“คิดอะไรอยู่ครับ” ร่างสูงเอ่ยถามฉันเบาๆ พร้อมกับหันมามองฉันเล็กน้อย ก่อนจะมองไปยังท้องถนนตรงหน้าต่อ มือหนาของร่างสูงข้างๆยังคงกุมมือบางของฉันไว้แน่นที่หน้าขาแกร่งของเขา“หลายเรื่องเลยค่ะ” ฉันตอบกลับร่างสูงเสียงอ่อน“ไหนรองเล่าให้พี่ฟังทีละเรื่องสิครับ” ร่างสูงบอกกับฉันด้วยน้ำเสียงอบอุ่น มือหนาของเขาลูบมือบางของฉันไปมาอย่างถนุถนอม“เรื่องแรกพี่กับคนที่ชื่อแม็กซ์เวล...อะ เอ่อหนูไม่แน่ใจว่าตัวเองพูดกับเขาแรงไปไหม” ฉันไม่รู้จะอธิบายสิ่งที่ตัวเองคิดอยู่ให้กับร่างสูงข้างๆ เข้าใจได้ยังไงถ้ามันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนของเขาล่ะ และถ้ามันทำให้เขารู้สึกไม่ดีล่ะ“หนูอย่าคิดมาก พี่ไม่เคยนับคนอย่างมันเป็นน้องในชีวิตนี้ของพี่มีคนสำคัญเพียงแค่สองคนเท่านั้นคนแรกคือจีซัสน้องชายคนเดียวของพี่ ส่วนอีกคนก็คือหนู”“…” ฉันยิ้มออกมาให้ร่างสูงข้างๆทันทีที่ฟังเขาพูดจบ“ต่อไปนี้พี่อยากให้หนูระวังให้มาก จะไปไหนพี่อยากให้หนูบอกพี่ แน่นอนว่าพี่จะดูแลหนูอย่างดีแต่เพื่อความปลอดภัยเราต้องป้องกันไว้ก่อนเข้าใจไหมครับ” ร่างสูงเอ่ยบอกกับฉันเสียงเครียด เขาเองก็คงคิดหนักเหมือนกันกับเหตุการที่เกิดขึ้น“เข้าใจค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ
เช้าวันต่อมา...6.30 น.กริ๊งๆๆๆ !!!“อื้อ...” เสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งอยู่บนโต๊ะหัวเตียงดังขึ้น ปลุกฉันให้ตื่นขึ้นจากฝันหวานมือบางของฉันเอื้อมไปลูบอกแกร่งของร่างสูงเพื่อปลุกเขา แต่ฉันกลับพบกับความว่างเปล่า เปลือกตาของฉันลืมขึ้นโดยอัตโนมัติพร้อมกับมองไปรอบๆห้องทันที“หายไปไหนแล้ว ออกไปทำงานแล้วหรอ” ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนลุกขึ้นเดินไปจัดการกับตัวเอง วันนี้วันจันทร์ฉันเองก็ต้องไปทำงานเหมือนกันนี่นาแอ๊ดดดดด!“จัดการให้เรียบร้อย” ฉันเดินออกมาด้านนอกก็เห็นร่างสูงที่ฉันคุ้นเคยกำลังยืนคุยโทรศัพท์ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ใบหน้าหล่อเหลาหันมาเห็นฉันก็เดินเข้ามาหาฉันทันที“ได้ ขอบใจมาก” ร่างสูงเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าของตัวเอง ก่อนที่มือหนาจะคว้าเอวบางของฉันเข้าหาร่างหนาของเขาฟอดดดดดด! ฟอดดดดดด! จุ๊บ!!ร่างสูงฟัดแก้มนุ่มนิ่มทั้งสองข้างของฉันอย่างมั่นเขี้ยว ก่อนจะกดจูบลงที่ริมฝีปากบางของฉันอย่างอ่อนโยน“มอนิ่งคิส”“มอนิ่งคิสค่ะ” ฉันเอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้าเสียงอ่อน มือบางของฉันค่อยๆเช็ดคราบลิปสติกออกมามุมปากของเขาอย่างเบามือ“ไปทานข้าวกันครับ” ฉันมองข้าวต้มหมูสับตรงหน้าสลับกับร่างสูงที่กำลังเลื่อนเ
[BUA’S PART]“จะหมดเวลางานแล้ว เตรียมเก็บของเดี๋ยวเฮียไปส่ง” เสียงเฮียผาดังมาจากด้านหลัง วันนี้เฮียผามาทำงานคนเดียวเพราะเจ่เจ้ของฉันลาป่วย ฉันโทรไปถามอาหารเจ้ไอรีนแล้วเธอไม่ได้เป็นอะไรมากแต่หมออยากให้พักก่อน“อะ เอ่อ” ฉันกำลังจะหันไปตอบเฮียแต่ว่า...“ไม่รบกวนคุณภูผาดีกว่าครับ...” เสียงเรียบที่ฉันคุ้นเคยดังมาจากทางเข้า“…” ฉันรีบหันไปมองทางต้นเสียงทันที ‘ไม่ผิด...เขาตัวจริงเสียงจริงเลยละ’“สวัสดีครับคุณดีโอ” เฮียผารีบเดินเข้าไปทักทายร่างสูงที่มาใหม่อย่างเป็นอ่อนน้อม ดูจากปฏิกิริยาของเฮียผาแล้วเขาเองก็ดูตกใจอยู่ไม่น้อยที่เห็นร่างสูงของผู้ชายที่ใครๆก็บอกว่าหาตัวจับยากอย่างเขามาปรากฎตัวอยู่ตรงหน้า“ทำตัวตามสบายเถอะครับ” ร่างสูงเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะเดินเข้ามาหาฉันอย่างตั้งใจ ‘คิดจะทำอะไรของเขากันแน่นะ’ ฉันมองร่างสูงที่กำลังเดินมาอย่างตื่นตระหนก ‘ควรทำยังไงดี’ ในหัวของฉันพยายามคิดคำพูดที่จะอธิบายให้เฮียผาฟังจนวุ้นไปหมด“นี่คือแบบรีสอร์ทของผมหรอครับ” ร่างสูงที่มาใหม่ถามขึ้นเบาๆ พร้อมกับสายตาที่ยังคงจับจ้องไปแบบแปลนตรงหน้าที่ฉันกำลังทำ“ใช่ครับ”“ผมชอบครับ” เขาเอ่ยบอกกับเฮียผาเสียงเรียบ แต่สา
[BUA’S PART]@AYA CONDO“ถึงห้องสักที” ฉันทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาอย่างหมดแรง“เหนื่อยหรอครับ” ร่างสูงถามฉันเสียงอ่อน ก่อนที่เขาจะวางกระเป๋าผ้าใบใหญ่ของ“แดดดี๊หนูปวดหลัง” ฉันบอกกับร่างสูงที่กำลังเดินตรงเข้ามาหาฉันอย่างอ้อนๆ“ขยับหน่อยเดี๋ยวแด๊ดนวดหลังให้ครับ” ฉันขยับตัวตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย ร่างสูงขึ้นคล่อมฉันเล็กน้อยมือหนาของเขากดลงที่หลังของฉันอย่างเบามือก่อนที่เขาจะค่อยๆเพิ่มน้ำหนักขึ้น เขานวดคลึงบริเวณหลังฉันอย่างชำนาญ“อ่า...แด๊ดเก่งจังเลยค่ะ”“ลูกค้าคนแรกชมขนาดนี้สงสัยต้องให้ของแถม” เขายกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนที่มือหน้าจะหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงออกมาจากกระเป๋าเสื้อของตัวเอง“อะไรหรอคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าอย่างสงสัย ก่อนจะลุกขึ้นนั่งข้างๆเขา“...” ร่างสูงหยิบสร้อยคอออกมาจากกล่อง ก่อนจะใส่ให้ฉันอยางเบามือ ฉันมองดูการกระทำของร่างสูงตรงหน้าพร้อมกับยิ้มออกมา ฉันไม่สนใจหลอกนะว่าของสิ่งนี้มันจะมีมูลค่ามากน้อยเท่าไหร่ แต่ที่ฉันสนใจคือคนตรงหน้าของฉันในตอนนี้เขาตั้งใจให้สร้อยเส้นนี้กับฉันฉันไม่รู้ว่ากับคนอื่นเขาปฏิบัติอย่างไรแต่กับฉันเขาไม่เคยบกพร่องในหน้าที่ของคนรักเลยสักครั้ง จริงอยู
