เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 478
บทที่เกี่ยวข้อง
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 479
“ซานเฉียน คุณกำลังกังวลเรื่องการแข่งขันอยู่เหรอ?” เมื่อหวางเม่าเห็นสีหน้าที่ดูกังวลใจของหานซานเฉียน ก็เอ่ยถามด้วยความห่วงใย การแข่งขันหมากล้อม สิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงที่สุดคือความตื่นเต้นและความประหม่า เขารู้ว่าหานซานเฉียนเข้าร่วมการแข่งขันเป็นครั้งแรก อีกทั้งยังเป็นการแข่งขันขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยผู้มีฝีมือการเล่นหมากล้อมระดับสูง จึงรู้สึกตื่นเต้นเป็นธรรมดา แต่ห้ามนำอารมณ์นี้ไปเล่นในเกม ไม่อย่างนั้นจะส่งผลกระทบต่อการแข่งขันเป็นอย่างมาก“เปล่าครับ การแข่งขันไม่มีอะไรน่ากังวล” หานซานเฉียนตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยหวางเม่าไม่รู้ว่าภายในใจของหานซานเฉียนกำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อเขาได้ยินดังนั้น เขาจึงคิดว่าหานซานเฉียนกำลังปลอบใจตัวเอง จึงพูดขึ้นว่า “ถ้างั้นผมช่วยคุณหาวิธีผ่อนคลายหน่อยดีไหม”“คุณปู่หวาง ผมไม่เป็นอะไรจริง ๆ ครับ การแข่งขันสำหรับผมมันไม่ได้น่าตื่นเต้นอะไรเลย” เมื่อหานซานเฉียนพูดจบ จู่ ๆ เขาก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ จึงเอ่ยถามหวางเม่าว่า “คุณปู่หวาง การแข่งขันครั้งนี้ ซ่างกวนเฮยไป๋จะเข้าร่วมด้วยไหมครับ?”“ไม่นะ ซ่างกวนเฮยไป๋ไม่เข้าร่วมการแข่งขันในประเทศมานานมากแล้ว แม้แต่การแข่ง
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 480
เดิมทีการแข่งขันนี้กำหนดไว้สี่วัน ในช่วงการแข่งขันตลอดสามวันที่ผ่านมาของหานซานเฉียน เขาชนะทุกเกมส์ด้วยพลังงานที่ล้นเหลือ สำหรับเขาแล้วผู้เข้าแข่งขันเหล่านั้นแทบจะทำอะไรเขาไม่ได้เลย แต่ในช่วงการแข่งขันช่วงสามวันที่ผ่านมานี้ก็เกิดเหตุการณ์แปลก ๆ ขึ้นมากมาย การแข่งขันในสองวันแรกผ่านมาอย่างง่ายดาย แต่ในวันที่สามเขากลับต้องแข่งขันหมากล้อมกับผู้เล่นมากมายจนแทบจะไม่มีเวลาได้พักเลยในการแข่งขันของฉี๋อีหยุน เธอพ่ายแพ้ให้กับโอวหยางซิวเจี๋ย ดังนั้นการแข่งขันของเธอจึงสิ้นสุดลงในวันนี้ แต่หานซานเฉียนที่วันนี้ลงแข่งถึงสี่สนามยังคงดำเนินต่อไปไม่หยุดเลย“ทำไมตารางการแข่งขันดูแปลกประหลาดขนาดนี้ เขายังต้องแข่งอีกสองเกม และไม่มีช่วงเวลาพักคั่นกลางเลย การต่อสู้ที่ดุเดือดแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถทำได้หรอกนะ” ฉี๋อีหยุนพูดด้วยความงุนงงอยู่นอกสนาม คู่ต่อสู้ของเธอโอวหยางซิวเจี๋ยได้เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศในวันพรุ่งนี้แล้ว และหานซานเฉียนก็มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะได้เป็นคู่ต่อสู้ของโอวหยางซิวเจี๋ย แต่เขายังต้องแข่งต่ออีกสองเกมโดยไม่ได้พัก“การแข่งขันของเมื่อสองวันก่อนนั้นง่ายดายสำหรับเขามาก แต่ในวันนี้ผู
