Share

Chapter 42.    มากกว่าแค่เซ็กส์เฟรนด์

“บ้านอยู่คนละทางเลยค่ะ ไม่ต้องมารับหรอก” ถ้าไม่พูดออกมาเธอก็คงลืมไปแล้วว่าต้องเจอกันอีก

“แต่พี่เป็นห่วงนี่...ขับรถมาขับรถกลับอีก”

พราวมุกเห็นแววตาเหมือนลูกหมาของเขาแล้วก็ต้องกลั้นหัวเราะ แต่เพราะอยู่ในมหาวิทยาลัยหรอกนะ ไม่งั้นเธอคงยื่นมือไปลูบหัวเขาสักทีสองทีแล้วให้ขอมือ

“งั้น...มุกไปเอง แต่ตอนกลับอาจารย์คิมมาส่งดีไหมคะ”

“ครับ ดีครับ” เขายิ้มโล่งใจในที่สุด

“มุกไปแล้วค่ะ แล้วเจอกัน”

“ครับ” เขาได้แต่พูดแค่นั้นแล้วมองเธอหมุนตัวเดินออกไป แต่เธอเดินไปได้สามสี่ก้าว เขาก็สาวเท้ายาวๆ เข้าไปแตะแขนเธอไว้ก่อนทำให้เธอต้องหันกลับมา

“คะ?”

“เอ่อ...พี่...พี่รอโทรศัพท์จากน้องมุกอยู่นะครับ”

พูดแล้วก็เป็นเขาที่หน้าแดง คราวนี้คิมหันต์เป็นฝ่ายผละและก้าวเท้าหนีไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้พราวมุกยืนงงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่คิดได้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไร แล้วใบหน้าก็แดงจัดขึ้นมาราวคนป่วยไข้

“อีตาบ้า! ในหัวคิดเรื่องอะไรอยู่เนี้ย!

ว่าแต่...คิดเรื่องเดียวกันอยู่หรือเปล่านะ!

พราวมุกบอกตัวเองว่าไม่ได้สนใจคำสั่งของคิมหันต์เลยสักนิด แต่ที่เธอนุ่งกางเกงยีนส์ขายาวก็เพราะเคลื่อนไหวสะดวกทำงานคล่องตัวต่างหาก ไม่ใช
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status