LOGINShare
บทที่ 780
Related chapters
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 781
การสนับสนุนเต็มกำลังจากเหลียงจื่อฝูและเติ้งซูหมิงทำให้หัวใจของฉินอวิ๋นฟานพลันรู้สึกอบอุ่นถึงเขาจะมีหลาย ๆ วิธีพิสูจน์ว่าต้นข้าวที่เขาคิดค้นขึ้นมามีปริมาณการผลิตมากกว่า เม็ดข้าวอวบอิ่มมากกว่า มีข้อดีมากกว่า แต่ในโลกที่เต็มไปด้วยการวางแผนหลอกกันไปหลอกกันมา การที่จู่ ๆ ก็มีคนเชื่ออย่างปราศจากข้อสงสัยช่างหาได้ยากและล้ำค่านัก“ก็ได้! ไปดูหน่อยก็ไม่เป็นไร!”เห็นดังนั้นแล้วราชนิกุลแคว้นต่างๆ จึงเริ่มดำเนินการ นอกจากต้าเยียนและต้าเฉียน เจ็ดราชวงศ์ที่เหลือต่างส่งคนไปตรวจสอบสถานการณ์ ยังมีแคว้นเล็กพอ ๆ กับแคว้นเหมียวแคว้นหนึ่งก็เริ่มดำเนินการอย่างเร่งรีบเหมือนกัน......“รัชทายาท พวกเขาแต่ละคนเจ้าเล่ห์อย่างกับจิ้งจอก ท่านแน่ใจหรือว่าพวกเขาจะร่วมมือกับเราแต่โดยดี”ช่วงพักผ่อน ฉินอวิ๋นฟานเรียกตัวหลิวเป้ย เซียวหยาง เฉินผิง เสิ่นวั่นซานและหยางมี่มา เริ่มหารืองานถัดจากนี้พร้อมมอบหมายภารกิจ แต่หลิวเป้ยได้เห็นท่าทีที่แท้จริงของเหล่าราชนิกุลต่าง ๆ จึงกล่าวความกังวลของตัวเองออกมาทันที“ไม่ร่วมมือ? ไม่หรอก แค่แรงดึงดูดพอ ให้พวกเขาได้ลิ้มลองความหอมหวานแล้ว พวกเขาต้องเลือกร่วมมือกับเราโดยปราศจากความ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 782
ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก “ที่ข้าช่วยเหลือแคว้นต่าง ๆ มีจุดประสงค์อยู่สองอย่าง อย่างแรกคือเพื่อแสวงหากำไร ไม่มีเงิน พวกเราทำงานลำบาก แต่ถ้ามีเงินมากพอ พวกเราจะทำได้มากขึ้น”“จุดประสงค์ที่สองก็เพื่อเตรียมตัวไปต้าเยียนในอีกสามเดือนข้างหน้า ความทะเยอทะยานเจ้าเล่ห์ของต้าเยียนเป็นที่รู้กันทั่ว พวกเขาจะไม่ให้ข้ากลับง่าย ๆ เด็ดขาด ดังนั้นข้าจะใช้รูปแบบสร้างบุญคุณกับทุกแคว้น ให้พวกเขาตระหนักในความสำคัญของข้า”“เช่นนี้ ขอเพียงต้าเยียนกล้าลงมือทำร้ายข้า ทุกแคว้นจะไม่ปล่อยต้าเยียนไปง่าย ๆ แน่นอน เพราะทันทีที่ข้าตาย เมล็ดพันธุ์ผลผลิตสูงก็จะหายวับตามไปด้วย พวกเจ้าลองคิดดูสิ นอกจากต้าเยียนแล้วยังมีแคว้นใดอยากให้ข้าตายอีก?”ซี้ด...เมื่อฉินอวิ๋นฟานกล่าวออกมา ทุกคนต่างสูดลมเย็นเข้าปาก แผนนี้ของรัชทายาทล้ำนัก เท่ากับมัดทุกแคว้นเข้าด้วยกัน ทันทีที่ต้าเยียนคิดคดจะเท่ากับตัดโอกาสสร้างความแข็งแกร่งของทุกแคว้นด้วย เช่นนั้นพวกเขามิต้องแตกหักกับต้าเยียนหรือ?“รัชทายาท ในเมื่ออันตรายเช่นนั้น แล้วเหตุใดท่านต้องไปให้ได้ด้วย?”หลิวเป้ยพูดด้วยใบหน้ากังวล “แค่สัญญาเดิมพัน เราไม่ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงก็ได้กระมัง?
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 783
“ดี ดีมาก!”ฉินอวิ๋นฟานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นก็หันไปมองทางเสิ่นวั่นซาน เขาเอ่ยถามเสียงหนัก “เสิ่นวั่นซาน เรื่องที่ข้ามอบหมายให้เจ้าเมื่อสามเดือนก่อน เจ้าทำไปถึงไหนแล้ว?”“เรียนรัชทายาท ทุกอย่างกำลังดำเนินตามแผนงานขอรับ”เสิ่นวั่นซานค้อมตัวกล่าวเป็นการเป็นงาน “ข้าน้อยตั้งจุดบุกเบิกและคลังเก็บของห้าสิบแห่ง หลังจากผ่านความพยายามสามเดือน ปูนที่กักตุนมีมากถึงแปดสิบล้านกระสอบ ทั้งยังกำลังดำเนินการต่อด้วย”ฉินอวิ๋นฟานสั่งเรื่องปูนเอาไว้นานแล้ว นี่คือส่วนหนึ่งที่สำคัญอย่างยิ่งยวดในแผนงานของเขา และเขาก็ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากเมื่อเสิ่นวั่นซานรู้ว่าฉินอวิ๋นฟานต้องการสร้างถนนทั่วทั้งต้าเฉียนก็ตกตะลึงอย่างหนัก นี่คืองานก่อสร้างงานช้าง!ตามการสาธยายของฉินอวิ๋นฟาน เมื่อสร้างถนนสำเร็จ จะเป็นผลงานยิ่งใหญ่แห่งยุค และจะเป็นการค้าที่ได้กำไรงามอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงกระจายงานทั่วแคว้น ทันทีที่ฉินอวิ๋นฟานออกคำสั่ง ก็สามารถลำเลียงถึงได้ในหนึ่งวัน!“แปดสิบล้านกระสอบ? ไม่พอ ยังขาดอีกมาก!”ฉินอวิ๋นฟานพูดพร้อมส่ายหน้า “ไม่ต้องกลัวเปลืองเงิน จ้างชาวบ้านให้มากที่สุด พวกเขาจะได้มีรายได้เพิ่มอีก
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 784
ทุกคนต่างมองกันไปมองกันมา ไม่มีดูถูกและสงสัยอย่างก่อนหน้านี้อีก พวกเขาแทบอยากตบหน้าตัวเองสักสองฉาด“ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้? ฉินอวิ๋นฟานกลับมีเมล็ดพันธุ์ที่ได้ผลผลิตพันกว่าชั่งต่อหมู่จริง?”ขณะทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียว ทั้งยังตื่นเต้นกระดี๊กระด๊า เยียนอวี่เฉินกลับเศร้าสลดนางเหมือนวิญญาณออกจากร่าง ในดวงตาคือความสิ้นหวัง ปากก็พึมพำไปว่า “ถ้าฉินอวิ๋นฟานขายเมล็ดพันธุ์ผลผลิตสูงพวกนี้ให้ทุกแคว้นจริง อีกไม่นานทุกแคว้นมิต้องล้ำหน้าต้าเยียนหรือ?”เมื่อคิดถึงตรงนี้ เยียนอวี่เฉินหมดความหวังแล้ว แผนการทั้งหมดที่นางวางเอาไว้ เมื่ออยู่ตรงหน้าฉินอวิ๋นฟานกลับไม่มีค่าสักนิด ฉินอวิ๋นฟานสลายทุกอย่างได้ชั่วดีดนิ้วความมั่นใจและความหยิ่งผยองที่นางสั่งสมมานานถึงสิบแปดปี กลับไร้ซึ่งความหมายเมื่ออยู่ต่อหน้าฉินอวิ๋นฟาน นาทีนี้ จิตใจนางถูกกระทบกระเทือนอย่างหนัก ไม่ทระนงตัวเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว“เป็นยังไง? ทุกท่าน ข้าหลอกพวกท่านหรือไม่?”ฉินอวิ๋นฟานสองมือไพล่หลัง เยื้องกรายมาถึงตรงหน้าทุกคนช้า ๆ ด้วยใบหน้ายิ้มแฉ่งครั้นฉินอวิ๋นฟานปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง สายตาที่หมู่องค์ชายมองไปทางฉินอวิ๋นฟานเกิดความเป
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 785
เยียนอวี่เฉินหมดสติกะทันหัน ฉินอวิ๋นฟานตกใจรีบปรี่ไปหาทันที โอบร่างอรชรเอวบางของนางเอาไว้ เมื่อเห็นดวงหน้าแห่งยุคคิ้วงามเป็นธรรมชาติมีสีหน้าซีดเซียว ลมหายใจแผ่วเบาก็ทำให้ฉินอวิ๋นฟานนึกปวดใจขึ้นมา“หลีกไปนะ!”ครั้นรู้ว่าเยียนอวี่เฉินหมดสติ เซี่ยมู่ไป๋ก็รีบร้อนมายังห้องโถงใหญ่แล้วผลักฉินอวิ๋นฟานออกทันที นาทีนี้เขายังสนใจอะไรได้อีก ถ้าไม่ใช่เพราะฉินอวิ๋นฟานหาเรื่องสารพัด เล่นงานอย่างหนัก องค์หญิงสามจะโกรธจนหมดสติหรือ?ฉินอวิ๋นฟานที่กำลังแข็งกร้าวข่มคน ยามนี้อึดอัดใจเล็กน้อย จากมุมระหว่างความรักชายหญิง ฉินอวิ๋นฟานตั้งปณิธานว่าต้องได้ตัวเยียนอวี่เฉินมาให้ได้ หนึ่งเพราะได้จากการเดิมพัน เยียนอวี่เฉินคือภรรยาที่เขาใช้ความสามารถเอาชนะได้มา สองเพราะเยียนอวี่เฉินคือสไตล์ที่ฉินอวิ๋นฟานชอบแต่จากมุมของงานใหญ่ การเล่นงานต้าเยียนคืองานที่เขาจำเป็นต้องทำ ความทะเยอทะยานของต้าเยียนพองตัวจนไร้ขีดจำกัด การครองโลกขาดเพียงโอกาสที่เหมาะสม หากเขาไม่ทำเช่นนี้ จะต้องถูกต้าเยียนกลืนกินสักวันหนึ่ง“ฉินอวิ๋นฟาน ท่านทำเกินไปแล้วจริง ๆ แม้องค์หญิงสามจะเป็นตัวแทนของต้าเยียน แต่อย่างไรนางก็เป็นสตรีคนหนึ่ง ท่านกลั
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 786
เซี่ยมู่ไป๋แค่นเสียงเย็น ทิ้งคำพูดแรงประโยคหนึ่งจึงสะบัดแขนเสื้อจากไปจ้องเงาหลังเซี่ยมู่ไป๋ที่พาเยียนอวี่เฉินออกไป ฉินอวิ๋นฟานไม่ยี่หระ เทคโนโลยีสมัยใหม่ของเขาเพิ่งจะเปิดตัวก็กวาดล้างกองทัพของต้าเยียนได้แล้ว และอาวุธสงครามที่ร้ายกาจกว่านี้ของเขาก็กำลังอยู่ระหว่างการศึกษาวิจัยอย่าว่าแต่ต้าเยียนแคว้นเดียวเลย ต่อให้มีต้าเยียนสักสิบแคว้น เขาฉินอวิ๋นฟานก็ไม่หวั่นแม้แต่น้อย ที่เขาให้ความสำคัญจริงคือขั้วอิทธิพลยุทธภพต่างหาก มิเช่นนั้นเขาก็สร้างเอเคสี่สิบแปด ปืนไรเฟิลเก้าสิบแปดเค รวมไปถึงปืนใหญ่สนามอิตาลีอะไรพวกนี้แล้วระดับเทคโนโลยีพวกนี้ไม่ได้สูงนัก หากคิดจะผลิตจำนวนมาก สำหรับฉินอวิ๋นฟานแล้ว มันมิใช่ปัญหาใหญ่ การรวบรวมแผ่นดินบนโลกนี้เป็นหนึ่งง่ายดังพลิกฝ่ามือ แต่เขาไม่สามารถผยองกับขั้วอิทธิพลยุทธภพเช่นนี้ได้ จำต้องระวังให้มาก ค้นหาวิธีการสยบจึงจะดี“ในเมื่อทุกท่านยินดีเข้าร่วมเป็นพันธมิตรทางธุรกิจกับเครือเหิงไท่ เช่นนั้นก็ลงนามในหนังสือสัญญาฉบับนี้เถอะ”ฉินอวิ๋นฟานกล่าวจบก็หยิบหนังสือสัญญากระดาษขาวตัวหนังสือดำออกมาปึกหนึ่ง เขาเอ่ยเสียงหนัก “ทุกท่านต่างคาดหวังให้บ้านเมืองของตัวเองแข็งแ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 787
