ฉันกับไหมแก้วถูกจับแยกออกมาจากกัน ต่างคนต่างก็ทำแผลของตัวเอง ฉันน่ะไม่เท่าไหร่หรอกเพราะโมโหจนลืมตัวเลยใส่ไม่ยั้งมือ ถึงตอนนี้ก็ยังโมโหอยู่"พวกเธอเป็นอะไรกันเนี่ย ทำไมต้องตบตีกันขนาดนี้ด้วย เป็นเพื่อนกันนะ!""นั่นสิหนึ่งไหม ทะเลาะอะไรกัน ทำไมถึงทำกันขนาดนี้""ตอนนี้อาจารย์ก็กลับกันหมดแล้ว คงต้องรอดูพรุ่งนี้แหละ ว่าอาจารย์จะเรียกเข้าพบไหม""จริงๆ พวกเราก็ไม่ได้อยากให้เรื่องมันถึงอาจารย์นะ แต่คนเห็นกันเยอะแยะแถมตรงนี้ก็ยังมีกล้องวงจรปิดด้วย"ฉันกับไหมกำลังถูกเพื่อนๆ คนอื่นรุมต่อว่า มันก็ไม่แปลกหรอก เพราะเราสองคนเป็นเพื่อนกัน เป็นเพื่อนสนิทกันด้วย ไม่มีใครคิดว่าเราสองคนจะทะเลาะกันขนาดนี้ ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกันแหละ"ไม่เป็นไร เป็นไงก็เป็นกัน ฉันจะกลับแล้ว" พูดจบฉันก็ลุกยืนขึ้น กระชับสายกระเป๋าสะพายของตัวเอง ก่อนจะหันไปมองที่ไหมแก้ว สภาพดูไม่ได้เลยแฮะ หน้าตามีแต่รอยเล็บของฉัน แถมผมเผ้าก็ยุ่งเหยิง คงเจ็บไม่น้อยเลยแหละ"กูจะแจ้งความ!""เฮ้ยไหม...แค่ทะเลาะกัน ไม่เห็นต้องทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่เลยป่ะ?" เพื่อนคนนึงพูดขึ้น"งั้นมึงก็ดูสิ่งที่มันทำสิ!""ถ้าเธอไปแจ้งความ ตำรวจสืบตั้งแต่ต้นเรื่อง ส
หลังจากถูกสั่งพักการเรียนฉันก็อยู่แต่ในห้อง อุดอู้อยู่อย่างนั้นไม่ออกไปไหน ฉันไม่รู้จะไปที่ไหนไม่รู้จะไปหาใคร อยากอยู่เงียบๆ ถึงการอยู่แบบนี้มันจะทำให้ฉันคิดมากก็เถอะเรื่องนี้ที่บ้านของฉันยังไม่รู้ และก็ไม่รู้ว่าเรื่องมันไปถึงไหนแล้ว ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำมันไม่ดีเอาซะเลย ยอมรับว่าเป็นคนที่ค่อนข้างโมโหง่าย ถ้าเจอเรื่องอะไรที่มันกระทบจิตใจ แต่ฉันเป็นคนที่อดทนเก่ง ไม่ว่าจะกี่เรื่องที่ผ่านเข้ามาฉันพยายามที่จะไม่สนใจเลย จนกระทั่งมาเจอเรื่องนี้ ฉันปล่อยผ่านไม่ได้จริงๆ ยายของฉันเกือบตายนะติ๊ง~Tiger : อยู่ที่ไหน รับสายหน่อยสิ อยากคุยด้วยฉันมองหน้าจอโทรศัพท์ที่สว่างวาบเพราะมีข้อความถูกส่งเข้ามา แต่แล้วก็เมินหน้าใส่ ไม่ได้หยิบขึ้นมาและตอบกลับไป ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะคุยกับใครจริงๆ ไม่อยากคุย และไม่อยากเจอTiger : ฉันกำลังไปหานะ พอได้อ่านข้อความต่อมา ฉันก็ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดตอบกลับข้อความNeung : หนึ่งขออยู่คนเดียวสักพักนะคะTiger : กินอะไรแล้วหรือยัง Neung : หนึ่งไม่หิวหรอกค่ะ แต่ถ้าหิว เดี๋ยวลงไปซื้อเอาเอง Tiger : ขอขึ้นไปหาหน่อยสิ อยากเห็นหน้า Neung : หนึ่งอยากอยู่คนเดียวจ
