56

“ตัวการใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังไซออนเนต ผมอยากรู้ว่าองค์กรนี้มีเบื้องลึกและเบื้องหลังเป็นยังไงและมีอิทธิพลมากแค่ไหน สิ่งที่ผมเป็นกังวลก็คือไซออนเนตน่าจะเป็นองค์กรลับที่อันตรายมาก ไม่อย่างนั้นมันคงไม่พุ่งเป้ามาที่การค้นพบและการทดลองใหม่ ๆ ของพวกนักวิทยาศาสตร์เป็นแน่ ”

เท่านั้นเองคนฟังก็ถึงกับระบายลมหายใจโล่ง “แดเนียล...คุณนี่มันอัจฉริยะจริง ๆ แบบนี้เขาเรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกมาทั้งฝูง เราได้ตัวสายลับมือหนึ่งของไซออนเนตมาแถมยังได้ใช้เจ้าหล่อนเป็นเครื่องมือสาวไปถึงตัวการใหญ่ คุณไม่ใช่แค่นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หรอกนะแดเนียล แต่ยังเป็นนักวางแผนตัวฉกาจอีกด้วย”

น้ำเสียงของเออร์วิ่งบอกความชื่นชม แตเพียงครู่เขาก็ให้นึกกังขาเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเงียบไป

“แต่ว่า...แดเนียล...คุณแน่ใจตัวเองนะว่าแค่พาเธอมาเพื่อสาวไปหาตัวการใหญ่ของไซออนเนต ไม่ใช่ว่าคุณ...ตกบ่วงเสน่ห์ของแม่จารชนสาวแสนสวยอย่างออโซลย่าเข้าไปด้วยล่ะ”

“ผมยังไม่ได้คิดอะไรในตอนนี้” รีบสวนกลับก่อนนึกอะไรได้ “นอกจากเรื่องการทดลองและสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปในอนาคต”

“โอเค แดเนียล...ผมรู้ว่าคุณไม่วอกแวกกับเรื่องแบบนี้ แต่ก็อยากเตือนให้คุณระวังและอย่าวางใจพวกสายลับ คนพวกนี้เก็บงำเรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้ได้มิดชิด และอาจจะอ่านใจคุณออกในเวลาเดียวกันด้วย”

“เหมือนคุณซีนะที่รู้ความเคลื่อนไหวของออโซลย่าทุกย่างก้าวและตอนนี้ก็กำลังอ่านใจผมอยู่ด้วยหรือเปล่า”

เออร์วิ่งยักไหล่ “ผมแค่ถอดรหัสจากคำพูดของคุณ จะว่าไปงานนักสืบกับสายลับน่ะแทบไม่มีอะไรแตกต่าง แต่ผมก็ต้องรักษาจรรยาบรรณนั่นคือการทำตามหน้าที่ให้สำเร็จลุล่วง ผมทำตามคำสั่งของคุณไม่ให้บกพรองอยู่แล้วแดเนียล”

คนพูดยิ้มออกมาแม้เห็นสีหน้าของอีกฝ่ายที่ยังดูเหมือนแอบซ่อนบางอย่างไว้เบื้องหลัง  นักสืบเอกชนไม่ถามอะไรอีกนอกจากพูดคุยกับแดเนียลอีกชั่วครู่ใหญ่ก่อนทั้สองจะออกไปจากห้องนั้น

เมื่อประตูห้องปิดลงอลินทิราจึงก้าวออกมาจากมุมอับข้างตู้หนังสือขนาดใหญ่ หญิงสาวไม่อาจหักห้ามน้ำตาให้หยดไหลขณะกุมล็อกเก็ตที่ห้อยคอไว้แน่น

“เราได้ตัวสายลับมือหนึ่งของไซออนเนตมาแถมยังได้ใช้เจ้าหล่อนเป็นเครื่องมือสาวไปถึงตัวการใหญ่”

หญิงสาวหลับตาลง เธอมันบ้าไปเองที่คิดว่าแดเนียลน่าไว้วางใจและทำให้เธอเกิดความรู้สึกผูกพันมากกว่าผู้ชายคนไหนที่เคยพบ ตลอดเวลาเขาคงเห็นว่าเธอคือ ออโซลย่า สายลับสาวที่บังอาจจารกรรมข้อมูลสำคัญที่มีมูลค่ามหาศาลนั่นไป

