LOGINShare
บทที่ 4
Related chapters
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 5
"จริงเหรอ? นายพูดแบบนี้ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาเลย""ได้ยินมาว่าวันที่มีการซ้อมหนีภัย เธอเกือบโดนลูกเรือสองคนจัดการในห้องหลบภัย"คำพูดลามกหยาบคายจากด้านล่างทำให้ฉันรู้สึกอับอายมาก แต่เมื่อเผชิญหน้ากับคนมากมายขนาดนี้ ฉันก็ได้แต่อดทนหลังลงจากเวที ฉันก็รีบไปหาจางเจ๋อทันที"ที่รัก ฟังสิว่าพวกเขาพูดอะไรบ้าง พวกเขาใส่ร้ายฉันขนาดไหน""ไม่ต้องกังวลนะที่รัก ฉันได้ยินทั้งหมดแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่""มานี่ ฉันจะรินเหล้าให้ดื่มคลายเครียด"หลังจากดื่มเหล้าในแก้วหมดแล้ว ฉันเห็นจางเจ๋อเดินปทางห้องน้ำตอนที่เขาเดินกลับมา หน้าผากก็มีเหงื่อท่วมเต็มไปหมด"คุณเป็นอะไรไปคะ ทำไมเหงื่อออกเยอะแบบนี้ล่ะ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?""ไม่มีอะไร มาดื่มกันเถอะ"ฉันเพิ่งดื่มไปหนึ่งอึก ก็ได้ยินเสียงคนตะโกน "แย่แล้ว มีคนตาย"ฉันช็อกจนทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่จากนั้นก็เห็นใครคนหนึ่งถูกลากออกมาจากห้องน้ำ ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดดูแล้วน่าขนลุก เมื่อฉันมองไปที่สามี สีหน้าของเขาดูซับซ้อนมากฉันสังหรณ์ใจว่าเรื่องนี้เขาเป็นคนทำหรือว่าเป็นเพราะคนคนนั้นพูดดูถูกฉันตอนที่อยู่บนเวที?"ร
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 6
พอกัปตันพาคนกลับไปแล้ว จางเจ๋อก็หันมามองฉันพร้อมยิ้มและพูดว่า "ที่รัก คนสองคนนั้นพูดอะไรกับเธอบ้าง?""พวกเขาบอกว่าฉันเป็นคนส่งเธอให้พวกเขาใช่ไหม?"เมื่อเห็นแววตาเย็นชาในดวงตาของจางเจ๋อ ร่างกายของฉันสั่นสะท้าน"ที่รัก พวกเขาไม่ได้พูดอะไรเลย""จริงเหรอ? ไป๋ลู่ เลิกแกล้งทำเป็นไม่รู้ได้แล้ว ฉันอยู่แถวนั้น ได้ยินทุกอย่างที่พวกเขาพูด"เห็นจางเจ๋อค่อยๆ เดินเข้ามาหาฉัน ฉันตกใจจนไม่รู้จะทำอย่างไร "จางเจ๋อ คุณจะทำอะไร?""ไม่ทำอะไรหรอก ฉันแค่อยากมัดเธอไว้ เธอจะได้ไม่ทำลายแผนการของฉันไง""ฉันไม่รู้ว่าเธอรู้ความลับของฉันหรือเปล่า""แต่เพื่อความปลอดภัย คงต้องลำบากเธอสักหน่อยแล้วล่ะ""ที่รัก ฉันเป็นภรรยาของคุณนะ พวกเขาไม่ได้พูดอะไรกับฉันจริงๆ ฉันไม่รู้อะไรเลย""ไป๋ลู่เลิกเสแสร้งได้แล้ว ฉันรู้ดีว่าใจเธอคิดอะไรอยู่""แต่ไม่เป็นไร พอภารกิจบนเรือลำนี้เสร็จสิ้นแล้ว ฉันก็จะได้อิสรภาพทางการเงิน ได้ใช้ชีวิตอย่างพวกไฮโซชั้นสูง""ไม่ต้องออกทะเลใช้ชีวิตเร่ร่อนแบบนี้อีกต่อไป""ไป๋ลู่ เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงพาเธอขึ้นเรือมาด้วย?""ถ้าเธอคิดว่าฉันแต่งงานกับเธอเพราะอยากให้เธอเป็นภรรยา เธอช่างไร้เดียงสาจ
