LOGINShare
ตอนที่สี่สิบสอง หนีไปให้ไกล
Last Updated:
2025-03-27 16:56:13ตอนที่สี่สิบสอง หนีไปให้ไกล
ฉู่หลันรอเวลาจนอ๋องจ้าวห่าวหร่านออกไปยังท้องพระโรงอย่างทุกวัน แน่นอนว่าองครักษ์ส่วนใหญ่ล้วนตามเขาไปด้วย เหลือเพียงผู้มีฝีมือน้อยอยู่เฝ้าตำหนักไม่กี่คน
นางกำนัลน้อยสร้างหลักฐานเอาไว้จนเรียบร้อยและนัดแนะกับฉู่กงกงเพื่อบอกลา แล้วรีบกระโดดออกทางลับซึ่งเล็ดลอดสายตายามเฝ้าประตูไปอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้มีผู้พบเห็นนาง
หญิงสาวต้องระวังตัวจากชายหนุ่มอีกสามคนซึ่งเคียดแค้นนางอย่างมากด้วยโดนใส่ร้ายจนต้องโทษไม่อาจลืมตาอ้าปากได้ จึงปลอมตัวเป็นขันทีหนุ่มน้อยพร้อมป้ายผ่านทางเดินออกมาจนถึงทางแยกหน้าวังหลวง
เมื่อสบโอกาสหญิงสาวหลบเข้าไปในโรงเตี๊ยมเพื่อปลอมตัวเป็นยายเฒ่าอีกทีแล้วขอเช่ารถม้าออกเดินทางไปนอกเมือง
จนถึงร้านน้ำชานอกเมือง ยายเฒ่าเข้าไปปลอมตัวเป็นเด็กหนุ่มอีกครั้งแล้วซื้อม้าควบขี่หนีออกไปให้ไกลจากเมืองหลวง
แม้การปลอมตัวจะหยาบไปบ้างแต่เมื่อไม่พบเจอผู้ที่รู้จักหน้าตากันดี หญิงสาวจึงรอดพ้นออกมาจากเมืองหลวงท่ามกลางใจที่เต้นระทึก
เถาหลี่น่าตัดสินใจไม่กลับไปหาหัวหน้าหรือแม่เล้าใหญ่ที่หอคณิกา
Related chapters
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบสาม คู่แท้
ตอนที่สี่สิบสาม คู่แท้ เถาหลี่น่าขี่ม้าจนมาถึงเมืองชายแดน จึงตัดสินใจพักรอดูลาดเลาและฟื้นฟูสภาพตนเองหลังจากถูกทิ่มแทงมาทุกคืนจนชอกช้ำอยู่บ้าง หากจะบอกว่าอ๋องจ้าวห่าวหร่านมีชั้นเชิงลีลาร่วมรักมากที่สุดก็ยอมรับได้ด้วยเขาอายุมากและผ่านหญิงสาวมามากมาย การสอดใส่กับอ๋องหนุ่มผู้นี้ล้วนทำให้เถาหลี่น่าเสียวซ่านสุดสยิวแทบขาดใจตาย หญิงสาวรู้สึกทั้งมีความสุขทั้งทรมานจนไม่อาจบอกได้ว่าติดใจในด้านใดมากกว่ากัน แต่นั่นไม่ใช่ความจีรังยั่งยืน หากเขายังคงใช้งานนางอย่างดุเดือดเช่นนี้ นางคงได้ตายคาเตียงในสักวันชายหนุ่มที่ผ่านมาทั้งหกคนล้วนอยากกอบโกยจากร่างกายอันเย้ายวนของนาง แม้ข่งเขียวจิ้นและโจรหนุ่มหวังตงหยางจะอ้างว่ารักจริงแต่พวกเขาไม่เคยทะนุถนอมนางแม้แต่น้อย ยิ่งสวีเจินจื้อ ซูหวังเหล่ย และอ๋องจ้าวห่าวหร่าน ต่างมุ่งมั่นเอาแต่ใจและกอบโกยอย่างเต
Last Updated : 2025-03-28ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบสาม คู่แท้2 (กรุบกริบ)
