LOGINShare
25 รอหน่อยนะคะ
Last Updated:
2025-02-11 20:30:40“พอเลยค่ะ กลับไปขับรถได้แล้ว”
“กลับบ้านเรานะครับ” แม้น้ำหวานเลือกที่จะไม่ตอบคำถามเขาก็ไม่เป็นไร รอให้เธอพร้อม เขาจะรอวันนั้น กลกันต์จึงหันกลับมาตั้งใจขับรถต่อ ใช้เวลานานจึงมาถึงที่บ้าน รถถูกจอดไว้ที่บริเวณข้างตัวบ้านและมีน้ำหวานเป็นฝ่ายเดินเข้าไปก่อน
แรงสวมกอดจากด้านหลัง พร้อมกับร่างสูงของกลกันต์ที่กดทับลงมาบนแผ่นหลังของเธอ เมื่อเขาเดินตามเข้ามาในตัวบ้าน
“พี่ขอกอดหน่อยนะ ขอโทษสำหรับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น พี่จะชดเชยโดยการให้หวานทำคืนแบบที่พี่ทำดีไหม”
“หืมมม แบบไหนคะ”
“ก็...” นิ้วของกลกันต์เริ่มไต่ไ
Related chapters
ล่ามรัก 1. สูญเสีย
ชีวิตคนเราล้วนมีแต่ความไม่แน่นอน เกิด แก่ เจ็บ ตาย สักวันหนึ่งความสูญเสียจะเข้ามาเยือน อาจจะมีสัญญาณเตือนหรือไม่ แต่หากวันนั้นมาถึงแล้ว เราควรตั้งสติและยอมรับ เรียนรู้และก้าวข้ามผ่านสถานการณ์นี้ ใช้ชีวิตอย่างปกติให้ได้ วันนี้ถือเป็นอีกหนึ่งวันในชีวิตของน้ำหวานที่ต้องพบเจอกับการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ร่างบางของเด็กน้อยวัยยี่สิบปีเงยหน้ามองรูปของชายผู้หนึ่ง ที่แม้จะอายุมากแต่ยังดูแข็งแรง เป็นญาติผู้ใหญ่เพียงคนเดียวของเธอที่เหลืออยู่ ซึ่งเป็นผู้อุปการะเลี้ยงดูเธอมานานกว่าสิบห้าปีนับตั้งแต่ผู้เป็นป้าแท้ๆจากไป น้ำหวานเป็นเด็กกำพร้าที่สูญเสียพ่อและแม่ไปเมื่อครั้งวัยเยาว์ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่อายุเพียงสองขวบ ถูกอุปการะโดยคุณป้าน้ำฟ้าที่เป็นฝาแฝดของแม่น้ำอิงแม่แท้ๆของเธอเอง น้ำหวานเข้ามาอาศัยที่ไร่เกียรติอรุณนับตั้งแต่นั้น เธอได้รับการดูแลอย่างดีจากครอบครัวรวมถึงพี่ชายที่เป็นลูกติดของคุณลุงกลเกียรติ ซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวของกลเกียรตินายใหญ่ของไร่กับภรรยาคนก่อนที่เลิกรากันไปนานแล้วตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นวัยรุ่นชื่อว่ากลกันต์ โดยเขาจะอยู่กับแม่เป็นหลักเพราะอยู่ใ
Last Updated : 2025-01-17ล่ามรัก 2 พี่ชาย
