LOGINShare
ประมุขหอดอกบัว
Last Updated:
2025-01-01 20:08:37
Related chapters
ลิขิตแห่งรัก ข้ามาหาท่านแล้วท่านพี่
ซ่งจื่อหรูหาผ้ามาอุดหูเด็กๆ เพราะทนเสียงครวญครางของพี่ชายนางกับจ้าวเทียนเฟยไม่ไหว แต่ละคนนอนน้ำลายยืด นางกลัวว่าจะปลุกเด็กๆให้ตื่น จนเสียงของพวกเขาเงียบไป นางรู้ว่าด้านตรงข้ามลำธารพวกของเจ้าเฟยหรงคงนอนอยู่อีกอย่างบ้านนี้มีค่ายกล จึงเอาตัวเองเข้าไปในมิติ ก่อนจะหลับไปเพราะความเพลียซ่งจื่อหรูไม่ได้ถอดกำไลที่เซี่ยหนานอินให้ออก นางหลับแล้ว ก่อนจะฝันเห็นบางอย่าง นางเห็นคนกำลังก่อสร้าง พระราชวังขนาดใหญ่จากนั้นก็มีการเข่นฆ่า ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินจนสุดท้ายพระราชวังหลังนั้นก็สร้างจนเสร็จจากนั้นช่างนับแสนคนก็ถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยมมีคนรอดตายสองคนหนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีพากันบุกป่าฝ่าเขาหนีมา จนตั้งรกรากได้ใบหน้าของทั้งคู่เหมือนนางกับเขาบุรุษผู้นั้นคือจ้าวเฟยหรงสตรีคนนั้นก็คือนางหลังจากนั้นก็ยังมีคนตามาฆ่ากวาดล้างตระกูลของเขาอีกครั้ง บุรุษผู้นั้นพาสตรีที่กำลังตั้งครรภ์ซ่อนไว้ที่ห้องใต้ดิน นางมองจากช่องที่เห็นเพียงจากด้านในนางเห็นสามีถูกฆ่าตายต่อหน้า คนที่มาถามหาบางอย่าง นางไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไรในฝันซ่งจื่อหรูอีกคนกำลังกลั้นเสียงสะอื้น เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นได้ยิน หลังจากถูกค้นและเผาบ้านแล้วคนเหล่าน
Last Updated : 2025-01-01ลิขิตแห่งรัก เข้าหอnc
ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อน จิงอี้ถูกกรอกเหล้าจนเมา เขาอยากเข้าหอจะแย่แล้วแต่ถูกดึงไว้ หลี่อ้ายเสิ่นนั่งอยู่บนเตียงคลุมหน้าด้วยผ้าสีแดง จิงอี้ค่อยเปิดผ้าคลุมออกสตรีตรงหน้ามองเขาด้วยสายตารักใคร่ เขาค่อยๆถอดเครื่องประดับออกจากนั้นก็ปลดชุดแต่งงานของเขาและนางก่อนจะพานางนอนลง"น้องหญิง เจ้างามจริงๆนะในที่สุดข้าก็ได้อยู่กับเจ้า"จิงอี้ไม่พูดเปล่าจุมพิตนางดูดดื่มหลี่อ้ายเสิ่นไม่ได้เอ่ยคำพูดเพราะถูกเขาปิดปากไปเรียบร้อย มือหนานั้นร้อนผ่าวแตะทุกส่วนของนาง เขาถอนจุมพิตออก สันจมูกคลอเคลียแก้มนวลไซร้ลงมาถึงซอกคอ จุมพิตอ้อยอิ่งจนมาทรวงอกคู่งามจิงอี้ครอบครองเม็ดทับทิมสีหวานอย่างดูดดื่มเรียกร้องร่างบางสะท้าน มือคู่เล็กกอบกำเส้นผมสลวยของเขา แอ่นอกให้เขาได้ดูดดื่มราวกับว่ากลัวจิงอี้จะไม่อิ่มจิงอี้ละจากความงามตรงหน้า ลิ้นร้อนชื้นแตะตามอกสาวเรื่อยลงมาที่หน้าท้อง ก่อนแยกเรียวขางามยกสะโพกกลมขึ้นแล้วฝังใบหน้าหล่อเหลาลงไป หลี่อ้ายเสิ่นหวีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า ที่ลิ้นของเขาแตะต้องความสาว"ทะ ทะ ท่านพี่ อย่าแกล้งข้าเลยได้โปรดเถอะ "จิงอี้ละจากความงามตรงหน้าอย่างเสียดายความหวาน ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาทาบทับนางเอ่ยน้
