LOGINShare
บทที่ 423
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 424
“ฉันกลัวว่าลูน่าอาจมีอาการบาดเจ็บอื่นซ่อนอยู่”หมอถอนหายใจกับคำพูดของอลิซ “ผมตรวจอย่างละเอียดแล้วจริง ๆ เธอมีอาการบาดเจ็บเพียงแค่นี้เท่านั้น แต่…”หมอแตะคางของเขา “มันค่อนข้างแปลกที่เลียมผู้โหดร้ายจะทำร้ายเธอแค่นี้”อลิซพยักหน้า “อืม ฉันก็ว่ามันแปลก ๆ เหมือนกัน”เลียมลักพาตัวลูน่ามาตั้งนานแล้ว ทำไมเธอถึงได้รับบาดเจ็บแค่นั้นด้วยประสิทธิภาพตามปกติของเขา เมื่อถึงเวลาที่โจชัวพาคนของเขาไปลูน่าน่าจะตายไปแล้วอลิซอารมณ์ดีเมื่อคิดว่าลูน่าตายแล้ว นั่นคือสาเหตุที่เธอจงใจแต่งตัวสวยและรีบมาเธอคาดหวังว่าจะได้เห็นศพ ใครจะคิดว่า…เมื่อได้ยินคำพูดของหมอ สีหน้าของโจชัวก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อยเขาเหลือบมองลูน่าซึ่งยังคงรับน้ำเกลืออยู่อย่างสงบ จากนั้นเขาก็มองนาฬิกา“เกือบจะตีหนึ่งครึ่งแล้ว อลิซกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ ผมจะอยู่ที่นี่ดูแลเธอต่อ พอเช้าเราจะมุ่งหน้ากลับไปที่เมืองบันยันทันที”อลิซกัดริมฝีปากของเธอ เธอเอื้อมมือออกไปจับแขนของโจชัว “โจชัวคะ คุณทำมามากแล้วนะ ทำไมไม่ให้ฉันอยู่ที่นี่และดูแลลูน่าล่ะคะ? ส่วนคุณกลับไปพักผ่อนเถอะ คุณพูดถูก เพราะตอนนั้นฉันมองโลกในแง่ดีเกินไปและห้ามคุณไม่ให้ตามหาเธ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 425
ลูน่าหลับไปตลอดทั้งคืนเธอฝันว่าถูกผู้ชายหลายคนทำให้อับอายและในฝันนั้นศพของเธอถูกทิ้งไว้กลางป่าเธอฝันว่าโจชัวและอลิซขับรถเหยียบข้ามศพของเธอและกลับไปที่เมืองบันยันอย่างมีความสุขเธอตื่นจากฝันร้ายและกรีดร้องด้วยความกลัว“คุณฝันร้ายเหรอ?”เมื่อรู้สึกตัว เสียงของธีโอก็ดังก้องอยู่ในหูของเธออย่างแผ่วเบาลูน่าลืมตา เธออยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย ผนังและเตียงเป็นสีขาวพร้อมทั้งกลิ่นยาฆ่าเชื้อที่โชยเข้าจมูกเธอลูบกลางคิ้วแล้วลุกขึ้นจากเตียง “ฉันอยู่ที่…”“โรงพยาบาล” ธีโอตอบขณะรินน้ำให้เธอ “คุณถูกโจมตีและลักพาตัวเมื่อคืนนี้ หลังจากนั้นคุณก็ได้รับการช่วยเหลือและส่งมาโรงพยาบาล”จากนั้นเขาก็ยื่นแก้วน้ำอุ่นให้ลูน่า “คุณจำอะไรได้บ้างไหม?”ลูน่ารับแก้วน้ำมา เธอนิ่งคิดอยู่พักหนึ่ง “นิดหน่อย”เมื่อคืน…หลังจากส่งเกว็นกลับบ้าน เธอก็ผล็อยหลับไปในรถแท็กซี่หลังจากนั้น…เธอก้มหน้าลงตรวจสอบร่างกายของตัวเองโดยไม่รู้ตัวธีโอกดบีบแขนเธอเบา ๆ “คุณไม่เป็นไร พวกเขาแค่กรอกเหล้าใส่ปากและทำให้ตัวคุณชุ่มด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พวกเขาไม่ได้ทำอันตรายใด ๆ กับคุณมากนัก”จากนั้น ธีโอก็ถอนหายใจ “แต่ถ้าคน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 426
