แชร์

ตอนที่192

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-26 17:14:01

กลับปัจจุบัน

บ้านเอริ

15:30น.

เอริ ฐิติมน.......

ออดดดดดดดดด

"ใครมากดกริ่งหน้าบ้านนะ?"ฉันเอ่ยขึ้นอย่างสงสัย พร้อมกับหยุดการทำแซนวิชทูน่าของฉันลงและเดินเช็ดมือออกมาจากห้องครัวเพื่อจะเดินไปดูว่าใครกันที่มากดกริ่งหน้าบ้านฉัน

"ป้าบัว?"ฉันพึมพำขึ้นเมื่อจอมอนิเตอร์ที่หน้าบ้านฉันกำลังฉายภาพหญิงสูงอายุที่คุ้นตาฉันเป็นผู้คนกริ่ง ฉันจึงกดปุ่มเปิดประตูให้คนที่อยู่นอกรั้วได้เข้ามาภายในตัวบ้านของฉัน

ประตูรั้วหน้าบ้านสองบานของฉันค่อยๆเปิดออกพร้อมกับร่างท้วมที่แสนคุ้นตาฉันและอีกร่างหนึ่งที่เป็นบางร่างเธอที่การแต่งกายของเธอเหมือนกับสวมใส่ชุดของป้าบัวและยิ่งฉันเห็นหน้าเธอคนนั้นฉันชัดขึ้นฉันถึงกับอึ้งและตกใจ เพราะผู้หญิงที่เคยสวยสง่าบัดนี้ได้ดูทรุมโทรมจนน่าสงสาร ฉันยืนรอที่บันไดหน้าบ้านไม่นานป้าบัวและคุณหญิงนฤมิตรก็เดินมาถึงตรงหน้าฉัน

"สวัสดีค่ะป้าบัว.....สวัสดีค่ะคุณหญิง"ฉันยกมือไหว้สวัสดีป้าบัวและหันไปยกมือไหว้สวัสดีคุณหญิงนฤมิตร แต่เธอไม่ได้ยกมือรับไหว้ฉัน เธอกลับมามองไปทางอื่นซึ่งฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเลยหันกลับมาหาป้าบัวแทน

"เข้าบ้านก่อนจ๊ะป้า"

"จ๊ะๆ.....เชิญค่ะคุณหญิง"ป้าบัวเอ่ยรับคำฉันและหันไปเอ่ยเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รักสำรอง   ตอนที่193

    "แล้วที่นี่ใครจะช่วยขุนศึกคะหรือเขาต้องติดคุกจริงๆ?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไปอย่างสงสัยป้าบัวก็จ้องหน้าฉันก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมาอย่างวิตก"ตำรวจต้องสอบปากคำคุณขุนศึกอีกหลายวัน....ถึงเขาจะยอมรับผิดแทนแม่ของเขาไปแล้วแต่ถ้าไม่มีหลักฐานว่าคุณขุนศึกมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆเขาคงจะได้ประกันตัวมาสู้คดี"ป้าบัวเอ่ยออกมาก่อนจะยื่นมือมาจับมือฉันไปกุมไว้"เอริ.....ช่วยคุณขุนศึกด้วยนะ.....พรุ่งนี้ถ้าเขาให้ประกันตัวเอริไปเดินเรื่องให้ป้าทีนะ""ป้าพอจะมีเงินเก็บอยู่บ้าน...."ป้าบัวว่าพร้อมกับยื่นมือไปหยิบสมุดบัญชีธนาคารที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อของท่านส่งมาให้ฉันฉันก็ทำสีหน้าลำบากใจก่อนจะยื่นมือไปรับสมุดบัญชีมาจากป้าบัวและเปิดดูยอดเงินในบัญชีก่อนจะพบว่า มีเงินในบัญชีอยู่ทั้งหมดสามแสนบาทฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าป้าบัวด้วยแววตาวิตก ป้าบัวก็จ้องมองหน้าฉันด้วยแววตาสั่นไหว"ทำไมเอริ?"ป้าบัวเอ่ยถามฉันด้วยสีหน้าร้อนรนใจ"เงินแค่นี้ประกันตัวขุนไม่ได้หรอกค่ะป้า.....คดีใหญ่แบบนี้เงินประกันต้องไม่ต่ำกว่าสิบล้าน"ฉันเอ่ยบอกป้าบัวไปตามความจริง ท่านเมื่อได้ยินคำพูดของฉันก็ถึงกับหน้าถอดสีถอยหลังจนเกือบจะล้ม แต่ฉันพุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • รักสำรอง   ตอนที่194