ถ้าคุณกลกันต์เป็นคุณแม่ก็คงดีเธออาจจะปรับความเข้าใจและรักกันเป็นพี่สาวน้องสาวแบบน่ารักๆเหมือนคู่พี่น้องอื่นบ้าง เธอฝันอยากจะมีครอบครัวที่อบอุ่น มีคนที่รักรอคอยอยู่ที่บ้าน และอยากมีพี่สาวหรือพี่ชายสักคนที่คอยปลอบใจในวันที่เศร้า อยากจะงอแงและรู้ว่าอีกฝ่ายไม่เคยรำคาญในสิ่งที่เธอทำกับกลกันต์ ในครั้งแรกที่เธอย้ายเข้ามาบ้านนี้เขาดีใจมากและบอกกับทุกคนว่าเธอคือน้องสาวของเขา เขาจะดูแลเธอไปตลอด และเขาก็ทำเช่นนั้น จนกระทั่งวันหนึ่งที่เขาเริ่มเปลี่ยนไป จากใจดีกลับเป็นใจร้าย จากคอยเอาใจเป็นขัดใจ และความสนใจของเขาที่เธอมีให้เธอคนเดียวกลับถูกแบ่งครั้งหนึ่งที่เธอขอออกไปเที่ยวงานวันเกิดเพื่อน วันนั้นเป็นวันที่คุณลุงติดงานเลี้ยงต่างอำเภอ เพื่อนของเธอจึงเสนอตัวให้ทางบ้านไปส่ง แต่เพราะวัยเด็กที่สนุกกันพออยู่ด้วยกันหลายคนจึงไม่อยากกลับ พอเห็นเวลาอีกทีดึกดื่นแล้ว ทางผู้ใหญ่จึงต้องบังคับให้เลิกเล่น และรอเจอกันอีกทีที่โรงเรียน หากแต่เมื่อกลับมาถึงบ้าน แสงไฟเปิดสาดส่อง ร่างสูงของผู้เป็นพี่ชายยืนจังก้ารอต้อนรับพร้อมไม้เรียว เขาทั้งดุ ด่าเธอ และลงโทษเธอโดยไม่ถามเหตุผลที่เธอออกไป เข้าใจว่าเธอเป็นฝ่ายหนีเที่ยว
Last Updated : 2025-01-17ล่ามรัก 3 หนีเที่ยว
“เสร็จแล้วค่ะ พร้อมแล้ว พร้อมแล้ว ตื่นเต้น ตื่นเต้น” เสียงที่มาพร้อมท่าทางว่าตื่นเต้นหนักหนา ทำท่าเป็นเป็ดเดินมาหาเขา ตอนนี้ร่างเล็กอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนส์ขายาวสีซีด ผมยาวสวยถูกรวบตึงไว้ด้านหลัง และมีกระเป๋าเป้สะพายหลัง 1 ใบถ้วน โอเค นี่เขาจะไปส่งลูกเข้าเรียนหรืออย่างไร ยังดีที่วันนี้พาเข้าไร่ หากพาไปเดินข้างนอกไม่พ้นถูกเข้าใจว่าเดินอยู่กับลูกสาว“เดินดีๆหน่อย เล่นอะไรเป็นเด็ก”ร่างเล็กของน้ำหวานเดินนำมาที่รถ ซึ่งเป็นรถกระบะลูกรักของกลกันต์ที่ใช้สำหรับลุยงานในไร่ ระหว่างรอกลกันต์ปิดบ้านอยู่นั้น น้ำหวานจึงหาเพลงเพราะๆเปิดฟังรอ“นั่งสบายเชียวนะ”“น้ำหวานตื่นเต้นจะแย่แล้ว อยากเรียนรู้มาก”“ดีเป็นแบบนี้ให้ได้ตลอด”รถกระบะคันคู่ใจแล่นออกจากตัวบ้านผ่านพื้นที่ภายในไร่ที่โอบล้อมไปด้วยทิวเขาสวยงาม ไร่เกียรติอรุณเป็นไร่ที่พ่อของกลกันต์เริ่มก่อตั้งด้วยตัวเองตั้งแต่วัยรุ่นมีคุณอรุณคนรักเก่าเป็นแรงบันดาลใจ และด้วยความชอบด้านการเกษตร เพาะปลูกเป็นทุนเดิมก่อนขยายให้มีการดำเนินการเลี้ยงสัตว์เพิ่มเติมในเวลาต่อมา หกปีให้หลังจากที่กลกันต์เข้ามาบริหารเขาได้จัดตั้งศูนย์วิจัยขึ้นภายในไร่เพื่อศึกษา
Last Updated : 2025-01-17ล่ามรัก 4 อธิบายมา