“แต่ผมไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนั้น การทำแบบนั้นจะทำให้คุณตกเป็นเป้าหมาย และถ้าเขาพลาดคุณก็อาจจะตายด้วยน้ำมือของเลียมได้”ลูน่าหัวเราะเยาะเย้ยตัวเอง “แม้ว่าฉันจะตายด้วยน้ำมือของเลียม เขาก็ไม่สนใจหรอก”ธีโอเงียบไปอีกครู่หนึ่ง“ผมว่าโจชัวใส่ใจคุณมากกว่าที่คุณคิดนะ”อย่างน้อยตอนที่เขาเห็นโจชัวและอลิซทะเลาะกันเรื่องใครจะอยู่ดูแลลูน่า ธีโอก็มองเห็นความกังวลอย่างจริงใจในสายตาของโจชัว“นั่นเป็นเพราะคุณไม่เข้าใจเขา”ลูน่าหันมองออกไปนอกหน้าต่าง เสียงของเธอฟังดูไกลออกไป “เขาไม่เคยสนใจเลยสักครั้งว่าฉันจะอยู่หรือตาย”ก่อนมื้ออาหารเช้า ธีโอให้หมอมาตรวจสุขภาพประจำวันของลูน่าเมื่อพวกเขาแน่ใจว่าลูน่าสบายดีแล้ว ธีโอก็พาเธอไปทานอาหารเช้าก่อนส่งเธอกลับโรงแรมเมื่อไปถึงโรงแรมพวกเขาก็เจอกับลูคัส“ลูน่า ผมกำลังจะไปหาคุณพอดี” ลูคัสยิ้มแล้วพูดว่า “คุณลินช์บอกว่าตอนนี้งานที่นี่เสร็จแล้ว เขาต้องการให้คุณเก็บของ เราจะออกเดินทางไปเมืองบันยันตอนสิบโมง”ลูน่าพยักหน้าและหันหลังกลับเข้าไปในห้องของเธอเพื่อเริ่มเก็บของนอกห้องของเธอ ธีโอกำลังหยอกล้อเล่นกับลูคัส “ขอผมไปด้วยได้ไหม? ผมเองก็กำลังจะกลับไปที่เมืองบันย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 427
เมื่อลูน่ารีบไปถึงโรงพยาบาล เกว็นก็กำลังอยู่ในห้องฉุกเฉินนอกห้องฉุกเฉินมีแอนดี้ซึ่งกำลังน้ำตานองหน้า และลุคที่มีสีหน้าเย็นชายืนอยู่เบ็นผู้ที่ควรจะอยู่ที่นั่นมากที่สุดกลับไม่ปรากฏตัวด้วยซ้ำเมื่อออกจากลิฟต์ ลูน่าก็รีบวิ่งเข้าไปอย่างลนลาน “ลุงแอนดี้ เกว็นเป็นยังไงบ้างคะ?”แอนดี้จับมือเธอไว้แล้วทำได้เพียงร้องไห้เท่านั้น เขาสะอื้นหนักจนพูดอะไรไม่ออก“คนของฉันช่วยเธอไว้”ลุคขมวดคิ้วและมองลูน่า เขายุ่งอยู่กับการจับตัวเลียมที่โรงงานร้างเมื่อคืนจนทำได้เพียงมองลูน่าผ่าน ๆ โดยไม่ได้สังเกตเห็นหน้าตาของเธอให้ถี่ถ้วนนักเมื่อมองดูเธอกับตาตัวเองในขณะนี้ เขาก็ตระหนักได้ว่าผู้หญิงคนนี้มีทุกอย่างที่ทำให้ผู้ชายตกหลุมรักได้อย่างหัวปักหัวปำลูน่ากัดริมฝีปากของเธอ เธอปล่อยมือของแอนดี้ทันที เธอเงยหน้าขึ้นแล้วมองลุค “เกว็นนี่เป็นยังไงบ้างคะ?”“ไม่ค่อยดีเท่าไหร่” ลุคขมวดคิ้วเล็กน้อย “เช้านี้คนของฉันพบว่าพวกของเลียมกลุ่มหนึ่งไปที่คฤหาสน์วอลเตอร์ เมื่อพวกเขากลับมา พวกเขาไม่สนใจจะพยายามหาทางช่วยเหลือเลียม แต่ยังมุ่งเป้าไปที่พวกลาร์สันในทันทีแทน“ฉันเป็นหนี้บุญคุณโจชัว ฉันรู้ด้วยว่าตระกูลลาร์สันมีความ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 428