หลังจากที่ซื้อของไปหลายอย่าง และเดินเลือกกันอยู่หลายร้าน น้ำหนึ่งก็ได้ของมาเยอะเลย บางอย่างไม่อยากได้แต่ก็ถูกยัดเยียดให้ซื้อ ก็รู้อยู่หรอกว่าไม่ได้จ่ายเอง แต่เพราะเธอไม่รู้ว่าจะเอาไปทำอะไรเก็บไว้ไหน แถมกลัวโจรเข้าห้องมาขโมยของอีก"จะเอาอะไรอีก?""ถามเหมือนไม่อยากให้เนาะ" เธอมองคนข้างๆ มองค้อนๆ ใส่เขาเพราะคำพูดของมาเฟียหนุ่มก่อนหน้านี้มันทำให้คิดได้หลายแบบ"ก็เปล่า หมายถึงจะเอาอะไรอีกไหม หรือจะหาของกินก่อน""อือ หาของกินก่อนก็ได้""เธอจะกินอะไรล่ะ?""นึกไม่ออกแฮะ คุณเสือมีแนะนำไหม?""โอมากาเสะ" เป็นคำแนะนำที่เหมือนจะเป็นคำตอบอยู่ในตัวอยู่แล้ว"น่าสนใจแฮะ ตั้งแต่เกิดมาหนึ่งยังไม่เคยกินเลย""งั้นก็ไปกินกัน""คุณเสือต้องสั่งนะ เพราะหนึ่งสั่งไม่เป็น""อืม..."*********************คุณเสือพาฉันมานั่งกินโอมากาเสะ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันได้มากินของแบบนี้ คิดไม่ฝัน ยังคิดด้วยซ้ำว่าฉันกำลังนอนฝันอยู่ที่ห้อง ได้ซื้อของแพงๆ ทั้งหมดที่ซื้อมาหมดเป็นล้านได้แล้วมั้งเสื้อผ้า รองเท้าผ้าใบที่ฉันชอบ กำไลข้อมือ สร้อยคอ สารพัดที่เขาซื้อให้กับฉัน ตอนนี้เขาให้คนขนกลับไปไว้ที่รถของเขาหมดแล้ว"โดนพักการเรียน
บ้านน้ำหนึ่ง"แม่คะ""หนึ่งลูก กลับมาตอนไหนเนี่ย""เพิ่งมาถึงค่ะ"ฉันเดินมาหาแม่ที่เพลิงพักหลังบ้าน ยายชอบมานั่งเล่นอยู่ตรงนี้ บรรยากาศมันดียิ่งตอนฝนตกปรอยๆ นะโคตรจะดีเลยแม่เดินเข้ามาหาฉัน เหมือนกลัวว่าฉันจะพรวดพราดเข้าไปจนทำให้ยายตกใจ"มาไม่เห็นโทรบอกแม่เลย แม่เลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ให้กิน""ไม่เป็นอะไรค่ะ หนึ่งกินมาแล้ว ยายเป็นยังไงบ้างคะ?""ก็เรื่อยๆ แหละ กินข้าวดีขึ้นเยอะเลย นี่ก็ไม่รู้นะว่าหนูกลับมา""หนึ่งมีเรื่องจะคุยกับแม่ค่ะ ออกมาคุยกันหน่อยนะคะ""จ้ะๆ"ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นเพราะอยากคุยกับแม่ กลัวว่ายายจะได้ยินเรื่องที่ฉันจะคุยกับแม่แล้วอาการกำเริบอีก"มีอะไรหรือเปล่าลูก""ต่อไปนี้ ถ้าไหมแก้วมาพูดอะไรอีก แม่อย่าไปเชื่อนะคะ""ทะเลาะกันล่ะสิ""ถ้าจะให้พูดตามตรงเลย เรียกว่าตัดเพื่อนกันแล้วจะดีกว่าค่ะ""!!!" แม่ตกใจอยู่ไม่น้อย ก็แหงอยู่แล้วล่ะ ฉันกับไหมแก้วเป็นเพื่อนกันมาตั้งเท่าไหร่ แต่ก่อนครอบครัวเราเองก็รู้จักกันดี ก่อนที่ครอบครัวของไหมแก้วจะย้ายออกไปอยู่ที่อื่น"มันหลายเรื่องน่ะค่ะแม่ หนึ่งเองก็ไม่อยากพูด ไม่อยากนึกถึงมันอีกแล้ว""เกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยใช่ไหม?""ค่ะ""......
