Share

บทที่ 423

Author: น้ำหมึกหิมะ
ภายในโรงงานร้างโกลาหลมาก

ลุคกำลังให้คนของเขามัดเลียมขณะที่เขาหันกลับไปมองโจชัวที่อุ้มลูน่าอยู่

ร่างสูงของโจชัวมุ่งหน้าไปยังประตูทางเข้าโรงงานช้า ๆ

ลุคขมวดคิ้ว “โจชัว คุณจะจากไปง่าย ๆ แบบนั้นเหรอ?”

โจชัวหยุดเดิน “มีอะไรอีกล่ะ?”

“ก็ดูสิ” ลุคหัวเราะเล็กน้อย เขาจุดบุหรี่ในปากแล้วพูดด้วยท่าทางนักเลงว่า “คุณช่วยผมครั้งใหญ่ด้วยการให้ผมจับตัวเลียมมาได้ แล้วคุณจะไม่ขออะไรผมอย่างอื่นอีกเหรอ?”

“ไม่จำเป็น” โจชัวหายใจเข้าลึก เขาก้มหน้าลงมองดูลูน่าที่กำลังตัวสั่นอยู่ในอ้อมแขนของเขา “ผมมาที่นี่ก็เพื่อเธอเท่านั้น”

จากนั้นเขาก็เดินมุ่งหน้าไปยังทางออกต่อ

เมื่อเห็นเขาจากไป ลุคก็สูบบุหรี่เข้าไปเฮือกใหญ่ เขาหันไปมองชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “เมื่อกี้เขาบอกว่าเธอเป็นลูกจ้างของเขาใช่ไหม?”

คนของเขาพยักหน้า “ใช่ครับ”

“เขามีภรรยาแล้วเหรอ?”

“ครับ พวกเขาแต่งงานกันมาหลายปีแล้ว”

“หือ” ลุคพ่นควันบุหรี่ออกมาแล้วยิ้ม “น่าสนใจ”

โจชัวส่งลูน่าไปโรงพยาบาล

“ไม่มีอะไรร้ายแรง เธอแค่ถูกบังคับให้ดื่มเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ เธอเลยมึนเมา เธอเป็นหวัดเพราะถูกราดแอลกอฮอล์จนตัวเปียก แล้วบาดแผลที่ขาของเธอก็ค่อนข้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 424

    “ฉันกลัวว่าลูน่าอาจมีอาการบาดเจ็บอื่นซ่อนอยู่”หมอถอนหายใจกับคำพูดของอลิซ “ผมตรวจอย่างละเอียดแล้วจริง ๆ เธอมีอาการบาดเจ็บเพียงแค่นี้เท่านั้น แต่…”หมอแตะคางของเขา “มันค่อนข้างแปลกที่เลียมผู้โหดร้ายจะทำร้ายเธอแค่นี้”อลิซพยักหน้า “อืม ฉันก็ว่ามันแปลก ๆ เหมือนกัน”เลียมลักพาตัวลูน่ามาตั้งนานแล้ว ทำไมเธอถึงได้รับบาดเจ็บแค่นั้นด้วยประสิทธิภาพตามปกติของเขา เมื่อถึงเวลาที่โจชัวพาคนของเขาไปลูน่าน่าจะตายไปแล้วอลิซอารมณ์ดีเมื่อคิดว่าลูน่าตายแล้ว นั่นคือสาเหตุที่เธอจงใจแต่งตัวสวยและรีบมาเธอคาดหวังว่าจะได้เห็นศพ ใครจะคิดว่า…เมื่อได้ยินคำพูดของหมอ สีหน้าของโจชัวก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อยเขาเหลือบมองลูน่าซึ่งยังคงรับน้ำเกลืออยู่อย่างสงบ จากนั้นเขาก็มองนาฬิกา“เกือบจะตีหนึ่งครึ่งแล้ว อลิซกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ ผมจะอยู่ที่นี่ดูแลเธอต่อ พอเช้าเราจะมุ่งหน้ากลับไปที่เมืองบันยันทันที”อลิซกัดริมฝีปากของเธอ เธอเอื้อมมือออกไปจับแขนของโจชัว “โจชัวคะ คุณทำมามากแล้วนะ ทำไมไม่ให้ฉันอยู่ที่นี่และดูแลลูน่าล่ะคะ? ส่วนคุณกลับไปพักผ่อนเถอะ คุณพูดถูก เพราะตอนนั้นฉันมองโลกในแง่ดีเกินไปและห้ามคุณไม่ให้ตามหาเธ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 425