“คนอื่นเห็นเข้าจะไม่เป็นไรหรอคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าออกไปอย่างกังวล ฉันกลัวว่าถ้าคนอื่นมาเห็นเข้าจะมองเขาไม่ดี เขาเป็นลูกค้าและเป็นเหมือนเจ้านายของฉันการที่เราเดินจับมือกันแบบนี้ฉันกลัวว่ามันจะไม่เหมาะสมร่างสูงหยุดเดินทันทีที่ฉันพูดจบ ก่อนที่เขาจะจับลงที่ไหร่บางของฉันอย่างเบามือ ใบหน้าหล่อเหลาก้มมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย และความอบอุ่นที่ฉันสัมผัสได้จากร่างสูงตรงหน้าไม่เคยเปลี่ยนไปเลย“หนูสนใจแค่แด๊ดคนเดียวก็พอแล้วครับ” ร่างสูงเอ่ยบอกกับฉันด้วยน้ำเสียงอบอุ่น“…”“แด๊ดไม่ได้รักคนอื่น แด๊ดรักแค่หนูคนเดียวเข้าใจไหมครับ” ฉันยิ้มออกมาทันทีที่ได้ยินร่างสูงตรงหน้าบอกรัก“พูดมาขนาดนี้...ถ้านอกใจหนู หนูเอาแด๊ดดี้ตายแน่ค่ะ” ฉันเอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้าพร้อมกับส่งยิ้มหวานๆไปให้เขา“ฮ่าฮ่าฮ่า ถ้าไม่ใช่หนูก็ไม่มีวันเป็นคนอื่นแน่นอน ถ้าอยากจะฆ่าแด๊ดไม่ต้องรอให้แด๊ดนอกใจหรอก หนูสามารถทำได้เลยกลับห้องกันเลยไหมครับ” ร่างสูงเอ่ยบอกกับฉันด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและก็เปลี่ยนเป็นอ่อนหวานดูมีเลศนัยในประโยคสุดท้าย“ร้ายมากแด๊ดดี้ของหนู” ฉันเอ่ยบอกร่างสูงตรงหน้าอย่างเอือมๆ ฉันเริ่มจะช
17.00 น.“หนักไหมคะ” ฉันเดินเข้าไปหาร่างสูงหวังจะช่วย เพราะทั้งสองมือของเขาหอบหิ้วข้าวของพะรุงพะรัง มือนึงถือกระเป๋าที่ข้างในเต็มไปด้วยฝืน ส่วนอีกมือที่เขาถือมาน่าจะเป็นกระเป๋าเก็บความเย็นในนั้นน่าจะเป็นอาหารค่ำของพวกเราในค่ำคืนนี้“หนูถือไม่ไหวหรอกเดี๋ยวแด๊ดดี้จัดการเอง”“ก็ได้ค่ะ” ฉันบอกกับเขาเสียงอ่อน ก่อนจะเดินนำหน้าเขาไปยังจุดกางเต็นท์ของเราที่อยู่ไม่ไกล“เรียบร้อย”“วันนี้เราจะทานอะไรกันหรอคะ” ฉันมองร่างสูงตรงหน้าที่ก่อไฟตรงหน้าติดได้อย่างง่ายดาย“หมูย่างครับ...อยากกินไหม?” เขาตอบคำถามฉันก่อนที่เขาจะหันมาถามฉันเสียงอ่อน“อยากค่ะ...ว่าแต่แด๊ดดี้ทำเองหรอคะ ไหนว่าทำอาหารไม่เป็นไงคะ” ฉันเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความสงสัย พร้อมกับเดินไปช่วยเขาเตรียมของ“แม่บ้านเตรียมไว้ให้ครับ เรามีหน้าที่ปิ้งให้มันกินได้ก็พอ” ร่างสูงบอกกับพร้อมกับหันมายิ้มกับฉัน ก็คงสองคนที่ทำอาหารไม่เป็นมาอยู่กลางป่าด้วยกันถ้าไม่มีป้าแม่บ้านช่วยชีวิตไว้และปล่อยพวกเราต้องทำกินกันเองรับรองวันนี้คงไม่ได้กินข้าวแน่ๆ“ฮ่าฮ่าฮ่า แด๊ดดี้ของหนูน่ารักจัง” ฉันมองไปยังร่างสูงที่กำลังย่างหมูอย่างตั้งใจ ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่
เช้าวันต่อมา...จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! !!“อื้ออออ ขอนอนต่ออีกหน่อยนะคะ” ฉันงัวเงียบอกกับร่างสูงที่เอาแต่กวนฉันไม่หยุด“วันนี้ตื่นสายนะเรา” เขาเอ่ยบอกกับฉันก่อนที่มือหนาของเขาจะบีบแก้มนุ่มนิ่มของฉันอย่างเอ็นดู พร้อมกับหอมแก้มฉันอย่างหมั่นเขี้ยว“ก็เพราะใครล่ะคะ” ฉันลืมตาตื่นขึ้นมามองร่างสูงตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยบอกเขาอย่างงอแง ฉันมุดหน้าของตัวเองเขากลับอกเปลือยเปล่าของเขาพร้อมกับกอดเขาไว้แน่น ร่างสูงเองพอเห็นว่าฉันกอดเขา เขาก็กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นกว่าเดิม“อ๊ะ! แกล้งหนูหรอ” ฉันขึ้นคล่อมร่างสูงก่อนจะกอดเขาไว้แน่น...