เป็นเวลาเกือบห้าโมงเย็นที่รถเก๋งคันกลางของพลพลแล่นเข้ามาจอดข้างศูนย์อาหารที่เดิมที่เขามารับน้ำหวาน ตอนนี้ภายในศูนย์อาหารมีลูกค้าสัญจรที่แวะจอดพักอยู่มาก พลพล จึงเลือกหาที่จอดชั่วคราวเพื่อส่งน้ำหวาน พลางปลดล็อกรถให้ แล้วกอดร่ำลากัน เป็นจังหวะที่กลกันต์กำลังเดินมาเห็นพอดี“คนเยอะมากเลยแก เดี๋ยวส่งแกแล้วฉันกลับเลยนะ”ยังไม่ทันก้าวลงจากรถด้วยซ้ำ ร่างสูงใหญ่ที่มองเห็นรถคันนี้มาแต่ไกลเดินมุ่งหน้าเข้ามากระชากประตูหน้าข้างคนขับ“ลงมา”เสียงทุ้มต่ำของกลกันต์ ที่พยายามจะใช้เสียงที่ดูไม่ดุมากแล้วเอ่ยขึ้น ฝ่ามือใหญ่จับเข้าที่ต้นแขนของน้ำหวานแล้วกระชากร่างเล็กออกมา แม้จะไม่รุนแรงแต่ก็ทำให้มึนได้เหมือนกัน“ขอบคุณมากนะพล ไว้วันหลังจะเลี้ยงชาไข่มุกนะ”ฝ่ายพลพลที่รับรู้รังสีจากผู้ปกครองเพื่อนจึงรีบขับรถจากไป ดีๆนะ แก หวังว่าจะไม่โดนดุทางฝั่งน้ำหวานที่แม้จะรู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่แผ่มาแต่ทำใจดีสู้เสือไว้ก่อน“คือ อ อ........”“ไปคุยกันที่บ้าน”เพราะตอนนี้จุดที่ยืนอยู่ผู้คนพลุ้งพล่านและมีเหล่าพนักงานในไร่ที่รู้จักเขาอยู่เยอะ กลกันต์จึงเลือกที่จะสะกดอารมณ์แล้วพาน้ำหวานกลับบ้านก่อนตลอดเส้นทางกลับบ้านแม้ร
Last Updated : 2025-01-17ล่ามรัก 5 ยะ อย่า
“คุณจะทำอะไร” น้ำหวานที่เริ่มกลัวถามขึ้น ตอนนี้กลกันต์ดันร่างเธอเข้ามาในห้องพร้อมตัวเองแล้วปิดประตู ก่อนลากร่างบางมายังเตียงนอนนุ่ม ออกแรงผลักจนเธอล้มลงนอนราบไปบนที่นอนร่างสูงไม่ตอบแต่ใช้ลำตัวนอนลงทาบทับบนคนตัวเล็กจนรู้สึกอึดอัด มือซ้ายของคนตัวโตกว่าจับข้อมือเล็กทั้งสองข้างรวบวางไว้เหนือหัว ขาเรียวเล็กที่พยายามจะดิ้นหนีไม่เป็นผลเพราะโดนคนตัวโตล็อกไว้ร่างบางที่ดีดดิ้นไปมาจึงสัมผัสกับร่างสูงที่มีเพียงเสื้อผ้าขวางกั้นมือขวาที่ยังว่างของกลกันต์ปัดป่ายไปทั่วร่างบาง พยายามจะฉีกทึ้งเสื้อผ้าของคนตัวเล็กออกจากตัว ก่อนเลื้อยเข้าไปกอบกุมบีบเค้นดอกบัวคู่งามด้วยความตกใจ ริมฝีปากอิ่มที่กำลังจะผรุสวาจาออกมา จึงโดนริมฝีปากหนาเข้าประกบจูบอย่างดุดัน เร่งเร้า น้ำหวานเบิกตากว้าง นอนแน่นิ่ง ตัวแข็งทื่อ ไม่คิดว่ากลกันต์จะทำเช่นนี้ ปลายลิ้นร้อนของกลกันต์พยายามจะสอดเข้าไปควานหาความหวานของคนตัวเล็ก“อื้อออ” เสียงต่อต้านเบาๆดังมาจากร่างบางเพราะโดนช่วงชิงลมหายจนจนรู้สึกหายใจไม่ออกกลกันต์จึงหยุดปล่อยให้อีกคนพักหายใจก่อนประกบจูบลงไปอีกครั้ง“อ้ออ” เสียงเล็กหายเข้าไปในริมฝีปากเพราะริมฝีปากหนาที่ประกบลงมา กลกั
Last Updated : 2025-01-17ล่ามรัก 6 หนี