    วันเดียวกัน17:30น.โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังห้องคุณหมอเอริ ฐิติมน......"ผลตรวจของคนไข้ออกแล้วนะครับ....."คุณหมอว่าเสียงอ่อนโยนก่อนจะยื่นกระดาษสี่เหลี่ยมมาให้ฉัน ฉันก็มองหน้าคุณหมอที่สีหน้าของเขาดูไม่สู้ดีนักก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกระดาษสี่เหลี่ยมตรงหน้าของฉันมาอ่านดู"คนไข้เส้นเลือดในสมองแตกเพราะเกิดจากความเครียด"เสียงของคุณหมอทำให้ฉันต้องเงยหน้าจากแผ่นกระดาษไปมองหน้าเขาก่อนจะเงยมองเหนือไปที่ศีรษะของหมอที่กำลังฉายสมองของคุณหญิงนฤมิตรให้ฉันดูอยู่ในจอสี่เหลี่ยมก่อนจะชี้จุดอธิบายให้ฉันฟัง"คาดว่าคนไข้น่าจะเครียดสะสมจนสมองรับไม่ไหวจนทำให้เส้นเลือดในสมองแตกผสมกับพักผ่อนไม่เพียงพอครับ""แล้วเราจะทำยังไงคะคุณหมอพอจะมีวิธีรักษาไหมคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณหมอไปอย่างร้อนรนใจสีหน้าวิตกกังวล คุณหมอจึงคลี่ยิ้มบางๆให้ฉัน"มีครับแต่ผลข้างเคียงการจากผ่าตัดที่จะตามมาอาจทำให้คนไข้เป็นอัมพาตครึ่งตัวแต่ไม่ต้อวกังวลไปนะครับเพราะตรงนี้เราทำการบำบัดได้ครับ.....เพราะตำแหน่งของเส้นเลือดที่แตกมันไปทับจุดสำคัญอย่างการสั่งการของสมองครับ""แค่ถ้าเลือกไม่ผ่าตัด.....คนไข้อาจจะเสียชีวิตได้ครับ"คุณหมออธิบายต่อ ฉันก็พยักหน้าเข้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • รักสำรอง   ตอนที่195

    ฉันรอหน้าห้องผ่าตัดสองชั่วโมงเต็มๆคุณหมอก็ออกมารายงานผลว่าคุณหญิงปลอดภัย และส่วตัวเธอไปรักษาที่ห้อวพักฟื้นเรียบร้อยแล้ว ทั้งฉันและป้าบัวจึงพากันโล่งใจ "เอริกลับบ้านก็ได้น่ะเดี๋ยวป้าเฝ้าคุณหญิงเอง"ป้าบัวหันมาเอ่ยบอกฉันที่ยืนมองป้าบัวจัดการห่มผ้าห่มให้คุณหญิงที่นอนหลับอย่างไม่ได้สติอยู่บนเตียงคนไข้"ไม่เป็นไรค่ะ.....ริลางานไว้แล้ว....ริว่าคนที่ควรจะกลับไปพักผ่อนคือป้าบัวนะคะ"ฉันเอ่ยบอกป้าบัวไปพลางมองท่านด้วยสายตาห่วงใย ท่านก็คลี่ยิ้มให้ฉันอย่างภูมิใจ ฉันจึงมองหน้าท่านอย่างสงสัยว่าทำไมท่านถึงมองฉันด้วยสายตาแบบนั้น"ทำไมป้สบัวมองริแบบนั้นล่ะค่ะ?""ป้าดีใจนะที่เอริไม่ถือโทษโกรธคุณหญิงถึงแม้ท่านจะไม่เคยดีกับเราเลยสักครั้งแถมยังขัดขวางความรักของเรากับคุณขุนศึกอีก""ริเข้าใจค่ะว่าคุณหญิงท่านคงจะห่วงใยขุนศึกก็คงอยากจะให้ขุนสึกคู่ควรกับผู้หญิงที่คู่ควรกับเขาไม่ใช่ริที่เป็นเด็กกำพร้าไม่มีหัวนอนปลายเท้า"ฉันพูดไปตามความจริง ที่ออกมาจากใจแต่ฉันไม่ได้พูดเยาะเย้ยหรือถากถางตัวเองน่ะ แต่มันคือความจริงที่ติดตัวฉันมาตลอด ฉันควรจะเข้าใจไม่ใช่ไปน้อยใจกับมัน"เราเป็นคนดีจริงๆเอริ"ป้าบัวเอ่ยออกมาพร้อมกับน้ำ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • รักสำรอง   ตอนที่196

    วันต่อมาศาลพิพากษาแห่งชาติ10.30น.ตึกๆๆฉันเดินมุ่งหน้าไปยังห้องพิพากษาที่8เพื่อไปฟังคำพิพากษาคดีของขุนศึกในวันนี้ ซึ่งวันนี้จะเป็นตัวตัดสินแล้วว่าเขาจะได้รับการให้ประกันตัวเพื่อไปสู้คดีหรือเปล่า และฉันก็รู้ดีว่า ขุนศึกไม่มีทนายความ เพราะเขาไม่มีเงินที่จะไปข้างทนายมาสู้คดีแน่ๆแอดดดฉันเปิดประตูห้องพิพากษาที่8ไปอย่างเบามือ เพราะฉันมาฟังคำพิพากษาสายไปสิบนาทีน่ะสิ เมื่อเช้าฝนตกเลยทำให้การจราจรติดขัดทำให้ฉันมาช้าเมื่อฉันเข้าไปก็พบว่าไม่มีใครให้ความสนใจในการมาของฉัน มีผู้พิพากษาที่เป็นผู้ชายสวมใส่ชุดครุยเต็มยศนั่งอยู่บนบัลลังก์ในการตัดสินของศาลยุติธรรม ด้านข้างทางซ้ายมือของฉันเป็นอัยการที่ทำการฟ้องร้องขุนศึกและชี้แจงคดีความให้ผู้พิพากษารับทราบและทางฝั่งขวามือของฉันมีชายดูภูมิฐานแต่งตัวสวมชุดครุยเต็มยศยืนอยู่อีกเช่นกัน เขากำลังทำการชี้แจงรายละเอียดให้ผู้พิพากษาฟังพร้อมกับทำการโต้เถียงกับอัยการไปด้วยส่วนด้านหน้าตรงกลางของบังลังก์มีแผ่นหลังกว้างของผู้ชายนั่งหันหลังให้ฉันแต่หันหน้าเข้าสู่ผู้พิพากษาโดยเขามีท่าทางนิ่งเงียบเฉย ฉันจึงเดินไปนั่งที่นั่งฟังที่ทางศาลจัดเตรียมไว้ให้ญาตินั่ง ซึ่งอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • รักสำรอง   ตอนที่197

    "แค่รู้ไว้ว่าเขาเป็นคนที่รักและหวังดีกับคุณเสมอมาแม้คุณจะไม่สนใจเขาก็ตาม"ทนายพูดเสียงอ่อนแววตาอ่อนโยน ก่อนจะโค้งตัวให้ขุนศึกพร้อมกับเดินหลีกขุนศึกไป ทิ้งให้เขางุนงงกับคำพูดของทนายหนุ่มคนนั้น ซึ่งฉันเองก็งงนะ หรืออาจจะเป็นเหล่าบรรดาของผู้หญิงที่ขุนศึกไปจีบพวกเธอแต่ขุนศึกไม่จริงจังด้วยแต่เธอกลับรักเขาอย่างใจจริงเธอจึงช่วยเขาในยามที่เขาเดือดร้อนแบบนี้น่ะ"เอริ?"ฉันมัวแต่เหม่อคิดถึงเรื่องคนที่ช่วยขุนศึกจนขุนศึกหันมาเห็นฉันจึงเอ่ยทักฉันด้วยน้ำเสียงตกใจ ฉันจึงเงยหน้าไปมองหน้าเขาด้วยแววตาและสีหน้าเรียบเฉยและเป็นขุนศึกที่เป็นฝ่ายเดินออกจากที่กั้นของบังลังก์เดินมาหาฉันแทน ฉันก็จ้องหน้าเขานิ่ง เขาเองก็จ้องฉันนิ่งเหมือนกัน เราสองคนจ้องกันอยู่อย่างนั้นเนิ่นนานจนเป็นขุนศึกที่หลบสายตาฉันไปก่อน"เธอมาประกันตัวฉันเหรอ?"เขาเอ่ยถามฉันอย่างเปิดประเด็น ฉันก็ส่ายศีรษะไปมาก่อนจะบอกเขาไปตามความจริง"ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะมาประกันตัวนายตามคำร้องขอของป้าบัว.....แต่มีคนประกันตัวนายไปก่อนหน้าฉันแล้ว"ขุนศึกขมวดคิ้วงุนงงเมื่อได้ยินคำตอบจากปากของฉัน เขาเชื่อคำพูดของฉันแต่เขาเองก็คงจะแปลกใจว่าใครเป็นคนประกันตัวเขา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • รักสำรอง   ตอนที่198

    โรงพยาบาลเอกชนห้องพิเศษ 2145.เอริ ฐิติมน......"เข้าไปสิ...."ฉันเอ่ยบอกขุนศึกไปพลางเปิดประตูห้องพักให้เขาไปด้วย เขาที่เดินตามหลังฉันมาอย่างเงียบๆได้มองหน้าฉันสลับกับประตูห้องพักของโรงพยาบาลเอกชนก่อนจะเหลือบหางตาไปมองที่ปลายชื่อของผู้ป่วยที่ทางโรงพยาบาลและทุกห้องจะต้องมีติดไว้ในขณะนี้เรามาถึงโรงพยาบาลที่คุณหญิงนฤมิตรเข้าพักรักษาตัวอยู่ ตลอดทางที่เราเดินมาขุนศึกกับฉันเราไม่ได้พูดคุยอะไรกัน เขาก็เลือกที่จะเดินตามฉันมาอย่างสงสัย แต่เขาก็เลือกที่จะไม่ถามอะไรฉันมากเช่นกัน"คุณแม่เป็นอะไร?"ขุนศึกเอ่ยถามฉันเสียงสั่น แววตาสั่นไหวอย่างเห็นได้ชัดและเขาก็ไม่รอที่จะฟังคำตอบจากฉันเขาพุ่งตัวตรงเข้าไปในประตูด้านในของห้องพักห้องพิเศษนี่ทันที ฉันก็มองตามแผ่นหลังของเขาที่เขาวิ่งเข้าไปด้านในเลยก่อนจะปิดประตูและเดินตามหลังเขาไปอย่างช้าๆฉันเดินเข้าไปหาป้าบัวที่ท่านยืนมองขุนศึกอยู่ด้วยท่าทางสงสารและเห็นใจขุนศึก ขุนศึกเดินมุ่งตรงเข้าไปหาร่างของคุณหญิงนฤมิตรที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงผู้ป่วยอย่างไร้สติเขาเข้าไปจับมือแม่ของเขาและเอ่ยเรียกแม่ของเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"คุณแม่ครับ.....คุณแม่เป็นอะไรครับ?"ขุน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • รักสำรอง   ตอนที่199