“ที่รักรู้ตัวไหมว่าหนูโป๊อยู่” เขาเอ่ยบอกกับฉันเสียงเรียบ พร้อมกับมองมาที่ฉันอย่างมีเลศนัย มุมปากของเขายกยิ้มอย่างชอบใจในท่าทางของฉันฉันสัมผัสได้ถึงความใหญ่โตของท่อนเอ็นของร่างสูงตรงหน้าที่ตอนนี้กำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่อยู่ตรงหน้าท้องแบนราบของฉัน“หนูทำมันตื่น” ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมกับมือหนาลูบลงที่สะโพกเปลือยเปล่าของฉันเบาๆเพียะ!“หยุดคิดเลย หนูไม่ไหวแล้วนะ” ฉันบอกกับเขาออกไปอย่างงอลๆ แค่เมื่อคืนฉันก็ไม่มีแรงจะเดินอยู่แล้ว ถ้าเกิดว่ามีอีกรอบฉันคงเดินไม่ได้ไปอีกหลายวัน“ฮ่าฮ่า
1 อาทิตย์ต่อมา...“วันนี้ต้องไปเคลียร์งานที่ผับใช่ไหม” ผมเอ่ยถามริวคนสนิทของผม ในขณะที่ผมกำลังพักสายตา“...” มือบางลูบลงที่อกแกร่งของผมเบาๆ พร้อมกับนวดให้ผมอย่างเบามือ ก่อนที่ริมฝีปากจะจุ๊บลงที่ลำคอของผมจุ๊บ!!“ที่รักวันนี้ฉีดน้ำหอมด้วยหรอครับ” ผมเรียกร่างบางที่ยังคงนวดให้ผมไม่หยุด ผมจับมือบางเอาไว้ก่อนจะชะงักไปเล็กน้อยเพราะเธอคนนี้ไม่ใช่บัว“เมญ่าใช้น้ำหอมกลิ่นนี้อยู่แล้ว ถ้าพี่ดีโอชอบ...อ่ะ” ผมลืมตาขึ้นมาทันทีก่อนจะพลักร่างบางออกไปไกลตัว พร้อมกับจ้องไปที่ร่างบางตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง ไม่ใช่ว่าผมจะดูไม่ออกว่าผู้หญิงคนนี้เข้าหาผมเพราะต้องการอะไร“เธอเข้ามาได้ไง” ผมเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าเสียงเรียบ พร้อมกับมองไปที่เธออย่างคาดโทษ ห้องทำงานของผมถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากผมก็ไม่มีใครสามารถเข้ามาได้“เมญ่าก็เดินเข้ามาไงคะ” ร่างบางเอ่ยบอกกับผมพร้อมส่งยิ้มหวานมาให้ ก่อนจะค่อยๆเดินเข้ามาหาผม“ออกไป” ผมพูดขึ้นเสียงเรียบ“แต่ว่า...”“ออก...ไป” ผมเอ่ยบอกกับหญิงสวยตรงหน้านิ่งๆ เธอเห็นท่าทีของผมแล้วเธอจึงรีบเดินออกไปในทันที ผมมองประตูที่ปิดลงอย่างหัวเสียคนที่ผมควรจะจัดการในตอนนี้ควรจะเป็นไอ้ริวมือขวาคนสน
@บ้านพักต่างอากาศที่เขาใหญ่...“ถึงแล้ว” ดีแลนที่นั่งอยู่ด้านหลังพูดขึ้นทันทีที่รถหรูของเราจอดลงยังลานจอดรถที่อยู่ไม่ไกลจากตัวบ้าน“ลุยเลยครับ” ฉันหันไปบอกกับลูกก่อนจะเห็นว่าเจ้าตัวน้อยเตรียมพร้อมสำหรับกิจกรรมที่กำลังจะมาถึงแล้วจริงๆ เราสามคนพ่อ แม่ ลูกมาแคมป์ปิ้งด้วยกันที่นี่บ่อยๆ เพราะฉะนั้นแทบจะไม่มีอะไรต้องห่วงเจ้าลูกชายคนเดียวของฉันเลย เพราะเขาชอบที่นี่มากและทุกครั้งที่มีโอกาสเขาก็มักจะขอให้ฉันกับพี่ดีนพามาที่นี่อยู่บ่อย“ที่รัก เดี๋ยวแด๊ดดี๊ยกเองหนูไปเปิดบ้านรอเลยครับ”“จริงด้วยครับ”“ก็ได้ค่ะ” ฉันเดินมาเปิดประบ้านตามที่คุณสามีและเจ้าลูกชายของฉันสั่งอย่างว่าง่าย ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินตามเข้ามาด้านใน“ไหวไหมครับ” ฉันเอ่ยถามดีแลนที่สะพายกระเป๋าเป้ของตัวเองเข้ามาหาฉัน“แค่นี้สบายมากครับ แต่แม่ครับเมื่อไหร่ดีแลนจะตัวเท่าป๊าหรอครับ” เด็กน้อยตรงหน้าถามฉันด้วยความสงสัย ก่อนจะว่างกระเป๋าที่สะพายมาลง“ถ้าลูกอยากตัวเท่าป๊าก็ต้องกินนมและออกกำลังด้วยเข้าใจไหมคะ”“ตัวเท่าป๊าได้แต่จะหล่อเหมือนป๊าคงจะยากหน่อยนะ”“คุณย่าบอกว่าดีแลนหล่อกว่าป๊านะครับ”“จริงรึป่าว”“คุณย่าไม่โกหกดีแลนแน่นอน ป๊าไม
4 ปีต่อมา...ก๊อกกกกกๆๆ!!หลังจากที่ฉันกับพี่ดีนอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อยและกำลังเตรียมตัวเข้านอน เสียงเคาะก็ดังขึ้นมาจากประตูทางเข้าที่อยู่ไม่ไกล พี่ดีนมองมาที่ฉันเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นเดินไปตามเสียงที่ยังคงดังไม่หยุดก๊อกกกกกๆๆ!!“แด๊ดดี๊ แด๊ดดี๊” ทันทีที่ประตูเปิดออกเสียงน้อยๆ ก็ดังขึ้นมาทันทีเพื่อทักทายร่างสูงที่ยืนบังเขาเอาไว้ไม่ยอมให้เข้ามาด้านใน“เรียก ‘ปะป๊า’...‘แด๊ดดี๊’ เอาไว้ให้เมียป๊าเรียกได้คนเดียว” พี่ดีนเอ่ยบอกกับเด็กน้อยตรงหน้าเสียงเรียบ พร้อมกับมองไปที่ร่างเล็กของเด็กตรงหน้าด้วยสายตาเรียบนิ่ง“แด๊ดดี๊”“ดีแลน”“ปะป๊าก็ได้ครับ” เด็กน้อยเสียงอ่อนลงทันทีที่โดนป๊าของเขาเรียกแบบนั้นดีแลนเป็นลูกชายคนเดียวของฉันกับพี่ดีนที่อายุพึ่งจะ 4 ขวบไปเมื่อสองวันก่อน ฉันจะบอกว่านอกจากลูกจะวาดรูปเก่งเหมือนฉันแล้วดีแลนก็แทบจะไม่มีอะไรที่เหมือนฉันเลย ขนาดม๊าของพี่ดีนกับแม่ของฉันยังบอกว่าดีแลนถอดแบบพี่ดีนมาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นนิสัยที่ความสุขุมมากเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น ความฉลาดและเขายังมีไหวพริบที่ดีจนหลายๆ ครั้งฉันยังอึ้งกับการกระทำของเจ้าลูกชายของฉันเลยดีแลนมีใบหน้าที่ละม้ายคล้ายกับพี่ด
“แด๊ดดี๊คะ อ่าส์” ร่างสูงจับฉันคว่ำลงกับที่นอนก่อนที่เขาจะตามลงมาทาบทับฉันไว้ ริมฝีปากหนาจูบลงที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าของฉันเบาๆ อย่างอ่อนโยน“พี่ขอเข้าไปนะครับ” ร่างสูงกระซิบลงที่ข้างหูของฉัน ก่อนที่เขาจะขบเม้นเบาๆที่ติ่งหู ฉันหันไปหาเขาก่อนที่เราจะจูบกันอย่างดูดดื่มมือหนาของเขาประคองใบหน้าเรียวของฉันเอาไว้เพื่อให้เขาจูบฉันได้ง่ายขึ้น“ค่ะ อื้อออออ” หลังจากที่เขาผละริมฝีปากออก ฉันครางออกมาด้วยความเสียงซ่านมือหนายกสะโพกงามของฉันขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เขาจะเอาท่อนเอ็นอันใหญ่โตของฉันถูขึ้นถูลงเบาๆ ที่กึ่งกลางสาวของฉันสวบบบบบบบ! !!“ซี๊ดดดดดด/ซี๊ดดดดด” ฉันกับพี่ดีนครางออกมาพร้อมกันด้วยความเสียวซ่าน มือหนาจับเอวบางของฉันไว้แน่นก่อนที่สะโพกหนาของเขาจะเริ่มขยับตับ! ตับ! ตับ!!