Last Updated : 2025-01-01ลิขิตแห่งรัก ออกเดินทาง
หลังจากทานมื้อเช้าทุกคนก็พากันมารวมตัว จิงอี้ตื่นแต่เช้าไปยังโรงม้าของจวนเจ้าเมืองขอยืมม้าจากใต้เท้าเซี่ย จากนั้นก็ร่ำลาจ้าวเฟยหย่งกอดเซียวอวี้หรานกับจ้าวเฟยเซียนไว้ ก่อนจะพูดเบาๆ" หรานเอ๋อร์ เซียนเอ๋อร์ อยู่ที่นี่ดูแลตัวเองดีๆ ทางวังหลวงส่งข่าวมาแล้วอีกไม่นานจะให้คนนำขบวนมารับพวกเจ้า เซียนเอ๋อร์ อย่าเอาแต่ซุกซนดูแลเสด็จแม่ด้วย"จ้าวเฟยหย่งบอกแก่ชายาและบุตรสาว เขาอุ้มบุตรสาวขึ้นมาก่อนจะหอมแก้มนาง จ้าวเฟยเซียนกอดคอเขาแน่น ก่อนจะกางมือออกให้พี่ชายอุ้ม จ้าวเฟยหรงอุ้มนางแบบอกก่อนจะจูบหน้าผากนาง" อยู่กับเสด็จแม่เป็นเด็กดีนะ อย่าดื้อกับพี่สะใภ้ ไว้ตอนกลับมาพี่จะซื้อของเล่นแปลกๆมาฝาก"จ้าวเฟยหรงหอแก้มนางและกำชับว่าห้ามดื้อจ้าวเฟยเซียนพยักหน้าก่อนจะซบหน้าลงกับไหล่กว้างของพี่ชาย จิงอี้กับจิงเสวียนตาแดง เขาอยากตามไปด้วย ตั้งแต่สิบขวบก็ติดตามจ้าวอ๋องมาตลอดไม่เคยห่างกาย"อี้เอ๋อร์ เสวียนเอ๋อร์ พวกเจ้าอยู่ดูแลท่านน้าที่นี่ ที่นั่นเป็นแดนศัตรู อีกทั้งเราไม่รู้กำลังของอ๋องเฉิง ข้าไม่อยากห่วงหน้าพะวงหลัง หานกงกงส่งคนมาแล้วไม่กี่วันคงมาถึง พวกเขาเป็นองครักษ์เงาของจวนหาน แต่ละคนฝีมือไม่ธรรมดา พวกเขา
Last Updated : 2025-01-01ลิขิตแห่งรัก จ้าวเฉิง
เสียงคนด้านในตื่นแล้วเขาจึงเข้าไป คนของหอเมฆาจึงหายไปอย่างไร้ร่องรอย จางอวี้เซียนหน้าแดง เซี่ยหนานอินสวมเพียงเสื้อคลุม เขาห่อตัวนางด้วยผ้าห่มก่อนจะอุ้มนางมานั่งตัก ป้อนอาหารให้นาง จางอวี้เซียนต้องอ้าปากแต่โดยดีการที่ดื้อกับเขาไปใช่เรื่องฉลาด ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่กักนางไว้ทั้งวันทั้งคืนบนเตียงแบบนี้" เหนื่อยหรือไม่ เจ้าน่ารักเกินไปข้าอดใจไม่ไหว ขอโทษนะที่รุนแรงกับเจ้า"เซี่ยหนานอินถามอ่อนโยน" ข้าขอโทษ ข้าไม่ควรปล่อยข่าวลือเรื่องท่าน ใต้เท้าเซี่ยท่านยกโทษให้ข้าได้ไหม"จางอี้เวียนหน้าแดงเอ่ยขอโทษเขา"ได้ ฮูหยินเจ้ามีลูกให้ข้าสักห้าคนจะได้ไหม" เซี่ยหนานอินงับปลายจมูกนางเบาๆ"ใต้เท้าท่านเรียกข้าว่าอะไรนะเจ้าคะ แล้วให้มีลูกห้าคนข้าไม่ใช่แม่พันธ์นะ"จางอวี้เซียนตกใจเสี่ยหนานอินบีบจมูกคนตัวเล็กก่อนจะกระซิบเบาๆ"ข้าเรียกเจ้าว่าฮูหยิน อีกอย่างข้าจะเอาเจ้ามาเป็นแม่ของลูกไม่ใช่แม่พันธุ์ ข้าส่งข่าวให้ท่านแม่แล้วว่าข้าหาสะใภ้ให้นางได้แล้ว นางกำลังวิ่งทั่วกว่างผิงไปแก้บนที่ในที่สุดข้าก็มีเมียสักที เจ้าอิ่มหรือยังข้าหิวอีกแล้ว"จางอี้เซียวไม่ทันตอบก็ถูกเขาอุ้มวางบนเตียงก่อนจะเริ่มบทรักกับนางอีกครั้ง เข
Last Updated : 2025-01-01ลิขิตแห่งรัก ข้าสัญญาจะปกป้องเจ้าทุกชาติ
ในโรงเตี๊ยม จ้าวเฟยหรงที่กำลังหลับก็มาอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง มีการก่อสร้างพระราชวังขนาดใหญ่ เหมือนเป็นพระราชวังใต้ดิน ดูแล้วเหมือนสุสานขนาดใหญ่จักรพรรดิ หลังจากสุสานสร้างเสร็จก็สั่งให้จับช่างทุกคนรวมถึงแรงงานที่รู้สถานที่ตั้ง ทุกคนถูกกรอกยาพิษคนตายนับแสนคนทำให้พวกเขากลายเป็นศพพิษคอยเฝ้าสุสานมีการสร้างป้ายหยกหนึ่งชิ้นแบ่งหนึ่งใช้สำหรับเปิดประตูสุสาน หากขาดชิ้นใดไปจะไม่สามารถเปิดสุสานได้ เขารอดจากการถูกสังหารเพราะเป็นห่วงภรรยาที่ป่วย หลังจากมาถึงก็เห็นทุกคนกำลังถูกกรอกยาเขาแอบขโมยป้ายออกมาได้ หลบหนีการตามล่า พาภรรยาที่ใบหน้านั้นคือซ่งจื่อหรูหนีมาด้วยกันจากนั้นก็รับใช้รางวงศ์หนานก่อนจะถูกอีกฝ่ายตามพบและถูกสังหาร เขาซ่อนนางไว้ใต้ล่างก่อนจะถูกสังหารก่อนตายเขารวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายคลานมาหานางแล้วบอกกับนางว่าเขาจะตามหานางทุกชาติให้นางรอเขา หลังจากที่คนไปหมดแล้วนางออกจากที่ซ่อนลากศพเขาลงมาด้านล่าง นางเจ็บท้องและคลอดลูกชายข้างๆกับศพของเขา ก่อนจะจูบลาเขา"ท่านพี่ ข้าจะรอท่านทุกชาติ ท่านอย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้ท่านต้องตามหาข้านะ"แล้วนางก็ลุกขึ้นโซซัดโซเซอุ้มลูกจากไป จ้าวเฟยหรงตื่นขึ้นเขาร้องไห้เ
Last Updated : 2025-01-01ลิขิตแห่งรัก ซ่งอวิ๋นห่าว
ซ่งจื่อหรูร้องไห้ แม้ในความฝันพวกเขาจะยังเด็ก แต่ดูเค้าโครงใบหน้าพวกเขาไม่เปลี่ยน ชาตินี้จึงมาพัวพันกันบุรุษผู้นั้นที่สั่งกวาดล้างตระกูลเฟิ่งคงเป็นอ๋องเฉิงเพราะตอนก่อกบฎท่านอาฮั่วหย่งเพิ่งอายุสิบขวบ นางร้องไห้สะอื้นจนมีคนมาเขย่าร่างนางๆจึงลืมตา เห็นคนตรงหน้าก็เบิกตาโพลงลุกขึ้นกอดเขาร้องไห้หนักกว่าเดิม"อาเจ้ ร้องไห้ทำไมฝันร้ายหรือ"ซ่งอวิ่นห่าวนั่งเฝ้าพี่สาวมาสามชั่วโมงแล้ว ซ่งจื่อหรู ผลักเขาออกใช้สองมือประคองใบหน้าก่อนจะดึงมาจูบหน้าผาก"อาห่าว อวิ่นห่าว เป็นนายจริงๆน้องพี่เป็นนายจริงๆด้วยๆ ฮือๆๆๆฮวิ๋นห่าวน้องพี่ๆตายแล้วหรือ"ซ่งจื่อหรูร้องไห้ ซ่งอวิ่นห่าวกอดพี่สาวแน่น พวกเขากอดกันเกือบสิบนาทีซ่งจื่อหรูจึงผละออกใช้มือลูบผมน้องชายทีประหน้า นางอยู่ในมิติกำไลน้องชายนางมาที่นี่"พี่ยังไม่ตาย ผมก็ยังไม่ตาย" ซ่งอวิ๋นห่าวเอ่ยแก่พี่สาว"อาห่าวแล้วนายมาได้ยังไง นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม""ผมสบายดี อาเจ้ที่นี่ที่ไหนครับ ดูแปลกตาแถมพี่ยังใส่ชุดโบราณอีก" ซ่งอวิ่นห่าวมองไปรอบๆ"แคว้นตาเหลียง ไม่มีในบันทึกประวัติศาสตร์หรอกน่าจะก่อนประวัติศาสตร์หลายพันปี นี่เป็นมิติกำไลของคุณปู่น่ะมันติดมาตอนที่พี่รถคว่ำ
Last Updated : 2025-01-01ลิขิตแห่งรัก หลานก็คือหลาน1
