เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 308
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 309
โจชัวก้มหน้ามองใบหน้าของนีลที่แทบจะไม่ได้ใหญ่ไปกว่าฝ่ามือของเขาด้วยสายตาเฉยชา “นายต้องการคำตอบแบบไหนจากการถามคำถามนี้กับฉัน?”สายตาของโจชัวคมกริบมากเสียจนรู้สึกได้ถึงความอันตรายแม้ว่าเขาจะเป็นคนเฮงซวย แต่นีลก็อดยอมรับไม่ได้ว่าสายตาของโจชัวดูเหมือนจะอ่านคนออกได้จนหมดเปลือกเขามองไปทางอื่นเพราะไม่กล้าสบตาโจชัว “ก็แค่ถามไปเรื่อยแหละครับ”“ถ้าถามไปเรื่อย งั้นฉันก็จะตอบแบบไปเรื่อยบ้างก็แล้วกัน”โจชัวเปลี่ยนนั่งท่าที่สบายตัวบนโซฟา โจชัวยิ้มบาง ๆ “ฉันยังคงรักเธอ”เขาหลับตาลงและพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ “ฉันยังคงรักเธอคนเก่าอยู่”ดวงตาของนีลเบิกกว้าง เขารักเธอคนเก่างั้นเหรอ?อลิซ กิบสันคนเก่าก็คือคุณแม่ของเขาใช่ไหม? นีลหันไปมองโจชัวด้วยแววตาจริงจังในทันที “แล้วเธอคนปัจจุบันเป็นยังไงเหรอ?”คนปัจจุบันงั้นเหรอ?โจชัวขยับตัวเปลี่ยนท่า ดวงตาของเขายังคงหลับลงและเขาก็ไม่ได้พูดอะไรบางคำถามแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจในคำตอบของมันในแง่หนึ่ง เขาก็รู้ว่าไม่ควรเปลี่ยนใจไวเกินไป ยังไงซะเขาก็รักและรอเธอมาถึงหกปีแต่ในอีกด้านหนึ่ง เขาก็ยอมรับไม่ได้จริง ๆ ที่ผู้หญิงที่เขาเคยรักจนสุดหัวใจได้กลายเป็น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 310
ยังมีกับข้าวอีกสองสามอย่างบนเคาน์เตอร์ที่ยังไม่ได้จัดวางบนโต๊ะอาหารลูน่ากลับมาได้สติ เธอหมุนตัวและเดินเข้าไปในครัว เธอค่อย ๆ ถืออาหารออกมาทีละจาน ชั่วพริบตาเดียว โต๊ะอาหารเล็ก ๆ ก็เต็มไปด้วยอาหารมีกับข้าวสี่อย่างและซุปหนึ่งอย่าง เป็นอาหารมื้อใหญ่มื้อหนึ่งโจชัวยืนอยู่ที่เดิมมองจานอาหารบนโต๊ะและมองลูน่าที่กำลังวุ่นอยู่กับการจัดเรียงอาหารบนโต๊ะ หัวใจของเขาบีบรัดเล็กน้อยเมื่อก่อนตอนที่เขากับลูน่า กิบสันยังอยู่ด้วยกันก่อนหน้านี้ เธอมักจะทำกับข้าวชุดใหญ่รอเขากลับบ้านแทบจะทุกวันบางครั้งเธอรอจนกระทั่งเที่ยงคืน เมื่อเขากลับบ้านไป เธอก็นอนหลับคาโต๊ะอาหารหรือไม่ก็นอนอยู่บนโซฟาในตอนนั้น แม้ว่าเขาจะเอาแต่บอกว่าเขาไม่ชอบเธอ แต่เมื่อเห็นเธอในสภาพนี้ เขาก็รู้สึกซาบซึ้งใจมากจากนั้นเขาก็จะอุ้มเธอไปยังชั้นบน เขาให้พ่อบ้านอุ่นอาหารนั้นและกินมันตามลำพังที่โต๊ะอาหารแม้ว่าอาหารจะธรรมดา แต่ก็เต็มไปด้วยความรักของเธอหกปีหลังจากนั้น ลูน่า กิบสันเปลี่ยนชื่อเป็นอลิซ กิบสัน แต่โจชัวไม่รู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนจากเธอเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ตั้งแต่ที่อลิซกลับมา เธอไม่เคยทำกับข้าวให้เขาสักมื้อ ไม่เห
