แชร์

ตอนที่202

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-27 21:54:14

"เพื่ออะไรอ่ะริ.....ขุนงงไปหมดแล้ว"

"เธอมาทำดีกับฉันเพื่ออะไร"

"ทั้งๆที่ฉันไม่เคยทำดีกับเธอเลย"

"ฉันบอกไปแล้วไง.....ว่าฉันไม่อยากมีหนี้ติดค้างกับนายอีกแล้ว"ฉันพูดเสียงเรียบก่อนจะเอื้อมมือมาแกะมือของขุนศึกที่โอบเอวฉันอยู่ให้คลายออกไปจากร่างของฉัน

เมื่อฉันได้รับอิสระแล้วฉันก็หันไปเผชิญหน้ากับเขาพร้อมกับจ้องมองเขาด้วยสายตาเรียบเฉย ราวกับไม่ได้คิดอะไรกับเขาอีกแล้ว

"และขอให้นายคืนอิสระภาพให้ฉัน....ให้ฉันได้ออกไปจากวงจรอุบาทที่นายยัดเยียดให้ฉันสักที"ฉันพูดบอกเขาไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง แววตาที่ขุนศึกมองฉันมันสั่นไหวเล็กน้อย

"ฉันคิดว่าการที่ฉันช่วยเหลือนายขนาดนี้......นายคงจะไม่ใจดำกับฉันมากไปนะ"

"เพราะตอนนี้เรายังกลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้......แต่ถ้านายปฏิเสธคำร้องขอจากฉันเราก็อาจจะไม่ได้อยู่ในสถานะไหนกันอีกเลย"ฉันพูดด้วยสีหน้าเข้มขรึมแววตาเรียบเฉยอย่างคนที่พูดจริงและทำจริง จนขุนศึกมีสีหน้าที่คิดหนัก

"ก็ได้......ฉันจะคืนอิสระให้เธอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเราไม่มีข้อผูกมัดเรื่องบนเตียงและก็เงินที่ฉันให้เธออีกแล้ว"

"ฉันจะไม่พูดและไม่ทวงมันอีก....ถือว่าเราหายกัน"ขุนศึกพูดออกมาเสียงหนักแน่น
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รักสำรอง   ตอนที่203

    "วันนี้มีคนออกมายืนส่งด้วย"คุณลุงเอ่ยแซวฉันทันทีที่ฉันเปิดประตูรถแท็กซี่เบาะหลังขึ้นมานั่งบนรถของแก ฉันก็หันไปมองตามที่สายตาของลุงจ้องมองก็พบว่าขุนศึกยืนอยู่หน้าบ้านฉันตรงทางเข้าบ้านคนที่ลุงหมายถึงก็คงจะเป็นเขานี่แหละ "พอดีที่บ้านของเพื่อนเขามีปัญหานิดหน่อยนะคะเขาเลยมาอยู่กับหนูสักระยะ"ฉันเอ่ยบอกลุงไป ลุงแกก็พยักหน้าเข้าใจแต่ก็แอบยิ้มกริ่ม "ดูเหมือนเขาจะไม่ได้มองหนูเป็นแค่เพื่อนนะ"ลุงคนขับแท็กซี่พูดทิ้งท้ายก่อนจะใส่เกียร์และขับรถออกมาจากบ้านของฉันโดยที่ฉันแอบหันหลังไปชะเง้อมองขุนศึกที่เขายังคงยืนอยู่ที่เดิมจนรถแท็กซี่แล่นออกมาจนพ้นบ้านของฉันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันถึงจะหันตัวกลับมานั่งตามเดิมและปล่อยให้ใจคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ฉันควรจะดีใจสิ ที่ฉันพูดบอกขุนศึกและขอจบสถานะแบบนั้นกับเขาไปได้เสียทีเป็นแค่เพื่อนกันในตอนนี้ดีกว่าถ้าฉันปล่อยให้อารมณ์และอะไรๆระหว่างเรามันแย่ไปกว่านี้ บางที เราสองคนอาจจะมองหน้ากันไม่ติดและไม่สามารถที่จะกลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้อีกเลยก็ได้นะ........บ้านเอริ หลังจากที่ฐิติมนไปทำงานแล้วห้องนอนคุณหญิงนฤมิตรขุนศึก ขุนณรงค์......"ป้าบัวไปพักผ่อนเถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • รักสำรอง   ตอนที่204