“อ่าส์ อะ อื้อออออ” ฉันครางออกมาไม่เป็นศัพท์ด้วยความเสียงซ่าน ร่างสูงโน้มตัวลงมาจุ๊บที่หัวของฉันอย่างอ่อนโยน ตับ! ตับ! ตับ!!“อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์” สะโพกหนาเร่งจังหวะกระแทกเข้ามาใส่ฉันหนักหน่วงขึ้น พร้อมกับมือหนาขย้ำสะโพกงามของฉันอย่างมันมือตับ! ตับ! ตับ!!เพียะ!!!“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ายยยย” ฉันครางออกมาพร้อมกับเอวบางของฉันบิดเล้าไปมาท
Christmas Day…@คฤหาสน์วงค์อัครหิรัญวันนี้เป็นวันคริสต์มาสเป็นเหมือนวันรวมพลของหลายๆ ครอบครัว ซึ่งครอบครัวของพวกเราก็มารวมตัวกันที่คฤหาสน์หลังนี้เพื่อรับประทานอาหารและได้พูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวซึ่งกันและกัน หลังจากนั้นพวกเราจึงจะแยกย้ายกันไปพักผ่อนในช่วงสิ้นปีฉันกับพี่ดีนแต่งงานกันมาปีกว่าๆ แล้วเขายังคงเป็นผู้ชายคนเดิมเสมอต้นเสมอปลาย วันแรกเขาปฏิบัติต่อฉันอย่างไรวันนี้เขาก็ยังคงปฏิบัติกับฉันอย่างนั้น เราทั้งคู่ยังไม่มีทายาทหรอนะฉันเคยคุยเรื่องนี้กับพี่เขาแล้วสุดท้ายก็จบลงด้วยคำพูดแบบเดิม ‘พี่ยังไม่พร้อมครับ’ เขาบอกฉันแบบนี้ทุกครั้งที่เราคุยกันถึงเรื่องนี้“หนูบัวช่วงนี้หนูดูซูบไปนะลูก” ม๊าถามฉันขึ้นมาทันทีที่ฉันเดินตามท่านเข้ามาในห้องนั่งเล่น ในห้องนี้มีแต่ผู้หญิงส่วนพวกผู้ชายแยกไปดื่มกันอีกห้องซึ่งอยู่ไม่ไกลจากห้องนี้เท่าไหร่นัก“ช่วงนี้หนูงานเยอะน่ะค่ะ” ฉันเอ่ยบอกกับร่างบางตรงหน้าเสียงอ่อน ฉันรีบเคลียร์ให้เสร็จเพราะจะลาพักร้อนเพื่อไปเที่ยวกับคุณสามีของฉันน่ะสิ อาทิตย์ที่ผ่านมาฉันจึงหักโหมทำงานอย่างหนัก“แอร๊...” เสียงน้องไข่มุกลูกสาวของพี่เบลซกับดาร้องขึ้นมาเบา พร้อมกับทำท่าทางเ
16.00 น.หนุ่มๆ โดนสวดกันไปยกใหญ่ก่อนที่ทุกคนจะทานอาหารพร้อมกัน จากนั้นจึงแยกย้ายกันกลับ ตอนนี้เหลือเพียงฉันกับพี่ดีนที่จะตามกลับไปทีหลัง เราตกลงกันว่าจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสักวันสองวันและแน่นอนว่าฉันได้วันหยุดมาจะเฮียผาอีกแล้วเฮียบอกกับฉันตอนผูกแขนว่า ‘เฮียอยากเลี้ยงหลาน ไม่ต้องรีบกลับเฮียให้วันหยุดเพิ่มเพื่อปั้มหลานเท่านั้น’ เมื่อวานก่อนกลับก็ยังย้ำฉันอีกรอบด้วยนะ“รถพร้อมแล้วไอ้ลูกเขย” เสียงพ่อตะโกนเรียกพี่ดีนมาจากทางหน้าบ้าน เอาอีกแล้วสองคนนี้มีลับลมคมนัยกันอีกแล้ว“ครับพ่อ”“มีอะไรรึป่าวคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย เขากำลังง่วนกับการเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ไหนเขาบอกว่าจะกลับพรุ่งนี้ไง...“ไปกัน” ร่างสูงจูงมือฉันเดินออกไปยังรถโฟวิลที่พ่อของฉันเตรียมไว้รอเรา“ทุกอย่างเรียบร้อย” พ่อบอกกับพี่ดีนก่อนจะยื่นกุญแจรถให้เขา“ขอบคุณครับ”“แด๊ดดี๊ยังไม่ได้บอกหนูเลยนะคะว่าจะพาไปไหน” ฉันถามร่างสูงออกไปอย่างงอลๆ“โอ๊ๆๆ อย่าพึ่งงอลแด๊ดนะครับ” ร่างสูงบอกกับฉันเสียงอ่อนในขณะที่มือหนาโยกหัวของฉันไปมาอย่างเอ็นดู“ชอบเซอร์ไพรส์หนูตลอด”“แล้วหนูชอบไหมคะ”“ชอบค่ะ” ฉันตอบกลับเขาไปเสียงใสพร