น้ำหวานใช้เวลาในห้องน้ำหนึ่งชั่วโมงเต็ม เวลาส่วนใหญ่ถูกใช้ไปกับการนั่งเหม่อลอย ครุ่นคิด และสับสน ปากอิ่มขบเม้มเข้าหากันเมื่อนึกถึงจูบของกลกันต์มือบางที่ถือใยบวมขัดตัว ขัดวนทั่วตัวหวังลบสัมผัสของเขาออกให้หมด แรงถูที่ค่อยๆเพิ่มความแรงขึ้นแต่กลับไม่ทำให้รู้สึกเจ็บแม้แต่น้อย จนตัวนี้ทั่วทั้งตัวของร่างบางแดงราวกับมีใครเอาน้ำแดงมาสาดดวงตาหวานบวมและแดงก่ำ น้ำใสเอ่อคลอรอบดวงตาค่อยๆไหลรินลงมาเธอไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วอยากหนีไปให้ไกลอยากหนีไปตอนนี้เลยยิ่งดีคิดได้ดังนั้นจึงเอื้อมมือปิดสายน้ำที่กำลังไหลรดตัว หยิบผ้าเช็ดตัวจากราวกดซับน้ำออกจากลำตัวเบาๆ เพราะเริ่มรู้สึกแสบจากรอยครูดของใยบวบ แล้วใช้ผ้าผืนเดิมพันรอบลำตัวเอื้อมหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กซับน้ำจากเส้นผมพอหมาดๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ กลืนก้อนสะอึกที่จุกอยู่ที่ลำคอลงไป แล้วก้าวออกจากห้องน้ำน้ำหวานเลือกแต่งกายง่ายๆด้วยเสื้อยืดสีดำและกางเกงผ้านิ่มขายาว ยัดเสื้อผ้าและของใช้ที่พอจะนึกออกในยามคับขันลงในกระเป๋าเป้สะพายหลังด้วยความเร่งรีบ เกรงว่ากลกันต์จะมาเจอเข้าร่างบ
Last Updated : 2025-01-18ล่ามรัก 7 พี่รักหวาน
กว่าฝนจะหยุดตกก็เป็นเวลากว่าสามทุ่ม ร่างเล็กที่ตอนนี้หลับไปด้วยความเหนื่อย เปลี่ยนจากท่านั่งคุดคู้กอดเข่าเป็นนั่งอยู่บนตักกลกันต์ หลังบางซบลงกับอกหนาเอนหลังพิง ปล่อยตัวตามสบายที่มีกลกันต์โอบกอดอยู่ด้านหลัง เมื่อเห็นว่าถึงเวลาต้องกลับบ้านแล้วจึงสะกิดปลุกหญิงสาว“น้ำหวาน กลับบ้านเรากันนะ” “อื้ออออออ” เสียงหวานเอ่ยประท้วง ที่โดนรบกวนการนอนหลังสบาย “มา พี่ช่วยพยุงขึ้น” ว่าแล้วค่อยประคองร่างเล็กขึ้น “กี่โมงแล้ว” “สามทุ่มแล้ว หิวข้าวไหม” จ๊อกก เสียงท้องร้องเป็นคำตอบแทนเธอ กลกันต์ยิ้มบางๆส่งให้เด็กน้อย แล้วลงไปยืนด้านล่างปลายกระท่
Last Updated : 2025-01-18ล่ามรัก 8 ครั้งแรก
“คะ คุณกันต์”เขาพูดอะไร เธอหูฝาดไปหรือเปล่า ไม่มีเวลาคิดนาน ตอนนี้เธอรู้สึกแปลกๆ อีกแล้ว ร่างสูงจูบไล้ลงต่ำเรื่อยๆ จนถึงใจกลางดอกไม้งาม ฉกวูบไปยังใจกลาง ตลัดเลียไปที่ตุ่มน้อย“อ๊ะ อ๊ะ”เดจาวู ความรู้สึกแบบนี้มาอีกแล้ว ร่างเล็กเอื้อมมือเกาะไหล่ร่างสูง ปลายเล็กจิกเข้าเนื้อไหล่ชายหนุ่ม อย่างต้องการระบาย ในขณะที่อีกมือท้าวอยู่กับเคาน์เตอร์เขายังไม่พอใจแม้จะเจ็บจี๊ดกับปลายเล็บขอเธอ กลกันต์กลับไม่สนใจ ชายหนุ่มละจากตุ่มน้อย ฉกเข้าใจกลางรอยแยกดอกไม้งาม ดูดดื่ม และตวัดเลีย ค่อยๆ เพิ่มระดับความถี่“อ่ะ อื้มมม”“อ๊ะ ซี๊ดดดดดด”“อร๊ายยยยยยย” พร้อมกับร่างเล็กกระตุกปล่อยน้ำหวานออกมามากมาย เสียงหายใจถี่ๆ พร้อมร่างคนตัวเล็กที่โถมลงมาบนคนตัวโตด้วยความเหนื่อยกลกันต์ ตวัดกวาดชิมน้ำหวานจนพอใจ แล้วจูบซับต้นขาด้านในทั้งสองข้าง หมั่นเขี้ยวคนตัวเล็กนัก“หวานจ๋า นี่พึ่งเริ่มต้นเองนะ”“หื้อออออ”“ไปที่เตียงกันนะ&rdqu
Last Updated : 2025-01-18
Latest chapter
ล่ามรัก 25 รอหน่อยนะคะ
“พอเลยค่ะ กลับไปขับรถได้แล้ว” “กลับบ้านเรานะครับ” แม้น้ำหวานเลือกที่จะไม่ตอบคำถามเขาก็ไม่เป็นไร รอให้เธอพร้อม เขาจะรอวันนั้น กลกันต์จึงหันกลับมาตั้งใจขับรถต่อ ใช้เวลานานจึงมาถึงที่บ้าน รถถูกจอดไว้ที่บริเวณข้างตัวบ้านและมีน้ำหวานเป็นฝ่ายเดินเข้าไปก่อน แรงสวมกอดจากด้านหลัง พร้อมกับร่างสูงของกลกันต์ที่กดทับลงมาบนแผ่นหลังของเธอ เมื่อเขาเดินตามเข้ามาในตัวบ้าน “พี่ขอกอดหน่อยนะ ขอโทษสำหรับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น พี่จะชดเชยโดยการให้หวานทำคืนแบบที่พี่ทำดีไหม” “หืมมม แบบไหนคะ” “ก็...” นิ้วของกลกันต์เริ่มไต่ไ
ล่ามรัก 24 ง้อเมีย
หลังจากที่พลพลอบรมชะนีที่เริ่มมีความรักเสร็จ น้ำหวานจึงมีกำลังใจและตกลงกันว่าจะกลับไปคุยกับกลกันต์ให้รู้เรื่องหลังจากที่แวะกินข้าวกันสักร้านก่อน เพราะหากไม่กลับไปโดยด่วนเขาคงกระหน่ำโทรหาเธอเช่นนี้ทั้งวันเป็นแน่ กลกันต์โทรเข้ามาอีกครั้งขณะที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่ เธอจึงกดรับสาย “หวาน หวานอยู่ที่ไหน” ปลายสายที่แม้จะร้อนใจแต่ยังคงควบคุมน้ำเสียงไม่ให้ห้วนจนเกินไป “หวานอยู่ข้างนอกค่ะ” “กลับมาคุยกับพี่นะ เดี๋ยวพี่ออกไปรับ” เสียงปลายสายเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเว้าวอน น้ำหวานที่เปิดเสียงให้พลพลได้ยินด้วย เขาจึงพยักหน้าให้เธอตอบตกลงกลกันต์ “หวานอยู่ที่ร้าน XX นะคะ”
ล่ามรัก 23 อย่าหนีพี่ไปไหน
กว่าที่กลกันต์จะกลับมาถึงบ้านก็มืดค่ำเสียแล้ว โดยระหว่างทางเขาได้แวะส่งอรุณที่บ้านในเมืองเนื่องจากเป็นทางผ่านพอดี อรุณจึงได้ขอแวะที่บ้าน และไม่ลืมเอ่ยเตือนให้กลกันต์ปรับความเข้าใจกับน้ำหวานโดยเร็ว กลกันต์จอดรถไว้ที่โรงรถปกติแต่สิ่งที่ทำให้เขาต้องแปลกใจคือบ้านที่เวลานี้ควรจะมีแสงไฟเปิดสว่างอยู่กลับปิดมืด