สองเดือนต่อมาโรงพยาบาลหลังจากที่ยายได้รักษากับคุณหมอที่คุณเสือเขาส่งมาให้รักษายายโดยเฉพาะ อาการของยายก็ดีขึ้นแบบก้าวกระโดดเลย แต่หมอก็บอกว่ามันต้องใช้เวลา เพราะตอนที่ยายช็อคล้มลงไปกับพื้น และช่วงเวลาที่นอนหมดสติไปช่วงเวลานับเดือนที่ยายไม่ยอมพูดเลย จึงทำให้ยายต้องพยายามหัดพูดใหม่อีกครั้งตอนที่ยายมาโรงพยาบาล ฉันเองก็มีโอกาสมาบ้างเหมือนกัน ถ้าไม่ได้มีเรียนช่วงเช้าเช่นเดียวกับวันนี้ ฉันนั่งรถแท็กซี่มาหายายที่โรงพยาบาล เพราะตัวโรงพยาบาลมันอยู่ในเมือง มันจึงค่อนข้างอยู่ใกล้กว่าที่บ้านฉันแค่อยากรู้อาการของยาย ตอนคุยกับแม่ผ่านโทรศัพท์ มันรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ มันไม่เหมือนกับเรามาเห็นกับตาตัวเองเวลาผ่านไปจนกระทั่งแม่พายายเดินออกมาจากห้องตรวจ"แม่ยาย คุณหมอว่ายังไงบ้างคะ?""ดีขึ้นเยอะเลย เดี๋ยวเราไปรับยากับคุณหมอแทนแม่หน่อยนะ แม่จะได้นั่งอยู่เป็นเพื่อนกับยาย""ค่ะ"พอคุณหมอเดินออกมาฉันก็เดินไปรับยาตามที่แม่บอก"หลานของคุณยายสมัยใช่ไหมครับ""ค่ะ สวัสดีคุณหมอนะคะ ฉันชื่อหนึ่งค่ะ เป็นหลานของยายสมัย""หมอไตรครับ เรียกผมว่าไตรเฉยๆ ก็ได้""ไม่ได้หรอกค่ะ คุณหมอไตรอายุมากกว่าหนึ่งตั้งเยอะ""โห...เห
พรึ่บ~!น้ำหนึ่งลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างกำลังคร่อมอยู่บนตัว เป็นเขาที่กำลังคร่อมอยู่บนตังของเธอ แถมไม่ได้ใส่เสื้ออีกต่างหาก"คุณเสือ จะทำอะไรคะ?!" ถามด้วยความตกใจ"วิดพื้นมั้ง คร่อมขนาดนี้แล้วนะ""....." เธอลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ สายตาค่อยๆ หลุบต่ำลงมองเรือนร่างของคนด้านบน เขาหุ่นดี กล้ามเนื้อเรียงตัวสวย ผิวขาวๆ โอ้ยดีไปหมด มองกี่ครั้งเธอก็ยังเขินอยู่เหมือนเดิม"เงี่ยนว่ะ เอากันเถอะ" มาเฟียหนุ่มโน้มตัวลงมากระซิบแผ่วเบาข้างหู ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะขบเม้มติ่งหูเบาๆ ทำเอาเธอขนลุกซู่ไปทั้งตัว"อึกอืม...""หนึ่ง...ถอดเสื้อผ้าเร็ว" ออกคำสั่งเหมือนคนที่กำลังพยายามอดทนอยู่ แต่ดูเหมือนว่าการอดทนนั้นกำลังจะหมดลงอยู่ร่อมร่อแล้ว"คุณเสือ...""ถ้าฉันเป็นคนถอด ไม่รับประกันนะว่าเสื้อผ้าเธอจะยังอยู่ดี""....." พอได้ยินแบบนั้นน้ำหนึ่งก็ประคองตัวเองลุกขึ้น ถอดเสื้อผ้าออกจากตัวจนหมดไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว ก่อนจะนอนลงในท่าเดิม"สวย สวยมาก นมสวย หุ่นสวย เสียวสุดๆ" เขามองเรือนร่างของคนตรงหน้าอย่างหลงใหล สายตาหื่นกระหายแบบฉุดไม่ขึ้นแล้ว"อยะ อย่าทำแรง ได้ไหมคะ?""ไม่รับปาก"มาเฟียหนุ่มโน้มตั