    วันต่อมา09:00น.สนามบิน เบสท์เวิร์คแอร์ไลน์......เอริ ฐิติมน........"วันนี้เป็นอะไรนะ?"ฉันเอ่ยพึมพำกับตัวเองขึ้นหลังจากที่เดินกลับไปยังห้องด้านหลังของตัวเครื่องบินเพื่อจะไปจัดการทำความสะอาดอุปกรณ์ของใช้ของผู้โดยสารและจะได้เลิกงานกลับบ้านแต่วันนี้ที่ฉันบ่นขึ้นมาเพราะรู้สึกวิงเวียนศีรษะและรู้สึกพะอืดพะอมยังไงไม่รู้อาการแปลกๆ พอเวลาเครื่องบินเเลนด์ดิ้งก็เวียนศีรษะเกือบเซล้มดีที่น้องแอร์โฮสเตสที่มีเที่ยวบินเดียวกันพยุงร่างไว้ได้ทัน ฉันจึงไม่หงายหลังล้มตึงหัวกระแทกพื้นไปเสียก่อน"วันนี้พี่เอริไม่สบายหรือเปล่าคะ....มองหน้าตาดูซีดๆนะคะ"เสียงของน้องน้ำฝนเอ่ยขึ้นหลังจากที่เธอเพิ่งจะเดินกลับมาจากการทำความสะอาดห้องที่นั่งผู้โดยสารเสร็จแล้วฉันก็ละสายตาจากจานแก้วที่ฉันกำลังล้างอยู่ในซิงค์ไปมองหน้าเธอ"อืมพี่ก็รู้สึกเหมือนจะไม่สบายเหมือนกันนะ...รู้สึกแปลกๆ"ฉันตอบน้ำฝนไป เธอก็มองฉันด้วยสายตาเป็นห่วง ฉันกับเธอเราเพิ่งจะเคยทำงานด้วยกันแค่สองครั้งแต่แปลกทำไมเธอดีกับฉันจัง ไม่สิ ไม่ใช่แค่เธอที่ดีกับฉัน แต่ทุกคนเลยต่างหากล่ะที่ดีกับฉันน่ะ ดีจนฉันอดที่จะแปลกใจไม่ได้หรืออาจจะเป็นเพราะฉันอาจจะมองโลกในแ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • รักสำรอง   ตอนที่205

    โรงพยาบาลเอกชน Q3ชั่วโมงต่อมาห้องพักผู้ป่วยVVIPเอริ ฐิติมน....."อื้อออ"ฉันเริ่มบิดตัวไม่มาอย่างเมื่อยล้าและอ่อนเพลีย รู้สึกหนักศีรษะและยังมึนๆอยู่บ้าง ฉันจึงยกแขนขึ้นมากุมศีรษะตัวเองก่อนจะค่อยๆลืมตาตื่น เพราะครั้งสุดท้ายก่อนที่ฉันจะหมดสติไป ฉันจำได้ว่าฉันหมดสติที่หน้าสนามบินเบสท์เวิร์คแอร์ไลน์หนิและตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน มองไปทางไหนก็เป็นสีขาวไปหมด รวมถึงผ้าห่มที่ห่มร่างกายฉันอยู่ด้วยก็ยังเป็นสีขาวบริสุทธิ์"โรงพยาบาลเหรอ?"ฉันพึมพำออกมาก่อนจะรู้ได้เมื่อสายตามองไปสำรวจรอบห้องแล้วก็พบว่าที่นี่มันคือโรงพยาบาลและชุดที่ฉันใส่อยู่ก็เป็นชุดของโรงพยาบาลอีกด้วยว่าแต่ใครกันที่พาฉันมาโรงพยาบาลนะพรึบฉันพยายามขยับตัวเพื่อจะยันกายลุกขึ้นนั่งแต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มของใครคนหนึ่งดังขึ้นมาอย่างตกใจ"คุณเอริจะไปไหนครับ"เสียงตกใจเอ่ยเสียงดังก่อนที่ร่างสูงโปร่งของหนุ่มลูกครึ่งจะวิ่งถลามาอย่างรวดเร็วเพื่อมาประคองร่างกายช่วยฉันกลัวว่าฉันจะตกเตียง"คุณเควิน?"ฉันเอ่ยชื่อคุณเควินไปพลางมองหน้าเขาไปอย่างสงสัยที่เห็นว่าเขาอยู่ที่นี่ งั้นแสดงว่าคนที่พาฉันมาโรงพยาบาลก็คือเขาน่ะสิ"อยากไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • รักสำรอง   ตอนที่206