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 7
เหมือนฉันจะได้ยินเสียงเขาเอ่ยเรียกทุกๆ วัน แต่ฉันไม่เชื่อใจเขาหรอกฉันจำได้แค่คำพูดที่กัปตันบอกฉันเท่านั้นผ่านไปหลายวัน จู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงวุ่นวายจากข้างนอก"มีใครอยู่บนเรือไหม? เรือของเราเทียบท่าแล้ว"แต่ฉันคำนวณดู แค่ไม่กี่วันก็จะเทียบท่าแล้วเหรอ?"หัวหน้า พวกเราตามหาไปหลายวันแล้ว แต่ไม่เจอไป๋ลู่เลย""ถึงจะซ่อนตัวอยู่ ป่านนี้ก็คงอดตายแล้วล่ะ""ทางบริษัทโอนค่าไถ่ตัวประกันมาแล้ว ถ้าไม่กลับไปตอนนี้อาจจะมีคนสงสัยได้"นั่นเป็นเสียงของลูกเรือสองคนนั้น พอได้ยินแบบนั้นฉันก็หัวเราะเยาะในใจพวกแกกับจางเจ๋อจะต้องได้รับกรรมแน่ ไม่รู้ว่ากัปตันกับลูกเรือคนอื่นเป็นยังไงบ้างผ่านไปอีกกี่วันก็ไม่รู้ พวกเขาดูเหมือนจะลืมฉันไปแล้วไม่มีใครเรียกชื่อฉันทุกวันอีกแล้ว เหมือนฉันหายไปจากโลกใบนี้ในที่สุดฉันก็ทนไม่ไหว ตอนกลางคืนฉันแอบออกมาจากข้างในไม่รู้ว่าเรือเดินสมุทรลำนี้กลับมาถึงฝั่งจริงๆ แล้วหรือยัง นี่มัน...เมื่อฉันเห็นท่าเรือที่ออกเดินทาง ฉันก็ดีใจจนแทบเป็นบ้า ในที่สุดก็กลับมาถึงฝั่งแล้วตอนที่แอบลงจากเรือเงียบๆ ก็มองเห็นพวกเขาลูกเรือสองคนที่เคยพยายามจะข่มขืนฉันในห้องหลบภัยพอเห็น
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 8
จริงๆ แล้วเมื่อคืนนี้ฉันได้ไปที่กองบังคับการตำรวจน้ำ และเล่าทุกอย่างที่ฉันรู้ให้พวกเขาฟังฉันมอบสิ่งที่คล้ายแฟลชไดรฟ์ซึ่งได้รับมาจากกัปตันเรือ ให้แก่ตำรวจน้ำเมื่อเปิดดูสิ่งนั้น ฉันถึงได้รู้มันคือหลักฐานที่ลูกเรือซึ่งถูกจางเจ๋อทำร้ายร่างกายในตอนนั้น เสี่ยงชีวิตบันทึกเอาไว้เขามอบมันให้กัปตันก่อนตาย กัปตันตั้งใจจะแจ้งตำรวจทันทีแต่น่าเสียดาย จางเจ๋อควบคุมคนขับและตัดการสื่อสารทั้งหมดกัปตันจำเป็นต้องหาฉันและมอบมันให้ฉัน หวังว่าฉันจะนำออกไปได้หวังว่าฉันจะสามารถมอบหลักฐานให้ตำรวจ เพื่อเปิดโปงการกระทำทั้งหมดของจางเจ๋อเพื่อไม่ให้เกิดความตื่นตระหนก ตำรวจจึงจับกุมลูกเรือสองคนนั้นก่อนพอถึงสถานีตำรวจ ลูกเรือทั้งสองก็สารภาพทุกอย่าง บอกว่าพวกเขาเป็นแค่ลูกน้องของจางเจ๋อพวกเขายังให้หลักฐานมากมายเกี่ยวกับการสมรู้ร่วมคิดระหว่างจางเจ๋อกับโจรสลัด ทั้งพยานบุคคลและวัตถุพยานจางเจ๋อถูกจับขณะรับรางวัล แต่กัปตันและลูกเรือเหล่านั้นไม่มีวันได้กลับมาอีกแล้ว"ไป่ลู่ เธอคิดว่าเรื่องทุกอย่างมันเป็นอย่างที่เธอเข้าใจจริงๆ เหรอ?""เธอไม่มีวันเข้าใจความจริงเรื่องนี้หรอก" จางเจ๋อหัวเราะเบาๆอาชีพลูกเ