และไร้เสียงราวกับไม่มีคนอยู่อาศัย น้ำหวาน ป้าแก้ว ป้าน้อย เวลานี้ทุกคนควรจะอยู่ในบ้าน ไม่รอช้าเขาจึงรีบก้าวเข้าบ้านเปิดไฟที่ห้องโถง ก่อนตรงดิ่งไปที่ห้องปีกซ้าย ซึ่งตลอดทางที่เดินทางทุกพื้นที่ในบ้านถูกปิดไฟมืดสนิท ภายในห้องของน้ำหวาน ที่ตอนนี้มืดสนิท หายไปไหน ใจแกร่งวูบโหวงแปลกๆ รีบดึงมือถือที่สอดอยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมากดต่อสายหาน้ำหวานทันที เสียงสัญญาณที่ดึงขึ้นต่อเนื่องแต่กลับไม่มีคนรับสาย เวลานี้เธอจะอยู่ที่ไหน ดังนั้นจึงกดต่อสายหาป้าแก้วต่อ“ป้าแก้วครับ น้ำหวานอยู่กับป้าหรือเปล่า”“ค่ะ คุณกันต์ น้ำหวานเหรอคะ เมื่อเช้าตื่นมาบ่นปวดหัว ป้าเลยไม่กวนปล่อยให้นอนทั้งวันเลย ป้าเห็นว่าบ้านคุณไม่มีคนอยู่เลยให้มานอนกับป้า”“แล
ล่ามรัก 22 เตรียมตัวรับกรรม
คนที่ทำให้เมียเขาต้องร้องไห้เสียใจเขาคงไม่สามารถปล่อยไปได้ ถือว่ายังโชคดีที่เมื่อคืนเขารอดกลับไปที่บ้าน หากสติอันน้อยนิดไม่สามารถเรียกกลับมาได้ ความผิดหวังและเสียงใจคงเกิดขึ้นมากกว่านี้ จะบอกว่าทำไปเพราะขาดความยับยั้งชั่งใจหรืออะไรก็ตาม มันเอามาทดแทนกันไม่ได้หรอก เมื่อสิ่งที่เธอทำเป็นการทำลายชีวิตของเขาและน้ำหวาน ถ้าจะให้เขายกโทษเพราะเป็นคนรู้จักกันขอบอกเลยว่าไม่ ยิ่งรู้จักยิ่งต้องเกรงใจและมีเมตตาต่อกันไม่ใช่หรือ นิดไม่ใช่เด็กแล้วอายุของเธอตอนนี้ยี่สิบปีและบรรลุนิติภาวะแล้ว ไม่ได้เด็กจนไม่สามารถแยกแยะสิ่งใดถูกสิ่งใดผิด แม้ในอดีตเขาจะเอ็นดูนิดในฐานะน้องสาวคนหนึ่ง แต่คงไม่สามารถนำมาหักล้างกับความผิดได้ “ผมขอส่งคุณจอยตรงนี้นะครับ ขอบคุณสำหรับวันนี้มากครับ” “จอย
ล่ามรัก 21 เรื่องที่เกิดขึ้น
หลังจากที่กลกันต์และอรุณคุยกันที่ห้องทำงานเรียบร้อยแล้วทั้งคู่จึงเดินทางออกมาจากบ้าน สถานที่แรกที่กลกันต์เดินทางไปคือโรงพยาบาลเพื่อทำการตรวจร่างกายและขอใบรับรองทางการแพทย์เพื่อยืนยันถึงความผิดปกติของร่างกายเมื่อคืนนี้เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้วสถานที่ต่อมาคือคอนโดที่เกิดเหตุ เขาได้แจ้งเจตจำนงขอดูภาพวงจรปิด เพื่อดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่เขาอยู่ที่นี่ เจ้าหน้าที่จึงต้องใช้เวลาสักพักเพื่อทำการตรวจสอบและขออนุญาตเพื่อเปิดดูภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภาพที่ปรากฏเผยให้เห็นช่วงเวลาหนึ่งที่นิดเดินออกไปด้านนอกและกลับเข้ามาหลังจากนั้นอีกสองนาที ในมือถือเครื่องดื่มสองแก้วเดินทางมุ่งมาทิศที่เขานั่งรออยู่ แต่สักพักมีชายหนุ่มผู้หนึ่งรูปร่างผอมสูง แต่งตัวด้วยเสื้อยืดสีดำและกางเกงยีนส์ขายาว รองเท้าผ้าใบเดินตามนิดเข้ามา ชายผู้นั้นเข้ามาคว้าแขนนิดเอาไว้จากทางด้านหลัง เกิดการฉุดกระชากกันอยู่สักพักก่อนที่ชายผู้นั้นจะยอมหันหลังเดินจากไป“ผา” พนักงานผู้หนึ่งที่ร่วมดูกล้องบันทึกภาพวงจรปิดเอ่ยออกมาเบาๆ และกลกันต์ได้ยินชัดเจน จึงต้องหั
ล่ามรัก 20 สารภาพความสัมพันธ์
เช้าวันรุ่งขึ้น กลกันต์เป็นฝ่ายรู้สึกตัวขึ้นมาก่อน หันมองคนในอ้อมกอด นึกขอบคุณและขอโทษเธอสำหรับเมื่อคืนนี้ เขาเอาแต่ใจและทำให้เธอต้องเสียน้ำตา เขาเกือบ เกือบจะนอกใจเธอหลังจากที่ได้ตกลงเป็นแฟนกัน เป็นเพราะยาบ้าๆนั่นที่ไม่รู้ว่าเขากินเข้าไปตอนไหน หวังว่าคงจะไม่ใช่ตอนที่นิดนำเครื่องดื่มมาให้เขาหรอกนะ เขาไม่อยากมองเธอในทางลบก่อน น้องนิดที่เขารู้จักนั้นเป็นเด็กดีและหัวอ่อน ไม่ว่าใครจะบอกให้ทำอะไรเธอมักจะทำตามด้วยความซื่อเสมอ แต่เขากับเธอไม่ได้เจอกันมาสักพักแล้วเนื่องจากตอนเรียนที่เขาต้องไกลบ้านและนานๆกลับมาที ประกอบกับช่วงหลังที่งานในไร่เยอะ จึงไม่ได้มีเวลาพบเจอ เวลาทำให้คนเราเปลี่ยนไปเรื่องนั้นเขารู้ดี แต่ไม่อยากจะคิดว่าจะเปลี่ยนไปถึงขนาดทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้ได้&nbs
ล่ามรัก 19 พี่นอกใจหวาน
ดูจากท่าทีแล้วเขาคงไม่รู้ตัวว่าตอนนี้มีสายการเชื่อมต่อระหว่างเขาและเธอ น้ำหวานได้แต่เก็บก้อนสะอื้นที่มันจุกอยู่ที่คอไว้ ไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา ในขณะที่ดวงตาทั้งสองข้างมิอาจห้ามปรามสายธารของความเจ็บปวดนี้เจ็บร้าวอยู่ภายในอก แต่สายตายังคงมองจ้องไปที่ภาพตรงหน้า อยากรู้นักจิตใจเขาทำด้วยอะไร เอาคำว่ารักหลอกเธอ ตอนอยู่กับเธอแสดงออกว่าหวง ห่วง พอจากกันเขากลับเป็นอีกคน หรือที่เขาแสดงออกเป็นเพียงละครที่หลอกลวง ให้คนโง่อย่างเธอหลงเชื่ออรุณที่อยู่ด้านข้างเห็นความผิดปกติและได้ยินเสียงแปลกดังออกมาจากมือถือจึงหันมองน้ำหวานด้วยความตกใจ และตกใจซ้ำไปอีกเมื่อหันไปเห็นภาพชายหญิงที่กำลังนัวเนียกันอยู่บนเตียงสองชายหญิงที่อยู่บนเตียงภายในห้องสีขาวสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มากนักภายในห้องเปิดแสงไฟสลัว ภาพเกิดการส่ายไปมาดูแล้วน่าจะเป็นกลกันต์ที่เป็นฝ่ายถือมือถือเอาไว้ ภาพต่อมาฉายให้เห็นฝ่ายหญิงที่ลุกขึ้นนั่งเอื้อมมือดึงอีกฝ่ายให้เข้ากอบกุมยอดอกที่ยืดอกให้ฝ่ายชายอย่างไม่อาย สายตาท้าทาย เย้ายวนให้ฝ่ายชายจัดการโดยเร็ว“คุณพระ นี่มันอะไรกัน” อรุณว่าแล้วยึ
ล่ามรัก 18 ภาพบาดตาที่เห็น
ตอนนี้ทุกคนในบ้านทานอาหารอิ่มแล้วด้านทนายเดชาขอตัวเดินทางกลับไปก่อนเพราะมีงานต่อในช่วงบ่าย ส่วนน้าสร้อยกำลังเข้าไปเก็บเสื้อผ้าเตรียมเดินทางกลับเหลือเพียงป้าสา อรุณ นิด ที่ยังคงอยู่ที่บ้านแห่งนี้ อรุณตั้งใจว่าจะอยู่อีกสองสามวัน ส่วนป้าสานั้นเธออ้างว่าไม่ได้เข้ามาที่ไร่นานแล้วจึงอยากให้กลกันต์พาเที่ยวชม เพราะขัดใจไม่ได้ ตอนนี้กลกันต์จึงพาทั้งหมดออกมาเดินเล่นบริเวณพื้นที่ของไร่ที่ที่เปิดสำหรับนักท่องเที่ยวจนกระทั่งถึงสนามม้า บริเวณนี้จะเปิดให้นักท่องเที่ยวที่สนใจใช้เวลาเรียนรู้ไม่นานและสามารถบังคับม้าเที่ยวชมได้ ด้วยการดูและของครูฝึกที่ชำนาญ เดินเที่ยวกันมาหลายจุดแล้วป้าสาและอรุณจึงเลือกที่จะนั่งพักปล่อยให้คนหนุ่มสาวขี่ม้าท่องเที่ยวกัน“พี่กันต์นิดขอลองหน่อยนะคะ ไม่ได้ขี่ม้านานแล้ว” นิดที่มีทักษะการขี่ม้าแม้จะนานมาแล้วแต่ยังถือว่ามีทักษะจึงไม่กลัวเดินเข้าไป ครูฝึกจึงเข้าไปประกบและสอนทักษะให้เธอ“หวานลองไหม” กลกันต์หันไปถามน้ำหวานที่ยืนอยู่ด้านข้าง น้ำหวานหันมองอรุณไม่อยากปล่อยผู้ใหญ่ไว้สองคน หากอากา
ล่ามรัก 17 พินัยกรรม
กว่าคนเอาแต่ใจจะยอมหยุดฉลองการเป็นแฟนกันลงในเวลาเกือบเจ็ดโมงเช้า น้ำหวานก็แทบหมดแรง ทั้งสองจึงแต่งตัวเดินทางกลับไปบ้านพัก“อ้าวตากันต์ น้ำหวาน ไปไหนกันมาแต่เช้า” ป้าสาที่กำลังนั่งทานข้าวเช้าเอ่ยทัก เมื่อเห็นทั้งสองซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซด์กลับมาด้วยกัน“หวานไปใส่บาตรมาค่ะ”“ใส่บาตร นี่จนจะเจ็ดโมง”“พอดีผมเข้าไปในไร่ต่อครับ เลยกลับมาช้าหน่อย” กลกันต์ช่วยตอบเพราะรู้ดีว่าป้าตนนั้นเป็นคนชอบไล่บี้ขนาดไหน มีเพียงป้าแก้วและป้าน้อยที่มองตามกันอย่างสงสัยและพอจะรู้ว่าทั้งสองหายไปไหนมา“พี่กันต์มาทานข้าวกันค่ะ หวานด้วยนะ” นิดที่นั่งอยู่ข้างป้าสาเอ่ยขึ้นก่อนเจ้าตัวจะเดินเข้าหากลกันต์แล้วคล้องแขนให้เดินตามตนไป โดยที่กลกันต์ไม่ลืมที่จะเอื้อมมืออีกฝั่งฉุดน้ำหวานให้เดินตามนั่งข้างตนอีกทีจนกระทั่งวันเดียวกันเวลาตามที่ได้นัดหมายทนายเดชาเดินทางมาพร้อมเลขาคู่ใจอีกหนึ่งคนเพื่อทำเรื่องสำคัญตามหน้าที่“ตามที่ทราบนะครับวันนี้จะมีการเปิดพินัยกรรมของคุณกลเกียรติ เมื่อ
