ตอนที่ 3 ขอเสนอซาตาน

ตอนที่ 3 ขอเสนอซาตาน

             

“โอววว....ซี๊ดดด....อย่างนั้น...แรงอีก...แรงอีก...” เสียงครางดังลั่นของคิมหันต์ นักธุรกิจหนุ่ม หน้าตาคมเข้ม บุคลิกเย่อหยิ่ง มีความมั่นใจในตัวเองสูง  

              “บ๊วบบบ....บ๊วบบบ...ดีไหมคะ คุณคิม” นาดฤดี เงยหน้าจากแก่นกายใหญ่ขึ้นมา พร้อมส่งสายตาหวานเยิ้มใส่คิมหันต์อย่างเอาอกเอาใจ

              นางแบบสาวสวย คู่ควงหรืออาจเรียกว่าคู่ขาคนใหม่ของคิมหันต์ พยายามใช้เสน่ห์ยั่วยวนชายหนุ่มให้หลงใหลอย่างมั่นใจในลีลารักของตน เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่คิมหันต์เรียกใช้อยู่บ่อยครั้งอย่างไม่เบื่อหน่าย ด้วยความเป็นสาวสวยและลีลารักเด็ดสะระตี่

              “อย่าพูดมาก...โอววว...” ชายหนุ่มบ่นอย่างขัดใจ ก่อนจะกดหน้าหญิงสาวเข้าแก่นกายอีกครั้ง พร้อมจับศีรษะควบคุมการกระแทกขึ้นลงตามจังหวะหฤหรรษ์

              “แอ๊กก...แคร่กกก...” หญิงสาวที่โดนควบคุม แทบจะตั้งรับไม่ทัน แก่นกายกระแทกเข้าออกในช่องปากเธอ ความใหญ่ยาวทะลวงเข้าไปถึงลิ้นไก่ จนเธอแทบจะสำลักออกมา

              ชายหนุ่มหาได้สนใจไม่ เขายังคงควบคุมการเคลื่อนไหว ตามอารมณ์พิศวาสที่มีอย่างเมามันจากความสุขที่หญิงสาวตรงหน้าปรนเปรอให้ เขาเงยหน้าขึ้น หน้าตาเหยเก สันกรามขบแน่น เส้นเลือดปูดโปนเป็นริ้วยาว        

ภาพในหัวเขามีหน้าหญิงสาวน่ารักลอยเข้ามาในความคิด จะดีแค่ไหนถ้าหญิงสาวตรงหน้าคือ “กุลนารี” ยิ่งจินตนาการถึงหญิงสาว หน้าตาจิ้มลิ้มหมดจด อารมณ์พิศวาสก็พลุ่งพล่านขึ้น

ชายหนุ่มยกตัวหญิงสาวขึ้น จากนั้นจึงจับหญิงสาวหันหลังในท่าคุกเข่า ก่อนจะจะแก่นกาย กดกระแทกเข้าช่องรักเต็มลำยาว อย่างรุนแรง

“อ๊ะ...เบาหน่อยค่ะ นาดเจ็บ” หญิงสาวร้องเบา ๆ

ชายหนุ่มไม่ฟังคำ จับสะโพกกลมกลึงมั่น ก็จะกดกระแทกเข้าออกรัว ๆ

“ตับบบ....ตับบบ...ตับบบ...ซี๊ดดด...แอ้...โอว...แอ้...คุณเยี่ยมเหลือเกิน” ชายหนุ่มเพ้อออกมาอย่าง

นาดฤดีถึงกับหน้าเสีย นี่เขากำลังร่วมรักกับเธอแต่กลับเพ้อเรียกหาผู้หญิงอื่น แต่ด้วยไม่อยากให้ชายหนุ่มหงุดหงิด เธอจึงจำเป็นต้องปิดปากไว้ หญิงสาวขัดใจอย่างแรง

ชายหนุ่มยังคงสาวลำใหญ่ยาว เข้าออกในตัวเธอ มือหนาเลื่อนขึ้นกอบกุมเต้าตึงเต็มไม้เต็มมือที่ทำมาอย่างดี เขาบีบขยำ ขึ้นลงร่วมกับจังหวะการกระแทกเข้าออก