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 1
ฉันชื่อไป๋ลู่ สามีของฉัน จางเจ๋อ เป็นกะลาสีที่ทำงานบนเรือประมง เพิ่งแต่งงานได้ไม่นานเขาก็ต้องออกทะเลแล้วหนึ่งคืนก่อนที่เขาจะเดินทางออกทะเล ฉันเรียกร้องกับเขาไม่ยอมหยุดหย่อนฉันอยากจะสูบเขาให้เหือดแห้งในคราวเดียว อยากจะเหนี่ยวรั้งเขาเอาไว้ทั้งคืนฉันอยากจะปลดปล่อยให้เสร็จสิ้นในครั้งเดียว หลังจากนี้จะได้ไม่คิดเรื่องพรรค์นี้อีกเขาออกทะเลครั้งหนึ่งก็ตั้งครึ่งปี ไม่ได้เจอเขาตั้งครึ่งปีฉันกลัวว่าตัวเองจะทนความเปล่าเปลี่ยวไม่ไหวฉันเป็นผู้หญิงที่มีความต้องการสูงมาก มีร่างกายที่ไวต่ออารมณ์วาบหวามความต้องการเรื่องเพศสูงผิดปกติกว่าคนทั่วไป ฉันเองก็ปวดหัวกับเรื่องนี้มากเหมือนกันสามีเพิ่งออกไปทำงานได้ไม่ถึงสองวัน ฉันก็รู้สึกถึงเพลิงปรารถนาขุมหนึ่งที่อัดอั้นอยู่ในกายไร้หนทางระบายออกถึงขั้นที่ว่าตอนเดินอยู่บนถนน ถ้าเห็นผู้ชายรูปร่างแข็งแรงบึกบึนสักคน ฉันก็จะรู้สึกซาบซ่านไปทั้งใจแล้วแทบอยากจะลากตัวผู้ชายคนนั้นเขาไปในตรอกเล็กๆ เพื่อระบายความอัดอั้นของตัวเองของเล่นผู้ใหญ่หลากหลายประเภทที่ซื้อจากอินเตอร์เน็ตแทบจะกินพื้นที่ครึ่งห้อง ล้วนถูกฉันทดลองใช้มาอย่างละเอียดแล้วแต่ถึงจะเป็นอย่าง
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่2
เมื่อได้ยินคำพูดลามกของพวกเขา ใบหน้าของฉันแดงก่ำด้วยความอายลูกเรือสองคนที่กำลังคุยกันนั้น เมื่อวานฉันเคยเห็นพวกเขาตอนที่มองฉัน พวกเขาก็กลืนน้ำลายไม่หยุด ฉันอยากด่าพวกเขามาตั้งนานแล้วครั้งนี้ฉันทนไม่ไหวจริงๆ จึงเดินออกไป เห็นท่าทางหยาบคายของพวกเขาแล้วก็ด่าออกไปทันที"ดูสารรูปของตัวเองบ้างเถอะ ฉันให้หมายังดีกว่าให้พวกแกเลย"พูดจบฉันก็เดินจากไปด้วยความโกรธ ตอนที่สามีกลับมาถึงฉันก็เล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง ฟ้องว่าคนบนเรือมีแต่พวกชั่วช้าสารเลวไม่คิดว่าเขาจะหัวเราะออกมา ซ้ำยังดูไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้เลยสักนิด"ไป๋ลู่ครับ บนเรือก็เป็นแบบนี้แหละ เธอทำตัวให้ชินก็พอแล้ว”"อีกอย่าง บนเรือก็ไม่มีกิจกรรมอะไรให้ทำ ปกติก็น่าเบื่อมาก""พวกผู้ชายก็มีเรื่องให้สนใจแค่นี้แหละ เธอหลบพวกเขาสักหน่อยก็พอแล้ว""ฉันเป็นเมียคุณนะ พวกเขาปฏิบัติกับฉันแบบนั้น คุณยังนิ่งเฉยได้อีกเหรอ?""