ประเทศไทย..
สตูดิโอS ปลายฟ้า. "หันข้าง ก้มหน้านิดนึงครับน้องฟ้า อ่า โอเครๆ" แชะ แชะ "หันหน้ามาครับ เอามือจับตรงขอบเสื้อในแหวกลงนิดนึงครับ อ่า เครครับ สวยครับ" แชะ แชะ "โอเครครับ วันนี้พอแค่นี้ก่อนครับน้องฟ้า เลิกกอง"เสียงช่างภาพผู้กำกับสั่งเลิกกอง ฉันก็ก้มหัวในผู้กำกับ "ขอบคุณค่ะ^_^"ฉันเอ่ยขอบคุณพี่ๆทีมงานช่างแต่งหน้าที่มายืนซับเหงื่อให้ฉัน เธอก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน "น้องปลายฟ้านี้สวยเซ็กซี่น่ารัก นิสัยดีอีกตั้งหาก"พี่คนหนึ่งในทีมงานเอ่ยชมฉัน ฉันก็ส่งยิ้มเขินๆไปให้พวกเธอ ฉันชื่อปลายฟ้าค่ะ อายุ23ปี อาชีพนางแบบของสังกัดบริษัทs รับงานเป็นพริตตี้ตามงานโชว์ตัวรถยนต์หรู ตอนนี้ฉันมาถ่ายแบบที่สตูดิโอs ฉันรับงานถ่ายแบบทุกชนิดไม่ว่าจะแนวสวยหวาน เเนวเรียบร้อย แนวเซ็กซี่ แนวนู้ดฉันรับหมด แต่งานถ่ายแบบที่เข้ามาเยอะสุดคืองานถ่ายแบบภาพนู้ด ฉันก็ไม่ค่อยชอบสักเท่าไรเพราะมันโป๊มาก แต่เงินดีฉันเลยยอม "กลับบ้านดีๆนะคะน้องปลายฟ้า"เสียงพี่จุ๋ม ผู้จัดการส่วนตัวของฉัน ปกติเธอจะเป็นคนไปส่งฉันที่คอนโดเพราะฉันขับรถไม่เป็น เเต่วันนี้เธอไม่ว่างมีประชุมกับช่างภาพ ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว "ค่ะพี่จุ๋ม ฟ้ากลับบ้านก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ"ฉันเอ่ยลาพี่จุ๋มพร้อมกับยกมือไหว้เธอ เธอก็ยกมือรับไหว้ฉัน ฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัวมุ่งหน้าไปหน้าสตูดิโอเพื่อจะโบกแท๊กซี่กลับคอนโด "แท็กซี่"ฉันรีบวิ่งไปโบกมือเรียกแท็กซี่ทันทีที่ฉันเดินพ้นประตูกระจกขนาดใหญ่ของสตูดิโอก็เจอกับแท็กซี่คันสีเหลืองที่กำลังจอดส่งผู้โดยสารทันที "ไปคอนโดyคะ"ฉันเปิดประตูขึ้นมานั่งเบาะหลังและเอ่ยบอกพี่คนขับรถให้เขาไปส่งที่คอนโดของฉัน เขาก็พนักหน้ารับและเคลื่อนล้อรถออกไปยังสตูดิโอSทันที "โอ๊ะ วันนี้มีตลาดนัด" ฉันที่กำลังนั่งชมบรรยากาศข้างทางก็นึกได้ว่ามีตลาดนัดใกล้ๆคอนโดของฉัน "พี่คะ จอดข้างหน้าเลยค่ะ"ฉันเอ่ยบอกพี่คนขับไปพลางหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาหยิบแบงค์ร้อยสองใบขึ้นมา "ถึงแล้วครับ น้องปลายฟ้า^_^ ผมเป็นแฟนคลับคุณ ผมชื่นชอบคุณมาก"พี่คนขับรถแท็กซี่จอดรถเทียบตลาดนัด แล้วพี่เขาก็หันมามองหน้าฉันแล้วบอกฉัน เขาเป็นชายวัยประมาณ30ต้นๆพี่เขาจัดว่าหน้าตาดีคนหนึ่งเลยล่ะ "จริงหรอค่ะ ขอบคุณนะคะ^_^"ฉันยกมือไหว้เอ่ยขอบคุณพี่เขา พลางยื่นเงินให้เขา ขนาดฉันใส่หมวกกับแว่นกันแดดนะเนี่ย ยังจำฉันได้หรอ? "ไม่เอาดีกว่าครับ น้องปลายฟ้ามานั่งรถผมครั้งแรก ผมต้องมีลูกค้าเยอะแน่ๆเลยวันนี้ นางฟ้ามาโปรดแล้วหนิ^_^"พี่เขาเอ่ยบอกฉันพลางส่งยิ้มหวานๆมาให้ฉัน แต่ฉันไม่ยอมวางเงินไว้บนเบาะรถ "ฟ้าไปก่อนนะคะพี่^_^"ฉันเปิดประตูรถลงมายืนและเอ่ยลาพี่เขา "ครับ^=^""ครับ^=^"ฉันปิดประตูรถและเดินลงไปยังตลาดนัด ตอนนี้เพิ่งจะสี่โมงเย็น คนก็เริ่มพลุกพล่านแล้ว ฉันเดินไปยังโชนของกิน ฉันหิวมากอยากกินทุกอย่างแต่กินไม่ได้ พี่จุ๋มชั่งนำ้หนักของฉันทุกวัน