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 481
วันนี้หานซานเฉียนเจอกับหกคู่ต่อสู้ สำหรับเขาแล้วเป็นการแข่งขันที่เหนื่อยมาก แต่โอวหยางซิวเจี๋ยเข้าร่วมแข่งขันแค่สองรอบเท่านั้น ทำให้สภาพกำลังวังชาเขายังเหลือเฟือ ภายใต้สถานการณ์การแข่งขันรอบตัดสินนี้ สำหรับหานซานเฉียนแล้วไม่ยุติธรรมเป็นอย่างมาก“ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้? วันนี้หานซานเฉียนเหนื่อยมากแล้ว พวกคุณมีสิทธิ์อะไรมาดำเนินการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศล่วงหน้ากะทันหัน อีกทั้งตอนนี้ก็สี่ทุ่มแล้ว” หวางเม่าโต้แย้งอย่างโกรธเกรี้ยวฝ่ายผู้รับผิดชอบการจัดการแข่งขันหมากล้อมมองหวางเม่า พูดอย่างเหยียดหยามว่า “นี่เป็นข้อตกลงของพวกเรา คุณมีคุณสมบัติอะไรมาขัดขวางการแข่งขัน? แถมคนที่เข้าร่วมการแข่งขันก็ไม่ใช่คุณด้วย สุนัขจนตรอกอย่างคุณจะทำอะไรได้”ทันใดนั้นใบหน้าฉี๋อีหยุนก็มีสีหน้าเย็นชาทันที ก่อนหน้านี้เธอไม่มีทางเข้าใจเลยว่าทำไมกำหนดการแข่งขันวันนี้ถึงแปลกไป แต่ตอนนี้เธอเข้าใจอย่างทะลุปรุโปร่งแล้วซ่างกวนเฮยไป๋เดิมทีไม่ใช่เรื่องกะทันหันอะไร เขาจัดการเรื่องนี้ไว้ตั้งนานแล้ว ถึงขนาดจัดคู่ผู้เข้าแข่งขันพวกนั้นของหานซานเฉียนในวันนี้ ซ่างกวนเฮยไป๋เป็นคนจัดการอย่างสุดความสามารถ พวกเขาจงใจทำให้ระดับการแข
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 482
แม้คำพูดของซ่างกวนเฮยไป๋จะดูเหมือนการยอมถอย แต่ความจริงแล้วเขายอมถอยเพื่อให้ชนะใจคนอื่นเท่านั้น เพราะเขารู้ว่าแม้จะตอบรับด้วยความยินยอม แต่คนอื่นที่อยู่ที่นี่ต่างไม่มีทางยินยอมอย่างแน่นอนด้วยตำแหน่งนักวิชาการของหมากล้อมระดับโลก ในฐานะที่โอวหยางซิวเจี๋ยเป็นศิษย์เอก และมีแนวโน้มว่าจะเป็นดาวเด่นในอนาคตของวงการหมากล้อมฮวาเซี่ย และยังสามารถเป็นผู้นำหมากล้อมจีน และนำเกียรติยศฮวาเซี่ยไปสู่ในระดับนานาชาติจนถึงระดับโลกได้ พวกเขาจะให้โอวหยางซิวเจี๋ยถอนตัวออกจากการแข่งขันแล้วให้หานซานเฉียนเอาแชมป์ไปได้อย่างไร“ผู้อาวสุโสซ่างกวน ไม่ได้เด็ดขาดเลยนะครับ”“นั่นน่ะสิครับ อย่างนี้ไม่ได้แน่ โอวหยางซิวเจี๋ยสามารถเอาแชมป์มาได้ จะให้เขาถอนตัวได้ยังไงกันครับ?”“หานซานเฉียน ถ้านายไม่ยอมดำเนินการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศตอนนี้ ก็ถอนตัวออกจากการแข่งขันไปเถอะ ต่อให้นายได้แชมป์อย่างง่าย ๆ ก็ไม่มีทางได้รับการยอมรับจากพวกเราหรอก”“คนรุ่นหลังที่ไม่มีชื่อเสียง พวกเรารู้ว่าคุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโอวหยางซิวเจี๋ย แชมป์ครั้งนี้คุณยังกล้าจะเอามันไปอีกเหรอ?”“ถ้าสมาคมหมากล้อมแห่งเมืองหยุนเฉิงใช้วิธีการนี้ในการเอาแชมป์ไป ก