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 311
โจชัวเงียบไปครู่หนึ่งพลางถือแก้วไวน์เอาไว้เขาไม่คาดคิดว่าลูน่าและมัลคอล์มจะมีความสัมพันธ์กันแบบนั้นเขามองลูน่าด้วยสายตาที่ลึกล้ำและไร้จุดสิ้นสุด “ป๊อบปูล่าร์จริง ๆ เลยนะ คุณลูน่า”ลูน่าขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอยิ้ม “ขอบคุณค่ะ คุณลินช์”เธอไม่ปฏิเสธความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับมัลคอล์ม ควินน์ นี่ทำให้โจชัวหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อยมัลคอล์ม ควินน์กำลังคิดถึงเธออยู่ที่ต่างประเทศ แต่ที่นี่ตรงประตูถัดไปก็มีธีโออยู่เมื่อคิดอย่างนั้น โจชัวก็ยิ่งหงุดหงิดเข้าไปอีก เขาหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วดื่มเข้าไปรวดเดียวเมื่อเห็นว่าเขาดื่มหมดรวดเดียว เนลลี่ก็ตกตะลึง ก่อนที่เธอจะได้รินไวน์เพิ่ม โจชัวก็หยิบขวดไวน์ไปในทันใด เขาดื่มมันโดยตรงจากขวดลูน่าและเด็กทั้งสองตกตะลึงพลางมองโจชัวที่ดื่มไวน์จนหมดขวดในรวดเดียวตุ๊บ!เขาวางขวดไวน์เปล่าลงบนโต๊ะ “มีอีกไหม?”นีลและเนลลี่มองหน้ากัน “มีค่ะ!” “ผมจะไปหยิบให้!” นีลรีบลงจากเก้าอี้และไปหยิบมาอีกสองขวดลูน่าขมวดคิ้วและดุนีล “หยุดเล่นได้แล้ว”“ผมเปล่านะ ก็คุณลินช์อยากดื่มนี่ ใช่ไหมครับ?”นีลเปิดไวน์อีกสองขวดและวางลงตรงหน้าโจชัว “เชิญครับคุณลินช์”เขาอยากเห็นว่าส
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 312
“เธอใจดีจัง ฉันเกือบจะ...” เขาไม่ได้พูดจนจบประโยคเมื่อเจอกับสายตาที่รู้สึกสงสัยของลูน่า โจชัวก็หัวเราะออกมาอย่างคนเมา เขากอดเธอไว้แน่น “นอนกันเถอะ”มันเป็นคืนอันน่าหลงใหล เช้าวันต่อมา ลูน่าถูกเสียงโทรศัพท์ของเธอปลุกให้ตื่นขึ้นมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นแม่ของเธอเอง นาตาชา“คุณลูน่า” เสียงของนาตาชาฟังดูค่อนข้างกระวนกระวายใจ “วันนี้ 9 โมงเช้า ฉันจะให้คนไปเตรียมสถานที่สำหรับแถลงข่าวไว้ แล้วเจอกัน 9 โมงตรงที่ศูนย์กีฬาซิตี้ คุณต้องไปนะ คุณสัญญากับฉันแล้ว”ลูน่าขมวดคิ้ว เธอปวดหัวนิดหน่อย “ค่ะ”“อย่าลืมล่ะ! อย่าไปสายและอย่าทำพลาดล่ะ!”นาตาชาย้ำกับเธอ “ฉันอัดเสียงบทสนทนาระหว่างเธอกับธีโอในห้องทำงานเมื่อวานไว้แล้ว! ถ้าวันนี้เธอไม่ไป ฉันคงทำได้แค่ต้องปล่อยคลิปเสียงให้สื่อ!”มือของลูน่าที่กำโทรศัพท์ไว้สั่นเล็กน้อยหัวใจของเธอเย็นเฉียบ “คุณอัดเสียงบทสนทนาของเราไว้เหรอ?”“ใช่น่ะสิ” นาตาชาสูดลมหายใจเข้าลึก “ฉันไม่ไว้ใจคุณ การมีไฟล์เสียงจะง่ายกว่า”ลูน่าหลับตาลง เธออยากจะหัวเราะ แต่ก็หัวเราะไม่ออกที่ปลายสายเป็นแม่ของเธอ ลูน่ารู้ดีว่านาตาชาเป็นคนแบบไหน เธอไม่ใช่คนที่จะแอบอัดเสียงบทสนทนาข