ตอนที่สี่สิบสาม คู่แท้ เถาหลี่น่าบีบเค้นน้ำตาออกมาอีกแล้วส่งเสียงสะอึกสะอื้นเพื่อให้เขาได้ยิน “หญิงสาวตัวคนเดียวอย่างเจ้าจะใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกคงลำบากมาก หากเจ้าไม่รังเกียจไปพักที่บ้านข้าก่อนก็แล้วกัน แล้วจะคิดอ่านอย่างไรค่อยว่ากันอีกที” “ได้เจ้าค่ะ” เถาหลี่น่าตอบเร็วก่อนจะรีบสงวนท่าทีเมื่อคิดว่าใจร้อนเกินไปจนกลัวชายตาบอดจะสงสัย โชคดีที่เขารีบลุกขึ้นและคลำหนทางอยู่จึงไม่ได้ใส่ใจ “ไปทางนี้ ข้าจะพาเจ้ากลับบ้าน” “ขอบคุณ ข้าชื่ออาหลี่ พี่ชายเล่า” “เรียกข้าว่า อาหยวน”
Last Updated : 2025-03-29ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบสี่ สุขจนอิ่ม (NC)
ตอนที่สี่สิบสี่สุขจนอิ่มเถาหลี่น่ามองใบหน้าบิดเบี้ยวของชายตาบอดด้วยรอยยิ้มกริ่มอีกเดี๋ยวข้าจะช่วยให้พี่ได้เห็นสวรรค์อันสดใสทีเดียวสาวน้อยก้มหน้าลงใช้ลิ้นร้อนแตะลงบนปลายหัวหยักของแท่งเอ็นอุ่น อาหยวนถึงกับสะดุ้งเมื่อโดนสัมผัสนุ่ม ลิ้นบางค่อยๆไล่เลียไปทั่วหัวกลมใหญ่ก่อนจะเลียเล่นขึ้นๆลงๆจนชายหนุ่มเกร็งร่างค้างแข็ง“อาหลี่ อือ...”หญิงสาวเห็นอาการเสียวกระสันของชายหนุ่มตรงหน้าแล้วยิ่งอยากกลั่นแกล้ง ปากบางอ้าออกครอบลงพร้อมดูดดุนแท่งกายแข็งอย่างเชี่ยวชาญ สองมือปลุกเร้าความวาบหวามจนอาหยวนทนไม่ไหวเปล่งเสียงครางแหบพร่าหลั่งกระสุนน้ำออกมาจนล้นคอ“โอ้วววววว”เถาหลี่น่าคายน้ำขาวขุ่นออกจากปากพลางมองอาการของชายตาบอดซึ่งสุขสมจนเกร็งแข็ง“พี่หยวนรู้สึกดีหรือไม่”“ดีมาก อาหลี่ เจ้าช่างดีนัก”“ข้าเพียงอยากขอบคุณที่พี่ช่วยข้าไว้”“แต่พวกเราทำกันถึงขั้นนี้แล้ว หากเจ้าไม่รังเกียจชายตาบอดอย่างพี่ พ
Last Updated : 2025-03-30ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบห้า ชายแปลกหน้า (กรุบกริบ)
ตอนที่สี่สิบห้า ชายแปลกหน้าอาหยวนเสนอตัวออกมา แม้เขาจะมองไม่เห็นแต่การร่วมรักเป็นพื้นฐานของธรรมชาติ เพียงสัมผัสเนื้อตัวก็สามารถตอกกระแทกกันได้แล้ว“พี่หยวนทำได้หรือ”“ย่อมได้”ร่างหนาลุกขึ้นคร่อมตัวลงบนร่างบาง มือใหญ่ลูบคลำจนสัมผัสได้ถึงสองร่องกลีบ นิ้วมือหนาวนไล้ไล่เขี่ยตึงแข็งกลางร่องเสียว ขณะมืออีกข้างวนขึ้นด้านบนเพื่อบดขยี้เม็ดติ่งชมพูกลางเต้าเนื้ออวบอิ่ม“อ๊ายยยยย”ร่างบางบิดเร่าไปกับสัมผัสหวามจนเมื่อท่อนลำแน่นสอดแทรกลงในร่องอุ่น