จิงอี้กับจิงเสวียนมาส่งข่าวว่าจ้าวอ๋องถึงเมืองเหิงตูแล้วอีกไม่เกินครึ่งเดือนจะเข้าเป่ยเหลียง ตอนนี้ทุกอย่างราบรื่นไม่มีปัญหาทุกคนปลอดภัย ซ่งจื่อหรูมองหน้าสองคนนี้พร้อมกับยิ้ม เด็กสองคนนี้ชาติก่อนเป็นลูกหลานนาง เมืองหลวงไกลถึงสองพันลี้ ให้พวกเขามาพักที่นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ" คาราวะใต้เท้าเซี่ยฮูหยินเซี่ย มีคนจากในวังมาพบท่านตอนนี้รออยู่ข้างนอกขอรับ"จิงอี้บอกเซี่ยหนานอิน" คนของฝ่าบาทหรือคุณชายหานขอบคุณท่านมาก หรูเอ๋อร์เจ้านอนพักที่นี่เดี๋ยวลุงมาคุยกับป้าสะใภ้เจ้าไปพลางก่อน"เซี่ยหนานอินออกไปพบคนในวังซ่งจื่อหรูหันมาจ้องจางอวี้เซียนตาโต"พี่อวี้เซียน ท่านกับเขาไปไงมาไงเจ้าคะ นี่มันเกินจินตนาการข้าไปมาก็เลย"ซ่งจื่อหรูตาโต" เกิดจากสุรานะไม่มีอะไรหรอก"จางอวี้เซียนเหนียมอาย"ท่านลุงข้าเขาเมาแล้วรังแกท่านหรือ ให้ข้าจัดการเขาไหมอาเขยก็เหมือนกันดื่มจนขาดสติปีนหาอาเล็กข้าผู้ชายพวกนี้มันน่านัก"เซี่ยหนานอินมาทันได้ยินประโยคนั้นของหลานสาวก็รู้สึกฮึดฮัด" คนที่เมาแล้วรังแกคนอื่นก่อนไม่ใช่ลุงเจ้าหรอก ใช่ไหมฮูหยิน"จางอวี้เซียนหน้าแดง ก่อนจะขอตัวไปดูยาที่ต้มไว้ ซ่งจื่อหรูมองหน้าลุงหมาดๆของตนอย่างข
Last Updated : 2025-01-01ลิขิตแห่งรัก หลานก็คือหลาน2
จางอวี้เซียนยกยาเข้ามาทั้งคู่จึงยุติบทสนทนา ซ่งจื่อหรูหายดีแล้วการเข้าไปอยู่ในมิติมีสมุนไพรชั้นดี แต่ไม่อาจหายโดยไวเกินไปจะถูกสงสัย วันนี้ต้องกลับหมู่บ้านหลี่ไหลฝูมารับด้วยตนเอง เขาขับรถม้าเองไม่มีใครมาด้วย รถม้าวิ่งมากลางทางเขาก็เอ่ยขึ้น"ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เจ้าไม่เคยได้พักเลยใช่ไหม"หลี่ไหลฝูเอ่ยถาม"คะ ท่านปู่หมายถึงอะไรเจ้าคะ"ซ่งจื่อหรูกำลังคิดอะไรเพลินๆถึงกับสะดุ้ง"หลายรู้ดีปู่หมายถึงอะไร จื่อหรูหรือปู่ควรเรียกหลานว่าเหลียนฮวาดีล่ะ ซ่งเหลียนฮวา""ท่านปู่!! ข้าๆๆๆ"ซ่งจื่อหรูอึกอักทันทีท่านปู่รู้มานานเท่าไหร่แล้ว"อย่าตกใจเลยเรื่องนี้มีแค่ปู่ที่รู้ หลายปีก่อนเจ้าอาวาสวัดส่วยเอี๊ยคนเก่าบอกปู่ว่าจะมีเด็กผู้หญิงคนนึงมาเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง ปู่ฝันเห็นชายชราคนนึงเขามาบอกปู่ว่าจะนำหลานมาคืน เกิดเหตุไม่คาดฝันทำให้วิญญาณของหลานกับจื่อหรูคนเดิมไม่สมบูรณ์นางมีวิญญานเพียงสี่ส่วนขาดไปหกส่วน วันนึงชายชราคนนั้นเขาส่งดอกบัวให้ปู่หนึ่งดอกแล้วบอกว่าเด็กคนนั้นชื่อซ่งเหลียนฮวา ส่วนจื่อหรูวิญญาณนางไม่ได้ไปไหนนางหล่อหลอมกับหลานแล้วเพียงแค่หลานไม่รู้ตัวเจ้าอาวาสท่านนั้นบอกว่าหากรวมเศษวิญญาณเรียบร้อยตัวหลา
Last Updated : 2025-01-01
Latest chapter
ลิขิตแห่งรัก อดีตของจินเหนียง
