมาบ้าน พี่จะได้รู้ว่าหนูจะหึงพี่รึเปล่า"พี่รามบอกฉันพลางมองมาที่ฉันแล้วทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่"ท
"คุณรามน่าจะกลับมาแล้วนะคะ แต่คุณรามเขามีแขกมาที่บ้านด้วยค่ะ"แม่นมวาดบอกฉัน ฉันรีบลุกขึ้นยืนอย่างไว"ผู้หญิงหรือผู้ชายคะ"ฉันรีบถามแม่นมวาดไปอย่างสงสัยและนึกไม่พอใจ ฉันคิดถึงเขาทั้งวันและดีใจว่าเขาจะต้องมาหาฉันแต่ก็เปล่าเลย เขาไม่ได้มาหาฉัน ไม่ให้ความสนใจฉัน"ผู้หญิงค่ะ แถมยังสาวและสวยด้วยนะคะ คุณรามขับรถพาเธอมาที่บ้าน"แม่นมบอกฉัน ที่เขาไม่โทรหาฉันและเมื่อเช้าที่เขาบอกว่าให้ฉันกลับบ้าน เพราะเขามีผู้หญิงคนอื่นมาที่บ้านเหรอ ทำไมพี่รามทำแบบนี้กับฉัน!"หนูจะไปบ้านพี่รามค่ะแม่นม"ฉันบอกแม่นมวาดแล้วก็รีบเดินออกจากห้องนั่งเล่นวิ่งไปยังบ้านพี่รามอย่างไว ถ้าวันนี้พี่รามพาผู้หญิงคนอื่นมาบ้านแทนฉันและเมินฉันไม่ทักหาฉันเพราะผู้หญิงคนนั้น ฉันจะเลิกยุ่งกับพี่รามเด็ดขาดแล้วฉันก็จะไปอยู่อเมริกาถาวรเลย"คุณหนูอย่าไปเลยคะ"แม่นมวาดที่วิ่งตามฉันมาตะโกนบอกฉัน "ทำไมคะแม่นมผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรกับพี่ราม?"ฉันหยุดแล้วหันไปถามแม่นมวาดด้วยความสงสัย_"นมก็ไม่รู้ค่ะ เห็นคุณรามเดินจูงมือเธอเข้าไปในบ้าน"แม่นมวาดบอกฉันด้วยสีหน้าเศร้าๆ ทำไมพี่รามทำแบบนี้กับฉัน ฉันจะไปคุยกับพี่รามให้รู้เรื่อง ว่าเรื่องของเราจะเอายังไงต
16:00น. ณ บ้านรัตบูรภาพิทักษ์ฮันนี่ เอริยา......."คุณฮันนี่คะ คุณฮันนี่ๆๆๆ""จ๊ะๆๆ"ฉันสะดุ้งเมื่อเเจ๋วเอามือของเธอมาสะกิดที่แขนฉัน ฉันจึงหันไปมองเธอ แจ๋วกำลังยืนถือถาดใส่แก้วนำ้ส้มอยู่สงสัยจะเอามาให้ฉัน"อะไรเหรอแจ๋ว?"ฉันเอ่ยถามแจ๋วไปก็เธอน่ะสิตะโกนเรียกฉันซะดังเลย ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ที่สวนหน้าบ้านของฉันข้างๆบ้านพี่ราม หลังจากเมื่อคืนที่ฉันไปนอนบ้านพี่ราม ตอนเช้าฉันคุยกับพี่รามนิดหน่อย หลังจากนั้นเขาก็ไปอาบนำ้แต่งตัวไปทำงาน พี่รามไม่ให้ฉันไปทำงานเขาให้ฉันพัก และเขาก็ส่งบอดี้การ์ดมาเฝ้าหน้าบ้านฉันและบ้านของพี่รามด้วย ฉันก็ไม่รู้ว่าพี่รามส่งบอดี้การ์ดมาเฝ้าทำไม ฉันกำลังนั่งรอพี่รามอยู่ เขาไม่โทรไม่ทักไลน์มาหาฉันเลย เขาไม่คิดถึงฉันเหรอ เมื่อเช้าก่อนเขาจะไปทำงาน