แรงโยกขยับอันแข็งแรงส่งผ่านความซ่านเสียวให้หญิงสาวได้เคลิ้มไหวซ่านกระเส่าถึงฝั่งฝันไปอีกคราอาหยวนลูบไล้สัมผัสเรือนกายอันอวบอิ่มเพื่อเสพสมอย่างสุขสันต์กันทั้งคืน เดี๋ยวหญิงสาวก็สลับขึ้นข้างบนโยกขย่มจนสะท้านสะเทือน อีกเดี๋ยวชายหนุ่มก็สลับขึ้นด้านบนเพื่อโยกสะโพกส่งท่อนกายสร้างความเสียวซ่านจนวาบไหวเสียงกระแทกกระทั้นดังลั่นเรือนหลังน้อยโดยไม่เกรงกลัวว่าผู้ใดจะได้ยิน เสียงครวญครางซ่านกระเส่าผสานกับเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงนอนดังเกือบตลอดทั้งคืนจนน่าก
Last Updated : 2025-03-31ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบหก ต้องหนีอีกแล้ว
ตอนที่สี่สิบหก ต้องหนีอีกแล้ว ป้าข้างร้านรีบคาบข่าวมาบอกเล่าตามประสา “อาหลี่ เจ้าไม่ได้เห็นนักเลงพวกนั้น ข้าล่ะสมน้ำหน้านัก คงไปรังแกผู้ใดเข้าจนเขาทนไม่ไหวจึงได้มาแก้แค้น พวกเขาถูกจับแก้ผ้าจนน่าเกลียด คนหนึ่งถูกกระทืบจนแท่งกายบอบช้ำใช้การแทบไม่ได้แล้ว อีกคนถูกยัดลูกแตงใหญ่เข้าไปในร่องด้านหลังจนเต็มที่ ส่วนอีกสองคนถูกมัดติดต้นไม้คู่กันโดยแท่งกายยังอยู่คาร่องหลังของอีกคน” “โอ๊ย! ช่างบัดสีบัดเถลิงทนดูแทบไม่ได้” ชาวบ้านร้านตลาดปากบอกว่าทนดูแทบไม่ได้ แต่คำบอกเล่ากลับถูกส่งต่อๆกันไปราวไฟลามทุ่ง เรื่องนี้พาให้นักเลงกลุ่มนั้นหนีหายหน้าไปจากตลาดตามความมุ่งหวังของหญิงสาวเถาหลี่น่าใช้ชีวิตสุขสงบได้เพียงไม่กี่วัน ก็มีชายแปลกหน้าวนเวีย
Last Updated : 2025-04-01ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่
ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่ในจดหมายของอาหยวน อาหลี่ขอโทษขอโพยและขอบคุณการดูแลอย่างดีในช่วงชีวิตที่ผ่านมา แต่สาวน้อยอย่างนางย่อมไขว่คว้าหาความสุขสบายจึงต้องจากไปส่วนจดหมายของสาวน้อยข้างบ้าน อาหลี่ฝากฝังชายตาบอดเอาไว้ให้ดูแล และบอกว่าให้สาวน้อยกล้าเปิดเผยความในใจเสียที อาหยวนตีโพยตีพายร้องไห้เสียใจอย่างหนักที่ถูกเมียทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ยิ่งเมื่อมีผู้คาบข่าวมาแจ้งว่าพบศพสามศพในกองไฟ หญิงสาวนางนั้นน่าจะเป็นอาหลี่ซึ่งกำลังจะหนีไปกับชายต่างเมืองสองคน ไม่มีผู้ใดรู้ว่าเหตุใดจึงเกิดไฟไหม้แต่พวกเขาล้วนสิ้นใจในกองเพลิง สาวข้างบ้านนำปิ่นปักผมซึ่งอาหลี่มักใช้เป็นประจำมาส่งให้มืออันสั่นเทาของอาหยวนเพื่อยืนยันว่าร่างไหม้เกรียมนั้นคืออาหลี่ ชายตาบอดเศร้าโศกเสียใจแทบคลั่ง สาวน้อยข้างร้านจึงใช้โอกาสนี้ช่วยดูแลเขาอย่างใกล้ชิดและหวังว่าจะได้เปิดเผยความจริง