ฉันเห็นเรื่องพวกนี้จนเคยชินแล้ว ปล่อยมันไปเถอะไป๋ลู่ อีกอย่างพวกเขาก็แค่พูดถึงคุณนิดหน่อยเอง""เอาล่ะๆ ผมรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากนี้ไม่ต้องพูดถึงมันแล้ว"พูดจบประโยคนั้น เขาก็ล้มตัวลงนอนฉันยังคิดว่าหลังจากระบายค
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 3
"ขอร้องล่ะ ฉันมีสามีแล้วนะ เรื่องเมื่อวานฉันขอโทษ"ร่างกายฉันไวต่อสัมผัสจะตายไป ฉันกลัวว่าจะหักห้ามใจตัวเองไม่ไหวเขายิ้มแล้วพูดว่า “เสแสร้งอยู่ได้ เขารู้กันหมดแล้วว่าผู้หญิงที่อยู่บนเรือมันเป็นยังไง”มือทั้งสองข้างที่สัมผัสร่างกายปลุกความต้องการในใจให้ลุกโชน ร่างกายแข็งเกร็งไม่ยอมจำนนต่อความปรารถนาเมื่อวานสามีไม่ยอมหลับนอนกับฉัน จึงต้องทนเก็บเพลิงราคะเอาไว้ไม่ให้มันระเบิดออกมา"อีร่าน เสียงครางของเธอมันร่านถึงใจที่สุดแล้วในเรือลำนี้”"ตอนนี้มาทำเป็นรักนวลสงวนตัว?"ฉันพยายามกัดฟันอดทน แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว"อ๊ะ..." ฉันหลุดครางเบาๆ เสียงสั่นเครือเล็กน้อย"ไม่ ไม่ได้... อย่านะ"ฉันพยายามจะหักห้ามใจ แต่ร่างกายกลับไม่ยอมเชื่อฟังฉันเอาขาทั้งสองข้างหนีบมือของเขาไว้ ไม่ยอมให้เขาขยับอีกแต่มันกลับยิ่งกระตุ้นความต้องการของเขามากกว่าเดิม"ปากบอกไม่เอา แต่ร่างกายเธอเหมือนจะไม่ยอมปล่อยฉันไปนะ"ตอนนี้ฉันตัวอ่อนปวกเปียกหมดเรี่ยวแรง โดนเขากดร่างลงกับพื้นเขาลูบคลำเรือนร่างของฉันอย่างหื่นกระหาย ฉันเกือบจะกลั้นไม่ไหวและหลุดครางไปหลายครั้ง แต่ก็พยายามอดกลั้นเอาไว้แม้ว่าฉันจะมีความต้องก
Latest chapter
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 8
จริงๆ แล้วเมื่อคืนนี้ฉันได้ไปที่กองบังคับการตำรวจน้ำ และเล่าทุกอย่างที่ฉันรู้ให้พวกเขาฟังฉันมอบสิ่งที่คล้ายแฟลชไดรฟ์ซึ่งได้รับมาจากกัปตันเรือ ให้แก่ตำรวจน้ำเมื่อเปิดดูสิ่งนั้น ฉันถึงได้รู้มันคือหลักฐานที่ลูกเรือซึ่งถูกจางเจ๋อทำร้ายร่างกายในตอนนั้น เสี่ยงชีวิตบันทึกเอาไว้เขามอบมันให้กัปตันก่อนตาย กัปตันตั้งใจจะแจ้งตำรวจทันทีแต่น่าเสียดาย จางเจ๋อควบคุมคนขับและตัดการสื่อสารทั้งหมดกัปตันจำเป็นต้องหาฉันและมอบมันให้ฉัน หวังว่าฉันจะนำออกไปได้หวังว่าฉันจะสามารถมอบหลักฐานให้ตำรวจ เพื่อเปิดโปงการกระทำทั้งหมดของจางเจ๋อเพื่อไม่ให้เกิดความตื่นตระหนก ตำรวจจึงจับกุมลูกเรือสองคนนั้นก่อนพอถึงสถานีตำรวจ ลูกเรือทั้งสองก็สารภาพทุกอย่าง บอกว่าพวกเขาเป็นแค่ลูกน้องของจางเจ๋อพวกเขายังให้หลักฐานมากมายเกี่ยวกับการสมรู้ร่วมคิดระหว่างจางเจ๋อกับโจรสลัด ทั้งพยานบุคคลและวัตถุพยานจางเจ๋อถูกจับขณะรับรางวัล แต่กัปตันและลูกเรือเหล่านั้นไม่มีวันได้กลับมาอีกแล้ว"ไป่ลู่ เธอคิดว่าเรื่องทุกอย่างมันเป็นอย่างที่เธอเข้าใจจริงๆ เหรอ?""เธอไม่มีวันเข้าใจความจริงเรื่องนี้หรอก" จางเจ๋อหัวเราะเบาๆอาชีพลูกเ
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 7
เหมือนฉันจะได้ยินเสียงเขาเอ่ยเรียกทุกๆ วัน แต่ฉันไม่เชื่อใจเขาหรอกฉันจำได้แค่คำพูดที่กัปตันบอกฉันเท่านั้นผ่านไปหลายวัน จู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงวุ่นวายจากข้างนอก"มีใครอยู่บนเรือไหม? เรือของเราเทียบท่าแล้ว"แต่ฉันคำนวณดู แค่ไม่กี่วันก็จะเทียบท่าแล้วเหรอ?"หัวหน้า พวกเราตามหาไปหลายวันแล้ว แต่ไม่เจอไป๋ลู่เลย""ถึงจะซ่อนตัวอยู่ ป่านนี้ก็คงอดตายแล้วล่ะ""ทางบริษัทโอนค่าไถ่ตัวประกันมาแล้ว ถ้าไม่กลับไปตอนนี้อาจจะมีคนสงสัยได้"นั่นเป็นเสียงของลูกเรือสองคนนั้น พอได้ยินแบบนั้นฉันก็หัวเราะเยาะในใจพวกแกกับจางเจ๋อจะต้องได้รับกรรมแน่ ไม่รู้ว่ากัปตันกับลูกเรือคนอื่นเป็นยังไงบ้างผ่านไปอีกกี่วันก็ไม่รู้ พวกเขาดูเหมือนจะลืมฉันไปแล้วไม่มีใครเรียกชื่อฉันทุกวันอีกแล้ว เหมือนฉันหายไปจากโลกใบนี้ในที่สุดฉันก็ทนไม่ไหว ตอนกลางคืนฉันแอบออกมาจากข้างในไม่รู้ว่าเรือเดินสมุทรลำนี้กลับมาถึงฝั่งจริงๆ แล้วหรือยัง นี่มัน...เมื่อฉันเห็นท่าเรือที่ออกเดินทาง ฉันก็ดีใจจนแทบเป็นบ้า ในที่สุดก็กลับมาถึงฝั่งแล้วตอนที่แอบลงจากเรือเงียบๆ ก็มองเห็นพวกเขาลูกเรือสองคนที่เคยพยายามจะข่มขืนฉันในห้องหลบภัยพอเห็น
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 6
พอกัปตันพาคนกลับไปแล้ว จางเจ๋อก็หันมามองฉันพร้อมยิ้มและพูดว่า "ที่รัก คนสองคนนั้นพูดอะไรกับเธอบ้าง?""พวกเขาบอกว่าฉันเป็นคนส่งเธอให้พวกเขาใช่ไหม?"เมื่อเห็นแววตาเย็นชาในดวงตาของจางเจ๋อ ร่างกายของฉันสั่นสะท้าน"ที่รัก พวกเขาไม่ได้พูดอะไรเลย""จริงเหรอ? ไป๋ลู่ เลิกแกล้งทำเป็นไม่รู้ได้แล้ว ฉันอยู่แถวนั้น ได้ยินทุกอย่างที่พวกเขาพูด"เห็นจางเจ๋อค่อยๆ เดินเข้ามาหาฉัน ฉันตกใจจนไม่รู้จะทำอย่างไร "จางเจ๋อ คุณจะทำอะไร?""