2 วันต่อมา...ซู่! ซู่! ซู่!วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องเดินทางกลับแล้วเวลาของความสุขมันมักจะผ่านไปไวเสมอเลยเนอะ ฉันยืนมองออกไปยังท้องทะเลตรงหน้าก่อนจะค่อยๆหลับตาลงเพื่อซึมซับเสียงของคลื่นที่กระทบชายฟังได้ชัดเจนยิ่งขึ้น“หืมมมม” ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาทันทีที่แขนแกร่งที่คุ้นเคยกอดฉันเอาไว้จากทางด้านหลัง ฉันไม่ตกใจกับการกระทำเขาแล้วล่ะเพราะมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นแหละที่กล้าทำแบบนี้กับฉัน“แด๊ดดี๊หายไปไหนมาแต่เช้าคะ” ฉันซบลงที่อกแกร่งของเขาเบาๆ ก่อนจะเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความสงสัย“แด๊ดดี๊ไปเตรียมอาหารเช้าให้หนูมาครับ” ร่างสูงบอกกับฉันก่อนจะก้มลงซุกหน้าของเขาลงกับไหล่มนของฉัน“อะไรนะคะ แด๊ดดี๊ทำอาหารหรอคะ ไปฝึกมาตอนไหนเนี่ย” ฉันรัวคำถามใส่ร่างสูงที่อยู่ด้านหลังเป็นชุด ก็เขาชอบทำให้ฉันประหลาดใจอยู่เรื่อยเลยนี่นา“ความลับครับ ไปกันเถอะเดี๋ยวอาหารเย็นหมด” พี่ดีนพูดขึ้นเบาๆ ก่อนจะเดินจูงมือของฉันให้เดินตามเขาออกไป“เรากำลังจะไปไหนกันหรอคะ”“…”“แด๊ดดี๊”“เดี๋ยวถึงแล้วหนูก็รู้ครับ”เขาพาฉันเดินมาจากหาดทรายกว้างๆ ก็ได้เปลี่ยนมาเป็นทางเดินเล็กๆ ลัดเลาะไปตามแนวของต้นไม้ ก่อนที่เราจะมาหยุดอยู่หน้าปากถ้ำ
19.00 น.หลังจากรับประทานอาหารเรียบร้อยแล้วพวกเราก็พากันกลับมายังบ้านพัก ร่างสูงเปิดประตูรั่วเพื่อให้ฉันเดินเข้าไปด้านในก่อน...“นายครับ” เสียงของพี่ริวเรียกพี่ดีนดังขึ้นมาจากด้านหลัง เราทั้งคู่หันกลับไปมองเขาพร้อมกัน“เดี๋ยวหนูเข้าไปรอด้านในนะคะ” ฉันบอกกับร่างสูงตรงหน้าออกไป ก่อนจะเดินเข้าไปในเขตของบ้านพักทันทีเพื่อให้เขาคุยงานกับพี่ริวได้สะดวก“อาบน้ำก่อนดีกว่า ก่อนอื่นต้องจัดของเข้าที่ก่อน” ฉันเดินไปยังตู้เสื้อผ้าที่อยู่ไม่ไกล ฉันเลือกที่จะจัดเสื้อผ้าของพี่ดีนแขวนไว้บนตู้เสื้อผ้าก่อนเพราะมีอยู่กี่ตัว ก่อนจะหันมาจัดของของตัวเองด้วยความเป็นผู้หญิงมันก็จะมีของกระจุกกระจิกเต็มไปหมดบางทีฉันก็สงสัยนะว่าตัวเองเอาอะไรมาเยอะแยะ‘เที่ยวให้สนุกนะคะ - กะทิ’ นี่เป็นของฝากจากกะทิพี่ดีนบอกว่าลูกน้องของจีซัสนำมาฝากไว้ให้ฉันก่อนที่เราจะขึ้นเครื่อง“ไหนดูสิกะทิฝากอะไรมา” ฉันอ่านข้อความในโพสอิทก่อนจะเปิดถุงผ้าตรงหน้าออก ในนี้มีบิกินีสองตัวใหม่เอี่ยมป้ายราคายังไม่ทันแกะฉันแค่บ่นให้เธอฟังเองว่าไปหาซื้อไม่ทัน เธอก็จัดหนักมาให้ฉันซะเลยสินะ ‘ทูพีชแบบนี้แด๊ดดี๊จะให้ใส่รึป่าวเนี่ย’ ‘ช่างเถอะพรุ่งนี้แด๊ดดี๊ไ