ซ่งจื่อหรูมองหน้าอารองของนางขนมร้อยชิ้นเนี่ยนะจะเลี้ยงแขกเหรอ จากนั้นนางก็ซื้อเต้าฮวยและของแห้งไปฝากจินเหนียง คนส่วนใหญ่ได้อาชีพมาจากนางจึงไม่รับเงิน ซ่งจื่อหรูจึงทำได้แค่ขอบคุณแล้วรีบกลับบ้านใช่นางขี้เกียจและขี้เกียจมากๆ แต่อย่างไรเล่าซ่งจื่อเย่วซ่งจื่อห่าวและจ้าวเฟยเซียนไม่กินของที่คนอื่นทำโดยเฉพาะจื่อห่าว ไม่รู้ว่าจะเหมือนอะไรกันนักหนาขนาดเกิดคนละภพละชาติความเรื่องมากยังเหมือนกันอีกเฮ้อเหนื่อยใจรถม้าของซ่งเต๋อมาจอดรอแต่เช้าแล้ว คนงานเปิดประตูร้านเห็นรถม้าจอดอยู่ก็รีบไปตามเถ้าแก่ทันที จินเหนียงออกมาต้อนรับเขาพร้อมชวนทานมื้อเช้า เขาเองก็ยังไม่ได้กินมาจึงตอบตกลงกับข้าวไม่พิถีพิถันนัก มีเพียงผัดผักกาดกับหมูสามชั้น ไข่ผัดพริกหยวก ข้าวต้มและยำหัวผักกาดดอง ต้องยอมรับว่าหลานเขาดองผังเก่งจริงๆ ตอนนี้เป็นสินค้าที่ขายดีที่สุดก็ว่าได้ จินเสี่ยวฮวาวิ่งตึงตังลงมาจากชั้นสองจนถูกสายตามารดาตำหนิ"ท่านอย่าถือสานางเลยนะเจ้าคะ ข้ามัวแต่หาเงินกลัวนางจะลำบากเลยปล่อยปะละเลย หย่อนการอบรมนางไปบ้าง"จินเหนียงเอ่ยขอโทษเบาๆ" นางยังเด็ก ท่านค่อยๆสอนเถอะ หลานสี่นางฝากเต้าฮวยมาให้เห็นว่าท่านชอบทาน นางจัดห่อส
ลิขิตแห่งรัก ซื้อขนมฝากสาวน้อย
"เสี่ยวฮวา ลูกไปกับท่านอาหลี่ไปตามรายชื่อที่แม่เขียนให้พวกเขาเป็นช่างทอผ้าเก่าแก่ของบิดาเจ้า ดูว่าใครยังพอทำงานไหว ใครยังสามารสอนงานลูกศิษย์ได้ ต่อไปนี้ไม่ทำงานไม่มีขนมให้เจ้ากินมีเพียงข้าวสามมื้อ"จินเหนียงดูบุตรสาวจริงจังจินเสี่ยวฮวาทำท่าฮึดฮัด บ่นอุบอิบทำปากยู่แต่จำต้องยอมตามขึ้นรถม้าไปอย่างง่ายดายเวลาท่านแม่โกรธนั่นคือโกรธจริงๆ รถม้าวิ่งไปตามถนนเข้าหมู่บ้านเล็กๆออกหมู่บ้านนี้ ยามเซินแล้วเพิ่งจะมาได้เพียงห้าหลังแต่ละคนรับปากว่าจะมาทำงานให้อีกครั้งทางเข้าหมู่บ้านสุยโจวมีหลุ่มขรุขระมากมายรถม้าตกหลุมบ่อยครั้งจนจินเสี่ยวฮวาอาเจียนไม่หยุด หลี่ซ่งเต๋อต้องคอยลูบหลังให้นางเขาสั่งคนขับให้วิ่งช้าๆ เด็กสาวอาเจียนจนไม่ไหวหลี่ซ่งเต๋อไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนว่าจะต้องเดินทางไปที่อื่นบนรถมาไม่มีพรมจึงอุ้มนางไว้บนตักให้นางนอนพักพิงกับอกเขา ลำแขนแกร่งกระชับอ้อมกอดไว้ไม่ให้นางกกระเทือนจากแรงกระแทกของล้อรถมากนัก จินเสี่ยวฮวาหมดแรงก่อนจะใช้แขนคล้องคอท่านอาตรงหน้าเพราะกลัวตกแล้วหลับไป หลี่ซ่งเต๋อพานางมาส่งเขาอุ้มนางลงมาจินเหนียงเห็นสภาพบุตรสาวก็สงสาร"ทางลำบากนัก พรุ่งนี้ข้าจะเอารถม้าคันใหญ่มานางจะได้นั
ลิขิตแห่งรัก รองประมุขหอดอกบัว
ทางด้านซ่งจื่อหรูที่คอยห่วงใยดูแลเหล่าบรรดาคนรักของผู้ที่ไปปราบกบฎก็เหนื่อยไม่น้อย เซี่ยหนานอินไปได้ไม่นานจางอวี้เซียนก็คลอดบุตรชายตอนนี้กำลังอยู่เดือน ในมือมีฝ้ายอยู่มากมายเดิมทีนางกว้านซื้อมาหนึ่งหมื่นชั่งแต่กลับไปเจอชาวบ้านที่ปลูกฝ้ายแต่ไม่อยู่ในสัญญาของวั่นทงนางสงสารรับซื้อมาเกือบสองหมื่นชั่ง คงต้องทำเครื่องปั่นด้ายกับหาคนมาเรียกรู้วิธีการทอทุกครั้งต้องสั่งผ้าจากอี้โจวกับกุ้ยโจว