    วันเดียวกันบ้านเอริ17.50น.เอริ ฐิติมน......."ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"ฉันเอ่ยขอบคุณคุณเควินไปที่เขาเป็นคนอาสาขับรถมาส่งฉันที่บ้านหลังจากที่ฉันนอนโรงพยาบาบมาเกือบหนึ่งวันเต็มๆโดยที่คุณเควินออกค่ารักษาให้ฉันทั้งหมด แต่ฉันไม่ยอมแต่ก็สู้เขาไม่ได้เพราะเขาไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายก่อนฉัน แถมเขายังไม่รับเงินคืนจากฉันเสียอีก"พรุ่งนี้และยาวไปถึงอาทิตย์หน้า.....คุณเอริมีไฟล์บินทุกวัน"ฉันมองหน้าคุณเควินอย่างงุนงงและสงสัยว่าเขารู้เกี่ยวกับตารางงานไฟล์บินของฉันได้ยังไงหลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ยิ้มกริ่มให้ฉันอย่างมีเลศนัย"ผมในสถานะท่านประธานแห่งเบสท์เวิร์คแอร์ไลน์ขออนุญาตให้คุณเอริหยุดงานได้จนกว่าร่างกายของคุณจะพร้อมที่จะกลับไปทำงานได้ครับ""และเงินรายเดือนก็จะได้รับเท่ากับเงินเดือนรวมไปถึงเงินพิเศษบวกเพิ่มจากตารางการบินด้วยครับ""ผมขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้บอกคุณเอริก่อนว่าผมเป็นใคร"คุณเควินเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิด แววตาของเขาเศร้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากที่ฉันมองเขาด้วยแววตาตื่นตกใจปนไม่พอใจนิดหน่อยฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพนักงานในเบสท์เวิร์คแอร์ไลน์ถึงได้ดีกับฉัน และฉันก็เข้าใจอีกว่าทำไมฉันถึงได้อภิสิทธ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • รักสำรอง   ตอนที่207

    "ค่ะ...ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่ให้กันและการลางานที่คุณเสนอให้ฉันคิดว่าฉันคงจะไม่กลับไปบินอีกแล้วล่ะค่ะเพราะฉันมีเจ้าตัวเล็ก""อะไรๆก็คงจะไม่สะดวก""งั้นคุณย้ายไปทำงานตำแหน่งอื่นดีไหมครับ....คุณเคยเป็นเลขามาก่อนหนิ""ใช่ค่ะ....และฉันก็ยังต้องการงานด้วย....งั้นรบกวนคุณเพื่อนเควินช่วยหางานที่เหมาะสมให้กับเพื่อนเอริคนนี้ด้วยนะคะ""ได้ครับไม่มีปัญหา"คุณเควินว่าพร้อมยิ้มแก้มปริอย่างดีใจ ที่ได้ยินคำพูดที่สนิทจากปากของฉัน และฉันก็เอ่ยขอตัวลงจากรถเพื่อจะเข้าบ้าน"งั้นฉันไปก่อนนะคะไว้ได้งานแล้วก็ติดต่อมาได้ค่ะ""โอเคครับ....ไว้เจอกันครับเพื่อนเอริ""ยินดีเสมอค่ะเพื่อนเควิน"ฉันยิ้มให้คุณเควินก่อนจะเปิดประตูรถสปอร์ตของคุณเควินลงมาและหันไปยิ้มลาให้เขาก่อนจะมุ่งหน้าเดินตรงเข้าบ้าน"เดี๋ยวครับเอริ"แต่แล้วฉันก็ต้องหยุดชะงักฝีเท้าลงเมื่อได้ยินเสียงเรียกรั้งของคุณเควินดังขึ้นจากทางด้านหลัง ฉันที่กำลังจะเดินขึ้นบันไดบ้านก็ต้องหันกลับไปมองยังต้นเสียงของเขาก็พบว่าคุณเควินวิ่งถือซองยาบำรุงครรภ์ที่หมอให้ฉันมาทานลืมไว้บนรถเขาจนได้"รินี่ขี้ลืมจริงๆขอบคุณนะคะ"ฉันเอ่ยขอบคุณคุณเควินไปหลังจากที่เขาวิ่งมาหยุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • รักสำรอง   ตอนที่208

    หลายวันต่อมา บ้านเอริ 10:30น. เอริ ฐิติมน...... "ตัดตรงนี้ให้สั้นอีกไหมครับคุณเอริ?"เสียงทุ้มแห้งของคุณลุงเอ่ยถามฉันขึ้น หลังจากที่ฉันมายืนสั่งงานให้ลุงเขาทำความสะอาดสวนในตัวบ้านฉัน โดยทำการตัดหญ้าและตัดแต่งกิ่งไม้ ฉันมักจะจ้างเขาคนนี้อยู่เป็นประจำ ลุงแกรับจ้างทั่วไปและรับจ้างคนในหมู่บ้านทำสวนด้วย ฉันรู้จักและได้คำแนะนำให้รู้จักลุงมาจากยามเฝ้าหน้าหมู่บ้านน่ะ "ก็ดีนะคะคุณลุง"ฉันก้มหน้าลงไปมองยังจุดที่คุณลุงบอกก่อนจะตัดสินใจและเห็นด้วยกับสิ่งที่ลุงว่า เพราะฉันเองก็ไม่อยากเป็นเจ้านายงี่เง่าจุกจิกเช่นกัน "โอเคครับถ้าคุณเอริไม่ชอบตรงไหนบอกลุงได้นะ" "โอเคค่ะคุณลุง"ฉันยิ้มรับคุณลุงไปก่อนจะเดินไปดูดอกไม้หลายชนิดที่ถูกปลูกไว้ในบ้านอย่างสวยงาม ก่อนจะชื่นชมมันด้วยความสงบร่มเย็นก่อนจะยื่นมือขึ้นมาลูบที่หน้าท้องที่ยังคงแบนราบของฉันอยู่ก่อนจะยิ้มกริ่มออกมาอย่างคนที่กำลังมีความสุขมากๆ "ชอบไหมคะอากาศร่มเย็นแบบนี้"ฉันเอ่ยพูดกับลูกในท้องไปก่อนจะสูดดมกลิ่นบริสุทธิ์ไปด้วยหัวใจที่พองโต ตอนนี้คุณหญิงนฤมิตรและขุนศึกก็อยู่ที่บ้านหลังนี้มาได้อาทิตย์กว่าแล้ว โดยอาการของคุณหญิงก็ดีขึ้นเรื่อยๆแต่เธอก็ยั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • รักสำรอง   ตอนที่209