เขาก็บอกให้ฉันกลับบ้าน "มานั่งทำอะไรอยู่คนเดียวคะ แจ๋วเรียกคุณฮันนี่ตั้งนานแล้วนะคะ"เเจ๋วเธอยกแก้วนำ้ส้มมาให้ฉัน แจ๋วเรียกฉันตั้งนานแล้วเหรอ เห้อไม่รู้สิฉันกำลังคิดถึงพี่รามอยู่"รอคุณรามเหรอคะ เห็นชะเง้อคอมองไปหน้าบ้านเขาใหญ่เลย"แจ๋วเอ่ยถามปนแซวฉันไปด้วย ฉันจึงรีบเลิกมองไปบ้านพี่รามอย่างไว"เปล่าหนิ ฉันแค่มองรถผ่านไปผ่านมา
"ไม่ได้ ไม่ได้นะครับหนู เราจะทำแบบนี้กันไม่ได้ เรายังไม่ได้แต่งงานกัน"อยู่ดีๆพี่รามก็ผละออกจากตัวของฉันไป ฉันตกใจกับการกระทำของเขาและของฉันทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา ฉันนี่มันหน้าด้านจริงๆ"พี่ขอโทษ แต่เรายังไม่ได้แต่งงานกัน ครั้งนั้นเราก็ทำผิดไปครั้งหนึ่งแล้ว พี่จะไม่เอาเปรียบหนู"พี่รามบอกฉันด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด แล้วเขาก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับเดินเอามือปิดเจ้ามังกรเข้าไปในห้องแต่งตัวในห้องเขา ฉันจึงหยิบผ้านวมมาคลุมร่างที่เปลือยเปล่าของตัวเองพี่รามเดินออกมาพร้อมเสื้อคลุมอาบนำ้ และผ้าขนหนูหนึ่งผืน พี่รามเดินมาหาฉันที่นั่งอยู่บนเตียง แล้วเขาก็เอาผ้านวมออกจากตัวฉัน แล้วเขาก็เอาผ้าขนหนูมาผันรอบตัวฉันให้แทน"หนูโกรธพี่รึเปล่าครับ?"พี่รามนั่งลงข้างๆฉันแล้วเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล"หนูจะโกรธพี่ได้ไงละคะ หนูเป็นคนทำเรื่องหน้าอายแบบนั้นกับพี่เอง"ฉันบอกพี่รามไปพลางก้มหน้าลงไม่กล้าสบสายตาเขา"ไม่ใช่ความผิดของหนูหรอก พี่ต่างหากล่ะที่ผิด ที่จับหนูแก้ผ้าเพื่อจะแกล้งหนูแล้วพี่ก็เอาหนูมานอนกอดโดยที่เราทั้งคู่ไม่ได้ใส่อะไรเลยหนูอย่าโทษตัวเองนะครับ"พี่รามบอกฉันพลางเขยิบเข้ามากอดฉันเเล้วเขาก็เอ
"ทำไม วันนั้นพี่รามไม่รับรักฮันนี่คะ"ฉันถามพี่ราม พี่รามมีสายตาที่เจ็บปวดฉายชัดขึ้นมาในดวงตาคู่สวย"ทำไมพี่ราม บอกว่าฮันนี่ไม่ใช่สเปคของพี่คะ แล้วผู้หญิงแบบไหนเหรอคะที่พี่รามชอบ?"ฉันรัวยิงคำถามที่ฉันสงสัยใส่เขาไปเป็นชุด เขาทำแบบนี้กับฉัน เขาทำเหมือนเขารักฉัน แต่ทำไมวันนั้นเขาถึงปฏิเสธฉัน?