    "แต่ฉันก็แอบเชื่อใจตัวเองนะ....ว่าเธอจะไม่ทรยศฉัน"ขุนศึกเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังและมีความหวัง ฉันที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้นจึงต้องหันกลับไปมองหน้าเขาอย่างตกใจ"อย่าเลย.....อย่ามองฉันเป็นคนดีเลยนะ.....เพราะฉันไม่ใช่คนดีอย่างที่นายคิดหรอก""แต่เธอก็เลือกที่จะช่วยชีวิตแม่ของฉัน""เป็นใครใครก็ต้องช่วยเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์นั้น"ฉันตอบเขาไปพร้อมกับจ้องมองเข้าไปนัยน์ตาคู่คมสวยของขุนศึกที่เขาจ้องมองฉันด้วยแววตาอ่อนโยนเหมือนตอนที่เรายังคบกัน"แต่เธอก็ไม่จำเป็นก็ได้หนิเพราะทั้งฉันและแม่ของฉันทำไม่ดีไว้กับเธอตั้งมากมาย"ขุนศึกแย้งต่อ ฉันจึงละสายตาจากดวงตาของเขาเพราะกลัวตัวเองจะใจอ่อน"อาจเป็นเพราะฉันมีจิตใต้สำนึกที่ดีอยู่มั้ง....."ฉันตอบเขาไป ขุนศึกเองก็เงียบไปเหมือนกัน ฉันจึงหันกลับมามองเขาว่าทำไมเขาถึงเงียบไป ก็พบว่าเขาเงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้า ด้วยแววตาที่เศร้าหมอง"นี้คงจะเป็นบทลงโทษของฟ้าสินะที่มอบให้คนอย่างฉัน.....""ทำไมนายถึงคิดว่าเป็นบทลงโทษจากฟ้าล่ะ....นายทำผิดอะไรไว้หรือไง?""ฉันคิดไม่ดีกับพ่อฉันต่อว่าพ่อฉันมันเป็นลูกเนรคุณ""ถ้านายเป็นลูกเณรคุณแล้วคนแบบไหนล่ะที่เป็นลูกที่ไม่เณรคุณน่ะ...

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • รักสำรอง   ตอนที่200

    09.00น.หลายวันต่อมา.....บ้านเอริ เอริ ฐิติมน.......พรึบ"เรื่องพยาบาลพิเศษนายไม่ต้องเป็นกังวลนะฉันจะจัดการทุกอย่างเอง"ฉันเอ่ยบอกขุนศึกขึ้นในขณะที่เราทั้งสามคน ฉันป้าบัวและขุนศึกจัดการร่างของคุณหญิงนฤมิตรให้นอนลงบนเตียงนอนคิงไซส์ในห้องนอนรับแขกที่บ้านของฉันที่ขุนศึกเป็นคนซื้อให้นั่นแหละ"ว่าจริงๆไม่ต้องให้พยาบาลมาดูแลก็ได้.....ป้าดูแลคุณหญิงได้อีกอย่างป้าไม่ค่อยไว้ใจคนอื่นด้วย"ป้าบัวที่ยืนอยู่ข้างขุนศึกเอ่ยแย้งขึ้น ฉันกับขุนศึกก็หันมองหน้ากันก่อนที่เราจะหันไปมองหน้าป้าบัว "ป้าจะไหวเหรอครับ?"ขุนศึกเอ่ยถามป้าบัวด้วยสีหน้าเป็นกังวล ฉันเองก็เห็นด้วยกับขุนศึกนะเพราะการดูแลคนป่วยติดเตียงไม่ใช่เรื่องง่ายและอีกอย่าง ป้าบัวก็อายุมากแล้วด้วย"ไหวสิ.....ป้าดูแลคุณหญิงมาเกือบทั้งชีวิตของป้าจะให้ป้าดูแลต่อไปจวบจนสิ้นชีวิตของป้า....ป้าก็ดูแลได้""ขอบคุณนะครับที่ป้าดีกับผมและคุณแม่ของผม"ขุนศึกเอ่ยออกมาอย่างซาบซึ้งใจ ฉันรู้สึกว่าตั้งแต่เขาเจอมรสุมชีวิตเขามองจะโตเป็นเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะนะ เห็นอกเห็นใจคนอื่นและมองเทคแคร์คนอื่นมากกว่าตัวเองขึ้นเยอะเลยนะ"คุณหญิงและคุณผู้ชายมีบุญคุณกับป้ามากค่ะคุณขุนศ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26