    นี่เป็นเรื่องที่ดีสำหรับผมในรอบหลายอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีกำลังใจที่จะเผชิญปัญหาข้างหน้าตาอึไปแล้ว ผมจะไม่คิดสั้นตัดช่องน้อยอีกแล้ว เพราะชีวิตของผมต่อจากนี้ มันมีสิ่งลำ้ค่าที่สุดในชีวิตผมกำลังรอเจอและรอรับความรักจากผมอยู่"พ่อจะสู้เพื่อหนูนะ....เจ้าตัวเล็ก"ผมเอ่ยออกมากับภาพถ่ายอัลตราซาวด์สีขาวดำก่อนจะผุดรอยยิ้มขึ้นมาบนใบหน้าของผม นี่ก็เป็นรอยยิ้มแรกของผมในรอบหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาเช่นกัน......วันเดียวกันผับ W23:45น."สวัสดีครับ"ผมยกมือไหว้คุณณัฐวุฒิไปด้วยความอ่อนน้อมทันทีที่ผมมาหยุดยืนมี่โต๊ะวีไอพีของเขา เขาที่นั่งดริ้งค์อยู่กับสาวๆอีกสองคนมี่มีเรือนร่างหุ้นสะบึ้มอยู่ก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม ก่อนจะกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากขึ้นก่อนจะยกมือรับไหว้ผมอย่างเต็มใจ"สวัสดีครับคุณขุนณรงค์เชิญนั่งก่อนครับ"เขาว่าพร้อมกับผายมือเชื้อเชิญให้ผมนั่ง "ขอบคุณครับ"ผมก็เอ่ยขอบคุณเขาไปก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตัวเองที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับคุณณัฐวุฒิตามคำเชิญของเขาคุณณัฐวุฒิคือหนึ่งในหุ้นส่วนของบริษัทSMบริษัทแม่ของบริษัทAKของผม เท่ากับเขามีความสำคัญมากในการที่ผมมาขอเขาเข้าพบในวันนี้แต่ผมกลับไม่เบ้าใจว่าเราจะคุยธุรกิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • รักสำรอง   ตอนที่210

    เช้าวันต่อมา08:00น.บ้านเอริเอริ ฐิติมน......"ไม่สบายดีขึ้นหรือยังเรา?"เสียงเป็นห่วงดังมาจากป้าบัวที่เอ่ยขึ้นทักฉันทันทีที่ร่างของฉันเดินเข้ามาในส่วนของห้องครัวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็ยิ้มบางๆให้ท่านก่อนจะเดินเข้าไปหาท่านที่จัดเตรียมอาหารใส่ปิ่นโตเหมือนจะเอาไปให้ใครเรื่องฉันท้อง ฉันยังไม่ได้บอกป้าบัว และยังไม่มีใครรู้นอกจากฉันและคุณเควิน ฉันก็ตั้งใจจะบอกป้าบัวนั้นแหละ แต่ค่อยหาโอกาสเหมาะๆบอกท่านดีกว่า"ดีขึ้นแล้วค่ะ....แต่ยังเพลียๆอยู่"ฉันเอ่ยตอบป้าบัวไปก่อนจะเดินไปยังตู้เย็นและหยิบเอาขวดน้ำผลไม้ออกมาจากตู้เย็นและทำการเทใส่แก้วกินน้ำและดื่มมันแก้กระหาย น้ำผลไม้ทำให้ร่างกายที่แพ้ท้องของฉันมันชุ่มชื่นขึ้นด้วยมานะ ฉันรู้สึกอย่างนี้จริงๆฉันเลยซื้อมาตุนไว้เยอะๆเลยน่ะ"ป้าบัวเตรียมอาหารจะเอาไปให้ใครเหรอคะ?"ฉันวางแก้วน้ำผลไม้ที่ฉันดื่มทีเดียวจนหมดแก้วลงบนซิ้งค์ล้างจานและเอ่ยถามป้าบัวไปอย่างสงสัยพร้อมกับมองปิ่นโตในมือท่านไปด้วยท่านก็เงยหน้าจากปิ่นโตเถาโตมามองหน้าฉัน"ของคุณขุนศึกน่ะ.....เขาเข้าโรงพยาบาล""เขาเป็นอะไรคะป้า?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไปอย่างตกใจและแทบจะทันทีที่ป้าบัวพูดจบ ป้าบัวก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28