ฉันไม่เข้าใจ"พี่รามบอกฮันนี่สิคะ ฮันนี่จะได้ทำและเป็นผู้หญิงแบบที่พี่ชอบผู้หญิงในสเปคของพี่"ฉันพูดกับพี่รามไป พี่รามก้มลงมาจูบปากฉัน อย่างนิ่มนวลและเนิ่นนานเหมือนเขาไม่อยากให้ฉันพูดถึงเรื่องนี้อีกแล้วอย่างงั้นแหละ"พี่ขอโทษสำหรับทุกๆเรื่องเมื่อ10ปีที่แล้ว ฮันนี่ลืมมันได้ไหมครับ แล้วเรามาเริ่มต้นกันใหม่ ได้ไหมครับ?"พี่รามพูดเสร็จเขาก็หอมแก้มทั้งสองข้างของฉันตึกตักตึกตักตึกตัก พี่รามจับมือของฉันขึ้นไปสัมผัสตรงเนื้อหน้าอกข้างซ้ายของเขาหัวใจเขาเต้นแรงมาก แรงพอๆกับของฉันเลย"หัวใจของพี่จะเต้นแรงทุกครั้งที่อยู่ใกล้ๆหนูมันเป็นมาตั้งนานแล้วครับ ก่อน10ปีที่แล้วอีกครับ พี่ตื่นเต้น พี่มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้หนู"พี่รามบอกฉันด้วยน้ำเสียงที่นุ่มละมุนชวนฟัง แววตาที่จ้องมองฉันช่างหวานเยิ้ม"เรามาเริ่มต้นกั
วันต่อมา ที่บ้าน อัดสิลาเลิศ(ห้องนอนราม)ฮันนี่ เอริยา........."อืมมม อุ่นจังเลย หมอนข้างม๊วฟ"ทำไมวันนี้หมอนข้างอุ๊นอุ่น แถมเนื้อก็ลื่นลื่นฉันจึงหอมหมอนข้างไปซะหลายฟอด แล้วก็ฟัดหมอนข้างด้วยการเอาหน้าถูๆสองสามที"อุ๊ยๆฮ่าๆพี่จั๊กจี้นะครับฮันนี่"เสียงผู้ชายหนิเสียงเหมือนเสียงพี่รามเลย พอได้ยินแบบนั้นฉันก็รีบยันลุกขึ้นนั่งอย่างไวด้วยความตกใจ เอามือขยี้ตาปรับแสงสักหน่อย แล้วก็เห็นพี่รามไม่ได้ใส่เสื้อ เขาก็ค่อยๆลุกขึ้นนั่งเหมือนกัน พี่รามส่งยิ้มละมุนมาให้ฉัน"พี่ราม ทำไมไม่ใส่เสื้อละคะ?"ฉันเอ่ยถามพี่รามไปอย่างสงสัย พี่รามจะรู้บ้างไหมว่าผิวของเขาขาวมากขาวเนียนจนน่าสัมผัส ไหนจะหัวนมชมพูนั้นอีก โอ้ยใจฉันเต้นแรงมากเลยอ่ะ"หนูยังไม่ใส่เลย พี่ก็เลยไม่ใส่เป็นเพื่อนหนูไงคะ^_^"เมื่อพี่รามพูดแบบนั้น ฉันก็ก้มไปดูร่างกายของตัวเองอย่างไว ว่าแล้วเชียวว่าทำไมมันเย็นๆโหวงๆยังไงชอบกล ฉันไม่ได้ใส่อะไรเลยสักชิ้นเดียวข้างบน ฉันจึงยกผ้านวมขึ้นเพื่อดูว่าข้างล่างฉันได้ใส่อะไรรึเปล่า"กรี๊ดดดดดอุ๊บๆๆ"เมื่อฉันก้มลงไปมองก็ต้องร้องกรี๊ดออกมา ข้างล่างฉันก็ไม่ได้ใส่อะไรเหมือนกัน พี่รามที่ก้มลงไปดูกับฉันด้วยก็เอามือขอ