บทล่าสุด

  • รักสำรอง   ตอนที่229

    "ผมเกลียดคุณเข้าใจไหม""ไม่จริงคุณไม่ได้เกลียดแก้มหวานคุณรักแก้มหวาน""ไม่งั้นคุณจะมาทำดีกับแก้มหวานทำไม""ที่ผมทำดีกับคุณเพราะผมติดใจในเซ็กส์ของคุณไง....คุณรู้ไหมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เร้าร้อนและร้อนแรงเรื่องบนเตียงมากแค่ไหน"เควินพูดพร้อมกับเดินตรงมาหาแก้มหวาน"ผมไม่เคยมีอะไรกับใครแล้วมีความสุขเท่าคุณ"เควินว่าพร้อมกับใช้ปลายนิ้วเรียวไล้เกี่ยไปตามแขนของแก้มหวานอย่างแผ่วเบา พร้อมกับมองแก้มหวานด้วยแววตาหวานเยิ้ม"ผมก็เลยเล่นตามน้ำคุณถึงแม้ในใจผมมันจะสนแค่ร่างกายคุณแต่นิสัยและสันดานของคุณผมรังเกียจมันเสียด้วยซ้ำ"เควินพูดไปพลางมองไปที่ร่างของแก้มหวานด้วยสายตาดูถูกและเหยียดหยาม"ผมก็นึกว่าคุณจะเล่นๆกับผมแต่ที่ไหนได้คุณคิดจริงจัง"เควินว่าพลางยิ้มหัวเราะออกมาอย่างเรื่องที่เป็นประเด็นสนทนาอยู่ในตอนนี้เป็นเรื่องตลก ทำให้แก้มหวานมองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่พอใจและน้อยใจไปในตัวเธอคิดว่าเขาจะสนใจและมีความรู้สึกดีๆให้เธอเสียอีก แต่ที่ไหนได้เขากลับไม่ได้มีใจให้เธอเลย "ไม่ต้องมองผมแบบนั้นหรอก.....ผมพูดความจริง""และต่อไปคุณก็ช่วยกรุณารู้จุดยืนของตัวเองด้วยนะ"เควินเอ่ยออกมาปิดท้ายแววตาที่เขามองเธอเวลาพูด

  • รักสำรอง   ตอนที่228

    "ไม่ใช่ว่าริเป็นซิงเกิ้ลมัมไม่ได้แต่ริไม่อยากเป็นไม่อยากให้ลูกมีแค่ริที่ทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกันแต่อยากให้ลูกได้รับความรักจากพ่อแท้ๆของเขาและความเอาใจใส่จากพ่อของเขาจริงๆ" "คนที่ไม่เคยขาดพ่อขาดแม่ไม่มีวันเข้าใจหรอกไม่ว่าแม่จะดูแลดีแค่ไหนแต่มันก็ไม่เหมือนความรักที่มีทั้งพ่อและแม่อยู่ครบ" "ริหวังว่าขุนจะเข้าใจนะ....ขุนแค่ทำหน้าที่พ่อของลูกเท่านั้นพอ....." "ริ....." "หรือขุนอยากจะเลือกก็ได้นะระหว่างทำหน้าที่พ่อของลูกหรือจะไม่รับหน้าที่อะไรเลยก็ได้" "ก็ได้ขุนจะเอาแบบที่ริว่าก็ได้"ขุนศึกที่ได้ยินคำขาดจากฉัน เขาก็พูกเสียงเข้มแทรกขึ้นมาทันที "แต่ขุนจะทำให้ริเห็นว่าขุนพร้อมที่จะหยุดและมีแค่ริคนเดียวแล้วจริงๆ"ขุนศึกว่าพร้อมกับทำหน้ามั่นใจว่าเขาจะสามารถทำอย่างที่เขาพูดได้จริงๆ แต่เขาก็พูดแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันจับเขาได้ว่าเขาแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นและฉันก็ไว้ใจและเชื่อใจเขามาตลอดและเป็นยังไงล่ะ สุดท้าย ฉันก็เป็นอีโง่เหมือนเดิม เคยยอมเสียศักดิ์ศรีตัวเองแก้ผ้าให้ขุนศึกเอาเพื่อให้เขาเลิกไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น นั่นมันเป็นความคิดเด็กน้อยชะมัด "ทำให้ได้ก่อนค่อยมาว่ากันอีกที..