ซ่งจื่อหรูยึดฮวาเหยียนมาจากจางฟ่านได้จากนั้นก็ปลดป้ายออกเปลี่ยนเป็นจินปู่เตี้ยน จินเหนียงดูแลเป็นหุ้นส่วนกับนาง หุ่นไม้เทียบเท่าตัวคนเวลานำชุดสำเร็จสวมใส่สามารถทำให้ตัดสินใจในการซื้อได้ง่าย ตอนนี้ซ่งจื่อหรูออกแบบชุดและลายปัก จินปู่เตี้ยนทำหน้าที่ผลิตและจำหน่ายมีฝ้ายอยู่ในมือต้องหาทางทำให้งอกเงยมากกว่ามาทำใส้เสื้อกั๊กกับผ้านวมหลี่ม่านอวี้ไม่ว่างต้องคอยดูแลหลี่อ้ายเสิ่นพี่เพิ่งคลอด ตัวนางเองก็ต้องดูแลป้าสะใภ้ หลี่ถิงถิงยังห่วงเล่น หลี่เหิงกับหลี่หานเดินทางไปเตรียมตัวสอบ มีแค่อาซ่งเต๋อที่คุ้นเคยกับจินเหนียง หลังจากเซี่ยน้อยหลับซ่งจื่อหรูจึงเดินทางไปบ้านท่านปู่ใหญ่ เพื่อหาท่านอาซ่งเต๋อ"ท่านปู่ใหญ่ ข้าจื่อห
ลิขิตแห่งรัก เดินทางเข้าเมืองหลวง
คืนนี้ซ่งจื่อหรูนอนกอดอยู่กับจ้าวเฟยหรง เขากล่อมนางทั้งคืนในใจทั้งคู่ต่างมีกังวล"ท่านพี่ ข้าเพิ่งเจอกับท่านเหตุใดมีเรื่องให้ต้องห่างกันอีกแล้ว"ซ่งจื่อหรูถอนหายใจถามด้วยน้ำเสียงปนสะอื้นจ้าวเฟยหรงรับรู้ว่านางร้องไห้จึงลุกขึ้นมาจับนางนั่งบนตักก่อนจะเกยคางกับไหล่นวลเนียนมือโอบเอวนางไว้"อย่าร้อง ข้าสัญญาจะกลับมาหาเจ้า น้องหญิงเราจากจากกันนานเกินไปชาตินี้ข้าไม่ใช่คนไม่เอาไหนอีกแล้ว ข้าต้องรอดกลับมาหาเจ้า""ชาติก่อนท่านปกป้องข้ากับลูกท่านไม่ใช่คนไม่เอาไหน ท่านพี่ท่านต้องปลอดภัยกลับมานะตอนนี้เป็นข้าที่อยากอุ้มท้องมีลูกให้ท่าน ชาติก่อนท่านจากไปไม่ทันเห็นหน้าลูกด้วยซ้ำ ชาตินี้ท่านต้องช่วยข้าเลี้ยงพวกเขาเลี้ยงลูกของเราห้ามทิ้งข้าไปอีก""ได้ข้าสัญญาเจ้าอยู่ที่นี่มีคนคอยปกป้อง ข้ารู้เจ้าเกลียดจ้าวเฉิงแต่อาหรูหากเจ้าไปด้วยมีแต่จะทำให้ข้าห่วงหน้าพะวงหลัง อยู่กับเสด็จแม่รอข้าชนะกลับมาแล้วข้าจะมีลูกกับเจ้าหลายๆ คน"จ้าวเฟยหรงจูบซับน้ำตาให้นาง เขาอยากรักนางแต่ร่างกายนางยังเด็กเกินไป เขาเห็นหลี่อ้ายเสิ่นคลอดบุตรนางเจ็บทรมานมาก เขาควรเชื่อซ่งจื่อหรูรอให้นางพร้อมกว่านี้ อีกอย่างไม่รู้ว่าต้องสู้กับจ้าวเ
ลิขิตแห่งรัก ซ่งจื่อหรูลงมือ
"อ้ายเสิ่น ข้ารักเจ้านะแต่เรื่องบ้านเมืองสำคัญ เลี้ยงลูกให้ดีรอข้ากลับมาหาเจ้ากับลูก จิงอี้"จิงเสวียนหยิบจดหมายมาดูก็ถอนหายใจเด็กคนนี้ไปชายแดนแทนเขาโง่หรือไงนะ อ้ายเสิ่นเจ็บท้องมาสองชั่วยามแล้วหลี่ไหลฝูมาถึงก็โกรธมาก ต่อให้เป็นหลานชายอาจารย์เขาๆก็ไม่สนแล้ว ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังเช่นนี้หากเขากลับมาต้องคิดบัญชีแน่ๆหนึ่งชั่วยามต่อมาหลี่อ้ายเสิ่นก็คลอดเด็กคู่แฝดออกมาเป็นผู้ชาย นางนอนร้องไห้ไม่หยุดจนซ่งจื่อหรูกลัวว่านางเป็นซึมเศร้าหลังคลอด เซียวอวี้หรานเดินมาหานางพร้อมกับก้มลงกระซิบบางอย่างหลี่อ้ายเสิ่นมองหน้าเซียวอวี้หรานก่อนจะพยักหน้า