Last Updated : 2025-04-02ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่2
ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่เถาโจวหย่งแวะมาพูดคุยเรื่องสำคัญในบ่ายวันหนึ่ง “หลี่น่า ช่วงที่ผ่านมาเจ้าเคยพบชายท่าทางดีบ้างหรือไม่” “มีเรื่องใดหรือ” “มีผู้ว่าจ้างเจาะจงหญิงสาวลักษณะคล้ายเจ้า” “อืม...หรือจะเป็นชายแปลกหน้าที่ข้าเคยเจอในร้านของอาหยวน” เรื่องของอาหยวน เถาหลี่น่าย่อมบอกเล่าให้เถาโจวหย่งซึ่งเป็นผู้เลี้ยงดูฟังอย่างไม่ปิดบัง “คนผู้นี้น่าจะไม่ใช่ธรรมดา เขาเจาะจงขอเจรจากับเจ้าเอง” &
Last Updated : 2025-04-03ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบแปด องค์ชายต่างแคว้น
ตอนที่สี่สิบแปด องค์ชายต่างแคว้นเขารู้หรือไม่ว่านางมิใช่เพียงเคยเป็นนางกำนัลธรรมดา แต่นางเป็นถึงนางอุ่นเตียงของอ๋องจ้าวห่าวหร่าน แล้วจะปลอมตัวอย่างไรไม่ให้ผู้อื่นจดจำได้กัน“แม่นางอาหลี่คิดทบทวนดูอีกทีเถิด งานนี้อาจช่วยให้เจ้าไม่ต้องหนีหัวซุกหัวซุนเช่นที่ผ่านมา ข้ารับปากว่าหากเจ้าต้องการ ข้าสามารถพาเจ้าไปอยู่ที่แคว้นเหลียงได้อย่างสุขสบาย ที่นั่นย่อมไม่มีผู้คนซึ่งตามล่าตัวเจ้าอย่างแน่นอน”องค์ชายหนุ่มพยายามเกลี้ยกล่อมเถาโจวหย่งครุ่นคิดใคร่ครวญก่อนจะหันมาพูดกระซิบกับสาวน้อยข้างกาย“ยามเจ้าออกมาจากตำหนักอ๋องไม่ได้มีข้อกล่าวหาใดติดตัวมา อีกอย่างฉู่กงกงได้ช่วยหาแพะโดยอ้างว่าเจ้าอาจโดนคนของชายาเอกจับตัวไป พวกเราสามารถใช้ข้ออ้างนี้พาตัวเจ้ากลับเข้าไปได้”“หัวหน้าอยากให้ข้ารับงานนี้หรือ”“ความจริงไม่อยาก แต่ที่องค์ชายเอ่ยมาก็ถูก หากเจ้าต้องการใช้ชีวิตอย่างสุขสบายคงต้องหนีไปอยู่ต่างแคว้นแล้ว”“เชอะ เหตุใดงานของข้าจึงมีแต่คนตามล่า ทีพวกท่านกลับลอยนวล ช่างไม่ยุติธรรม
Last Updated : 2025-04-04
Latest chapter
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง กินของอร่อย (NC)