บทล่าสุด

  • รักสำรอง   ตอนที่229

    "ผมเกลียดคุณเข้าใจไหม""ไม่จริงคุณไม่ได้เกลียดแก้มหวานคุณรักแก้มหวาน""ไม่งั้นคุณจะมาทำดีกับแก้มหวานทำไม""ที่ผมทำดีกับคุณเพราะผมติดใจในเซ็กส์ของคุณไง....คุณรู้ไหมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เร้าร้อนและร้อนแรงเรื่องบนเตียงมากแค่ไหน"เควินพูดพร้อมกับเดินตรงมาหาแก้มหวาน"ผมไม่เคยมีอะไรกับใครแล้วมีความสุขเท่าคุณ"เควินว่าพร้อมกับใช้ปลายนิ้วเรียวไล้เกี่ยไปตามแขนของแก้มหวานอย่างแผ่วเบา พร้อมกับมองแก้มหวานด้วยแววตาหวานเยิ้ม"ผมก็เลยเล่นตามน้ำคุณถึงแม้ในใจผมมันจะสนแค่ร่างกายคุณแต่นิสัยและสันดานของคุณผมรังเกียจมันเสียด้วยซ้ำ"เควินพูดไปพลางมองไปที่ร่างของแก้มหวานด้วยสายตาดูถูกและเหยียดหยาม"ผมก็นึกว่าคุณจะเล่นๆกับผมแต่ที่ไหนได้คุณคิดจริงจัง"เควินว่าพลางยิ้มหัวเราะออกมาอย่างเรื่องที่เป็นประเด็นสนทนาอยู่ในตอนนี้เป็นเรื่องตลก ทำให้แก้มหวานมองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่พอใจและน้อยใจไปในตัวเธอคิดว่าเขาจะสนใจและมีความรู้สึกดีๆให้เธอเสียอีก แต่ที่ไหนได้เขากลับไม่ได้มีใจให้เธอเลย "ไม่ต้องมองผมแบบนั้นหรอก.....ผมพูดความจริง""และต่อไปคุณก็ช่วยกรุณารู้จุดยืนของตัวเองด้วยนะ"เควินเอ่ยออกมาปิดท้ายแววตาที่เขามองเธอเวลาพูด

  • รักสำรอง   ตอนที่228

    "ไม่ใช่ว่าริเป็นซิงเกิ้ลมัมไม่ได้แต่ริไม่อยากเป็นไม่อยากให้ลูกมีแค่ริที่ทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกันแต่อยากให้ลูกได้รับความรักจากพ่อแท้ๆของเขาและความเอาใจใส่จากพ่อของเขาจริงๆ" "คนที่ไม่เคยขาดพ่อขาดแม่ไม่มีวันเข้าใจหรอกไม่ว่าแม่จะดูแลดีแค่ไหนแต่มันก็ไม่เหมือนความรักที่มีทั้งพ่อและแม่อยู่ครบ" "ริหวังว่าขุนจะเข้าใจนะ....ขุนแค่ทำหน้าที่พ่อของลูกเท่านั้นพอ....." "ริ....." "หรือขุนอยากจะเลือกก็ได้นะระหว่างทำหน้าที่พ่อของลูกหรือจะไม่รับหน้าที่อะไรเลยก็ได้" "ก็ได้ขุนจะเอาแบบที่ริว่าก็ได้"ขุนศึกที่ได้ยินคำขาดจากฉัน เขาก็พูกเสียงเข้มแทรกขึ้นมาทันที "แต่ขุนจะทำให้ริเห็นว่าขุนพร้อมที่จะหยุดและมีแค่ริคนเดียวแล้วจริงๆ"ขุนศึกว่าพร้อมกับทำหน้ามั่นใจว่าเขาจะสามารถทำอย่างที่เขาพูดได้จริงๆ แต่เขาก็พูดแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันจับเขาได้ว่าเขาแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นและฉันก็ไว้ใจและเชื่อใจเขามาตลอดและเป็นยังไงล่ะ สุดท้าย ฉันก็เป็นอีโง่เหมือนเดิม เคยยอมเสียศักดิ์ศรีตัวเองแก้ผ้าให้ขุนศึกเอาเพื่อให้เขาเลิกไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น นั่นมันเป็นความคิดเด็กน้อยชะมัด "ทำให้ได้ก่อนค่อยมาว่ากันอีกที..