“ซี๊ดดด....สุดยอด...ตอดอย่างนั้นแหละ” ชายหนุ่มที่กำลังเมามันอย่างหนัก ร้องครางไม่หยุด แม้ว่าหญิงสาวจะผ่านสงครามรักมานักต่อนัก แต่เพราะประสบการณ์ที่โชกโชน ทำให้หญิงสาวรู้วิธีตอดรัดแก่นกายชายหนุ่มไว้เป็นอย่างดี

“อ่าาา...แรงอีกค่ะ...แรงอีก...นาดจะไม่ไหวแล้ว” นาดฤดีร้องเสียงหลง แม้ชายหนุ่มจะไม่อ่อนโยนมากนัก แต่ลีลารักของเขาก็เร่าร้อนถึงใจเธอยิ่งนัก

ชายหนุ่มเร่งจังหวะความเร็วเข้าออกอีกครั้ง หนักหน่วง รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

“ตับบบ...ตับบบบ”

“อร๊ายยย...อร๊ายยย....” ทั้งสองครางออกมาเมื่อถึงจุดสูงสุด

              หญิงสาวทรุดตัวลงบนที่นอนอย่างหมดแรง ในขณะที่ชายหนุ่มกลับลุกขึ้น พร้อมเดินไปหยิบเงินในกระเป๋าปึกใหญ่

              “กลับไปได้แล้ว วันนี้ฉันมีธุระ” ชายหนุ่มยื่นให้หญิงสาวอย่างไม่แยแส

              “วันนี้นาดขอนอนห้องคุณได้ไหมคะ” หญิงสาวบิดกาย มือไม้ลูบไล้ไปตามลำตัวนวลระหง อย่างยั่วยวนชายหนุ่ม

              “อย่าเรื่องมาก ถ้าไม่อยากถูกฉันเขี่ยเร็ว ๆ นี้” ชายหนุ่มยื่นคำขาด โดยไม่แม้จะเหลียวมองหญิงสาวตรงหน้า

              นาดฤดีทำหน้าตาน้อยอกน้อยใจ แต่ก็ไม่อาจขัดใจชายหนุ่มได้ ทำได้เพียงลุกขึ้นจัดการตัวเองแล้วรีบออกไปทันที

              คิมหันต์อาบน้ำแต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอก เขายืนมองตัวเองหน้ากระจก ยืนนึกถึงรสรักที่เพิ่งผ่าน ใบหน้าสาวน้อยที่เขาหลงใหลตั้งแต่แรกเห็น “กุลนารี” ชื่อนี้วนเวียนในหัวเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ภาพรสรักที่เขาและเธอนัวเนีย เกี่ยวกวัดเป็นพัลวันยิ่งทำให้ชายหนุ่มหมายมั่นอยากได้เธอมาเป็นเมีย

              ชายหนุ่มรีบขับรถออกจากที่พักตรงไปยังที่หมายที่ตั้งใจไว้

              “คุณคิม ผมขอเวลาหน่อย ผมขอโอกาสคุณสักครั้ง” เสียงคุณอัสวินที่คุยโทรศัพท์อยู่ แม้จะพยายามเบาเสียง แต่ก็ทำให้สองแม่ลูกต่างได้ยิน

              ตั้งแต่กุลนารีออกจากโรงพยาบาล พ่อและแม่เธอต่างเฝ้าดูแลเธออย่างดี แม้ว่าตอนนี้สภาพที่บ้านเธอจะไม่ได้ดีนัก บริษัทกำลังจะล้มละลาย บ้านกำลังจะถูกยึดก็ตาม

              หญิงสาวฟังสิ่งที่ได้ยิน ยิ่งทำให้เธอเป็นกังวล

              ไม่นานนักบานประตูใหญ่เปิดออก พร้อมร่างชายหนุ่มที่เดินอาด ๆ เข้ามาอย่างไม่เกรงใจใคร