ตอนพิเศษหนึ่งกินของอร่อย ฮัวหลี่น่าได้รับการเติมเต็มอย่างสุขสันต์จากท่อนกายใหญ่ล่ำเกือบทุกค่ำคืน หญิงสาวเคยเฝ้าฝันว่าจะได้ความแข็งแกร่งมาสอดใส่ร่องดอกไม้อันคับแน่น อีกทั้งยังคิดถึงชายหนุ่มผู้เชี่ยวชาญเพื่อสร้างความเสียดเสียวอย่างที่เคยเห็นมาจากเหล่าพี่สาวคณิกาทั้งหลาย ไม่น่าเชื่อว่านางช่างโชคดีที่สุดท้ายแล้วได้ใช้ชีวิตอยู่กับองค์ชายหนุ่มรูปงามและยังมีแท่งเนื้อทั้งใหญ่แน่น ทั้งยาวอวบ ทั้งแข็งแรง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเชี่ยวชาญด้านกามาจนพลิกแพลงได้ทุกท่วงท่า ลีลารักของเขาสร้างความสุขสมแก่นางจนติดอกติดใจร่ำร้องหาอยู่มิวาย องค์ชายหนุ่มเองย่อมติดใจในร่องดอกไม้แดงอันตอดรัดดีเช่นกัน เขารู้ว่าหญิงสาวมีเคล็ดลับเพื่อรักษาความคับแน่นและการตอดรัดถี่อั
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง2 (NC)
ตอนพิเศษสองชิงอ้ายเหม่ยส่ายหัวให้กับความกระสันอยากซึ่งไม่เคยลดน้อยลงของสามีหนุ่ม เมื่อเขาสอดแทงท่อนลำใหญ่โตเข้ามาจนจุกแน่น หญิงสาวจึงยืนนิ่งรองรับการกระแทกที่กำลังจะตามมา นางยืนรอรับท่อนลำอวบใหญ่ยาวซึ่งสอดเข้าดึงออกในช่องทางคับแน่นอย่างฮึกเหิม ด้วยท่วงท่ายืนกระแทกกระทั้น ชายหนุ่มยิ่งส่งพลังสะท้านสะเทือนจนหญิงสาวต้องใช้มือยันก้อนหินเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้โดนกระแทกจนล้มลงท่อนลำยักษ์ตอกกระแทกเข้ามาชนกับส่วนลึกสุดด้านในอย่างคึกคัก ทั้งยามแทงเข้าและยามถอนออก ส่วนอวบแน่นครูดกับส่วนเสียดเสียวภายในโพรงรักเรียกความกระสันอยากจนสาวน้อยส่งเสียงดังก้องป่า“ซี้ดดดด อ้า...พี่หยาง ข้าเสียวเหลือเกิน”“จงร้องให้ดัง อีกเดี๋ยวจะเสียวยิ่งกว่านี้ อูววว ร่องรูของเจ้ารัดแท่งเนื้อของพี่แน่นเหลือเกิน”ภายในร่องรักแม้จะโดนกระหน่ำมาหลายคราแต่ยังคงดูดกระชับเข้ากันดีกับแก่นกายใหญ่โต เอวอันแข็งแกร่งขยับเข้าออกเป็นจังหวะส่งเสียงดังป๊าบ ป๊าบ ราวดนตรีอันมีท่วงทำนอง&n
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง กลางสายลมแสงแดดบนภูสูง (NC)
ตอนพิเศษสองกลางสายลมแสงแดดบนภูสูงชิงอ้ายเหม่ยหรือเถาหลี่น่ามักขอให้หวังตงหยางพาไปยังห้องเก็บสมบัติลับโดยอ้างว่าเพื่อแต่งกายงดงามด้วยอัญมณีมีค่าและแพรพรรณงามล้ำแล้วเดินไปเดินมาอย่างมีความสุขในที่แห่งนั้นแต่ความเป็นจริงย่อมเพื่อหาของสำคัญที่ต้องการจนพบเจอต่างหากหลังจากนั้นนางจึงใช้ข้ออ้างเพื่อศึกษาหนทางการเข้าออกให้แน่ใจอีกทั้งยังเสาะหาสมบัติอื่นซึ่งน่าจะพอหยิบฉวยออกไปแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้แม้หวังตงหยางจะไม่เข้าใจในการเดินไปเดินมาแล้วยิ้มแย้มชื่นชมของสวยงามราวคนบ้าของเมียรัก