นำ้หนักของฉันกฺ็เท่าเดิมนั้นแหละ "เอาหมูปิ้ง10ไม้ค่ะ"ฉันมาหยุดยืนอยู่ตรงร้านขายหมูปิ้งฉันเลยเอ่ยสั่งแม่ค้าเลย แม่ค้าเป็นสาววัยรุ่นน่าจะประมาณ15ถึง16นี้แหละ เพราะเธอตัดผมสั้นเห็นติ่งหูเลย "พี่ปลายฟ้าO_o"เธอเรียกชื่อฉันด้วยนำ้เสียงตกใจและอ้าปากค้าง ฉันก็ส่งยิ้มน้อยๆไปให้เธอ เธอก็มองฉันแล้วยิ้มกว้างขึ้น "อีแก้ว ลูกค้าเค้าสั่ง มึงก็รีบๆหยิบให้เขาสิ"เสียงผู้หญิงวัยกลางคนเอ่ยบอกน้องผู้หญิงคนนี้ "จ้าาาแม่"น้องผู้หญิงเธอขานรับแม่ของเธอและรีบหยิบหมูปิ้งใส่ถุงให้ฉัน "100บาทค่ะ พี่ปลายฟ้า หนูขอถ่ายรูปพี่หน่อยได้ไหมค่ะ"เธอส่งถุงหมูปิ้งมาให้ฉัน ฉันก็ส่งเงินแบงค์ร้อยไปให้เธอ แล้วพยักหน้าแทนคำตอบที่เธอขอฉันถ่ายรูป "ขอบคุณค่ะ พี่ปลายฟ้าสวย เซ็กซี่มากเลย หนูรบกวนพี่ปลายฟ้ายืนตรงนี้นะคะ เอาถุงหมูปิ้งมาให้หนู"เธอชี้จุดให้ฉันไปยืน ฉันก็เดินไปยืนตามที่เธอสั่ง พลางส่งถึงหิ้วหมูปิ้งไปให้เธอ เธอก็รับไปพลางหยิบโทรศัพท์ของเธ
"ไอ้พวกเหี้ย!"ฉันที่กำลังจะเดินผ่านตึกร้างขนาดใหญ่อยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงผู้ชายพูดขึ้นเป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งฉันเองก็พอจะฟังรู้เรื่องปังๆๆ"ฆ่าไอริวให้ได้!"แล้วก็มีเสียงปืนดังสนั่นภายในตึกร้างสักตึกในบรรดาหลายๆตึกในนี้และมีเสียงของผู้ชายชาวญี่ปุ่นอีกเสียงหนึ่งพูดขึ้นเสียงดัง จนฉันสะดุ้งตกใจทำอะไรไม่ถูกรีบวิ่งไปยังข้างซอกตึกร้างสองตึกที่อยู่ใกล้ๆกัน ฉันเข้าไปแอบหลังลังไม้เก่าๆพลางย่อตัวนั่งลงเอาหลังพิงพนังของตึก มุมนี้ค่อนข้างมืดเพราะแสงไม่สามารถส่องผ่านตึกสูงมาได้"เขาถ่ายหนังกันหรอ?"ฉันกำมือตัวเองแน่นด้วยความกลัว หลับตาลงด้วยความกลัวพรึบ"ไอ้เหี้ย ใครว่ะเนี่ย?"อยู่ๆฉันก็รู้สึกได้ว่ามีคนนั่งลงตรงข้างหน้าฉัน ผีหรือป่าว "อื้ออ"ฉันหลับตาปี๋พลางพนมมือขึ้นไหว้"เป็นบ้าอะไร!"เสียงผู้ชายพูดขึ้นด้วยภาษาญี่ปุ่น ฉันจึงค่อยๆลืมตา"กรี อุ๊บส์ อื้ออ "ฉันที่ลืมตามาเจอหน้าของผู้ชายที่ขาวถึงขั้นซีดแต่ริมฝีปากของเขาเป็นสีชมพูระเรื่อ หน้าของเราอยู่ใกล้กันมาก เพราะเขานั่งลงตรงหน้าฉัน ฉันกำลังจะกรี๊ดร้องด้วยความตกใจ แต่ก็ถูกผู้ชายคนนี้เอามือของเขามาปิดปากฉันไว้ก่อน และเขาก็เอื้อมมือมาโอบกอดคอฉัน จนหน้าของฉั
คอนโด ปลายฟ้า17:30น.ปลายฟ้า......"เเสบนิดนึงนะคะ"ฉันเอ่ยบอกผู้ชายคนที่ฉันพาเขาเข้าห้องเพื่อมาทำแผล เขาถอดเสื้อออกไปแล้วเขามีบาดแผลแค่ที่ต้นแขนเป็นรอยถากของลูกกระสุน"ไม่แสบหรอคะ?"ฉันเอานำ้ยาแอลกอฮอล์เทใส่แผลของเขาเพื่อฆ่าเชื้อ นำ้ยาแอลกอฮอล์กัดแผลเขาขึ้นเป็นฟอง แต่ผู้ชายคนนี้นั่งนิ่งมองหน้าฉันที่นั่งอยู่บนโซฟาใกล้ๆเขา เขาไม่มีทีท่าเจ็บแสบเลย"กูไม่เห็นรู้สึกเลย-_-"เขาตอบฉัน ฉันรีบเงยหน้าขึ้นไปมองเขาทันที แปลกจริงๆผู้ชายคนนี้"มองหน้ากู อยากได้กูเป็นผัว?"สายตาของเราทั้งคู่สบตากันและเขาก็ยกคิ้วข้างหนึ่งเอ่ยถามฉัน ฉันนี่ยิ่งงงเข้าไปใหญ่กับคำถามของเขา"ทำไมฟ้าถึงต้องอยากได้คุณเป็นผัวด้วยล่ะคะ?"ฉันเอ่ยถามเขาไปพลางทำแผลให้เขาไปด้วย เขาก็มองฉันตลอดฉันก็เขินเป็นนะ จะมองทำไมหนักหนาล่ะ"กูหล่อไหม?"เขายังคงเอ่ยถามฉันอีก ฉันก็ผละจากต้นแขนเขาขึ้นไปมองหน้าเขาและสำรวจไปตามโครงหน้าเรียว ดวงตาเรียวเหมือนพญาเหยี่ว จมูกโด่งเชิดรั้น ริมฝีปากหนักได้รูปสีชมพูระเรื่อ หน้าอกลำ่ๆขาวเนียนรอยสักบนหน้าอกและต้นคอเท่ห์ๆของเขาทำให้ผู้ชายคนนี้หล่อแบบแบดๆ"หล่อคะ"ฉันตอบเขาไปแต่ฉันไม่ได้สบตาเขา ฉันเขินอ่ะ"หึ"ฉันได