    ลูน่าหลับไปตลอดทั้งคืนเธอฝันว่าถูกผู้ชายหลายคนทำให้อับอายและในฝันนั้นศพของเธอถูกทิ้งไว้กลางป่าเธอฝันว่าโจชัวและอลิซขับรถเหยียบข้ามศพของเธอและกลับไปที่เมืองบันยันอย่างมีความสุขเธอตื่นจากฝันร้ายและกรีดร้องด้วยความกลัว“คุณฝันร้ายเหรอ?”เมื่อรู้สึกตัว เสียงของธีโอก็ดังก้องอยู่ในหูของเธออย่างแผ่วเบาลูน่าลืมตา เธออยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย ผนังและเตียงเป็นสีขาวพร้อมทั้งกลิ่นยาฆ่าเชื้อที่โชยเข้าจมูกเธอลูบกลางคิ้วแล้วลุกขึ้นจากเตียง “ฉันอยู่ที่…”“โรงพยาบาล” ธีโอตอบขณะรินน้ำให้เธอ “คุณถูกโจมตีและลักพาตัวเมื่อคืนนี้ หลังจากนั้นคุณก็ได้รับการช่วยเหลือและส่งมาโรงพยาบาล”จากนั้นเขาก็ยื่นแก้วน้ำอุ่นให้ลูน่า “คุณจำอะไรได้บ้างไหม?”ลูน่ารับแก้วน้ำมา เธอนิ่งคิดอยู่พักหนึ่ง “นิดหน่อย”เมื่อคืน…หลังจากส่งเกว็นกลับบ้าน เธอก็ผล็อยหลับไปในรถแท็กซี่หลังจากนั้น…เธอก้มหน้าลงตรวจสอบร่างกายของตัวเองโดยไม่รู้ตัวธีโอกดบีบแขนเธอเบา ๆ “คุณไม่เป็นไร พวกเขาแค่กรอกเหล้าใส่ปากและทำให้ตัวคุณชุ่มด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พวกเขาไม่ได้ทำอันตรายใด ๆ กับคุณมากนัก”จากนั้น ธีโอก็ถอนหายใจ “แต่ถ้าคน

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 426

    “แต่ผมไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนั้น การทำแบบนั้นจะทำให้คุณตกเป็นเป้าหมาย และถ้าเขาพลาดคุณก็อาจจะตายด้วยน้ำมือของเลียมได้”ลูน่าหัวเราะเยาะเย้ยตัวเอง “แม้ว่าฉันจะตายด้วยน้ำมือของเลียม เขาก็ไม่สนใจหรอก”ธีโอเงียบไปอีกครู่หนึ่ง“ผมว่าโจชัวใส่ใจคุณมากกว่าที่คุณคิดนะ”อย่างน้อยตอนที่เขาเห็นโจชัวและอลิซทะเลาะกันเรื่องใครจะอยู่ดูแลลูน่า ธีโอก็มองเห็นความกังวลอย่างจริงใจในสายตาของโจชัว“นั่นเป็นเพราะคุณไม่เข้าใจเขา”ลูน่าหันมองออกไปนอกหน้าต่าง เสียงของเธอฟังดูไกลออกไป “เขาไม่เคยสนใจเลยสักครั้งว่าฉันจะอยู่หรือตาย”ก่อนมื้ออาหารเช้า ธีโอให้หมอมาตรวจสุขภาพประจำวันของลูน่าเมื่อพวกเขาแน่ใจว่าลูน่าสบายดีแล้ว ธีโอก็พาเธอไปทานอาหารเช้าก่อนส่งเธอกลับโรงแรมเมื่อไปถึงโรงแรมพวกเขาก็เจอกับลูคัส“ลูน่า ผมกำลังจะไปหาคุณพอดี” ลูคัสยิ้มแล้วพูดว่า “คุณลินช์บอกว่าตอนนี้งานที่นี่เสร็จแล้ว เขาต้องการให้คุณเก็บของ เราจะออกเดินทางไปเมืองบันยันตอนสิบโมง”ลูน่าพยักหน้าและหันหลังกลับเข้าไปในห้องของเธอเพื่อเริ่มเก็บของนอกห้องของเธอ ธีโอกำลังหยอกล้อเล่นกับลูคัส “ขอผมไปด้วยได้ไหม? ผมเองก็กำลังจะกลับไปที่เมืองบันย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 427