เวลาผ่านไปจนกระทั่งครบหกเดือนตามสัญญา มันถึงเวลาแล้วสินะที่จะต้องแยกกัน ทุกอย่างต้องจบลง ความสัมพันธ์ของเราจะไม่มีการสานต่ออะไรทั้งนั้น ทุกอย่างจะกลับเข้าสู่โหมดเดิม เราจะไม่รู้จักกันอีก แอบใจหายเหมือนกันแฮะ ช่วงเวลาที่ได้รู้จักกับเขา บอกตามตรงว่ามีสุขบ้าง ปวดสมองบ้าง เหนื่อยบ้าง แต่เหมือนได้เปิดโลกเขาทำให้ฉันได้รู้อะไรหลายๆ อย่างเลย และทำให้ฉันได้รู้ว่าการที่เราจะขึ้นเตียงกับใครไม่จำเป็นต้องรักกันเสมอไป หัวใจก็คือหัวใจ ไม่เกี่ยวกับเซ็กซ์ การที่เราจะมีอะไรกับใคร ไม่ได้แปลว่าเราจะต้องรักเขาคนนั้นเสมอไปมันเหมือนการแลกเปลี่ยนรสนิยมกันมากกว่า เขาทำให้ฉันคิดแบบนั้น"เธอจะไปหางานพาร์ทไทม์เหรอ?""ค่ะ ระหว่างนี้คงตองหางานพาร์ทไทม์ทำด้วย จะได้มีเงินใช้ ถ้าไม่พอจริงๆ คงจะต้องเอาของที่คุณเสือซื้อให้ไปขาย"ฉันก็แค่พูดเล่นเฉยๆ ไม่ทำจริงหรอก เงินที่เขาให้ทุกเดือนก็แทบจะไม่ได้ใช้เลยด้วยซ้ำ เพราะฉันก็ยังได้เงินเดือนจากครอบครัวอยู่ แค่อยากรู้ว่าเขาก็โกรธไหมถ้าฉันเอาของที่เขาซื้อให้ไปขาย สรุปไม่โกรธแฮะ"ไม่มีเงินก็มาขอสิ""หือ ขอในฐานะอะไรคะ?""อะไรก็ได้ แค่เดินมาบอกว่าไม่มีเงินใช้ เดี๋ยวโอนให้""ใจป๋
ผ่านไปปีกว่าไวเหมือนโกหกเลยล่ะ ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วรับปริญญาเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้อยู่ระหว่างหางานทำ ฉันสมัครงานไว้หลายที่เลย เพราะไม่รู้ว่าจะมีบริษัทไหนจะรับนักศึกษาจบใหม่บ้าง ช่วงนี้ก็เลยว่างงาน แต่ก็ดีเลยแหละเพราะฉันจะย้ายหอพักพอดี ได้เวลาย้ายที่แล้วสินะอยู่มาตั้งนานฉันหาคอนโดอยู่ราคาไม่ค่อยแรง ฉันต้องตั้งหลักทำงานเหมือนที่พ่อหวังเอาไว้ และถ้าจะปักหลักอยู่ในเมืองฉันก็ต้องหาที่อยู่ที่มันดีกว่านี้ตั้งแต่แยกกันคราวนั้นฉันก็ไม่ได้เจอคุณเสืออีกเลยนะ แต่เขาก็คงทำงานแหละ เพราะฉันก็เอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเรียนเหมือนกันระยะเวลาปีกว่าที่ผ่านมา อะไรๆ รอบตัวของฉันรวมถึงคนก็เปลี่ยนไปเยอะเลย ไหมแก้วก็ไม่ได้กลับมาเรียนต่อปี 4 ซึ่งก็ไม่มีใครรู้ว่าเธอหายไปไหน ฉันเองก็ไม่ได้สนใจ รู้แค่ว่าไหมแก้วไม่ได้กลับมาเรียนต่อแล้วก็เท่านั้นทุกอย่างรอบตัวของฉันเปลี่ยนไป รวมถึงตัวฉันที่เข้มแข็งมากขึ้น ถ้าวันนึงมีเรื่องแย่ๆ เข้ามาอีกฉันว่าฉันน่าจะเข้มแข็งพอที่จะผ่านมันไปได้แบบลำพังนะครืด ครืด ครืด"ค่ะแม่" ฉันรับสายแม่ที่โทรมาหาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ดีใจทุกครั้งเลยที่แม่โทรมาหาแบบนี้( ทำอะไรอยู่ลูก )"กำลังเก็บของเ
สองเดือนต่อมาที่บ้านแม่ของน้ำหนึ่ง"แน่ใจนะคะแม่ว่าเอาอยู่"ที่ถามเพราะเธอพาลูกชายมาฝากไว้กับแม่และพ่อ แต่ก็ยังกังวลว่าทั้งสองจะรับมือไม่ไหวเนื่องจากเจ้าตัวแสบฤทธิ์เยอะไม่น้อยเลย"เอาน่าเราน่ะดื้อกว่านี้แม่ก็ยังเลี้ยงได้เลย แค่เลี้ยงหลานเองทำไมจะเลี้ยงไม่ได้ ไปเถอะไม่ต้องห่วงหรอก เผลอๆ พ่อเราน่ะติดหลานงอมแงมจนไม่อยากให้เราพากลับไปด้วยซ้ำ""ขอบคุณมากนะครับแม่""จ้ะ ไปเที่ยวกันให้สนุกเถอะ พักผ่อนบ้าง""ครับ""แม่ถ้ามีอะไรให้รีบโทรหาหนึ่งเลยนะคะ""เออๆ ไม่ต้องห่วงอะไรขนาดนั้นหรอก ไปเถอะ"เธอทั้งห่วงและรู้สึกแย่ยังไงก็ไม่รู้ ที่ผ่านมาเธออยู่กับลูกมาโดยตลอดแบบไม่ต้องห่างกันเลยสักครั้ง แต่พอมาครั้งนี้กลับต้องห่างกัน มันก็แค่รู้สึกแปลกยังไงไม่รู้บนรถ.."