แล้วหันไปมองเด็กทั้งสองที่ถูกห่อผ้าไว้หลังจากเด็กคลอดออกมาปลอดภัย จิงเสวียนเตรียมตัวออกจะไปตามน้องชายก็ถูกจางหมัวมัวเชิญมาให้ไปพบเซียวอวี้หรานเขาจึงตามไป พอเข้ามาถึงก็เห็นเซียวอวี้หรานนั่งลงตรงหน้ามีป้ายคำสั่งบางอย่าง เขาจำได้นั่นเป็นคำสั่งของกองทัพกิเลนทองของท่านตาเขาในอดีตนี่เป็นตรารองแม่ทัพ ท่านน้ามีมันได้เช่นไรมิใช่ว่าถูกทำลายไปตั้งแต่คราวที่เกิดกบฎแล้วหรือ"ท่านน้า นี่คืออะไรขอรับหมายความว่าเช่นไร" จิงเสวียนแปลกใจกับสิ่งที่อยู่บนโต๊ะตอนนี้"ให้เจ้า
ลิขิตแห่งรัก ล่วงรู้แผนการ
ซ่งจื่อหรูกำลังนั่งดูแผนที่ ซ่งอวิ่นห่าวนอนหนุนตักนางอยู่เหลือวงสีแดงรอบกำไลแค่สิบวงแปลว่าเขาสามารถมาได้อีกแค่สิบครั้ง"อาเจ้ ผิงผิงสามขวบแล้วผมกำลังคิดว่าจะให้เรียนที่ไหนดี ผมกับหุ้นส่วนเปิดบริษัทในแถบยุโรบ หรือให้ผิงผิงเรียนที่นั่นดีครับ"ซ่งอวิ่นห่าวปรึกษาเรื่องบุตรสาว"อย่าเลย เรียนที่ไทยก็ได้ไม่ค่อยกดดัน โตอีกหน่อยพอเข้ามัธยมค่อยย้ายมาเรียนที่จีน""อาเจ้ยุโรปก็ไม่แย่นะ ผมไปดูมาหลายที่แล้ว""อาห่าว อย่าส่งลูกไปที่แบบนั้นแต่เด็ก ควรปลูกฝังลูกให้รู้จักรากเหง้าวัฒนธรรมของบรรพุรุษแต่ยังเล็ก ไว้จบไฮสคูลแล้วหากเขาไม่อยากเรียนที่ไทยหรือที่จีนค่อยถามอีกที พี่เคยบังคับนายหรือเปล่าพี่ลากนายไปทุกที่ให้นายรูจักคนไปทั่ว คุณยายเองก็สอนนายให้มีความเคารพผู้ใหญ่ ตอนอยู่เมืองไทยนายยกมือไหว้กระทั้งยามของหมู่บ้าน ที่นายสำเร็จทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะนายเรียนเมืองนอกแต่เพราะนายรู้ว่าเวลาไหนควรวางตัวเช่นไร วัฒนธรรมเอเซียดีงามอยู่แล้วอย่าผลักลูกไปรับวัฒนธรรมแตกต่างแต่เด็ก""โอเคผมเชื่อพี่ ว่าแต่พี่ดูอะไรอยู่ผมเห็นพี่คิ้วขมวดนั่งดูตั้งนานแล้ว"ซ่งอวิ่นห่าวเห็นพี่สาวนั่งจ้องกระดาษแผ่นนั้นมานานก็สงสัย"แผนที่นะ
ลิขิตแห่งรัก จ้าวเฟยหรงกลับมาแล้ว
ตลาดหมู่บ้านหลี่ซานตอนนี้ปากทางเข้าหมู่บ้านมีร้านค้าเต็มไปหมด สะพานจากหมู่บ้านไปท่าเรือก็มีจุดขายอาหาร มีคนจากหมู่บ้านต่างๆมาเช่าที่มากมาย เนื่องจากมีการก่อสร้างจึงค้าขายดี ซ่งจื่อหรูยังคงเลี้ยงอาหารคนที่สร้างท่าเรือวันละสองมื้อตามเดิม เสบียงได้รับมาจากทางราชสำนักเนื่องจากการที่ปีนี้สามารถจ่ายภาษีได้ ทางการจึงเล็งเห็นความสำคัญของท่าเรือจากนั้นก็สนับสนุนทางด้านเสบียง ในตลาดมีร่างน้อยๆสามร่างกำลังเข้าออกตามร้าน หลี่ถิงถิงจุงมือซ่งจื่อเย่วกับจ้าวเฟยเซียนมาหาของกิน นางเป็นเด็กจมูกไว หากมีของกินแปลกใหม่มักจะถึงก่อนคนอื่น"ท่านป้าสาม ข้าขอเต้าหู้ทอดสิบชิ้นเจ้าค่ะ"หลี่ถิงถิงเดินตลาดทักทายร้านค้าซื้อของกินจนเต็มมือ"ท่านย่าหกจื่อเย่วขอขนมงาสิบชิ้นเจ้าค่ะ เซียนเซียนเอาอะไรไหม""ท่านยายข้าอยากได้น้ำตาลปั้นเจ้าค่ะ นี่เงินเท่าไหร่เจ้าคะ"จ้าวเฟยเซียนเอ่ยกับแม่ค้าหลี่ถิงถิงจับเงินยัดใส่มือคืนจ้าวเฟยเซียน จากนั้นก็รับเอาขนมมา ก่อนที่นางกับซ่งจื่อเย่วจะหันไปบอกเหล่าแม่ค้าพร้อมกัน" ท่านย่าท่านป้ารบกวนเก็บเงินที่ท่านปู่นะเจ้าคะ"จากนั้นเด็กทั้งสามก็พากันไปที่ลานต้นไหวพร้อมกับเรียกเด็กในหมู่บ้านมาน