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 483
“ผมเห็นด้วย รีบดำเนินการการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศเถอะ แต่ผมมีเงื่อนไขหนึ่งข้อที่ต้องการ” หานซานเฉียนเอ่ย“แกนี่นะ มีคุณสมบัติอะไรมาเสนอความต้องการกัน”“เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจริง ๆ ที่นี่มีนายสามารถแสดงความคิดเห็นได้เหรอ?”“ต่อหน้าผู้อาวุโสซ่างกวน แกกล้าดียังไงยังจะมาเสนอความต้องการอีก?”คำพูดนี้หานซานเฉียนพูดกับซ่างกวนเฮยไป๋ แต่ซ่างกวนเฮยไป๋ยังไม่ได้พูดอะไร คนอื่น ๆ กลับพูดตอบโต้กลับอย่างร้อนรน“นี่เป็นเรื่องระหว่างผมกับซ่างกวนเฮยไป๋ พวกคุณมีสิทธิ์อะไรมาพูด เงียบปากดี ๆ แล้วดูการแสดงอย่างสนุกดีกว่าไหม?” หานซานเฉียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ว่ามา นายต้องการอะไร?” ซ่างกวนเฮยไป๋ถาม“หลังจากที่ผมชนะโอวหยางซิวเจี๋ย คุณต้องแข่งกับผมหนึ่งรอบ” หานซานเฉียนกล่าวเมื่อผู้คนเหล่านั้นที่กำลังมองดูกันอย่างสนุกสนานได้ยินประโยคนี้ ต่างรู้สึกขุ่นเคืองใจทันที ซ่างกวนเฮยไป๋ไม่เคยเข้าร่วมการแข่งขันใดอย่างง่ายดาย ตำแหน่งของเขาตอนนี้ เพียงแค่เขาปรากฏตัวก็เป็นบุคคุลสำคัญของวงการหมากล้อมแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องใช้ศักยภาพสูงสุดเพื่อพิสูจน์ตัวเองด้วยซ้ำ อีกทั้งจากระดับของซ่างกวนเฮยไป๋นั้นจะแข่งกับใครที่ไม่มี
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 484
ณ เมืองหยุนเฉิงในห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นเน่าคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ ซูหยิงเซี่ยและเฉินหลิงเหยาทั้งสองคนถูกจับมัดไว้ในสถานที่ที่ห่างไกลและลับตาผู้คนอย่างมากหลังจากซูหยิงเซี่ยเลิกงาน ซูหยิงเซี่ยและเฉินหลิงเหยาทั้งสองนัดทานอาหารเย็นด้วยกัน แต่เมื่อออกมาจากร้านอาหาร พวกเธอก็ถูกผู้คนบีบบังคับให้ขึ้นไปบนรถตู้คันหนึ่ง และถูกขังอยู่ที่นี่โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นห้องที่ถูกจับขังไม่ใหญ่มาก นอกจากขยะกองใหญ่ทั่วทุกสารทิศยังมีโต๊ะไม้ธรรมดาโต๊ะหนึ่ง ตอนนี้ด้านข้างโต๊ะไม้เต็มไปด้วยกลุ่มผู้ชายที่มีใบหน้าอัปลักษณ์ดุร้ายน่ากลัวนั่งอยู่ เขาสวมใส่หน้ากากปิดบังใบหน้าไว้ ส่วนแผ่นหลังสักลายหน้าปีศาจดูน่ากลัวพวกเขาดื่มเหล้าและกินถั่วพลางหันมามองซูหยิงเซี่ยและเฉินหลิงเหยาเป็นระยะ ๆ“พวกเธอสองคนหน้าตาก็สวยดีนี่ ถ้าอยู่เป็นเพื่อนพี่เล่นสนุกกันคงรื่นรมย์น่าดู แต่น่าเสียดาย นายจ้างบอกว่าพี่ไม่สามารถทำร้ายพวกเธอได้ น่าเสียดายจริง ๆ เลย” ชายที่สวมหน้ากากมีเพียงตา จมูก และปากที่เผยให้เห็นด้านนอก แววตาของเขาฉายแววเสียดายอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้มีหญิงสาวสวยสองคนมาอยู่ตรงหน้า แต่เขาไม่สามารถแตะต้องแม้แต่น
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 485
จู่ ๆ ชายตัวเล็กก็ลุกขึ้นและเดินตรงไปยังเฉินหลิงเหยาเมื่อเปรียบเทียบเฉินหลิงเหยากับซูหยิงเซี่ยแล้ว ไม่ว่าจะเป็นรูปโฉมสวยงาม หรือรูปร่างก็ล้วนแต่ด้อยกว่า แต่เขากลับสนใจเฉินหลิงเหยามาก“ไม่สามารถแตะต้องพวกเธอได้ ลูบคลำสักหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง” ชายตัวเล็กยิ้มแบบลามกตอนนี้เฉินหลิงเหยารู้สึกได้ถึงมือของเขาที่เคลื่อนไหวอยู่ตรงต้นขาตัวเอง เธอต่อสู้ขัดขืนอย่างต่อเนื่อง แต่มือเท้าถูกมัดไว้ด้วยกันจึงไม่มีทางขยับได้เลย ทำได้เพียงปล่อยมือลามกของเขาให้ลูบไล้เธอไปเท่านั้น“ผิวดีนะเนี่ย ผู้หญิงต้อยต่ำอย่างเธอโดนข่มขืนมาไม่น้อยเลยสินะ” สายตาชายตัวเล็กฉายแววหื่นกามออกมาอย่างเห็นได้ชัด เขาปรารถนาเธออย่างมาก เขาพูดพลางเลื่อนมือไปถึงหน้าท้องของเฉินหลิงเหยา“เธออยากพูดอะไรไหม?” ชายตัวเล็กพูดพลางฉีกเทปกาวที่อยู่บนปากเฉินหลิงเหยาออกเฉินหลิงเหยามองชายตัวเล็กด้วยสีหน้าทหวาดกลัว แล้วพูดว่า “ขอร้องล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถอะ”“ปล่อยงั้นเหรอ? ฉันมีสิทธิ์ที่ไหนกันล่ะ แต่ถ้าเธอเล่นสนุกเป็นเพื่อนฉันอย่างเต็มอกเต็มใจ ฉันอาจจะเสี่ยงคิดดูได้ ยอมไหมล่ะ?” ชายตัวเล็กเอามือชายคางของเฉินหลิงเหยาไว้เฉินหลิงเหยาส่ายหน้าไ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 486
มีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างทักษะการเดินหมากของโอวหยางซิวเจี๋ยและหานซานเฉียน ดังนั้นไม่ว่าโอหยางซิวเจี๋ยจะถ่วงเวลา หรือต้องการทำลายความอดทนของหานซานเฉียนมากแค่ไหน แต่สถานการณ์บนกระดานหมากยังคงเป็นหานซานเฉียนที่กำลังนำเกมอยู่สิ่งนี้แสดงให้เห็นความแตกต่างของศักยภาพ ไม่ว่าซ่างกวนเฮยไป๋จะวางแผนอะไร ไม่ว่าความเร็วในการวางหมากของโอวหยางซิวเจี๋ยจะช้าแค่ไหน ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ที่กำลังจะได้ชัยชนะของหานซานเฉียนได้ฝ่ายหานซานเฉียนวางหมากอย่างรวดเร็ว แต่โอวหยางซิวเจี๋ยกลับใช้เวลาในการพิจารณาวางหมากนานขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเขากำลังเสียเปรียบบนกระดานหมากเป็นอย่างมาก จึงทำได้แค่ถ่วงเวลารอจนกว่าหานซานเฉียนจะหมดแรงจนถึงที่สุด และค่อยหาโอกาสพลิกเกม“โอวหยางซิวเจี๋ย… คุณแพ้แล้ว ต่อให้จะถ่วงเวลายังไงก็ไม่มีโอกาสพลิกเกมหรอก นี่คือความแตกต่างระหว่างผมกับคุณ การถ่วงเวลาเอาไว้มันไม่เปลี่ยนความจริงไปได้หรอกนะ” หลังจากที่หานซานเฉียนวางหมาก เขาพูดกับโอวหยางซิวเจี๋ยด้วยสีหน้าผ่อนคลายในทางตรงกันข้าม ท่าทางของโอวหยางซิวเจี๋ยยิ่งเคร่งขรึมและตึงเครียดมากขึ้น สีหน้าของเขาแสดงออกถึงความเหนื่อยล้าอย่างเห็น
บทล่าสุด