แต่เขาย่อมตามใจด้วยหลังจากนั้นนางมักอารมณ์ดีและยินยอมให้เขาพาไปบรรเลงบทรักเร่าร้อนกันอย่างถึงอกถึงใจ“วันนี้พวกเราไปที่ใดกันดี”เมื่อเห็นว่าหญิงสาวจัดวางข้าวของเก็บเรียบร้อยแล้ว โจรหนุ่มจึงก้าวเข้ามาโอบประคองเพื่อปลุกอารมณ์ให้นางได้คล้อยตามเขามองดูนางผลัดเปลี่ยนชุดงดงามเข้าๆออกๆจนแท่งเนื้อแข็งตุงทิ่มแทงกางเกงแทบขาดแล้ว หากช้ากว่านี้คงได้แต่จับนางยัดร่องกลางถ้ำสมบัติเป็นแน่“บนภูเขาดีหรือไม่ ข้างล
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง2
“อืม...เจ้านี่เรียนรู้เร็วจริง” แม่เล้าใหญ่ชื่นชมเมื่อเห็นสาวน้อยทำตามได้อย่างดี ร่างซึ่งยังคงงดงามสมวัยหันกลับมาสอนต่ออย่างตั้งใจ“ต่อจากนั้น เจ้าก็ค่อยๆใช้ลิ้นเลียเล่นให้ทั่วแท่งเนื้อ เลียขึ้นเลียลงราวนี่คืออาหารอันเลิศรส ยิ่งเลียยิ่งได้รสชาติอร่อยจนไม่อาจหยุดได้ ไม่ว่าจะเลียตรงที่ใดล้วนได้รสดีทั้งสิ้น”“ส่วนมือของเจ้าอย่าปล่อยให้อยู่ว่าง ควรจับแท่งเนื้อเอาไว้ให้เลียได้ถนัด จะพลิกไปพลิกมาหรือจับตั้งตรงไว้ก็ย่อมได้ หรือจะเอื้อมไปกอบกุมคลึงเคล้นก้อนตุ่มอีกลูกของพวกเขาก็ย่อมได้เช่นกัน”เสียงสั่งสอนยังลอยออกมาพร้อมท่าทางประกอบอย่างเชี่ยวชาญ“เมื่อขาที่สามนี่ทั้งแข็งทั้งตั้งชันแล้ว เจ้าจึงค่อยใช้มือประคองส่งเข้าปาก โดยปากของเจ้าต้องอ้าให้กว้างเข้าไว้ ระวังอย่าให้ฟันแข็งขูดโดนแท่งเนื้อมิเช่นนั้นแทนที่จะเสียวจะกลายเป็นเจ็บแทน ค่อยๆครอบลงมาทีละน้อยช้าๆ อย่าได้เร็วเกินไปเพื่อให้พวกเขาลุ้นจนตัวสั่นไม่ว่าแท่งเนื้อจะเล็กหรือใหญ่ อย่างไรปากของพวกเราย่อมไม่อาจครอบครองได้ทั้งหมด ดังนั้นส่วนที่เหลือด้านนอกนี่จึงเป
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง (NC)
ตอนพิเศษหนึ่งฝึกฝนความเสียวซ่านเถาหลี่น่าถูกพามาส่งถึงมือของแม่เล้าใหญ่แห่งหอคณิกาตั้งแต่ยังไม่เต็มวัยสาว เด็กน้อยได้รับการฝึกฝนวิชาต่างๆมามากแล้ว หัวหน้าเถาโจวหย่งจึงอยากให้นางได้รับการสั่งสอนกลเม็ดเคล็ดลับของหญิงสาวเพื่อสามารถใช้เล่ห์มารยาได้อย่างดีที่สุดคราแรกเด็กสาวย่อมเขินอายและไม่อยากเรียนรู้ด้วยคิดว่าเป็นเรื่องน่ารังเกียจจนเมื่อนางได้แอบไปเห็นพี่สาวคนหนึ่งในหอสมสู่กับแขกถึงสิบกว่าคน