เป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะหืม" เสือเอ่ยถามภรรยาที่เอาแต่นั่งเงียบระหว่างทางที่อยู่บนรถกับเขา"ไม่รู้สิคะ พี่ก็รู้ว่าหนึ่งเคยห่างลูกที่ไหน""เอาน่า ไม่เห็นเหรอว่าแสบมันไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเราจะไปไหน อยากมาอยู่กับตายายใจจะขาดแล้วนั่น""ดีใจนะคะที่ลูกเราไม่ใช่คนงอแง""คงเพราะเราพามาหาตากับยายบ่อยแล้วจำได้ นี่ขนาดอยู่กับแม่บ้านอยู่กับนมทุกวั
ตกกลางคืน หลังจากที่พาลูกชายตัวแสบนอนหลับเรียบร้อยแล้วมันก็ถึงเวลาที่พ่อแม่จะได้มีเวลาส่วนตัวอยู่ด้วยกันแล้วและทันทีที่ภรรยากลับมาจากส่งลูกชายนอน เสือก็จู่โจมเข้าหาทันทีราวกับสัตว์ป่าที่หิวโหยมานานแล้ว"อืม อย่าทำนานนะคะ เดี๋ยวลูกตื่น""ครับ พี่จะพยายาม"เพราะไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว เขาจึงไม่สามารถเล้าโลมนานนับชั่วโมงได้เหมือนแต่ก่อน ต้องรีบสอดใส่รีบเสร็จก่อนที่เจ้าตัวแสบจะตื่น"อ๊ะ ยะ เย็นจัง""อย่าเสียงดังสิ พี่แค่บีบเจลน่ะ ไม่ได้เล้าโลมมันคงฝืดน่าดู""อือ...""ใหญ่จัง สีเข้มกว่าเมื่อก่อนด้วย""......" เธอเขินเพราะคำพูดของเขา แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป น่าจะเป็นเพราะขยายตอนมีลูกและคลอดกึด~"ซี๊ด...เสียวหัวอืม..""อึกอืม..." เธอครางออกมาเบาๆ เมื่อกายแกร่งกำลังรุกล้ำเข้าไปในช่องทางรักของเธอ เอ็นอุ่นๆ เมื่อมาเจอกับเจลเย็นๆ ที่เขาทาไว้ก่อนหน้านี้ ทำเอาเธอเสียวจนขนลุกไปหมดเลย เสียวจนบอกไม่ถูก และก็ทำได้เพียงครางเสียงแผ่วเท่านั้น"อ่าส์ ที่รักครับ เสียวจัง อืม..""อืม...""ขยับแล้วนะครับ อ่า..."คนตัวโตค่อยๆ ขยับเอวเนิบนาบ และมันก็ต้องทำอยู่แบบนั้น เพราะถ้าทำเร็วเสียงดัง เจ้าตัวแสบคงได้ตื่นขึ้
2 เดือนถัดมาโรงพยาบาลเอกชนหญิงสาวตื่นขึ้นมาในห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นยา ข้างกายของเธอยังมีสายน้ำเกลือติดอยู่เลย เธอรู้สึกเบาท้องมาก รู้สึกโล่งไปหมดเลย และนั่นก็เป็นสิ่งย้ำเตือนว่า เธอคลอดลูกแล้วและขณะเดียวกันเสือที่เห็นว่าภรรยานั้นตื่นขึ้นมาแล้วเขาก็รีบเดินเข้ามาหา จากนั้นก็หอมไปฟอดใหญ่"ฟอด เก่งมากคนดีของพี่""อือ...ลูกยังอยู่กับคุณหมอเหรอคะ?""