บทที่ 16 หุ้นส่วน 40%

“กูก็ห้าหมื่นแล้วกัน แหะ ๆ แอบเมียมาลงทุน ขืนเอาเงินออกจากบัญชีทีละเยอะเดี๋ยวเมียด่า” ณัฐพลว่า

“ผมก็สักห้าหมื่นเท่าบุ๋มแล้วกันพี่ พอดีกำลังจะจัดงานแต่ง รถก็ต้องผ่อน ต้องใช้เงินเยอะ กลัวพลาด” นับหนึ่งยิ้มเก้อ ๆ

“แล้วมึงล่ะไอ้เป้ มีสองร้อยก็ลงสองร้อยได้ อ้ำอึ้งอะไรอยู่ สองร้อยมึงได้ตั้งยี่สิบหุ้นนะมึง หุ้นละสิบบาท” ณัฐพลหันไปยังปรัชญา

“แหมพี่ จะเร่งทำไม ผมคำนวณอยู่”

“คำนวณอะไร กลัวไม่มีค่าเหล้าหรือไง”

“ผมจริงจังมากพี่เรื่องนี้ ผมลงแสนห้าแล้วกันจะได้ครบ” ปรัชญาว่า

“เฮ้ย  มึงเอาเงินจากไหนมาตั้งแสนห้าวะ” ณัฐพลตาโต

“ยืมเงินพอร์ตเกษียณมานิดหน่อยน่ะพี่ เดี๋ยวค่อยหาเงินไปคืน แต่งานนี้ผมตั้งใจจริง ๆ นะพี่ จะอยู่ช่วยพี่คีทำงานที่นี่เลย สองแรงช่วยกันเราต้องรอดใช่ไหมพี่ บอกตรง ๆ ผมไม่อยากอยู่เคว้งคว้างแบบไม่มีงานทำ เลยเอาเงินมาลงทุนทำกับพี่คีดีกว่า โอกาสรอดมีสูงกว่าทำคนเดียว” ปรัชญาว่า

“พอร์ตเกษียณอะไรของมึงวะ” ณัฐพลถามอึ้ง ๆ

“อ้าว ก็ผมเก็บเงินใส่บัญชีไว้ใช้ตอนแก่เป็นพอร์ตเกษียณไง บางส่วนก็เอาไปลงทุนหุ้นบ้างไรบ้าง บางส่วนก็เก็บไ