  • รักสำรอง   ตอนที่227

    วันเดียวกัน23:30น.เอริ ฐิติมน......จึกๆๆ"ริ......""หื้ออออ"ฉันครางรับเสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกฉันพร้อมกับแรงสะกิดที่ไหล่ฉันเบาๆฉันที่นั่งขดตัวหลับอยู่บนโซฟาภายในห้องโถงใหญ่ก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาดูเจ้าของเสียงที่ฉันเฝ้ารอเขาจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้"ขุน......กี่โมงแล้วเนี่ย?"ฉันขยี้ตาเพื่อไล่ความสะลึมสะลือความงัวเงียให้หายไปพร้อมกับเอ่ยถามขุนศึกไป"เที่ยงคืนกว่าแล้ว....ริมานอนทำไมตรงนี้?"ขุนศึกตอบฉัรพร้อมกับเอ่ยถามฉันกลับ ฉันที่หายจากอาการสะลึมสะลือแล้วแล้วก็ขยับตัวนั่งดีๆและหันไปมองหน้าขุนศึกที่เขานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับฉันและนั่งข้างๆฉันด้วย"ริมารอขุนนั้นแหละ.....ทำไม่มาซะดึกเลย....หาไม่เจอเหรอ?""เปล่า.....พอดีขุนไปทำธุระมาน่ะ""อ้อ"ฉันพยักหน้าพลางร้องตอบขุนศึกไป แม้ในใจอยากจะถามเขาว่าธุระที่เขาว่าคืออะไร แต่สีหน้าและแววตาของขุนศึกเหมือนไม่อยากบอกให้ฉันรู้ว่าธุระที่เขาพูดถึงคืออะไรถ้าเขาไม่อยากบอก ฉันก็ไม่ควรที่จะถามต่อสินะ เพราะฐานะของฉันกับเขาไม่มีสิทธิ์ซักไซ้จนได้รู้เรื่องส่วนตัวของเขามากไปกว่านี้"ว่าแต่ริมารอขุน......มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า"ขุนศึกถามฉันพร้อมกับจ้องมองฉั

  • รักสำรอง   ตอนที่226

    จะปล่อยห้องว่างไวโดยไร้คนอยู่ก็เสียดาย ฉันก็เลยใจอ่อนและยอมมาอยู่ที่นี่ซึ่งฉันคิดว่ามันสะดวกสบายดี บ้านที่ฉันหาในเน็ตก็มองทรุดโทรมและค่าเช่าก็แพง อะไรที่ประหยัดได้ในตอนนี้ฉันก็ควรจะประหยัดและตอนนี้ฉันก็ท้องด้วย ฉันควรจะมีเงินสำรองไว้เลี้ยงลูกของฉันให้เขาอยู่อย่างสุขสบายให้เยอะๆดีกว่าฉันควรจะบอกเรื่องนี้กับขุนศึก......ว่าฉันท้องกับเขา....."ป้าบัวคะ""จ๊ะว่าไงจ๊ะเอริ?"ป้าบัวที่กำลังยกชามกะละมังที่เช็ดตัวคุณหญิงเพิ่งเสร็จหันมาขานรับฉันเงินก้อนใหญ่ฉันก็ให้ขุนศึกไปหมดแล้ว รถก็ขายทิ้ง บ้านก็มาไฟไหม้อีก ค่ารักษาพยาบาลคุณหญิงค่าใช้จ่ายรายเดือนก็สูง โดยเฉพาะค่ากายภาพบำบัดที่ฉันว่าจ้างให้นางพยาบาลที่เป็นคนทำกายภาพบำบัดและศึกษาด้านนี้มาโดยเฉพาะให้มาดูแลคุณหญิงทุกวันโดยทำกายภาพบำบัดให้คุณหญิงเดินได้อีกครั้งและฉันจะทำทุกวิถีทางให้ชีวิตของลูกฉันมีความสุขและสุขสบายที่สุดไม่ให้ลำบากและรู้สึกขาดแบบที่ชีวิตฉันเคยเป็นมา ฉันจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดเท่าที่สุดของความสามารถของฉัน"ป้าบัวส่งโลเคชั่นให้ขุนหรือยังคะว่าเราอยู่ที่ไหนกัน?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไป ท่านก็ยิ้มบางๆให้ฉัน"ป้ากำลังจะไปส่งโลเคชั่นให้คุณข