    เมื่อลูน่ารีบไปถึงโรงพยาบาล เกว็นก็กำลังอยู่ในห้องฉุกเฉินนอกห้องฉุกเฉินมีแอนดี้ซึ่งกำลังน้ำตานองหน้า และลุคที่มีสีหน้าเย็นชายืนอยู่เบ็นผู้ที่ควรจะอยู่ที่นั่นมากที่สุดกลับไม่ปรากฏตัวด้วยซ้ำเมื่อออกจากลิฟต์ ลูน่าก็รีบวิ่งเข้าไปอย่างลนลาน “ลุงแอนดี้ เกว็นเป็นยังไงบ้างคะ?”แอนดี้จับมือเธอไว้แล้วทำได้เพียงร้องไห้เท่านั้น เขาสะอื้นหนักจนพูดอะไรไม่ออก“คนของฉันช่วยเธอไว้”ลุคขมวดคิ้วและมองลูน่า เขายุ่งอยู่กับการจับตัวเลียมที่โรงงานร้างเมื่อคืนจนทำได้เพียงมองลูน่าผ่าน ๆ โดยไม่ได้สังเกตเห็นหน้าตาของเธอให้ถี่ถ้วนนักเมื่อมองดูเธอกับตาตัวเองในขณะนี้ เขาก็ตระหนักได้ว่าผู้หญิงคนนี้มีทุกอย่างที่ทำให้ผู้ชายตกหลุมรักได้อย่างหัวปักหัวปำลูน่ากัดริมฝีปากของเธอ เธอปล่อยมือของแอนดี้ทันที เธอเงยหน้าขึ้นแล้วมองลุค “เกว็นนี่เป็นยังไงบ้างคะ?”“ไม่ค่อยดีเท่าไหร่” ลุคขมวดคิ้วเล็กน้อย “เช้านี้คนของฉันพบว่าพวกของเลียมกลุ่มหนึ่งไปที่คฤหาสน์วอลเตอร์ เมื่อพวกเขากลับมา พวกเขาไม่สนใจจะพยายามหาทางช่วยเหลือเลียม แต่ยังมุ่งเป้าไปที่พวกลาร์สันในทันทีแทน“ฉันเป็นหนี้บุญคุณโจชัว ฉันรู้ด้วยว่าตระกูลลาร์สันมีความ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 428

    เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนองอะไร อลิซก็ได้ใจมากยิ่งขึ้นไปอีกเธอขมวดคิ้วและมองแอนดี้ “ลุงแอนดี้คะ เบ็นอยู่ไหนเหรอ?”แอนดี้เงยหน้าขึ้น เขามองดูเธอ ริมฝีปากของเขาสั่นเทา แต่พูดไม่ออกโจชัวขมวดคิ้วและมองดูอลิซ เสียงของเขาเย็นชา “อลิซ หยุดพูดได้แล้ว”จากนั้นอลิซจึงพยายามใช้ความยับยั้งชั่งใจเล็กน้อย “ฉันแค่กังวลเท่านั้นเองค่ะ เพราะมีเรื่องใหญ่ขนาดนี้เกิดขึ้นกับเกว็น แล้วเบ็นไม่อยู่ที่นี่มันไม่ถูกต้อง”ลูน่าเอนหลังบนเก้าอี้ ในใจของเธอเอาแต่นึกภาพที่เธอดื่มกับเกว็นเมื่อคืนก่อนตั้งแต่แรกลูน่าคือคนที่ทำให้ตระกูลวอลเตอร์ขุ่นเคือง เธอเป็นคนเดียวที่ทำให้เฮลีย์กระโดดตึก และเป็นคนที่ทำให้ผู้อาวุโสวอลเตอร์โมโหแล้วทำไมพวกเขาถึงอยากทำอย่างนั้นกับเกว็น ทั้ง ๆ ที่เกว็นไม่ได้ทำอะไรผิดเลย?เธอไม่ได้เอ่ยชื่อตระกูลวอลเตอร์ในระหว่างการแถลงข่าวด้วยซ้ำแม้ว่าเธอจะเป็นเพื่อนของเกว็น แต่พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องจับเธอและปฏิบัติต่อเธอแบบนั้นเลยนี่ ใช่ไหม?ลูน่าไม่สามารถเข้าใจได้ เธอรู้สึกงุนงงหลังจากนั้นไม่นาน ประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกเปิดออกเกว็นซึ่งมีแผลเต็มตัวถูกหมอเข็นออกมา“ตอนนี้เธอพ้นขีดอันตรายแล้ว

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 429

    เมื่อเห็นใบหย่า เกว็นก็ตกตะลึงไปในทันทีลูน่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธมาก “เบ็น คุณหมายความว่ายังไง? เกว็นเพิ่งผ่านเหตุการณ์โชคร้ายเช่นนี้มา ตอนนี้เป็นเวลาที่เธอต้องการคุณมากที่สุด แต่นี่คุณกำลังทำอะไร?"ดวงตาของเบ็นเรียบเฉย “ยังชัดเจนไม่พอเหรอ?”เขากวาดตามองลูน่าด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นเขาก็มองไปที่เกว็น “ผมเป็นคนหัวโบราณ ตอนเธอได้รับการช่วยเหลือ ก็มีผู้ชายคนอื่นมาหลับนอนกับเธอแล้วนี่ อย่าบอกนะว่าเธอไม่รู้เรื่องนี้ แถมยังมากกว่าหนึ่งคนด้วย!”เบ็นกัดฟัน “โชคดีที่ฉันไม่เคยพาเกว็นไปหาพ่อแม่ ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!”จากนั้นเขาก็จ้องมองเกว็นอย่างเย็นชา “เซ็นชื่อสิ!”ลูน่าโกรธมากจนหายใจหอบเธอกำหมัดแน่น “เบ็น เซลเลอร์ นายใจร้ายขนาดนี้ได้ยังไง!”“ฉันเหรอใจร้าย?” เบ็นหัวเราะเยาะ เขากวาดตามองลูน่าด้วยสายตาเย็นชา “เธอหรือเปล่าที่ควรถามเรื่องนี้กับตัวเอง! ถ้าเกว็นไม่เคยเป็นเพื่อนกับเธอ ถ้าเกว็นไม่ช่วยเธอ ก็คงไม่มีใครคิดแก้แค้นเกว็นแล้วเกว็นจะต้องเจอเรื่องพวกนี้ไหม? ถ้าเกว็นไม่เจอเรื่องพวกนี้ ฉันจะต้องหย่ากับเกว็นไหม? ปีหน้าเราวางแผนจะมีลูกกันอยู่แล้ว! ลูน่า เธอคือคนที่ท