20:00น. "อื้มมม "ฉันค่อยๆลืมตามองไปรอบๆห้องที่ตอนนี้มืดสนิท"เฮ้อ เผลอหลับอีกจนได้ กี่ทุ่มแล้วเนี่ย?"ฉันค่อยๆยันตัวขึ้นเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟที่โต๊ะข้างเตียง และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู "2ทุ่มแล้ว ตายๆๆวันนี้ต้องแช่นำ้อุ่น"ฉันรีบรนรานเดินลงจากเตียง อาทิตย์ละสองวันฉันต้องแช่นำ้อุ่น เพราะฉันไม่ชอบนำ้อุ่น ฉันชอบอาบนำ้เย็นมากกว่า พี่จุ๋มเธอแนะนำให้ฉันนอนแช่นำ้อุ่นอาทิตย์ละสองวัน วันละ30นาที ฉันรีบถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่า ฉันเอาผ้าขนหนูมาพันตัว และรีบเดินออกจากห้องนอนไปยังสระนำ้ที่สามารถปรับระดับนำ้ได้ หยิบโทรศัพท์มาตั้งเวลาปลุกเตือนฉันเมื่อครบเวลาที่ฉันต้องอยู่ในนำ้ติ๊ดๆๆ"40องศา โอเคร"ฉันจุ่มทอมอมิเตอร์เครื่องวัดอุณหภูมินำ้ลงไปในสระว่ายนำ้ขนาดใหญ่สี่เหลี่ยมของฉัน และยืนขึ้นปลดปมผ้าขนหนูออก พรึบฉันเอาผ้าขนหนูสีขาววางไว้บนที่นอนชายหาดแล้วค่อยๆนั่งยองๆหย่อนขาลงไปในสระนำ้จุ๋ม"เฮ้อ สดชื่นนนนน"ฉันหย่อยตัวลงมาทั้งตัวและแหวกว่ายอยู่ในสระนำ้ ที่ตั้งอยู่ข้างนอกตรงระเบียงห้องนั่งเล่น ฉันสั่งออกแบบสระนำ้โดยเฉพาะ บรรยากาศดีมาก มองเห็นหมู่ดาวระยิบระยับบนท้องฟ้า มองเห็นท้องฟ้าและแสงไ
"จ๊วฟฟ อื้ออ จ๊วฟฟ ซู๊ดดด ปากแม่งโคตรหวาน"เขายื่นหน้าขึ้นมาบดขยี้ดูดดึงริมฝีปากของฉันแล้วเขาส่งลิ้นเข้ามาหยอกเย้าลิ้นเล็กของฉัน "อื้ออ"ฉันร้องประท้วงขึ้นเมื่อเขาดูดดึงลิ้นของฉันอย่างรุนแรง ฉันจึงลืมตาขึ้นมองหน้าเขา แต่เขาหลับตาอยู่ "อื้อ อ๊ะ ไม่นะ ไม่ๆๆ"ฉันดิ้นพล่านไปมา เมื่อเขายื่นนิ้วมือของเขาไปลูบไล้กลีบกุหลาบของฉัน "อื้ออ อ๊ะๆๆๆ"ฉันร้องขึ้นเมื่อเขา ปาดนิ้วขึ้นลงกับร่องเสียวของฉัน ฉันบิดเอวไปมาด้วยความเสียวซ่าน ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย "อื้ออ เจ็บ ไม่เอา"ฉันพยายามบิดข้อมือให้หลุดจากการจับของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล ยิ่งฉันขัดขืนเขามากเท่าไร เขาก็ยิ่งบีบข้อมือฉันแรงมากขึ้น ฉันรู้สึกปวดข้อมือไปหมดแล้ว เขาสอดนิ้วเรียวของเขาเข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่นของฉัน"อื้ออ โคตรฟิต จิมิมึงนี้ฟิตแน่นดีจริงๆไปทํารีแพร์มาหรอมึงอ่ะ"เขาเอ่ยถามฉัน ฉันก็ส่ายหน้าไปมา ทำรีแพร์คืออะไรล่ะ ฉันรู้จักแต่ทำนม"อย่ามาตอแหล!!"เขาตะโกนใส่หน้าฉัน ฉันตกใจสะดุ้งหลับตาปี๋แจ๊ะๆๆๆ แจ๊ะๆๆ พั่บๆๆๆๆๆ"อ๊ะๆๆๆๆๆๆอื้ออ เสียว"ร่างของฉันกระตุกเกร็งเมื่อเขาสอดนิ้วเรียวของเขากระแทกเข้าไปในร่องเสียวของฉันอย่างแรง เขากวานนิ้วในร่อง