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 313
ลูน่ากลอกตาใส่โจชัว เธอฉวยอัลบั้มรูปกลับมาและวางพวกมันกลับไปบนโต๊ะข้างเตียง “เก้าโมงเช้าค่ะ คุณลินช์ คุณหาที่ซ่อนได้นะ แต่ไม่ใช่ที่บ้านฉัน”จากนั้นเธอก็เดินไปที่ประตูแล้วเปิดมัน “เชิญค่ะ”โจชัวขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่เธอพยายามจะไล่ฉันเหรอ?”ลูน่ากล่าวเย้ย “ยังไม่ชัดอีกเหรอ?”โจชัวเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หยิบเสื้อผ้าและสวมมันก่อนจะเดินออกจากประตูไปในตอนที่เขาเดินผ่านลูน่าไป เขาก็หยุดเดินและพูดว่า “พอสวมกางเกงแล้วเธอก็เปลี่ยนไปเลยนะ”ลูน่าอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง ในตอนที่ได้สติโจชัวก็กำลังล้างหน้าอยู่ในห้องน้ำเธอมองเขาอย่างเป็นฟืนเป็นไฟก่อนจะหันหลังและเดินไปยังอีกห้องหนึ่งอพาร์ตเมนต์นี้มีสองห้องนอนหนึ่งห้องโถงกลาง เธอรู้ว่าเนลลี่กับนีลจะมา ดังนั้นเธอจึงจัดห้องข้าง ๆ ไว้ให้พวกเขานอนเธอไม่ได้ออกจากห้องเมื่อคืนเพราะโจชัว เธอไม่รู้ว่าพวกเขาสองคนนอนกันยังไงเธอผลักประตูเข้าไป เตียงทั้งสองว่างเปล่า แม้ว่าผ้าห่มและผ้าปูที่นอนถูกพับและจัดวางไว้เรียบร้อย แต่เธอก็ยังเห็นว่าเคยมีใครบางคนนอนอยู่ในห้องนี้เมื่อคืนมีโน้ตอยู่บนโต๊ะเล็กของนีลที่อยู่ข้างเตียงเธอเดินเข้าไปและหยิบมันขึ้นมา[ค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 314
เธอกัดริมฝีปากและมองหน้าโจชัวด้วยสายตาจริงจัง “ได้โปรดเถอะค่ะ อย่าเปิดประตูเลยนะ”ในตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นอีกคำขอร้องของเธอกำลังดูถูกสายตาของโจชัว นี่เธอสนใจธีโอมากขนาดนั้นเลยเหรอ? นี่เธอไม่อยากให้ผู้ชายคนอื่นรู้เรื่องของพวกเขาเหรอ? เธอกลัวธีโอจะรู้เรื่องของพวกเขามากขนาดนั้นเลยเหรอ?ยิ่งเธอไม่อยากให้รู้ เขายิ่งอยากให้ธีโอรู้ว่าเธอเป็นของเขา!เมื่อคิดอย่างนั้นโจชัวก็เปิดประตูในทันทีอากาศภายนอกห้องตามโถงทางเดินพัดเข้ามา ลูน่ารู้สึกได้ถึงลมหนาวเย็นที่กรีดใบหน้าของเธอ เธอไม่ควรคาดหวังอะไรจากคนแบบโจชัวเลย โชคดีที่ธีโอวางสายแล้ว“ลู...”เขาเงยหน้าและกำลังจะเรียกลูน่าในตอนที่เห็นชายตัวสูงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูธีโอตกตะลึงไปชั่วครู่ จากนั้นเขาก็ยิ้ม “คุณลินช์ คุณเป็นคนไร้บ้านเหรอ?”โจชัวยิ้มปลอม ๆ ใส่ “บ้านผมจะเป็นที่ไหนก็ได้ที่ผมอยากให้เป็น”“คุณนายลินช์รู้เรื่องนี้หรือเปล่า?” ธีโอเลิกคิ้ว เขามองลูน่าที่อยู่ห่าง ๆ “ลูน่า ไปเตรียมตัวเถอะ ผมจะคุยนั่นนี่กับคุณลินช์สักหน่อย ผมจะรอคุณนะ”ใบหน้าของลูน่าซีดขาว เธอกัดริมฝีปาก “อืม”จากนั้นลูกน่าก็เดินไปเข้าห้องน้ำและกระแทกประตูป