  • รักสำรอง   ตอนที่227

    วันเดียวกัน23:30น.เอริ ฐิติมน......จึกๆๆ"ริ......""หื้ออออ"ฉันครางรับเสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกฉันพร้อมกับแรงสะกิดที่ไหล่ฉันเบาๆฉันที่นั่งขดตัวหลับอยู่บนโซฟาภายในห้องโถงใหญ่ก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาดูเจ้าของเสียงที่ฉันเฝ้ารอเขาจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้"ขุน......กี่โมงแล้วเนี่ย?"ฉันขยี้ตาเพื่อไล่ความสะลึมสะลือความงัวเงียให้หายไปพร้อมกับเอ่ยถามขุนศึกไป"เที่ยงคืนกว่าแล้ว....ริมานอนทำไมตรงนี้?"ขุนศึกตอบฉัรพร้อมกับเอ่ยถามฉันกลับ ฉันที่หายจากอาการสะลึมสะลือแล้วแล้วก็ขยับตัวนั่งดีๆและหันไปมองหน้าขุนศึกที่เขานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับฉันและนั่งข้างๆฉันด้วย"ริมารอขุนนั้นแหละ.....ทำไม่มาซะดึกเลย....หาไม่เจอเหรอ?""เปล่า.....พอดีขุนไปทำธุระมาน่ะ""อ้อ"ฉันพยักหน้าพลางร้องตอบขุนศึกไป แม้ในใจอยากจะถามเขาว่าธุระที่เขาว่าคืออะไร แต่สีหน้าและแววตาของขุนศึกเหมือนไม่อยากบอกให้ฉันรู้ว่าธุระที่เขาพูดถึงคืออะไรถ้าเขาไม่อยากบอก ฉันก็ไม่ควรที่จะถามต่อสินะ เพราะฐานะของฉันกับเขาไม่มีสิทธิ์ซักไซ้จนได้รู้เรื่องส่วนตัวของเขามากไปกว่านี้"ว่าแต่ริมารอขุน......มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า"ขุนศึกถามฉันพร้อมกับจ้องมองฉั

  • รักสำรอง   ตอนที่226

    จะปล่อยห้องว่างไวโดยไร้คนอยู่ก็เสียดาย ฉันก็เลยใจอ่อนและยอมมาอยู่ที่นี่ซึ่งฉันคิดว่ามันสะดวกสบายดี บ้านที่ฉันหาในเน็ตก็มองทรุดโทรมและค่าเช่าก็แพง อะไรที่ประหยัดได้ในตอนนี้ฉันก็ควรจะประหยัดและตอนนี้ฉันก็ท้องด้วย ฉันควรจะมีเงินสำรองไว้เลี้ยงลูกของฉันให้เขาอยู่อย่างสุขสบายให้เยอะๆดีกว่าฉันควรจะบอกเรื่องนี้กับขุนศึก......ว่าฉันท้องกับเขา....."ป้าบัวคะ""จ๊ะว่าไงจ๊ะเอริ?"ป้าบัวที่กำลังยกชามกะละมังที่เช็ดตัวคุณหญิงเพิ่งเสร็จหันมาขานรับฉันเงินก้อนใหญ่ฉันก็ให้ขุนศึกไปหมดแล้ว รถก็ขายทิ้ง บ้านก็มาไฟไหม้อีก ค่ารักษาพยาบาลคุณหญิงค่าใช้จ่ายรายเดือนก็สูง โดยเฉพาะค่ากายภาพบำบัดที่ฉันว่าจ้างให้นางพยาบาลที่เป็นคนทำกายภาพบำบัดและศึกษาด้านนี้มาโดยเฉพาะให้มาดูแลคุณหญิงทุกวันโดยทำกายภาพบำบัดให้คุณหญิงเดินได้อีกครั้งและฉันจะทำทุกวิถีทางให้ชีวิตของลูกฉันมีความสุขและสุขสบายที่สุดไม่ให้ลำบากและรู้สึกขาดแบบที่ชีวิตฉันเคยเป็นมา ฉันจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดเท่าที่สุดของความสามารถของฉัน"ป้าบัวส่งโลเคชั่นให้ขุนหรือยังคะว่าเราอยู่ที่ไหนกัน?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไป ท่านก็ยิ้มบางๆให้ฉัน"ป้ากำลังจะไปส่งโลเคชั่นให้คุณข