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 430

    ลูน่ากัดริมฝีปากตัวเอง เธอหันไปมองลุค“เธอเศร้าพอแล้ว หยุดเสียดสีทีเถอะค่ะ”ลุคหัวเราะเยาะ “มันไม่คุ้มเลยที่ต้องมาเสียใจให้คนหลอกลวงแบบนั้น ทำไมเธอต้องสนใจคำพูดเหน็บแนมของคนอื่นด้วยล่ะ?”ลูน่าขมวดคิ้วเธอรู้สึกขอบคุณที่ลุคส่งคนมาช่วยเหลือเกว็น แต่คำพูดของลุค…ฟังดูแสลงหูอยู่ดี“ลูน่า”หลังจากนั้นไม่นาน เกว็นก็พูดในขณะที่เธอยังคงหลับตาอยู่ “พวกคุณทุกคนช่วยออกไปได้ไหม ฉันอยากอยู่คนเดียว”ลูน่ากัดริมฝีปากของเธอ “แต่…”“กรุณาออกไปค่ะ” เกว็นหัวเราะอย่างขมขื่น “ฉันรู้สึกละอายใจและเศร้ามากพอแล้ว ขอพื้นที่ให้ฉันอยู่คนเดียวหน่อยเถอะนะ”ลูน่าสูดหายใจเข้าลึก เธอเดินไปหาเกว็นแล้วห่มผ้าห่มให้ เธอพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ฉันขอโทษ”จากนั้นลูน่าก็หันหลังและออกจากห้องไปลับหลังเธอ เกว็นก็เริ่มร้องไห้อีกครั้งเพราะคำขอโทษของลูน่า…ลูน่าออกมาจากวอร์ดของผู้ป่วยด้วยความหมดอาลัยตายอยากหลังจากแน่ใจว่าเกว็นปลอดภัยแล้ว โจชัวก็พาลูคัสจากไป เขาบอกว่าเขามีเรื่องต้องจัดการอลิซเป็นคนเดียวที่กำลังนั่งอยู่บนม้านั่งริมทางเดินเมื่อเห็นลูน่าออกมา อลิซก็ต้อนรับเธอด้วยรอยยิ้มทันที “ลูน่า เกว็นสบายดีไหม?”

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 431

    ลูน่าและอลิซเงยหน้าขึ้นพร้อมกันคนที่จับมืออลิซไว้ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากโจชัวที่เพิ่งจากไปไม่นานเมื่อเห็นเขาที่นี่ อลิซจึงรีบดึงมือของเธอกลับและพุ่งเข้าไปกอดในอ้อมแขนของเขาทันที เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นราวกับเด็ก ๆ “โจชัว ฉันรู้ว่าลูน่ากำลังอารมณ์ไม่ดี ฉันก็เลยพยายามปลอบเธอ แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอจะตบฉันแทน!”ขณะที่พูดเธอก็ชี้ไปที่ใบหน้าบวมแดงของเธอ “ดูสิคะ! ฉันโกรธมาก ฉันก็เลยตบเธอเหมือนกัน แต่เธอยังอยากตบอีก ฉันเลย…”โจชัวจับเธออย่างระมัดระวัง เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่รอยฝ่ามือบนใบหน้าของลูน่า “ฉันรู้ว่าเธออารมณ์ไม่ดี แต่เธอก็ทำร้ายคนอื่นไม่ได้นะ”ลูน่าเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างเย็นชาโดยไม่พูดอะไรโจชัวสูดหายใจเข้าลึกแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “เมื่อกี้ฉันไปสถานีตำรวจและจัดการทุกอย่างแล้ว คนที่ลักพาตัวเกว็นคือลูกน้องของเลียม คลาร์ก ผู้อาวุโสวอลเตอร์เป็นผู้บงการเรื่องนั้น ตำรวจได้เรียกตัวเขามาสอบปากคำแล้ว”เมื่อได้ยินคำพูดของชายคนนั้น อลิซซึ่งกอดอยู่ในอ้อมแขนของเขาก็ตัวแข็งทื่อทันทีเธอรีบผละตัวออกจากอ้อมแขนของเขา “ผู้อาวุโสวอลเตอร์…ถูกตำรวจจับตัวไปแล้วเหรอคะ?”โจชัวฮัมในคอตอบว่า “ตอนที่ผมออก

Latest chapter

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 450

    “งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 449

    “เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 448

    ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 447

    โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 446

    “คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 445

    บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 444

    วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 443

    มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 442

    “คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status