              “คุณคิม เอ่อ...คุณมาได้ยังไง” คุณอัศวินร้องออกมาอย่างตกใจ

              “ผมคิดว่าถึงเวลาที่เราควรมีข้อสรุปกันได้แล้วครับ” คิมหันต์พูดออกไปโดยไม่มองหน้าคุณอัศวิน สายตาเขาจับจ้องกุลนารีเขม็ง สายตาส่งผ่านอย่างลามเลียไปทั่วร่างหญิงสาว แสดงออกอย่างแจ่มชัดว่าเขาต้องการเป็นเจ้าของเธอ

              กุลนารีได้แต่ก้มหน้านิ่ง เธอเกลียดสายตาของเขาเหลือเกิน คนหยาบคาย เจ้าชู้ ผู้ชายที่ยื่นข้อเสนอเลวร้ายให้กับเธอ คนที่พรากคนรักของเธอไป

              “ขอเวลาผมคิดก่อนนะครับ ลูกสาวผมยังไม่พร้อม” คุณอัศวินพยายามต่อรองทั้งที่รู้ว่าไร้ผล

              คิมหันต์เดินตรงไปยังหญิงสาว พร้อมนั่งประจันหน้าเธอ

              “ผมต้องการคำตอบภายใน 5 นาทีนี้ และคุณ...แอ้ต้องเป็นคนตอบ” ชายหนุ่มพูดอย่างชัดเจนเน้นเสียงเรียกหญิงสาวอย่างจงใจ

              “ถ้าคุณแอ้ตกลงแต่งงานกับผม ผมยินดีเข้าช่วยเหลือธุรกิจพ่อคุณ และบ้านหลังนี้ก็จะยังเป็นเกษมมนตรีเช่นเคย แต่ถ้าไม่ พวกคุณก็เตรียมตัวย้ายออกไปภายในวันพรุ่งนี้เท่านั้น” ชายหนุ่มยังคงรุกต่ออย่างไม่สนใจความรู้สึกใครทั้งสิ้น

              “คุณ...คุณมันบ้า” กุลนารีร้องออกมาอย่างโมโห

              ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยื่นหน้าจ้องตาเธอ

              “คนบ้าคนนี้กำลังจะเป็นสามีคุณ” ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างได้เปรียบ

              “เหลืออีก 3 นาที ถ้าคิดว่าการเงียบเป็นวิธีที่ดีที่สุด ผมว่าคุณคงคิดผิด” ชายหนุ่มยังคงรุกหนัก กดดันหญิงสาว

              หญิงสาวละล้าละลัง เธอหันมองหน้าพ่อแม่เธอไปมา สถานการณ์ตรงหน้ารวดเร็วเกินไปจนเธอตั้งตัวไม่ทัน

              “หมดเวลาของพวกคุณแล้ว งั้นพรุ่งนี้ผมหวังว่าจะไม่ได้เห็นหน้าพวกคุณอีก” ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินออกไปช้า ๆ อย่างใจเย็น

              “ดะ...เดี๋ยว...เดี๋ยวก่อน...ฉัน...ฉัน...” หญิงสาวร้องปรามชายหนุ่มอย่างตะกุกตะกัก

              คิมหันต์อมยิ้มขึ้นมาทันทีอย่างผู้มีชัย ก่อนจะปรับสีหน้าเป็นปกติ เขาหันกลับไปหาเธอ พร้อมยักคิ้วขึ้นเป็นเชิงคำถาม

              “ฉันจะแต่งงานกับคุณ  คุณพอใจแล้วใช่ไหม” กุลนารีกลั้นใจตอบกลับไป

              เธอไม่รู้ว่าเธอคิดถูกหรือผิด แต่พ่อแม่เธอก็แก่มากแล้ว จะให้ไปลำบากเริ่มต้นใหม่ เธอคงไม่สามารถใจร้ายอย่างนั้นได้

              คิมหันต์ยิ้มออกมามุมปาก สายตาเจ้าเล่ห์จับจ้องหญิงสาวไม่วางตา ก่อนจะหันหลังกลับและเดินออกไปทันทีอย่างไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมา