LOGINShare
ตอนที่ 15 ผมแค่อยากคุยด้วย
Last Updated:
2025-01-09 13:22:53หลังจากมีเดทแรกด้วยกันจนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาเกือบจะสามเดือนแล้ว เวหามักจะพาเมญาวีออกไปทานข้าว ซื้อของ หรือบางครั้งก็ไปดูหนังและฟังเพลงด้วยกันบ้างในวันหยุด แต่พออยู่ที่ทำงานก็เว้นระยะห่างในระดับหนึ่งเพราะไม่อยากให้เมญาวีต้องลำบากใจ
วันนี้ชายหนุ่มตั้งใจว่าจะขอเมญาวีเป็นแฟน เพราะเขามั่นใจแล้วว่าเธอคือผู้หญิงที่เขาอยู่ด้วยแล้วมีความสุข
ช่วงเวลาที่ได้รู้จักกันมันอาจจะดูสั้น แต่เพราะทั้งเขาและเธออยู่ใกล้ชิดกันมากในแต่ละวัน ทำให้ได้เรียนรู้กันและกันมากขึ้น
แล้วแผนที่วางไว้ก็ล้มไม่เป็นท่า เมื่อมารดาของเวหาโทรมาบอกให้เขากลับไปทานอาหารเย็นกับเธอที่บ้านเพราะมีคนสำคัญที่อยากให้ลูกชายได้เจอ
“เมย ผมขอโทษนะครับ เย็นนี้ผมคงไปทานข้าวกับคุณไม่ได้”เวหารู้สึกผิดเพราะวันนี้เขานัดทานอาหารเย็นกับเธอ
“ไม่เป็นไรค่ะ เมยเข้าใจ” เมญาวีรู้ดีว่าชายหนุ่มมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขานัดทานข้าวกับเธอแล้วทำอย่างที่พูดไม่ได้ แต่หญิงสาวก็ไม่เคยโกรธเขาเลยสักนิด กลับนึกชื่นชมด้วยซ้ำที่เขารักและดูแลมารดาเป็นอย่างดี
“คุณจะกลับเลยไหมจะได้ออกไปพร้อมกัน”
“เมยขอทำงานต่ออีกนิดนะคะ”
“อย่ากลับเย็นมากนะครับ ผมไปก่อนแล้วจะโทรหานะครับ”
“ค่ะ”
เวหาขับรถออกมาจากบริษัทด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ชายหนุ่มแทบอยากจะหันหลังกลับเมื่อมาถึงบ้านแล้วเห็นว่าคนที่อยู่ในห้องรับแขกนั้นคือใคร
“พี่เวย์ กลับมาแล้วเหรอคะ” ลลนาส่งยิ้มหวานเมื่อเห็นคนที่ตัวเองรอมานานนับชั่วโมงกลับมาถึงบ้าน
“สวัสดีครับคุณอา” ชายหนุ่มยกมือไหว้ผู้หญิงอีกคนที่ที่นั่งอยู่ใกล้กับมารดา
“อาไม่ได้เจอเวย์หลายปีเลย ไม่คิดเลยว่าจะโตขนาดนี้แล้ว”
“แต่คุณอายังดูเหมือนเมื่อก่อนเลยนะครับ”
“ช่างจะพูดเอาใจคนแก่”
“พี่เวย์ไม่คิดจะทักทายนาน่าบ้างเลยเหรอคะ”
“สวัสดีครับนาน่า” เขาหันไปทักทายอย่างเสียไม่ได้
“ทำไมห่างเหินกับน้องอย่างนั้นละเวย์ น้องเพิ่งกลับมาถึงก็รีบมาหาเวย์เลยนะ”
“ครับ”
คุณวราพรเข้าใจว่าที่ลูกชายของตนเองเลิกกับลูกสาวของเพื่อนรักก็เพราะชายหนุ่มเอาแต่ทำงานจนไม่มีเวลาให้กับแฟนสาว เวหาเองก็ไม่เคยบอกเพราะเห็นว่ามันเป็นเรื่องไม่สมควรที่จะเอาหญิงสาวมาแฉให้ใครฟัง
“พี่เวย์ ทำงานเหนื่อยไหมคะ นาน่าอยากไปทำงานกับพี่เวย์จังเลยค่ะ”
“อย่าเลยครับ พี่ว่านาน่าไปช่วยงานคุณอาที่โรงพยาบาลดีกว่า”
“นั่นสินาน่า ไปช่วยพ่อกับแม่ดีกว่า” ลินดาเห็นท่าทางของเวหาแล้วเธอเข้าใจดีว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีใจให้ลูกสาวของเธอเลยสักนิด“แต่นาน่าทำงานกับพี่เวย์นี่คะ พี่เวย์จะได้ช่วยสอนงาน”
“พี่คงสอนไม่ได้หรอกครับ งานของเรามันคนละสายงานเลย อีกอย่างพี่ก็ไม่ได้เก่งถึงขั้นที่ว่าจะมาสอนใคร”
“นั่นสิ งานคนละสายงานเลย แม่ว่าหนูอย่าไปรบกวนพี่เขาเลยนะ”
“ขอบคุณอาลินนะครับเข้าใจ” เวหารู้สึกโล่งใจที่อย่างน้อยมารดาของลลนาก็ไม่ได้ยัดเยียดให้ลูกสาวของเธอมาทำงานด้วย
“หนูนาน่าจ๊ะ ป้าว่า ทำงานกันคนละที่ก็ไม่เป็นไร พอตอนเย็นค่อยเจอกันก็ได้”
“นั้นสิคะ แต่พี่เวย์จะมีเวลาให้นาน่าเหรอคะ”
“มีสิลูก พี่เวย์ของนาน่ายังไงก็ต้องกลับมาทานข้าวกับป้าทุกวันอยู่แล้ว ถ้าหนูอยากเจอก็มาทานข้าวกับป้าสิลูก”
“จริงด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะคุณป้า ถ้างั้นต่อไปนาน่าจะมาทานข้าวกับคุณป้าบ่อย ๆ ดีไหมคะ”
“ดีเลยจ้ะ พูดแล้วก็ชักหิวแล้วเราไปทานข้าวกันดีกว่า”
วันนี้วราพรชวนลินดาและลูกสาวมาทานข้าวที่บ้านเพราะอยากให้เวหาลองเปิดใจคบกับลลนาอีกครั้ง แม้จะเลิกกันไปแล้วตอนอยู่ต่างประเทศ แต่ตอนนี้เธอก็กลับมาแล้วมันก็น่าจะสานสัมพันธ์กันได้ไม่อยาก
เพราะเห็นว่าลูกชายเอาแต่ทำงานไม่มีเวลาสนใจผู้หญิงที่ไหน เธอจึงรีบโทรไปนัดกับลินดาทันทีที่รู้ว่าลูกสาวของเพื่อนรักกลับมาเมืองไทย
“พี่เวย์คะ นาน่าเพิ่งกลับมายังไม่ค่อยมีเพื่อนที่ไหนเลย พี่เวย์ช่วยพานาน่าไปเที่ยวบ้างได้ไหมคะ”
“พี่ไม่ค่อยมีเวลาเลยครับ ช่วงนี้งานที่บริษัทยุ่งมาก” เขาไม่ได้โกหกเพราะงานของเขานั้นยุ่งจริง ๆ
“นาน่าไม่ได้ชวนไปวันทำงานสักหน่อย เสาร์อาทิตย์ก็ได้นี่คะ”
“วันหยุดพี่ก็อยากพักผ่อนอยู่บ้านครับ”
“งั้นนาน่ามาหาที่บ้านได้ไหมคะ”
“อย่าเลยครับ เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว มาที่บ้านพี่บ่อย ๆ คนอื่นจะมองไม่ดีเอานะครับ”
“ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่คะ ใคร ๆ ก็รู้ว่าเราเป็นแฟนกัน” เธอตอบอย่างหน้าตาเฉย
“เคยครับ เราเคยเป็นแฟนกัน แต่มันนานมากแล้วตอนนี้พี่มองว่านาน่าเป็นน้องสาวคนหนึ่ง” เวหาย้ำคำว่าเคยเพราะอยากให้เธอรู้ว่าไม่คิดกลับไปคบกับเธออีกอย่างแน่นอน
“แต่นาน่าไม่อยากมีพี่ชาย นะคะพี่เวย์เรากลับมาคบกันนะคะ นาน่าสัญญาเลยค่ะว่าจะไม่นอกใจพี่เวย์อีกเด็ดขาด”
“พี่ว่าเราอย่าพูดถึงเรื่องที่ผ่านมาเลยนะครับ พี่ลืมมันไปหมดแล้ว ตอนนี้พี่มีคนที่ชอบอยู่แล้ว” เขาตัดสินใจพูดความจริงออกไปเพราะไม่อยากให้เธอคาดหวัง
“พี่เวย์โกหกคุณป้าเพิ่งบอกเองว่าพี่เวย์ยังโสด” ลลนาเถียงขึ้นมาทันที
“พี่ยังโสดก็เพราะยังไม่แต่งงาน ไม่ได้หมายความว่าพี่ไม่ได้คบกับใครนี่ครับ”
“บอกแบบนี้เพื่อจะกันนาน่าออกไปใช่ไหมคะ” เธอคิดว่าต้องเป็นแบบนั้นแน่ ๆ
“เปล่าเลยครับ พี่ย้ำอีกครั้งนะ ตอนนี้พี่มีแฟนแล้วครับ”
“ไม่จริง พี่เวย์โกหก” ลลนาไม่พอใจที่ได้ยินแบบนั้นและเธอก็จะต้องหาทางพิสูจน์ให้ได้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเพียงแค่พูดกับเธอเพื่อให้เธอเลิกยุ่งกับเขา
กว่าลลนาและมารดาจะกลับเวหาก็แทบแย่เพราะต้องนั่งคุยเป็นเพื่อนหญิงสาวในขณะที่มารดาของเธอไปคุยกับมารดาของเขาอีกห้องหนึ่ง
ชายหนุ่มเริ่มมองเห็นเค้าลางของความวุ่นวายตรงหน้าถ้าหากเขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนมีหวังได้ถูกมารดาจับคู่เขากับลลนาอย่างแน่นอน
ในเมื่อตอนนี้ตัวเองมีคนที่ชอบอยู่แล้วเขาคิดว่าควรจะพาเธอมาทำความรู้จักกับมารดาอย่างเป็นทางการสักที ชายหนุ่มเชื่อว่าถ้ามารดาได้เจอกับเมญาวีแล้วท่านคงเลิกล้มความคิดที่จะให้เขากลับมาคบกับลลนาอย่างแน่นอน
เขามั่นใจว่ามารดาจะต้องชอบเธอเหมือนที่เขาชอบ เพราะผู้หญิงอย่างเมญาวีใครได้อยู่ใกล้ก็มีความสุข เธอเป็นคนที่มีพลังบวกในตัวสูงมาก สดใสร่าเริงแต่ในเวลางานก็ทำได้ดีแม้อายุยังน้อยก็ตาม อีกทั้งหน้าตาก็สวยโดยที่ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรให้มากมายเลยสักนิด
เวหามองดูนาฬิกาแล้วเห็นว่ายังไม่ดึกมากเท่าไหร่ ชายหนุ่มจึงรีบกดโทรออก เขาเรียกชื่อเธอทันทีที่หญิงสาวกดรับสาย
“เมย”
“คะ คุณเวย์มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ผมขอโทษนะครับที่โทรมาดึก ผมแค่อยากคุยด้วย คุณเข้านอนหรือยัง”
“เมยกำลังจะเข้านอนค่ะ”
“ผมโทรมากวนไหม คุยได้หรือเปล่า”
“ได้ค่ะ”
พอได้ยินคำตอบเวหาก็ล้มตัวลงนอนทั้ง ๆ ที่ยังไม่อาบน้ำ เขาคุยกับเธอจนเวลาผ่านไปนานนับชั่วโมงก่อนจะยอมวางสาย ทั้ง ๆ ที่ตอนกลางวันก็เจอกัน แต่พอกลับมาถึงบ้านเขาก็ยังอยากได้ยินเสียงของเธอ เวหารู้สึกเหมือนตัวเองกลายมาเป็นหนุ่มน้อยอีกครั้ง หัวใจที่แห้งเหี่ยวกลับรู้สึกชุ่มชื่นและกำลังพองขยายคับอกเพราะความรู้สึกที่มีต่อเมญาวีนั้นมันมากขึ้นเรื่อย ๆ
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นเวหาตั้งใจไว้แล้วว่าจะต้องขอเธอเป็นแฟนให้ได้
Related chapters
รักเล่นกล ตอนที่ 15 ผมแค่อยากคุยด้วย
หลังจากมีเดทแรกด้วยกันจนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาเกือบจะสามเดือนแล้ว เวหามักจะพาเมญาวีออกไปทานข้าว ซื้อของ หรือบางครั้งก็ไปดูหนังและฟังเพลงด้วยกันบ้างในวันหยุด แต่พออยู่ที่ทำงานก็เว้นระยะห่างในระดับหนึ่งเพราะไม่อยากให้เมญาวีต้องลำบากใจ วันนี้ชายหนุ่มตั้งใจว่าจะขอเมญาวีเป็นแฟน เพราะเขามั่นใจแล้วว่าเธอคือผู้หญิงที่เขาอยู่ด้วยแล้วมีความสุข ช่วงเวลาที่ได้รู้จักกันมันอาจจะดูสั้น แต่เพราะทั้งเขาและเธออยู่ใกล้ชิดกันมากในแต่ละวัน ทำให้ได้เรียนรู้กันและกันมากขึ้น แล้วแผนที่วางไว้ก็ล้มไม่เป็นท่า เมื่อมารดาของเวหาโทรมาบอกให้เขากลับไปทานอาหารเย็นกับเธอที่บ้านเพราะมีคนสำคัญที่อยากให้ลูกชายได้เจอ “เมย ผมขอโทษนะครับ เย็นนี้ผมคงไปทานข้าวกับคุณไม่ได้”เวหารู้สึกผิดเพราะวันนี้เขานัดทานอาหารเย็นกับเธอ “ไม่เป็นไรค่ะ เมยเข้าใจ” เมญาวีรู้ดีว่าชายหนุ่มมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขานัดทานข้าวกับเธอแล้วทำอย่างที่พูดไม่ได้ แต่หญิงสาวก็ไม่เคยโกรธเขาเลยสักนิด กลับนึกชื่นชมด้วยซ้ำที่เขารักและดูแลมารดาเป็นอย่างดี “คุณจะกลับเลยไหมจะได้ออกไ
Last Updated : 2025-01-10รักเล่นกล ตอนที่ 16 ไม่เร็วไปใช่ไหม
วันศุกร์เป็นวันที่ใครหลายคนรอคอยเพราะพรุ่งนี้ก็จะได้หยุดอยู่บ้าน แต่สำหรับเมญาวีแล้วเธอรู้สึกว่ามันเป็นวันที่แสนน่าเบื่อ เพราะเช้านี้หญิงสาวได้รับโทรศัพท์จากเจ้าของหอพักว่ามีเรื่องอยากจะคุยด้วยเลยขอให้เธออยู่รอก่อนที่จะออกไปทำงาน เมญาวีคิดว่ามันต้องเป็นเรื่องสำคัญเพราะถ้าไม่อย่างนั้นก็คงคุยกันทางโทรศัพท์ไปแล้ว ไม่รู้ว่าเขาจะคิดค่าเช่าเพิ่มหรือเปล่า แต่สำหรับเธอแล้วคิดว่าถ้าเจ้าของหอจะขึ้นค่าเช่า ก็คงไม่เป็นปัญหาเพราะตอนหญิงสาวได้เป็นพนักงานประจำแล้ว เงินเดือนของเธอก็เพิ่มขึ้นจากเดิมถึงสามพันบาท แล้วยิ่งช่วงหลายเดือนมานี้เมญาวีแทบจะต้องใช้จ่ายอะไรเลย ไปทำงานก็ไปพร้อมเจ้านาย พอตกเย็นเจ้านายก็พาไปทานข้าวอยู่เป็นประจำ หญิงสาวไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเจ้านายและลูกน้องคนอื่น ๆ จะเป็นเหมือนเธอไหม พอถามเรื่องนี้กับรินรดาเพื่อนก็บอกว่าสิ่งที่เวหาทำนั้นมันมากกว่าคำว่าเจ้านายกับลูกน้องทั่ว ๆ ไป เธอไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองแต่ที่ผ่านมาก็สัมผัสได้ว่าระหว่างตัวเองและเวหามันมีอะไรมากกว่าอย่างที่รินรดาบอก พอคิดเรื่องของเจ้านายเธอก็ลืมไปสนิทเลย
Last Updated : 2025-01-10รักเล่นกล ตอนที่ 17 ใครที่อยู่ในใจคุณ
เมญาวีเอาแต่เงียบจนทำให้เวหาเริ่มใจคอไม่ดี “คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ผมอาจจะพูดตรงเกินไป แต่ผมอยากเป็นแฟนกับคุณจริง ๆ นะครับ หรือว่าตอนนี้คุณกำลังคบใครอยู่” “เปล่าค่ะ เมยไม่ได้คบใครอยู่” “หรือผมไม่ดีพอ” “ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกนะคะ” “ผมรู้มันอาจเร็วไปสำหรับผู้หญิงแต่สำหรับผมมันช้าไปด้วยซ้ำ ผมไม่รู้นะว่าตอนนี้ในใจของคุณมีใครหรือกำลังคิดอะไรอยู่ ผมไม่เร่งรัดจะเอาคำตอบ ผมแค่อยากบอกความรู้สึกออกไป ผมรู้สึกดีกับคุณมาก อยากอยู่ใกล้ตลอดเวลา ความรู้สึกนี้มันมากขึ้นเรื่อย ๆ จนผมเก็บเอาไว้คนเดียวไม่ได้ เอาจริงนะ ผมไม่เคยขอใครเป็นแฟนมาก่อนเลยไม่รู้ว่าที่ทำอยู่มันถูกต้องไหม” ความรู้สึกที่เก็บไว้พรั่งพรูออกมาเป็นคำพูดอย่างไม่จะเก็บเอาไว้ได้อีกต่อไป “เมยไม่ได้รังเกียจคุณหรอกนะคะ เมยยอมรับว่าตัวเองก็รู้สึกดีกับคุณ แต่มันมีบางอย่างที่เมยต้องเล่าให้คุณฟังก่อน” “เล่ามาสิครับ ผมพร้อมฟัง” “ถ้าฟังจบแล้วคุณอาจจะหัวเราะหรืออาจเปลี่ยนใจเมยก็ไม่ว่า แต่ถ้าเมยไม่บอกคุณมันก็เหมือนเมยไม่ให้เกียรติคุณ” “เล่ามาเถอะครับ แล้วผ
Last Updated : 2025-01-10รักเล่นกล ตอนที่ 18 ผมอยากดูแลแฟน
แม้จะเป็นวันเสาร์แต่วันนี้เมญาวีก็ตื่นนอนแต่เช้า เธอชงกาแฟทานกับคุกกี้เป็นอาหารเช้า จากนั้นก็เริ่มเก็บของลงกล่องอย่างรวดเร็ว เพราะไม่อยากให้เวหาต้องมาเหนื่อยไปกับตัวเองด้วยอีกคน เมื่อเห็นว่าใกล้เวลาที่เวหาบอกว่าจะเข้ามา หญิงสาวก็รีบอาบน้ำสระผมล้างคราบเหงื่อไคลที่ทำงานหนักมาตั้งแต่เช้า คิดเอาไว้ว่าหลังจากทานอาหารแล้วจะชวนเขาออกไปดูหอพัก เพราะมีเหลือเวลาอีกเพียงสองวันที่เธอจะต้องหาที่อยู่ใหม่ให้ได้ เนื่องจากหญิงสาวไม่อยากไปนอนที่โรงแรมไม่ใช่เพราะเสียดายเงิน แต่เพราะเธอกลัวการนอนโรงแรมคนเดียวมากกว่า เวหามาถึงก่อนเที่ยงเล็กน้อย เขาแวะซื้ออาหารญี่ปุ่นที่จัดเป็นเซ็ตเข้ามาด้วย เพราะคิดว่าเมญาวีคงจะยุ่งกับการเก็บของ &l
Last Updated : 2025-01-11รักเล่นกล ตอนที่ 19 พอเถอค่ะ
วันนี้ก็ครบสามเดือนแล้วที่เวหาและเมญาวีตกลงเป็นแฟนกัน วันนี้เขาชวนเธอมาทานอาหารเพื่อฉลองวันครบรอบที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เมญาวีแต่ตัวสวยเป็นพิเศษเพราะอยากให้เกียรติสถานที่และแฟนหนุ่ม เธอสวมเดรสเกาะอกสีม่วงพาสเทล ยาวเหนือเข่าตกแต่งริบบิ้นช่วงเอว เน้นรูปร่างให้ดูเซ็กซี่กว่าวันทำงานปกติ เวหามองด้วยสายตาชื่นชม เขาไม่เคยเห็นเธอแต่งกายแบบนี้มาก่อน ไม่ใช่แค่เขาที่มองแต่คนอื่นที่เดินผ่านก็มองแฟนสาวของเขาจนแทบอยากจะพาเธอกลับคอนโดตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มทานอาหาร “วันนี้เมยสวยมาก” “แล้ววันอื่นล่ะคะ” “วันอื่นก็สวย แต่สวยคนละแบบ ตอนไปทำงานเมยสวยหวานดู ตอนออกไปเที่ยว ไปดูหนังเมยก็สวยใสแบบวัย
Last Updated : 2025-01-11รักเล่นกล ตอนที่ 20 ก็ห้องพี่เวย์นี่คะ
เมญาวีรู้ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอไม่อาจควบคุมได้อีกต่อไป ทุกอย่างมันเป็นไปตามการชักนำของคนตัวสูงที่อยู่ตรงหน้า เรียวขาเนียนพยายามจะบีบเข้าหาตัว แต่ก็ไม่อาจทำอย่างที่ต้องการได้ เพราะร่างกายของเวหาได้แทรกอยู่ตรงกลางขาเรียวไปแล้ว “พี่เวย์ มันมากเกินไปแล้วนะคะ” เสียงร้องขอฟังดูเหมือนกำลังสับสนและทรมาน “อย่าฝืนตัวเอง ให้พี่ช่วยนะครับ พี่สัญญาว่าเมยจะมีความสุข” “แต่ อื้อ พี่เวย์..” หญิงสาวสั่นสะท้านขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อแฟนหนุ่มใช้นิ้วโป้งกดลงบนจุดอ่อนไหวอย่างกระตุ้นอารมณ์ ลมหายใจของเธอติดขัด พยายามกัดริมฝีปากของตัวเองไว้เพื่อกักเก็บเสียงครางอันน่ารังเกียจ “อย่านะคะ แบบนั้นมัน อื
Last Updated : 2025-01-12รักเล่นกล ตอนที่ 21 ตรงเกินไปก็อายนะคะ nc25++
เวหาอาบน้ำแล้วก็รู้สึกสดชื่นขึ้น เขาออกจากห้องมาก็เห็นว่าบนโต๊ะมีข้าวผัดปูกับต้มจืดวางอยู่ ชายหนุ่มรีบทานอย่างรวดเร็วเพราะตั้งแต่เช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้อง พอทานเสร็จก็กลับเข้าห้องแปรงฟันแล้วเตรียมเข้านอน แต่เขาก็ไม่สามารถข่มตานอนได้ เมื่อนึกไปถึงภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องนี้เมื่อคืนที่ผ่านมา มันกระตุ้นให้ชายหนุ่มอยากทำมากกว่านั้น เขาเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องนอนของเมญาวี เคาะเบา ๆ “มีอะไรหรือเปล่าคะ” “พี่นอนไม่หลับ ถ้าเมยยังไม่นอน เราคุยกันหน่อยดีไหม” “ค่ะ พี่เวย์รอที่ห้องรับแขกนะคะเมยขอหยิบเสื้อคลุมก่อน” &ldquo
Last Updated : 2025-01-12รักเล่นกล ตอนที่ 22 สถานะใหม่
กว่าพายุตัณหาจะดับมอดเมญาวีก็แทบหมดแรง หญิงสาวนอนหลับไปในอ้อมกอดของคนรักอย่างมีความสุข รู้ตัวตื่นอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงเวหาคุยโทรศัพท์ เธอรีบลุกไปอาบน้ำแล้วสวมชุดนอนตัวเดิมก่อนจะรีบเดินกลับไปยังห้องนอนของตัวเองอย่างเงียบที่สุด ทุกการเคลื่อนไหวอยู่ในสายตาเวหา เพียงแต่เขาไม่พูดเพราะตอนนี้ยังคุยธุระสำคัญอยู่ หลังจากวางสายก็เคาะประตูห้องนอนแฟนสาวเบา ๆ “เมยครับ เมย” “มีอะไรหรือเปล่าคะ เมยขอแต่งตัวแป๊บนะคะ” เวหาเดินกลับไปยังห้องครัวจัดการเทข้าวต้มกุ้งใส่ชามให้ตัวเองและคนรัก ที่ผ่านเขาไม่เคยต้องเอาใจใครแบบนี้มาก่อน แต่กับเมญาวีแล้วเวหายินดีทำทุกอย่างเพื่อเธอ เมญาวีเดินออกมาจากห้องนอนก็ต้องแปลกใจที่ตอนนี้บนโต๊ะมีอาหารรออยู่แล้ว “น่ากินจังเลยค่ะ” “งั้นก็ต้องกินเยอะ ๆ นะจะได้มีแรง” เวหาพูดพร้อมกับอมยิ้ม “วันนี้วันหยุดนะคะ เมยไม่ต้องไปทำงานไม่ต้องกินเยอะก็ได้” “วันหยุดสิต้องกินเยอะ ๆ เพราะเมยยังมีงานอื่นที่ต้องทำ” “งานด่วนเหรอคะ” ใบหน้างามหันมามองเขาแววตาเต็มไปด้วยค
Last Updated : 2025-01-13
Latest chapter
รักเล่นกล ตอนที่ 40 โอกาสแบบนี้มีไม่บ่อย (จบ)
เสียงดนตรีเพลงคลาสสิกที่กำลังบรรเลงอยู่สร้างความโรแมนติกให้กับคู่รักหลายคู่ในบาร์รูฟท็อปบนโรงแรมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา เวหากับเมญาวีก็เป็นหนึ่งในคู่รักนั้น วันนี้เป็นวันครบ 3 ปี สำหรับการแต่งงานของทั้งสอง เป็นโอกาสพิเศษที่ทั้งสองคนจะได้อยู่ตามลำพัง เพราะที่ผ่านมาชีวิตของเขาและเธอวุ่นวายอยู่กับการทำงานและเลี้ยงดูลูกน้อยวัยสองขวบ หลังจากแต่งงานได้เพียงสามเดือนเมญาวีก็ตั้งท้องลูกสาวที่แสนน่ารัก เด็กหญิงตัวน้อยมีชื่อว่าน้องข้าวหอมเพราะอยากเลี้ยงลูกเองแต่ก็ต้องทำงานไปด้วย เวหาเลยแบ่งห้องที่ทำงานเป็นห้องสำหรับเด็กหนึ่งห้อง จ้างพี่เลี้ยงมาช่วยดูแลลูกสาวในขณะที่เมญาวีทำงาน พอถึงเวลาเลิกงานทั้งครอบครัวก็กลับไปที่บ้านหลักเล็กซึ่งปลูกอยู่ในรั้วเดียวกับบ้านเดิมของเวหา แต่เพราะวันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของทั้งสอง เพชรลดาอยากให้ลูกสาวและลูกเขยได้ใช้เวลาช่วงนี้ด้วยกันตามลำพัง เธอจึงมารับหลานสาวและพี่เลี้ยงไปอยู่ที่โคราชชั่วคราว“ร้านนี้บรรยากาศดีเหมือนกันนะคะพี่เวย์ จองยากไหมคะ”“ไม่ยากหรอกครับ พี่แดนจัดการให้” โรงแรมหรูแห่งนี้เป็นอีกหนึ่งโรงแรมที่เดนิสเพื่อนรุ่นพี่ของ
รักเล่นกล ตอนที่ 39 ไม่อยากให้รอ
ภายในห้องนอนยังมืดสนิทแม้จะเป็นเวลาเกือบจะเที่ยงเพราะมีผ้าม่านกันแสงอย่างดี เมญาวียังซุกตัวอยู่กับแผงอกแกร่งของคนรัก เธอเพิ่งได้นอนพักในเวลาเกือบจะหกโมงเข้า แต่เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ทั้งเขาและเธอก็เลยไม่ต้องรีบไปทำอะไรที่ไหน เมื่อคืนเมญาวีตามใจเขามากกว่าทุกครั้งเพราะเห็นว่าสัปดาห์ที่ผ่านมาชายหนุ่มทำงานอย่างหนักเพื่อบริษัทมาตลอด เมญาวีไม่คิดจะไปเรียนต่อแล้วเพราะไม่อยากห่างจากคนรักแต่เธอก็ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเวหา หญิงสาวใช้เวลาช่วงที่ไม่ตามคนรักไปบริษัทเรียนรู้งานกับคุณสิงหลที่บ้านหลังใหญ่ของเขา เพราะอยากช่วยงานของเวหาให้ได้มากกว่านี้ พอได้ไปบ้านของเวหาบ่อยขึ้นเมญาวีก็สนิทสนทกับคุณวราพรมารดาของชายหนุ่มมากขึ้นด้วย หญิงสาวจึงรู้ว่าที่ผ่านมาเวหาต้องทำงานอย่างหนักเพื่อพิสูจน์ตัวเองให้คนในบริษัทและบิดายอมรับในตัวเขา เมญาวีรู้สึกเห็นใจคนรักมากขึ้น บริษัทที่เขาทุ่มเททำงานอย่างหนักให้นั้นอีกส่วนหนึ่งก็เป็นของเธอด้วย การจะไปเรียนและให้เขาทำงานที่นี่ไม่ใช่เรื่องที่คนรักควรทำสักเท่าไหร่ ที่ผ่านมาเธอคิดถึงแต่ตัวเองมาตลอด แม้ตอนแรกเวหา
รักเล่นกล ตอนที่ 38 อย่ายั่ว
ระหว่างที่ยังรอวีซ่าซึ่งไม่รู้จะได้เมื่อไหร่ เมญาวีก็ย้ายมาอยู่กับเวหาที่คอนโด แม้ว่ามารดาของเขาจะชวนให้ไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน แต่เพราะเวหาอยากมีเวลาส่วนตัวกับคนรักให้มากที่สุด เขาจึงพาเมญาวีไปทานข้าวกับท่านที่บ้านเป็นบางวันเท่านั้น เมญาวีตามเวหาไปที่บริษัทเป็นบางวันเท่านั้น เธอไม่ได้ไปทำงานในตำแหน่งเลขา เพียงแต่ตามไปเพราะเวหาอยากให้หญิงสาวเรียนรู้งานในบริษัท พนักงานส่วนใหญ่ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เมญวีมีหุ้นอยู่ในบริษัท ทุกคนรู้แค่เพียงว่าเธอเป็นคนรักของเวหาเพียงเท่านั้น ช่วงนี้งานของเวหาค่อนข้างหนักเอาการ แต่งานหนักแค่ไหนเขาก็ไม่เคยบ่น เพราะทันทีที่กลับมาถึงคอนโดมาเจอกับคนรักเขาก็หายเหนื่อยทันที “พี่เวย์ ช่วงนี้งานเยอะเหรอคะ” “ก็เยอะเป็นปกติครับ” “หาเลขาสักคนดีไหม” “ไม่เป็นไรครับพี่ธรก็ยังอยู่ เขาช่วยพี่ได้เยอะ” “ถ้ากลัวว่าเลขาคนใหม่จะทำให้เมยหึงพี่เวย์ก็หาเลขาผู้ชายสิคะ” “เอาไว้ถ้าพี่ธรบ่นว่าเหนื่อยพี่จะให้เขาหาคนมาช่วยนะครับ” “ถ้ารอให้พี่ธรบ่นสงสัยไม่ต้องหาเลขากันแล้วล่ะคะ”เมญา
รักเล่นกล ตอนที่ 37 การเผชิญหน้า
กลับจากหัวหิน เวหาพาเมญวีมาที่บ้านของตัวเอง เป็นครั้งแรกที่เธอมายังบ้านหลังใหญ่“สวัสดีค่ะแม่” เธอยกมือไหว้และเรียกคุณวราพรว่าแม่อย่างที่เคยเรียก เนื่องจากตอนนี้เธอกับเวหาตกลงจะกลับมาคบกันอย่างเดิมแล้ว“หนูเมย แม่คิดว่าจะไม่ได้เจอหนูแล้ว แม่ขอโทษเรื่องพ่อของหนูด้วย ถ้าแม่ไม่เห็นแก่ตัวหนูคงมีครอบครัวที่อบอุ่น”“อย่าพูดถึงมันเลยค่ะ ที่ผ่านมาเมยก็มีครอบครัวที่อบอุ่น มีแม่กับลุงวัตถ์ เมยไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองขาดอะไร”“หนูไม่โกรธแม่ใช่ไหม”“ไม่ค่ะ เมยคิดว่าเมยกับแม่ก็ต้องขอโทษที่ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้”“แม่อยากเจอกับแม่ของหนู อยากขอโทษเขาด้วยตัวเองเอง”“ได้สิคะ เอาไว้เมยจะหาเวลาพาแม่มาเยี่ยมนะคะ”“แม่อยากไปหาที่ไร่ เวย์บอกแม่ว่าที่นั่นร่มรื่นมาก แม่อยากไปเที่ยว”“เมยขอถามแม่กับลุงวัตถ์ก่อนนะคะว่าสะดวกวันไหน เพราะบางทีสองคนนั้นก็เข้าไปในไร่ตั้งแต่เช้า ถ้าไม่นัดก่อนก็อาจจะไม่เจอค่ะ”“เอาอย่างนั้นก็ได้ สะดวกตอนไหนหนูก็บอกเวย์นะลูก”“ค่ะแม่”“วันนี้จะค้างที่นี่ไหม แม่จะได้ให้ป้ายุพาจัดห้อง”“ไม่ดีกว่าค่ะ”“เมยรังเกียจครอบครัวของแม่หรือเปล่า”“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คุณแม่เข้าใจผิดแล้ว วันนี้เมยต
รักเล่นกล ตอนที่ 36 ลีลารักมัดใจ
พายุตัณหาสงบลงในเวลาเกือบตีหนึ่ง เวหาเช็ดตัวให้กับเมญาวีเพราะอยากให้เธอนอนสบายตัว จากนั้นก็นอนกอดหญิงสาวคนรักจนถึงสายของอีกวัน “เราจะกลับตอนไหนคะ” เมญวีถามในขณะที่กำลังเริ่มทานอาหารมื้อสายด้วยกัน “คงอีกสักสองวันครับ เมยอยากกลับแล้วเหรอ” “พี่เวย์ขา เมยขอโทรหาแม่ได้ไหมคะ ไม่อยากให้แม่เป็นห่วงนะคะ” พอเธออ้อนเวหาก็ยอมใจอ่อน เขาไปเอากระเป๋าในรถมาให้เธอจากนั้นก็นอนดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขก ส่วนเมญาวีนั้นเดินไปคุยโทรศัพท์ในห้องนอน หญิงสาวกลับออกมาอีกครั้ง เธอนั่งลงข้างเขา พิงศีรษะกับไหล่หนา “แม่ว่ายังไงบ้างครับ” “ไม่ว่าอะไรค่ะ แม่แค่ฝากบอกพี่เวย์ว่าอย่าลืมสัญญา พี่สัญญาอะไรกับแม่คะ” “สัญญาว่าจะดูแลเมยอย่างดีครับ” “แค่นั้นเหรอคะ” “ครับแค่นั้น” เมญาวีคิดว่าต้องมีอะไรมากกว่านั้นแต่เขาไม่ยอมพูด แต่คงไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะถ้าอย่างนั้นมารดาของเธอคงบอกไปแล้ว “เราจะอยู่แต่ในห้องเหรอคะ ไหนว่าพาเมยมาเที่ยวทะเล” “เมยอยากออกไปไหน ถ้าจะไปเล่นน้ำรอตอนเย็นก่อนดีกว่าไ
รักเล่นกล ตอนที่ 35 แน่ใจนะว่าไม่คิดอะไร
เมญาวีตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืด เธอไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน จำได้แค่ว่ากำลังคุยกับเวหาอยู่ในรถ และเขากำลังจะพาเธอกลับบ้าน เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง แล้วก็ต้องตกใจเพราะที่นี่ไม่ใช่ห้องนอนของ หญิงสาวรีบลุกจากเตียงแล้วเปิดประตูห้องนอนออกไปทันที “เวย์ พาเมยมาที่ไหน เมยอยากกลับบ้าน” “ตื่นแล้วเหรอครับ หิวหรือยัง มานั่งตรงนี้สิพี่สั่งสเต็กปลาของโปรดให้เมยแล้ว” “พี่เวย์คะ เมยบอกกว่าอยากกลับบ้าน” เธอเดินไปยังประตูด้านหน้าแต่พยายามเปิดเท่าไหร่ประตูก็ไม่ขยับ “เปิดประตูให้เมยด้วย เมยจะกลับ” “เดี๋ยวสิเมยคุยกันก่อน” เวหารีบมาดึงตัวคนรักไว้ เขากอดเธอจากด้านหลัง จมูกกดลงไปยังผมสีดำขลับ สูดดมกลิ่นที่คุ้นเคยเข้าเต็มปอด “เราต้องคุยกับให้รู้เรื่องนะครับ” “เมยว่าเราคุยกับรู้เรื่องแล้วนะคะ” เวหาอุ้มคนตัวเล็กมายังโต๊ะทานข้าว กดให้หญิงสาวนั่งลงบนเก้าอี้ขณะที่ตัวเองกักเธอไว้ด้วยสองแขนแกร่ง “พี่ไม่ให้เมยไปเรียน” “เมยจะไป เมยเตรียมตัวเรียนภาษามาตั้งสองเดือน” “เมยจะทิ้งพี่ไปจริ
รักเล่นกล ตอนที่ 34 ความจริง
เมญาวีกลับมาถึงบ้านในเวลาหกโมงเย็น หญิงสาวรีบเข้าไปหามารดาที่กำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่ในครัว เธออยากรู้ว่าหลังจากที่ตัวเองออกไปจากบ้านแล้วสองพ่อลูกคุยอะไรต่อ “แม่ทำอะไรคะหอมจัง” “ต้มข่าไก่จ้ะ ทำไมกลับเร็วนักล่ะลูกไหนว่าจะไปดูหนัง” เพชรลดาแกล้งถามเธอรู้ว่าลูกสาวไม่มีทางออกไปดูหนังกับเพื่อนชายคนนั้นแน่นอน “พอดีจอห์นเขาไม่ว่างค่ะแม่” เมญาวีรีบบอก “วันหลังค่อยนัดกันใหม่ก็ได้ แม่ว่าจอห์นเขาก็น่ารักดีนะ เขาอยู่เมืองไทยมานานหรือยังนะ” “ไม่รู้เหมือนกันค่ะแม่ เมยไม่เคยถาม” ฟังแค่นี้คนเป็นแม่ก็รู้แล้วว่าลูกสาวของตัวเองไม่ได้สนิทสนิทสนมกับเพื่อนใหม่ที่เป็นครูสอนอยู่โรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่งอย่างที่เจ้าตัวพยายามจะแสดงออก คงเพราะยังไม่ลืมรักครั้งแรก “แม่คะ คุณสิงหลเขาคุยอะไรกับแม่บ้างคะ หลังจากที่เมยไปแล้ว” “ก็เรื่องทั่ว ๆ ไปนั่นแหละ ไม่มีอะไรหรอก” “แม่คงไม่กลับไปคืนดีกับเขาหรอกนะคะ” “ไม่หรอกลูก ถึงเขาจะเป็นพ่อของเมย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าแม่ะกลับไปเป็นภรรยาเขานี่ แม่มีลุงวัตถ์แล้ว ตอนนี้แม่ม
รักเล่นกล ตอนที่ 33 ไม่ต้องการ
วราพรเห็นลูกชายเสียใจ เธอเองก็เสียใจไม่ต่างกัน เธอกำลังสับสน ถ้าเธอเลือกที่จะเก็บทุกอย่างเป็นความลับเวหาก็คงไม่มีความสุข แต่ถ้าเลือกที่จะพูดเวหาจะมองเธอยังไง เขาจะรับเรื่องราวได้ไหม “เวย์ รักหนูเมยมากใช่ไหม” “ผมไม่เคยรักใครแบบนี้มาก่อน แต่มันจำสำคัญยังละครับ ในเมื่อตอนนี้เราเป็นพี่น้องกัน ผมเลวมากใช่ไหมครับที่รักน้องสาวตัวเอง มีอะไรกับน้องสาวตัวเอง” เขาผิดหวังและโกรธตัวเองที่ทำแบบนั้นลงไป “อย่าพูดแบบนั้น” “มันเป็นความจริงนี่ครับแม่ ความจริงที่ทำให้ผมเจ็บ ผมไม่รู้ว่าน้องจะเป็นยังไงบ้าง เธอเป็นคนดีแล้วผมก็ทำลายเธอเองกับมือ” “พอแล้ว เวย์ไม่ต้องพูดแล้ว” วราพรฟังลูกชายพูดแล้วเธอก็ร้องไห้ ในที่สุดคุณวราพรก็ตัดสินใจได้ เธอไม่อยากเห็นเวหาเป็นแบบนี้ เธอไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัวอีกต่อไป เธอเล่าเรื่องราวในอดีตให้กับลูกชายฟังอย่างไม่ปิดบัง ครั้งหนึ่งเธอกับสิงหลรักกันมาก หลังจากแต่งงานสิงหลก็เปิดบริษัท เขาทุ่มเททำงานอย่างหนักเพื่ออยากให้ครอบครัวสุขสบาย จนหลงลืมไปว่าแท้จริงแล้วสิ่งที่ภรรยาต้องการจากเขาไม่ใช่เงิน
รักเล่นกล ตอนที่ 32 ลูกสาวคนเดียว
เวหากลับมาตั้งหน้าตั้งตาทำงานอีกครั้ง เขากลายเป็นคนอารมณ์ร้อน จนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้จะมีก็เพียงอาธรที่รับอารมณ์รุนแรงของชายหนุ่มได้สัปดาห์ก่อนอาธรรับเลขามาช่วยงานเวหาคนหนึ่ง แต่เธอก็ทนทำงานกับเวหาได้เพียงแค่สามวันก็ลาออก กลางวันทำงานอย่างเต็มที่ พอตกกลางคืนก็ออกไปดื่มทุกคืน จนเพื่อนต่างสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเวหากันแน่ เพราะก่อนหน้านั้นเชายหนุ่มไม่เคยเป็นแบบนี้ เขาออกจะมีความสุขมากกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ แม้เพื่อนจะชวนออกมาดื่มหลายครั้งแต่ เวหาก็บอกว่าอยากให้เวลากับมารดาและคนรัก แต่พอถึงตอนนี้ชายหนุ่มกลับทำตรงกันข้าม เขาดื่มหนักทุกวัน “เวย์มีเรื่องอะไรไม่สบายใจเล่าให้พี่ฟังได้นะ” เดนิสที่นั่งดื่มกับเวหาอดไม่ได้ที่จะถามเพื่อนรุ่นน้อง “ไม่มีอะไรหรอกพี่ แค่อยากดื่ม” “มันต้องมีอะไรสิ ถ้าอย่างนั้นนายคงไม่ดื่มหนักอย่างนี้หรอก ไหนว่าแม่อาการดีขึ้นแล้วกลับบ้านได้แล้ว ถ้าให้พี่เดาก็คงเป็นเรื่องแฟนใช่ไหม” เวหาพยักหน้าพลางกระดกแก้วในมือสาดน้ำสีอำพันเข้าไปในปากทีเดียวจนหมดแล้ว “เล่าให้ฟังได้ไหม เผื่อจะรู้สึกดีขึ้น” เวหาไม่