พวกเขากลุ้มรุมบนตัวของหญิงสาวนางนั้นอย่างน่าสงสารจนเด็กน้อยทนไม่ไหวตัดสินใจออกไปห้ามปรามและต่อสู้กับคนพวกนั้นแม้นางจะมีฝีมือดีแต่ด้วยเรี่ยวแรงน้อยนิดและตัวที่เล็กบาง ไม่นานจึงถูกจับโยนออกมา โชคดีที่ร่างของนางยังเล็กจ้อยพวกเขาจึงไม่ใส่ใจที่จะหันมาย่ำยีนางแทนแขกชายคนหนึ่งโมโหที่ไม่ได้ย่ำยีบนกายของคณิกาสาวนางนั้นด้วยเข้าไปแย่งชิงไม่ทันจึงหันมาใส่อารมณ์กับเด็กน้อยร่างหนาถลาเข้ามาบีบคอเล็กจนหน้าเขียวคล้ำหายใจไม่ออก วินาทีแห่งความเป็นความตาย เถาหลี่น่าได้แต่หลับตายอมรับชะตากรรมที่แส่หาเรื่องเข้าไปวุ่นวายกับผู
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบเจ็ด ในที่สุด จบ
ตอนที่ห้าสิบเจ็ด ในที่สุด“หลี่น่า อย่าได้ชะล่าใจ คนร้ายที่ลอบทำร้ายองค์ชายในวันนั้นหลังจากสืบหาอย่างถี่ถ้วนแล้วพบว่ามาจากแคว้นเหลียง”“อืม...หมายความว่ามีคนที่นี่ต้องการให้เขาตายสินะ เช่นนั้นเปลือกนอกที่เห็นคงไม่ใช่เพียงเท่านั้นแล้ว”“ราชวงศ์ต่างๆล้วนเป็นเช่นนี้ เบื้องหน้าแสดงท่าราวรักใคร่สามัคคี เบื้องหลังทิ่มแทงฆ่าฟันกันราวคนไม่รู้จัก”“หรือว่าข้าควรออกไปจากที่นี่ดี”“หากยังสุขสบายก็อยู่ไปก่อนเถอะ การจะไปจากที่นี่ไม่ใช่เรื่องยาก”อืม...ก็จริงหญิงสาวคิดตามก่อนจะเอ่ยปากขอ“หัวหน้า ท่านก็อยู่ที่นี่กับข้าด้วยเถิด ข้าเหงามาก ที่นี่ไม่มีใครที่ข้ารู้จักสักคน” แม้นางจะเริ่มสนิทสนมกับนางกำนัลซึ่งรับใช้ใกล้ชิด แต่ถึงอย่างไรพวกนางก็ยังไม่รู้ใจกันและยังไม่สนิทใจเท่าชายผู้ซึ่งอยู่ด้วยกันมาหลายปี“อยากให้ข้าช่วยงานสามีเจ้าก็บอกมาเถอะ เชอะ ถึงเขาจะเป็นสามีเจ้า แต่เมื่อก่อนร่อง
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบเจ็ด ในที่สุด
ตอนที่ห้าสิบเจ็ด ในที่สุด “ข้าดีใจที่เจ้าชอบและยินดีอยู่ที่นี่ด้วยกัน”“ความจริง อยู่ที่นี่ก็สุขสบายดี ไม่ต้องใช้จ่ายเงินทอง มีข้ารับใช้รองรับ เพียงแต่ออกจะอึดอัดไปบ้าง กับคงเหนื่อยอ่อนในยามค่ำคืน”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอาเถอะ ข้าจะพยายามไม่ใช้งานเจ้าจนเหนื่อยอ่อนเกินไป”“ขอให้จริงเถอะ”“ชายาสามหลี่น่า เจ้านี่ยังคงยอกย้อนได้ทุกคำ”“องค์ชายฮุ่ยหมิง ท่านก็ยังคงคึกคักได้ตลอด ท่านเห็นหรือไม่ว่าอนุทั้งสองทำสีหน้ายินดีเพียงใดที่ข้ามา”“พวกนางเพียงไม่ใคร่ชอบความรุนแรงเท่านั้น”“ทำอย่างกับข้าชอบ”“เจ้าชอบแน่ ทุกคราเจ้ามีแต่เรียกร้องให้ข้าแรงขึ้นอีก”“นั่นเพราะท่านเองต่างหาก” หญิงสาวหน้าแดงก่ำ“เอาเถอะ ไม่ต้องเก้อเขินหรอก ชายารัก พวกเราต่างเติมเต็มกันและกัน นั่นจึงจะเหมาะสมที่สุด”สองหนุ่มสาวคลอเคลียหวานชื่นเดินชมดอกไม้และ