หลังจากฉินอวิ๋นฟานกำชับกับเหล่าองค์ชายอย่างละเอียด พร้อมลงนามในหนังสือสัญญาแล้วก็จากไป เมื่อนั้นเหล่าองค์ชายทั้งหลายจึงเริ่มดำเนินงานอย่างขมีขมันก๊อก ๆ ๆ...หลังจากเยียนอวี่เฉินฟื้นขึ้นมาสีหน้ายังคงปราศจากสีเลือดเหมือนเดิม ความสะเทือนใจอย่างหนักทำให้นางหม่นหมอง จมดิ่งอยู่ในโลกหดหู่ของตัวเองโดยสมบูรณ์เมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้น เยียนอวี่เฉินจึงได้สติขึ้นมาจากการเหม่อลอย นางเงยหน้าขึ้นพึ่บ พูดด้วยความเคียดแค้นเต็มประดา “ใครน่ะ?! มีเรื่องอะไร?!” “เรียนองค์หญิงสาม รัชทายาทต้าเฉียนฉินอวิ๋นฟานขอเข้าพบ!”เซี่ยมู่ไป๋รายงานอยู่หน้าห้องด้วยความเคารพ การปรากฏตัวของฉินอวิ๋นฟานทำให้เซี่ยมู่ไป๋ประหลาดใจมาก แต่เพื่อส่วนรวม เซี่ยมู่ไป๋ยังต้องปฏิบัติต่อเขาอย่างระมัดระวัง อย่างไรต้าเยียนก็ถูกกีดกันทางการค้าแล้ว นี่มิใช่เรื่องดีอะไรในเมื่อฉินอวิ๋นฟานออกตัวมาหาก่อน เขาก็อยากรู้นักว่าฉินอวิ๋นฟานคิดจะทำอะไรกันแน่“ฉินอวิ๋นฟานหรือ?”ขณะที่เยียนอวี่เฉินได้ยินชื่อนี้ นางนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง ยังนึกว่าตัวเองหูฝาดไป นางถูกฉินอวิ๋นฟานหยามหน้าไม่มีชิ้นดีในห้องโถงใหญ่อย่างนั้น แล้วทำไมจู่ ๆ เขาถึงมาในเวลาน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 788
พอถูกฉินอวิ๋นฟานฟาดกลับอย่างไร้ความปรานี เซี่ยมู่ไป๋โกรธจนหน้าเขียว เคราสั่นกระพือ“ท่านอาจารย์ ช่างเถอะ ไม่ต้องต่อล้อต่อเถียงกับเขาหรอก”เยียนอวี่เฉินเห็นดังนั้นจึงรีบปราม แล้วจึงกันไปถามฉินอวิ๋นฟานว่า “ฉินอวิ๋นฟาน วันนี้จู่ ๆ ก็มา ไม่ทราบมีเรื่องอันใด?”“ถ้าจะพูดกันจริง ๆ เจ้าคือเมียที่กำลังจะเข้าบ้าน ถึงจะเป็นอนุ แต่ก็เป็นผู้หญิงของข้าฉินอวิ๋นฟาน”ฉินอวิ๋นฟานพูดเสียงเข้ม “เมื่อเช้าเจ้าโกรธข้าเป็นฟืนเป็นไฟจนทำให้หมดสติคาที่ ข้าคิดว่าข้าจำเป็นต้องมาเยี่ยมเจ้าสักหน่อย”“เจ้า เจ้ามาแค่เพื่อเรื่องนี้?”เยียนอวี่เฉินหน้าสวยขรึมลงทันที คำพูดนี้ของฉินอวิ๋นฟานทำให้นางโกรธมาก แต่ความรู้สึกที่ได้รับความห่วงใยจากฉินอวิ๋นฟานกลับทำให้นางหวั่นไหวเล็กน้อย“ไม่อย่างนั้นล่ะ? ยังมีเรื่องอะไรได้อีก?”ฉินอวิ๋นฟานแบมือออกพร้อมพูด “ถึงเราจะมีสัญญาหมั้นหมายกัน แต่แคว้นของเราก็เป็นศัตรูกัน ในชั้นของบ้านเมือง ข้าจำเป็นต้องสังหารญาติเพื่อคุณธรรม ต้องแสดงจุดยืนชัดเจน นี่คือชะตาที่ข้าต้องแบกรับ”“ข้ารู้ สถานการณ์ในตอนนั้นมันโหดร้ายกับเจ้ามาก แต่ข้าไม่มีทางเลือก ถ้าข้าไม่ทำอย่างนี้ ชีวิตของข้าก็ต้องถูกต
Latest chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