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนองอะไร อลิซก็ได้ใจมากยิ่งขึ้นไปอีกเธอขมวดคิ้วและมองแอนดี้ “ลุงแอนดี้คะ เบ็นอยู่ไหนเหรอ?”แอนดี้เงยหน้าขึ้น เขามองดูเธอ ริมฝีปากของเขาสั่นเทา แต่พูดไม่ออกโจชัวขมวดคิ้วและมองดูอลิซ เสียงของเขาเย็นชา “อลิซ หยุดพูดได้แล้ว”จากนั้นอลิซจึงพยายามใช้ความยับยั้งชั่งใจเล็กน้อย “ฉันแค่กังวลเท่านั้นเองค่ะ เพราะมีเรื่องใหญ่ขนาดนี้เกิดขึ้นกับเกว็น แล้วเบ็นไม่อยู่ที่นี่มันไม่ถูกต้อง”ลูน่าเอนหลังบนเก้าอี้ ในใจของเธอเอาแต่นึกภาพที่เธอดื่มกับเกว็นเมื่อคืนก่อนตั้งแต่แรกลูน่าคือคนที่ทำให้ตระกูลวอลเตอร์ขุ่นเคือง เธอเป็นคนเดียวที่ทำให้เฮลีย์กระโดดตึก และเป็นคนที่ทำให้ผู้อาวุโสวอลเตอร์โมโหแล้วทำไมพวกเขาถึงอยากทำอย่างนั้นกับเกว็น ทั้ง ๆ ที่เกว็นไม่ได้ทำอะไรผิดเลย?เธอไม่ได้เอ่ยชื่อตระกูลวอลเตอร์ในระหว่างการแถลงข่าวด้วยซ้ำแม้ว่าเธอจะเป็นเพื่อนของเกว็น แต่พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องจับเธอและปฏิบัติต่อเธอแบบนั้นเลยนี่ ใช่ไหม?ลูน่าไม่สามารถเข้าใจได้ เธอรู้สึกงุนงงหลังจากนั้นไม่นาน ประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกเปิดออกเกว็นซึ่งมีแผลเต็มตัวถูกหมอเข็นออกมา“ตอนนี้เธอพ้นขีดอันตรายแล้ว
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 429
เมื่อเห็นใบหย่า เกว็นก็ตกตะลึงไปในทันทีลูน่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธมาก “เบ็น คุณหมายความว่ายังไง? เกว็นเพิ่งผ่านเหตุการณ์โชคร้ายเช่นนี้มา ตอนนี้เป็นเวลาที่เธอต้องการคุณมากที่สุด แต่นี่คุณกำลังทำอะไร?"ดวงตาของเบ็นเรียบเฉย “ยังชัดเจนไม่พอเหรอ?”เขากวาดตามองลูน่าด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นเขาก็มองไปที่เกว็น “ผมเป็นคนหัวโบราณ ตอนเธอได้รับการช่วยเหลือ ก็มีผู้ชายคนอื่นมาหลับนอนกับเธอแล้วนี่ อย่าบอกนะว่าเธอไม่รู้เรื่องนี้ แถมยังมากกว่าหนึ่งคนด้วย!”เบ็นกัดฟัน “โชคดีที่ฉันไม่เคยพาเกว็นไปหาพ่อแม่ ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!”จากนั้นเขาก็จ้องมองเกว็นอย่างเย็นชา “เซ็นชื่อสิ!”ลูน่าโกรธมากจนหายใจหอบเธอกำหมัดแน่น “เบ็น เซลเลอร์ นายใจร้ายขนาดนี้ได้ยังไง!”“ฉันเหรอใจร้าย?” เบ็นหัวเราะเยาะ เขากวาดตามองลูน่าด้วยสายตาเย็นชา “เธอหรือเปล่าที่ควรถามเรื่องนี้กับตัวเอง! ถ้าเกว็นไม่เคยเป็นเพื่อนกับเธอ ถ้าเกว็นไม่ช่วยเธอ ก็คงไม่มีใครคิดแก้แค้นเกว็นแล้วเกว็นจะต้องเจอเรื่องพวกนี้ไหม? ถ้าเกว็นไม่เจอเรื่องพวกนี้ ฉันจะต้องหย่ากับเกว็นไหม? ปีหน้าเราวางแผนจะมีลูกกันอยู่แล้ว! ลูน่า เธอคือคนที่ท
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 430