  • รักสำรอง   ตอนที่225

    "ไม่ว่าฉันจะให้แกทำอะไรแกก็ยอมใช่ไหม?"แก้มหวานเอ่ยถามผมด้วยแววตามีเลศนัยพร้อมยกยิ้มที่มุมปากขึ้น ผมก็จ้องมองเธอนิ่ง และผมก็อยากทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบลง วันนี้คุณแม่ผมเกือบจะไม่รอด เพราะผมเป็นตัวต้นเหตุ วันนี้อาจจะโชคดี แต่มันก็คงตะไม่โชคดีทุกครั้งไป "ใช่" "ถ้าฉันให้แกไปตายล่ะ" "มันไม่มากไปเหรอ?"ผมถามเธอไปเสียงเข้ม เรื่องที่ผมและเพื่อนๆทำกับเธอ เธอก็ยังมีชีวิตอยู่และดีด้วยจนถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เหรอ "หึ.....ฉันรู้ว่าแกคงไม่กล้าตายหรอก" "งั้น......ฉันขอแลกศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของแกก็ล่ะกันนะ" "ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของฉัน?" "กราบตีนฉันสิ.....แล้วฉันจะเลิกยุ่งกับแม่แกและก็เอริผู้หญิงที่แกบอกว่ารักนักรักหนาด้วย" "ไม่รู้ว่าแกรักเธอยังไงนะถึงได้นอกกายนอกใจเธอนอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ตลอดเวลา" "ถ้าฉันเป็นเอริฉันคงไม่เอาผู้ชายเลวๆที่ทำตัวเหมือนหมาตัวผู้ที่ต้องผสมพันธุ์ไปทั่วโดยไม่สนว่าใครเป็นใคร" "แบบแกหรอกนะขุนศึก" "แค่ฉันกราบตีนเธอ.....แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม?"ผมไม่สนใจคำพูดที่ถากถางของแก้มหวานแต่เอ่ยถามในสิ่งที่จะเป็นตัวหยุดเรื่องนี้กับเธอไป เธอก็ทำหน้าบึ้งตึงนิดหน่อยก่อนจะแสยะยิ้มให้ผม

  • รักสำรอง   ตอนที่224

    เมื่อมาถึงหน้าประตูห้องผมก็ยื่นมือไปกดออดเพื่อเรียกคนในห้องให้รู้ว่ามีคนมาขอพบเธอผมรออยู่ไม่นานและกดออดซ้ำไปแค่ครั้งเดียว ประตูห้องหรูบานตรงหน้าผมก็ค่อยๆถูกเปิดออกจากคนที่อยู่ด้านในของห้องนี้ผมก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลที่เป็นคนมาเปิดประตูเธอเป็นผู้หญิงผอมสวยหุ่นดี เธออยู่ในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงผมของเธอถูกดัดเป็นลอนใหญ่แล้วปล่อยสยายไปด้านหลังสีหน้าที่เธอจ้องมองมาที่ผมด้วยแววตาสงสัย และเพ่งมองพินิจพิจารณาอย่างสงสัยว่าผมคือใครผมจึงค่อยๆใช้มือดึงฮู้ดที่ปิดหน้าของผมอยู่ให้ออกเพื่อเผยใบหน้าของผมให้เธอคนนี้ได้เห็นอย่างชัดเจนขึ้นและในเมื่อใบหน้าของผมที่ไร้เสื้อฮู้ดปกผิดเปิดเผยแก่คนตรงหน้าเธอก็จ้องมองผมด้วยแววตาตกใจและแปลกใจ ผมก็จ้องมองเธอกลับไปด้วยแววตาเรียบเฉยเมื่อแปดปีก่อน เธอกับผมเราคงจะคุ้นตากันเพราะเราสองเคยมีอะไรกันและแอบเป็นแฟนกันมาก่อนทั้งๆที่ผมเองก็มีแฟนอยู่แล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกเธอ แต่ผมคิดว่าผู้หญิงทั้งมหาลัยก็น่าจะรู้ดีว่าผมมีเจ้าของอยู่แล้ว แต่กลับผิดคาดที่เธอคนนี้ไม่รู้ เธอจึงปล่อยใจรักผมแต่ผมกลับไม่เคยรักเธอ ไม่ว่าเธอจะแสนดีและน่ารักแค่ไหน ผมก็ไม่เคยคิดที่จะรั

  • รักสำรอง   ตอนที่223

    ช่วงเย็นวันเดียวกันคอนโด TYขุนศึก ขุนณรงค์......"ขอบคุณสำหรับข้อมูลตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าคอนโดที่แกบอกแล้ว""คอนโดTYชั้นที่สามสิบห้องสามสามสี่ห้าฉันจำได้ล่ะขอบใจแกมากฟิว"ผมเอ่ยบอกฟิวไปในขณะที่สายตาก็ทอดมองเงยหน้าไปยังชั้นบนสุดชั้นที่สามสิบของตึกสูงตระหง่านใจกลางเมืองตรงหน้าของผมในขณะนี้(แกคิดที่จะทำอะไร?)(ตอนนี้เขามีอิทธิพลมากกว่าแกเขาสามารถทำให้แกหายไปโดยไม่มีใครสงสัยได้เลยนะขนาดทำให้ชีวิตของแกพังเขาก็ยังทำได้)(ฉันว่าแกไม่สมควรที่จะประมาทผู้หญิงคนนี้)เสียงปลายสายของฟิวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย ผมจึงละใบหน้าจากตึกสูงตรงหน้าและเอ่ยคุยกับฟิวต่อ"ฉันรู้ขอบใจและขอโทษที่ทำให้ชีวิตของแกต้องมาติดร่างแหพลอยซวยไปกับฉันด้วย"ผมเอ่ยบอกหิวไปอย่างคนที่รู้สึกผิดที่ออกมาจากใจจริงไปของผม(แกไม่ได้ทำอะไรผิดถ้ามันจะผิดก็ผิดกันหมดนี่แหละ)(มันคงจะเป็นเพราะตอนนั้นพวกเรายังเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรให้มากกว่านี้เลยทำเรื่องแบบนั้นลงไป)(ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธแกหรือแก้มหวานเลยด้วยซ้ำ)"นั่นสิเนอะ....ฉันก็ไม่สมควรที่จะโกรธแก้มหวานด้วยเหมือนกัน"ผมเอ่ยออกมาอย่างคิดนึกตริตรองอย่างที่ฟิวว่าที่จริงถ้าตอนนั้นผมไม่คึกค