2 อาทิตย์ต่อมา...“แด๊ดดี๊หนูออกไปเดินเล่นข้างนอกได้ไหมคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงที่กำลังนั่งอ่านเอกสารในมือด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียดเขาเงยหน้าขึ้นมามองฉันเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มหวานๆ มาให้ฉัน“หนูไม่เจ็บแผลแล้วหรอครับ หืมมมม...” ร่างสูงวางไอแพดในมือลงก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองฉัน“แด๊ดดี๊หนูไหวคะ ไม่มีแผลแล้วด้วย หนูอยากออกไปเจอแสงแดดบ้าง” ฉันนั่งกอดอกพร้อมกับทำหน้ายู่ใส่เขาอย่างงอลๆฉันออกมาจากโรงพยาบาลมาพักรักษาตัวต่อที่บ้านได้ 1 อาทิตย์แล้ว รวมกับที่ฉันนอนโรงพยาบาลตลอด 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันทำได้เพียงกินกับนอนพี่ดีนไม่ให้ฉันทำอะไรเลยส่วนตัวของเขานั้นก็ได้ย้ายที่ทำงานมาอยู่ที่คอนโดของฉันอย่างเต็มรูบแบบ เขาเฝ้าฉันแบบนี้ทั้งวันทั้งคืนไม่ออกไปไหนเลย พอฉันขอออกไปทำงานที่บริษัทเฮียผาก็ไม่ให้ไปบอกให้ฉันหยุดไปเลย 1 เดือน เนี่ยทุกคนพร้อมใจกันกักขังฉัน“งั้นเตรียมตัวนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้แด๊ดพาไปเที่ยวทะเล” ร่างสูงบอกกับฉันก่อนจะอุ้มฉันไปนั่งลงบนตักแกร่งของเขา“คะ? ไปทำงานหรอคะ”“ใช่ครับ...”“ฮึ่ย แด๊ดดี้ทำไมพึ่งบอกล่ะคะ”“จริงๆแด๊ดดี้ให้ใครทำงานให้ก็ได้ครับแต่เห็นหนูอยากไปเจอแสงแดดพอดี แด๊ดดี้เลยคิดว่าน
[BUA’S PART]9.00 น.ฉันค่อยๆ เปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งของตัวเองขึ้นมาช้าๆ ด้วยคำถามที่ว่า ทำไมโลกของฉันมันถึงได้หมุนแบบนี้ล่ะ ‘หรือว่าฉัน...’ ฉันรวบรวมสติของตัวเองและคิดทบทวนตัวเองอีกที ‘ฉันโดนยิงนี่...แล้ว?’ ฉันหันไปมองรอบๆด้วยความตกใจก่อนจะเห็นร่างสูงที่ฉันคุ้นกำลังเซ็นเอกสารในมืออย่างขะมักเขม้นในขณะที่มืออีกข้างของเขายังคงกุมมือฉันไว้แน่น“แด๊ดดี้ ขา...”“ขา...ตื่นแล้วหรอเด็กดื้อ” ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารในมือทันทีที่ได้ยินเสียงของฉัน รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าของร่างสูงตรงหน้า“ยังค่ะหนูหลับอยู่” ฉันบอกกับเขาอย่างแกล้งๆ พร้อมกับมองสำรวจร่างกายของเขาไปด้วยเพื่อให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บตรงไหนจุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! !!“หลอกแด๊ดหรอ หืมมมมม” ริมฝีปากหนาจุ๊บลงที่มือบางของฉันอย่างอ่อนโยน“อ๊ะ”“เจ็บมากไหม...ไม่มีหนูอยู่แด๊ดจะอยู่อย่างไง” ร่างสูงเอ่ยบอกกับฉันเสียงอ่อน ก่อนที่เขาจะซุกใบหน้าหล่อเหลาของเขาลงกับมือบางของฉัน“หนูไม่เจ็บเลยค่ะ แด๊ดดี้ไม่ต้องห่วงนะคะ” ฉันบอกกับร่างสูงตรงหน้าเสียงอ่อน ก่อนจะลูบลงที่แก้มของเขาเบาๆ“…”“แด๊ดเจ็บตรงไหนไหมคะ” ฉันเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความเป็นห่วงพร้