"พี่ราม°_°"เมื่อเธอเห็นว่าเป็นผมเธอก็ร้องไห้ ผวาเข้ากอดผมด้วยความดีใจปนความกลัว"พี่ขอโทษ ที่ดูแลหนูไม่ดี พี่ขอโทษนะคะ"ผมกอดตอบเธอไปพลางใช้ฝ่ามือลูบแผ่นหลังของเธอเพื่อนปลอบโยนเธอ เธอร้องไห้เยอะมาก สงสัยจะตกใจ ผมเอามือลูบหัวเธอเพื่อให้เธอผ่อนคลายลงและทำให้เธอรู้ว่าผมอยู่ตรงนี้จะไม่มีใครทำอะไรเธอได้"ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!ไอ้ราม"ไอ้อาโคชี้หน้าผมด้วยสายตาดุดันลูกน้องไอ้อาโคต่างพากันมาช่วยพยุงร่างของไอ้อาโคลุกขึ้นเมื่อไอ้อาโคลุกขึ้นยืน ลูกน้องของผมต่างพาปล่อยตัวลูกน้องของไอ้อาโคตามสัญญาณที่ผมให้ ที่ผมปล่อยตัวมันในวันนี้ เพราะผมไม่อยากให้มีเรื่องที่นี้ เพราะมันเป็นงานของลูกค้าผม ผมไม่อยากให้เขาเสียชื่อเสียง"ฝากไว้ก่อนนะคุณฮันนี่คนสวย"ไอ้อาโคหันไปบอกฮันนี่ ฮันนี่ก็หันหน้าไปมองมัน แล้วเธอก็ยิ่งกอดผมแน่นขึ้น ด้วยความกลัว ไอ้อาโคมันเอามือของมันขึ้นไปแตะที่ปากมันแล้วส่งมาทางฮันนี่ ฮันนี่มองมันแล้วก็เอาหน้าเข้ามาซบอกผม เธอกลัวมัน?"ไอ้ห่าหนิ! หรือมึงอยากเจอตีนกู!"ผมโมโหที่มันเต๊าะเมียคนอื่นทั้งๆที่สามีของเขาก็ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ ไอ้อาโคแสยะยิ้มให้ผม แล้วมันก็ค่อยๆเดินออกไปลูกน้องของมันก็เดินตามตูด
"หวงมากเหรอมึง?"ไอ้อาโคเงยหน้ามาถามผมด้วยหน้ายียวนกวนประสาทผม"ส่งฮันนี่คืนมาให้กู!"ผมกดเสียงต่ำลงอย่างคนพยายามกำลังละงับอารมณ์ของตัวเอง"ง่ายไปไหมไอ้สัสราม?"ไอ้อาโคมันถามผมด้วยนำ้เสียงดูถูก"มึงต้องการอะไร?คาสิโนกู?"ผมเอ่ยถามมันไปผมรู้ว่าไอ้อาโคมันอยากได้คาสิโนที่ประเทศญี่ปุ่นของผม คาสิโนที่นู้นเจริญมากและผมก็มีเงินหมุนเวียนเดือนละหลายพันล้าน" กู อยาก ได้ คุณ ฮัน นี่"มันพูดขึ้นทีละคำอย่างชัดเจนและหนักหน่วงพลางกระตุกยิ้มใส่ผม มันกระชับอ้อมกอดที่อุ้มฮันนี่อยู่ให้แน่นขึ้นมากกว่าเดิม"ไอ้สัส!"ผมโมโหมากแล้วนะตอนนี้ "ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลยว่ะ ไอ้เฮลไปไหน?"ไอ้อาโคเอ่ยถามผม มันรู้ว่าฮันนี่เป็นน้องสาวไอ้เฮล ผมกับไอ้เฮลเคยไปถล่มบ่อนเถื่อนของมันมาและของมันก็เสียหายไปหลายร้อยล้านเลยทีเดียว เลยทำให้ไอ้อาโคมันแค้นผมกับไอ้เฮลมาก มันเลยตามจองล้างจองผาญผมมานานแล้วแต่มันก็ไม่สำเร็จสักที จนมาวันนี้มันรู้ว่าจุดอ่อนของผมคืออะไร"อ๋อ ไอ้เฮลไม่อยู่เหลือแค่มึงสิน่ะไอ้ราม"ไอ้อาโคเอ่ยขึ้นอย่างผู้ชนะ ตอนนี้ผมอยากจะเข้าไปกระทืบๆๆหน้ามันแต่ผมคงทำอย่างนั้นไม่ได้เมื่อในมือมันมีฮันนี่อยู่"ตอนแรกกูเห็นคุณฮั