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบหก ชายาสาม (NC)
ตอนที่ห้าสิบหก ชายาสาม องค์ชายหนุ่มเดินเข้ามาโอบประคองร่างบางให้เดินตามเข้าไปด้านในอย่างเอาอกเอาใจเถาหลี่น่าเห็นแก่ที่เขาพยายามแก้ตัวด้วยการดูแลและนำสิ่งของมีค่ามามอบให้ จึงคล้อยตามไปโดยดีทันทีที่ประตูห้องปิดลง สองร่างจึงเข้าโรมรันพันตูกันอย่างไม่ยอมแพ้กัน ชุดเลิศหรูถูกถอดทึ้งออกมากองระเกะระกะเต็มทางเดิน ร่างเปลือยเปล่าเข้านัวเนียเสียดสีกันจนเร่าร้อนปลายลิ้นส่งออกมาหยอกล้อพัวพันกันพัลวัน ทรวงอกอิ่มถูกเคล้นคลึงด้วยสองมือจนบิดเบี้ยว ขณะริมฝีปากบางถูกบดขยี้จนล่องลอยมือหนาทักทายบดคลึงทั้งซาลาเปาคู่งาม และช่องบุปผาฉ่ำแววอย่างคิดถึง ยิ่งยามแหวกกลีบร่องสองข้างให้แยกออกเผยตุ่มเกสรแข็งแน่นอันฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน นิ้วโป้งหนาเร่งบดขยี้จนร่างบางสั่นสะท้านเปล่งเสียงร้องดังออกมาอย่างอดรนทนไม่ไหว“อ้า...”ด้วยแรงโหยหา องค์ชายหนุ่มไม่เสียเวลาเล้าโลมให้นานนัก ด้วยร่างน้อยยืนคงพิงกำแพงห้องอยู่ เขาจึงจับขาเรียวอ้ายกขึ้นสูงเพื่อเปิดทางให้มังกรแกร่งได้ทักทายโพรงถ้ำอุ่นอย่างรวดเร็วส่วนกลางกายของทั้งส
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบห้า แผนการเป็นชายา
ตอนที่ห้าสิบห้า แผนการเป็นชายา “ข้านับเป็นคนแคว้นเหลียง จะนับญาติอันใดได้ พวกเขาแล้งน้ำใจกับมารดาถึงเพียงนั้น จะถามหาน้ำใจใดกับข้าได้หรือ”“อืม...ก็จริง”“หากข้าตั้งใจนับญาติกับพวกเขา อาจโดนคิดว่ากำลังหาทางยึดครองแคว้นจ้าวก็เป็นได้”“กลายเป็นเช่นนั้นไป”“คนแคว้นจ้าวต่างหวาดระแวงไม่เชื่อผู้อื่น แคว้นเราไม่ใคร่มีผู้ใดอยากเดินทางไปนักหรอก”“ยิ่งคนในราชวงศ์ยิ่งใช้ไม่ได้”เมื่อนึกถึงการโดนหลอกใช้ให้ขโมยของต่างๆที่ผ่านมา เถาหลี่น่าจึงเอ่ยคำนี้ออกมา“เจ้าเห็นด้วยกับข้าแล้วหรือ”“ข้าเห็นเช่นนี้ตั้งนานแล้ว”เมื่อไม่เห็นความสำคัญในการพูดคุยเรื่องของแคว้นจ้าว เถาหลี่น่าจึงเปลี่ยนมาสอบถามเรื่องในแคว้นเหลียง“ทุกวันนี้ ท่านดูแลงานด้านใดหรือ”“เดิมทีเสด็จพ่อไม่ได้มอบหมายให้ข้าทำงานด้านใดเป็นพิเศษ แต่หลังจากนี้ข้าจะทูลขอทำงานด้านการข่าว ดีหรือไม่”