ไม่ทำอะไรหรอก ฉันแค่อยากมัดเธอไว้ เธอจะได้ไม่ทำลายแผนการของฉันไง""ฉันไม่รู้ว่าเธอรู้ความลับของฉันหรือเปล่า""แต่เพื่อความปลอดภัย คงต้องลำบากเธอสักหน่อยแล้วล่ะ""ที่รัก ฉันเป็นภรรยาของคุณนะ พวกเขาไม่ได้พูดอะไรกับฉันจริงๆ ฉันไม่รู้อะไรเลย""ไป๋ลู่เลิกเสแสร้งได้แล้ว ฉันรู้ดีว่าใจเธอคิดอะไรอยู่""แต่ไม่เป็นไร พอภารกิจบนเรือลำนี้เสร็จสิ้นแล้ว ฉันก็จะได้อิสรภาพทางการเงิน ได้ใช้ชีวิตอย่างพวกไฮโซชั้นสูง""ไม่ต้องออกทะเลใช้ชีวิตเร่ร่อนแบบนี้อีกต่อไป""ไป๋ลู่ เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงพาเธอขึ้นเรือมาด้วย?""ถ้าเธอคิดว่าฉันแต่งงานกับเธอเพราะอยากให้เธอเป็นภรรยา เธอช่างไร้เดียงสาจ
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 5
"จริงเหรอ? นายพูดแบบนี้ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาเลย""ได้ยินมาว่าวันที่มีการซ้อมหนีภัย เธอเกือบโดนลูกเรือสองคนจัดการในห้องหลบภัย"คำพูดลามกหยาบคายจากด้านล่างทำให้ฉันรู้สึกอับอายมาก แต่เมื่อเผชิญหน้ากับคนมากมายขนาดนี้ ฉันก็ได้แต่อดทนหลังลงจากเวที ฉันก็รีบไปหาจางเจ๋อทันที"ที่รัก ฟังสิว่าพวกเขาพูดอะไรบ้าง พวกเขาใส่ร้ายฉันขนาดไหน""ไม่ต้องกังวลนะที่รัก ฉันได้ยินทั้งหมดแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่""มานี่ ฉันจะรินเหล้าให้ดื่มคลายเครียด"หลังจากดื่มเหล้าในแก้วหมดแล้ว ฉันเห็นจางเจ๋อเดินปทางห้องน้ำตอนที่เขาเดินกลับมา หน้าผากก็มีเหงื่อท่วมเต็มไปหมด"คุณเป็นอะไรไปคะ ทำไมเหงื่อออกเยอะแบบนี้ล่ะ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?""ไม่มีอะไร มาดื่มกันเถอะ"ฉันเพิ่งดื่มไปหนึ่งอึก ก็ได้ยินเสียงคนตะโกน "แย่แล้ว มีคนตาย"ฉันช็อกจนทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่จากนั้นก็เห็นใครคนหนึ่งถูกลากออกมาจากห้องน้ำ ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดดูแล้วน่าขนลุก เมื่อฉันมองไปที่สามี สีหน้าของเขาดูซับซ้อนมากฉันสังหรณ์ใจว่าเรื่องนี้เขาเป็นคนทำหรือว่าเป็นเพราะคนคนนั้นพูดดูถูกฉันตอนที่อยู่บนเวที?"ร
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 4