ประเทศไทย ปลายฟ้า.... สตูดิโอs "สวย เซ็กซี่มาก น้องปลายฟ้า เอามือมาปิดหน้าอกไว้ครับ สวยครับ หลับตาลง เผยอริมฝีปากขึ้นนิดนึงครับอ่าๆ สวยสวยๆ" แชะ แชะ แชะ "อ่า เสร็จแล้วครับวันนี้ เลิกกอง"เสียงผู้กำกับสั่ง "นี้จะน้องฟ้า"พี่จุ๋มรีบวิ่งเข้าหาขนหนูมาคลุมร่างของฉัน ฉันก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่ง "ขอบคุณค่ะ^_^"ฉันเอ่ยขอบคุณพี่จุ๋มและกระชับผ้าขนหนูให้แน่นขึ้น วันนี้ฉันมีถ่ายแบบนู้ด และนี้ก็เสร็จแล้ว "ไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะเดี๋ยวพี่พาไปทานข้าว"พี่จุ๋มลูบไหล่ฉัน และเธอก็เอ่ยบอกฉัน ฉันก็พยักหน้าพร้อมส่งยิ้มไปให้เธอ และฉันก็ลุกขึ้นเดินไปยังห้องแต่งตัวและห้องพักของฉันที่ทางบริษัทsเขาจัดห้องนี้ให้เป็นห้องของฉันคนเดียว ฉันจึงเดินไปยังห้องแต่งตัว ในห้องแต่งตัวจะมีห้องนำ้ในตัว ฉันมักจะอาบนำ้ที่นี้ไปถ้าวันไหนเลิกงานดึก "อาบนำ้ก่อนดีกว่านะ"ฉันพึมพำขึ้นในขณะที่เดินเข้ามาภายในห้องรับรองแล้ว ฉันก็ใส่กลอนประตูและเดินตรงไปยังห้องอาบนำ้ที่เป็นตู้กระจกใส ฉันเอาผ้าขนหนูแขวนไว้บนราวแขวนผ้า และก้มมองร่างกายของฉัน ฉันค่อยๆดึงซิลิโคนสีเนื้อที่แปะจุกยอดอกสีชมพูของฉันออกทั้งสองข้าง ฉันจะต้องติดทุกครั้งที่มีงานถ
30นาทีต่อมา"อาบนำ้หรอคะน้องปลายฟ้า"เมื่อฉันเดินออกมาหาพี่จุ๋มที่ห้องรับแขกในสตูดิโอเธอก็เอ่ยถามฉัน ฉันก็ พยักหน้าแทนคำตอบไปให้เธอ"ไปค่ะ เดี๋ยววันนี้พี่จะพาหนูไปกินของอร่อยๆนะคะ""ค่ะ^_^"ฉันยิ้มให้พี่จุ๋มและเดินเข้าไปกอดแขนเธอ"เหนื่อยหรอค่ะ อ้อนพี่อีกแล้ว พี่รับงานให้หนูเยอะไปรึป่าวลูก?"พี่จุ๋มเอ่ยถามฉันขึ้น เมื่อเธอพาฉันเดินออกมาจากสตูดิโอเพื่อจะไปยังโรงจอดรถ"ไม่เหนื่อยค่ะ หนูแค่รู้สึกเพลียๆยังไงไม่รู้"ฉันเอ่ยบอกเธอไปด้วยนำ้เสียงหง่อยๆซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร"ไปจ๊ะ ขึ้นรถ"พี่จุ๋มบอกฉันเมื่อเรามาถึงรถหรูของพี่จุ๋ม"ค่ะ^_^"ฉันก็ตอบเธอและปล่อยแขนเธอเปิดประตูขึ้นรถของพี่จุ๋ม พี่จุ๋มเธอก็ขึ้นนั่งที่ประจำคนขับ และเธอก็เคลื่อนล้อรถออกจากสตูดิโอ"รถติดเยอะจังเนอะ"พี่จุ๋มหันมาบอกฉัน ฉันที่นั่งมองรถที่ติดอยู่บนถนนในยามคำ่คืน "เย้ๆ ขยับแล้ว"พี่จุ๋มเธอร้องอย่างดีใจที่รถได้เคลื่อนตัวออกมาแล้วร้านอาหารA20นาทีต่อมา"เฮ้อ ถึงสักที หิวจนจะกินผู้ชายได้หมดแล้วเนี่ย"พี่จุ๋มเธอปลดเบลท์ออกและเอ่ยบ่นขึ้น ฉันที่กำลังปลดเบลเหมือนกับเธอก็ยิ้มขำเธอที่เธอบ่น"ไปค่ะ หุ้นส่วน^_^"พี่จุ๋มยื่นแขนมาให้
"โห้ สวยมากลูก ทานได้แล้ว"พี่จุ๋มเอ่ยบอกฉันและเธอก็กดโทรศัพท์ของเธอเพื่อจะโพสต์รูปของฉันล่ะมั้ง ฉันก็วางจานกับกระด้งสานที่ฉันถือลง พลางหยิบช้อนกับส้อมที่พี่จุ๋มจัดมาให้ "ลงมือค่ะลูก เดี๋ยวหนูจะได้กลับไปพักผ่อนสบายๆ"พี่จุ๋มวางโทรศัพท์ของเขาลงและเอ่ยบอกฉัน พลางหยิบข้อนกับส้อมขึ้นมาตักส้มตำปูหอยไปกินอย่างเอร็ดอร่อยฉันก็มองเธอกิน แล้วก็เริ่มตักส้มตำขึ้นมาทานบ้าง แต่ตลอดเวลาที่ฉันย่างกายเข้ามาในร้านนี้ ฉันรู้สึกเหมือนมีคนมองฉันอยู่ตลอดเวลา หรือว่าฉันจะคิดไปเองน้า กินอาหารต่อดีกว่า ฉันง่วงนอนจังอยากกลับคอนโดไปนอนแล้วประเทศไทยอีกฝั่งของร้าน ตรงสวนหย่อมริวอิจิ โกมะ...... "นายครับ นาย นาย""เหี้ยอะไรของมึง!"