ครับ ยังอยู่กับคุณหมอ แต่เดี๋ยวก็คงมาแล้วล่ะ หมอบอกว่าจะให้พยาบาลคอยดูแลให้ก่อน ระหว่างที่เรายังนอนหลับอยู่ จะได้นอนพักผ่อนฟื้นฟูร่างกาย""ค่ะ"น้ำหนึ่งปวดท้องพร้อมกับน้ำเดินช่วงหัวค่ำ แต่กว่าเธอจะได้คลอดก็เล่นเอาข้ามวันเลยเหมือนกัน (ช่วง 2:00 น. เธอก็ถึงคลอดลูกออกมา ) และเธอก็ได้เห็นลูกในห้องคลอดอยู่แว๊บนึง แต่เพราะร่างกายที่เหนื่อยล้า เธอก็สลบไปในทันทีเช่นกัน มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนนี้แหละ"ลูกเป็นยังไงบ้างคะ หนึ่งเห็นลูกแค่แป๊บเดียวเอง จากนั้นก็สลบไปเลย""น่ารักมากๆ เลย เหมือนเรามากๆ เลยนะ""ลูกเหมือนหนึ่งเหรอคะ""ครับ""แล้ว...พี่ตั้งชื่อให้ลูกว่าอะไรเหรอคะ""แล้วแต่เราสิ อยากให้ลูกชื่อว่าอะไรล่ะ""หนึ่งอยากให้ลูกชื่อเหมือนพี่""หืม...""หน
เช้าวันถัดมาฟอด ฟอด ฟอด~เพราะถูกหอมแก้มรบกวนไม่หยุดพักเธอเลยต้องตื่นขึ้นมาทั้งที่ใจยังไม่อยากตื่นสักนิด ก่อนจะผลักเขาออกไปให้ห่างและเบิกตาขึ้นมองอย่างเต็มตา"อือพี่เสือ หนึ่งอยากนอนค่ะ ยังง่วงอยู่เลย""ตื่นได้แล้วครับคนดี หมอให้กินข้าวให้ตรงเวลานะครับ""อือ...""จะตื่นหรือยัง ถ้าไม่ตื่นพี่จะหอมแก้มอีกนะครับ""อ๊ะ!~ พะ พอแล้วค่ะ หนึ่งตื่นแล้ว" เธอยอมลุกขึ้นแต่โดยดี เขานี่ก็นะกวนเธอไม่หยุดเลย เล่นเอาจนเธอต้องยอมลุกไปทั้งที่ตอนนี้ยังง่วงงัวเงียอยู่เลยด้วยซ้ำ"ตื่นเถอะครับ""ตื่นไปไหนคะ ไหนว่าให้หนึ่งอยู่บ้านไง หนึ่งง่วงอยากนอน" มันเพลียมาก ทั้งที่เมื่อคืนก็ไม่ได้นอนดึกเลย แต่เช้ามาก็ยังง่วงอยู่เหมือนเดิม ร่างกายเพลียไปหมด"ไม่ได้ไปไหนครับ ให้ตื่นเช้าๆ เดินออกไปรับแดด แล้วก็กลับเข้ามากินข้าวเช้าให้ตรงเวลา""ง่วงจังค่ะพี่เสือ อื้อ""อ้อนอะไรหืม ไม่อยากให้พี่ไปทำงานเหรอ?""ขอนอนต่อไม่ได้เหรอคะ เดี๋ยวสายๆ ให้นมขึ้นมาปลุกก็ได้ หนึ่งง่วงจังเหมือนยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย""หือ...""พี่เสือ" ออดอ้อนคลอเคลียเขาอยู่อย่างนั้น เพราะไม่อยากตื่นตอนนี้เลย"โอเคครับๆ งั้นเดี๋ยวพี่จะบอกนมไว้นะครับ แต่ต้องก
คฤหาสน์ตระกูล อธิวัฒน์ไพศาล"คุณหนึ่ง คุณเสือ""นมครับ เดี๋ยวผมรบกวนบอกแม่บ้านให้ไปยกของหลังรถให้หน่อยนะครับ""ได้ค่ะ วันนี้ทำไมกลับเร็วล่ะคะ ไปหาหมอกันมาแล้วใช่ไหม?""ครับนม หาหมอกันมาแล้วครับ""เป็นยังไงบ้างคะ คุณหนึ่งบอกนมว่าคุณเสืออาการไม่ค่อยดีเลย""ผมปกติดีครับนม ส่วนคนที่เป็นคนนู้นต่างหาก" มองมาที่ฉัน"ปะ เป็นอะไรเหรอคะคุณหนึ่ง" แม่นมรีบเข้ามาจับตัวฉัน สีหน้าของแม่นมตกใจมาก พี่เสือนี่ก็พูดอะไรครึ่งๆ กลางๆ ด้วย"พี่ก็นะ พูดอะไรอย่างนี้" ฉันบ่นพี่เสือ ก่อนจะปล่อยมือจากเขาแล้วหันไปประคองแม่นมแทน "ไม่มีอะไรหรอกค่ะนม ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แล้วก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงด้วย""นี่เมินพี่เหรอเนี่ย?""แล้วตกลงเป็นอะไรเหรอคะ?" แม่นมถาม"ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากครับนม หมอบอกว่าหนึ่งกำลังท้อง ผมที่กังวลเรื่องนี้อยู่แล้วก็เลยทำให้มีอาการเหมือนคนแพ้ท้องครับ""หะ หา? เรื่องจริงหรือคะเนี่ย ถ้าอย่างนั้นก็เป็นข่าวดีสิคะ""ค่ะนม นั่งลงก่อนนะคะ""แล้วนี่กี่เดือนแล้วคะคุณหนึ่ง อาการแพ้ท้องมีหรือเปล่าคะ?""เพิ่งท้องได้ 4 สัปดาห์ค่ะ หมอตรวจเจอถุงตั้งครรภ์ในท้องแล้ว แต่ยังไม่เจอเด็กค่ะ เพราะอายุครรภ์ยังน้อย หนึ่