  • รักสำรอง   ตอนที่225

    "ไม่ว่าฉันจะให้แกทำอะไรแกก็ยอมใช่ไหม?"แก้มหวานเอ่ยถามผมด้วยแววตามีเลศนัยพร้อมยกยิ้มที่มุมปากขึ้น ผมก็จ้องมองเธอนิ่ง และผมก็อยากทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบลง วันนี้คุณแม่ผมเกือบจะไม่รอด เพราะผมเป็นตัวต้นเหตุ วันนี้อาจจะโชคดี แต่มันก็คงตะไม่โชคดีทุกครั้งไป "ใช่" "ถ้าฉันให้แกไปตายล่ะ" "มันไม่มากไปเหรอ?"ผมถามเธอไปเสียงเข้ม เรื่องที่ผมและเพื่อนๆทำกับเธอ เธอก็ยังมีชีวิตอยู่และดีด้วยจนถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เหรอ "หึ.....ฉันรู้ว่าแกคงไม่กล้าตายหรอก" "งั้น......ฉันขอแลกศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของแกก็ล่ะกันนะ" "ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของฉัน?" "กราบตีนฉันสิ.....แล้วฉันจะเลิกยุ่งกับแม่แกและก็เอริผู้หญิงที่แกบอกว่ารักนักรักหนาด้วย" "ไม่รู้ว่าแกรักเธอยังไงนะถึงได้นอกกายนอกใจเธอนอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ตลอดเวลา" "ถ้าฉันเป็นเอริฉันคงไม่เอาผู้ชายเลวๆที่ทำตัวเหมือนหมาตัวผู้ที่ต้องผสมพันธุ์ไปทั่วโดยไม่สนว่าใครเป็นใคร" "แบบแกหรอกนะขุนศึก" "แค่ฉันกราบตีนเธอ.....แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม?"ผมไม่สนใจคำพูดที่ถากถางของแก้มหวานแต่เอ่ยถามในสิ่งที่จะเป็นตัวหยุดเรื่องนี้กับเธอไป เธอก็ทำหน้าบึ้งตึงนิดหน่อยก่อนจะแสยะยิ้มให้ผม

  • รักสำรอง   ตอนที่224

    เมื่อมาถึงหน้าประตูห้องผมก็ยื่นมือไปกดออดเพื่อเรียกคนในห้องให้รู้ว่ามีคนมาขอพบเธอผมรออยู่ไม่นานและกดออดซ้ำไปแค่ครั้งเดียว ประตูห้องหรูบานตรงหน้าผมก็ค่อยๆถูกเปิดออกจากคนที่อยู่ด้านในของห้องนี้ผมก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลที่เป็นคนมาเปิดประตูเธอเป็นผู้หญิงผอมสวยหุ่นดี เธออยู่ในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงผมของเธอถูกดัดเป็นลอนใหญ่แล้วปล่อยสยายไปด้านหลังสีหน้าที่เธอจ้องมองมาที่ผมด้วยแววตาสงสัย และเพ่งมองพินิจพิจารณาอย่างสงสัยว่าผมคือใครผมจึงค่อยๆใช้มือดึงฮู้ดที่ปิดหน้าของผมอยู่ให้ออกเพื่อเผยใบหน้าของผมให้เธอคนนี้ได้เห็นอย่างชัดเจนขึ้นและในเมื่อใบหน้าของผมที่ไร้เสื้อฮู้ดปกผิดเปิดเผยแก่คนตรงหน้าเธอก็จ้องมองผมด้วยแววตาตกใจและแปลกใจ ผมก็จ้องมองเธอกลับไปด้วยแววตาเรียบเฉยเมื่อแปดปีก่อน เธอกับผมเราคงจะคุ้นตากันเพราะเราสองเคยมีอะไรกันและแอบเป็นแฟนกันมาก่อนทั้งๆที่ผมเองก็มีแฟนอยู่แล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกเธอ แต่ผมคิดว่าผู้หญิงทั้งมหาลัยก็น่าจะรู้ดีว่าผมมีเจ้าของอยู่แล้ว แต่กลับผิดคาดที่เธอคนนี้ไม่รู้ เธอจึงปล่อยใจรักผมแต่ผมกลับไม่เคยรักเธอ ไม่ว่าเธอจะแสนดีและน่ารักแค่ไหน ผมก็ไม่เคยคิดที่จะรั

  • รักสำรอง   ตอนที่223

    ช่วงเย็นวันเดียวกันคอนโด TYขุนศึก ขุนณรงค์......"ขอบคุณสำหรับข้อมูลตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าคอนโดที่แกบอกแล้ว""คอนโดTYชั้นที่สามสิบห้องสามสามสี่ห้าฉันจำได้ล่ะขอบใจแกมากฟิว"ผมเอ่ยบอกฟิวไปในขณะที่สายตาก็ทอดมองเงยหน้าไปยังชั้นบนสุดชั้นที่สามสิบของตึกสูงตระหง่านใจกลางเมืองตรงหน้าของผมในขณะนี้(แกคิดที่จะทำอะไร?)(ตอนนี้เขามีอิทธิพลมากกว่าแกเขาสามารถทำให้แกหายไปโดยไม่มีใครสงสัยได้เลยนะขนาดทำให้ชีวิตของแกพังเขาก็ยังทำได้)(ฉันว่าแกไม่สมควรที่จะประมาทผู้หญิงคนนี้)เสียงปลายสายของฟิวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย ผมจึงละใบหน้าจากตึกสูงตรงหน้าและเอ่ยคุยกับฟิวต่อ"ฉันรู้ขอบใจและขอโทษที่ทำให้ชีวิตของแกต้องมาติดร่างแหพลอยซวยไปกับฉันด้วย"ผมเอ่ยบอกหิวไปอย่างคนที่รู้สึกผิดที่ออกมาจากใจจริงไปของผม(แกไม่ได้ทำอะไรผิดถ้ามันจะผิดก็ผิดกันหมดนี่แหละ)(มันคงจะเป็นเพราะตอนนั้นพวกเรายังเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรให้มากกว่านี้เลยทำเรื่องแบบนั้นลงไป)(ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธแกหรือแก้มหวานเลยด้วยซ้ำ)"นั่นสิเนอะ....ฉันก็ไม่สมควรที่จะโกรธแก้มหวานด้วยเหมือนกัน"ผมเอ่ยออกมาอย่างคิดนึกตริตรองอย่างที่ฟิวว่าที่จริงถ้าตอนนั้นผมไม่คึกค