ผมหันไปตวาดใส่มายาตะที่มันเรียกผมอยู่ได้ เรียกหาพ่องมึงหนักหนาว่ะ"ก็ผมเห็นนายนั่งมองคุณปลายฟ้าอยู่นานแล้วหนิครับ ชอบเขาทำไมไม่จีบเขาล่ะครับ"ไอมายาตะเอ่ยถามผม ใช่แล้วเเหละผมกำลังนั่งมองปลายฟ้าอยู่ผมนั่งในที่มืดๆส่วนเธอน่ะอยู่ในที่สว่างๆเธอมองไม่เห็นผมหรอก วันนี้ผมพาลูกน้องมาเลี้ยงอาหารไทยพวกห่านี้มันชอบก่อนจะกลับญี่ปุ่น พรุ่งนี้ผมจะต้องกลับญี่ปุ่น และผมจะเอาปลายฟ้ากลับไปด้วย ไม่ต้องแป
"ฟอดดด ฟอดดดด""อื้ออ"ฉันเบือนหน้าหนีจมูกของริวอิจิที่ตอนนี้เขาจับเอวของฉันดันเข้าไปหาร่างของเขา และเขาก็กอดฉันแน่นพลางก้มหน้าลงมาเอาจมูกโด่งๆของเขาฟัดไปกับแก้มของฉัน"หึ!ฟอดดดด"ยิ่งฉันดีดดิ้นตัวไปมามากเท่าไร ริวอิจิก็ยิ่งกอดฉันแน่นมากกว่าเดิม จนกระดูกหลังของฉันดังกร๊อบเลย"กระดูกหักแน่มึง หายเจ็บจิ๋มแล้วหรอวะ"ริวอิจิเอาหน้ามาคลอเคลียข้าวแก้มของฉันพลางเอ่ยถามฉัน หายอะไรล่ะ หายง่ายๆก็ดีนะสิ"เงียบไม่ตอบกู ตัดลิ้นทิ้งเลยไหม เดี๋ยวกูตัดให้"ริวอิจิเอ่ยถามฉัน ฉันก็รีบหันหน้ากลับไปประจันหน้ากับเขา จนปลายจมูกของเราชนกัน"O_o"หน้าของฉัน"^O^"หน้าของริวอิจิ เขาจ้องมองใบหน้าของฉัน พร้อมกับรอยยิ้มหล่อๆที่ผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา ฉันต้องหลบสายตาของเขาตึกตักๆๆ/ตึกตักๆๆร่างกายของเราแนบชิดกัน จนเราทั้งคู่ได้ยินเสียงหัวใจที่กำลังเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งของเราทั้งคู่ริวอิจิยื่นมือข้างหนึ่งขึ้นมากอบกุมโครงแก้มของฉัน และเขาก็ค่อยๆเลื่อนใบหน้าหล่อๆพร้อมลากปลายจมูกไปตามแก้มของฉัน ริวอิจิเลื่อนริมฝีปากมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากของฉัน ริวอิจิกดริมฝีปากลงมาทับกับริมฝีปากของฉัน"กรี๊ดดดดดดด ริวว"พรึบ โครม"โอย!"ฉันร้อ
งานวันเกิด ละอองมณีปลายฟ้า........"หนูปลายฟ้านี้เล่นเปียโนเพราะจังเลยนะจ๊ะ^_^"แม่ละอองมณีที่นั่งอยู่ข้างๆฉันที่กำลังเล่นเปียโนให้เธอฟัง และบรรดาแขกๆในงานวันเกิดของเเม่ละอองมณี"เพลงสุดท้ายแล้ว พอแล้วจ๊ะ ไปพักเถอะ นี้เป็นของขวัญวันเกิดในรอบ30ปีที่ดีที่สุดสำหรับแม่เลยคะหนูฟ้า^_^"แม่ละอองมณีเอ่ยบอกฉัน พลางยื่นมือมาจับแก้มของฉัน ฉันก็ยิ้มให้เธอ เธอก็ยิ้มให้ฉัน"เอ่อ ขอโทษนะครับ พอดีว่าผมอยากรู้จักคุณผู้หญิงคนนี้"อยู่ดีๆก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้นอย่างนอบน้อมเป็นภาษาญี่ปุ่น ทั้งฉันและเเม่ละอองมณีหันไปมองเสียงของผู้ชายปริศนา ก็เห็นว่าเขาชี้นิ้วมาที่ฉัน ฉันก็หันกลับมามองหน้าแม่ละอองมณี"คริๆๆอีริว ฉันอยากดูหมาบ้าคลั่งจริงๆหึๆ"แม่ละอองมณีพึมพำขึ้นมาพลางเบะปากมองบน"ได้เลยจ๊ะ อยากรู้จักเขาก็ถามเขาสิจ๊ะ แม่ขอตัวก่อนนะลูก แม่จะไปเม้าท์มอยกับเพื่อนๆแม่สักหน่อย"แม่ละอองมณีหันไปบอกผู้ชายคนนั้น แล้วเธอก็หันกลับมาบอกฉัน เธอลุกขึ้นยืนแล้วเดินหนีฉันไปเลย เธอไม่รอฟังคำตอบจากฉันเลยหรอ"ขอนั่งด้วยคนนะครับ"ผู้ชายญี่ปุ่นผิวขาวตัวเล็กน่ารักเอ่ยขออนุญาติฉัน "เชิญคะ"ฉันเอ่ยบอกเขา เขาก็ก้มหัวให้ฉันพลางนั่งลงตรงท