ความเจ็บปวดและผิดหวังประดังในอกของจารชนสาว เธอรู้สึกไร้ค่าอย่างที่สุด ทุกอย่างล้มเหลวตั้งแต่เธอรับปากจะทำงานนี้ให้สำเร็จ มีสิ่งใดบ้างที่น่าไว้วางใจ เธอถูกหักหลัง ถูกจับตัวได้ ยิ่งกว่านั้นยังสูญเสียหัวใจซึ่งไม่เคยมีใครได้ไปนอกจาก เขา

อลินทิราสูดหายใจเข้าปอดลึกและตอกย้ำกับตัวเองว่าท้ายที่สุดเธอก็เป็นเพียงเครื่องมือให้ฝ่ายตรงข้าม สายลับสาวสังวรว่า แดเนียล ไพรซ์ ก็แค่ศัตรู เขาเป็นนักรบที่เชี่ยวชาญกลศึกและเป็นจอมวางแผน เธอจะตอบแทนเขา บุรุษที่ใช้ความไว้วางใจเพื่อลวงหลอกจะไม่ได้สิ่งใดกลับคืน

หญิงสาวตัดสินใจในวินาทีสุดท้ายที่จะกลับไปสวมวิญญาณของสายลับซึ่งเธอหวังจะทุ่มทิ้ง ร่างบางเดินลิ่วออกจากห้องนั้นและชะโงกออกไปทางระเบียงเพื่อจะเห็นว่าแดเนียลเดินลับไปอีกฝั่งของคฤหาสน์ซึ่งเธอจำได้ว่ามันเป็นทางลงไปยังห้องปฏิบัติการใต้ดิน

นี่เป็นโอกาสสุดท้าย หญิงสาวไม่มีเวลาจะรีรอสิ่งใด ตอนมาที่นี่เธอก็มาตัวเปล่า ถึงเวลาจากไปก็คงไม่มีสิ่งใดให้หยิบฉวย ร่างบบอบบางแค่กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อง หญิงสาวถอดเสื้อเชิ้ตและกางเกงยีนส์ออกเพื่อสวมใส่ชุดกระโปรงลายตารางซึ่งเป็นเพียงชุดเดียวที่ติดตัวตอนมาถึงคฤหาสน์ไพรซ์

ร่างแน่งน้อยเดินลิ่วออกไปตามโถงทางเดิน เธอทำตัวตามปกติทว่าก็คอยสอดส่ายสายตาระแวดระวังคนของแดเนียลซึ่งยืนเฝ้าอยู่ในบางจุดของคฤหาสน์ อย่างน้อยที่สุดหญิงสาวก็รู้ทางเข้าออกในบ้านโดยเลี่ยงที่จะเดินผ่านบริเวณที่ติดตั้งกล้องวงจรปิด สายลับมือหนึ่งแห่งไซออนเนตกำลังจะก้าวผ่านประตูด้านหลังที่ปลอดคนเฝ้าหากไม่ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้นเสียก่อน

“ซอนญ่า...นั่นเธอกำลังจะไปไหน?”

อลินทิราหันขวับไปตามเสียงนั้นและพบร่างระหงของโมนิกายืนห่างจากเธอไม่กี่ก้าว

“ว่ายังไงล่ะ...เธอจะไปไหนถึงได้รีบเร่งแบบนี้”

ญาติผู้น้องของแดเนียลซึ่งยังอยู่ในชุดสูทถามย้ำ เธอก้าวเข้าไปใกล้ซึ่งทำให้อลินทิราต้องเก็บความประหม่าไว้ในส่วนลึก สายลับสาวบอกกับตัวเองว่าเธอกำลังยืนอยู่ต่อหน้า บอส ผู้เป็นนายใหญ่ขององค์กรลับไซออนเนต และมิอาจปฏิเสธได้เลยว่า บอส ตัวจริงนั้นน่าเกรงขามมากแค่ไหน

“ฉัน...เอ้อ...จะออกไปข้างนอกคะ คุณโมนิกา”

“ตอนกลางคืนแบบนี้น่ะรึ...พี่ชายฉันรู้หรือยัง”