กลางดึกท่ามกลางเสียงฝนเม็ดใหญ่ที่กำลังโหมกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย สองร่างกำลังถาโถมเข้าใส่กันอย่างไม่หยุดยั้ง คนตัวโตสาวเอวหนากระแทกกายแกร่งของตัวเองเข้าช่องทางรักคับแคบของหญิงสาวไม่หยุดยั้ง เสียงครางหวานดังสลับกันไม่หยุดราวกับว่าทั้งสองกำลังโหยหากันและกันอยู่ มันเร่าร้อน มันรุนแรง.....ตับ ตับ ตับ!พั่ก พั่ก พั่ก!"อึกอ๊าอ๊า พี่เสือหนึ่งไม่ไหวแล้ว อ๊าง...""ซี๊ด...พี่ก็อ๊า! ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อย่าตอดพี่แน่นนักสิคนดี พี่จะแตกเร็ว อ่าส์""พะ พี่เสือ อ๊า...ท้องหนึ่งเหมือนจะแตกเลย อึก!!"มือเรียวเล็กพยายามดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ เพราะเขากำลังกระแทกลงมาถี่ๆ และหนักหน่วงเอามากๆ เลยด้วย ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนได้มากขนาดนี้หน้าท้องแบนราบของเธอนั้นนูนเป็นคลื่นลำยาวๆ ทุกครั้งที่แก่นกายใหญ่สอดใส่ดันเข้าไปในช่องทางรักของเธอ"อึกอ่า...หนึ่ง""พะ พี่เสือ อึก...""ฮืม..."มาเฟียหนุ่มกระแทกเอวของตัวเองเน้นๆ อีกไม่กี่ครั้ง เขาก็กดเอวตัวเองแช่แน่นอยู่แบบนั้น พร้อมด้วยเสียงครางที่บ่งบอกถึงอารมณ์สุขสมดั่งใจน้ำสีขาวขุ่นที่ปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาว มันล้นทะลักออกมาจนเปรอะเปื้อนเต็มผ้า
เวลาผ่านไปเป็นเดือนหลังแต่งงานน้ำหนึ่งก็ไม่ได้ไปทำอะไรที่ไหน งานที่บริษัท งานที่บ้าน มันก็น่าเบื่อไม่น้อยเหมือนกันนะที่ต้องอยู่ว่างๆ แบบนี้แต่เขาก็แค่อยากให้เธอสบายก็เท่านั้น"ทำอะไรอยู่คะคุณหนึ่ง""อ๋อ เปล่าค่ะ เห็นในตู้เย็นมีมะม่วงสดอยู่หนึ่งก็เลยเอามากิน ว่าแต่เอาไว้ทำกับข้าวหรือเปล่าคะ""ไม่เป็นอะไรค่ะ กินได้เลย เดี๋ยวค่อยซื้อจากตลาดตอนเย็นใหม่ก็ได้""ที่นี่ตอนกลางวันไม่มีอะไรให้ทำเลยเหรอคะ?""ไม่มีหรอกค่ะ หลังทำงานเสร็จแม่บ้านก็พากันกลับไปทำงานที่บ้านที่ห้องพักของตัวเอง กว่าจะกลับมาทำงานกันต่อก็บ่ายๆ"".....""ดิฉันขอตัวนะคะ""อ๋อค่ะ"เธออยู่อย่างนี้จนกระทั่งตอนบ่ายแก่ๆ เขาก็กลับบ้านมาเหมือนอย่างเคยมาเฟียหนุ่มเดินย่องมาจากทางด้านหลังขณะที่เธอกำลังเผลอ ก่อนจะสวมกอดภรรยาแน่นโดยที่เธอไม่ทันได้รู้ตัวก่อน"ฟอด~ คิดถึงจังครับ""ตกใจหมดเลยค่ะ""ขวัญอ่อนนะเราเนี่ย""พรุ่งนี้หนึ่งขอไปทำงานด้วยได้ไหมคะ อยู่แต่บ้านมันเบื่อ""หือ?""นะคะพี่เสือ ขอไปทำงานด้วยคนนะคะ ไม่ต้องนั่งทำงานก็ได้ ให้หนึ่งได้หยิบจับอะไรบ้างก็ดี อยู่แบบนี้มันจะเป็นง่อยตายอยู่แล้ว""เธอนี่ก็พูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย อยู่แบ