"แม่จะบอกอะไรหนูให้นะ ถ้าไม่มีแม่ดวงดาวของหนู ก็คงจะไม่มีแม่ละอองมณีในวันนี้หรอกจ๊ะ เพราะฉะนั้นหนูปลายฟ้าไม่ต้องเกรงใจแม่เลย คิดซะว่าแม่เป็นแม่ของหนูอีกคนหนึ่งนะจ๊ะ ฟอดด ฟอดด"แม่ละอองมณีเอ่ยบอกฉันแล้วเธอก็หอมแก้มทั้งสองข้างของฉัน "แม่อย่าบอกนะ ว่าจะรับยัยนี้เป็นลูกอ่ะ!"ริวอิจิโวยวายลุกขึ้นยืน "ถ้าใช่แล้วจะทำไม!"แม่ละอองมณีก็มองหน้าริวอิจิ อย่างท้าทายเธอกรีดยิ้มร้ายใส่ริวอิจิ ริวอิจิก็มองหน้าฉัน ฉันก็รีบหลบสายตาดุดันของเขา"ยัยนี้ เป็น เมีย ผม!!"ริวอิจิเน้นทีละคำ อย่างเสียงดัง"หรอ หนูปลายฟ้าชอบริวซังแบบคนรักรึป่าวลูก?"แม่ละอองมณีเอ่ยถามฉัน ฉันก็มองหน้าเธอ ฉันจะคิดกับริวอิจิแบบคนรักได้ยังไงล่ะ ในเมื่อเขามีเจ้าของอยู่แล้ว ฉันเงียบไม่ได้ตอบอะไรแม่ละอองมณี"เงียบ แสดงว่าไม่ชอบ หนูโดนริวอิจิขืนใจใช่ไหมลูก?"แม่ละอองมณีเธอเอ่ยถามฉัน ฉันก็ก้มหน้าลงแล้วพยักหน้าหงึกๆให้ท่านว่าใช่"ริวซัง!!""อะไรอีกละแม่ ยัยนี้ให้ท่าผม ผมเป็นผู้ชายแมนทั้งแท่งก็ต้องเอาป่ะ"ริวอิจิตอบแม่ละอองมณี ฉันรีบเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าริวอิจิ เขาก็กระตุกยิ้มมุมปากพร้อมยักคิ้วข้างหนึ่งให้ฉันอย่างกวนๆ ฉันเคยไปให้ท่าเขาด้วยหรอ?
"อย่าร้องไห้เลยนะคะเเม่ ฟ้าคิดว่าแม่ดวงดาวคงไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้แบบนี้หรอกค่ะ แม่ดาวไปอยู่บนฟ้าเป็นนางฟ้านางสวรรค์ แล้วละค่ะ"ฉันเอ่ยบอกแม่ละอองมณีไปแล้วฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองบนท้องฟ้าที่มีหมู่ดาวอยู่ระยิบระยับสวยงามเต็มท้องฟ้า"อึก จ๊ะ หนูปลายฟ้าเข้มแข็งมากเลย มาอยู่กับแม่ที่นี้นะแม่จะดูแลหนูปลายฟ้าเองนะลูก"แม่ละอองมณีเธอยื่นแขนมาโอบไหล่ของฉันแล้วจับหัวฉันเอนซบไปบนไหล่ของเธอ "ดวงดาวเสียนานแล้วหรอ?"แม่ละอองมณีลูบผมฉันไปด้วยแล้วเธอก็เอ่ยถามฉัน"ค่ะ แม่ดาวเสียตั้งแต่ฟ้า10ขวบ""อ้าว!แล้วหนูอยู่ยังไงล่ะลูก""ฟ้าอยู่คอนโดค่ะ แม่ดาวทิ้งเงินไว้ให้ฟ้าก้อนหนึ่งค่ะ""หนูอยู่คนเดียวหรอลูก?""ค่ะ ฟ้าอยู่คนเดียว ฟ้าเป็นนางแบบ ค่อนข้างได้เงินเยอะค่ะ"ฉันเลือกที่จะโกหกแม่ละอองมณีไป เพราะฉันไม่สามารถบอกเธอได้ว่าพ่อของฉันส่งเสียเงินให้ฉันใช้ เพราะพ่อของฉันท่านอยากให้ฉันอยู่อย่างปลอดภัยและมีความสุขในชีวิตของฉัน ท่านมักจะยำ้ฉันว่าอย่าบอกว่าท่านเป็นพ่อของฉัน หรือฉันเป็นลูกของท่าน แต่พ่อของฉันถึงท่านจะไม่ได้มาอยู่หรือดูแลฉัน แต่ท่านก็ไม่เคยปล่อยให้ฉันกับแม่ดาวต้องอยู่อย่างลำบากเลย พ่อซื้อบ้านไว้ให้ฉันกัยแม