  • รักสำรอง   ตอนที่222

    "ผมขอโทษครับ""คุณจะมาขอโทษฉันทำไมล่ะค่ะ....ฉันเองต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณสิถึงจะถูก""เดี๋ยวฉันจะโอนจ่ายค่ารักษาให้คุณทีหลังนะคะ....เพราะวันนี้ฉันไม่มรเงินติดตัวเลย"ฉันเอ่ยบอกคุณเควินไปตามความจริง เขาก็มีสีหน้าตกใจและสลดปะปนกันไป"อย่าโอนจ่ายค่ารักษาให้ผมเลยครับ...ขอให้ผมได้ดูแลคุณสักครั้ง""ในฐานะเพื่อนได้ไหมครับ"คุณเควินว่าต่อในเสียงและสีหน้าเชิงขอร้อง ฉันก็มองหน้าเขาอย่างคนคิดหนัก เขาขอช่วยในฐานะเพื่อนถ้าฉันปฏิเสธเพื่อนคนนี้ ก็ควจะเสียมารยาท"ก็ได้ค่ะ....แต่ริขอแค่ความช่วยเหลือจากคุณเควินแค่ครั้วนี้ครั้งเดียวนะคะ....ครั้งต่อไปไม่ต้องแล้วนะคะ....ริเกรงใจ"สิ้นคำพูดฉันคุณเควินก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมา"ครับ....ขอบคุณนะครับที่ยอมรับความช่วยเหลือจากผมในครั้งนี้""มีอะไรหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณเควินต่อหลังจากที่เขาพูดจบประโยคเขาก็นิ่งไปและมองหน้สฉันอย่างคนอึดอัดใจเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่เขาก็เลือกที่จะไม่ยอมพูดมันออกมาฉันจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายถามเอง"ผมดูข่าวเกี่ยวกับไฟไหม้ที่บ้านของคุณและผมก็ได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่าคุณเข้ามารับการรักษาที่นี่""ผมจึงรีบมา....และก็พบคุณแต่ทางโรงพยาบาลแจ

  • รักสำรอง   ตอนที่221

    "แต่คงจะยาก.....เพราะเขามีหลักฐานขนาดนั้น" "และที่สำคัญเขาไม่รับฟังหรอกว่าแม่นายเองก็โดนหลอกเหมือนกัน" "เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงเอริ?" "ก็อย่างที่บอกว่าตอนนี้.....นายกำลังโดนโจมตรีจากคนที่นายเรยไปทำลายชีวิตเขายังไงล่ะ" "นายเกือบทำให้แม่นายต้องมาตายเพราะความเจ้าชู้ของนาย.....ขุนศึก" "และคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยอย่างแม่นายต้องมาซวยต้องมาหมดตัวต้อยมาเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านสร้างมาก็เพราะนาย" "เพราะความเจ้าชู้ของนาย"ฉันพูดเสียงแข็งตะโกนใส่ขุนศึกไปเป็นชุดด้วยแววตาสั่นไหวน้ำตาเอ่อคลอ ขุนศึกก็ทำสีหน้ายอมรับความผิด สีหน้าของเขาซีดลงแววตาของเขาสั่นไหว "ขุนรู้ว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะขุน....." "ที่มาทำให้แม่และก็ริเดือดร้อน" "ขุนจะจบเรื่องนี้เอง"ขุนศึกพูดเสียงเข้มแววตาจริงจังและวูบไหว "ผมฝากแม่ด้วยนะครับ" "เดี๋ยวผมมาได้ที่อยู่ใหม่ที่ไหนรบกวนป้าบัวโทรบอกผมด้วยนะครับ"ขุนศึกผละจากรถวีลแชร์เดินไปหยุดตรงหน้าของป้สบัวพร้อมกับเอ่ยบอกป้าบัว "ค่ะได้ค่ะว่าแต่คุณขุนศึกจะไปไหนคะ?"ป้าบัวรับคำขุนศึกและเอ่ยถามเขาต่อ ขุนศึกกฺ็หันกลับมามองหน้าฉัน ด้วยสายตานิ่งเฉย "ไปทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบคร

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status