ฉันกอดเกี่ยวสามีไม่ยอมปล่อยอยู่หลายครั้ง แล้วจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องหลบภัยให้เขาฟังจางเจ๋อฟังแล้วพูดด้วยความโกรธว่า "ผมจะไปเคลียร์กับเขาเดี๋ยวนี้"เขากำลังจะเดินออกไป แต่ฉันดึงเขาไว้"ดึกขนาดนี้แล้ว คุณยังจะออกไปอีกเหรอ?""ผมทนไม่ไหวหรอกนะ ผมจะไปรายงานกัปตันเรือ ให้ไล่พวกเขาออกจะดีที่สุด"ครึ่งชั่วโมงต่อมาสามีกลับมา ฉันถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง"กัปตันบอกว่า พอขึ้นฝั่งจะไล่พวกเขาออก ถือว่าแก้แค้นให้คุณแล้ว"กลางดึก ฉันตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำ แต่กลับพบว่าจางเจ๋อหายไปดึกดื่นขนาดนี้เขาจะไปที่ไหนได้?ฉันแต่งตัวเงียบๆ แล้วเดินออกจากห้อง กำลังจะปีนขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือพลันได้ยินเสียงคุยกันบนดาดฟ้า ลองฟังดูดีๆ ก็พบว่าเป็นเสียงของจางเจ๋อ"ตอนกลางวันมีโอกาสดีๆ แบบนั้น พวกแกสองคนก็ยังทำไม่สำเร็จ ไม่ได้เรื่องเลย""พี่ครับ ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ได้เรื่อง แต่ผู้หญิงคนนั้นดื้อรั้นเกินไป""ถ้างั้นก็ทำได้แค่รอดูโอกาสหลังจากนี้แล้วล่ะ"น้ำเสียงของจางเจ๋อฟังดูผิดหวัง"พวกเราสองพี่น้องไม่อยากเสียเปรียบนะ เมียของพวกเราทั้งสองคนก็โดนพี่เล่นมาแล้ว""พวกเราสองพี่น้องทำทุกอย่างเพื่อพี่นะ ถ้าพี่ทำ
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 3
"ขอร้องล่ะ ฉันมีสามีแล้วนะ เรื่องเมื่อวานฉันขอโทษ"ร่างกายฉันไวต่อสัมผัสจะตายไป ฉันกลัวว่าจะหักห้ามใจตัวเองไม่ไหวเขายิ้มแล้วพูดว่า “เสแสร้งอยู่ได้ เขารู้กันหมดแล้วว่าผู้หญิงที่อยู่บนเรือมันเป็นยังไง”มือทั้งสองข้างที่สัมผัสร่างกายปลุกความต้องการในใจให้ลุกโชน ร่างกายแข็งเกร็งไม่ยอมจำนนต่อความปรารถนาเมื่อวานสามีไม่ยอมหลับนอนกับฉัน จึงต้องทนเก็บเพลิงราคะเอาไว้ไม่ให้มันระเบิดออกมา"อีร่าน เสียงครางของเธอมันร่านถึงใจที่สุดแล้วในเรือลำนี้”"ตอนนี้มาทำเป็นรักนวลสงวนตัว?"ฉันพยายามกัดฟันอดทน แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว"อ๊ะ..." ฉันหลุดครางเบาๆ เสียงสั่นเครือเล็กน้อย"ไม่ ไม่ได้... อย่านะ"ฉันพยายามจะหักห้ามใจ แต่ร่างกายกลับไม่ยอมเชื่อฟังฉันเอาขาทั้งสองข้างหนีบมือของเขาไว้ ไม่ยอมให้เขาขยับอีกแต่มันกลับยิ่งกระตุ้นความต้องการของเขามากกว่าเดิม"ปากบอกไม่เอา แต่ร่างกายเธอเหมือนจะไม่ยอมปล่อยฉันไปนะ"ตอนนี้ฉันตัวอ่อนปวกเปียกหมดเรี่ยวแรง โดนเขากดร่างลงกับพื้นเขาลูบคลำเรือนร่างของฉันอย่างหื่นกระหาย ฉันเกือบจะกลั้นไม่ไหวและหลุดครางไปหลายครั้ง แต่ก็พยายามอดกลั้นเอาไว้แม้ว่าฉันจะมีความต้องก
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่2