ติ๊ด ตื๊ดดดดด (เสียงเปียโน)"เพราะมาก เพลงอะไรเนี่ยเธอ""ฉันก็ไม่เคยฟังเหมือนกัน แต่มันไพเราะมากเลย""คนเล่นสวยจัง เธอเป็นใคร?""เพราะจับใจ เพลงอะไรไม่เคยได้ยินเลย"เสียงของบรรดาแขกในงานต่างพากันมายืนล้อมรอบ เปียโนที่ฉันกำลังบรรเลงโน้ตเพลงของแม่ดวงดาว"ดวงดาว!!"เสียงพูดของใครสักคนตะโกนเรียกชื่อแม่ดาวของฉัน ทำให้ฉันหยุดการบรรเลงเพลง เเละค่อยๆหันไปตามเสียงที่อยู่ข้างหลังของฉัน ฉันก็เห็นแม่ละอองมณีท่านกุมหัวใจตัวเองและร้องไห้ออกมา ข้างๆของเธอมีผู้ชายค่อนข้างมีอายุแต่เขาดูภูมิฐานมากน่าเกรงขาม เเละอีกฝั่งของแม่ละอองมณีก็มีริวอิจิที่ตอนนี้เขาจ้องมองฉันด้วยสายตาอึ้งเขาจ้องฉันตาไม่กระพริบเลย วันนี้เขาดูหล่อจัง เขามาในชุดสูทสีเทาคลุมเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงผ้าเนื้อดีแบรนด์ดัง สีดำ ผมตั้งเช็ทขึ้น อวดโครงหน้าที่ขาวเนียนหน้าหลงไหลริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของเขา ทำให้เขาดูหล่อแบบแบดๆผสมเท่ห์ๆไปในตัว ฉันก็มองไปที่เเม่ละอองมณี เธอรู้จักแม่ดวงดาวของฉันได้ยังไง"หนูปลายฟ้าเป็นอะไรกับดวงดาว?"แม่ละอองมณีเอ่ยถามฉันเสียงสั่นๆเธอค่อยๆเดินเข้ามาหาฉัน และข้างๆเธอก็มีริวอิจิกับผู้ชายที่ดูน่าเกรงขามมองน่ากลัวฉันคิ
"เป็นอะไร!"ริวอิจิรีบเข้ามาหาฉันพลางนั่งลงตรงหน้าฉัน ฉันก็เบือนหน้าหนีเขา"โกรธอะไรกูหนักหนาว่ะ จะให้กูยกมือไหว้ขอโทษมึงเลยไหม?!"ริวอิจิเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิด เหอะทำคนอื่นเขาเจ็บแบบนี้แล้วยังมาทำเป็นหงุดหงิดใส่เขาอีก "เงียบ!เออ ดี มึงเงียบให้ได้ตลอดน่ะมึง!"ริวอิจิชี้หน้าฉันพลางเอ่ยพูดขึ้นอย่างเสียงดัง แต่ฉันก็หันตัวหนีเขาอีก ริวอิจิหายใจฟืดฟาดแล้วก็เดินไปแต่งตัวของเขา ฉันก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ถึงจะเจ็บมากก็เถอะแต่ทำไงได้ล่ะวันเกิดแม่ละอองมณีทั้งที"ฮึก ทำไมเจ็บแบบนี้นะ"ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆแล้วค่อยๆก้าวขาที่สั่นเทาไปกับพื้นเรื่อยๆจนฉันเดินมาถึง ราวแขวนเสื้อผ้าของฉัน ฉันก็ค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักข้างๆราวแขวนผ้าออกมา แล้วหยิบแพนตี้ตัวสีขาวลายลูกไม้ขึ้นมาสวมใส่ ฉันค่อยๆกัดฟันยกขาขึ้นอย่างเจ็บปวดเมื่อไรจะหายเจ็บล่ะ ฉันก็เอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักอีกอันที่ในนั้นมีเสื้อชั้นในสีขาวของฉันและพวกบราปีกนก นาซึน่าซังเป็นคนจัดเสื้อผ้าพวกนี้ให้ฉันอย่างเป็นระเบียบเธอพับเก็บไว้อย่างดีโดยที่ฉันไม่ต้องลื้อหาเลย ฉันดัดผมตัวเองให้เป็นลอนใหญ่ๆสวยๆและปล่อยผมมีนำ้หนักสวยของฉันลงไปกลางหลัง ฉันสวมใส่
คฤหาสน์ โกมะ13:00น.ห้องนอนริวอิจิปลายฟ้า.."ฮืฮๆๆ"ฉันนอนร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายใจร้าย เขานอนกอดร่างของฉันแน่นเลย ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขานอนกอดฉันมานานเท่าไหนแล้ว แต่พอฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นลืมตามาก็มองเห็นว่าริวอิจิ นอนมองหน้าฉันอยู่ ฉันจึงพลิกตัวหลบหน้าเขาด้วยการนอนหันหลังให้เขา เขาก็คว้าร่างของฉันเข้าไปกอด ฉันก็นอนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดของริวอิจิ"มึงจะร้องทำไมหนักหนาว่ะ ร้องจนตาบวมแดงหมดแล้วเนี่ย เสียใจอะไรหนักหนา ก็แค่โดนกูเอา"ริวอิจิกระซิบถามฉันที่ข้างหูของฉัน เขานอนช้อนล่างของฉันอยู่ แผ่นหลังเรียบเนียนเปลือยเปล่าของฉันได้รับสัมผัสจากอกแกร่งและหน้าท้องที่มีมัดกล้ามแข็งๆแน่นๆของริวอิจิ เขากอดร่างของฉันเเน่น ที่ฉันเสียใจร้องไห้เพราะฉันรู้สึกผิดหรอก"ฮืฮๆๆ"ฉันร้องไห้เพิ่มขึ้นไปอีกริวอิจิจึงยกมือขึ้นไปจับเอวคอดของฉันพลางลูบไล้นิ้วเรียวยาวไปตามสีข้างของฉัน ทำให้ฉันขนลุกขนชันขึ้นด้วยความสยิ้วพรึบ ตุ๊บ"อะไรของมึงว่ะ!"