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 315
เก้าโมงเช้าที่ศูนย์กีฬาซิตี้มีผู้คนมากมายในตอนที่ลูน่าและธีโอไปถึง นักข่าวที่สถานก็ได้เตรียมอุปกรณ์และกล้องที่หันไปทางเวทีหลักเอาไว้แล้วเมื่อเห็นเธอ นาตาชาก็ยิ้มและต้อนรับเธอในทันที “คุณลูน่า ในที่สุดก็มา”จากนั้นเธอห็หยิบเครื่องอัดเสียงออกมา “ฉันยังคิดอยู่เลยว่าถ้าคุณไม่มา ฉันจะปล่อยคลิปเสียงนี้”จากนั้นเธอก็ส่งเครื่องอัดเสียงให้ลูน่า “ในเมื่อคุณมาแล้ว ฉันก็ไม่ต้องใช้เครื่องอัดเสียงอันนี้แล้ว”ลูน่ามองเธออย่างเฉยเมยพร้อมรับเครื่องอัดเสียงมาและโยนลงถังขยะ จากนั้นเธอก็หันมองนาฬิกา“เกือบถึงเวลาแล้ว เริ่มกันเลยดีกว่า”สีหน้าของนาตาชาดูค่อนข้างน่าเกลียด เธอกระแอมในคอก่อนจะหันไปหาผู้จัดงาน “เราเริ่มกันได้เลยค่ะ”“ค่ะ” ผู้จัดงานหัวเราะเบา ๆเมื่อได้ยินเสียงใสของผู้หญิงคนนั้น ลูน่าก็ขมวดคิ้ว เสียงนี้คุ้นหูเธอเล็กน้อยเธอหันไปสบตากับผู้หญิงคนนั้นโดยไม่รู้ตัวเป็นผู้หญิงคนที่เป็นแกนนำการโจมตีเธอที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเมื่อคืนก่อนหน้านี้เมื่อเห็นว่าลูน่ามองมาที่เธอ ผู้หญิงคนนั้นก็ยิ้ม “สวัสดีค่ะ ฉันอีวอนน์ วอลเตอร์ เราเคยเจอกันแล้วเมื่อวานนี้”ลูน่าขมวดคิ้วแน่นผู้หญิงคนนี้ขวางทา
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 316
เป็นอย่างนั้นสินะไม่แปลกใจว่าทำไมนาตาชาถึงยืนกรานจะให้ลูน่าแถลงข่าววันนี้ให้ได้ ไม่แปลกใจว่าทำไมอลิซถึงจงใจพาคุณย่าออกมาช๊อปปิ้งอลิซวางแผนไว้หมดแล้วทุกอย่างเธอเดาไว้แล้วว่าลูน่าไม่ได้มาล้างมลทินให้เธอระหว่างแถลงข่าว ดังนั้นเธอจึงจงไจไปหาคุณย่าลินช์การให้ลูน่าจัดงานแถลงข่าวเป็นเพียงเรื่องบังหน้า อลิซต้องการใช้โอกาสนี้ในบังคับให้เขาขีดเส้นระหว่างเขาและลูน่าต่อหน้าคุณย่าลินช์ นี่ต่างหากเป็นความตั้งใจที่แท้จริงของเธออลิซฉลาดเสียจริงก่อนหน้านี้ในตอนที่เขาเห็นลูน่า กิบสัน เขารู้สึกใจสลายแต่ในตอนนี้เมื่อเห็นอลิซร้องไห้ เขาอยากจะหัวเราะเยาะเสียอย่างนั้นโจชัวหันหลังนั่งลงข้างคุณย่าลินช์ “เยี่ยมครับ ผมก็อยากเห็นว่าจะเป็นยังไงต่อไปเหมือนกัน”จากนั้นโจชัวก็เลิกคิ้วมองอลิซ เขาพูดเสียงเย็นชา “นั่งลงสิ”อลิซกัดริมฝีปากและนั่งลงข้างโจชัวอย่างระมัดระวัง“โจชัวคะ” เธอเช็ดน้ำตา “ฉันไม่คิดเลยว่าเรื่องนี้จะแพร่ขยายขนาดนี้ วันนี้ฉันอยากจะขอโทษลูน่า...”โจชัวเอนหลังพิงม้านั่ง เขาพูดเรียบ ๆ ว่า “ผู้จัดงานคนนั้นเป็นเพื่อนคุณใช่ไหม?”อลิซขนลุกเล็กน้อย เธอมองอีวอนน์บนหน้าจอยักษ์ “เรา...รู้จั
บทล่าสุด
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