เช้าวันต่อมาหลังคืนเข้าหอผ่านช่วงเวลาแสนหนักหน่วงเมื่อคืนนี้มากันได้ เราสองคนก็หลับกันแบบมาราธอนมาก กว่าจะได้นอนฉันก็มองเห็นตะวันรำไรอยู่ไกลๆ แล้ว ถึงได้รู้ว่าเรามีอะไรกันจนฟ้าสว่าง ฉันสลบแล้วสลบอีก หลับแล้วหลับอีก แต่เขาก็ยังทำอยู่เหมือนเดิม"อือพี่เสือ...!" ฉันขยับตัวไม่ได้เพราะถูกเขาทับไว้ทั้งตัวเลย เขาหนักมาก แขนก็ใหญ่ ตัวก็หนัก เล่นทับลงมาแบบนี้ฉันไม่ตายก็บุญเท่าไหร่แล้วเนี่ย"อึกฮือ...เช้าแล้วเหรอ?""อย่ามาถามดีกว่าว่าเช้าแล้วเหรอ มันเย็นแล้วค่ะ!""อือ...หิวข้าวไหม หรือว่าเราจะทำกันต่อดี" เขาพลิกตัวมาถามฉัน นี่มันบ้าบออะไรเนี่ย กะจะไม่ให้ฉันกินอะไรเลยเหรอ คนนะเว้ยหิวเป็นเหนื่อยเป็นเหมือนกัน"คนนะคะไม่ใช่หุ่นเหล็ก!""เมื่อคืนเป็นวันที่พี่มีความสุขมากเลยรู้ไหม?""อือ...แต่หนึ่งเหนื่อยที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยค่ะ จะเอาอะไรขนาดนั้น แสบไปหมดแล้ว""คืนเข้าหอทั้งทีนะ จะให้น้อยหน้าคนอื่นได้ยังไง""แต่งงานรอบเดียวพอนะคะ ไม่ต้องมีคืนเข้าหอทุกคืน เหนื่อย!"ฉันบ่นไม่หยุดเลยเพราะเหนื่อยจริงๆ แทบเป็นบ้าให้ได้เลย อยากจะบ้าตายจริงๆ ด้วยนะ นึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วย้อนกลับมาดูสภาพตัวเองแล้วมันแบบ เ
ตกค่ำวันเดียวกันทั้งสองถูกส่งตัวเข้าห้องหอ มันราบรื่นซะจนราวกับถูกเขียนลงสมุดไว้หมดแล้ว ด้านนอกงานเลี้ยงต้องเลิกราเพราะฝนที่กำลังตกหนัก มันอาจจะดูน่าหงุดหงิดสำหรับคนอื่น แต่สำหรับคู่บ่าวสาวที่เพิ่งจะถูกส่งตัวเข้าห้องหอมันเป็นอะไรที่ดีมากๆ เลยล่ะ"ฝนตกหนักเลยนะคะ""ชอบหรือเปล่าล่ะ แต่ฉันชอบนะ""....." น้ำหนึ่งยืนมองฝนที่กำลังตกหนักผ่านกระจกหน้าระเบียง พร้อมกับคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งถูกมาเฟียหนุ่มเดินเข้ามากอดจากด้านหลัง"มองอะไร?""เปล่าค่ะ""คิดอะไรอยู่""คิดไปเรื่อยค่ะ ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก"เธอก็คิดของเธอไปเรื่อยจริงๆ นั่นแหละ โดยเฉพาะเรื่องแต่งงาน เรื่องที่เธอกลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา จากเด็กที่เขาไม่แม้แต่จะคิดจริงจัง มันเหมือนเพิ่งจะผ่านมาไม่นานนี้เอง แต่เธอและเขากลับมาลงเอยแบบนี้ไปแล้ว"คุณ...""ไหนบอกหลังแต่งงานจะเรียกพี่""พี่เสือ...หนึ่งอยากรู้ พี่รักหนึ่งตอนไหนเหรอ?""ไม่รู้""???" น้ำหนึ่งเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงด้วยความสงสัย เขาน่ะเหรอที่จะไม่รู้ว่ารักเธอตอนไหน เรื่องหัวใจตัวเองเชียวนะ"พี่ไม่รู้ว่ารักเธอตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็...หึง หวง ไม่อยากให้ใครมายุ่งแ