ริวอิจิโวยขึ้นเมื่อฉันจับมือของริวอิจิสะบัดออกไปจากสีข้างของฉันอย่างแรง"ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!!"ฉันตะโกนใส่ริวอิจิไปด้วยนำ้เสียงไม่พอใจ ริวอิจิก็หายใจฟื
"ว๊าย!"ฉันร้องขึ้นด้วยความตกใจ ที่ฉันกำลังลูบนิ้วเรียวไปตามโครงหน้าหล่อๆของริวอิจิ เขาก็ลืมตาขึ้นมามองฉัน"หึๆๆชอบกูอ่ะดิมึง หืม"ริวอิจิพลิกตัวกลับมานอนหงายเพื่อจะมองฉันพลางเอ่ยถามฉัน ฉันก็ลุกลี้ลุกลนจะลุกขึ้นยืนแต่ก็โดนริวอิจิคว้าข้อมือไว้ก่อนพรึบ ตุ๊บ"ว๊าย!"ฉันหลับตาร้องขึ้นอย่างตกใจ ที่ริวอิจิออกแรงดึงข้อมือของฉันอย่างแรงจนทำให้ฉันเสียหลักล้มทับไปบนตัวของเขา ใบหน้าของเราเกือบจะชนกันริวอิจิตวัดแขนแกร่งกอดรัดร่างของฉันแน่น หน้าอกของฉันทับไปบนหน้าอกของริวอิจิจนฉันรับรู้ได้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจของริวอิจิตึกตักๆๆๆ ตึกตักๆๆๆ"หึ!ชอบกูก็บอกกูดิ ฟอดดด"ริวอิจิเอ่ยบอกฉันแล้วเขาก็กดปลายจมูกลงไปบนแก้มของฉันพลางสูดดมพวงแก้มนุ่มของฉัน"อื้ออออออ"ฉันก็ร้องขึ้นพลางยกมือขึ้นมาปิดจมูกกับปากของริวอิจิ"มึงจะฆ่ากูหรอว่ะ!!"ริวอิจิโวยอู้อี้อยู่ในใต้มือฉันที่ปิดปากเขาอยู่ ริวอิจิรัดร่างของฉันแน่นขึ้นกร๊อบ"อึกอื้ออ เจ็บ"ฉันร้องขึ้นด้วยความเจ็บนำ้ตาเริ่มคลอๆแล้ว เพราะริวอิจิรัดเอวของฉันแน่นมาก มากจนฉันได้ยินเสียงกระดูกของฉันลั่นดังกร๊อบ จนฉันยอมปล่อยมือของฉันออกจากปากและจมูกของเขา"พูดได้แล้วสิมึง ท
คฤหาสน์ โกมะ07:30น.ปลายฟ้า..."นาซึซังให้ฟ้าช่วยนะคะ^_^"ฉันรีบวิ่งเข้าไปหานาซึน่าซังที่ตอนนี้เธอกำลังทำอาหารเช้าให้แม่ละอองมณีกับพ่อของริวอิจิทานอาหารมื้อเช้า"อุ๊ย!ไม่ได้ค่ะ ทำไมรีบตื่นละคะคุณปลายฟ้า?"นาซึน่าซังรีบยกมือห้ามฉันหยิบอะไรในครัว แล้วเธอก็เอ่ยถามฉัน ฉันก็ส่งยิ้มแหยๆไปให้เธอ เพราะริวอิจิตื่นบ่ายโน่นนะ"คือ ฟ้าชอบตื่นเช้านะคะ"ฉันเอ่ยตอบนาซึน่าซังไปพลางเดินเข้าไปยืนข้างๆเธอ "คนอื่นๆไปไหนหมดหรอค่ะ เห็นนาซึซังทำอยู่คนเดียว?"ฉันเอียงคอถามนาซึน่าซังไปด้วยนำ้เสียงสงสัย ฉันคิดว่าเธอน่าจะมีลูกมือในการทำครัวสิ แต่นี้กลับไม่มีสักคน"อ้อ ปกติก็มีคะ แต่ว่าวันนี้พวกคนใช้สาวๆเนี่ยเขาไปดูแลคุณเคนตะคุงนะคะ"นาซึน่าซังเอ่ยบอกฉันแล้วเธอก็เริ่มบรรเลงอาหารเช้าในพริบตาเดียว เธอควงตะหลิวไปมาอย่าง ชำนาญ ฉันนี้ยืนอึ้ง แล้วสักพักนาซึน่าซังก็ทำอาหารน่าตาน่าทานวางเต็มโต๊ะที่วางอาหาร ฉันจึงเดินไปหยิบฝาหม้อมาปิดลงไปบนจานกับจานที่มีไม่ตำ่กว่าสิบอย่าง กินกันแค่4คนรวมฉันด้วย ทำไมทำเยอะจัง ฉันคนเดียวปกติทานแค่ข้าวกล่องร้านอาหารตามสั่งที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับคอนโดของฉัน"เสร็จแล้วคะ คุณปลายฟ้าจะทานก่อนรึป่าวค