ลูน่ากัดริมฝีปากตัวเอง เธอหันไปมองลุค“เธอเศร้าพอแล้ว หยุดเสียดสีทีเถอะค่ะ”ลุคหัวเราะเยาะ “มันไม่คุ้มเลยที่ต้องมาเสียใจให้คนหลอกลวงแบบนั้น ทำไมเธอต้องสนใจคำพูดเหน็บแนมของคนอื่นด้วยล่ะ?”ลูน่าขมวดคิ้วเธอรู้สึกขอบคุณที่ลุคส่งคนมาช่วยเหลือเกว็น แต่คำพูดของลุค…ฟังดูแสลงหูอยู่ดี“ลูน่า”หลังจากนั้นไม่นาน เกว็นก็พูดในขณะที่เธอยังคงหลับตาอยู่ “พวกคุณทุกคนช่วยออกไปได้ไหม ฉันอยากอยู่คนเดียว”ลูน่ากัดริมฝีปากของเธอ “แต่…”“กรุณาออกไปค่ะ” เกว็นหัวเราะอย่างขมขื่น “ฉันรู้สึกละอายใจและเศร้ามากพอแล้ว ขอพื้นที่ให้ฉันอยู่คนเดียวหน่อยเถอะนะ”ลูน่าสูดหายใจเข้าลึก เธอเดินไปหาเกว็นแล้วห่มผ้าห่มให้ เธอพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ฉันขอโทษ”จากนั้นลูน่าก็หันหลังและออกจากห้องไปลับหลังเธอ เกว็นก็เริ่มร้องไห้อีกครั้งเพราะคำขอโทษของลูน่า…ลูน่าออกมาจากวอร์ดของผู้ป่วยด้วยความหมดอาลัยตายอยากหลังจากแน่ใจว่าเกว็นปลอดภัยแล้ว โจชัวก็พาลูคัสจากไป เขาบอกว่าเขามีเรื่องต้องจัดการอลิซเป็นคนเดียวที่กำลังนั่งอยู่บนม้านั่งริมทางเดินเมื่อเห็นลูน่าออกมา อลิซก็ต้อนรับเธอด้วยรอยยิ้มทันที “ลูน่า เกว็นสบายดีไหม?”
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 431
ลูน่าและอลิซเงยหน้าขึ้นพร้อมกันคนที่จับมืออลิซไว้ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากโจชัวที่เพิ่งจากไปไม่นานเมื่อเห็นเขาที่นี่ อลิซจึงรีบดึงมือของเธอกลับและพุ่งเข้าไปกอดในอ้อมแขนของเขาทันที เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นราวกับเด็ก ๆ “โจชัว ฉันรู้ว่าลูน่ากำลังอารมณ์ไม่ดี ฉันก็เลยพยายามปลอบเธอ แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอจะตบฉันแทน!”ขณะที่พูดเธอก็ชี้ไปที่ใบหน้าบวมแดงของเธอ “ดูสิคะ! ฉันโกรธมาก ฉันก็เลยตบเธอเหมือนกัน แต่เธอยังอยากตบอีก ฉันเลย…”โจชัวจับเธออย่างระมัดระวัง เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่รอยฝ่ามือบนใบหน้าของลูน่า “ฉันรู้ว่าเธออารมณ์ไม่ดี แต่เธอก็ทำร้ายคนอื่นไม่ได้นะ”ลูน่าเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างเย็นชาโดยไม่พูดอะไรโจชัวสูดหายใจเข้าลึกแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “เมื่อกี้ฉันไปสถานีตำรวจและจัดการทุกอย่างแล้ว คนที่ลักพาตัวเกว็นคือลูกน้องของเลียม คลาร์ก ผู้อาวุโสวอลเตอร์เป็นผู้บงการเรื่องนั้น ตำรวจได้เรียกตัวเขามาสอบปากคำแล้ว”เมื่อได้ยินคำพูดของชายคนนั้น อลิซซึ่งกอดอยู่ในอ้อมแขนของเขาก็ตัวแข็งทื่อทันทีเธอรีบผละตัวออกจากอ้อมแขนของเขา “ผู้อาวุโสวอลเตอร์…ถูกตำรวจจับตัวไปแล้วเหรอคะ?”โจชัวฮัมในคอตอบว่า “ตอนที่ผมออก
Latest chapter
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