ลิขิตแห่งรัก ที่แท้จอมกระบี่อันดับหนึ่งก็คือซื่อจื่อขี้โรค
" แล้วหลานเมียข้านางทำอย่างไร""คุณหนูซ่งรู้ว่าฝ้ายครั้งนี้ต้องส่งเข้าเมืองหลวง จึงกระจายคน ไปกว้านซื้อต่อให้ต้องจ่ายค่าปรับให้วั่นทงแต่ชาวบ้านก็ยังเหลือเงินแม้ไม่มากแต่ไม่ขาดทุน คุณหนูซ่งจ่ายราคาฝ้ายเกือบสิบเท่าขอรับ"" นางซื้อแพงขนาดนั้นไม่ขาดทุนหรือ ข้าต้องการทำลายวั่นทงก็จริงแต่ถ้านางขาดทุนท่านพี่กลับจากเป่ยเหลียงเล่นงานข้าตายแน่""คุณชายท่านคิดผิดแล้ว ปกติฝ้ายราคาชั่งละเจ็ดสิบอีแปะตามราคาตลาด คุณหนูซ่งจ่ายชั่งล่ะหนึ่งตำลึงเชียวนะขอรับ"" นางทำอะไรนั่น จ่ายแพงเช่นนี้ไม่ขาดทุนหรือ""คุณชายครั้งนี้ทางวังหลวงต้องการฝ้ายหนึ่งหมื่นชั่ง ตอนนี้ในตลาดไม่มีฝ้ายจำหน่ายแล้ว วั่นทงรับผิดชอบส่งฝ้ายเข้าวังในครั้งนี้ ไม่ว่าอย่างไรย่อมต้องซื้อฝ้ายจากคุณหนูซ่ง นางตั้งราคาที่ชั่งละห้าตำลึงขอรับ""ซื้อมาหนึ่งหมื่นตำลึงได้กำไรห้าหมื่นตำลึง เด็กคนนี้น่ากลัวจริงๆ หากแต่งเข้าจวนอ๋องเมื่อไหร่คงมีเรื่องให้ขุนนางที่ชอบเอาเปรียบชาวบ้านร้องไห้ไม่น้อย นางเก่งยิ่งนักลงมือวันเดียวก็ทำเศรษฐีกลายเป็นขอทาน" จิงอี้ชอบใจ"เปล่าขอรับนางให้องค์ชายห้าติดต่อกับคนของวังหลวงโดยตรงจึงรู้ว่า วั่นทงขายฝ้ายให้ในวังหนึ่งชั่งหก
ลิขิตแห่งรัก เซียวอวี้หรานคลอดบุตรสาว
หมู่บ้านหลี่ซานตอนนี้บ้านของซ่งจื่อหรูกำลังวุ่นวายเซียวอวี้หรานเจ็บครรภ์จะคลอดบุตร บรรดาหมอตำแยกำลังวิ่งเข้าวิ่งออก นางเจ็บครรภ์มาหนึ่งชั่วยามแล้ว หลี่อ้ายเสิ่นที่นั่งอยู่ด้านนอกหน้าซีด มือนางมีเหงื่อออกตัวเย็นเฉียบจิงอี้ที่เดินมาก็กระซิบข้างหู"ฮูหยิน เจ้าอย่าอยู่ตรงนี้เลย ดูเจ้าสิหวาดกลัวจนตัวสั่นแล้ว" จิงอี้ปลอบใจภรรยา" ทะ ท่านพี่ เหตุใดคลอดบุตรน่ากลัวเช่นนี้กันเจ้าคะ ข้ากลัวมากเลย ข้าๆ"หลี่อ้ายเสิ่นได้ยินเสียงร้องด้านใน ก็วิตกกังวล"อย่ากลัวเลยทูลหัว ถึงเวลานั้นข้าจะอยู่ข้างๆเจ้า ไม่ให้เจ้าต้องหวาดกลัว ตอนนี้กลับเรือนเถิด ขืนอยู่ที่นี่อาจทำให้เจ้าวิตกจนกระทบลูกในท้องได้"หลี่อ้ายเสิ่นพยักหน้า จิงอี้อุ้มนางพาเดินกลับบ้านระหว่างทางเจอกับซ่งจื่อหรูที่กำลังรีบกลับทันทีที่รู้ข่าว ตอนนี้จิงอี้คำก็พี่สะใภ้สองคำก็พี่สะใภ้ ในจดหมายคราวก่อนเขาถูกพี่ชายสั่งมาห้ามเรียกนางว่าหลานเมีย ห้ามให้นางเรียกเขาอาเขย นอกจากลุงจงก็มีพี่ชายลูกพี่ลูกน้องคนนี้นี่แหละที่น่ากลัวกว่าท่านลุงในวังเสียอีก"พี่สะใภ้ ท่านมาแล้วหรือ"" อาเขย ท่านนี่นะเหลวไหลตามพี่หรงไปได้ ข้าจะไปดูอาสะใภ้หน่อย อ้อเรื่องที่ท่านให้ค