เมื่อได้ยินคำพูดลามกของพวกเขา ใบหน้าของฉันแดงก่ำด้วยความอายลูกเรือสองคนที่กำลังคุยกันนั้น เมื่อวานฉันเคยเห็นพวกเขาตอนที่มองฉัน พวกเขาก็กลืนน้ำลายไม่หยุด ฉันอยากด่าพวกเขามาตั้งนานแล้วครั้งนี้ฉันทนไม่ไหวจริงๆ จึงเดินออกไป เห็นท่าทางหยาบคายของพวกเขาแล้วก็ด่าออกไปทันที"ดูสารรูปของตัวเองบ้างเถอะ ฉันให้หมายังดีกว่าให้พวกแกเลย"พูดจบฉันก็เดินจากไปด้วยความโกรธ ตอนที่สามีกลับมาถึงฉันก็เล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง ฟ้องว่าคนบนเรือมีแต่พวกชั่วช้าสารเลวไม่คิดว่าเขาจะหัวเราะออกมา ซ้ำยังดูไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้เลยสักนิด"ไป๋ลู่ครับ บนเรือก็เป็นแบบนี้แหละ เธอทำตัวให้ชินก็พอแล้ว”"อีกอย่าง บนเรือก็ไม่มีกิจกรรมอะไรให้ทำ ปกติก็น่าเบื่อมาก""พวกผู้ชายก็มีเรื่องให้สนใจแค่นี้แหละ เธอหลบพวกเขาสักหน่อยก็พอแล้ว""ฉันเป็นเมียคุณนะ พวกเขาปฏิบัติกับฉันแบบนั้น คุณยังนิ่งเฉยได้อีกเหรอ?""ฉันเห็นเรื่องพวกนี้จนเคยชินแล้ว ปล่อยมันไปเถอะไป๋ลู่ อีกอย่างพวกเขาก็แค่พูดถึงคุณนิดหน่อยเอง""เอาล่ะๆ ผมรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากนี้ไม่ต้องพูดถึงมันแล้ว"พูดจบประโยคนั้น เขาก็ล้มตัวลงนอนฉันยังคิดว่าหลังจากระบายค
ลูกเรือหญิงผู้จมดิ่งสู่ด้านมืด บทที่ 1
ฉันชื่อไป๋ลู่ สามีของฉัน จางเจ๋อ เป็นกะลาสีที่ทำงานบนเรือประมง เพิ่งแต่งงานได้ไม่นานเขาก็ต้องออกทะเลแล้วหนึ่งคืนก่อนที่เขาจะเดินทางออกทะเล ฉันเรียกร้องกับเขาไม่ยอมหยุดหย่อนฉันอยากจะสูบเขาให้เหือดแห้งในคราวเดียว อยากจะเหนี่ยวรั้งเขาเอาไว้ทั้งคืนฉันอยากจะปลดปล่อยให้เสร็จสิ้นในครั้งเดียว หลังจากนี้จะได้ไม่คิดเรื่องพรรค์นี้อีกเขาออกทะเลครั้งหนึ่งก็ตั้งครึ่งปี ไม่ได้เจอเขาตั้งครึ่งปีฉันกลัวว่าตัวเองจะทนความเปล่าเปลี่ยวไม่ไหวฉันเป็นผู้หญิงที่มีความต้องการสูงมาก มีร่างกายที่ไวต่ออารมณ์วาบหวามความต้องการเรื่องเพศสูงผิดปกติกว่าคนทั่วไป ฉันเองก็ปวดหัวกับเรื่องนี้มากเหมือนกันสามีเพิ่งออกไปทำงานได้ไม่ถึงสองวัน ฉันก็รู้สึกถึงเพลิงปรารถนาขุมหนึ่งที่อัดอั้นอยู่ในกายไร้หนทางระบายออกถึงขั้นที่ว่าตอนเดินอยู่บนถนน ถ้าเห็นผู้ชายรูปร่างแข็งแรงบึกบึนสักคน ฉันก็จะรู้สึกซาบซ่านไปทั้งใจแล้วแทบอยากจะลากตัวผู้ชายคนนั้นเขาไปในตรอกเล็กๆ เพื่อระบายความอัดอั้นของตัวเองของเล่นผู้ใหญ่หลากหลายประเภทที่ซื้อจากอินเตอร์เน็ตแทบจะกินพื้นที่ครึ่งห้อง ล้วนถูกฉันทดลองใช้มาอย่างละเอียดแล้วแต่ถึงจะเป็นอย่าง