  • รักสำรอง   ตอนที่222

    "ผมขอโทษครับ""คุณจะมาขอโทษฉันทำไมล่ะค่ะ....ฉันเองต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณสิถึงจะถูก""เดี๋ยวฉันจะโอนจ่ายค่ารักษาให้คุณทีหลังนะคะ....เพราะวันนี้ฉันไม่มรเงินติดตัวเลย"ฉันเอ่ยบอกคุณเควินไปตามความจริง เขาก็มีสีหน้าตกใจและสลดปะปนกันไป"อย่าโอนจ่ายค่ารักษาให้ผมเลยครับ...ขอให้ผมได้ดูแลคุณสักครั้ง""ในฐานะเพื่อนได้ไหมครับ"คุณเควินว่าต่อในเสียงและสีหน้าเชิงขอร้อง ฉันก็มองหน้าเขาอย่างคนคิดหนัก เขาขอช่วยในฐานะเพื่อนถ้าฉันปฏิเสธเพื่อนคนนี้ ก็ควจะเสียมารยาท"ก็ได้ค่ะ....แต่ริขอแค่ความช่วยเหลือจากคุณเควินแค่ครั้วนี้ครั้งเดียวนะคะ....ครั้งต่อไปไม่ต้องแล้วนะคะ....ริเกรงใจ"สิ้นคำพูดฉันคุณเควินก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมา"ครับ....ขอบคุณนะครับที่ยอมรับความช่วยเหลือจากผมในครั้งนี้""มีอะไรหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณเควินต่อหลังจากที่เขาพูดจบประโยคเขาก็นิ่งไปและมองหน้สฉันอย่างคนอึดอัดใจเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่เขาก็เลือกที่จะไม่ยอมพูดมันออกมาฉันจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายถามเอง"ผมดูข่าวเกี่ยวกับไฟไหม้ที่บ้านของคุณและผมก็ได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่าคุณเข้ามารับการรักษาที่นี่""ผมจึงรีบมา....และก็พบคุณแต่ทางโรงพยาบาลแจ

  • รักสำรอง   ตอนที่221

    "แต่คงจะยาก.....เพราะเขามีหลักฐานขนาดนั้น" "และที่สำคัญเขาไม่รับฟังหรอกว่าแม่นายเองก็โดนหลอกเหมือนกัน" "เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงเอริ?" "ก็อย่างที่บอกว่าตอนนี้.....นายกำลังโดนโจมตรีจากคนที่นายเรยไปทำลายชีวิตเขายังไงล่ะ" "นายเกือบทำให้แม่นายต้องมาตายเพราะความเจ้าชู้ของนาย.....ขุนศึก" "และคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยอย่างแม่นายต้องมาซวยต้องมาหมดตัวต้อยมาเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านสร้างมาก็เพราะนาย" "เพราะความเจ้าชู้ของนาย"ฉันพูดเสียงแข็งตะโกนใส่ขุนศึกไปเป็นชุดด้วยแววตาสั่นไหวน้ำตาเอ่อคลอ ขุนศึกก็ทำสีหน้ายอมรับความผิด สีหน้าของเขาซีดลงแววตาของเขาสั่นไหว "ขุนรู้ว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะขุน....." "ที่มาทำให้แม่และก็ริเดือดร้อน" "ขุนจะจบเรื่องนี้เอง"ขุนศึกพูดเสียงเข้มแววตาจริงจังและวูบไหว "ผมฝากแม่ด้วยนะครับ" "เดี๋ยวผมมาได้ที่อยู่ใหม่ที่ไหนรบกวนป้าบัวโทรบอกผมด้วยนะครับ"ขุนศึกผละจากรถวีลแชร์เดินไปหยุดตรงหน้าของป้สบัวพร้อมกับเอ่ยบอกป้าบัว "ค่ะได้ค่ะว่าแต่คุณขุนศึกจะไปไหนคะ?"ป้าบัวรับคำขุนศึกและเอ่ยถามเขาต่อ ขุนศึกกฺ็หันกลับมามองหน้าฉัน ด้วยสายตานิ่งเฉย "ไปทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบคร

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status